•sr.
lO" Jaargang.
Dinsdag 19 Maart 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
VOORHOF DER LIEFDE.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
t maanden voor Amersfoort f 1.00.
[em franco per post- 1.50.
lerlQke nummers - 0.05.
Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zo» en Feest'
rertentiënmededeelingen entgelieve men róór 11 tuar
morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonntimmer 66.
PKUS ER ADVERT .NT E N
Van 1—F» regels f U.V»
Elko regel in«er
DieDMta.inlxedincen en aativruïen 25 cent* by vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt beaUan zeer voonleeligo hepaluutsn l«»t
hel herhaald adverteeron in dit Blad, by abonneitient. Eeue
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
\.an hen, die met 1 A.pril
fs. op dit blad inteekenen,
Orden de nummers die ge
rende de maand Maart nog
Uien verschijnenkoste-
o o s toegezonden.
Politiek Overzicht
*t ontslag van staatssecre
taris Wermuth.
fever de voordracht lot versterking van leger
viool, die binnenkort den Duitschei» rijks-
g zal worden aangeboden, zijn tot dusver
slechts onvolledige mededeelingen onder
publiek gekomen. Zoo bericht de Militar-
litische Korrespondenz, dat eene geleide-
te stijging van de legersterkle in- vredes-
d met 35,000 man, die met de recrulcnin-
ving van October 1916 haar maximum öe-
ikl, zal worden voorgesteld. Maar terwijl
Ier» nog niel weet hoe deze voordracht er uil
)1 zien, is er reeds een hevige strijd ont-
faud met over de zaak zelf, maar over de
faag hoe de kosten, die zij zal vorderen, zul-
:n worden gedekt. Die strijd heeft reeds een
ffer gevorderd; staatssecretaris Wermuth
ie ft als hoofd van hel rijksdepartemenl van
ianciën zijn ontslag gevraagd, dat hem is
rleend
De rijkskanselier von Bethmann-IIollweg
eft, doordat hij in den strijd, dien de par-
leu, die in den vorigen rijksdag het blauw-
S'arte blok vormden, in de laatste weken
toerden tegen Wermuth, dezen niet heeft ge-
feuud en hem daardoor tot aftreden heeft
loopt, niel aan sympathie bij de Hnker-
|de gewonnen. Over de krisis in het rijks-
ipartement van financiën weet de Berlijn-
fche correspondent van de Neue Freie l'resse
c verhalen, dat de rijkskanselier zich bereid
nd verklaard het finanoieele program van
Berm ut h te accepteeren en de belastingvoor-
Keilen, die Wennuth tot dekking van dc kos--
feu had ontworpen, in te dienen, llij had hem
Alleen gezegd, dat als deze voorstellen in Juli
niet door den rijksdag mochten zijn aange
komen, hij zich zou moeten voorbehouden de
saldo's van de loopende begroolin-g aan te
i preken om deze kosten te dekken Men re
kent er namelijk op, dat dc begrooling voor
JJ12 een saldo van ongevter 25U millioen zal
ipieveren.Over het bedrag, dat uit dit over
schot eventueel zou zijn te bestemmen om de
jioogere uitgaven voor leger en vloot te dek-
J en, is daarop het verschil van meening tus-
tchen den rijkskanselier en den staatssecre
taris ontstaan, dat lol het aftreden van den
heer Wennuth heeft geleid. Dit verschil had
antusschen nog een dieperen grond. Wermuth
(wilde namelijk geen deel hebben aan de ge
volgen, die hij voorzag, wanneer de regee
ring deze oplossing van de kwestie der dek-
iking van dc kosten, die door dc conservatic-
Iven en het centrum wordt gewenscht, lot de
hare maakt. Daardoor toch maakt de regee-
'j ing voor hare financieele politiek van de vol
gende jaren zich afhankelijk van.het zwart
blauwe blok, en daaraan heeft Wermuth niet
willen meedoen
De s'ecn des aanstoots in de door Wer
muth onlWorpen plannen was de rijkssuc-
ressiebelasting. Daarmee wilde Wermuth bij
<len rijksdag komen, maar de rijkskanselier
Jiecft daartoe niet kunnen besluiten. Bij de
f araenkomst, die verleden Donderdag te Ber
lijn heeft plaats gehad met de hoofden der
regeeringen van de Duitsche bondsstaten, is
de bom gebarsten. Reeds in het begin van de
vorige weck wist de Germania te berichten,
dal er lusschen het rijksdepartement van
financiën en een deel van de regeeringen,
inzonderheid de Beiersche, ernstig meenings-
verschil bestond. Hoe het kwam, dat juist
Beieren aan hel hoofd van de oppositie
stond, is duidelijk wanneer men bedenkt, dat
thans in Beieren minister-president is baron
von Hcrtling, tot voor weinige weken een
der leiders van het centrum in den Duitschen
rijksdag, die indertijd een belangrijk aan
deel heeft gehad in den strijd tegen Bülow
bij de toen aanhangige rijksfin-a nciehervor-
ming Voor deze oppositie is rijkskanselier
von Bethmann-HoHweg blijkbaar gezwicht-.
