10d* Jaargang.
Maandag 4 Maart 1912.
BUITENLAND.
JEUILLETON,
VOORHOF DER LIEFDE.
242.
ERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS!
Par 3 mnancfon voor Amorsfoort f l.OO.
Idem franco por post- 1.50.
jLfzonderiyko nummors- 0.05.
Doze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
dieve men vóór 11 i
zenden.
ikdvertentiftnmededeelingen enz., geli«
's morgens by de Uitgevers in te zendei
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRLJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.50.
Elko regol meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* bjj vooruitbetaling.
Qroote lettors naar plaatsruimto.
Voor handel on bodryf bostaan zeer voordeelige bepalingen tot
het horhaald advorteeren in dit Blad, by abonnement Eeno
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Ovaraeht
De crisis in de Engelsche
mijnen.
Hedeu hoop' de eers'c minister in Groot-
Jrittannië, nadere medodeelingen te kunnen
joen met betrekking tot liet ernstige con
flict hetwelk bestaat tusschen de mijneigena
ren en mijnwerkers en dat, hangende het ver
loop der onderhandelingen die tot dusver
geen resultaat hebben gehad, inmiddels er toe
beeft geleid dat ruim een milliocn mijnwer
kers den arbeid hebben neergelegd een
^taking, zóó omvangrijk als hel Britsche ko
ninkrijk ze tot dusver niet heeft gekend.
Men verdacht dat minister Asquith heden
in hel Lagerhuis bet regeerings-ontwerp tot
«de wettelijke invoering van een minimumloon
in de mijnindustrie zal indienen, waarover
n de laatste dagen al zooveel is gesproken.
Iet loont de moeite over deze kwestie van
iet minimum-loon hier 't een en ander me-
le te deelen. In den mijnbouw hebben de
verkgevers sinds lang gemeenschappelijk
met de vertegenwoordigers der vakvereeni-
fgingen de loon- en arbeidsvoorwaarden vast
gesteld; er hééft, zelfs reeds een algemeen
minimum loon bestaan gegrond op vrije over
eenkomst en wel in alle mijn districten, behalve
Durham en Northumberland. Dit minimum
loon werd vastgesteld naar een vast slan-
daardloon en een percentsgcfwijzen 'toeslag,
waarvan het minimum, al naar het district,
37j en 50 was. Voor het overige wissel
de de toeslag met dc steenkolenprijizen
die, in dien regel alle twee maanden
door daarvoor aangewezen raden vastgesteld
en tot norm voor het loon gemaakt werden.
Men ziet hier dus uit dat er reeds een vrij in
gewikkeld systeem heeft bestaan van collec
tieve loonovereenkomstcn, waaraan de hand
wend gehouden dtoor colleges die gelijkelijk
werden samengesteld uit werkgevers en ar
beiders of vertegenwoordigers van deze laat-
sten. "Wanneer het niettemin in Engeland tot
eene staking gekomen is dan ligt 'dat in de
eerste plaats daaraan dat slechts een deel
der mijnwerkers geschat op een vierde
van het totale aantal het minimum Wn
feitelijk gekregen heeft. De gruole massa
der mijnwerkers, de houwers, verricht stuk
werk en wordt per ton opgeleverde kolen
betaald. Met het loon staat daar evenwel ook
.het minimum loon in betrekking tot hetgeen
gepresteerd wordt. Wijl nu de kolenlagcn
niet altijd even gemakkelijk, integendeel vaak
moeilijk te bearbeiden zijn en ook storingen
in het bedirijf niet zelden voorkomen, is het
een groot deel der houwers niet mogelijk liet
minimum loon te bei-eiken, en daarom ver
langen ze dat het minimum loon niet alleen
in 't algemeen vastgesteld wordt, doch voor
lederen mijnwerker persoonlijk wordt gega
randeerd. Dit is de eisch, waarom het bij het
thans bestaande arbeidsgeschil gaat. Nu
wordt de zaak echter vertroebeld door een
tweede omstandigheid. De mijneigenaars, in
