„DE EEMLAN PER". Maandag 6 Januari 1913. BUITENLAND. FEUILLETON. Jonge Liefde. J N*. 138 IF" Jaargang* loofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. Uitgevers: VALKHOFF Co, ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO. Idem franco per post 1«50» Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. I O. Afzonderlijke nummers - 0.05. Dezo Courant verschijnt dagolyks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 15 rogels.. f 0.50. Elke rogel racer- O. ÏO» Eionstaanbiodingon 25 ccntN bij vooruitbetaling. Grooto lottora naar plaatsruimte. Voor handel on bedrijf bestaan zeer voordocligo bopalingon tot hot horhanld ndvortooron in dit Blad, b\j abonnement, Eono circulairo, bovattende do voorwaardon, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. HONDENBELASTING. Burgemeester en "Wethouders van Amersfoort herinneren belanghebbenden aan art. 1 der verorde ning op de invordering eener belasting op de hon den, luidende „Ieder, die belastingplichtig is voor een of meer honden, doet daarvan jaarlijks in den loop der maand Januari aangifte ten kantore van den ge- me.nte-ontvanger door invulling en onderteckenmg van een gedrukt beschrijvingshiljet, dat aldaar kos teloos wordt verstrekt. „Voor hen, die het beschrijvingsbiljet niet kun nen onderteekenen, geschiedt zulks namens hen door den gemeente-ontvanger bij de inlevering van het biljet." In verband met bovenstaand artikel wordt met nadruk er op gewezen, dal zij, die belastingplichtig ziju, vau de aangifte ten gcmeenlehuize ra den loop van Januari hebben zorg te dragen, zoodat de pen ning niet meer zooals in vorige jaren thuis wordt gebracht cn de verschuldigde belastiug aan huis in ontvangst wordt genomen. Overtreding dezer bepaling wordt gestraft volgens de bepalingen der gemeentewet, onverminderd de verplichting tot betaling der verschuldigde belas ting. Amersfoort, 4 Januari 1913. Burgemeester vn Wethouders voornoemd, De Secretaris, Do Burgemeester, J. D. WERKMAN. v. RAND WIJ CK. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort, brengen ter openbare kennis, dat bij bun besluit vau heden aan de N. V. Phoenix Brouwerij inge volge art. 8 der Hinderwet vergunning is verleend lol het oprichten van een brouwhuis, machine kamer, smederij en ketclhu.s, in welk ketelhuis twee stoomketels worden geplaatst van 10 en 6 almos- l eren, in het perceel gelegen aan de N. Brouwer - straat no. 23, kadastraal bekend gemeente Amers foort, sectie D, no. 1894. .Amersfoort, 3 Januari 1913. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, T D. WERKMAN v. RANDWDCK. Politiek Overzicht. Se vredesonderhandelingen. Men kan op dit oogenblik nog spreken van vredesonderhandelingen. Zal men 't heden avond nog kunnen doen? Als men leest wat onder de telegrammen vermeld staal over de aan heide zijden heerschende stemming, dan zou men er haast aan gaan wanhopen. Van Turksche ziijde wordt verkondigd, dat het als een paal boven water vaststaat, dat het ultimatum van de Balkan-bondgenooLen zal worden verworpen, en men wijst bij voor baat de verantwoordelijkheid al voor eene cventueele hervatting van de vijandelijkhe den Hunnerzijds hebben de gedelegeerden van de Balkanstaten officieel aan Keuters agentschap laten weten, dat zij heden van de Turksohe gevolmachtigden niets anders wil len hoeren, dan dat de door hen als ultima tum gestelde eischen worden toegestaanelke afwijking daarvan zal door hen worden be antwoord met afbreken van de onderhande lingen en dat zal ten gevolge hebben, dat over vier dagen de vijandelijkheden zullen worden hervat. Dat maakt den indruk ailsof het onvermij delijk is, dat de oorlogstoestand weder zal intreden. Maar eergisteren werd datzelfde, haast met evenveel nadruk, verkondigd. Van beide zijden werd om strijd verzekerd, dat op het ultimatum de onderhandelingen