Het door Wermuth ontworpen financieele
programma bevatte, volgens de Vossische
Ztg., drie hoofdpunten: l. de rijkssucoessie-
belasling, 2. de afschaffing van de brande
wijn-,fKebesgaben", 3. als er nog meer noo-
dig was het pciroleum-monopolie. De af
schaffing van de brandew-ijn-Jiebesgaben",
d. w. z- hel heffen van de volle belasting ook
van de branderijen, die reeds vóór 1887 be
stonden, zal den staat omstreeks 40 millioen
opbrengen. Dat bedrag is natuurlijk op
verrena niet toereikend om de kosten van de
versterking van leger en vloot te dekken. De
resl wil de -regeering evenmin door eene
successiebelasting als door een petroleum-
monopolic vindenzij wil het halen uit de
saldo's van da begroolin-g, zooals conserva
tion en cleriealen verlangen. Daarin ligt
de groote politieke beteekenis van de kri
sis, die met hel aftreden van Wermuth gcens-
z-ins geëindigd is. De rijksregecring onder
werpt zich weder aan het zwart-blauwe
blok, precies alsof zij zich nog bevindt te
genover den ouden rijksdag. De meerderheid,
d-ie door de verkiezingen voor den nieuwen
rijksdag verkregen is voor eene liberale fi
nancieele politiek, wordt door haar geïgno
reerd.
Nu is het de vraag wat er verder zal ge
beuren. De partij-en der linkerzijde zullen na
tuurlijk instemmen met de opheffing van de
„Liebcsgaben". Of echter het verdere finan
cieele programma van de regeering in den
rijksdag eene meerderheid zal vinden, is vol
strekt niet zeker. Het zou zelfs kunnen ge
beuren, dal in den rijksdag de successiebe
lasting wordt voorgesteld en dat dit voor-,
stel door den rijksdag wordt aangenomen.
Dan zou rijkskanselier von Bethmann zich
in denzelfden toestand bevinden, waarin zijn
voorganger Bülow door den toenmaligen
rijksdag is gebracht. De meerderheid van
den rijksdag heeft hiel financieele program
van vorst Bülow verworpenzijn opvolger
loopt gevaar, dat eene meerderheid links
door aanneming van de successiebelasting
zijn financieel programma omverwerpt. Dan
zal er eene krisis ontstaan van veel grooter
beteekenis dan die, welke tot hel ontslag van
Wennuth als staatssecretaris heeft geleid.
Italië an Turkija.
Uit Weenen wordt bericht, dat op de tij
ding, dat een bombardement van Saloniki
door de Italjaausche vloot voor de deur stond,
verscheidene afgevaardigden van de Oosten
rijks-die Alpenlanden uit hunne districten het
verzoek ontvingen te informeeren naar de
juistheid daarvan, omdat er belangrijke goe
derentransporten onderweg waren. De Oos-
tenrijksche minister-president gaf de volgen
de opheldering: In de bladen zijn onbestem
de berichten over een bombardement van Sa
loniki verschenen; het ministerie van bui-
tcnlandsche zaken heeft echter geene aanwij
zingen, dat zulk ecu stap In de bedoeling ligt.
