Zaterdag 11 Januari 1913.
FEUILLETON.
Naa 134 Tweede Blad.
„DE EEMLANDER".
11'" Jaargang.
KOLONIËN.
Jonge Lieide.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Por 3 maanden voor Amersfoortf l.OO,
Idem franco por post
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukkon) - O. IO«
Afzondorlijko nummers - O.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertenliën golievo men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zendon.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 15 regels.f O.ISO»
Fiko regel meer- 0.10.
Dienstaanbiedingen 23 cents b|| vooruitbetaling.
Crooto lettors naar phmts ruim to.
Voor handel on bodrijt bestaan zoor voordoolige bopalingon
tot hot herhaald advortoeren in dit Blad, bij aboniioinoiit.
Ei-no circulaire, bovattondo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toego/.onden.
Hoofdredacteur: Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURG.
VlnaiuHclie Kroniek.
Het is een onbegrijpelijk feit voor al wie de
Vlaamsclic beweging niet van nabij heeft
kunnen gadeslaan, te zien hoe men hier vooi
de gewoonste, de minste kleinigheden moet
strijden, ja zelfs hardnekkig en aanhoudend
strijden.
"Wat in alle landen van zelf spreekt en na
tuurlijk is, dat moet in Vlaanderen door
strijd verkregen worden.
De Fransch—Belgische pers schrijft lange
artikels over de onlogische handelwijze dei
Duitschërs in Polen. Men vindt het, met recht
afkeurenswaard en niet te verantwoorden dat
er in Polen staatsambtenaren gevonden wor
den die dc taal van het volk niet kennen. De
ambtenaren zijn, zoo zegt men aangesteld
voor het publick -en niet het publiek voor de
ambtenaren. Dat alles is zeer juist en wordt
ook als dusdanig door alle „Belgen" aan
vaard.
Maar lioc veranderen de zienswijzen, wan
neer er spraak is van Vlaamsch België 1 Dan
zegt diezelfde Fransche pers: liet is niet noo-
dig dat de Waal in Vlaanderen het Neder
landsch kennc, vermits België een tweetalig
land is, moeten alle burgers ook Fransch ken
nen en het is dus veel gemakkelijker dat het
publiek zich in 't Fransch uitdruklce zonder
dat de kleine Waalsche ambtenaar, die naar
Vlaanderen komt om zijn brood te verdienen,
gedwongen worde Ned.erland.sch tc kennen,
in onze Kolonie zijn er nog veel koddigerc
toestanden, er is een bijzonder voorschrift
voor de rechters, dezen wordt verzocht cle
laai der inboorlingen bij de rechtbank te ge
bruiken, terwijl er heclemaal geen spraak is
der taal van het grootste gedeelte der kolo
nisten n 1. het Vlaamsch I!
Zoo zijn er tal van feiten waar men de
nauwkeurigste logica toepast, wanneer het
vreemdelingen geldt, doch waar men altijd
lal van redenen om dezelfde logica wanneer
dezelfde feiten zich in Vlaanderen voordoen,
als niet geldend verklaart.
Zoo heeft men bij het inrichten der inter
nationale tentoonstelling te Gent in 1913 on-
noodig geacht hul Nederlandsch als nationale
taal tc aanzien. Wei integendeel, het Neder
landsch werd met zorg vergelen, en in de
gehcele inrichting werd uitsluitend het
ransch als voertaal gebruikt.
Ditmaal echter hebben de Vlamingen zich
cndrachlig legen den vijand gekant en niet-
cgenstaande den hardnekkigen wederstand
icr Vlaamschhalende inrichters zijn ze er
oc gekomen hunne rechten tc doen gelden.