het bijzon'd»er die in Wales, waren tot dus
ver op zichzelf reeds tegen een minimum
loon gekant omdat ze van imeening waren,
dat de mijnwerkers van deze gelegenheid
zouden gebruik maken om zooveel mogelijk
te vragen. Toch zouden ze het er nog wel
mee eens kunnen worden, te meer daar door
de regeering tijdens de onderhandelingen ook
voorstellen zijn gedaan om een bepaalde ar
beidsprestatie te waarborgen, indien deze
voorname factor er niet bij kwam, d«t, vol
gens de bedoelde mijneigenaars, de arbeiders
contractbreuk hebben gepleegd'. De patroons
beweren dat de bestaande overeenkomst nog
twee jaar loopt en dal de mijnwerkers daar
om geen recht hebben met nieuwe eischen
te komen Hiertegenover wondt van dc zijde
der mijnwerkers aangevoerd dat de patroons
het in 1910 toegestaan minimum loon, vol
strekt niet hebben ingevoerd, zoodat niet de
arbeiders, doch de werkgevers contrarlbre-
ker?> zijn. Wie van beiden partijen gelijk
heeft, valt wellicht in 't geheel niet uit te
maken, wijl het hier gaat om een kwestie
van opvatting. Doch, hoe het zij, de opvat
ting der mijneigenaars uit Wales heeft dien
doorslag gegeven; deze is het in laatste in
stantie geweest welke een accoord in den
weg heeft gestaan. Zij zijn nu eenmaal van
mceniing dat de mijnwerkers de bestaande
overeenkomst gebroken hebben. Daarom
wilden ze niet toegeven, liever nog zullen ze.
zich, als het niet anders kan, schikken in een
speciale wet.
De regeering is zich den ernst van den toe
stand ten zeerste 'bewust en heeft hare maat
regelen genomen. Wanneer dtoze reuzen-
staking ook maar eenigen tijd duurde, dan
zouden nijverheid en verkeersmiddelen tot
stilstand zijn gedoenwl, om nog niet eens te
spreken van de lasten die de kleine nijver
heid en hel huishoudelijke leven zouden on
dervinden. Vandaar, nu de onderhandelingen
op het doodc punt zijn gokomen, de plannen
om hel minimum loon, waarom het hier
gaat, in een wet vast te leggen. Over den in
houd dezer in voorbereiding zijnde wet is
tot dusver weinig bekend geworden. Men
heeft alleen vernomen dat voongesteld wordt
iin elk district piet medewerking van een
rijks-commissaris tusschen patroons en ar
beiders de loonen te doen vaststellen. Ilier
naar te oordeclen zou dc wel dus alleen het
beginsel van het minimumloon invoeren en
de uilwerking in bijzonderheden ervan over
laten aan distriotsraden, behoudens dat
deze verplicht zouden worden bepaalde mi
nimum loonen vast te stellen. Bij evenlueelc
geschillen met partijen zou de rijks commis
sar. beslissen. Verder zou een wet dan ook
niet kunnen gaan want het is niet mogelijk
een uniformloon vast te stellen voor een
geheel rijk, waarin de economische verhou
dingen zoo zeer uiteenloop-en. Zulk een wet
kan slechts den formeelen waarborg er voor
gaven dat overal naar evenredigheid mini-
mum-loonen wordten ingevoerd. Doch ook
zulk een wet is onder de gegeven omstan-
dighjcide i iets geheel nieuws en van liet
grootste ibelaiug. En dal in het individualisti
sche Engeland'!
Italië en Turkije.
Konslantinopel, 2 M a a r t. In Ak-
ka, vilajet Beyroet, is dc staat van beleg ge
proclameerd.
Rome, 3 Maart. Het telegram uit Con-
stantinopcl volgens het welk Italiaansche
troepen, die bij Zalotin aan land gegaan wa
ren, gedwongen werden zich wederom in te
schepen, mist allen grond. Het ging om een
schijnbeweging, die het de Italianen mogelijk
maak«c Mergheb te bezetten.
Tripolis, 3 Maart. Uit Italiaansche
bron wordt gemeld, dat ccnige plunderaars,
die in de oase van Tadsjoerah waren bin
nen gedrongen, slaags geraakten met tien
door de Italianen bewapende Arabieren.
