I sr.
228.
Maandag 19 Februari 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
VOORHOF DER LIEFDE.
lOde Jaargaiig.
ERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amorsfoort f l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelyks, bohalve op Zoi.- en Feost-
dagen.
Advertentiönraededeelingen^ enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRUS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 rogels f O.JSO.
Elke rogel moor - O.IO.
Dienstaanbiedingen on aanvragon 25 ceut* bfj vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bostaan zoor voordoolige bepalingen tot
het herhaald Adverteoren in dit Blad, bfj abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
-Burgemetsier en Wethouders van Amersfoort
brengen ter kenn s. dat bij hen is ingekomen een
adres d.d. 5 Februari 1912 van Willem Langenbach,
bakker, wonende alhier, houdende verzoek om ver
gunning voor den verkoop van sterken drank in
bet klein voor gebruik ter plaatse van verkoop, be
doeld in artikel 1, 2e lid, letter a der Drankwet
voor de beneden-voorloeauteit van het perceel staan
de aan de Langestraat no. 85 alhier
dat biunen twee weken na deze bekendmaking
een ieder srhriUelyke bezwaren tegen het verlee-
nen der vergunning kan inbrengen.
Amersfoort, den 17. Februari 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. 5. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht.
De oorlog.
Generaal Cancva heeft het opperbevel in
Tripolilanie, dat hij tijdelijk in andere kan
den had gelegd, weder opgevat. Daarmee
zijn de voorspellingen gelogenstraft van hen,
die meenden, dat hij naar Home was ontbo
den. om niet meer terug te keeren naar het
oorlogsterrein. liet resultaat van zijne reis
naar Home is blijkbaar geweest, dat hij aa«
de regecrïng de overtuiging heeft gebracht,
dal hij zijne taak tod dusver goed heefl ver
vuld. Hij is op zijn post teruggekeerd in 't
bezit van hel vertrouwen van regeering en
natie, dat zijne opvatting van het beleid, dat
daar moei worden gevolgd, de juiste is. Een
nieuw bewijs, dat over hel in Tripoli toe te
passen beleid volledige overeenstemming be
slaat tusscben den opperbevelhebber en de
regeering, levert de dezer dagen voltrokken
benoeming van generaal Caneva tot lid van
den Senaat.
De Perseveranza weet over de te Rome met
generaal Caneva gevoerde overleggingen
medé te deelen^ dal hem de vraag is voor
gelegd of hij met de tot zijne beschikking
slaande middelen en met die, welke hij ver
der nog noodig mócht achten en welke de
rcgcering hent in geen geval zou weigeren, in
staat zou zijn een onbetwistbare en beslis
sende overwinning op den vijand Ie behalen,
zooals Italic noodig heeft om aan Turkije den
vrede te dikte eren. De generaal moet daarop
met een beslist „Neen!", hebben geantwoord
en onverzettelijk geweest zijn in zijne overtui
ging van de volstrekte ondoelmatigheid van'
een locht naar het binnenland van Tripoli
lanie tot vervolging van een vijand, die niet
le pakken is te krijgen omdat hij, dank zij
zijne groote bewegelijkheid, naar zijn goed
dunken verschijnt en verdwijnt. Eene af
doende en snelle overwinning, zooals Italic
behoeft voor den vrede met Turkije, is naar
zijne overtuiging in Tripolilanie en Cyre-
na.ika niel t2 behalen. Hier is slechts eene
langzame en trapsgewijze verovering moge
lijk. Als eene afdoende overwinning noodig
is, dan moet Italië die zoeken op een ander
oorlogstooneel.
Nu generaal Caneva, ondanks deze uit
komst van het gevoerde overleg, naar Tri-
politie is teruggekeerd, ziel de Perseveranza
daarin het bewijs, dat de regcering heeft
afgezien van eene snelle oplossing van hel
Italiaansch-Turksche conflict in Tripolitanie
en dat zich elders nieuwe gebeurtenissen
voorbereiden. Elke illusie om den strijd, die
om Lybie is ontbrand, in Lybic tol beslis
sing »c kunnen brengen, is na het bezoek
van generaal Caneva voor goed weggeno
men.
