I*. 89S. Tweede Blad.
10a< Jaargang'.
Zaterdag 13 April 1912.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Avonturen van
Lady Molly van Scotland-Yard.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
I*er Z manudüii voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feeiit-
d-gtU.
Advertentiënmedodeclingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'sir.irje.is hij de Uitgevers in te /enden.
Uitgevers: VALKHOFF ft C<>.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRLJ3 DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regels f 0.50.
Elke rogel moor - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 85 cents b\j vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimto.
Voor handel en bedryf bestaan /.oor voordoolige bepalingen tot
het herhaald adverteeron in dit Blad, bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
De bestaande bepalingen betreffende de
reserve-officieren bij de landmacht zijn na
der aangevuld. O.a. is bepaald dat een re
serve-officier der cavalerie on der veld-artil
lerie, die op zijn verzoek en niet ter zake
van lichaamsgebreken eervol uit den militai
ren dienst k ontslagen, deeverlangd door
II. M. weder kan worden benoemd lot re
serve-officier in den laatstelijk door hem bij
het reserve-personeel der landmacht" be-
kieeden rang.
Om voor eene herbenoeming als vorenbe
doeld in aanmerking te komen, moet dooi
den belanghebbende worden voldaan aan de
eischen, vermeld ten aanzien van den reserve-
officier.
Ilij geniet na zijne herbenoeming als zoo
danig de toelage.
De Minister van Oorlog heeft bepaald,
dat het schriftelijk gedeelte van het toela-
tings-examen voor den hoofdcursus dit jaar
op 4, 5 en 6 Juli zal plaats hebben.
De commissie, belast met het afnemen van
het bedoelde toelatings-examen, is samenge
steld als volgt: lid en voorzitter de majoor
F. L. J. van de Pol, van het 6e reg. inf.; le
den: de kapiteins T. Boekholt en B. C. Oot-
mar, respect, van hot Ge en van hel 5e regt.
inf.; de le luit. V. J. Klijnsina en de le luit-
adj. P. G. van Stapele, beiden van het 11e
regt. .inf.; de le luits. van den staf der inf.
P. Clerk en E. C. V. Lazonder, alsmede de
heeren C. M. J. Koorevaar en J. G. Kleiboer,
allen le«raar bij den hoofdcursus; secretaris:
de le luit. H. A. Ribbius* van het instructie-
bataljon; plaatsvervangend lid en voorzitter-
de majoor jhr. A. F. K. Graswinckel, van
het 7e regt. inf.; plaatsverv. leden: de kapts
T. J. Hallegraeff, F. J. G. W. Leers en II. van
der Zee. resp. van het 11e, het le en het 3o
regt. inf., alsmede de le luit. C. J. J. Kessler
en de le luit.-adj. O. P. Bennewitz, resp.
van het 11e en het 7e regt. inf.; plaatsverv.
secretaris: de le luit. J. 1). C. Berkhout, van
hot instructie-bataljon.
Do commandcercnde officer van het re
giment genietroepen is bij Kon, besluit be
voegd verklaard, vaandrigs-telegrafist en
reserve-sergeanlen-lclegrafist over le bren
gen in de positie van vaandrigs-lijnwcrker
en reservc-sergeanten-lijnwerker, en omge
keerd.
En tevens is hierbij bepaald, dat het aan
tal vrijwilligers beneden den rang van offi
cier bij hel reserve-personeel van den mili
tairen telegraafdienst van ten hoogste 115
wordt gebracht op ten hoogste 147 en dat
het getal van 40 vaandrigs-telegrafist wordl
gewijzigd in 42 vaandrigs-telegrafist.
Dc Minister van Oorlog heeft ter kennis
van de landmacht gebracht, dat in Juli en
Augustus a.s. een internationale schiclwed
etrijd zal worden gehouden le Bayonne en te
Biarritz.
