fS° »74.
10d* Jaarfang.
Vrijdag 5 April 1912.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Avonturen van
Lady Molly van Scotland-Yard.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Par 8 maanden voor Amersfoortf I.OO.
Idem franco per post%- 1.50.
Afzonderlijke nummers'- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zou* en Feest
dagen.
AdvertentiBnmededeelingen enz., gelieve men r64r 11 uw
'a morgens by de Uitgevers in te zendon.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.50.
Elke regel moor
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte*
Voor handel on bedrijf bestaan zeer voordeolige bepalingen lot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het Fransche protectoraat in
Marokko.
De gezant der Fransche republiek in Ma
rokko, die zich van Tanger naar Fez had
begeven, om het verdrag te sluiten, waarbij
het Fransche protectoraat over Marokko
wordl gevestigd, heeft zijne laak spoedig vol
bracht. Sultan Moeley Ha fid heeft zijne hand-
teekening onder dil verdrag gezet. Daarmee
is het Fransche bezit in het zwarle wereld
deel met een groot gebied vermeerderd, en
het maakt nu een samenhangend geheel uit,
dat van de grenzen van het oude Carthago
zich uitstrekt tot de kust van Senegambié en
tot de Congo-rivier. Daarmee verdwijn* ook
het laatste zelfstandige mohammedaansche
rijk in Afrika, en wel op hetzelfde oogen
blik, waarop Pcrzië zijne afhankelijkheid van
Rusland en Engeland erkent. Behalve Tur
kije, blijft er nu nog slechts een enkele vrije
mohammedaansche staat in wezen, namelijk
het door zijne ligging beschermde Afghani
stan.
Het nu gesloten verdrag is het logische
gevolg van de Duitsch-Franeche overeen
komst van 4 November 1911, waarbij Duitsch-
land aan de Fransche republiek de handen
vrijgelaten heeft in de politieke en militaire
aangelegenheden van Marokko. De overige
onderteekenaars van het Madridsche verdrag
hebben zich daarbij aangesloten. Een gewich
tige onderteekening ontbreekt echter nog: de
Spaansche. De Fransche en de Spaansche re
geering onderhandelen sedert maanden met
elkaar over de definitieve vaststelling van
hunne toekomstige grens in Marokko en over
de bepaling van de tusschen hen bestaande
rechtsverhouding. Door het Fransch-Spaan-
schc geheime verdrag van 6 October 1904 is
aan Spanje eene geografisch nauwkeurig
omschreven strook gronde in Noord-Marok-
kot aan beide zijden van de straat van Gi
braltar, ter oppervlakte van 25,000 K M.2 e«t
een nog veel grooter gebied in het zuiden
aan den oever van den Atlantischen oceaan,
tegenover de Canarischc eilanden en aan
sluitende aan de Spaansche kolonie Rio de
Oro, toegewezen. Na de overeenkomst met
Duitschland voerde de Fransche republiek
aan, dat haar aandeel van Marokko met te
zware economische verplichtingen was be
last, dan dat zij aan Spanje nog evenveel kon
overlaten als in het jaar 1904. Er zijn daarna
onderhandelingen aangeknoopt, die nog niet
tén einde zijn gebracht, maar welker beëin
diging niet is afgewacht om het verdrag te
onderteekenen, dat het Fransche prolectoraat
over Marokko vestigt,
Voor het Fransch-Marokkaansche verdrag,
da* nu is gesloten, is tot voorbeeld genomen
het Franscb-Tunesische verdrag van 12 Mei
1881. De bey van Tunis moest toen aan
Frankrijk het recht toeslaan to.1 bezetting
van het Tunesische gebied met Fransche
troepen, tot aanstelling van een resident voor
het voeren van controle, lot behartiging der
belangen van het land in het buitenland en
lot ui'voering van eene flnancleele organi
satie. In Marokko zal Frankrijk nu op de
zelfde wijze kunnen handelen. Of het daarbij
op even weinig verzet zal stuiten als vroeger
in Tunesie, is misschien niet zoo zeker. De
Marokkanen, mees* Berbers, zijn een vrij
heidlievend, strijdlustig volk, dat tegen zijne
heerschers en hunne op buit beluste stad
houders nu hier, dan ginds de wapenen op
vatte en dat bovendien van oudsher steeds
met godsdienstig fanatisme was behept. Het
is dus m oei c lijk aan te nemen, dat hier voor
Frankrijk eene gemakkelijke taak is wegge
legd. Sultan Moeley Hafid heeft het ver
drag onder'eekend, omdat hij niet anders
kon doennog kort te voren had hij met zijne
abdicatie gedreigd en de ontvangst, die hij
den toekomstigen resident Regnault heeft
bereid, was, zooals zelfs uit de Fransche
berichten is te bespeuren, zoo koel als de
oorslersche beleefdheid maar ©enigszins toe
liet. De volksstemming schijnt ook niet al te
best te zijnmet liet oog daarop zijn de door
de Franschen beraamde feestelijkheden ach
terwege gebleven. De berichten over den
tegenstand, dien de Arabieren in Tripoli
b eden, zal er ook toe hebben bijgedragen,
onder de Marokkaanse he bevolking eene be
roering teweeg ie t) renen, die de nieuwe
meesters tot groote waakzaamheid dwingt.
