339. O" Junrgnng. Donderdag 13 Juni 1912. BUITENLAND. FEUILLETON. ATonturen van Lady Molly van Scotland-Yard. eachtenf kiezers- fouten) mgt ge- k gaar- ZOON. ERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: »r 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. fzonderlijko nummers- 0.05. )67e Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zoi.- en Feest dagen. dvertentiSn. modedoelingen enz., gelieve men vóór 11 our 's morgens ojj de Uitgovers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF St C°. Utrechtschestraat 1.. Intercomm. Telephoonnummer 66. PKU3 DEK ADVERTENTIËN: Van 15 rogels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij vooruitbetaling. öroote lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bodrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen lot hot herhaald advortoeren in dit Blad, by abonnement. Een» circulairebevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Jurgemecster en Weühouders van Amersfoort mflen ter kennis van belanghebbenden, dat de or hen op 20 Juni 1912 bepaafde verkiezing, van lid van de Kamer van Koophandel en Fabrie- te Amersfoort, ter aanvulling der plaats, ont- i door het bedanken van den heer 1). Jf. G !bcr, tot een nader te bepalen datum is uitgesteld, tmersfoort, 11 Juni 1912. burgemeester en Wethouders voornoemd. Be Secretaris, De Burgemeister. K. H. DE BEAUFORT, WUYTïEHS. Loeo-Setr. Politiek Overzicht Frankrijk in Marokko. l)e Franschc Kamer zal binnen kort hare ilissiug hebben le nemen over de organi- lie van hel protectoraat van Frankrijk in arokko. De afgevaardigde Long, die ook pporleur is geweest over de Duitsch-Frau- Im> overeenkomst van 4 November 1911, leït bij de commissie voor buitenlandsche iken zijn rapport ingediend over het met illan Moeley iiafid gesloten protectoraats- rdrag. De commissie heelt dit rapport edgekeurd, dat intusschen eerst bij de ver- dering zal worden ingebracht, nadat de iivister-presi(lent Poincaré aan de commis- e opheldering zal hebben gegeven over den ans in Fez bestaanden toestand. Harerzijds «ft de regecring de tusschen haar en den ltan gevoerde coi-rcspondentie overgelegd, e zich uitstrekt over een tijdperk van vijf- in maanden, om aan de Kamer gelegen- id te verschaffen met kennis van zaken ch een oordeel te vormen over den toe and, zooals die in hel protectoraatsverdrag geregeld. Intusschen, dat is slechts eene geling op hol papier; hoe de toestand in erkelijkheid zal worden, zal de toekomst octen 1 cc ren. Sultan Moeley Iiafid zelf levert een tastbaar wijs, dat men in Marokko allerminst kan reken van een toestand, die reeds is geves- ;d. In het laatst van de vorige week heeft 1, in gezelschap van den gezant Regnault, e na de aankomst van den residont-gene- al Lyaulcy te Fe-/ daar overbodig is ge- orden, Fez verlaten om zich allereerst naar abat te begeven. Zijn vertrek uit de sjerifi- he hoofdstad zal in dit geval wel gelijk mnen worden gesteld met de abdicatie, aartoe Moeley Iiafid reeds sedert het na ar van het vorige jaar het voornemen heeft 1 waarvoor hij reeds in October 1911 de toe- emming heeft gekregen van den tocnmali- en minister van buitenlandsche zaken de elves. De Sultan is het moede, eene schijn- inl le spelen in Fez, die onder de gegeven jmstandigheden ook voor hem gevaarlijk zou iunnen worden. Hij heeft, naar gezegd wordt, ien huis in Tanger voor zich gekocht, waar «tij als eenvoudig particulier wil leven en zoo het lot zal .deelen, dat hij zfjji broeder Ahdul Aziz heeft bereid. Vooraf wenscht hij echter reizen te doen en zal daarbij ook een bezoek brengen aan Parijs. De Fransche regeering was aanvankelijk weinig geslicht over de abdicatieplannen Van Moeley Iiafid. Zij heeft haar best gedaan hem \nn deze gedachte terug te brengen. Maar dc sultan heeft aan een dagbladcorrespon dent gezegd: „Ik ga om ook in de toekomst in goede betrekkingen met Frankrijk te le ven, en juist daarom wil ik de