Hollandse he luchtschip-
pers aangehouden. Naar dc Tel.
verneemt is de ballon „Amsterdam" van de
Nederland-sake vcreeniging voor Lucht va orl,
die te Crefeld dc overwinning behaalde, he
denochtend even over de Duitse he grens in
de buurt van Gronau aangehouden.
In den ballon bevond zich o.a. een onder
directeur van het Kon. Nederl. Meteorolo
gisch Instituut te De Bilt, bij Utrecht.
De heeren hebben terstond na dc aanhou
ding naar Utrecht om logimitatie-papieren
geseind.
Spelling-statistiek. De Stan
daard deelt in een artikel over het spellings
rapport een en ander mee over het uitgebrei
de statistische onderzoek, dat de commissie
heeft doen instellen. Zij heeft nagegaan wat
in 1909 te onzent in druk is verschenen in de
spelling van De Vries en Tc Winkel en in de
spelling-Kollewijn.
Bij 291 dag-, week- en maandbladen was
liet resultaat, dat bijna een millioen bladzij
den in-De Vries en Tc Winkel waren, tegen
nog geen 2600 in de spelling van Kollewijn.
Bij tijdschriften was de uitkomst: ver over
de 100.000 in dc oude, nog geen 2000 in de
nieuwe spelling. En wat de uitgegeven wer
ken betreft, waren er over de 200.000 bladzij
den oude, 2(500 nieuwe spelling. Totaal: bijna
anderhalf millioen bladzijden in dc spelling
De Vries en Te Winkel, tegen nog geen 7000
in die van Kollewijn.
Gekrenkte vergunninghou
ders. Blijkens het verslag in de Zutph. C'
van de jongste zitting der Zutphensche recht
bank vroeg de president, jhr. mr. D. O. En
gelen, aan een beklaagde die „een goeden
borrel op had" of hij „wel eens een trage
ren tapper had gezien?" Beklaagde moest
toegeven van neen. „Dat komt", zei toen de
president, „omdat die mensch.cn vet worden
van wat jullie met zweot verdient".
Deze uitlating heeft aan dan „Gelderscben
Bond van vergunninghouders" aanleiding ge
geven om in het bijzonder namens den Bond
en verder namens alle ongeveer 3600 vergun
ninghouders, aangesloten bij de Federatie
van Provinciale Bonden van vergunninghou
ders in Friesland, Groningen, Drente, Over-
ijsel, Noord-'Brahiaml, Limburg, Utrecht en
Zeeland een adres te zenden aan den minister
van Justitie. Adr. beklaagt zich daarin over
deze uitlating van een rechterlijk ambtenaar
in functie, welke, naar haar voorkomt, „van
eene diepe vera alt ling getuigt, eene verre
gaande beleédiging is voor alle vergunning
houders in Nederland, die evengoed mede
burgers en middenstanders zijn als alle an
dere neringdoenden o>p welk gobied ook, en
welke groote categorie personen (22500 sterk)
•het meest moet bijdragen in alle belastin
gen".
Adr. wijst er op dat geen enkele lapper zoo
gaarne een dronken persoén in zijn lokaal
zal zien, waar ieder kastelein liever melk,
thee, koffie of goedkoope likeuren zal ver-
koopen dan alcoholische dranken, omdat aan
de eerste meer verdiiend wordt dan aan de
laatste. En adr. hoopt dan ook van den mi
nister van Justitie te vernemen of hij goed
vindt dat dergelijke uitdrukkingen ten beste
worden gegeven door een president der recht
bank zonder diat eenige vergunninghouder
met de voorkomende zaak ook maar'iets te
maken had, dewijl de zaak op den openba
ren weg werd gepleegd, en of de minister
goedvindt dat die president eener rechtbank
misbruik maakt van dc plaats die hij in
neemt om beleedigingon te richten aan het
adres van hen, die een even eerlijken han
del en nering uitoefenen als ieder ander.
