10d* Jaargang. Maandag 4 Maart 1912. BUITENLAND. JEUILLETON, VOORHOF DER LIEFDE. 242. ERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS! Par 3 mnancfon voor Amorsfoort f l.OO. Idem franco por post- 1.50. jLfzonderiyko nummors- 0.05. Doze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. dieve men vóór 11 i zenden. ikdvertentiftnmededeelingen enz., geli« 's morgens by de Uitgevers in te zendei Uitgevers: VALKHOFF C®. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRLJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f 0.50. Elko regol meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* bjj vooruitbetaling. Qroote lettors naar plaatsruimto. Voor handel on bodryf bostaan zeer voordeelige bepalingen tot het horhaald advorteeren in dit Blad, by abonnement Eeno circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Ovaraeht De crisis in de Engelsche mijnen. Hedeu hoop' de eers'c minister in Groot- Jrittannië, nadere medodeelingen te kunnen joen met betrekking tot liet ernstige con flict hetwelk bestaat tusschen de mijneigena ren en mijnwerkers en dat, hangende het ver loop der onderhandelingen die tot dusver geen resultaat hebben gehad, inmiddels er toe beeft geleid dat ruim een milliocn mijnwer kers den arbeid hebben neergelegd een ^taking, zóó omvangrijk als hel Britsche ko ninkrijk ze tot dusver niet heeft gekend. Men verdacht dat minister Asquith heden in hel Lagerhuis bet regeerings-ontwerp tot «de wettelijke invoering van een minimumloon in de mijnindustrie zal indienen, waarover n de laatste dagen al zooveel is gesproken. Iet loont de moeite over deze kwestie van iet minimum-loon hier 't een en ander me- le te deelen. In den mijnbouw hebben de verkgevers sinds lang gemeenschappelijk met de vertegenwoordigers der vakvereeni- fgingen de loon- en arbeidsvoorwaarden vast gesteld; er hééft, zelfs reeds een algemeen minimum loon bestaan gegrond op vrije over eenkomst en wel in alle mijn districten, behalve Durham en Northumberland. Dit minimum loon werd vastgesteld naar een vast slan- daardloon en een percentsgcfwijzen 'toeslag, waarvan het minimum, al naar het district, 37j en 50 was. Voor het overige wissel de de toeslag met dc steenkolenprijizen die, in dien regel alle twee maanden door daarvoor aangewezen raden vastgesteld en tot norm voor het loon gemaakt werden. Men ziet hier dus uit dat er reeds een vrij in gewikkeld systeem heeft bestaan van collec tieve loonovereenkomstcn, waaraan de hand wend gehouden dtoor colleges die gelijkelijk werden samengesteld uit werkgevers en ar beiders of vertegenwoordigers van deze laat- sten. "Wanneer het niettemin in Engeland tot eene staking gekomen is dan ligt 'dat in de eerste plaats daaraan dat slechts een deel der mijnwerkers geschat op een vierde van het totale aantal het minimum Wn feitelijk gekregen heeft. De gruole massa der mijnwerkers, de houwers, verricht stuk werk en wordt per ton opgeleverde kolen betaald. Met het loon staat daar evenwel ook .het minimum loon in betrekking tot hetgeen gepresteerd wordt. Wijl nu de kolenlagcn niet altijd even gemakkelijk, integendeel vaak moeilijk te bearbeiden zijn en ook storingen in het bedirijf niet zelden voorkomen, is het een groot deel der houwers niet mogelijk liet minimum loon te bei-eiken, en daarom ver langen ze dat het minimum loon niet alleen in 't algemeen vastgesteld wordt, doch voor lederen mijnwerker persoonlijk