Geheel in denzelfden geest schetst een cor
respondent van de Temps de nu in Italië
hecrschende stemming. Hij schrijft, dat de
openbare mcening allengs terugkeert tot de
stemming van drie maanden geleden, toon
eene vlootactie in de Egefsche zee voor de
deur scheen te staan om Turkije in zijne
levende doelen te treffen. De regccringskrin-
gen blijven nog vreemd aan deze beweging,
maar de geest van de Kamer, die den 22en
van deze maand bijeen komt, zou de regee-
ing wel kunnen dwingen een plan in over
weging te nemen van krachtige maatregelen
legen het hart van Turkije.
„Het is zeker, dat dc tegenwoordige toe
stand niet lang me er kan duren. Dc verwij
ten, die men tot de regeering richt over de
gematigdheid waarmee zij tegen Turkije is
opgetreden, zijn tol dusver op zeer kalmcn
toon geuit, maar zij zouden dringender kun
nen worden en een nieuwen toe6tand do en
ontstaan. Werkelijk zijn zeer velen van mee-
raing, dal Itatlic tot ue mogendheden zou moe
ien zeggen: ,,Ik heb Turkije gespaard om
verwikkelingen te vermijden en vooral om
uwe belangen fc ontzien; maar ik kan niet
langer dc mijne opofferen door den oorlog tc
rekken, terwijl ik nu in een toestand bad
kunnen zijn, dat ik'nog slechts tegen dc Ara
bieren behoefde te strijden." De algemeen©
mcening in de Italiaaii6che militaire kringen
is namelijk, dat als de Turken eenmaal uil
Lybië verwijderd zijn, het voor Italië gemak
kei ijk zal zijn zich mei de Arabieren tc ver
staan. Maar omdat de Turken zich nooit in
Afrika zullen laten vangen, is het noodig,
dat Italië zijn toevlucht neemt tot bui Ion -
Afrikaanscbe middelen om de Porte te nood
zaken hare soldaten uit Tripolitanie ©n Cy-
reiiaika terug le trekken.
Nog een ander denkbeeld begint zich baan
te breken in de politieke kringen: namelijk
dat, daar de mogendheden, verlangend naai
den vrede, ijverig werkzaam zijn om compli
cation aan den Balkan tc vermijden, de Tur
ken, bevrijd van het gevaar dezer compli
cation, minder dan ooit besloten zullen zijn
om zich te onderwerpen.
Kortom, men heeft in Ilome den indruk,
dat het geduld van Italië ten einde is en dat
de openbare meening aandrang op de regee
ring zou kunoeli uitoefenen om tot uiterste
maatregelen over te gaan. Intusschen moot
worden opgemerkt, da1 tengevolge van ovcr-
leg, gepleegd lus&chen dc regecring en de
hoofden van de verschillende partijen in de
Kamer, het koninklijke besluit waarbij de
inlijving van Tripolitanie en Cyrenaika is. ge
proclameerd, dadelijk zonder discussie zal
worden goedgekeurd door het geheele par
lement, met uitzondering van een dertigtal
socialisten ©n republikeinen, wior protesten
zullen worden overstemd door de meer dan
400 andere, volkomen eensgezinde afge
vaardigden. De minislerieeie meerderheid
en de constitutioneel e minderheid willen
hierdoor aan Turkije ©n aan Europa het
schouwspel geven van eene groole nationale
eendracht en een bewijs van vasten wil ora
over het feit van de inlijving eiken twijfel
weg te nemen."
De vraag is aJieen of deze Italiaansche
handeling tol uitkomst zal hebben het Turk-
sehe verzet tegen de inlijving te verplette
ren, Dc tot dusver opgedane ondervinding
6temt de verwachting in dat opzicht niet
zeer hoog.
Italië en Turkije.
