K% 001 10d* Jaargang. Dinsdag 23 April 1912. BUITENLAND. FEUILLETON. Avonturen van Lady Molly van Scotland-Yard. AMERSFOORTSCH DAGBLAD AB OK N EM EK T SP RIJS: fut S maanden voor Amersfoort f l.OO. Idem franco per post- 1.50. i Afsonderltyke nummers- 0.05. Pese Courant vergchynt dagelijks, behalve op Zou- en Feest dagen. AdvertentiAnmededeelingen enz., gelieve '«morgens by de Uitgevers in te zenden. 11 1 Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRLJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel moor O. ÏO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling. Groote lettors naar plaatsruimte. Voor handel on bedryf bestaan zeer voordoelijze bopalingen tot het herhaald adverteoren in dit Blad, by abonnomont. Eene ciroulairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester van Amersfoort, brengt inge volge medcdeeeling van den Commissaris der Ko ningin in de provincie Utrecht, d.d. 19 April 1912, no. 1849/1366, ter kennis van belanghebbenden, dat zich in de gemeente Soest een geval van Ailtvuur, in de gemeente Lopik een geval van kwade droes beeft voorgedaan. Amersfoort, 22 April 1912. De Burgemeester voornoemd, VTIJTIERS. Bu-gemee6ter en Wethouders van Amersfoort brengen ter openbare kennis, "dat bij hun besluit van heden aan G. Brom alhier, ingevolge art. 8 der I Hinderwet, onder voorwaarden vergunning is ver leend tot het oprichten van eene yarkensslagerij. in het perceel iPuntenburgertaan., no. 35, kadastraal bekend gemeente Amersfoort, sectie D, no. 2706. Amersfoort, 18 April 1912. De Secretaris, De Burgemeester, J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht De sluiting van de Dardanellen. Het antwoord van de Porte op de iden tieke nota der mogendheden, waarin mede- deeling werd gevraagd van de voorwaar den, waaronder Turkije bereid zou zijn over den vrede met Itai.ë te onderhandelen, is uitgevallen zooals werd verwacht, liet ant woord, een stuk van vrij groo.cn omvang, slaat een terugblik op de kwestie van Tripo- lilanie. Er wordt gewezen op de verzoeniijke houding van de Porte en op de tegen alle recht indruischcnde actie van Italië. Er wordt nadruk op gelegd, dal de Porte, zon der aan hare waardigheid tc kort te doen, geen afstand kan doen van de effectieve en onbeperkte souveroinitet over Tripoli. Zonder zelf op de forinulcening van vredesvoorwaar den in te gaan, motiveert het Turksche ant woord de besliste afwijzing van de Itaiiaan- schc vredesvoorwaarden. Zijnerzijds volhardt Italië bij zijne aanspraak op de souvereiniieit over de Turksche gewesten in Noord-Afrika. Bijgevolg lis er aan vrede voorshands niet te denken. De Italiaanschc regeering heeft getracht pressie uit te oefenen op de Porte, door haar te doen voelen, -dat Italdë een scherp wapen ter zee bezit. Dat is, volgens de inlichtingen, die de correspondent van de Neuc Freie Presse te Rome heeft verkregen, het doel ge weest van de vlootdemonscrat e voor de Dar danelles „De demonstratie had ten doel zoo heeft deze correspondent vernomen de Turksche regeering, die zich binnen hare vier muren veilig acht, in te lichten over de vrijheid van handelen van Italië dn de Egcï- sche zee en aan de Turksche kusten. Dit doel werd bereikt. Italië heeft zich met be trekking tot de Adriatische zee en de Ioni sche zee eene beperking opgelegd, die beant woordde aan zijn belang. Maar op het ove rige gebied zal Italië zich de rechten nieL laten beperken, die aan iedcren oorlogvoe rende uiit den aard der zaak toekomen." Tuirkijc heeft inlusschen,zooals uit