Men zal kunnen oordeclcn met welken
geest van haat tegen het Nederlandsch dc in-
ichters bezield waren, wanneer men ver-
iieemt dat de burgerij van Gent ze heeft
moeten bedreigen (en zelfs etn begin maken
met de uitvoering van liare „dreigementen")
e werken legen de tentoonstelling indien
hare rechten er niet geëerbiedigd werden,
iet is slechts nadat men had waargenomen
hoe ernstig de Vlamingen het meenden dat
men een overeenkomst wilde sluiten; het is
slechts nadat de verschillende jaarlijksche
'laamsche kongressen geweigerd hadden in
i'JlS te Gent samen te komen; het is slechts
ïadat er reeds te Antwerpen en te Brussel
roote protestmeelingen waren gehouden; het
s slechts nadat er reeds meur dan vijftig
meetingen op den buiten waren ingericht ge
weest tegen dc tentoonstelling, het is slechts
nadat de burgerij van Gent zelf verklaard
liad tc werken tegen dc tentoonstelling in
hare eigene stad dat de inrichters wilden in
onderhandeling treden en eindelijk aan dc
Vlamingen, ten decle voldoening schonken.
En wat vroegen de Vlamingen wel waar
tegen die hecren zich zoo hardnekkig gekant
hebben? Dc vragen en besluiten die door de
inrichters onderteekend werden zullen het
ons leeren.
Ie vraag: Zult gij benevens elke uitslui
tend Fransche reklaam in België den gelijk-
aardigen Nederlandschcn tekst overbrengen?
Besluit: Dc overeenkomst wordt in prin
ciep vastgesteld. Men zal in 't Vlaamschc
land Vlaamsche opschriften stellen langs
heen de spoorbanen. Men zal ook trachten
er op te stellen in het Waterland, doch in
mindere verhouding.
2 e vraag: Zult gij de briefhoofdingen, dc
omslagen en de formulieren laten herdruk
ken met tweetalige teksten en al de eentalige
(wij bedoelen Fransche of Nederlandschc)
buiten gebruik stellen?
Besluit: Elke uitsluitend Fransche brief-
hoofding zal tweetalig gemaakt worden bij
middel van een Vlaamschen stempel. De
stempel is thans reeds in gebruik. Deze bepa
ling geldt lot de volledige uitputting van den
tegenwoordigen voorraad (nadien tweetalig).
3 e vraag: Zullen al de bekendmakingen
voor 't publiek over geheel de uitgestrektheid
der tentoonstelling den Nederlandschen tekst
dragen?
Besluit: In princiep tot akkoord onder
voorbehoud van de Congressen. Al wat zal
uilgaan van het Uitvoerend Komiteit zal
tweetalig zijn.
4 e vraag: Zullen dc diploma's met den
Nederlandschen tekst afgeleverd worden?
Besluit: De diploma's zullen tweetalig zijn
op eene zelfde bladzijde.
5 e vraag: Zal in al dc officicelc toespra
ken, openingsvergaderingen, enz. onze taal de
plaats krijgen die haar toekomt?
Besluit: Ja, men zal echter van bijzondere
omstandigheden nota houden, volgens natio
naal of internationaal karakter dc plechtig
heden. In princiep dus tot akkoord.
Om zoo logische zaken te bekomen moe
ten de Vlamingen maanden lang strijden!
Zoo een toestand is slechts in „België" mo
gelijk!
Gent. Dr. Paul van Oye.
Oost-lmlië.
Een operatie isi Eiet bosch.
Van een omangs van Celebes lerugkcc-
irenden officier van gezondheid hoorde hel
„Socr. Nbl." interessante inededeuiingteii be
treffende dc geneeskunde onder de inboor
lingen van dat eiland. Deze menschen welen
zi'cli bij ziekten en ongevallen dikwijls beter
te helpen dan men zou vermoeden, al bezwij
ken dan ook zeer velen, <iie bij behandeling
door een Europecscben arts nog genezing
zouden hebben gevonden. Van het volgende
staaltje -san chirurgie onder deze inboorlin
gen maken wij curicsilcitshalve melding.
In het bosch bevond zich een aantal man-
ROMAN VAN RUDOLF HERZOG
13 naar hot Hoogduitsch
door J. L. VAN DEK MOER.
Meer kon bij voor het oogeniblik niet uit
brengen. Haastig nam hij een sIok mee, al
pijn broouje op, dronk nog een siok, en
leunde daarna, net voorbeelu van zijn gast
heer volgend, .gemakkelijk achterover in zijn
stoel. Hel allerliefst zou hij nu de oogen ge-
isloten hebben, om heerlijk te kunnen druo-
men van verre landen -en zeeën, van hooge
palmbooinen cn bont gevederde vogels. Hel
[werd hem zoo zondennen tc moede, da.t hij
tegelijkertijd wel had kunnen juichen en
schreien. Dat ecuwen-oude en toch allijd weer
nieuwe verlangen van de jeugd, om de wijde
wereld in te trekken, vervu.de zijn gansehe
wezen.