K'O ns t a n t i nope 1, 1 8 Fe br. Blij
kens berichten uit Turksehc bron hoeft eene
ItalLaanche kanonneerboot den 15en getraclvt
zich meesier te maken van een sambock bij
Mokka. Toen de Turkschc soldaten begonnen
te schieten, bombardeerde de kanonneerboot
de haven. Eene moskee en twee huizen zijn
licht beschadigd.
Denzclfden dag bombardeerden de Italianen
het fort. De kazerne is gedeeltelijk vernidkL
Konstantinopel, 17 Febr. Een
buitengewoon crediet van een millio©n Turk
sche ponden is ter beschikking van den mi
nister van oorlog gesteld tol bestrijding der
kosten van den oorlog met Italië.
In de militaire kringen van Tripoli ver
war-hl men, dal zoodra generaal Caneva hel
opperbevel weder zal hebben op zich geno
men, de bezetting zal worden uitgevoerd van
de oase Ztmzocr, die gelegen is voor Garga-
r:\sh. Daar de Turken den weg vfln Gargarcsh
naar Zanzoor door loopgraven hebben afge
sneden, zal dc aanval tegelijk van de land
zijde en de zeezijde geschieden. De divisie van
generaal de Thauraitdc zal tegen de Turksche
verschansingen oprukken en eene brigade,
die uit hel moederland wordt verwacht, zal
In Zanzocr aan land gaan om de Arabieren
in'den rug tc vallen.
De Forte heeft aan dc mogendheden ken
nis gegeven, dal zij a He inrichtingen van dc
in Turkije verblijf houdende Italianen zal
doen sluiten en nog andere maatregelen tegen
ben zal ncinn, als Italië in den archipel en in
dc Dardanellcn de actie onderneemt, waar
van wederom sprake is. Deze maatregelen
doelen niet enkel op de financieel© of han-
delinrichtingen. O. a. is het gemeentebestuur
van Konstantinopel begonnen met de slooping
van dc Sint-Anloniuskcrk, die gelegen is in
de wijk Pera en bediend wordt door paters
Capucijner van Italiaansche nationaliteit.
I)c Russische minister van buitenlandsche
zaken heeft aan de Etöpëesche kabinetten oen
rondschrijven gezonden, waarin hij onder
herinnering aan de beide vroeger zonder suc
ces gedane pogingen lot staking van de vijan
delijkheden tusschcn Turkije en Italic, den
wensch uitdrukt, dat dc gcdachtenwisseling
tusschcn de mogendheden over deze gewich
tige vraag permanent aan dc orde zal blij
ven.
Uil Lojaha, gelegen in Jemen ten noorden
van Ilodeida, bericht Reuter, dat de preten
dent Said Idris eene troepenmacht organiseert
tol bezetting van dc Farsaneilanden, die on
langs door het leger van den Turkse ben gene
raal Mohamcd Ali Pacha ontruimd zijn. Het
heel. dat de Italianen den pretendent, die ia
liet bezit van twee mitrailleuses is, zullen
ondersteunen. De Turken overwegen de spoe
dige uitzending van eene expeditie.
Said Idris is de rebellenaanvoerder in de
Jenten-provincie Assir, dien dc Turken on
danks groote militaire krachtsinspanning even
min lol onderwerping konden brengen als den
Imam Bahia in zuidelijk Jemen. Terwijl ech
ter Imam Bahia door concession, die de Tur
ken hem deden na het begin van den Tripoli-
oorlog, vrede met hen slool en hen zooveel
mogelijk ondersteunde, was Said Idris er op
uit van de moei&lijkheden, waarin Turkije
zich bevindt, ten eigen bate partij te trek
ken. Waarschijnlijk wal hij aan Italië voor
geld en beloften diensten bewijzen.
De Farsan-eilanden zijn een groep van twee
tamelijk groole en verscheidene kleine eilan
den en riffen, die voor het gebied van de pro
vincie Assir zijn gelegen; de naastbijgelegen
stad op het platteland is Dsjisan. Wat het uit
zenden van eene expeditie betreft, zal 't wel
bij overwegingen blijven, want als dc expedi
tie werd uitgezonden, zou zij den Italianen in
banden vallen.