het door den ministerraad vastgestelde antwoord aan de mogendheden blijkt, door deze demonstratie zich niet laten bewegen zijn standpunt prijs te geven. Het heeft de lla liaansche demonstratie beantwoord met de sluiting van hel handelsverkeer door de Dardanelles De schade daarvan komt hoofd zakelijk neer op den internationalen handel, in de eerste plaats op de Zwartezeestaten, die zich den waterweg zien afgesloten voor den uitvoer van hunne producten, maar ook voor alle andere stalen, die het graan van Rusland, Rumendë en Bulgarije koopen of exporthandel naar die landen drijven. Dat heelt eene begrijpelijke orgeimi» ver wekt. De in hunne belangen zwaar gjebrotf- ■feui ihainxlelaars vervullen de lucht met hun ne klachten, en de regeeringen sluiten daar voor de ooren niet. In Berlijn geelt men telt vottbo toe, dal deze toestand erg bedenkelijk is niet. alleen om de nadeden, die de handel cu- va.n ondervindt, maar ook wegens de in ternationale moeilijkheden, die er uit kun nen voortkomen. Eene deputatie van En- gelscihe reeders heeft zich naar liet Foreign Office begeven oun te vragen, dait de Enigieil- sche regeering haren invloed zou aanwen den om de zeeëngten zoo spoedig mogelijk weder geopend te krijgen. Met hetzelfde doel zijn bij de regeering te Petersburg stoppen •gedaan. De heropening van de Dardanellen wordt, zoo merkt de Temps op, door iedereen ge- wemsoht. „Maar in oorlogstijd looft mem an der liet bestuur van het feit. Nu is het een feit, dat Ilalië er belang bij had Turkije er gens anders dan in Tripeli aan te vallen, en hel its ook oen feit, dolb Turkije mat den Jtaliaanschen aanval voor ooigen genoodzaakt wals de zeeëngten te sluiten.. Ongetwijfeld bestaat de conventie van Londen. Maar wel ke overeenkomst zou een staat kunnen ver plichten in oorlogstijd zijne hoofdstad bloot gesteld te laten aan het gevaar vein demi bom bardement? Men kan 't in de Italianen niet Haken, dat zij de zeeëngten hebben aange vallen. Men kan van de Turken met afkeu ren ze te sluiten. Het. is eene kwestie van goede trouw. Men is zich ten slotte gaan verbeelden, dat de Italiaansch-Turksche oor log een oorlog zonder „breuk" was, waarin men zich kon schikken. Neen, het zal meer en meer een oorlog zij.n zooals' alLlie andere oorlogen, d. w. z. erg hinderlijk voor de omz ijdigc-.n ,,In de krtsiascm, die met de wapens wor den beslist, .is itoet onvermijdelijk, dait de macht ibcenisoht, Cu die (heeimdhaippij, bestuurt Oiiii»} nu. De mogenidiliediem, die lijden onideir den foastamd in de iDoindnmeflilm, hokkien, moeten voorzien wialt nu gebeurt en een oon- XIiel moeten voorkomen, waarvan, d'o gevol gen nföet tvvijfieflaiclhtóg wanden. De heer von Kid er ben hold, vóór de oolriog^venkteJi'inig cone actio in dien zün gdoppeutd. Men zal zeker te ©enigen tijd vernemen, waarom aan zijn voorstel gelen gdvolg js igdgeven. Maar im het tögetniwooaidiige metót de vHolegere •onbekwaamheid vam de ,jgroot)e oaimaichti:(g- heden", die dm vnedebreuk mlidt hébben' kunnen beletten, zidh niet dtëkJoem met ■wer kelijk brooz© atngumenten. Men. kam ovemmrini de Idaliiauieji verbieden aafti te Vallen als de Turken zldh te verdedigen; klört .is de eenvou dige «n duideTijke waarlhedid. Wij meenem, dat het goed wais haar te zeggen." Italië en Turkije. Sofia, 2 2 A p r i 1. Volgens berichten uit Konstanlinopel werden bij hel bombardement van den 18en de kazerne te Koemhale en de Sedulbahr vernield. De Turken verloren te Scdulbahr 15 dooden en 18 gewonden en te Koemhale een doode cn een gewonde. Konstanlinopel, 2 2 April. liet gerucht van eene lauding der Italianen .