zou den afspringen. En ziet op het laatste oogen blik kwam het bericht, dat de Turksche ge volmachtigden tot de ontdekking waren ge komen, dat er aan hunne instructiën nog iets ontbrak, hetgeen nieuw overleg met Kon- stantinopel onvermijdelijk maakte. Dientenge volge werd de zitting van de conferentie, waarvan men de beslissing verwachtte over de vraag-. Oorlog of vrede? twee dagen uit gesteld. Men staat dus heden voor die vraag. Zal nu liet uitstel vai\ eergisteren onher roepelijk het laatste zijn? En zoo niet, welk besluit zal dan genomen worden? Wij zullen ons niet aan voorspellingen wagen. In dezen Balkanoorlog is zóó veel voorgevallen, wat anders uitliep dan werd verwacht, dat het gevaarlijk is voorspellingen te doen. Alleen willen wij herinneren aan hel bekende Fran- sche spreekwoord: „La nuit porte conseil''. Hier heeft men twee nachten om zich te be denken. Zal men die ongebruikt laLen voor bijgaan? Dat is haast niet aan te nemen. Men traöht elkaar in onverzettelijkheid te overtroeven. Maar er zijn zóó vele redenen, die eene voortzetting van den strijd onge- wenscht maken, dat de hoop niet behoeft te worden prijs gegeven, dat de weg om tot elkaar te komen, ten slotte zal worden ge vonden. Over de stemming aan Turksche zijde wordt uit Konstantinopel aan de Frankf. Ztg. geschreven „De in het buitenland doordringende be richten over de volledige oorlogsuitrusting van het aan de Tsjataldja-linie staande Turk sche oosterteger zijn meer dan tendentieus, evenals de berichten, volgens welke de offi cieren aldaar aandringen op voortzetting van den oorlog en hervatting van den aanval. De geschiedenis van den korten Balkan-veldtocht heeft voldoende bewezen, dat daar, waar het Turksche leger tot den aanval overging, zoo als bij Adrianopel, heldhaftig ingrijpen van de aanvoerders, zooals Mahmoed Moékhtar Pacha, daartoe noodig was, wien het slechts met aanwending van al zijn invloed mogelijk was de troepen tot den aanval te bewegen. Sedert hij door ce^e zware verwonding is uitgeschakeld, ontbreekt in de Tsjataldja- linie iedere energieke kracht, die zich bij de troepen doet geldon. Bovendien putten de aanvoerders zich te zeer uit in wederzijdsche intriges. De vrees, dat een van hen 't van de overigen zal kunnen winnen, vernieligt de mogelijkheid van eene het land ten goede ko mende actie. Om voor den oorlog gereed te zijn, zijn niet minder noodig betere financiën. De vol komen eb in de Turksche schatkist dwingt de Porte, alle avontuurlijke plannen prijs te geven. Men zou herhalen wat vroeger is ge zegd, als men wilde schetsen hoe door dit geldgebrek ook het materieele onderhoud van het oostcrleger wordt belemmerd. Dat er ondanks de schijnbare diplomatieke scher mutseling in Londen tusschen Bulgarije en Turkije reeds overeenstemming berlaat, ne men alle met de Porie in nauwe voeling slaande kringen aan. Misschien si daar mee de terugroeping van den opperbevelheb her Nazim Pacha en van Izzet Pacha uit de Tsjataldja-linie in verband. Zij hadden voor eene inspectie zich daarheen begeven, maar k: en, pas aangekomen, de telegrafische opdracht van grootvizier Kiamil, naar Kon- stanlinopel terug te keeren. Kedenen waren niet opgegeven. Ook de houding van de Turks.ne pers. die bijna geheel onder den invloed van de Porte slaat, spreekt voor het aannemen van eene TurkschnBulgaarsche schikking Overal wor den de Bulgaarsone gevoeligheden onlzicn. Hier en daar vindt Bulgarije zelfs eene wel willende beoordeeling in tegenstelling tot de Grieken, Serven en Montenegrijnen." ]>e ISalkan-oorlog. K o n s t a -n t i n o p c 1, 4 Jan. liet is on juist, dat de Bulgaren, behalve geneesmidde len, iets in Adrianopel laten binnenkomen en dat de commandant van Adrianopel een trein met levensmiddelen voor die Bulgaren bestemd, in beslag heeft genomen. Londen, 4 J