wrijvingen vermijden, die ik onder het nieuwe stelsel voor onvermijdelijk houd. Waarom maakt men zooveel lawaai om mijn noengaan? De mensehen komen en gaan, zonder dat de instellingen veranderen. Is hel niet even eens bij u in Frankrijk? Heb ik niet in de drie jaren van mijn sultanaat met vier mi nisters van buitenlandsche zaken, de heeren Pichon, Cruppi, de Selves en Poincaré, le doen gehad? Men kan zich er dus niet over verwonderen, dal ook in Marokko, zooals in Frankrijk, de menschen komen en gaan. Ik heb behoefte aan rust. Met mijne abdicatie zal ik tevens de voldoening hebben, aan alle cischen van Frankrijk beantwoord, al mijne verplichtingen vervuld en alle hangende za ken geregeld tc hebben." De Fransche regeering heeft ten slotte In hel vertrek van den sultan toegestemd en zal daarmee ook wel zich bij de abdicatie hebben neergelegd. In werkelijkheid kan Moeley Iiafid de Fransehen ook niet meer van dienst zijn, want zijn gezag over de stammen is vrijwel verdwenen. Zijn twaalf jarige zoon kan in het oorlogskamp van de Franschen een oorlogskamp zal het wel voor afzienbaren tijd blijven precies de zelfde invloedloozc rol spelen als hij zelf. Dat de Fransche regeering in het vertrek heef' toegestemd, schijnt overigens te bewijzen, dat zij den toestand niet voor al te ongun stig houdt. Van onaangename incidenten op den weg van Fez naar Rabat is ook geen bericht ontvangen. Italië en Turkije. Konstantinopcl, 12 Juni. De mi nister van oorlog maakt een telegram be kend, waarin gezegd wordt, dat in hel ge vecht bij Zanzoen de verlie-zen van den vijand een duizendtal mannen le boven gaan. De Turken haddon 150 dooden en 300 ge wonden. Zij streden totdat de munitie was uitgeput en daarna man tegen man; einde lijk verlieten zij hunne stellingen. Zanzoer, het nieuwe en gewieh'ige punt, dat de Italianen in Tripolitanic hebben be zet, ligt 13 KM. ten westen van de stad Tri poli tc midden van eene kleine oase aan de kust Over Zanzoer loopt een karavaanweg langs de kust over Zaw:a, Zoeara cn Buchc- mez naar Tunis. Het verkeer op dezen weg is sedert de bezetting van de ui'valspoort uit Tunis, de streek van Sidi-Said en Mecha- brs (ftucheiTWiz), door de Italianen veel ver minderd. De beteekenis van Zanzoer als ka ravaanstation is dus gering; des te gewichti ger is het bezit van deze plaats als steunpunt aan de kustbasis en als uitgangspunt voor latere ondernemingen in het bergland van Fefren en Gharian. De nadere bijzonderheden, die over het gevecht van Zanzoer zijn ontvangen, bevesti gen de hardnekkigheid, waarmee van beide zijden is gestreden. De verliezen van de Turko-Arabieren worden geschat op 10 pet. aan dooden en 20 pet. aan gewonden; zij zijn te wijten in de eerste plaats aan de artillerie, in de tweede plaats aan de bajonetaanvallen. In de loopgraven zijn talrijke lijken gevon den; de vijand heeft zich wanhopig maar vruchteloos verdedigd. Men gelooft, dat hij zich heeft geconcentreerd te Zoeaui-Beni- Aden, op 25 KM., d. i. twee dagmarschen afstand van Tripoli. K o n s t a n t i n o p e 1, 12 Juni. De minis terraad heeft besloten den termijn voor de uitzetting van de Italianen met eene week te verlengen. Wegens den oorlog is de belasting op on roerend goed met 25 pet. verhoogd. De Rossija zogt, dat alle hoop om tuesehen Italië en Turkije tussohen beide te komen, verloren is. Hot olficieuse Russische blad verklaart, dat de Kuropeesche diplomatie an zijn onderzoek naar eene oploesing, die voor de beide landen zou passen, alios heeft be proefd. Tot dusver zijn de stappen in de<ze richting niet kunnen slagen, omdat Europa iu een vicieusen cirkel is ingesloten. Ieder van de oorlogvoerende landen aanvaardt de bemiddeling, maar op voorwaarden, zoo uoodloltig voor den tegenstander, dat deze gedwongen is elke interventie nadrukkelijk te Weigeren. Zoodra de pers begonnen was ic zinspelen op het bijeenkomen van, eene conferentie, werd deze kwestie overal