-p Lemnos wordt tegengesproken. Alle kabels in den archipel, behalve die van Mitylcne, zijn doorgesneden. K on stantinopcl, 2 2 April. Een telegram van de Dardanellen bericht, dal men is begonnen de mijnen op te ruimen, die zijn gelegd in de geul, welke vrij is geta'en voor de doorvaart van de handelsschepen De passage zal binnen drie dagen vrij zijn. De Italiaanschc vloot moet bij Chios zijn De beschieting van Yathy, de hoofdstad van het eiland Samos, die gelijktijdig met die van de buitenforlen der Dardanellen, is geschied door eene afdeeling llaliaansche schepen, is van geringe laktische beteeken is. De vesting werken van Vathy zijn verouderd en nauwe lijks in staat meer dan een scliijnverzet tegen het vuur van scheepskanonnen te bieden.. Ook uit een strategisch oogpunt kan aan Samos geen groote waarde voor de oorlog voering worden toegekend. Voor eene latere actie tegen Smyrna zou het bezit van Chios van veel meer gewicht zijn. Het kunnen cius slechts politieke overwegingen zijn, die tot deze operatie hebben geleid. Een door de la- lianen ondersteunde opstand zou zonder veel moeite het definitieve verlies van het eiland voor Turkije na zich sleepen, zonder dat Italië zelf groote machlmiddelcn zou behoe ven aan te wenden. Bij het sluiten van vrede echter zou het eiland bij zijne vruchtbaarheid een belangrijken credilpost in de eindreke- ning ten gunste van de Italianen vormen. Samos is sedert 1832 een aan de Porte schat plichtig christelijk vorstendom, onder oen door den sultan benoemden vorst van Griek- sche nationaliteit, dat onder bescherming van Frankrijk, Engeland en Rusland staat. B e r 1 ij n 2 2 April. Op de bezwaren van de Mannhedmsche beurs over de bane- dceling van den Duilschen graanhandel door de sluiting van de schoepvaart in de Darda nellen, is het volgende antwoord van staats secretaris von Kiderlen ontvangen; „Op uw telegram betreffende de sluiting van de Dar danellen antwoord ik u, dat Duitschland als onzijdige staal zich niet kan mengen in den oorlog tusschc» twee groote staten. De kei zerlijke regeering zal intusschon er naar stre ven, tot bescherming van de Duitsche belan gen de naar mate van de omstandigheden ge paste stappen te doen". Dc rechtstoestand wordt beheerscht door verschillende in den loop van de 19e eeuw gesloten verdragen. In het Russisch-Turksche alliantieverdrag van Ilunkjar Skelessi van 8 Juli 1833 kreeg Rusland als contra-prestatie voor de hulp, die bet den sultan tegen zijn oproerigen vazal, Mehemed Ali van Egypte, had verleend, cn voor de bescherming, lie het den sultan toezeide, het recht met uitslui ting van alle andere staten oorlogsschepen door de Dardanellen te mogen zenden. Acht jaren later kwam echter, Jiadat Frankrijk zich bij het concert der mogendheden had aan gesloten, het Londensche verdrag tot stand, dal deze bevoegdheid ophief. In het eerste artikel van dit verdrag van 13 Juli 1811 ver klaarde de sultan als zijn vast besluit, het als ouden regel van zijn rijk gestelde beginsel, dat aan vreemde oorlogsschepen de invaart in den Bosporus en in de Dardanellen moest worden verboden, in de toekomst te hand haven en geen vreemde oorlogsschepen In deze zeeëngten toe te laten, zoolang de Porie zich in vrede bevindt. Engeland, Frankrijk, Oostenrijk, Pruisen en Rusland verbonden zich dit besluit van den sultan te eerbiedigen en zich aan dit beginsel te houden. De voor den dienst der gezantschappen van dc vreem de staten