aai. Iiier is niets bekend van een gerucht omtrent de overgave van Adria nopel. Gettinji, 4 Jan. De berichten over ver liezen van de Montenegrijnen en het nemen van twee Montenegrijnsche kanonnen door het garnizoen van Skutari zijn van allen grond ontbloot. Athene, 5 Jan. De minister van oor log maakt een telegram bekend van gene raal Sapoendakis, berichtende, 'dat eene Grieksche batterij, die den Fuad-pas be- heerscht, met succes de stelling bij Lesaana en de haterijon hij Biraiii, die een Turkschen aanval tegen Actarachi ondersteunden., heeft beschoten. De aanval werd teruggeslagen door de Turksche troepen. Brindisi, 5 Jan. U;it Salonika wordt van 25 Decern bei' bericht, dat de Grieken 7000 man hebben verloren bij de inneming van Gonitza. Konstantinopel, 4 Jan. De Turksche vloot is heden morgen om 7.20 uit de Dar- danellen gevaren met uitdrukkelijk bevel een beslissend gevecht te leveren aan de Griek- sche vloot. Het gevecht begon om 9 urn 's morgens bij Tenedos. Athene, 4 Jan. Een officieel communi qué van het ministerie van marine bevestigt het uilgaan van de Turksche vloot uit de Dar danelles De vloot was samengesteld uit de kruisers Medjidie cn Hamidie en zes torpedo jagers. Om 10.20 voormiddags scheidde de Medjidie zich af van de andere schepen, die zich onder de bescherming van de forten van Sedulbalir hielden en wendde zich naar het westen van Tenedos; zij loste eenige kanon- scholen op de Grieksche torpedobooten en keerde terug naar de straal. Om 11.25 scheidden de kruisers Medjidie en Hamidie zich af van de rest van de vloot en gingen op nieuw vooruit naar het westen van Tene dos; zij wisselden gedurende een half uur eenige kanonschoten met de Grieksche tor- pedobooten cn keerden daarna terug in de straat, zoodra aan den horizont de rest van de Grieksche vloot verscheen. Athene, 4 Jan., 6 uur des avonds. De Iiestia bericht, dat om 7 uur 's morgens vier Turksche schepen, waaronder de Medjidie, vergezeld van vier torpedobooten, uit de Dar- danellen voeren. De Medjidie stuurde aan op Tenedos, terwijl de andere schepen gesta tioneerd hieven bij Komukali. Toen de Griek sche vloot verscheen, werd er eene korte kanonnad gehouden, waarna de Turksche vloot in de Dtirdanellen terug keerde. Konstantinopel, 5 Jan. De Turksche vloot is gisteren avond in de Dardanellen te ruggekeerd. Zij moet ongedeerd zijn. Belgrado, 4 Jan. Uat Sofia wordt be richt, dat de in Sofia sedert eeniige jaren blijkbare uitpuiling gisteren on heden nog toenam. De Bulg-aarsclie regeerdngskringen namen een volkomen stilzwijgen im achli maar de openbare ïneemlng scbijint alLe hoop te hebben verloren den vrede te zien tot stand komen. Men verwacht in Sofia eene spoe dige hervatting van de vijandelijkheden. Zeer pessimistische geruchten waaien heden in Sofia niet van de lucht betreffende Rume- niè. Het gerucht liep in over 't geheel wel ingelichte kringen, dat men uit Bukarest de mobilisatie Maandag a.s. aankondigde, als in middels -de Bulgaarsche regeering aniet eene bevredigende nola had ingediend. Men zegt te welen, -dat Rumenië zijne toerustingen voortzet en dat het, ondanks de officieele démeullis, gedeeltelijk mobiliseert. De open bare moering in Sofia blijft hetgeen Rumenië verlangt onbegrijpdlijk en aiiot ontvankelijk vindon. De afwezigheid van officieele be richten verontrust de pers en de steedis voort durende Oostenrijksche mobilisatie doet nog in Sofia het gevoel vaai algemeenc malai se toenemen, Sofia, 4 Jan. Heden morgen werd een ministerraad gehouden, in den loop waar van de onderhandelingen in Londen en de kwestie van de Rumeenschc eischen werden besproken. De re.gccringiskringen nemen stil zwijgen in acht ten aanzien van 'd^e genomen besluiten. Intusschen heellt men algemeen den indruk, dat de voortzetting van den oorlog in ieder geval onder de oogen is