Ook overigens zijn er geen aanwijzingen, dat
deze zeer vage berichten juist zijn.
K o n s t a n t i n o p e 118 Maart, ol-
gens nadere nvededeeHngen, gebruikt het
lialinausche memorandum niet den term in
lijving" maar dien van „souvereiniteit". Fr
wordt verklaard, dat Italië de individueel.'
vrijheid van godsdienst van de muzelmannen
in Tripolitanië zal erkennen. Het zal ook voor
waardelijk toestemmen in de opheffing van
de llaliaansche postkantoren en in de betaling
van eene schadevergoeding voor een aandeel
in de openbare schuld.
Het ministerie van Jniitenlandsche zaken
verklaart officieel, dat' de gezanten in den
loop van dc diplomatieke ontvangst geen en
kele mededeeling van de llaliaansche vredes-
voorwakrden hebben gedaan.
Londen, 18 Maart, Reuter verneemt
u.'-t bevoegde llaliaansche bron, dat de me
dedeeling, die aan de mogendheden is ge
daan in antwoord op den door hunne verte
genwoordigers in Rome gedanen istap, op
verzoenenden toon is gesteld en er op be
rekend is om verdere besprekingen te ver
gemakkelijken.
l)e Gorriere del la Sera bericht, dat het ant
woord, dat de Italiaansctoe minister van bui-
tcnian-dsche zaken aan de gezanten van de vijf
mogendheden heeft doen toekomen op hunne
vraag naar de voorwaarden, waarop Italië
bereid zou zijn vrede te sluiten met Turkije,
zeven punten vaststelt, waarin Turkije Italië
wil tegemoet komen. Dit zijn: erkenning van
de godsdienstige autoriteit van den sultan,
godsdienstvrijheid voor de mohammedanen,
straffeloosheid van tic onder de wapenen
slaande bevolking, overneming van een even
redig deel der Turksche staatsschuld, aflos
sing van d-e aan den staat behoorende goe
deren in Tripolitanië en Cyrenaika, conces
sion in zake de opheffing van de llaliaansche
postkan-toren in Turkije' en van capitulatiën
als de andere staten helzelfde doen, eindelijk
geneigdheid van Italië om met de groote mo
gendheden afspraken te maken tot waarbor
ging van de onschendbaarheid van Euro-
peesch Turkije.
Volgens de Wiener Allgeineine Zcitung be
val hel llaliaansche aide-mémoire geen defi
nitief antwoord op de vraag van de mogend
heden, maar biedt het aanknoopingspunten
voor verdere onderhandelingen tussohen Italië
i n de mogendheden. Naar alle waarschijnlijk
heid zullen, nadat de kabinetten het eens zijn
geworden over verdere slappen, op nieuw
onderhandelingen gevoerd worden met de
llaliaansche regeering.
De Agenzia Slefani waarschuwt, dat alle
•berichten, die in dagbladen over de vre
desvoorwaarden opgenomen zijn of zullen
worden, ongeloofwaardig zijn omdat, totdat
nieuwe besluiten zullen zijn genomen, dc in
houd van hel antwoord der llaliaansche re
geering aan dc vijf groote mogendheden ge
heim zal worden gehouden.
Uit Konstantinopel wordt aan de Franf.
Ztg .bericl#, dal men daar gelooft, dal de
vlootactie van Italië deze week zul beginnen.
Om eene basis voor de aanvallen op de Dar-
dauellen te krijgen, zal eerst eene poging wor
den beproefd om een of meer eilanden van
den Turkschen archipel te bezetten.