bestemde lichte oorlogsvaartuigen werden van dit verbod uitgezonderd en zijn dat nog heden. Met uitdrukkelijke verwijzing naar hel Lon densche verdrag werd op hel Parijsche con gres van 185(3 in eene bijzondere overeen komst, die van denzelfden dag gedateerd is als dc algemeente akte van het congres, de bescherming van de zeeëngten nogmaals plechtig uitgesproken. Het eerste artikel van deze overeenkomst van 30 Maart 1850 luidt: „Z. M. dc sultan eenerzijds verklaart, dat hij vast besloten is in de toekomst het als vaste regel van zijn rijk vastgestelde beginsel te handhaven, krachtens hetwelk het aan de oorlogsschepen der vreemde staten ten allen tijde verboden was in de zeeëngten van de Dardanellen en den Bosporus in te varen, en dat Z. M., zoolang de Porte zich in vrede bevindt, geen oorlogsschip in de genoemde zeeëngten zal toelaten. 11.II. M.M. de Keizer der Fran&chen, den Keizer van Oostenrijk, de Koningin van het Yereenigde Koninkrijk, de Koning van Pruisen, de Keizer aller Rus sen en de Koning van Sardinië verbinden zich, deze beslissing van den sultan te eerbiedigen en zich aan het hoven uitgesproken beginsel te houden". In het Londensche verdrag van 13 Maart 1871, waardoor Rusland weder het recht kreeg eene oorlogsvloot in de Zwarte zee te houden, werd het beginsel der sluiting van de zeeëngten op nieuw bekrachtigd. Art. 2 van dit verdrag luidt: „Het beginsel der sluiting van de zeeëngten der Dardanellen en van den Bosporus, zoo- als het door de bijzondere overeenkomst van 30 Maart 1856 is bepaald, wordt gehandhaafd met de bevoegdheid van den sultan om de ge noemde zeeëngten in vredestijd voor de oor logsschepen van de bevriende cn verbonden stalen te openen, wanneer dc Hooge Porte dit noodig mocht achten tot uitvoering van do bepalingen van het Parijsche verdrag van 30 Maart 1850". Het Berlijnsche verdrag van 13 Juli 1878 zegt in art 03: „Het Parijsche verdrag van 30 Maart 1856, alsmede hel Londensche ver drag van 13 Maart 1871 worden op alle pun ten, waarop zij niet door de vorenstaande bepalingen afgeschaft of gewijzigd zijn, ge handhaafd". De rechtstoestand betreffende de zeeëngten is dus dezelfde gebleven. De Neuc Freie Presse schrijft over het doel, 'waarmee de llaliaansche actie, waarbij de buitenforten van de Dardanellen zijn bescho ten, dat als zoodanig een kruistocht wordt genoemd. In een oorlog, die zes maanden duurt, kan natuurlijk niet een oefeningstocht bedoeld zijn. Met dezen kruistocht moest eene. bepaalde taak vervuld worden. Dat gccnef troepenlanding op Tunkschen bodem was be doeld, daartegen spreken het gemis van transportschepen en dc omstandigheid, dat 30,(JOU man Turksche troepen gereed staan oni eene landing bij dc Dardanellen af te weren, hetgeen aan de Italianen ongetwijfeld bekend was. Voor de vernieling van den telegraaf kabel van Imbros naar de Dardanellen was weder niet de uitzending van eene kruisers divisie noodig en nog minder een artillerie- duel van verscheidene uren met de kustfor- ten. Zoo blijft slechts over aan te nemen, dat men hier, van het politieke doel der demon stratie afgezien en zuiver militair beschouwd, te doen had met oen verkenningstocht. Over ligging, getal en sterkte van de kustkanon nen zuilen de Italianen door verspieders zoo goed zijn ingelicht, dat eene vermeerdering van hunne kennis in deze richting door eene bezichtiging van boord uit, nog wel van een grooten afstand, niet was te verwachten. Wanneer hel echter kon gelukken de Turk sche forten tc verleiden tot een artilleriege