Een melkoorlog. Toen bekend
werd, dat dc melkboeren in het dorp Schier
monnikoog den prijs van een liter melk niet
weer van 8 op 7 centen wilden brengen,
kwamen alle verbruikers nog eens bij elkaar,
zoo mogelijk nog in groolcr aantal dan den
eersten keer. Een der boeren uit den polder
verklaarde in de vergadering, eiken dag wel
pl.m. 100 L. melk in 't dorp te willen leve
ren tegen den ouden prijs. Verscheidene stel
den zich beschikbaar met die melk te venten.
En zoo kon men hier Zaterdag morgen al
vroog 't schouwspel genieten, dat er uit deu
polder een wagentje kwam, waarop in bus
sen 120 L. melk, een paardje er voor gespan
nen, bestuurd en omgeven door eeri aantal
stuurlieden en adspiranten, allen in 't wit
gekleed. De optocht, die opgeluisterd werd
door 't getoeter op hoorns, bracht natuurlijk
in een oogenblik 'l heel dorp op <le been.
Ieder kocht nu zijn melk tegen den ouden
prijs.
De laatste morgens wordt de melk op 't
plein, midden in 't dorp, gebracht cn daar
door dc stuurlieden,0 die onderling de func
ties var. verkoopcr, penningmeester en or
debewaarders verdeeld hebben, verkocht.
De Leeuw. Ct. verneemt dat enkele melk-
verkoopers reeds hebben toegegeven, en de
anderen zullen waarschijnlijk wel volgen.
Een ccmmissiie van vijf heeren ziet toe, dat
zoo min mogcnlijk melk tegen den verhoog
den prijs wordt gekocht.
School- en Kerknieuws,
S a I a r i a m e e 11 n g s. Het Hoofdbestuur
van den Bond van Ned. Onderwijzers meldt ons
Op Donderdag 16 Mei e, k. (Hemelvaartsdag) zal
bet Hoofdbestuur van den Bond van Nederlandse he
Onderwijzers op 10 verschillende plaatsen salans-
meelings beleggen, cenerzijds om de Nederlands, he
klasse-onderwyzers in dc gelegenheid te stellen, als
één man te protesteeren tegen dc grievende en be-
lcedigeude behandeling hun, zoowel door de Regee-
ring als door de meerderheid der Tweede Kamer
bij de bespreking der motie's Arts en Ter Laan aan
gedaan, ander yds om aan Regeering cn Volks
vertegenwoordiging duidelijk te maken, dat slecht*
een afdoende regeling der onderwyzerssalarissen een
einde kan maken aan de thans heerschende, 6tecds
toenemende cn alleszins gerechtvaardigde ontevre
denheid der onderwijzers.
Deze vergaderingen zjjn een vervolg op dc in
Jen loop van 1911 door de afdcclingen van den Bond
begonnen actie bij de gemeentebesturen, die in
groote meerderheid ófwel onwillig, ófwel onmachtig
bleken, de gewensehtc verbeteringen aan te brengen.
Tan deo Hak op den Tak.
(Wcekpraalje).
Moord, diefstal, inbraakMen leest er tegen
woordig gedurig van. Niets is veilig en nergei s s
men veilig, in de stad zoomin als buiten op een
eenzaam landgoed. Brandkasten worden geforceerd
opengebroken o4 doorboord, of zoo dit niet gaat,
eenvoudig meegesleurd. Dikke nvuren worden door
gebroken. Zelfs wordt ingebroken bij een inbreker.
\Ve zagen het te Rotterdam, waar een inbreker
zich in een winkel van antiquiteiten in de V. d.
Werffstraat, bewoond door den inbreker S.. tijdens
de afwezigheid van diens vrouw, met valsche sleu
tels toegang verschafte, en meenam wat van zijn
gading was.