Ai is Frankrijk snel in Marokko binnenge
drongen, het zal mogelijk toch nog zware
offers moeten brengen, om het land volledig
aan zijn gezag te onderwerpen In den zo
mer van 1907 zijn de eerste Fransche troe
pen in Marokko gekomen; binnen de vijf ja
ren is Frankrijk gekomen tot het protecto-
raatverdrag. dat de verbintenissen van bet
verdrag van Algeciras opheft. Het diploma
tieke werk is, op de regeling van de ver
houding tot Spanje na, voltooid. Of dat ook
met bet militaire werk het geval is, laat zich
nog niet zeggen; men moet er mee rekenen,
dal in Marokko een intensieve tegenzin is te
overwinnen, die het op die been houden van
eene aanzienlijke militaire macht noodig zal
maken. Hoe groote materieele voordeelen het
protectoraat den Marokkanen moge brengen,
op dank zal Frankrijk wel niet kunnen re
kenen in den eersten tijd. Het economische
en het cultuurwerk, dat Frankrijk in Ma
rokko wacht, zal vao een reusachtigen om
vang zijn.
Italië en Turkije.
^enghasj, 3 April. Een ItaHaansche
verkeïini.ng heeft hedenochtend Arabieren
verjaagd, die zich in de oase Suaiii Osman
verdekt hadden opgesteld. Een ItoUaoiiKoh
oorlogsschip heelt Cooftin gebombardeerd.
Duitschland.
Rijkskanselier von Bcthmann-IIoLlweg zal
op zijne reis naar Corfu in Brindisi afgehaald
worden door den kruiser Kolberg en Zater
dag in Corfu aankomen. Hij zal de terug
reis doen langs denzelfden weg. Als de tijd
dit toelaat, wil hij een van de oude kasteelen
der Hohenslaufcn in Apulie bezoeken en ver
der Bologna en Ravenna aandoen, tot uitbrei
ding van zijne kennis op kunstgebied. Eene
politieke ontmoeting ligt niet in de bedoe
ling en hij zal in Berlijn terug zijn, voordat
de rijksdag Zijne werkzaamheden hervat.
Frankrijk.
Kamer en SeïUaat hebben, op voorstel van
den minister vaji oouiog Milleïand, de wet
van 1905, die voor de wegens misdrijven te
gen hot ge me ene recht stnafnechtelijik voor
bun 21e levensjaar verooirdeéklten dienst
plichtigen de gelegenheid openden hun dlilenst
te vervullen in de regimenten van hot moe
derland, afgeschaft. De met doze wot op
gedane ondervinding hoeft de verwaöhtilngen
die er aan waren vastgeknoopt, teleurge
steld. Man verwachtte van deze we*, dalt de
slechte elementen in het leger een gunsUiigon
invloed zo-uden ondervindi-ti van don omgang
hunner betere kameraden. Maar juist
hot tegendeel is geschied; de „apaches" en
andere slechte elementen oefenden een zeer
nutdeteligein invloed uit op hunne omgeving.