vecht, dan konden nieuwe ervaringen van waarde worden verkregen. Uit de tretresul- taten van de Turken konden de Italianen over den feitelijken toestand van de kanon nen, over de uitwerking van hunne schoten cn hun draagvermogen zich een duidelijk beeld vormen. Dit was natuurlijk slechts door een ernstig, op zoo groot mogelijken schiet- afstand uitgevoerd bombardement te berei ken. Feitelijk hebben de Italianen een vuur gevecht van 21 uur met de forten gevoerd, dat hun in ieder geval voldoende gelegenheid zal hebben geboden zich van alles wat wetens waardig was op de hoogte te stellen. De officiëele mededeeling, dat de Italiaan schc vloot op de thuisreis is, heeft algemeen zeer teleurgesteld. De Corrierc della Sera kan er nog met aan gelooven, dait Italië enkel plan heeft gehad op eene vlootdemonstratie, die de Italiaanschc belangen meer schaadt dan nut doet. Bloote demonstratiën in den oorlog werken als tooneelvoorstellingen. Zeer hevig laakt ook de Socolo dc geheele llaliaansche oorlogvoering, die begonnen is zonder kennis te dragen van het oorlogsob ject en zonder in het bezit te zijn van de middelen om die kennis te bereiken. Alleen op grond van de beschrijvingen, die het per soneel van dc Banco di Roma leverde van Tripoli, zijne bewoners, toestanden en weer standsvermogen, heeft de regecring het land, in een oorlog zonder einde gestort. „Nu De- palen wij ons tot dagblad-artikelen, dreige menten met groote woorden, viootdemonstra- tiën, het verzamelen vau handteekeningen en het zwaaien met vlaggen. Is dit het nieuwe Italië?" Duitschland. li e r 1 ij n 2 2 April. De Rijksdag be raadslaagde heden over de legerwet en net wetsvoorstel tot dekking daarvan. De rijks kanselier verklaarde dat deze wetsvoorstel len niet waren ingediend met het oog op een onmiddellijk gevaar. In den Europecschen toestand zooais die op dit oogenblik is, ligt voor ons geen reden tot ongerustheid. Toch zouden wij gewetenloos handelen, wanneer wij onze krijgstoerustingen niet zouden bren gen op een peil, dal in overeenstemming is met onze middelen en krachten (instemming rechts). Deze opvatting der naties is gemeengoed rn •berust niet op oorlogszuchtige neigingen. Duitschland is tot den oorlog bereid, wan neer die hem wordt opgedrongen, doch ruzie zoeken doet het niet. Juist voor Duitschland, gaat dc rijkskai- selier voort, is een sterke, weermacht de beste waarborg voor den vrede. Op dit oogei- blik is er volstrekt geen reden voor ongerust heid en daarom betreur ik te meer de alarmeerende berichten, die misschien uit ver keerd begrepen vaderlandsliefde zijn uitge strooid. Geen groote mogendheid wenscht een conflict met ons. De oorlogen zijn dikwijls niet door de regeeringen uitgebroken; de vol keren zijn vaak door lawaaimakende en geest drijvende personen daartoe gedreven. Het gevaar bestaat ook heden nog en wee den- gene wiens wapentuig dan gebrekkig is. Naar onze weerbaarheid meet men onze waarde als vriend- en landgenoot af (instemming), onze beteekenis als eventueel© tegenstander, alsmede het gewicht van ons woord in in ternationale vraagstukken. Het zou niet recut 25 DOOR BARONESSE ORC'ZY. Toen ilk jatter, endfled uit niiteü wsg&crilgheiid Lady Molly woog wat haar 't eerst op de gedöidhte had gehradht, dot La/dy Irene iwaartseihijdüijik de mo-ondaaancs was, waar aan "eigenlijk ndematoid otoit in de verste verte bad gedacht, aoiiwowdde ztij met haar ge- Wonen glimlach: „De groote lnoedl Was de gjeüioimzaJnnüge dame. bij Mathis gróót geweest, dan zouden de helpsters