En 't ia voor dc heeréh bandieten thans zoo ge
makkelijk om weg te komen zij springen maar in
het gereedstaande moderne voertuig, de auto, en
voort zijn ze! Wij zagen het met de Fransche auto-
rcovers en hun navolgers in de gemeente Carnap,
by Essen, waar die manneu, in een auio aangeko
men, een lm is bmneivdrongeu, daar 2000 mark
stalen en tuf-tufal weer heen snorden in razen
de vaart:
„Een loopend gezucht in de vert' langs den weg.
Een vliegende stofwolk trekt op langs de heg
Een auto tuft snel langs u henen.
Hij ;s reeds uit de oógen verdwenen.
Terwyl ge daar staat, in het stof nog gehuld.
En de lucht van benzine den omtrek vervult,
Nog toetert wan verre de klagende hoorn
Het klnkt als een noodkreet„Dc zaak i» ver
loren.
Als 't harder niet gaatOp zij du»op zy
En maak 't geldt uw leven (geldt ous leven)
den weg voor ons vrij!"
't Is geen wonder, dat vele angstige zielen
's avonds min of meer bevreesd of bezorgd ga)n
slapen, ooruatig droomen, en de „iiibrAcr" voor
hen een nachtmerrie wordt. Wc zeiden het al
Wéér is men tegenwoordig veilig. Zoo dacht ook
een eerzaam huisvader in een landelijk dorpje naby
onze residentie, en hij schafte zich ter meerdert»
beveiliging van zich zelf en het aan zijn zorgvii
toevertrouwde achttal een revolver aan. Maar hoe
kon hg denken, dat wapen reetfe zoo spoedig noo-
dig te zullen hebben In oen der eerstvolgende nach
ten reeds werd dc slaap des vredigen huisvaders
wreedclijk verstoord door een gestommel op het aan
de echteljjke slaapkamer (grenzende balcon.
De ochtend gloorde reeds aan cn wierp door de
neergelaten gordynen een zacht schemerlicht. Half
in bed opgericht luisterden de verschrikte echte
lieden met angstig gespannen aandacht, bij de han
den reeds aan den trekker der gereed liggende revol
ver. En ja. het gestommel herhaalde zich en thans
veel duidelijker
Behoedzaam en zonder gedrinsch te maken trok
hy inderhaast een broek aan, greep zijn revolver
steviger vast, 'liet zich op den grond glijden en als
een volleerde Indiaan sloop hij op vingers en teencn
onhoorbaar tot by het venster. Door een kier van
het gordijn ontwaarde hij in de schemering vaag
de omtrekken van een mensch, in lange witte klee-
deren gehuld. Geen twyfcl bleef meer over, hier
waren belagers «aan het werk, die het op zyn eigen
dom, misschien wel op zyn leve» en dat zijner
vrouw en kinderen hadden gemunt.
Terwijl zijn wederhelft van uit haar bed met
angstige en tegelijkertijd bewonderende blikken elk
zijner beweginpen gadeslaat, richt hy zT-ch op zyn
eenen arm een weinig op, dan de revolver vooruit
stekend neemt hij een martiale houding aan en
donderend dreunt het door dc morgenstilte^,Wie
is daar?" Het gestommel houdt op, geen antwoord
volgt. Dan klinkt ten tweedenmnlc cn niet minder
forsch „Wie is daar? Geef antwoord of ik schiet!"
Eén oogenblik van angstige stilte en dan Hinkt
het van bet bakon
„O, 't is niks meneer, we benne de schilders.''
i>nt gaf een gevoel van verlichting, maar toch
was 't met een zuurzoet lachje, dat mynheer in d*u
loop van den dag de schilders begroette.
Een nog minder aangename rol heeft Driek, veld
wachter in een ongenoemd Noordbiabantsch dorp,
laatst gespeeld in zake dc beruchte Parysehe auto
bandieten. Toch niet van nabij? vraagt ge. Luister!
Driek had laatst in de herberg voor een volle zaal
bezoekers verklaard, dat de Parysehe jwlitie oen
prulleboel was. zoo lezen wij in „Het Huisgezin."