Uit Rome wordt aan do Temps bericht, dat
men daar in de diplomatieke kringen van
ineening is, dat het, nu 'het antwoord van
Italië op het verzoek van de mogendheden
«om te wonden ingelicht oven* dc vredesvoor
waarden verkregen i®, aa!n Rusland1 is om
met een voorstel te komen of de inhoud al
aan met. in Konstantinopel moet worden me
degedeeld De vraag its of deze mededieclfing
van eene Italiaansehe nota. dlic als absoluut
'beginsel de erkenning van de inlijving van
Tripolitanië stelt, niet voor de mogendheden
zo-u geilijik staan met een soort vaui stilzwij
gende erkenning van deze inlijving, hdbgeen
ten aanzien van Turkije een inbreuk op do
onzijdigheid zon zyn. Deze vraag is te toer
dan dat niet de kanselarijen daartegenover
de grootste omzichtigheid in acht nemen,
door aan Rusland, dat het dmdtoiaitief nam
■tot den stap te Roane, ook over «Oe latten, do
bepaling van 't geen verder moet wondert
gedaan.
Uit Konstantinopel wordt bericht, dat d-e
Porto reeds door tusscherakoanst ran twee
gezanten in kennis is gesteld ran het ant
woord van Italië over de vredesvoorwaar
den. Uit welingelichte brom verluidt, dat de
Ptxrte na -een ministerraad, die daarover is
gehouden, de Turksche gezanten heeft oip
gedragen aan de mogendheden te verklaren,
(lat zij deze vredesvoorwaarden als onaan
nemdijk 'beschouwt.
Duitschland.
Weenen, 18 Maart. Het bezoek, dat
de Keizer den 23en aan Keizer Frans Jozef
zal brengen, heeft een particulier karakter.
De Keizer zal in Venetië eene samenkomst
hebben met Koning Victor Emanuel en zal
zich daarna naar het eiland Brïoni begeven,
om den aartshertog-troonsopvolger Frans
Ferdinand te bezoeken.
Dat met het afgetreden hoofd van het rijks-
departement van financiën Wiermuflh oen.
man ran beteekenis en groote verdiensten is
heengegaan, wordt in bijzonder warme be
woordingen erkend in de Nordd. Aïlig. Zei-
tung, die verklaart: „Wanneer onze financiën
zich heden in een toestand vam gezondheid
bevinden, zooals twee jaren geledon nog nau
welijks werd gehoopt, dan is dit niet voor het
kleinste deel de persoonlijke verdienste van
den aftredenden staatssecretaris." De heer
Wermutlh is op eenige maanden ma drte jaren
secretaris vam de rijksschatköst geweest. Hij
aanvaardde dit ambt in Juli 1909, toen na
de aanneming ran de zwa.rt-fcfliaarwe finan
cieele hervorming de toenmalige schatkist-
seeretairjs Sydow aftrad om over te gaan naar
hot Pruisische ministerrte vam handel.
De nieuwe staatssecretaris, de hoer Kühn,
heeft den naam oen uitstekend financier to
zijn, een bekwaam ambtenaar, die vroeger
reeds, vooral in de suikehkwestie, getoond
heeft een man te zijn van uitgebreide kennis
en groote werkkracht. Het vensohil tusschen
hem en zijn voorgangers zit hierin, dat deze
een persoon was, terwijl hij is te beschouwen
als een ambtenaar.
B e r 1 ij n, 18 Maart. Heit huis van af
gevaardigden van den Pruisisch.cn landdag
behandelde heden de interpellatiën der bur
gerlijke partijen over de staking der mijn
werkers
De sprekers, die namens de conservatieve,
v r ij -co n ser vat ie ve en nationaal-liberale par
tijen en het Centrum het woord voerden,
drukten de meening uït, dat de staking in de
eerste plaats eene staking uit sympathie met
de Engclschc mijnwerkers was; zij betuig
den dank aan de regèering, dat de2e, ook
door troepen te zenden naar het stakingsge-
b'-ed, de noodigc maatregelen had genomen
voor de handhaving der orde en de bescher
ming der werkwilligen. Een vrijzinnige spre
ker kwam op tegen de bewering, dat deze
staking eene sympathiestaking zou zijn.
De minister van handel Sydow beant
woordde namens de regeer ng dc interpel
latiën. Hij zette uitvoerig de ontwikkeling
-der loonbeweging uiteen. Het verband tus
schen de staking in Duttschland en die in
Engeland meende hij te moeten erkennen.