Daarbij kwam, do* men in de burgerlijke
maatschappij veal last ondervond van de
aauweaiigiic-id dezer sledhte elementen.
Zoo ejsoht niet alleen liet leger maar ook,
het land met ongeduld de afsoliotffing van
deze wc*. Heeds in 1910 was eon wijziging
aangebracht en was bepaald, dat alle wegens
vergrijping tegen de zeden, wegens diefstal,
bedrug of vtaduiiswring verooixlOe'ldie per
sonen hun diensttijd in de Afrikaansahe Ixi-
taailiofius moesten vervullen, wttlnweier de
straf, due hun was opgelegd, drie maanden
of lalngtu- bedroog. Deze temnijn is nog meer
vormiiiwlard en lot éórie maand terugge
bracht. Personen, die wogen» misibamideüing
ol wegens geweldpleging tegen kinderen tol
meer dan zes inauivcLeai vciHoordoekl rijn,
moeten hun diensttijd in Afrika doorbran
den; hetzelfde geldt voor wegcais bedelwnij of
landlooperij lot mear dan drie maanden vcr-
condctulden en voor souterJouirs, hote geding
ook hunne straf mag zijn geweer*.
De wet bevat eindelijk nog hot voügonde
nieuwe artikel: „Van het legor uitgesloten
worden prirsonen., die vnroordoeW zij» tod
d-rje maiiiKlen gevangenisstraf wegens laste
ring of boleediiging van leger of vloot, we
gens aansporing van militaire personen tot
n iet-nukoniing van hunnen militaire ver-
plichtilngjetu en tot ongehoorzaamheid aan
hunne superieuren, wegens aansporing tot
desertie of wegen» iioindelinge» dio ten dfoel
hebben bovordoi<ing ran bel zjöh onttrekken
aan den militairen die»-*
Engeland.
Op de vraag, die door een afgevaardigde
hi hot lagerhuis weird gedaan of de uitwis
seling van inlichtingen over marinezaken
reeds tusschen Engeland en een anderen staat
geschiedt, werd door den eersten lord van
de admiraliteit Winston Churchill geant
woord: Ik heb verklaard, dal de onderhan
delingen tusschen Duitschland en Engeland
over de uitwisseling van inlichtingen over
niariuezaken vorderen. Ik wensch aan deze
verklaring niets toe te voegen.
In het Lagerhuis heeft, tot beantwoording
van de opmerking dal niet met voUdoende
stelligheid was verklaard, dat het voor liet
nieuwe begrootingsjaar geraamde*batig staH-
dio besteed zou worden ten behoeve vaU dte
viool, de parlementaire secretarSs Master-
man namens den kanselier der schatkist ver-
klaard, dat over dit saldo, bedrtigende
65 ,000 p. st., niet zonder machtigiing van
net parlement zou worden beschikt.
De Times bericht, dat de regeering dit
saMu heeft gereserveerd met de uitdrukke
lijke bedoeling het te besteden voor uitbrei
ding vuil de vloot, wanneer het Duitsehe
programma van sciiepenbouw wordt uitge
breid.
Dp eene vraag, of het of- en defensieve
vca-bond tusschen Engeland en Portugal on
lang^ is vernieuwd, (beeft Sir Ediwiaixl Groy
schriftelijk verklaard, dat hel ecaie dwaling
is vaji het Engelsch-Porfcugeesche bondge
nootschap te spreken als van ©en of- en de
fensief verbond. Uit tu.n in 1898 bekend, ge-
maakten tekst der verdragen blijkt,, dat het
verbond van zuiver defensieven aard is. De
verdragen, die niet voor den bepaalden tijd
gesloten zijn, zijn uit hun aard blijvend; zij
zijn dus niet aan vcnifeoiwing onderhevig als
zij uiiet ufgeloopeïi zijn door bijzondere ge
beurtenissen, b v. door een oorlóg tusschen
de bdidc eont racteerendo partijen. De ver-
diraigen van bondgenoot.svliap worden van
j vi tot tijd bekrachtigd.