gezien. Konstantinopel, 4 Jan. Na af loop van den heden gehouden ministerraad is aan Rechid Padha bevel gegeven het ulti matum van de Btilkan-bondgenooten te ver werpen en aan te dringen op het behoud van Adrianopel en van de Egeïsche eilan den. Kiamil Pacha, die ongesteld wae, ver liet den raad vroegtijdig. Zijn heengaan gaf aanleiding tot geruchten van eene ministe rieels krisis, die. door eene officieusc nota wordt tegengesproken. De volgende ministerraad zal morgen ge houden worden ten huize van Kiamil Pacha. Tweede telegram. De niinister- raad heeft besloten de door de Turksche ge delegeerden op de vredesconferentie voor gestelde voorwaarden betreffende de eilan den in de Egeïsche zee en Adrianopel, Ie handhaven. Men houdt liier het afbreken van de vredesonderhandelingen voor aanstaande. Londen, 4 Jan. De gedelegeerden van de Balkan-staten hebben aan Reuter officieel medegedeeld, dat, welke voorstellen de Turk sche gedelegeerden Maandag ook doen, als zij niet alle eischen van het ultimatum der bondgenoolen inwilligen, de onderhandelin gen door de bondgenoolen zullen worden afgebroken en vier dagen daarna overeen komstig de voorwaarden van den wapen stilstand, de vijandelijkheden over de geheele linie zullen worden hervat. Als de Turken üi overweging geven de zaken op te dragen aan de mogendheden, dan zal 'dal beschouwd worden als eene zaak, die Turkije zelf raakt en waarmee de bondgenoolen niets te mar ken bobben. K o n s t a n t i n o p c 1, -I Jan. De Por» te heeft eene circulaire gezonden aan -da Turksche gezanten in het buitenland, waar in hen wordt opgedragen aan dc mogend heden te laten weten, dat Turkije alle moge lijke offers heeft gebracht om den vrede te bewaren en -dat hel de verantwoordelijkheid afwijst voor eene evcntuecle hervatting van de vijandelijkheden. L o n d e n, 4 J a n. Reuter heeft van de Turksche misgie vernomen, dal tot de ver daging van de conferentie tot Maandag be sloten is In overeenstemming met den oor spronkelijk gister door do bondgenoolen uil- gedrukten wenscli. De Turksche gevolmach tigden verklaren, dat zij de meest uitdruk kelijke instruction hebben en dat zij heden namiddag hebben besloten toe te stemmen in het voorstel van de pondgenooten om aan de Balkan-missiën tijd te geven tol overwe ging van den toestand. Konstantinopel, 4 Jan. Na ecn$ beraadslaging van twee uren over de rap porten van de gedelegeerden op dc vredes conferentie hebben -de ministers aan dezen nieuwo instructiën geseind. Men bericht, dal daarin do verwerping van het ultimatum der bondgenooten bevolen wordt. Londen, 5 Jan. Reuter verneemt, dat tengevolge van de sedert gisteren door do mogendheden verstrekte raadgevingen de onderhandeling morgen niet zal worden ver* broken. Daaruit moet men echter niet dft slotsom trekken, dal er eenige verandering ie igokomen in dc inzichten betreffende Adria nopel. Volgens de laatste berichten staat dc inneming van de stad voor de deur. Men gelooft, dat het waarschijnlijk is, dat de Turken morgen eene nieuwe Turksch- 'Bulgaarscke grens zullen voorstelen. Konstantinopel, 5 Jan. Dc zitting van deK ministerraad, waarin hel ultimatum van de Balkan-gedelegeerden behandeld, werd, duurde van 10 uur voorniiddags lot lialf vijf des avonds. Het ging er zeer leven dig toe. De raad verdeelt zich thans in tweo groepen. De eene, onder leiding van den/ grootvizier, blijft zich bezig houden met de kwestie van den vrede, dc andere, die de ministers van financiën, marine en dc valcoefs (vrome stichtingen) en den ondersecretaris van het grootviziraat omvat, bemoeit zich met de rol van de viool. Omstreeks vier uur seinde de minister van builenlandsche zaken aan de gevolmachtigden te Londen nieuwe instructiën, inhoudende dat de Porte volhardt bij hare vraag om de eilan den te bezitten en de vroeger voor het vilajef