Verder kwam de minister op tegen den eisch
der mijnwerkers tot verhooging der loonen
met 15
Dc minister van binnenlandsche zaken
von Datlwitz verdedigde in 't bijzonder het
zenden van militairen naar de stakingsdis
tricten.
Blijkens de uit de verschillende onderdeo-
len van het Ruhrgebied te Essen ontvangen
berichten, is gistermorgen bij eene ganechc
reeks mijnen het aantal tot werken gezinde
werklieden verder toegenomen. Overal ver
flauwt de staking. Dc eenige uitzondering
waarvan wordt bericht, maakt de mijn
Scbarnhorst, waar slechte 45 man zich zijn
komen aanmelden.
De pogingen tot uitbreiding van dc stakings
beweging in het Saargebicd zijn als mislukt
te beschouwen. Er is niet aan te denken, dat
het daar tot eene algemeene beweging zal
komen, al duurt op de mijnen van de Saar-
und Mosel-Bergbaugesellschaft in Spittel en
Karlingen dc staking onverzwakt voort.
Te Zwickau zijn Zondag namiddag zes
mijnwerkersvergaderingen gehouden, die in
eenstemmig aangenomen besluiten instem
ming betuigden met de houding van de be
stuurders en de staking op Maandag aankon,
digden. Het bestuur rekent op eene deelne
ming van twee derden van 24,000 man.
De algemeens commissie van de vakver-
eenigingen van Duitschland heeft in de Vor-
warts eene oproeping gericht aan de geor
ganiseerde arbeiders van Duitschland, om dc
slakende honderdduizenden mijnwerkers
door 't houden van eene spoedige algemeen^
inzameling metterdaad te ondersteunen.
Frankrijk.
De mijnwerkersbond van het departement
du Nord heeft aan de afdcclingen eene cir
culaire gezonden, waarin in overeenstem
ming met het besluit van den nationalen
mijnwerkersbond eene dadelijke algemeene
staking afgekeurd wordt.
Engeland.
Londen, 18 Maart. Minister Churchill
legde bij de indiening van de mairinebeigroo-
ting den toestand ter zee openhartig bloot.
Hij zeidc, dat de tijd is gekomen, dat Duitsch
land en Engeland beide moesten begrijpen.,
dat het i" een zeeslag voor Engeland ailtijd
voordcelj-g zou zijn als schip ma schip in elke
klasse verloren werd tegenover een evenredig
verlies van de andere partij en dat dit pro
ces van vernietiging aan Engeland, hoezeer
langs een afschuw-dijken weg, de overwin
ning en het absolute overwicht zou brengen.
De minister bepleitte met bet stelsed van
twee kielen tegen een bij miauwen schepen-
bouw- tegenover DuiteChland. Dait zou mis
schien noodig worden, maar wais het thans
nog niet.
De tegenwoordige standaard, aangenomen
door de Admiraliteit, is een overwicht ran
GO procent in dreadnoughts en kruisers boven
42 ROMAN DOOR.
ANNA W A 11 L E N li KK(L
Een warm gevoel vatt geluk doorstroomde
Stefaan, en d-e nooit geheel gedoofde neiging
voor zijn pleegvader werd opnieuiw opge
wekt. Hij voelde lüst om zich in zijn armen.
Ie werpen en zijn hoofd aan- zijn borst te
vlijen. Maar zóó lang was alle vertrouwelijk
heid tusschen hen verbannen geweest', daH
hij zijn schuwheid niet ikon overwinnen,
maar even stijf en strak bleef staan.
Mijnbeer Harder wadhfcte te vergeefs op
een teeken van zachter stemming, maar toen
dit niet scheen 4e komen, week zijn weemoe
dige blik van Stefaan's gezicht, en ging hij
wcht naar de zoal.
Vóór hij de deur bereikt had, klonk er een
zacht geritsel in 'den hod: bij de kachel
waar de oude mevrouw Haglind voor het
vuur zat, verborgen in haar diepen leun
stoel. Met de banden lotmand op den schoor
steenmantel, l»ad ze zich opgericht; maar
scheen of zc zelf niet wist, waarom ze
dat gedaan had. Zc beproefde niet te gaan,
zei niets, volgde den vertrekkende alcohts
met haar oogen. Em o«p baar onHroend' gelaat
lag «en vreemde verrukking.