De vraag, die wij hebben vermeld naar
aauleiding van de aanneming in Italië van
eene wet tot instelling van een staatsmono
polie vau de levensverzekering, is door de
EngeLsche rcgecring als volgt beantwoord:
„Het wetsontwerp, dat strekt tot instelling
van het verzekeringsmonopolie in Italië, is
door de regeering van Zijne Majesteit bestu
deerd. De Britsche gezant te Rome heeft
meermalen opmerkingen gericht tot de Ita-
liaanschc regeering ten aanzien van de be
langen der Engelsche levensverzekerings
maatschappijen. Soortgelijke opmerkingen
zijn overigens gemaakt door de vertegenwoor
digers van de andere staten".
Londen, 4 April. Het uitvoerend co
mité van den mijmvvrkersboud besloot tot
hervatting vat» den arbeid te ad viseerbn. Vóór
Zaüerdag zal eeh tihtionale conferentie wor
den bijeengeroepen
Londen, 4 April. De offlicieele cijtfera
ra:i de stemming ondier de mijnwerker-s zijn,
dat 201,013 stemmen zijn uitgebracht vóór
en 214,021 tegen hervatting von den arbeid.
Daar de meerderheid beneden tAvtee derdt'n
is, beveelt Iret bestuur ran den mijnwerkers-
bond aau we»er aan 't werk te gaan, behou
dens bekrachtiging door de nationale con
ferentie, die Zaterdag zal bijeenkomen.
Dj stemming, die onder dc mijnwerkers
is gehouden over de vraag of men al dan
niet weer aan 't werk zou gaan, heeft geen
beslissing gebracht. 201.013 stemmen zijn uit
gebracht voor, 244,011 tegen hervatting van
den arbeid; eene meerderheid van 42,998 wil
dus de staking voortzetten.
AU de eenvoudige meerderheid hier beslis
send was, zou dus de ellende van de staking
moeten voortduren. Maar nu is ontdekt, dat
dit niet geval is. Voor een besluit om de
BÜtking te beginnen wordt e©ne meerderheid
van twee derden gevorderd. Of dezelfde
meerderheid ook vereÏ6cht wordt voor een
besluit om weer aan 't werk te gaan, daar
over zwijgen de statuten van den bond. Vóór
de stemming, to©n men algemeen dacht, dat
de meerderheid gestemd was voor de beëin
diging-van den strijd, werd verklaard, dat
de eenvoudige meerderheid hiervoor vol
doende was. Nu hebben echter, tegen de ver
wachting, de tegenstanders van den vrede de
overhand. Het dagelijksch bestuur ie nu op
dit punt omgeslagen, het is tot de overtuiging
gekomen, dat toch eigenlijk ook in dc nu
gehouden etemming eene meerderheid van
twee derden moet beslissen. Dat durft het
echter niet op eigen gezag uit te maken en
daarom zal het, met een gunstig advies, de
vraag der hervatting van den arbeid, aan de
algemeene vergadering voorleggen, die tegen
Zaterdag is bijeengeroepen.
Dat is een handige zet, want het gehcele
aantal deelnemers aan de stemming blijft ver
beneden twee derden van de leden van den
mijnwerkersbond. Wanneer men nu het be
sluit tot voortzetting van de «taking tot uit
voering wilde bretigen,.dan zou men zoowel
de 201,000, die zich voor hervatting van hel
werk hebben verklaard, ale het nog veel
grooter getal van hen, die de moeite niet
hebben genomen om te gaan stemmen, moe-
ten verhinderen weer aan 't werk te gaan.
Het bevel om de staking voort te zetten, zou
zeker niet algemeen opgevolgd worden, en
daardoor zou de zwakheid van de tot volhou
den van den strijd geneigde j»artij aan den
dag komen en dc bond aan een ernstig ge
vaar worden blootgesteld. Het is dus uit wel
begrepen eigenbelang, dal het bestuur advi
seert aan het besluit van de meerderheid geen
gevolg te geven.
Marokko.