be ha i.td old. Het sohijmt echter, dat dit dank beeld even weinig kanis op verwezenlijking heeft als dat van de interventie der mogend- Ui t?en. Turkije beeft zich J*og niet stellig uitgesproken, ii4»ar aan den anderen kant is het duidelijk, naar den toon van de Ila- tiaan.suite pers, dat het conferenlioplnn door Rome slochls zal worden aangenomen met beperkingen, die Turkije zullen noodzaken tol eene besliste weigering. Het blijft te ho pen, dat <Je zedelijke cn stoffelijke vermoeid heid van de beide landen hen zal overtuigen van de nutteloosheid om voort te gaan met bet opofferen van menschen en geld en hen zal dwingen de noodzakelijkheid te erken nen om elkaar de hand te reiken, zij 't ook dooi tusschenkomst van een derden staat. Frankrijk. I' a r ij s, 12 J u ii i. De Kamer behandelde heden een wetsontwerp tot tijdelijke toela- ting van den invoer van tarwe. De minister van handel verklaarde, dëvt er een einde moei gemaakt worden aan de verwachtingen van de speculanten op de op- 'heffinc van de invoerrechten. De rijzing heelt talrijke oorzaken. De regeering heeft maatregelen genomen; zij heeft zich bemoeid met de vermeerdering van de» graanvoor raad. in Frankrijk; zij heeft de groote dien sten van oorlog cn marine gemachtigd zioh in den vreemde van hel noodige te voorzien. Ook stelt zij voor het wetsontwerp op de lijdelijke toelating aan te nemen. De minister zet de voordeden van het ontwerp uiteen, dat de belangen van het land, van het molenaarsbedrijf en van de producenten verzekert. Een récht van 3,50 frs. i-s van weinig invloed op den prijs van het graan. Bordeaux, 12 Juni. De staking der inscrils marilimes wordt als geëindigd be schouwd. Engeland. Londen, 12 Juni. De benoeming van Seely tot secretaris van het departement van oorlog is lieden avond officieel bekend ge maakt. De wijzigingen, uie gekomen zijn in dc sa menstelling van het Engelsche kabinet, lagen wel reeds in de lucht, maar het oogenhliK waarop zij afkwamen, is toch voor de meestJn eene verrassing geweest. Het aftreden van lord Loreburn als lord-kanselier is niet aan politieke motieven le wijten; hij lijdt aan .ene hartkwaal, die hem in den laatsten tijd vc*- hinderde de funcliën, aan zijn ambt verbon den, waar te nemen. De nieuwe lord-kanse lier, lord Haldane, kwam reeds voor 6J jaar, bij de samenstelling van het kabinet-Asquith, ernstig voor dit ambt in aanmerking. Hij I staat als jurist in groot aanzien en niet -on der eenige verbazing zag men hem destijds optreden als minister van oorlog; intusschen wordt thans erkend, dat hij voor dc organi- satie van het leger veel heeft gedaan; «te nieuwe regeling, die hij voor het landleger i heeft ontworpen en uitgevoerd, bewijst, dat ir iu den bekwamen advocaat een goede minister van oorlog stak. De lord-kanselier is van ne leden van het kabin d degene, die in maat- j schappciijken rang bet hoogst staat; dat kotm I ook hierin uil, dat hij het hoogste traktement geniet van alle ministers. J De nieuwe minister van oorlog, kolonel Seely, was sints 1911 onderstaatssecretaris in dat departement. Ilij is 15 jaar oud en was oorspronkelijk advocaat; den kolonelslitel beeft hij gekregen door zijn dienst bij de I militie tijdens den Boerenoorlog. In den oor logstijd werd hij als conservatief door het J eiland Wight in het parlement gekozen. Na zijne terugkomst uit Zuid-Afrika geraakte hij onmin met de unionisten; hij ging over tot de j liberalen en werd in Liverpool tegen een cou- j servatief in het lagerhuis gekozen. I Londen, 12 J u ui Officieel wordt be richt, dat op de radiografische conferentie, die door den postmaster-general den 4en dezer werd geopend, is medegedeeld, dat het yereenigde Koninkrijk en de Britsche Domi nions en ook Italië en Japan in beginsel heb ben aangenomen, dat schepen boodschappen van andere schepen moeten aannemen, on- verschillig of zij al dan niet hetzelfde stelsel van draadlooze telegrafie gebruiken. Dit