Adrianopel bepaalde grens handhaaft. De mi' nisterraad zal morgen weder bijeenkomen, om kennis te nemen van het antwoord der gedelegeerden van de Balkanstaten. In welingelichte diplomatieke kringcü wordt gezegd, dat een stap van de mogend* heden j de Porte ten gunste van den vred* voor de deur slaat. De gezanten moeten reed* de gedachlenwisseling daarover begonnen zijn. Uit Rome wordt aan de Temps bericht, dal eene zeer levendige gedachten wisseling gevoerd wordt tusschen Wcenen cn Rome over de kwestie van Skutari. De Koning van Maak goed, ais het kan, wat verzuimd is; naar verzuim nooit, wat niet meer goed te ma-ken is. ROMAN VAN RUDOLF HERZOG 8 naar het Hoogduitsch door J. L. VAN DER MOER. Boven gekomen, stak hij liohl op. Hij zag fhamnus voorover in zijn bed liggen, luide snurkend in zijn hoofdkussen, alsof hij zijn levenlang nooiL een klanneb met vlas had verstopt. Dorus' vingers begonnen te jeuken, be- geerig rustten zijn blikken op den rug van den slapende. In zijn ooren klonk weer het jeluld, idait hij te voren vernomen had, toen de apotheker Friedrich bezig was met zijn jongens af te rekenen, en zijn lippen mom pelden zachtjes; „Wal de ouwe kan, dat kan Dorus ook." Reeds had hij de hand uitgestoken om do deken op te lichten, toen hij eensklaps weer begon te denken aan den avond, hij lieinrich Pfalzdorf doorgebracht. „Nee," sprak hij, terwijl hij de hand liet Bakken, „ik wil de herinnering aan dal heer lijke uurlje door dezen lummel niet laten ontwijden." Haastig blies hij het licht uit, om aan de verleiding beter weerstand te kunnen bie den, kleêdde zich in het donker uit en legde zich op één oor. Maar zijn slaap was onrus tig. Nadat hij eèn half uur had liggen woelen, ging hij rechtop in zijn bed zitten, ,,'t Laat me toch niet met rust," sprak hij in zich zel ve, „'t is toch maar beter, dat ik dien schavuit zijn portie geef." Voorzichtig stak hij de heenen buiten hel bed, sloop behoedzaam naar Iïannus' rust plaats, zocht het goede plekje voor de tuchti ging uit, waarna zijn handen meedoogenloos den onschuldigcn slaap van den jongeling verstoorden. Ondertusschen had ook Heinrich zijn bed opgezocht. Hij lag met opep oogen en staar de in de duisternis. Vandaag had hij meer beleefd dan anders dn jaren. Eerst die verre reis bij prachtig, friscli Maartweer! In ge dachten zag hij achtereenvolgens weet" al die steden, rivieren, bergen, welke hij van uit den in volle vaart voortsnorrenden trein be wonderd had. En eindelijk de groot! han delsstad aan 'den Rijn, waar hij zich thans be vond- Ook dacht hij aan de mensehen waar mee hij had kennis gemaakt, vooral aan Ba renfeld. Terwijl hij diens ridderlijke gestal te vóór zich zag en zich verbeelde zijin rus-la gen, erns'tigien bMk te zien en zij-n heldere, vriendelijke slem te hoorem, begreep hij hoe uiterst 'dankbaar hij zich reeds jegens dien man gevoelde. Was hij niet de eerste geweest, die hem was tegemoet getreden, die hem dadelijk als mensch had behandeld? En hij nam zich voor, hieraan altijd met dankbaarheid terug te denken. Ook da chit hij aan Dorus, over wien hij zich in stilte lag te verheugen. Een kostelijk merk, die knecht uit de „Witte Zwaan", tevens klarinettist in een trio! Hij bad dadelijk gevoeld dat die iDorus hem ge negen wasi Zoo lang deze ziel in huis zou zijn, zou 'hij zich nooit verlaten behoeven te gevoelen. Vervolgens -deed hij den apotheker, den* provisor en den loopjongen de revue pas- seeren. Deze d-rie stonden hem minder aan. Maar zijn voogd in het kleine provincie stadje, waarheen hij na den dood van zijn ouders verhuisd was, beweerde dc zaak te kennen, en had er op aangedrongen de be trekking aan te nemen, aangezien het kapi taaltje, dat Heinrich geërfd had, niet toerei kend zou zijn om van te kunnen studeeren. Innerlijk was hij ook wel -Mj£ dat hij nu maar