„Schijnbaar is er nu in mijn leven 'n pauze
ingetreden," sprak Barenfeld, hoofdzakelijk
voor zich zelve, en hij staarde naar een punt
van de zoldering. „Maar de wil werkt onop
houdelijk voort. Ik denk er over, deze zaak
ie koopen. Ze is wel niet groot, maar in elk
ceval voor uitbreiding vatbaar. En er is
voor mij 'n ware vreugde in celegen, wan-
peer ik zoj 'n zaak kan opwerken, van 't
kleine iels groots maken, en dan te kunnen j
zeggen: dat heb je aan je eigen arbeid te
danken. Zulle een gedachte veredelt 'n merijjjbh
Dal is in mijn oog 't mooiste wat er beslaat.''
llij hield even op cn luisterde aandachtig,
met hel gezicht naar de deur gewend.
„Wie kan dat nu zijn?"
Er werd geklopt, waarna Ilannus het hoofd
naar binnen slak.
„Meneer Barenfeld?"
„Wel, jongen, wat is er?"
„Er is 'n heer in de apolhcelc, 'n fijne heer,
'n graaf geloof is, die naar u gevraagd heeft."
„O," zei Barenfeld, „dal zal misschien
Schoner zijn. Dat vind ik allemachtig aardig.
Zeg maar dat 't me heel aangenaam zijn zal
dien heer te mogen onlvangen.(. En wijs
hem den weg."
Ilannus verdween met spoed. Een graaf?
Daar zou zeker wel een fooi op over
schieten.
Ileinrich stond op en wilde uit beleefdheid
heengaan, maar Barenfeld hield hem terug.
„Kom, kom, dat is groole gekheid, hoor!
U was hier 'i eerst en u blijft kalmpjes zit
ten. Die graaf is 'n meiisch als ieder ander.
Wc zullen naderhand nog wel eens over hem
spreken. Ik hoor hem al over 't prachtige
plaveisel van de plaats strompelen, alsof ie
uitsluitend aan parketvloeren gewoon was.
Binnen."
„Hiep, hiep, hoeraI Ouwe jongen, ouwe
uitgeslapen koopman! Hoe ,gaat "t, hoe slaat
't leven? Goed? Goed? O, pardon, neem
me niet kwalijk
Hij had eensklaps Ileinrich opgemerkt,
die recht als een kaars achter zijn stoel stond.
De graaf deed een pas in zijn richting en
noemde zijn naam: „Schoner." Tegelijkertijd
liet hii de monocle uit zijn oog op zijn ge
nen, om boschproductcn in tc zamelen, toen
oen hunner plotseling door een zeea* vergif-
iLigo sUaog in dc hand gebeten werd. Een
papje van verschillende kruiden wend op het
wondje gelegd, dat eerst uitgezogen werd,
inaar het plantensap haatte niet en in korten
swol de hand geweldig op. De metgezellen
van den ongelukkige zagen, dat ook de arm
tor hoogte van den pols begon op te zeilen
en. begrepen, dat de man ten slotte wellicht
'binnen weinige uren dood zou zijn, indien
hier niet ongogrepen werd. Een hunner
niaon een kloek besluit en stelde niets meer
of minder voor dan den arm onder den elle
boog af te hakken.
De patiënt, begrijpende, dat dit het cenigc
middel was, dat hem redden kon, stemde
hierin loo en toen begon de operatie. De
chirurg nam zijn parang, legde den arm
van den patiënt op een boomstam, gaf een ge
weldigen houw daarop en het zieke lichaams
deel viel op den grond. De ongelukkige gaf
een gil en zonder een oogenblik het bewust
zijn te verliezen, liet hij zich ver-dór behande
len. Van aarde werd een dik papje gemaakt
en om de hevig bloedende wond net zoo lang
gepleisterd tot dat er geen bloed meer te
voorschijn kwam en de kans van doodbloeden
geweken was. Vervolgens werd de arm met
een stuk kain flink gezwachteld en dc man
wiens onderarm ecu uurtje geleden op zulk
een geweldige wijze geamputeerd werd, ver
volgde met zijn makkers den tocht, also-f cr
niets gebeurd was.