Harder kcok niet om, maar het zwakke
geritsel had de aandacht getrokken van
Ester en Stefaan, en de eerste haastte zich
r-oer haar moeder.
„Mama," zei z-e zacht, onder den indruk
Aan die gelaats-uitdrukking van de ooide
dame.
Maa-r deze boorde baar niet. Haar wijdge
opende blik volgde nog «steeds den vertrek
kende. Ze scheen iets te zien, dat d-e an/de-
ren niet zagen, iet-s dat haar boeide en over
weldigde. En eerst toon hij de kamer verla
ten had, wondde zij zich tot Ester.
„Dat is eeav man," zei ze. „Nooit zag ik
zulk een man, zulk een goeden man."
Een paar tranen rolden over haar wan
gen, maar Ester noch Stefaan waagden bet,
haar met een vraag la&ldig te valten, stonden
slechts in stomme verwondering en afwacb-
üng.
Toen hief ze haar gezicht op -naar Stefaan,
en haar ernstige lippen drukten vastbeslo
ten uit:
„En nu word ik een wroordbreekster. En
als het me daarom slecht mocht gaan, dan
zeg ik het toah, want de rechtvaardige za!
•niet lijden voor den onrechtvaardige. Je ra
cer heeft je geen geld achtergelaten. Stefaan,
want al zou de opbrengst van zijn uitvinding
ook dubbel groot geweest zijn, dan zou hij er
toch geen recht op geliad bobben. Zoo groot
was de va'lsche wissel, die hij onder teeken-
de met den naam ran je .pleegvader."
Stefaan liep op haar toe. „Dat is niel
waar," zei hij.
Maar hij begreep dat het waar was. De
oude mijnbeer Jlagliind, de boekhouder, had
het geweien.
Hij zei niets meer, en wa4 de oude dame
verder zei verstond hij niet. Strak en .ver
strooid bleef bij op dezelfde plek staan, het
hoofd gebogen onder den slag Maar bij het
peiuid ran Ester's -stem zag hij eindelijk op.
Ze had tot hem .gesproken, ze s-t ontd naast
hem En dezelfde teederheid stroomde hem
tegemoet, waardoor zij hem -vroeger ook tot
zich getrokken Jiad. maar die hem in de
iaatste dagen geheel verlaten had.
„Stefaan, zei ze, ,,Wu zie je «wel, dat je
toch een vader hebt."
Haar woonden riepen bet beeld op van
zijn pleegvader, <zooals bij daar kalm en
mild, zonder een poging tot verdediging,
bad gestaan, en de aanklachten aangehoord
had om hem te sparen, zich te moeten scha
men over zijn misdadigen .vader. Een adel
van grootmoedigheid, die Stefaam soms ver
moed ha'd, maar nooit zoio duidelijk al's nu
gezien had. En dieper en dieper zag bij in
zijn zied, tot bij meenkfc dat hal iraierlijkst
ran zijn wezen als een bron van goedheid
eh liefde voor hem open lag.
De pijn in zijn borst was hersteld. Wat
t.ing hem 'de schande aan ra.n een mensch,
die nooit naar hem gevraagd had, ook al
was datzijn eigen vader? Hij stierf voor hem
op dit oogenbliik. Maar daarentegen steeg een
ander in zijn hart. die hem meer gegeven
bad dan bij vermoeid en begrepen had
Stefaan's hart was vervuild mei een onge
kend gevoel, een ongedwongen, lieflijk ver
warmend gevoel van d'a.rikba«rheiid, dat bij,
trots alle weldaden, vroeger niet gekend
i»a«d. Dc strakheid van zijn trekken loste zich
op, ze werden verlicht dtoor een helder
lachje.
„Ja," 'zei -hij, „misschien heb ik een
vader."
XXVI.