weg was. Niels, zelfs geen familiever wantschap, bond hem aan den ouden voogd, die altijd anaair gelamenteerd had over 'den groot on last, die hem was opgelegd. Hij was een schoolkameraad van zijn vader geweest. Te drommel, wal had meneer Barenfeld ook weer gezegd, toen ze vóór de poonl van „In de Wille Zwaan" stonden? ,,'t Hoofd maar flink omhoog houden!" Welnu, -dit zou hij /doen, zelfs meer nog. Hij sloot de oogen en herinnerde zich nu eensklaps dat hij nog iemand anders gezien had, een meisje, aan hot donkere venster van het groote woonhuis. Het schoot hem thans te binnen, dat Barenfclds toon dadelijk anders had geklonken, toen hij den naam van Mejuffrouw Friedrich uitgesproken had. „Als ik u mot een of ander van -dienst kan zijn, kom dan maar gerust bij me," had hij gezegd, „of wend u tot juffirouw Friedrlch- iZij zal u ook wel helpen." Zouden .die twee elkaar gaarne mogen lij den? Zouden ze misschien in stilte verloofd zijn? Ilij droomde reeds. De gezonde slaap van die jjeugd had hem te mild/den van zijn ge dachten overvallen. In het -nevenvertrek brandde nog licht. K-on rad Barenfeld slon-d aan hei venster, en keek op de binnenplaats naar de magazijnen en kelders. Dat alles zou hij mettertijd het zijne kunnen noemen. Zdjn blikken verplaatsten zich la-ngs de grauwe muren van het woon huis en hieven gevestigd op een gedeelte van de,n linkervleugel. Dit was eigenlijk inliet zoo als 't behoorde; maar zijn oog kon moeilijk scheiden van die beschaduwde omtrekken. HOOFDSTUK IV. „Goeie morgen, meneer Pfalzdorf." Heinirioli sloeg de oogen op en keek u.n hot eerlijke, ongeschoren gezicht van Dorus. De ma-n kwam hem bekend voor. Waai' had hij hem toch meer gezien? 'i Was toch de Di recteur van zij-n school mi et, van wden -hij gedroomd had en die hem eindexamen had afgenomen? „Wel, meneer Pfalzdorf, is u uitgeslapen?" N-u begon het dili Heinrkh's bovenkamer w-al op te klaren. Drommels, ja, dat was Theodorus Win/ter, musicus. Hij sprong in zijn bod op. „Is 't al tijd?" „Kwart vóór zeven, meneer Pfalzdorf. Jette rammelt al met de koffie-koppan." „Jette?Wie is -dót nu weer?" Jetteja, ziet uJettedat Is 'n heed geschikt vrouwspersoon, zoo veel als de keukenmeid in de Witte Zwaan>" Heinrioh haastte zich om op te staan en zijn -toilet te maken. „Zijn de andere heeren all op?" woeg hij, 'n beetje gejaagd. „Ik zal u altijd H eerst wekken. Dan hefeft die rooie duivel geen kanis „Wie?" „Ik bedoel den provisor, meneer Rose. Ik gun hem de kans niet, om zich dan bij don pa troon weer mooi voor te doen en te vertollen „dat hij, als gewoonlijk, weer vroeger bene den was dan 'l jongmemsch". „Is de provisor van die kracht?" vroeg Heinrich, waarop hij zijn hoofd <im de wasch< kom stak. „U zult 't wel gewaar worden. Maar be kommer u er niet om. 't Is maar 'n provdsorP Dorus klopte zachtjes aan de linksche deur „Meneer Barenfeld! Morgen, meneer BS- renfeld." „.Morgen, Dorus. Ik bon er al uit. Is afolea in orde?" „A-lies, meneer Biirenfeld. Haninus is bezig de kachels aan te maken." „Wat was -dat gisterenavond nog voor 'n lawaai daar hij jullie? Waarom schreeuwd-f die Hannus zoo vreeselijk?" „Iieoft is zóó geschreeuwd, meneer Bsi- ren fel d? Zeker zwaar gedroomd. Zulikft jongens overladen gewoonlijk hun maag, als, ze bij zoo'n bevestigingsmaal ereis wat goeds te eten ki 'gen. En nu beweent die jongenj nola bene, dat ik hem afgeranseld heb!" „Ik zou in elk geval maar gauw vrede sluiten." Zich vergenoegd de handen wrijvend, ging Dorus naar de rechtsche deur, waarachter de pseudo-Turk Rose -lag te slapen, en terwijl hii Heinrich een knipoogje gaf, bonsde hij met zijn vuist zoo hurd mogelijk op het pa neel „/Zeven uur!" brulde hij op vervaarlijken toon. als was hem opgedragen een doode op te wclcl:". „Z^ven. uur!" Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1