wordt gega randeerd. Dit is de eisch, waarom het bij het thans bestaande arbeidsgeschil gaat. Nu wordt de zaak echter vertroebeld door een tweede omstandigheid. De mijneigenaars, in het bijzon'd»er die in Wales, waren tot dus ver op zichzelf reeds tegen een minimum loon gekant omdat ze van imeening waren, dat de mijnwerkers van deze gelegenheid zouden gebruik maken om zooveel mogelijk te vragen. Toch zouden ze het er nog wel mee eens kunnen worden, te meer daar door de regeering tijdens de onderhandelingen ook voorstellen zijn gedaan om een bepaalde ar beidsprestatie te waarborgen, indien deze voorname factor er niet bij kwam, d«t, vol gens de bedoelde mijneigenaars, de arbeiders contractbreuk hebben gepleegd'. De patroons beweren dat de bestaande overeenkomst nog twee jaar loopt en dal de mijnwerkers daar om geen recht hebben met nieuwe eischen te komen Hiertegenover wondt van dc zijde der mijnwerkers aangevoerd dat de patroons het in 1910 toegestaan minimum loon, vol strekt niet hebben ingevoerd, zoodat niet de arbeiders, doch de werkgevers contrarlbre- ker?> zijn. Wie van beiden partijen gelijk heeft, valt wellicht in 't geheel niet uit te maken, wijl het hier gaat om een kwestie van opvatting. Doch, hoe het zij, de opvat ting der mijneigenaars uit Wales heeft dien doorslag gegeven; deze is het in laatste in stantie geweest welke een accoord in den weg heeft gestaan. Zij zijn nu eenmaal van mceniing dat de mijnwerkers de bestaande overeenkomst gebroken hebben. Daarom wilden ze niet toegeven, liever nog zullen ze. zich, als het niet anders kan, schikken in een speciale wet. De regeering is zich den ernst van den toe stand ten zeerste 'bewust en heeft hare maat regelen genomen. Wanneer dtoze reuzen- staking ook maar eenigen tijd duurde, dan zouden nijverheid en verkeersmiddelen tot stilstand zijn gedoenwl, om nog niet eens te spreken van de lasten die de kleine nijver heid en hel huishoudelijke leven zouden on dervinden. Vandaar, nu de onderhandelingen op het doodc punt zijn gokomen, de plannen om hel minimum loon, waarom het hier gaat, in een wet vast te leggen. Over den in houd dezer in voorbereiding zijnde wet is tot dusver weinig bekend geworden. Men heeft alleen vernomen dat voongesteld wordt iin elk district piet medewerking van een rijks-commissaris tusschen patroons en ar beiders de loonen te doen vaststellen. Ilier naar te oordeclen zou dc wel dus alleen het beginsel van het minimumloon invoeren en de uilwerking in bijzonderheden ervan over laten aan distriotsraden, behoudens dat deze verplicht zouden worden bepaalde mi nimum loonen vast te stellen. Bij evenlueelc geschillen met partijen zou de rijks commis sar. beslissen. Verder zou een wet dan ook niet kunnen gaan want het is niet mogelijk een uniformloon vast te stellen voor een geheel rijk, waarin de economische verhou dingen zoo zeer uiteenloop-en. Zulk een wet kan slechts den formeelen waarborg er voor gaven dat overal naar evenredigheid mini- mum-loonen wordten ingevoerd. Doch ook zulk een wet is onder de gegeven omstan- dighjcide i iets geheel nieuws en van liet grootste ibelaiug. En dal in het individualisti sche Engeland'! Italië en Turkije. Konslantinopel, 2 M a a r t. In Ak- ka, vilajet Beyroet, is dc staat van beleg ge proclameerd. Rome, 3 Maart. Het telegram uit Con- stantinopcl volgens het welk Italiaansche troepen, die bij Zalotin aan land gegaan wa