Twee hunner werden gedood en verschei-
denen gewond.
Tripolis, 3 Maart. Driehonderd Arabic-
ren deden een aanval op 't fort bij Gar-
garesj. Zij werden door geweervuur terug
gedreven en verstrooid.
K o n s t a n t i n o p e I, 3 Maart. Volgens
het ministerie van oorlog zijn in liet gevecht
bij Mergheb meer dan 1000 Italianen gedood.
De Turken hadden 30 dooden en 80 gewon
den.
A l h e n c, 3 Maart. Italiaansche oor
logschepen zijn voor Durazzo (Albanië) ver
schenen. De autoriteiten deden in der haast
oorlogsmunitie naar het inwendige der stad
overbrengen.
Konstan tin opcl, 3 Maart. De vali
van Beyroet heeft eèn nieuwe vcrliezenlijsl
iingezonden betreffende de beschieting van
Beyroet, waarop 11 dooden en 5 gewonden
vermeld worden. De vali heeft met de
vreemde consuls dc plaatsen bezocht waar
de Italiaansche granaten zijn gevallen.
Konslantinopel, 3 Maart. De
Borle heeft inededeeiing gedaan van een tele
gram van den vali van Beyroet d.d. 29 dezer,
waarin gezegd wordt dat sinds het begin der
beschieting een gerucht had geloopen van een
moord. De zaak is dat de menigte trachtte
<ie deuren, tier gevangenis open te breken en
het iMséhaal piundenie De vice-consuls van
Rusland -en Engeland werden voor Italianen
gehouden en aangevallen.
Het Itai'uaaJisohc ministerie van oorlog
maakt bekend, dat to-t 2 Maart 37 officieren
en 499 soldaten in TripoQitandê waren ge
sneuveld. Een officier en 323 soldaiten worden
vermist. Hel mecrejideel der vermisten be
hoor' tot het He regiment Bersaglièri. De
vermisten zijn vrij zeker allen dood, ofschoon
bun overlijden niet officieel kan worden vast
gesteld.
Naar Reuters buucau uit diplomatieke bron
verneemt umtrent de berichten der laatste
dagen, over pogingen der mogendheden om
in den TurkvoJi-Italiaa-nschen oorlog bemid
delend op te treden, werden ruim tien dagen
geleden nieuwe voorstellen door Rusland ge
daan om een bemiddeling der vijf mogend
heden tusseheii Itaiië en Turkije tot stand te
brengen. Herndeuwe bemoeiingen ibadlden
laats naar aanleiding van bot gebeurde voor
cyroet, welke op deze aangelegenheid ech-
er geen invloed gehad hebben. De taak, wel
ke de mogendheden hebben te vervullen, be
staat daarin, dat ze tot overeenstemming
moeten komen hierover: boe men zich kan
erge wissen wat voor bemiddelingsvoorstel
len in Rome en Konslantinopel als aarwieme-
ijlc worden beschouwd.
K o n s t a n t i n o p e 1, 3 Maart. De mi
nisterraad besloot elke poging tot bemidde
ling of interventie der mogendheden, geba
seerd op de erkenning der Italiaansche
eischen, af »c wijzen.
Ten aanzien van Italië's standpunt in de
bemiddelingskwestie meldt de correspondent
te Rome van den Temps: „Italië koestert de
zelfde vredelievende bedoelingen als voor
vier maanden, doch is onverwrikbaar wat
aangaat de soevereiniteit over Lybië. Wat de*
godsdienstige kwesties aangaat is Italië ge
neigd een soortgelijke formule te aanvaar
den als die, welke in hel Oostenrijks-Turk-
sche verdrag over de annexatie van Bosnië
was vervat. In financieel opzicht is Italië
bereid aan het bestuur van de Turksche
schuld een kapitaal te talen berekend
naar tic jaarlijkschc opbrengsten van Tri
poli en Cyrenaïca en ook overeenkomsten te
treffen beiieffende andere schadevergoedin
gen voor eigendommen van kroon, staat en
kerk. Zoo spoedig als de Afrikaansche kwes
tie zal zijn geregeld, zal Turkije door Italië
den kraehtigsten bijstand verleend worden
voor de handhaving van zijn integriteit.