De Temps bericht, dat de Fransche gezant
Regnault, die met den sultan het protcoto-
raatsverdrag heeft gesloten, op een gastmaal,
waartoe hij door Moeley Ilafid was genoo-
digd, een dronk op den sultan heeft uitge
bracht, waarin hij het vertrouwen uitdrukte,
dat Frankrijk heeft in de goede trouw van
den sultan, en hein de verzekering gaf van
den wensch, die Frankrijk bezielt om dc sou-
vcreiniteit van den sultan te ontzien.
Met afwijking van dc oude gewoonten, ant
woordde dc sultan op dezen dronk me* een
reeks volzinnen, waarin hij dc bekwaamheid
prees, waarmee dc heer Regnault ziah van
zijne taak had gekweten, en zijn wil uitdrukte
om oprecht samen te werken met Frankrijk
tot de welvaart en den voorspoed van zijn
huid.
Aan den correspondent van de Temps heeft
de sultan verklaard, dot hij veel ran deze
samenwerking hoopte voor de toekomst van
Marokko, vooral als Frankrijk methodisch en
zonder haast te werk ging en rekening hield
met de op ervaring steunende raadgevingen
van de sjcrifiaansche regeering in zijne be
trekkingen met de stammen.
China.
De correspondent van de Times bericht uil
Sjanglwi, da* cLr. Sunjatsen en dc leden van
de voorloopige regeering in eene plechtige zit
ting van dc nationale vergadering hun ont
slag hebben ingediend en de zegels op de
tafel van de vergadering hebben neergelegd.
Sunjatsen heeft daarbij eene rede uitgespro
ken, waarin hij heeft gezegd, dat ©r over
eenstemming is verkregen tusschen het noor
den en het zuiden, en dat hij en zijne ambt-
genooten nu den plicht hadden heen 'e gaan
om plaats te maken voor bekwamer mannen.
Hij voegde hieraan nog toe, dat hij vast ge
loofde, dat China voortaan groote vorderin
gen zal maken en eene plaats van beteekenis
zal innemen onder de beschaafde natiën.
Gedurende den tijd waarin hij het presi
dentschap heeft bekleed, heeft Sunjatsen blijk
gegeven van eene groote persoonlijke waar
digheid, en al heeft hij niet schitterende hoe
danigheden als staatsman aan den dag ge
legd, hij keert toch tot het anibtelooze leven
terug door allen geëerbiedigd als mensch en
als vaderlander. Hij is nu voornemens zijn
tijd te besteden met China te bereizen en het
volk in te wijden In dc beginselen van het
repuhlikcinsehe rcgecringsstelscl.
Een nader bericht van dezen correspondent
houdt in, dat de nationale vergadering te
Nanking na eene levendige, soms verbitterde
beraadslaging met 20 tegen G stemmen heeft
besloten den zetel van dc voorloopige regee
ring naar Peking te verleggen.
Mexico.
I)e Senaat der Yerecnigde Staten heeft een
besluit genomen, d<»t den president verzoekt,
zoodra het 0]>enbaar belang dit toelaat, alle
inlichtingen, die zijn ingewonnen over den
arbeid, dien dc Japanners gezegd worden te
hebben verricht in de Magdalcnabaai in Mcxi-
caansch California, mede tc doelen.
Volgens ©en telegram uit Mexico heeft daar
de minister van buitcnlandsche zaken in een
interview verklaard, dat er voor Japan geene
18 DOOR
BARONESSE OBCZY.
II.
Op den eerstvolgenden Oudejaarsavond
ging mevrouw Dunstan, oudergewoonte, naar
het huis van haar getrouwden broeder om
daar te dineeren en den avond verder door
Ie brengen
Gedurende haar afwezigheid gebeurde in
Eaton Terrace wat daar altijd in die om
standigheden gebeurde. Juffrouw Violet
Frostwicke maakte van de gelegenheid ge
bruik om den heer David Afhol uit te noodi-
gen den avond bij haar te komen doorbren
gen.
Weel wel, dat de dienstboden van Mevrouw
Dunstan allen wisten van het engagement
van de jongelieden en, met de sentimentaliteit
eigen aan haar klasse, boden zij de behulp
zame hand bij deze ontmoetingen en hielpen
zij ook mede om de onvermurwbare oude
tante om den tuin tc leiden.