ren, gedwongen werden zich wederom in te schepen, mist allen grond. Het ging om een schijnbeweging, die het de Italianen mogelijk maak«c Mergheb te bezetten. Tripolis, 3 Maart. Uit Italiaansche bron wordt gemeld, dat ccnige plunderaars, die in de oase van Tadsjoerah waren bin nen gedrongen, slaags geraakten met tien door de Italianen bewapende Arabieren. Twee hunner werden gedood en verschei- denen gewond. Tripolis, 3 Maart. Driehonderd Arabic- ren deden een aanval op 't fort bij Gar- garesj. Zij werden door geweervuur terug gedreven en verstrooid. K o n s t a n t i n o p e I, 3 Maart. Volgens het ministerie van oorlog zijn in liet gevecht bij Mergheb meer dan 1000 Italianen gedood. De Turken hadden 30 dooden en 80 gewon den. A l h e n c, 3 Maart. Italiaansche oor logschepen zijn voor Durazzo (Albanië) ver schenen. De autoriteiten deden in der haast oorlogsmunitie naar het inwendige der stad overbrengen. Konstan tin opcl, 3 Maart. De vali van Beyroet heeft eèn nieuwe vcrliezenlijsl iingezonden betreffende de beschieting van Beyroet, waarop 11 dooden en 5 gewonden vermeld worden. De vali heeft met de vreemde consuls dc plaatsen bezocht waar de Italiaansche granaten zijn gevallen. Konslantinopel, 3 Maart. De Borle heeft inededeeiing gedaan van een tele gram van den vali van Beyroet d.d. 29 dezer, waarin gezegd wordt dat sinds het begin der beschieting een gerucht had geloopen van een moord. De zaak is dat de menigte trachtte <ie deuren, tier gevangenis open te breken en het iMséhaal piundenie De vice-consuls van Rusland -en Engeland werden voor Italianen gehouden en aangevallen. Het Itai'uaaJisohc ministerie van oorlog maakt bekend, dat to-t 2 Maart 37 officieren en 499 soldaten in TripoQitandê waren ge sneuveld. Een officier en 323 soldaiten worden vermist. Hel mecrejideel der vermisten be hoor' tot het He regiment Bersaglièri. De vermisten zijn vrij zeker allen dood, ofschoon bun overlijden niet officieel kan worden vast gesteld. Naar Reuters buucau uit diplomatieke bron verneemt umtrent de berichten der laatste dagen, over pogingen der mogendheden om in den TurkvoJi-Italiaa-nschen oorlog bemid delend op te treden, werden ruim tien dagen geleden nieuwe voorstellen door Rusland ge daan om een bemiddeling der vijf mogend heden tusseheii Itaiië en Turkije tot stand te brengen. Herndeuwe bemoeiingen ibadlden laats naar aanleiding van bot gebeurde voor cyroet, welke op deze aangelegenheid ech- er geen invloed gehad hebben. De taak, wel ke de mogendheden hebben te vervullen, be staat daarin, dat ze tot overeenstemming moeten komen hierover: boe men zich kan erge wissen wat voor bemiddelingsvoorstel len in Rome en Konslantinopel als aarwieme- ijlc worden beschouwd. K o n s t a n t i n o p e 1, 3 Maart. De mi nisterraad besloot elke poging tot bemidde ling of interventie der mogendheden, geba seerd op de erkenning der Italiaansche eischen, af »c wijzen. Ten aanzien van Italië's standpunt in de bemiddelingskwestie meldt de correspondent te Rome van den Temps: „Italië koestert de zelfde vredelievende bedoelingen als voor vier maanden, doch is onverwrikbaar wat aangaat de soevereiniteit over Lybië. Wat de* godsdienstige kwesties aangaat is Italië ge neigd een soortgelijke formule te aanvaar den als die, welke in hel Oostenrijks-Turk- sche verdrag over de annexatie van Bosnië was vervat. In financieel opzicht is Italië bereid aan het bestuur van de