Het klaarblijkelijk officieus geïnspireerde
Turksche blad „Tanin" verklaart, dat Tur
kije elke poging tot bemiddeling van de hand
zal wijzen. Zoolang er nog een enkele Itali
aan in Triuoli vertoeft, wil Turkije van geen
vrede hooien. De „Jeune Turc" schrijft dat
de afstand van Tripolitanie in Turkije een
algemeencn opstand, den burgeroorlog en
de ernstigste wanordelijkheden zou teweeg
brengen. Het beste en verstandigste besluit
i dat men beide partijen den oorlog laat
voortzetten.
DuitschlancL
B e r 1 ij n, 2 Maar'. De Norddeutschc
AUgenieine Zeitung schrijft: In het te Lon
den verschijnende „Strand Magazine" is on
der den titel „De Keizer zooals hij is", een
fe-uilleton ietische sche's gepubliceerd over de
persoonlijkheid van Keizer Wilhelm, waar
uit ook in vele Duilsche bladen uittreksels
zijn overgenomen. Ilct opstel geeft een to
taalbeeld des Keizers in willekeurige trekken
en bevat in de bijzonderheden zooveel on
juiste beweringen, dat de titel juister zou
moeten luiden: ,,De Keizer, zooals hij niet
is". Dc aan het hoofd van het artikel ver
nielde opmerking, volgens hetwelk het spe-
ciaa' door den Keizer zelf wae goedgekeurd,
moest dan ook onder deze omstandigheden
a priori het wantrouwen opwekken. Naar
wij vernemen is deze bewering dan ook
volkomen uit de lucht gegrepen.
B e r l ij n 2 Maart. Dc Norddeutschc
Allgeraeine Zeitung schrijn: in verschillende
bladen wordt dc omstandigheid dat de defen-
sievooi stellen nog niet bij den Duitschen
Rijksdag zijn ingediend, toegeschreven aan
eene vermeende besluiteloosheid bij de rijks
overheden over den omvang ervan. Deze ver
onderstelling is volkomen onhoudbaar. De
nieuwe eischen op defensiegebied, die uit
sluitend naar de behoeften der nationale de
fensie zijn opgesteld, staan in dc grondbe
ginselen sinds langen tijd vast. De uitwer
king zoowel van deze wetsontwerpen als van
de daarbij behoorendc dekkingsvoorstellen,
zal dezer dagen worden beëindigd. De voor
stellen gaan dan terstond naar den bonds
raad en na deszeifo besluiten naar den rijks
dag.
E s s e n, 3 Maart. Heden werden in het
Rijnsch-Westfaalsche Roerkolendistrict (KJ
vergaderingen gehouden, uitgaande van den
ouden Mijnwerkersbond, de Hirsch-Dunker-
sche en de Poolsche vakvereenigingen. De
arbeiders verden, met verwijzing naar het
voorbeeld, dat Engeland gaf, tot eensgezind
heid aangespoord. Eenzelfde motie werd aan
genomen als de vorige week.
In de vergaderingen der Christelijke mijn-
werkersorganisalic werden de arbeiders voor
een werkstaking gewaarschuwd.
Luxemburg.
L u xemburg, 2 M a a rl. De eedsafleg
ging van dc regentes had heden morgen plaats
op het kasteel Berg tegenover een deputatie
uit de Kamer en in tegenwoordigheid van de
jonge groolhertogin en dc zusters van den
minister van staat Eyschen. De plechtigheid
was zeer indrukwekkend.
Slot Berg, 2 Maart Dc Koning der
Belgen komt morgen in den loop van den
namiddag hier aan. Prins August Wilhelm,
vertegenwoordiger van den Duitschen Kei
zer, arriveert Maandagmorgen vroeg.
Luxe m b u r g, 2 Maart. Het stoffelijk
overschot van den groothertog werd heden
avond naar de protestantsche kerk overge
bracht zonder cenige plechtigheid.