De heer Athol was een knappe jongeman,
wiens eenig gebrek was dal hij hoegenaamd
geen geld of vooruitzichten had. Ook legde
hij zich op het tooneel toe, wat mode een
doodzonde was in de oogen van de Puritein-
sche oude dame.
Bij meer dan ©en gelegenheid waren jr
harde woorden gevallen tusschen den heer
Athol en mevrouw Dunstan, die rondweg
verklaard had, dat wanneer Violet zich met
dezen „kunstenaar" bleef afgeven, zij nooit
of nimmer een enkele penning van haar
tanle's vermogen tc zien zou krijgen.
De jonge man kwam niet dikwijls in Eaton
Terrace, maar op dezen plechtigen Oudejaars
avond, toen mevrouw Dunstan eerst laat na
middernacht werd thuis verwacht, leek Ue
gelegenheid te mooi voor een minnend paar
om deze ongebruikt voorbij te laten gaan.
Doch, het toeval wilde, dat mevrouw
Dunstan zich naar het scheen, niet heel wel
bad gevoeld na het overvloedige maal hij
haar broeder, den heer Nicholas Jones, cn
dat deze haar even over tienen reeds te huis
bracht.
Jane, de tweede meid, die opendeed,
stond, om haar eigen woorden te gebruiken,
„alsof zij het in Keulen hoorde donderen,"'
toen zij haar meesteres daar plotseling voor
zich zag, want zij wist zeer goed dat de heer
Athol nog met juffrouw Violet in dc eetka
mer was, en dat Cruikshank op datzelfde
oogenblik l»ezig was een glas whisky soda
voor hem klaar tc maken.
De jas cn hoed aan het kleerenrek in de
gang hadden inmiddels de tegenwoordigheid
van den jongen man reeds verraden.
Een oogenblik bleef mevrouw Dunstan on
bewegelijk staan, terwijl Jane, bevend over
al haar leden, zich evenmin verroerde. Daar
op wendde de oude dame zich tot den heer
Nicholas Jones, die nog steeds op den drem
pel stond, en zeide op kalmcn toon:
„Wil je morgen ochtend vroeg den heer
Blenkinsop telefooeeren, Nick, en hem zeg
gen, dat ik om tien uur bij hem op zijn kan
toor zal komen?"
De heer Blenkinsop was dc notaris van
mevrouw Dunstan, en zooals Jane later aan
de keukenmeid zeide, „wat kon die opdracht
anders beteekenen dan om juffrouw Violet
uit het testament van mevrouw te laten
schrappen?"
Hierop nam mevrouw Dunstan afscheid van
haar broeder en begaf zij zich rechtstreeks
naar de eetkamer.
Volgens getuigenis van de drie meiden ging
mevrouw „vreeselijk tc keer". Wat er ge
sproken werd, was nie* duidelijk te onder
scheiden door de gesloten deur, maar naar
hel scheen had mevrouw Dunstan reeds da
delijk bij bet binnenkomen een krijschende,
woedende stem opgezet, cn had juffrouw
Violet eeni£c ©ogenblikken later schreiend
de eetkamer verlaten en was zij haastig naar
boven geloopen.
Terwijl de deur aldus geopend en weer
gesloten werd, hoorde men de stem van d-'
oude dame in beftigen toorn zeggen:
„Dat is nu jóu werk! Verlaat onmiddellijk
hel huis! En wat haar betreft, nooit of nim
mer zal zij een cent van mijn geld krijgen, al
zou ze ook vau honger sterven!"
De twiist schijnt nog eenigen tijd te hebben
voortgeduurd, maar de dienstboden waren
te zeer onder den indruk van de iaatslo
wraakzuchtige woorden, welke zij luidden
opgevangen, om veel aandacht te schonken
aan hetgeen ©r verder voorviel.