Turksche schuld een kapitaal te talen berekend naar tic jaarlijkschc opbrengsten van Tri poli en Cyrenaïca en ook overeenkomsten te treffen beiieffende andere schadevergoedin gen voor eigendommen van kroon, staat en kerk. Zoo spoedig als de Afrikaansche kwes tie zal zijn geregeld, zal Turkije door Italië den kraehtigsten bijstand verleend worden voor de handhaving van zijn integriteit. Het klaarblijkelijk officieus geïnspireerde Turksche blad „Tanin" verklaart, dat Tur kije elke poging tot bemiddeling van de hand zal wijzen. Zoolang er nog een enkele Itali aan in Triuoli vertoeft, wil Turkije van geen vrede hooien. De „Jeune Turc" schrijft dat de afstand van Tripolitanie in Turkije een algemeencn opstand, den burgeroorlog en de ernstigste wanordelijkheden zou teweeg brengen. Het beste en verstandigste besluit i dat men beide partijen den oorlog laat voortzetten. DuitschlancL B e r 1 ij n, 2 Maar'. De Norddeutschc AUgenieine Zeitung schrijft: In het te Lon den verschijnende „Strand Magazine" is on der den titel „De Keizer zooals hij is", een fe-uilleton ietische sche's gepubliceerd over de persoonlijkheid van Keizer Wilhelm, waar uit ook in vele Duilsche bladen uittreksels zijn overgenomen. Ilct opstel geeft een to taalbeeld des Keizers in willekeurige trekken en bevat in de bijzonderheden zooveel on juiste beweringen, dat de titel juister zou moeten luiden: ,,De Keizer, zooals hij niet is". Dc aan het hoofd van het artikel ver nielde opmerking, volgens hetwelk het spe- ciaa' door den Keizer zelf wae goedgekeurd, moest dan ook onder deze omstandigheden a priori het wantrouwen opwekken. Naar wij vernemen is deze bewering dan ook volkomen uit de lucht gegrepen. B e r l ij n 2 Maart. Dc Norddeutschc Allgeraeine Zeitung schrijn: in verschillende bladen wordt dc omstandigheid dat de defen- sievooi stellen nog niet bij den Duitschen Rijksdag zijn ingediend, toegeschreven aan eene vermeende besluiteloosheid bij de rijks overheden over den omvang ervan. Deze ver onderstelling is volkomen onhoudbaar. De nieuwe eischen op defensiegebied, die uit sluitend naar de behoeften der nationale de fensie zijn opgesteld, staan in dc grondbe ginselen sinds langen tijd vast. De uitwer king zoowel van deze wetsontwerpen als van de daarbij behoorendc dekkingsvoorstellen, zal dezer dagen worden beëindigd. De voor stellen gaan dan terstond naar den bonds raad en na deszeifo besluiten naar den rijks dag. E s s e n, 3 Maart. Heden werden in het Rijnsch-Westfaalsche Roerkolendistrict (KJ vergaderingen gehouden, uitgaande van den ouden Mijnwerkersbond, de Hirsch-Dunker- sche en de Poolsche vakvereenigingen. De arbeiders verden, met verwijzing naar het voorbeeld, dat Engeland gaf, tot eensgezind heid aangespoord. Eenzelfde motie werd aan genomen als de vorige week. In de vergaderingen der Christelijke mijn- werkersorganisalic werden de arbeiders voor een werkstaking gewaarschuwd. Luxemburg. L u xemburg, 2 M a a rl. De eedsafleg ging van dc regentes had heden morgen plaats op het kasteel Berg tegenover een deputatie uit de Kamer en in tegenwoordigheid van de jonge groolhertogin en dc zusters van den minister van staat Eyschen. De plechtigheid was zeer indrukwekkend. Slot Berg, 2 Maart Dc Koning der Belgen komt morgen in den loop van den namiddag hier aan. Prins August Wilhelm, vertegenwoordiger van den Duitschen Kei zer, arriveert Maandagmorgen vroeg. Luxe m b u r g, 