Later bleek, dat een stukje been uit de
inmiddels dicht gegroeide wond naar buiten
stak. Een arts te Makassar, wicn dit geval
interesseerde, wilde, toen hij den man ont
moette, bet stukje been voor hem verwij
deren, maar hij verklaarde, dat hij er vol
strekt geen hinder van had en den arm wil
de laten zooals deze was na de zoo suecès-
volle operatie in het bosch.
Onze ministers. De llaagsche
kouter der Prov. (iron. Ct. schrijft onder
meer
Mr Rcgout is op reis, tot herslei van zijn
gezondheidhij is over.verkt, om niet te zeg
gen overspannen en zal vermoedelijk langer
rist behoeven dan zijn aangekondigde afwe
zigheid voor enkele weken doet vermoeden,
in wel ingelicnte kringen beweert men zelfs,
dat de minister van Justitie, hoe ook de loop
van zaken in Juni moge zijn, niet voorne
mens is zijn taak in de nieuwe parlemen
taire periode voort te zetten. En hij is niet
c eenge, die, hoe 'l ook met de verkiezin
gen gaan zul, in dit jaar zijn zetel achter de
groene tafel gaat verlaten. Een gerucht wil,
dat jhr. Van Swindcren, de minister van
Buitenlandschc Zaken, ook zal altreden om
zijn diplomatieke loopbaan vermoedelijk als
gezant lu vervolgen; indien, zooals beweerd
wordt, jhr. De Sluers, onze gezant le Parijs,
zijn ambt weldra gaat opgeven, is hel zeer
waarschijnlijk, dal de heer Van Swindcren
hem opvolgt. Ongetwijfeld een verlies voor
het Kabinet, wanneer hét aan t bewind
mocht blijven en voor een opvolgend minis
terie, zoo daarin gelijk is te verwachten
voor een min of meer kleurloos politicus als
de minister van Buitenlandsche Zaken,
een cercplaals kon worden ingeruimd. Daar-
stevcn overhemd vallen.
„Meneer Pfalzdorf, pas bij de Firma in be
trekking gekomen," stelde Barenfeld voor.
Joviaal stak Schoner hel jongmcnsch dc
hand loc.
„Ileel aangenaam, meneer! U heeft hier
iemand als leidsman getroffen, die u 'n
schitterend voorbeeld zal geven. Konrad
Barenfeld is 'n buitengewoon man!"
„Wil je thee of enkel arak?" viel de zoo
zeer geprezene hem in de rede. „Maar begin
asjeblieft met le gaan zitten, Jozef. En u ook,
meneer Pfalzdorf, neem toch plaats
„Nu woont u 'n ontmoeting bij tusschtn
internationale menschen, die elkaar, de he
mel mag weten in hoe lang, niet gezien heb
ben," merkte de graaf op, terwijl hij zich
neerzette. Qok Ileinrich nam weer heel
schuchter zijn zetel in. Vandaag scheen cr
aan zijn verbazing geen eind te zullen ko
men. De graaf vervolgde:
„In Hamburg nam ik afscheid van dezen
man, mijn ouwen reismakker uit 't land van
den Mikado, dien ik ééns heb willen inter
viewen. Miaar ide kerel had nog 'n staart, of
schoon ie 'm verstopte. Naderhand ontmoet
te ik Konrad wear in Bombay, juist op 't
oogenblik dat ie aan boord w ide gaan, om
naa.r 't jichtige Europa terug le Iceeren. En
ik reisde met de zelfde boot. Ik trok naar
den Rijn, om me als wereld-boemelaar le
laten engageeren 'door ons tegenwoordig
zeer uitgebreid Dagblad. Juist was ik nu 'n
poosje bij Ferdinand in Bulgarije geweest,
en daar hoor ik warempeltjes bij mijn terug
komst, dat Barenfeld in de siad is, en dat ie
handel drijft in de Witte Zwaan! Ja, waar-
Iijk.de duivel mag me halen, als 't niet waar
is, maar hij drijft handel in de Witte Zwaan 1"
boven zegt men algemeen, dat ook nar. Kolk
man weinig lust gevoelt om zijn laak nog lang
voort tc zetten cn het plan koestert om te
gen het najaar van 1913 zich ver van den
llaag, op een lief buitengoed, neer tc zetten
ii. uit te rusten van de grootc beslommerin
gen, die hem op den duur overmeesteren.