De socialistische afgevaardigde Defelice
kritiseert als oorlogscorrespondent van de
Messagcro levendig de overgroote behoed
zaamheid van de oorlogvoering tot dusver,
die den vijand in zijn verzet sterkt. Defelice
dringt aan op eene krachtige offensieve be
weging, zoolang het jaargetijde gunstig is,
omdat in Maart hitte, samoem, ziekten en
bodemgesteldheid het opereeren met groote
colonnes onmogelijk zullen maken.
Gelijktijdig verlangen andere bladen krach
tiger medewerking van de vloot bij bel af
wijzen van de heviger wordende aanvallen on
dc kuststellingcn in Cyrenaika. Daar is men
dus nog heel .weinig gevorderd.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 18 Febr. Tot dusver plaaht
hel geheele presidium van den rijksdag, na
dat de voorzitter séliriftelijk had bericht, dat
de rijksdag was geconstitueerd, eene audiën
tie bij Z. M. te vragen. Deze ontvangst, die
geregeld werd verleend, betrof het presidium
in zijn geheel, niet de personen die er toe
behooren.
Naar Wolff's bureau verneemt, had de
aanvrage, die ditmaal aan het bureau van
den hofmaarschalk werd gedaan voor de
ontvangst bij Z. M., alleen betrekking op den
voorzitter en den tweeden ondervoorzitter
van dien rijksdag. Daarop is het antwoord
ontvangen, dat Z. M. met vrienidölijken dank
liet weten, verhinderd te zijn dc heeren te
ontvangen. Dit antfcwoord is gegeven op
vorstel van don rijkskanselier, die Z. M.
niet kon aanbevelen deze atfwijking van den
gewonen regel te volgen en haar daarmee
goed te keuren.
B e r 1 ij n, 17 F e u r u a r i. Bij de voort
gezette beraadslaging over de begroot]mg
verklaarde de sociaal-democratische afge
vaardigde Ledebour, dat met den barbaren-
staal Rusland verdragen tot uitplundering
van Perzië zijn afgesloten. Hij protesteerde
legen de felle onderdrukking van dit volk
door beulsknechten van den Gaaar. Verder
ging deze afgevaardigde jo op het Agadir-
incident. Vastgesteld is dat de regeering het
plan had de hand op Marokko te leggen.
De staatssecretaris vow Kiderlen Wachter
betreurde en protesteerde," onder bijval der
rechterzijde, legen den aanval op de regec
ring van een naburigen staat, waarmede
Duitschland in vrede en vriendschap leeft.
Wat aangaat de Agadir-kwcstic antwoordde
hij dat niemand ooit ervan gesproken heeft*
dat by de Duitsohe regeer in.' het plan 1 leeft
bestaan een deel van Marekk^ in bezit te
nemen.
Frankrijk»
De Kamer heefl ter zake van de kieswet -
herziening een votum uitgebracht, dat eene
gewichtige beslissing inhoudt omtrent dc wij
ze waarop voortaan zal worden gestemd. In
Juli van verleden jaar was een besluit geno
men, dat hot thans geldend stelsel, waarbij
het land verdeeld is in districten, die ieder
één afgevaardigde benoemen naar liet meer-
derheadsstelscl, principieel verworpen werd.
De vraag, die daarna moest worden beslist, of
in plaats daarvan de verkiezing moest ge
schieden in meervoudige districten naar het
meerderheidsstelsel of wel met evenredige
vertegenwoordiging ook van de minderlte-
(fen, werd in dezen zin beantwoord, dat dte
Kamer zich met 540 stemmen eenstemmig
uitsprak ten gunste van meervoudige distric
ten met evenredige vertegenwoordiging.