2 Maart. Het stoffelijk overschot van den groothertog werd heden avond naar de protestantsche kerk overge bracht zonder cenige plechtigheid. Brussel, 4 Maart. De Konjng vertrok 'hedenmorgen 7 uur naar Luxemburg om de begrafenis van den Groothertog vttti Luxem burg bij te wonen. Engeland. Londen, 2 Maart. De staking blijft, onder volkomen kalmte, voortduren. De uit werking wordt met den dag grooter. Dui zenden arbeiders, werkzaam in de nijver heid, de dokken en op dc stoombooten, zijn werkloos. De prijzen der levensmiddelen zijn stijgende. In sommige districten hebben dc stakers een motie aangenomen, waarin aan de overheden dank wordt betuigd, dat deze geen e*tra polhieversterking er heen heb ben gezonden en hun de verzekering wordt gegeven, dat dc stakers rustig zullen blijven. Een telegram uit Newcastle meldt, dat de leden der Amalgamated Society of Rail- wal Servants verzocht hebben, dat h©n het bevel zal worden gegeven om te weige ren gedurende de staking troepen te vervoe ren Christ i a nia, 2 Maart. De directie van de fabriek Bcrrsgaard in Sarpsborg zeide heden alle arbeiders, 2000 in getal, met veer tien dagen den dienst op, daar de fabriek wegens gebrek aan kolen tengevolge van de mijnwerkersstaking in Engeland, niet in sitaat is het bedrijf voort te zetten. Hei afbreken der onderhandelingen, die Waarschijnlijk morgen weer zullen hervat worden, zal waarschijnlijk eene verandering brengen in liet standpunt der regeering, want het is 'hans de vraag of ze een wetsontwerp treffende het minimum-loon wel zal indienen, wanneer de mijnwerkers zich er nie* in schikken willen. De leiders der Miners Fede ration weL*n klaarblijkelijk zelf niet of de mijnwerkers me* de bioote vaststelling van het beginsel of alleen met bepaalde mini- mum-loonen zullen genoegen nemen. Daar nu niet de kleine minderheid der mijneige naars, welke nog altijd weigert op het mini- muin-loon in »e gaan, doch de mijnwerkers- bond de sehutd e.r van draagt dat lie1 niet tot een accoord gekomen is op den door Asquith voorgesfelden grondslag, wordt in den lande etn sterke ontstemming jegens de mijnwerkers merkbaar. Zelfs de radicale Daily News schrijft: „Tot dusver waren de mijnwerkers in hun recht. Ze streden voor een beginsel, welks billijkheid de overwel digende meerderheid der natie erkent. Thans hebben ze zich tegenover dc regeering, welke dc btlangen der gemeenschap verte genwoordigt, in 't ongelijk gesteld." Dc ccnige factor van geruststellenden aard tot dusver is de bezonnen en kalme hou ding der stakende massa's. Zelfs in Wales is dit het geval. Volgens de Times is overal in Wales het besluit bekend gemaakt, dat buitensporigheden als die welke gedurende dc laatste staking in Wales plaats hadden, 81 ROMAN DOOR ANNA W'AHLEN BERG. Ze legjdc het gaas op tafel en wilde heen gaan, malar Stefaan hield (haar /terug bij haar haind. „Ja, ik wilde toch dat je jc moeite zou geven," zej hij. „Maar niet om de wonide. Dait kwam alleen zoo goed te pas om je hier binnen te krijigen. i'k wmde je dels lalten zien. Ik Haat gewoonlijk nootit iemaaid in mijn pa pieren zien, maar nu je toch ook het andere gezien hebt Hij zette het model voor haar neer, maar schoof te gelijkertijd een stoefl bij. Ze moeslt naast hem aan tafel zitten. En hij demon streerde en vertelde. Hij wikle een heel nieuwe constructie maken. Het zwaartepunt van de boot zou zoo geplaatst worden dait dc schroef heel