niet allen ggJroXfen zijp. ge weest door de buitengewone afmeting voli den hood. Zij, diic hem gedragen liofd, moest dus petite zijn geweest, vamldlaiar dat van om- der den broeden, rabid slechts de Jein zicht baar was. Ik hcib daarom allleom nfcvar öen kleine vrouw gezocht. De' amdare dtiberffijven hCbben, daaraan niet gedadiit lOUrüdM zij. mam- hieJn ziijm. Je ziet hoe eenvoudig hert alles/ wals/I" HOOFDSTUK V. De Man in den Inverness Cape. t ik heb veel merosdhen hodnen, zeggen menschen, voet ge, dtfle geWegdkl hun kntaint lezen en daardoor oven wijfs of wijgen zijp dan iemand amd'etns. dolt' liet volstrekt oii- woigeliijik k» om binnen dc grenzen -vain dc iRrytwcthc Eilaoldcn tc „verdwijnem"TerzclX- d er lijd echter, «rtkenmen deze Vefrtetamdnge mensohen één groote uiitzordeatLiig oip da© overigens onfeilbare theorie, jiaimelijik h'et gevail van. den beer Leonard Mom veil, dfie!, zoo als ge weet, op zekeren, nniddoig Hotel Scotia., in Cmoanwell Rofad, vcaflfiet em van: wdetn mem ndmm'einmeier jets gctzieni o»f get UoKxrd heeft. Dit geval was alleinewrsit! bij; die poJjJbie aan gegeven door de zuster vain, diem hear Mam- ivelil, Olive, oen SdhOdsdh© vrotuw vam bet giewoune typdl: lang, mager,mét zabdkiliem- triig haar en earn dkmeflgeickltJi|ge uüldinuikkiing óm de bloiuwigrijge oogen. Ilaar broeder was, naar zij zeide, op een vrij mislagen namiddag uitgegaan. Ik geloof, dat het de derde Februari was, juist een jaar geleden. Ilij had hel voornemen naar een notaris in de City te gaan wiens adres hem kortelings door een vriend gegeven was en dien hij over een persoonlijke aan gelegenheid wilde spreken. De heer Marveil had zijn zuster gezegd dat hij in South Kensington Station den (rein zou nemen naar Moorgate Streel om vandaar naar Finsbury Square te wandelen. Zij wachtte hem op etenstijd thuis. Daar hij echter vrij ongeregeld leefde en gaarne zijn avonden in restaurants en café- chantants doorbracht, had zijn zuster zich in het minst niet ongerust gemaakt toen hij niet op den bepaalden tijd terugkwam. Zij dineerde in de eetzaal en begaf zich even over tienen naar bed. Zij en haar broeder hadden twee slaapka mers en een zitkamer op de tweede verdie ping van het kleine familie-hotel in Crom well Road. Bovendien had juffrouw Marveil een dienstbode bij zich, daar zij dikwijls lij dende was. Dit meisje, Rosie Campbell, een knap Schotsch deerntje, sliep op de boven ste verdieping. Eerst den volgenden morgen, toen de heer Leonard niet aan het ontbijt verscheen, be gon juffrouw Marveil zich ongerust te ma ken. Volgens haar eigen verhaal, zond zij Rosie naar zijn kamer om te zien of hij ook soms ziek was, en kwam het meisje hevig verschrikt terug met de mededeeling, dat meneer niet in zijn kamer was en dal zijn bed dien nacht zelfs niet gebruikt was. Met de terughoudendheid; den Scholten eigen, zeide'juffrouw Olive er aanvankelijk niemand iets van en gaf zij er de politie eerst twee dagen later kennis van, nadat zij, zonder eenig resultaat, zelf alle moeite had gedaan om iiet spoor van haar broeder te vinden. Zij had den notaris gesproken, naar wiens kantoor Leonard Marveil dien middag hel voornemen had te gaan, maar de heer Slat- hum, dc notaris in quaestie, had niets ge zien of gehoord van den vermiste. Met groote behendigheid had Rosie, de meid, navraag gedaan in dc stations van South Kensington en Moorgate Street. Aan het eerste station herinnerde de klerk van het kaarljesbureau die den heer Marveil van aanzien kende zich duidelijk, dat hij hem