Hij alleen zou die bandieten wel gevangen nemeu.
als hij ma-ar in Parijs woonde of de dieven dozen
kant uitkwamen. Hij zouDe bezoekers ver
maakten zich zeer met den heldhafUgen Driek en
een van hen 'liet hem een geïllustreerd blad zien met
de portretten dei- drie hoofdboeven Gamier. Bon-
nol en Carouy
Gewichtig haalde Driek een boekje uit den zak,
noteerde de namen en tcekende nauwkeurig het
signalement der drie schurken op, voor zoover hy
dit althans uit de niet zeer duidelijke portretten
kon opmaken. Hij klapte het boekje dicht en zei
Wee hun gebeente, indien ik hen eens tegen het
lijf liep
Het schijnt, dat Driek .lagen londgcloopen heeft
inct Je illusie, dat alle dingen hier op het onder-
maansche mogelijk zyn en dat het toch kon gebcu-
ren, dat de oandietcn over België de Brabantsche
grens overtrekken, cn danwaren ze verloren,
want dan zou liij doen. wat zoo'n Parysehe prefect
van politie niet eens kon.
De 100,000 francs belooning speelde Driek dauig
in het hoofd. Die Zoudag ontving Driek een b iefje
over de post. meldend, dat de Parijsche auto-ban-
dreten de Belgische grens waren overgetrokken <vn
diicn avond waarschijnlijk onze gemeente Zouden
passeeren. liet briefje was niet geteekend, maar
de schryver verklaarde, dal hij later zijn naam zóu
openbaren, als li ij zyn aandeel kwam opcischen in
de uitgeloofde belooning.
De veldwachter was cenigcn tijd perplex van
schrik en vreugde. Van schrik, dat de alles ncer-
schietende bandieten zijn gemeente zouden passé6-
ten en hy kans liep, «cn Franacbc blauwe boon 'n
zyn body te krijgen; ran vreugde, by het vooruit
zicht. dat. hij thans zoo goed als zeker was van 4«
100.000 fianc*. En de vreugde nam Mj hem weldra
de overhand. Driek begon van louter plezier aU
een wildeman door den „haard" te dansen, zoodat
zijn vrouw meende, dat het havir Driek in zfyn
bovcuverdieping mankeerde.
Driek liet echter zyn vrouw den brief niet lezen
vrouwen kunnen niet zwijgen, dacht by, maar hij
ging naar den meester, nam dien in vertrouwen, s.t
liet zich door dezen een uur laag let in 't Frtnsch
geven, opdat hy door enkele woorden kracht
woorden vooralzich niet de drie boeven zou
kunnen verstaan. Avonds was Driek op zyn post,
ja reeds uren voor 't duister werd, lag hij in de
sloot.
Daar zag hij drie mannen naderenzc spraken
nog steeds Franaoh, maar Driek had te kort les ge
had. om «Hes te begrijpen. Doch één zinnetje be-
greep hij toch „J'ai peur" (ik beu bang) zei d'r
een. Dat woord was «la het sein voor Driek. Hy
vloog uit dc sloot, stond een seconde later voor de
doodelijk verschrikte mannien cn hield hun revolver
cn sabel onder den neus, met de woorden „Arrête
ou je tue, bandieten
Toen de veldwachter zag, dat de drie move»
want dat het de Parysehe bandieten waren, wss
klaar als de dag zeer bedeesd waren en aan
stonds hun handen omhoog bielden, kende zyn dap
perheid geen grenzen meer. Byna overmoedig stak
bij zyn sabel in de scheedc, tcrwyl hij, om indruk
te maken, eenige echte, oiivcrvalschte Braibantache
krachtwoorden gebruikte. ll\j nam zijn notieiboekje
ca vroeg baracli,.Je nom, serpent I"
Bedeesd antwoordde een der drie„Bonnot, mon
sieur lc garde-clianipétrc."