gemakkelijk te hanteeren zou zijai, en de zeilen zou degeen dóe stuurde kunnen opihijischen of reven, door een druk op eleetrisdhc knoppen. Men zou heer zijn over zijn boot, zooalls over zijn paard, er één mee zijn, alsof het tot je eigen lichaam behoorde. Hij was ijverig en warm geworden. Het enthousiasme straalde uit zijn gezicht, en Ester had hein wog nooit zoo helder en> vloeiend hooren spreken, met zoo vcfle beel den en overtuigende uitdrukkingen. Ze haid aitijdl gevonden, dat ct iets gedrukts over hem lag, maar nu was deze druk ver dwenen. Ildj was nu volkomen vrij, het scheen of hij zich nu op zijn eigen terrein bevond. „Je bent dol op de zee," zei ze. „Ja, dat Jxui ik altijd geweest. Als jongen wilde ik zeemam worden, maar mijn ouders vonden het niet goed. En toen begon ik ook belang te stellen in machines. Maar toen ik op de scheepswerf in Amerika was, ont waakte de oude heide voor schepen in me." „Waarom ben je geen scheepsbouwer ge worden „Ja waarom," zei hij, en zweeg een oogen- •bildk. „Vermoedelijk, omdat -ner. nooit weet wat men wiil, vóór liet te laat is." De bittere toon schuurde legen het onthou siasme van zoo even. Alaar toen ging hij door het model uit te leggen, en dadeiijjk ge raakte hij weer in vuur. Hij nam zijn teeke- ningen, en wees -etails aan, die daar wel stenidcr», maar nog met uitgevoerd waren aan het model. Misschien zou het hem n/ooit gelukken, zijn idee uit te voeren, maar hij hoopte het. En zijn ideaal was, het eens in praktijk te brengen. Dat zou heel iets anders zij'n dan die (kleine leeu/ke houten bloot." „Spreek er geen (kwaad van," zei Ester, •en nam voorzichtig het model in haar hareeï. „Hejt is mooi, en zinrijk, vind ik. En het is je zeker het liefst van al je modellen in je kast." Hij beschouwde haar stil. „Nee," zei hij, „klom, dan zal ik je mijn liefste model t-oonen." En hij opende de kast, wenkte haar en wees haar het gerepareerde bootje. Ze had wel eens gemeend, dat ihij het .voor den tweeden keer weggeworpen had, daar zij er niets van hoorde, maar nu stond het daar op een eereplaats, op een bizondere wijze opgasite]d. Toen ze zich to#b elkaar wendden, lachten ze beiden, maar geen van lien zei iets, en Stefaan sloot zacht de kast. Den volgenden <la|g, toen hij om ite ontbij ten de eetkamer betrad, was er zooals ge woonlijk niemand, aan tafel, maar hij had nog niet lang gezeten, of Ester kwam binnen. De gereserveerde uitdrukking, waarmee ze hem in ellen laaitsten tijd begroet had!, wals verdwenen. Zij ontmoette hem hu met een open, vr ooi ijk gezicht, en ging naast hem zitten. Ze wjlde niet mee oten, ze wilde hem iets vertellen. „Mijnheer Harder heeft er aan ge dacht, Halma uit te noodigen Zondag te ko- men eten. Denk je dat ze wil komen?" Hij antwoordde natuurlijk bevestigend. Maar of hij goed had geantwoord en zich dankbaar getoond liad, wist hij niet. Hij dacht slechts aan één ding: Ze l*ad hem dus vergeten. Nu wist hij het zeker. XX. „Ben ik niet netjes," vroeg Hjlma met een zekere zelflvoQdoenang, toen ze in de vesti bule stond, en Stefaan haar hielp bij het uit doen van haar mantel. Ze droeg haar 'beste zwarte rok, die uit stekend was, behalve oe rand, idte wat ver sleten was. Want Hilma vond het chic op straat te loopen met japonnen die sleepten. Maar dit gebrek kwam 's avonds niet uit. En dain droeg ze haar nieuwe Schnfsdhe blouse, versierd niet een witte jabot van brecdc kant, die