een kaartje eerste klasse naar een van de stations in de City had gegeven, in het eerste gedeelte van den voormiddag. Maar in Moorgate Street, dat een zeer druk station is, herinnerde niemand zich een lam gen, roodharige Schot, met een Inverness cape zóó luidde de beschrijving van den ver miste. Inmiddels was de mist buitengewoon zwaar geworden in dc City, het verkeer werd belemmerd en ieder voelde zich te slecht gehumeurd en moest te veel op zich zelf acht gCveu om nog op een ander te let ten. Dat waren in hoofdzaak dc bijzonderhe den, welke juffrouw Marveil aan de politie verstrekte omtrent de geheimzinnige ver dwijning van haar broedenT* Aanvankelijk scheen zij zich niet erg on gerust tc maken; zij had schijnbaar groot ver trouwen in de geschiktheid van don heer Marveil om op zich zelf te passen; bovendien verklaarde zij beslist dat haar broeder geen geld of iels van. waarde bij zich had toen hij dien middag uitging. Doch. toen er dagen verliepen, zonder dat er eenig spoor van den verdwenen man ge vonden was, werd de zaak wait ernstiger en vatten onze detectiven van de Yard het on derzoek ook strenger aan. Een beschrijving van den persoon van den heer Leonard Marveil werd in de groote Londensche en ook in de provinciale bladen gegeven. Jammer genoeg bestond er geen gogd portret van hem en beschrijvingen geven dik wijls sleehls een vagen indruk. Er was maar weinig bekend van den man behalve zijn verdwijning, welke hem plotse ling een groote bekendheid had gegeven Hij en zijn zuster waren een maand tevoren in het hotel gekomen cn weldra gevolgd door de dienstbode, Rosie Campbell. Schotten zijn veel te terughoudend om met vreemden over zich zelve of over hun zaken te spreken. Broeder cn zuster spraken trou wens heel weinig met iemand in het hotel; zij gebruikten hun maaltijden in hun zitka mer en werden daarbij bediend door Rosie Campbell, die dan later met dc bedienden van het hotel at. Maar nu, bij de vrecselijke ramp, welke haar getroffen had, legde zij tegenover den inspecteur van politie haar terughoudend heid geheel aX cn gaf zij hem alle mogelijke inlichtingen omtrent haar broeder. .Hij was als een zoon voor mij," zeide zij met kwalijk bedwongen -tranen, „wij hebben namelijk onze oudere jong verloren en daar wij geheel onverzorgd achterbleven, liet onze familie ons aan ons lot over Mijn broer was veol jonger dan ik cn niettegenstaande hij wal onbesuisd was en veel hield van een pretje, was hij buitengewoon goed voor mij en heeft hij jarenlang in ons beider onder houd voorzien door te werken voor een courant. Een maand geleden kwamen wij uit Glasgow naar Londen, omdat Leonard, op een goed tractement, bij de redactie van dc Daily Post was geplaatst." Dit alles bleek waar te zijn; en ofschoon na zorgvuldig ingewonnen inlichtingen in Glasgow hier maar weinig bekend was van een meneer Leonard Marveil, scheen best bo ven allen twijfel verheven, dat hij reporter was geweest van dc Herald en dat hij later, in antwoord op een advertentie, gesollici teerd had naar een vaste betrekking hij de Daily Post, welke hij ook werkelijk verkre gen had. De ondernemende directie v?n dit halfstui- versblad bood met karakteristieke edelmoe digheid vijftig pond aan dengene onder haar gcabonncerden, die eenig«' aanwijratig kon doen, welke zou leiden tot de ontdekking van de verblijfplaats van den heer Leonard Marveil. Maar de dagen verliepen en dc zoo edel moedig aangeboden vijftig pond werden niet opgcëischl Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1