be ginsel was tot dusver door deze landen niet aanvaard, behalve voor gevallen van nood. J Londen, 12 Juni. Volgens ce» bericht i van hei syndicaat der dokwerkers bedraagt 'het aantal stakers in Swansea 3000, in Ply- mouth 3500, in Southampton 6000, in Bristol i 7000, in Sharpnees 2000, in Salford 4500. Het totaal van de stakers, daaronder begrepen j 2200 in Londen, zou zijn 45.000. Southampton, 12 Juni. Tengevolge van de staking is de Majestic van de White Star Line heden niet naar New-York vertrok ken. De Kaiser Wilhelm II nam de mail cn een aantal passagiers der Majestic mee. In de dokken staat het werk feitelijk stil lUlii. 1' a r ij s, 1 3 J u n i. De Eclair bevat een telegram uit Palermo, inhoudend© dat de toe passing van de maritieme wet ernstige on lusten heeft doen ontstaan. Er is eene alge- meeuc slaking verklaard. I)e politie verrichtte een aantal charges. Daarbij werden een hon derdtal personen gewond, waaronder 15 ca rabinieri en 2 politie-agentcn. Portugal. Lissabon, 12 Juni. Het nieuwe kabi net zal aldus zijn samengesteld: voorzitter en bui tenia nrlsehe zaken Augusto Vasconcollos, binnenlandsche zaken Menes Olivcira, finan ciën Jose Benevides, oorlog Pereira Eca, ma rine Joao Mcneres, openbare werken Yiegas Santos, koloniën Ecequid Campos. Voor jus titie is nog geen titularis aangewezen. De mi nisters behooren tot geen e enkele parlemen taire groep, de moesten behooren zelfs niet tot het parlement. Oosten rijk-Hongarije. Budapest, 12 Juni. L)e Keizer heeft bij de ontvangst van den voorzitter der Hon- gaarsche Kamer hem geluk gewensoht we gens zijne zedelijke energie en de hoop uit gedrukt, dat het parlement voorlaan normaal zal werken. Graaf Tisza werd daarna in bij zondere audiëntie ontvangen. Het huis van afgevaardigden van den ion- gaarscben rijksdag heeft het gewijzigde regle ment van orde, dat den voorzitter betere wa penen moet verschaffen tot bestrijding van «Ie obstructie, met 230 stemmen aangenomen en heeft daarna zijne zittingen verdaagd tot den 18en Juni. Uit de provincie komen verontrustende be richten, die bewijzen, dat de door den strijd in het parlement verwekte beweging daar heen overslaat. In Debreczin werd eene alge- mcene staking afgekondigd, waaraan om streeks 25,000 arbeiders deelnemen. De dag bladen konden niet verschijnen. In Grosswar- dein zijn ernstige rustverstoringen voorgeko men. Politie en troepen moesten bij herha ling met getrokken sabel optreden, waarbij vele personen gekwetst werden. In alle open bare gitoouwen werden ruiten vernield. Hoe wel de gewapende macht werd opgeroepen, kon niet worden verhinderd, dat het kuste?! van graaf Stefan Tiaza erg gehavend werd. De stad is nu militair bezet. Ook uit KLausenburg worden ernstige verstoringen van de orde bericht, die het optreden van de troepen nou- dig maakten. Rusland. De begrootingscomniissie van de rijk«doe- ma heeft met 20 tegen 19 stemmen het wets ontwerp aangenomen tot bestemming van ten half milliard roebels voor de uitvoering van het zoogenaamde kleine programma van tochepenibouw in de jaren 1912 tot 1910 onder voorwaarde, dat de regecring jaarlijks -de vereischte credieten van de doema zal ver langen. Dat besluit werd eerst genomen na eene beraadslaging van verscheidene uren laat in den nacht. De oktobristenloider Goetschkow had gewezen op de noodzakelijkheid om vóór het toestaan van de middelen voor de uilvoering van dit programma een© inkom sten- en e©ne suoccsiebeiasting In te voeren en de foedrijfs- en dc grondbelasting te ver* hoogeti. Minister-president Kokowzew ant woordde, dat de doema zelf de verantwoor delijkheid draagt voor de vertraging van het tot stand komen der financieele hervormin gen. Hij zou echter de hierop betrekking hebbende voordrachten bij de vierde doema indienen. De kadetlenleider Miljoekow vroeg of En geland door tusschenkomst van Frankrijk de versterking van de Russische vloot had ge vraagd. De