„En gij. man. toi", verbeterde Driek zich, terwyl
bij op den tweede wera.
„Carouy, monsieur."
,,En toi bandiet, Gamier, zog het maar, ik wéét
het toch wel, ik heb je naam en signalement in myo
boekje staan."
„Oui, monsieur le gardc-chnmpétre, Garnier."
En al zijn Franscl i vergetend, barstte de veld
wachter in zuiver Brabantsch uit.
„Eindeljjk heb ik juHic dus, bandieten, ik heb
al lang op jo geloerdik wist wel, dat ik jullie
zou vangen, -erpentcn, moordenaars. Al had het
m'n leven gekost, ik had je gepakt! En nu, dtrto
Hollandackc paternostertjes aan cn mee naar don
bourgmestre I"
Geboeid sleurde hy het drietal dorpwaarts, half
gek van vreugde over z'n vanjpt, over zyn 100,000
francs.
Arme DriekWelk ee® ontgoocheling wachtte
hem! Voorbij „Het Zwaantje" komende, was de
bekoring hem te machtig daar voorbjj te gaan. In
zyn ovei winu'iiigsroes stapte hij binnen, de drie
Fransche autobandieten, die hij alleen gevangen ge
nomen ihad, meesleurende.
De bezoekers wanen eerst verschrikt, verwonderd,
maar hy bracht ze spoedig tot kalmte en kgde uit.
wat er geschied was. Men roemde om strijd den
moed den veldwachters, men prees hem hemclhoig
cn het volk vergaapte zich aan de Fransche auto
bandieten, die heel koest cn stil ware®, totdat een
hunner zei „J'ai soif."
,,\Va' is dat?" vroeg Driek, die in het- Hollundoch
deze ui*drukking zeer goed verstond, maar ze in
het Franseh neg niet begreep.
„Hy zeit, dat ie er wel eentje lust", vertaalde
er een.
„Niks daarvan", zei Driek kortaf, „en nou voor
uit naar den burgemeester."
De veldwachter wilde het drietal weer voorUtou-
wen, toen een der bandieten tot een der bezoeker*
in zuiver Brabantsch rei
„Zeg. Janus, krab de roet is van m'nen snoet, ik
kan nie mer uit m'n onge kyke."
De twede „bandiet" verzocht, z'n baaixl af 10
trekken, de derde de verf van z'n facie al te was-
sohen. en onder groot gejubel ontpopten zich ila
drie Fransche auto-bandieten in drie stamgasten
van het Zwaantje, waar 'g avonds de grotstc vwo-
Üjkhcid heerschte tot ver over het sluitingsuur,
maar. Driek kwam geen proces-verbaal opmaken.
KEUVELAAR.
19 door
IIAKOXESSE ORCZY.
Terwijl liet meisje haar verhaal deed, had
een van de agenten de zakken van het slacht
offer doorzocht. Onder anderen had hij daar
in verscheiden brieven gevonden, gericht
aan Mark Culledon Esq., eenige met een
adres in Lombard Streel, andere met een in
Filzjohn's Avenue, Hampstead. De 'letters
M. C., die zoowel iu den hoed. als op het zil
veren plaatje van een zakportefcuille voor
kwamen, die beide aan den versla gene toebe
hoorden, bewezen voldoende zijn identiteit.
Een huis in Filzjohn's Avenue wordt ge
woonlijk nriet bewoond door een ongetrouwd
heer. En, terwijl Saunders en de overige
agenten nazochten wat er op het slachtoffer
was gevonden, had Ladv Molly reeds met
medelijden gedacht aan zij« gezin kinde
ren, misschien een vrouw of een moeder, je
kon niet weten...