Mevrouw Duntstaa en 'de heer Athoil waren
nog eenigen tijd te samen; maar de woede
van dc oude dame was blijkbaar mie*, tot
bedaren gekomen, wamt toen zij naar boven:,
naar baar slaapkamer ging, hoorde men
haar nog zeggen:
„Er uit zal ze, morgen nog, in de vroegte!
Ik wil niets te makeil hebben met een
kunstenmaker zooals jij
Juffrouw Cruikshank was ©rg met het ge
val verlegen.
't Is een hecle slag voor juffrouw Violet'
zeide zij tol de keukenmeid; „maar mis
schien is mevrouw morgen wel wat bedaard
©n wat zachter gestemd. Ik zal haar een
glas champagne brengen; diaar ihoudit zij veel
van cn dan zad zij wol spoedig den slaap
vatten."
Juffrouw öruijkshonk ging met de Cham
pagne naar boven en zeide tot tie keuken
meid dat zij meneer Athol moes* niltffla-ten;
maar de jonge man, die geheel ran streel*
was, -wilde niet dadelijk weggaan. Hij bleef
in de eetkamer zitten .ronken, cm toon de
beide jongere dienstboden naar bed gingen,
vroeg hij de keukenmeid hom te laten blij
ven totdat bij Juffrouw Violet nog even haéd
gezien, want hij wis* zeker dat zij weer be
neden zou komen hij hakt Juffrouw
CruikylfcHnk verzoold haar zuFks te vragen.
Vrouw Kenneth, de keukenmeid, was een
goedhartige oifdc rid. Zij had de jongelui
ouder haar bijzondere (bescherming genomen
en was erg uit haar humeur, da* zij zoo
wieed werden tegengewerkt.
Daarom reide zij tot den jongen main, da*
hij 't ziah maar zoo gezellig on genoegdijlk
mogelijk moest maken in de eetkamer; zij
zou in dc leeskamer bij het vuur gaan zitten
en. ails hij weg wilde gaan, hem wél uitlaten
cn dc deur süuiten.
De goede ziiol maakte daarop liet vuur aan
ui de leeskamer, schoof er een stoel voor cn
viel in oen vuisten slaap.
Plotseling deed iets haar wakker worden.
Zij richtte rich op en keek in het rond op
d;c eigenaardig droomerige wijze, eigen aan
menseben, die juist uit ccn diepen slaap ont-
wakw».
Toon keek zij op de pendule; het was over
drieën. Zij was zeker wakker geworden door
"K-neer Athol, die htaar geroepen had, zeide
zij bij zioh zeif. Zij ging naar de gang, waar
het gas nog niet was neergodraaid, cn zag;
Juffrouw Violet, met hoed en mantel, op het
punt de voordeur open tc doen. Volgens de
eigen woorden van de keukenmeid ihad Het
meisje, nog voordat zij een woord had kun
nen uitbrengen, veol minder een vraag had
kunnen doen, -do voordeur, die gegrendeld
was, geopend en weer didhtgerilagen ©n wtah
zij iii de duisternis van de straat verdwe
nen.
Vrouw Konmetlh vloog naar dc deur en
verder de straat op zoo vlug baar oude bee-
nen haar konden dragen, maar er hing een
zware mist en ongetwijfeld had Violet aidh
haastig hcengespocd, alltlhams op vroiuw'
Kenneth's hcrhoaltd roepen kwaan geen ant
woord.
Gdhee! ran streek en niet wetende wat te
doen. ginig de goede vrouw het ihnis weer
binnen. Meneer Athol was blijkbaar ook weg-
gegaou, ©r wafe althah» geen spoor vari
hem te vinden, noch in de eetkamer noch
eigens anders. Daarop ging zij naar boven
en klopte aan dc deur van Mevrouw
Di-iiNtd»'» kamer. Tot haar verwondering
brandde bier Ik* gas nog, wat zij kon zien
door een wcinigje liidht, dat door het sleutel,
gal viel. Op tiaar eerste kloppen voligde een
haastig, ongeduldig antwoord:
„Wat is er?"
„Juffrouw Violet, mevrouw," zeide vrouw
Kcnnett, die erg zenuwachtig was en daar
door onsamenhangend sprak, „ze is weg
Wor'il vermtïf/f.