Brussel, 4 Maart. De Konjng vertrok
'hedenmorgen 7 uur naar Luxemburg om de
begrafenis van den Groothertog vttti Luxem
burg bij te wonen.
Engeland.
Londen, 2 Maart. De staking blijft,
onder volkomen kalmte, voortduren. De uit
werking wordt met den dag grooter. Dui
zenden arbeiders, werkzaam in de nijver
heid, de dokken en op dc stoombooten, zijn
werkloos. De prijzen der levensmiddelen zijn
stijgende. In sommige districten hebben dc
stakers een motie aangenomen, waarin aan
de overheden dank wordt betuigd, dat deze
geen e*tra polhieversterking er heen heb
ben gezonden en hun de verzekering wordt
gegeven, dat dc stakers rustig zullen blijven.
Een telegram uit Newcastle meldt, dat de
leden der Amalgamated Society of Rail-
wal Servants verzocht hebben, dat h©n
het bevel zal worden gegeven om te weige
ren gedurende de staking troepen te vervoe
ren
Christ i a nia, 2 Maart. De directie
van de fabriek Bcrrsgaard in Sarpsborg zeide
heden alle arbeiders, 2000 in getal, met veer
tien dagen den dienst op, daar de fabriek
wegens gebrek aan kolen tengevolge van de
mijnwerkersstaking in Engeland, niet in sitaat
is het bedrijf voort te zetten.
Hei afbreken der onderhandelingen, die
Waarschijnlijk morgen weer zullen hervat
worden, zal waarschijnlijk eene verandering
brengen in liet standpunt der regeering, want
het is 'hans de vraag of ze een wetsontwerp
treffende het minimum-loon wel zal indienen,
wanneer de mijnwerkers zich er nie* in
schikken willen. De leiders der Miners Fede
ration weL*n klaarblijkelijk zelf niet of de
mijnwerkers me* de bioote vaststelling van
het beginsel of alleen met bepaalde mini-
mum-loonen zullen genoegen nemen. Daar
nu niet de kleine minderheid der mijneige
naars, welke nog altijd weigert op het mini-
muin-loon in »e gaan, doch de mijnwerkers-
bond de sehutd e.r van draagt dat lie1 niet
tot een accoord gekomen is op den door
Asquith voorgesfelden grondslag, wordt in
den lande etn sterke ontstemming jegens de
mijnwerkers merkbaar. Zelfs de radicale
Daily News schrijft: „Tot dusver waren de
mijnwerkers in hun recht. Ze streden voor
een beginsel, welks billijkheid de overwel
digende meerderheid der natie erkent. Thans
hebben ze zich tegenover dc regeering,
welke dc btlangen der gemeenschap verte
genwoordigt, in 't ongelijk gesteld."
Dc ccnige factor van geruststellenden aard
tot dusver is de bezonnen en kalme hou
ding der stakende massa's. Zelfs in Wales
is dit het geval. Volgens de Times is overal
in Wales het besluit bekend gemaakt, dat
buitensporigheden als die welke gedurende
dc laatste staking in Wales plaats hadden,
81 ROMAN DOOR
ANNA W'AHLEN BERG.
Ze legjdc het gaas op tafel en wilde heen
gaan, malar Stefaan hield (haar /terug bij
haar haind.
„Ja, ik wilde toch dat je jc moeite zou
geven," zej hij. „Maar niet om de wonide.
Dait kwam alleen zoo goed te pas om je hier
binnen te krijigen. i'k wmde je dels lalten zien.
Ik Haat gewoonlijk nootit iemaaid in mijn pa
pieren zien, maar nu je toch ook het andere
gezien hebt
Hij zette het model voor haar neer, maar
schoof te gelijkertijd een stoefl bij. Ze moeslt
naast hem aan tafel zitten. En hij demon
streerde en vertelde. Hij wikle een heel
nieuwe constructie maken. Het zwaartepunt
van de boot zou zoo geplaatst worden dait dc
schroef heel gemakkelijk te hanteeren zou
zijai, en de zeilen zou degeen dóe stuurde
kunnen opihijischen of reven, door een druk
op eleetrisdhc knoppen. Men zou heer zijn
over zijn boot, zooalls over zijn paard, er
één mee zijn, alsof het tot je eigen lichaam
behoorde.