Groot verschil va® mcening bleek echter to
bestaan over de wijze waarop dte evenredige
vertegenwoordiging zou worden toegepast,
vooral over dc vraag welke omvang aan de
districten zou worden gegeven en hoe met de
overblijvende stemmen rekening zou worden
gehouden. Daaromtrent» 'heeft dc Kamer nu
beslist, dat de grenzen van dc kiesdistricten
zullen samenvallen met die van departemen
ten, terwijl de na de verdeeling van dc te
vervullen plaatsen overblijvende stemmen
zullen worden toegevoegd aan de lijst, die de
meeste stemmen op zich heeft voreonigd. Dit
besluit, dat overeenstemt met het voorstel der
regering, werd genomen mei 321 tegen 215
stemmen
Engeland.
Manchester, 17 Feb r. In eene rede,
die Sir Edward Grey hier heeft gehouden,
zeidc hij: Wij hebben bijzondere betrekkingen
en vriendschapsbanden met zekere huiden.
Die deuken wij te behouden, maar daa.'in is
niets wat aanduidt, dat wij eene aanvaispoii-
liek begunstigen. Wij onthouden ons van uil
daging tegen welke natie ook. Dc hoofdzaak
is ons overwicht ter zee.
Oostenrijk-Hongarije.
W eenen17 Febr. Het verzoek om
ontslag van graaf Aehrcnthal als minister van
buitenlandsche zaken is aangenomen.
Men verzekert', dal de oud-gezant graaf
Bcrchtoid tot minister van buiteulandsciie
zaken is benocind.
Tweede telegram. De Wiener Zei
lt/hg zal morgen een keizerlijk besluit bren
gen, waarbij het verzoek om ontslag van graal
Aehrcnthal wordt aangenomen en hem het
grootkruis van de orde van Sint-Stefanus met
brillonten wordt verleend.
De toestand van graaf Aehrcnthal is hope
loos; hij heeft afscheid genomen van zijne
latnilie.
De bladen berichten, dat graaf Berchtola
benoemd is tol minister van buitenlandsche
zaken.
Derde telegram. Graaf Aehrcnthal
is heden avond oin 9.-15 overleden.
Graaf Aehrcnthal had verleden Woensdag
zijn verzoek om ontslag bij den Keizer her
haald en Iegelijk een voorstel gedaan voor
de benoeming van zijn opvolger. De Keizer
heelt daaraan gevolg gegeven en zijne beslis
sing werd tijdig genoeg genomen, dat graaf
Aebrenlhal er nog kennis van kon nemen.
Zaterdag is hij uit eene flauwte van een paar
uren tot helder bewustzijn ontwaakt, waarin
hij nog den inhoud van den ontslagbrief, vol
wuardccring voor zijne werkzaamheid, kon
vernemen, in hot bewustzijn van hel naderend
einde den pauselijken zegen ontving en af
scheid nam van zijne familie en van zijne
medewerkers aan het departement.
De nieuwe minister van buitenlandsche za
ken graaf Bcrchtoid. was, toen Aehrcnthal
gezant te Petersburg was, daar werkzaam als
raad van legatie; hij werd later daar zijn op
volger, maar nam ontslag uit den dienst om
zich aan het beheer van zijne aanzienlijke
goederen te kunnen wijden. Zijne benoeming
is een waarborg, dat de buitenlandsche poli-
21 ROMAN DOOR
AMA IV AHLEN BERG.
En ze keet «aar haar man, die naast
liaar ledikant zat, naast Sief aam.
„Ja," zei Harder, naar zijn plecigc&oon
gewend, „ik luwl gedocht, deze kwestie
uliet aan te raken vóór je oeti en twintig
jaar was, maar zooa'ls de toestand nu is,
is het boter het nu te doen. ZooaDs je weet,
wordt in de fabriek een van je vaider's uit
vindingen geëxploiteerd, hoewel in de
laatste jaren dn geringe male, en dc pro
centje® die hem ten deel zouden gevalllen
nijta, waren zeer laag. Maar in elk «geval is
dab bedrag nu opgeloopen tot adhtdudzend
kronen."