minister van buitenlandsche ra ken Sasonow beantwoordde deze vraag niet, maai wees op de aan Rusland vijandige be weging in Zwc-den. Goetschkow merkte op, dat Ruskind bondgenooten had, waarop de minifetor antwoordde, dat men op boivdge- nootcMi niet nxiohit vertrouwen; Rusland moest zelf bedacht zijn op dc mogelijkheid der vorming van eene vijandelijk® coalitie. Baron Meyendorf, een verte gen woondóger van dc Oostzceprovinciën, 'beklaagde zich er over, dat de minister van marine had, be weerd, dat Duitschland in geval van oorlog bij zijn© stamverwante Russische onderda nen ondersteuning kon vinden. De minister antwoord/de. dat hij daarmee eigenlijk niet dc Duitschers, maar dc Finnen hnd bedoeld. .Vier Inden van de begrotingscommissie der (Doema waren door den Gzaar in tele grammen verzocht het programma van den tochepenibouw in de commissie te ondersteu nen. Deze tckigrammen maakten grooten in- 60 DOOR UAROÜEtilE O It C Z Y. Hij trad op ons toe, zijn slecht geschoeide voeten mocielijk voortsleepende cn zenuwach tig aan het haar van zijn voorhoofd trekken de. „Zoo", zeide inylady vriendelijk, ,,'t doet nie genoegen je beneden te zien, llaggett, of schoon ik vrees dat ik geen goed nieuws voor je heb." „Ja, juffrouw", mompelde de man, blijkbaar niet vattende wat er tot hem gezegd werd. „Ik word gezonden door de regenten van het werkhuis", ging Lady Molly voort, „die u en uw vrouw daar misschien vanavond al een plaatsje zouden kunnen bezorgen." „Het werkhuis?" herhaalde de vrouw op ruwen toon. „Wat bedoelt u? Wij gaan naar geen werkhuis." „Nu ge hier eenmaal niet langer kunt blij ven," antwoordde mijn meesteres onverschil lig, „zult ge niet gemakkelijk ergens anders een onderdak vinden voor je man in diens tegenwoordigen geestestoestand." „Juffrouw Ceely zal ons niet wegzenden," antwoordde zij uitdagend. „Zij zal den laatsten wil van haar vader zeer zeker tot uitvoering brengen," zcidc Lady Molly schijnbaar onverschillig. „De majoor was een akelig, wreed mon- ster," riep de vrouw heftig uit. „llaggett had hem twaalf jaar trouw gediend, en Plotseling hield zij op en wierp andermaal een schichtigen blik op Lady Molly. Haar stilzwijgen was nu even beteekenis- vol als haar woedende uitval van een oogen- blik te voren en Lady Molly voleindigde nu den zin voor haar. „En toch ontsloeg hij hem zonder vooraf te waarschuwen," zeide zij kalm. „Wie heeft u dat gezegdT' vroeg de vrouw. „Dezelfde menschen die zeggen, dat gij en Hagget een wrok tegen den Majoor hadt." „Dat is een leugen," verzekerde vrouw Hag get ruw; „en wij hebben gezegd, dat meneer Smethick den Majoor vermoord heeft, om dat „Zoo," viel Lady Molly hier in de rede, „maar dan vermoordde meneer Smethick den Majoor ook niet cn was je verklaring hoege naamd van geen beteekenis." „En wie heeft dan den Majoor vermoord, als ik vragen mag?" Haar optreden was aanmatigend, ruw en uiterst onaangenaam. Het verwonderde mij, dat mylady het duldde en telkens vroeg ik mij af wal er toch in dat mooie hoofdje om ging. Zij zag er vroolijk en vriendelijk uit en ik kon mij niet begrijpen, wét zij toch met dal verhaal van het werkhuis en van het ont slag van llaggett bedoelen kon. „Ja, dat weten wij geen van allen," zeide zij achteloos; „sommigen zeggen dat 't uw man was." „Dat liegen zei" antwoordde zij haastig, terwijl de idioot, die blijkbaar niets begreep van het gesprek dat gevoerd werd, werktuige lijk zijn rood haar glad streek en hulpeloos rondkeek. „Hij was thuis voordat er „Moord" geroe pen werd," ging vrouw llaggett voort. „Hoe weet je dat?" vroeg Lady Molly ge- j vat. j „Hoe ik dat weet?" „Ja, je kunt het roepen niet gehoord heb- ben op dezen afstand dit huisje ligt wel een halve mijl van het heerenhuis verwij- derd!" „En ik zeg je dat hij thuis was", hield zij koppig vol. I „Hebt gij hem er heengezonden?" „Hij heeft het niet gedaan „Niemand zal u gelooven, en zeker niet als het mes gevonden wordt." j „Welk mes1?" - „Het knipmes, waarmede hij Majoor Ceely vermoord heeft", antwoordde Lady Molly kalm; „zie, hij heeft het nu in zijn hand." En met een onverwacht, plotseling gebaar wees zij naar den idioot, die doelloos in de kamer had rondgeschuifeld, terwijl deze woor den jaaastig gewisseld waren. De beteekenis daarvan moest ecnigszins een weerklank gevonden hebben in zijn verzwak ten geest. Hij schoof naar de plank, waarop de overblijfselen van het ontbijt van dien mor gen, benevens eenige gereedschappen lagen. Op diezelfde halfwijze en maar deels be wuste manier had hij een van de messen op genomen, dat hij nu zijn vrouw toestak, ter wijl een uitdrukking van vrees zich over zijn gelaat verspreidde. „Ik kan 't niet doen, Annie, nee, ik kan het niet, je moet het maar zelf doen," zeide hij. Er hcerschte plotseling een doodsche stil te in het kleine vertrek. Vrouw llaggett stond als versteend. Dom en bijgeloovig als zij was, geloof ik dat onze komst haar zenu wen reeds van streek had gebracht en dat zij voelde, dat de vinger van oen onmeedoogend Noodlot haar thans als de schuldige aanwees. De idioot schoof steeds dichter naar zijn vrouw toe, het mes nog altijd in zijn hand, terwijl hij afgebroken prevelde: „Ik kan 't niet doen. Jij moet 't doen, An- nie jij Annie Hij stond nu dicht bij haar. Plotseling be gaf haar alle zelfbeheersching; zij slaakte een heeschen kreet en den armen man het mes uit de hand rukkende, wilde zij hem te lijf gaan. Lady Molly en ik waren beiden jong, be hendig en sterk en er was niets preutsch van de „grande dame" Sn mylady als er vlug ge handeld moest worden. Maar dit nam alles niet weg, dat wij alle moeite hadden om vrouw llaggett van haar ongclukkigen man af te rukken. Blind van woede was zij gereed don man, die haar verraden had, te dooden. Eindelijk slaagden wij cr in haar het mes te ontrukken. Wees overtuigd, dat het inspanning kostte om daarna weer kalm te gaan zitten en in dezelfde kamer te blijven met deze vrouw, die reeds een misdaad op haar geweten had, en bovendien nog met hel halfwijze schep sel dat steeds maar bleef mompelen: „Jij moet 't doen, Annie Nu ge hebt het verhaal van dit geval ge lezen, dus weet ge wat gevolgd is. Lady Molly verliet het kamertje niet voordat zij de vrouw j tot volle bekentenis had gebracht. Het eenige wat zij deed voor haar persoonlijke veilig- 1 lieid was mij het raam te laten openen en op het politicfluitje te fluiten, dat zij mij daar toe overreikte. Het politiebureau was geluk kig niet ver af en in de koude lucht klonk het geluid bijzonder helder. Later gaf zij mij toe, dat het dwaas was geweest, Etly of Danvers niet te hebben mee gebracht, maar zij wilde de vrouw tot geen prijs op de gedachte van hun nabijbeid brengen; vandaar hnrfr praatjes over het werkhuis en Haggetts aanstaand ontslag. Dat de vrouw in verband stond met de mis daad, had Lady Molly van den beginne af bij intuitie gevoeld; maar aangezien niemand ge tuige van den moord was geweest cn alle schijn tegen den jongen Smethick was, be stond er één kans voor de ontdekking van den moord en dat was de bekentenis van den moordenaar zelf. Als ge het onderhoud van mijn meesteres met de Ilaggcts op dien gedenkwaardigen morgen nog eens nagaat, zult ge zien, hoe be wonderenswaardig Lady Molly de ontknoo ping van het raadsel voorbereidde. Zij wilde niet met de vrouw spreken voordat Haggett beneden was, en zij was bij voorbaat verze kerd dat, zoodra het onderwerp van den moord ter sprake gebracht zou worden, de idioot iets zou doen of zeggen, dat de waar heid zou onthullen. Geheel werktuigelijk had hij bij het noe men van Majoor Ceely's naam het mes opge nomen. En daarmede kwam het geheele too- neel van den moord hem weer voor den geest. Dat de Majoor hem juist ontslagen had, was een van die stoutmoedige veronderstel lingen, welke Lady Molly gewoon was te ma ken. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1