Hij was ijverig en warm geworden. Het
enthousiasme straalde uit zijn gezicht, en
Ester had hein wog nooit zoo helder en>
vloeiend hooren spreken, met zoo vcfle beel
den en overtuigende uitdrukkingen. Ze
haid aitijdl gevonden, dat ct iets gedrukts
over hem lag, maar nu was deze druk ver
dwenen. Ildj was nu volkomen vrij, het
scheen of hij zich nu op zijn eigen terrein
bevond.
„Je bent dol op de zee," zei ze.
„Ja, dat Jxui ik altijd geweest. Als jongen
wilde ik zeemam worden, maar mijn ouders
vonden het niet goed. En toen begon ik ook
belang te stellen in machines. Maar toen ik
op de scheepswerf in Amerika was, ont
waakte de oude heide voor schepen in me."
„Waarom ben je geen scheepsbouwer ge
worden
„Ja waarom," zei hij, en zweeg een oogen-
•bildk.
„Vermoedelijk, omdat -ner. nooit weet wat
men wiil, vóór liet te laat is."
De bittere toon schuurde legen het onthou
siasme van zoo even. Alaar toen ging hij door
het model uit te leggen, en dadeiijjk ge
raakte hij weer in vuur. Hij nam zijn teeke-
ningen, en wees -etails aan, die daar wel
stenidcr», maar nog met uitgevoerd waren
aan het model. Misschien zou het hem n/ooit
gelukken, zijn idee uit te voeren, maar hij
hoopte het. En zijn ideaal was, het eens in
praktijk te brengen. Dat zou heel iets anders
zij'n dan die (kleine leeu/ke houten bloot."
„Spreek er geen (kwaad van," zei Ester,
•en nam voorzichtig het model in haar hareeï.
„Hejt is mooi, en zinrijk, vind ik. En het
is je zeker het liefst van al je modellen in
je kast."
Hij beschouwde haar stil.
„Nee," zei hij, „klom, dan zal ik je mijn
liefste model t-oonen."
En hij opende de kast, wenkte haar en
wees haar het gerepareerde bootje.
Ze had wel eens gemeend, dat ihij het .voor
den tweeden keer weggeworpen had, daar
zij er niets van hoorde, maar nu stond het
daar op een eereplaats, op een bizondere
wijze opgasite]d.
Toen ze zich to#b elkaar wendden, lachten
ze beiden, maar geen van lien zei iets, en
Stefaan sloot zacht de kast.
Den volgenden <la|g, toen hij om ite ontbij
ten de eetkamer betrad, was er zooals ge
woonlijk niemand, aan tafel, maar hij had
nog niet lang gezeten, of Ester kwam binnen.
De gereserveerde uitdrukking, waarmee ze
hem in ellen laaitsten tijd begroet had!, wals
verdwenen. Zij ontmoette hem hu met een
open, vr ooi ijk gezicht, en ging naast hem
zitten.
Ze wjlde niet mee oten, ze wilde hem iets
vertellen. „Mijnheer Harder heeft er aan ge
dacht, Halma uit te noodigen Zondag te ko-
men eten. Denk je dat ze wil komen?"
Hij antwoordde natuurlijk bevestigend.
Maar of hij goed had geantwoord en zich
dankbaar getoond liad, wist hij niet. Hij
dacht slechts aan één ding:
Ze l*ad hem dus vergeten. Nu wist hij het
zeker.
XX.
„Ben ik niet netjes," vroeg Hjlma met een
zekere zelflvoQdoenang, toen ze in de vesti
bule stond, en Stefaan haar hielp bij het uit
doen van haar mantel.
Ze droeg haar 'beste zwarte rok, die uit
stekend was, behalve oe rand, idte wat ver
sleten was. Want Hilma vond het chic op
straat te loopen met japonnen die sleepten.
Maar dit gebrek kwam 's avonds niet uit.
En dain droeg ze haar nieuwe Schnfsdhe
blouse, versierd niet een witte jabot van
brecdc kant, die bijna de geheelc borat be
dekte.