Stefaan staarde hem aan.
Dus was zijn vermoeden tooh waar gfc.
weest. Zijn pleegvader had hem niet bedro
gen, maar had hem siecthts de 'welansdhap
onkhouden, dat er iéts waks dat iuj> het zijne
kon Ooemen. Bn zoo sterk greep Item de
herinnering aan de jaren van zij® jeugd
en 'kinfckiheid aan, toen hij van genade
brood leefde, dal de eerste imlnuik van deze
mededeeling /geen vreugde, maar slechts
bitterheid was. Geen otobeteckcneruie kleir
mi^ieid bad zijn pleegvader hem otrttetoien.
liet was de zekerheid, dat zijn vader hem
toch niet heek-maal zonder steun had ach
tergelaten. liet was de zekerheid, dlalt hij
niet zonder middelen was, als hij aiah wtiklo
bevrijden uit de verhoudingen, die hem al
te zeer drukten.
Zijn pleegouders 'keken hem aan. Ze
dachten verrassing en vreugde op zijn ge
zicht te zien. En na een paai minuten loste
de starre .uitdrukking van zijn gelaat ziioh
dan ook op in blijdschap.
Het we» toch een vreugdevolle boodschap
die hij Ontvangen had. En het wais zieker
zender booze bcdodling, dal ze hem deze
zoo lang onthouden hadden.
Een paar dagen «daarna za«t hij ophieuw
bij de zieke, en zij begon tc sproken over
zijn huwelijk.
„Het «had immers geen haast," «votod zé,
„nu het toch niet had kun'nion gebeuren
vóór zij® kleine jongen geboren werd. En
deze. had het immers zoo goed op -het lahwl
bij zijn grootmoeder*» zuster, dc dingle-G
oer's vrohw. Nog een paar jaar kon hij' zon
der schade een ouderlijk huis missen. En
in dien tijd kon Stefaan zich bedenken."
.„Bedelnken, watt?" vrodg hij met opge
trokken wenkbrauwen.
„Of je je voor hfót leven wilt binden."
Hij schoot terug op zijn stoel.
,,Ik ben tooh een fatsoenlijk mensoh," zei
jiij.
„Ja, ja, Stefaan, doe zooals je wilt. Wij
hebben je immers geschreven, dat wij ons
niet zouden verzeilen, als je slechts thuis
kwam."
Ze zweeg een oogenblik, vermoeid en uil-
geput.
,,Ik zou zoo gelukkig geweest zijn, indien
je liadl willen wachten," zei ze daarna. „Zoo
elukki't want weet je, ik herinner me
dat je eens gezegd hebt, dat ik jou en je ka
meraden naar buiten stuurde. Ik moest dal
niet gedaan hebben. Men kan niet weten of
dal de grond was men kan niet weten
Er lag een bede om vergiffenis op het uit
geleerde gelaat, dat zich naar hem wendde,
en om deze uitdrukking en om deze woorden
meende hij haar veel, misschien alles tc
kunnen vergeven.
Hij hoog het hoofd over haar arm, en
bleef zoo een paar minuten liggen. Het was
de eerste vertrouwelijkheid, die hij haar sc-
dèrl lange jaren bewees, en toen hij haar
blik ontmoette, straalden haar oogen van
blijdschap.
Hij had geen belofte gedaan om haar
wensch le vervullen, maar zij scheen dal le
gciooven, en hij miste den moed haar dien
waan te ontnemen.
Nood raakte ze dit onderwerp weer aan.
Ze scheen tevreden als na een volbrachte
laak. En stil en vredig verliepen haar laatste
dagen, lot zc eindelijk voor goed insliep
Kort iva de begrafenis liep Stefaan met zijn
pleegvader naar dc fabriek om de verande
ringen te zien, die er gekomen waren in zijn
afwezigheid. Maar mijnheer Harder was niet
tevreden met de wijze waarop gewerkt werd
en deelde den opzichter zijn aanmerkingen
mee, ofschoon in een zeer /.achten vorm
Toen hij later met Stefaan verder liep.
schudde hij echter het hoofd.