Wat een vroeselijke taak die tijding te moe
ten brengen aan een zich van geen onheil be-
wusten, gelukkigen familiekring, waarin op
dat oogenblik de thuiskomst van vader, echt
genoot of zoon verbeid werd, terwijl deze aU
het slachtoffer van vrouwelijke wraakneming
of van het een fit ander afschuwelijk komplot
in een café gedood lag.
Zooals onze goede vrienden in Parijs zou
den zeggen was liier duidelijk een vrouw in
het spel een vrouw, cliie een reusachtigen
hoed had opgezet, blijkbaar met het doel om
later niet herkend te kunnen worden als de
vraag, wie de gezellin geweest was van hel
slachtoffer op dien middag, ter sprake zou
worden gebracht.
Zooals ge wel reeds vermoed zult hebben,
nam Lady Molly de moeilijke laak volgaarne
op zich. Zij cn ik reden gezamenlijk naar
Sorbury House, Eitzjohn's Avenue, waar ons,
op de vraag aan den knecht die de deur
opendeed of zijn meesteres thuis was, ge
antwoord werd, dat Lady Irene Culledon in
het salon was.
Mijn verhaal is geen beschrijving van eenó-
gcrlei zielstoestanden of geinoedsuilingen,
daarom zal ik dan ook niet lang stilstaan bij
dc ontmoeting welke daarop plaats vond,
een van de pijnlijkste welke ik mij herinner
ooit te hebben bijgewoond.
Lady Irene was jong nog geen vijf-en-
bw,i<nltig, ik zou zeggen ipctate en leniger,
maar met een waardigheid in haar optreden
dlie veel .indruk maakte. Zij was uit Ierland,
zooaIs ge weet, de dochter -van graaf Aühy-
viMe, die naar het scheen met den heetf
•Moi^k Gulledlon was getrouwd oriiclaniks het
heftig verzet vaai haar familie, idüe heel arm
maar heel aanzienlijk was, terwij,! de beier
Culledon zeter goede ,vo>oa*Uihzicih.tctn eai een
bloeiende zaak lioid, maar nodh adellijke
voorzalen of invloedrijke relaties Ibraa-t. Ziji
was nauwelijks zes maanden getrouwd, de
arme vrouw, en -naar algemeen beweerd,
werd, verafgoodde zij haar man.
Lady Mollv deelde haar de ongelukstijding
met veel tact mede, maar zij moest het toch
zeggen. Het was een vreeselijkc slag niet
waar? dien zij een jonge vrouw, nu we
duwe, moest toebrengen. En er was zoo wei
nig wal een vreemde onder deze omstandig
heden kón zeggen. Zelfs de lieve stem van
mijn meesteres en haar anders zoo overre
dende welsprekendheid klonken hol cn ledig
tegenover zulk een groot leed.
11
Natuurlijk verwachtte men algemeen dal
het onderzoek iels zou onthullen van het bij
zondere leven van den ver-slagene, dal het
op sensatie beluste publiek in dc gelegenheid
zou stellen een blik te werpen in Mark Cul-
ledon's geheimen wijngaard, waarin een
dame niet een reusachtigen, fluweel en hoed
wandelde, die iu haar hart een van die vree
selijkc wraakzuchtige gevoelens koesterde,
die alleen bevrediging kunnen vinden in een
misdaad
Doch het onderzoek bracht niets aan het
licht, dat het publiek niet reeds wist. l)e jonge
weduwe was zeer terughoudend op hel punt
van hel intieme loven van haar overleden
echtgenoot, en de dienstboden waren allen
pas in dienst gekomen, toen het jonge echt
paar, van de huwelijksreis thuisgekomen,
zich in Sorbury llousi gevestigd had.
Er was ook een oude tante van den ver-
vlagenc een zekere Mevrouw Steinberg
die bij de Cullcdons inwoonde, maar die nu
ernstig ziek was.
Een van dc huisgenooten waarschijnlijk
een van de jongere dienstboden was zoo
dom geweest haar het vroeselijke drama tot
in de kleinste bijzonderheden mee te deelen.