'I«n Ester's kamer lag de kleine patiënt in
een ledjkautje, en na de oporalie slopen
daarheen dc liuiogenooten om zich telkens te
overtuigen-, dat zijn beterschap voortdurend
vooruitging.
Deze faela-ngsitellinig was zoo groot, dat die
alle andere verdrong, en niemand de beide
groote vragen aanroerde, het vertrek van
Ester en haar moeder, en Stefaan's huwe-
•lij'k, dat vóór de komst van Einar alle ge
moederen in beslag had genomen.
Niet eens Hilma sprak er over, ofschoon
zc dagelijks naar haar kind kwam kijken. Ze
kwam en ging alsof ze tusschen louter vijan
den was, en reeds al'.e hoop opgegeven had
op een nadere verbinding met hen. Ester,
die meestal bij het bed van den kleinen jon
gen zat, placht zich terug te trekken bij haar
komst. Hun gesprek was zeer kort, en al
leen betreffend het kind.
Op een dag, dat Hilma binnenkwam, wa
ren Ester en Stefaan beiden bij Einar, die
nu zoo ver gevorderd was, dat hij op zat in
bed, en speelde met het speelgoed, dat op
zijn deken lag. Stefaan bleef zitten, Ester
stond daarentegen op om de kamer te ver
laten. Maar toen viel het haar in, dat zulk
eer vlucht misschien beleedigend was, en zc
nam daarom baar handwerk, en ging voor
Lel raam zitten.
Zooals gewoonlijk, bleef Hilma niet lang.
Zc boog zich over het kind, en speelde met
bol kim-d, ongegeneerd, maar ook zonder in
nigheid.
Ester was dikwijls erover verbaasd, hoe
ongevoelig haar trtem klonk. En na Ste
faan iets omtrent Einar gewaagd te hebben,
kliste de jonge moeder haar 'kind en ver
dween.
Dadelijk daarop nam Ester weer haar
plaats in aan bet hoofdeinde ran toet bedje,
hot kleine gezichtje verbeidende, toen zij
kwam.
„Hij houidt meer van jou dan van Hdtna,"
zei Stefaa-n.
Ze maakte een afwerende beweging.
Hij is nu meer aan mij gewand dan ann
bs ar. En moeder en kind moeten ook samen
veti om den band tussohen hen te voelen.
„Niet slechts het bloed alleen spreekt."
„Misschien," antwoordde Stefaan.
Gedurende ee ruige o ogenblikken nam Einar
'Uitsluitend hun aandacht in beklag, maar
toen hernam Stefaan zijn gedachtengamg.
„Soms heb ik me afgevraagd of het Einar
niet zou gaan, zooals baar zelf," zei hij.
I „To«en baar ouders trouwden en zij broers
•cn zusters kreog. word ze een stieflkind. Mis
schien zou d«t ook zijn lot zijn."
j Ester zag baos-ttig op, het lidtot in haar
cogen verried de vreugde, die ze voelde.
Eindelijk dan sprak hij luid over het nutte-
looze van het offer, dat hij bereid was voor
zijn kind te doen. Maar ze zweeg, werktui
gelijk schikte ze het speelgoed van Einar,
toen vroeg ze plotseling:
1 „Wanneer vertrek je?"
/.Vertrekken? Wat bedoel je?"
.,Je wilt immer® scheepsbouw sfudee-
ren?"
j Hij moest lachen. Nooit had hij tegen haar,
ruoch tegen iemand anders gesproken over
zijn Ihapeioozen droom, en todh wist ze dien.
I „Onmogelijk," zei hij.
I „Waarom onmogelijk? Nu je mijnbeer
Harder als een rader beschouwt, kan je hem
•cok wel je laten helpen als een vader."
Opeens was het bem of de shiizen van de
toekomst zich voor hem openden. Een me-
nigte wogen lagen voor bom, met zijn diroom
tot achtergrond. En die «droom had plotse
ling waarschijnlijkheid gekregen. Maar toen
gingen zijn gedachten opnieuw naar zijn
thuis.
i „En als jk teru^com," zei hij „waar is
Einar dan?"