„Söderling wordt oud cn suf," z« hij. „Ik
geloof, dat hij gepensioneerd moet worden,
en we een jongeren opzichter mepten ne
men."
„Ja, dat heb ik gehoord."
„Gehoord?" vroeg Harder verwonderd
„Van wie» heb je dat gehoord?"
„Van Hilnia, en zij natuurlijk van haar
vader.
„Hm," zei mijnheer Harder. „Ik heb er
toch met niemand over gesproken, maar ze
zien zeker dat het noodig is, cn ze raden
mijn gedachten."
Stefaan hief het hoofd op, alsof hij iets
wilde zeggen, maar hij zweeg. En ze ver
volgden hun rondgang, zonder verder over
den ouden opzichter te spreken.
Na hel eten, toen de kinderen uit dc ka
mer waren, had Stefaan opnieuw die uit
drukking van iets te willen zeggen, wat hem
heel moeilijk viel. Hij keek verscheiden ma
len naar mijnheer Harder, die in gedachten
verdiept zat, rookte, en slechts met' lange
luwchenpoozen een woord zei.
„In den herfst, nadat ik den cursus ge
ëindigd heb, begin ik opnieuw met den ar
beid, z«i Stefaan ten slotte.
Mijnheer Harder kuchte verstrooid.
„Maar ik ga niet weer naar dc Ilooge-
school, de cursus is op zich zelf lang, en dun
krijgt men geen goede betrekking vóór men
een paar jaar in de praktijk Is geweest. Ik
wil die andere school doorloopen, zooals ik
van plan was, vóór ik op reis ging. Dat
duurt niet langer dan een jaar."
Mijnheer Harder luisterde nu aandachtig.
„En na die studie denk je een goede be
trekking te kunnen krijgen?"
Stefaan stond bij het raam cn keek naar
het plein voor dc fabriek, en dat schoen al
zijn aandacht in beslag tc nemen, want het
duurde lang vóór hij antwoordde.
„Zou u me daarginds niet kunnen gebrui
ken," vroeg hij.
„Daarginds?"
Mijnheer Harder volgde Stefaan's blik over
het plein, cn keek daarna Stefaan onderzoe
kend aan, terwijl onwil uit zijn gezicht
sprak.
„Ja, als opzichter?"
„Ik begrijp, ak begrijp, komt die gedachte
ook van Hilma?"
Ook nu duurde het lang vóór het antwoord
kwam. Dc vraag was niet aangenaam, het
klonk alsof zijn pleegvader meende dat ij
geen gedachten had. Maar ten slotte moest
Stefaan dc juistheid van het vermoeden er
kennen.
Het vooi-stel kwam werkelijk van Hilma,
cn bij zelf had het goedgevonden. Hij was
overtuigd, dal hij deze betrekking zou kun
ne® waarnemen, want hij kende immers
het werk en dc arbeidsverhoudingen.
En het loon was voldoende. Dus indien
(Le oude Söderling werkelijk heen zou gaan..
„Opzichter" zei mijnheer Harder. „Ben
Je dan teweden met in die positie tc blijven?"
Stefaan rekte zich uit, en stak de handen
iu zijn zak.
Ilij voelde in zijn vaders woorden mede-
lijden, en daarom deed liij alsof hij onver
schillig was.
„Waarom blijven," zei hij lachend. „Er
zijn vele groole mannen, die heel wat een
voudiger begonnen zijn dan als opzichter."
Maar toen hij liet woord uitsprak, was hot
hem of hij zware ketenen hoorde rammelen,
fn dat woord zat geen toekomst oi verhef
fing. Het drukte den man vast op de plaats
waar hij stond.
„Dus wil jelui over een jaar trouwen,"
vroeg mijnheer Harder.
„Nee," zei Stefaan. „Ik heb Mama be
loofd..."
Wordt vervolgd.