„Ja," zei Stefaan nerveus. „Maar denk er
nu aan dat je het mes niet an den mond
steekt bij het eten."
,,J-i*, ja', wees maar gerust. Je zult eer van
mij beleven," antwoordde Halma, terwijl ze
voor detr spiegel stond, haar kapsel te
ordenen.
Ook zij was een weinig zenuwachtig bij do
gedachte, dat ze nu als gast ide vertrekken
zou betreden, die ze vroeger slechts had bo-
zocht om schoon te maken. Maar haar zin
spreuk was: „Alles (komt wei terecht, oils je
maar vrijmoedig bent." Dat gaf haar kracht
in ad de situaties van het leven, on ook nu
betrad ze heel ongegeneerd het safl'On, be
groette eflt ran de aanwezigen mot con nik
van (haar korten hals, en gu*g zonder opval
lende verlegenheid op de sofa zitten. In 't
begin was ze wel wat stijf cn antwoordde
met een paar woordon op de vragen, idio mon
tol haar richtte. Maar toen aJlen aardig en
beleefd waren, en mijnheer Harder hoor
zeif den arm bood om haar naar de tafel te
geleiden, was haar zemt wuchtigheald spoedig
voorbij, en werd ze volkomen zich zelf.
Overigens was ze zeer voklaan over haar
eigen optreden, want ze meende, dat het
haar zeer goed gelukte de lessen en voor-
schriften te volgen, die Stefaan haar gege
ven had. Thuis had ze daar nooit veel om
gegeven, want ze vond ze toch maar lastig
en overbodig Maar nu ze in zulk een voor
naam gezelschap was, zou ze loonen dat ze
wist, hoe daar de gebruiken waren, en d.-rt
een ander even goed was als zij zelve.
Om niet in de verleiding tc komen, liet zc
haar mes op het tafellaken liggen, cn trok cn
rukte met haar vork om het vlcesch stuk te
krijgen. En eerst toen de inhoud van het
bord opgegeten was, behalve de heerlijke jus
nam ze stilletjes haar mes, en deed zich te
goed, want het zou immers zonde geweest
zijn, zoo-icts goeds weg te gooien. En ze
deed het ook zoo voorzichtig, dat ze meende
dat ook niemand het zag behalve Stefaan, cn
dat deed er immers ook niets toe. Hij was
ook zoo bang geweest, dat ze luid zou lachen,
maar ook daar lette ze op, als ze moest
lachen, dan giegclde ze eerst wat, dan druk
te ze dc kin tegen dc borst om haar lachen
te onderdrukken, dat zou toch niemand hin
deren, En vooral ais zc haar zakdoek moest
(gebruiken, gedroeg ze zich buitengewoon
netjes. Zc vond het zelf niet passend nu ze
in zulk voornaam gezelschap aan tafel was,
den zakdoek te gebruiken, dan boog zc zich
heeiemaal op zij, en bukte zoo diep dat haar
neus bijna de tafel raakte.
Er was slechts een ding dat ze niet kon
begrijpen, en dat was, dat Stefaan er zoo
vrecselijk onrustig uitzag.
En ze had gelijk. Stefaan was werkelijk
niet kalm. Zjjn zenuwachtigheid was niet
overgegaan zooals de hare. Zoo lang ze ge-
iinponcerd was door het gezelschap, cn stil
en kalm was geweest, had die hem niet zoo
geplaagd, maar naarmate ze meer zich zelf
werd, werd zijn onrust steeds heviger.
't Was hem of hij haar nooit in haar ware
gedaante aanschouwd had, voor hijKhaar zag
tegen den achtergrond van zijn familie. De
ongelijkheid tusschen deze en haar was zoo
groot, dat ze hem bijna een rasverschil leek
Tegen hun gebaren cn bewegingen waren
de hare zoo iomp en ongemotiveerd; in ver
gelijking met hun stemmen klonk de hare
zoo ruw. En het frussche, vroolijke en onge
kunstelde in haar wezen, dat hem vroeger
getroffen had, scheen hem nu in dit nieuwe
licht gebrek aan zelfbeheersching.
Wordt vervolgd.