Met klem drong dc zieke daarna aan op
het afleggen van een onder cede gehoorde
verklaring, welke zij volstrekt wilde dat
voor de rechtbank zou worden gebracht. Zij
wilde namelijk een plechtig getuigenis afleg
gen van de rechtschapenheid van haar over
leden neef, Mark Uulledon, voor geval dc
persoonlijkheid van de geheimzinnige vrouw
met den grootcn hoed hij kwaaddenkenden
de gedachte aan schandaal zou wekken.
,,Mark Culledon was de eenige van mijn
neven van wien ik veel hield," verklaarde
zij nadrukkelijk. ,,lk heb mijn genegenheid
voor hem geloond door hem het groote ver
mogen, dat ik van wijlen den heer Steinberg
geërfd heb, te vermaken. Mark was de eer
in persoon, anders zou ik hem, evenals mijn
andere neven cn nichten uit mijn testament
geschrapt hebben. Ik ben in een eenvoudig
Schotsch huisgezin grootgebracht en ik ver-
loc d al die hedendaagsche verfijnde weelde
die eigenlijk niet anders is dan verkwisting.'
Onnoodig te zeggen, dat deze verklaring
van de oude dame, hoe belangrijk zij ook
mocht zijn, hoegenaamd van geen nut was
voor de ontsluiering van het geheim, dat den
dood van deu heer Mark Culledon omgaf.
Maar, aangezien Mevrouw Steinberg van
andere neven en nichten" had gesproken,
die zij in haar testament had geschrapt ten
gunste van den verslagcne, deed de poHlie
in deze richting een nauwgezet onderzoek.
De lieer Mark UuHcdon had voorzeker ver
scheiden broers en zusters, ook dus neven,
die ojj verschillende tijdstippen om aller
lei pekelzonden zich de ontevredenheid van
dc oude dame o<;> den lDalls ibalddm gëhaiaüd.
Hierover wa* eahtcr in de familie nooit de
minste verkoeling ontstaan. Meur. Steinberg
was geheel meesteres over haar gefd. Zij zou
het bijvoorbeeld even goed in toto aan het
een of andere hospitaal hebben kunnen ver
maken als aan één neef in het bijzonder, dien
zij wilde bevoorrechten. Bovendien waren
de verschillende verwanten hot er over eens
dat 'het in elk geval beter was als het geld in
dc familie bleef, dan dat het geheel voor deze
verloren ging.
Het geheiinzinndg waas, dat de vrouw met
den grootcn hoed omgaf, werd steeds dich
ter naarmate de dagen voorbij gingen. Zoo-
als ge wel zult weten, is het eon feüt cfcüfc hoe
•groolcr het tijdsverloop is tusschen een mis
daad cn het opsporen van den misdadiger,
hoe meer kans deze laatste heeft om te ont
snappen.
Ondanks een scherp verhoor van elk dex
bedienden van Mathis, kon niemand een
nauwkeurige beschrijving geven van dc da
me, die met den verslagcne thee had gedron
ken op dik» gedenkwaardige» namiddag.
De cerate glimp van licht echter werd op
het geheimzinnige geval geworpen, ongeveer
drie weken later, door een jonge vrouw,
Katherine Harris genaamd, die kamermeisje
was geweest in Sorbury House, toen de heer
en mevrouw Culledon ipas van hun huwelijks
reis terug ware» gekeerd.
Ik moet u nog vertellen dal mevrouw Stein
berg enkele dagen na het eerste onderzoek
was gestorven. De ontsteltenis was te veel
geweest voor haar zwak hart. Even voor
haar dood had zij 250 pond bij haar bankier
gedeponeerd, welke som moest dienen als
beloomng voor dengecn, die eenigerlei in
lichting kon geven, welke zou leiden tot de
opsporing cn aanhouding van den moorde
naar van den heer Mark Culledon.
Wordt vervolgd.