bijna de geheelc borat be dekte. „Ja," zei Stefaan nerveus. „Maar denk er nu aan dat je het mes niet an den mond steekt bij het eten." ,,J-i*, ja', wees maar gerust. Je zult eer van mij beleven," antwoordde Halma, terwijl ze voor detr spiegel stond, haar kapsel te ordenen. Ook zij was een weinig zenuwachtig bij do gedachte, dat ze nu als gast ide vertrekken zou betreden, die ze vroeger slechts had bo- zocht om schoon te maken. Maar haar zin spreuk was: „Alles (komt wei terecht, oils je maar vrijmoedig bent." Dat gaf haar kracht in ad de situaties van het leven, on ook nu betrad ze heel ongegeneerd het safl'On, be groette eflt ran de aanwezigen mot con nik van (haar korten hals, en gu*g zonder opval lende verlegenheid op de sofa zitten. In 't begin was ze wel wat stijf cn antwoordde met een paar woordon op de vragen, idio mon tol haar richtte. Maar toen aJlen aardig en beleefd waren, en mijnheer Harder hoor zeif den arm bood om haar naar de tafel te geleiden, was haar zemt wuchtigheald spoedig voorbij, en werd ze volkomen zich zelf. Overigens was ze zeer voklaan over haar eigen optreden, want ze meende, dat het haar zeer goed gelukte de lessen en voor- schriften te volgen, die Stefaan haar gege ven had. Thuis had ze daar nooit veel om gegeven, want ze vond ze toch maar lastig en overbodig Maar nu ze in zulk een voor naam gezelschap was, zou ze loonen dat ze wist, hoe daar de gebruiken waren, en d.-rt een ander even goed was als zij zelve. Om niet in de verleiding tc komen, liet zc haar mes op het tafellaken liggen, cn trok cn rukte met haar vork om het vlcesch stuk te krijgen. En eerst toen de inhoud van het bord opgegeten was, behalve de heerlijke jus nam ze stilletjes haar mes, en deed zich te goed, want het zou immers zonde geweest zijn, zoo-icts goeds weg te gooien. En ze deed het ook zoo voorzichtig, dat ze meende dat ook niemand het zag behalve Stefaan, cn dat deed er immers ook niets toe. Hij was ook zoo bang geweest, dat ze luid zou lachen, maar ook daar lette ze op, als ze moest lachen, dan giegclde ze eerst wat, dan druk te ze dc kin tegen dc borst om haar lachen te onderdrukken, dat zou toch niemand hin deren, En vooral ais zc haar zakdoek moest (gebruiken, gedroeg ze zich buitengewoon netjes. Zc vond het zelf niet passend nu ze in zulk voornaam gezelschap aan tafel was, den zakdoek te gebruiken, dan boog zc zich heeiemaal op zij, en bukte zoo diep dat haar neus bijna de tafel raakte. Er was slechts een ding dat ze niet kon begrijpen, en dat was, dat Stefaan er zoo vrecselijk onrustig uitzag. En ze had gelijk. Stefaan was werkelijk niet kalm. Zjjn zenuwachtigheid was niet overgegaan zooals de hare. Zoo lang ze ge- iinponcerd was door het gezelschap, cn stil en kalm was geweest, had die hem niet zoo geplaagd, maar naarmate ze meer zich zelf werd, werd zijn onrust steeds heviger. 't Was hem of hij haar nooit in haar ware gedaante aanschouwd had, voor hijKhaar zag tegen den achtergrond van zijn familie. De ongelijkheid tusschen deze en haar was zoo groot, dat ze hem bijna een rasverschil leek Tegen hun gebaren cn bewegingen waren de hare zoo iomp en ongemotiveerd; in ver gelijking met hun stemmen klonk de hare zoo ruw. En het frussche, vroolijke en onge kunstelde in haar wezen, dat hem vroeger getroffen had, scheen hem nu in dit nieuwe licht gebrek aan zelfbeheersching. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1