Eindelijk zegt men, dat de minister van Wa
terstaat, de heer Rcgout, evenzeer heeft be
sloten 't ministerieel leven vaarwel te zeggen
cn zijn krachten opnieuw te gaan wijden aan
de grootc induslriccle inrichtingen der fa
milie tc Maastricht.
De hecren Heemskerk, Colijn, Ta!ma en
De Waal Malefijt zullen dus de eenigen zijn,
die, als de verkiezingen van Juni niet aller
aftreden noodzakelijk maken, van een gcrc-
ocnslrucerd Kabinet-Heemskerk ocel zullen
uitmaken.
Lu puslij d ers. Het Dagelljksch be
stuur van dc Ncdcrlandschc Verccniging tot
IIulp aan Lupuslijdcrs tc Amsterdam, hield
hare driemaandélijkschc vergadering, ter be
handeling van de nieuwe aanvragen voor
onderstand aan lupuslijders.
Sedert hare oprichting heeft zij subsidie
toegekend aan 88 patiënten, wonende in de
provincie Noord-IIolland, 28 in Utrecht, 32
in Gelderland, 27 in Noord-Brabant, 21 in
Zuid-Holland, 43 in Friesland, 16 in Ovcr-
ijsel 11 in Zeeland, 6 in Drenthe, 3 in Lim
burg en 2 in Groningen. Hel aantal lupus-
palicnten, aan wie zij subsidie toestond, is
dus geklommen tot 282.
Aanvragen om hulp moeten worden ge
richt tot den secretaris, den heer E. den Tex,
Vondelstraat 22, Amsterdam.
D c avondster. lederen avond
wanneer althans dc lucht helder is zien
wij in het Zuid-Westen een ster, die zich van
de andere onderscheidt door een bijzonder
helder licht. Het is Venus, onze zusterplanect,
de lievclingsstcr der Babyloniërs. Reeds in
dc schemering, wanneer de laatste stralen van
de zon beginnen le verdwijnen, beginnen wij
het gele kogeltje te zien, dat, wanneer het
••b;olutc nacht geworden is, een rustig inaar
zeer intensief licht, een zoeklicht als het
ware, naar onze aarde werpt.
Venus loopt in 221 dagen om de zon. De
planeet scheidt Mercurius van onze moeder
aarde. Zij geldt als de geluksplaneet.
De jongste organiste. Te Asch
is een 13-jarig meisje tot organiste bij de
Ncd. Herv. kerk benoemd.
Dc „Bockzaa 1". Men meldt ons
uit Amsterdam:
Met de Nov.-December-aflcvering is het
maandblad „De Boekzaal" voor het laatst
verschenen. Er zijn ccliler maatregelen ge
nomen door het bestuur van de „Centrale
Vereeniging voor openbare leeszalen cn bi
bliotheken", om -de uitgave van een nieuw
maandschrift tc verzekeren, waarvan reeds
in Februari 1913 dc eerste aflevering zal
verschijnen.
N. O. L. S. De Noordoostcrlocaalspoor-
weg Maatschappij verspreidt in brochure
vorm een keurig geïllustreerde opgave van
de gemeenten, waardoor of waarlangs de
N. O. L. S. loopt cn van de in die gemeenten
gelegen eigen stations, hallen, stopplaatsen,
enz.
Barenfeld sloeg dc handen om dc knieën.
„En zoo zien we elkaar weer! Ik ben al
twee maal op 't redactie-bureau geweest
om naar je te vragen."
„Maar hoe kom jij nu toch in 's hemels
naam iuist in die Witte Zwaan?"
F graaf drukte zijn monocle in het oog
en nam zijn vriend op, alsof hij -een wonder
dier aanschouwde.
„Lo-uter toeval," zei Barenfeld lachend. „Ik
las een advertentie, waarin 'n zaak le koop
werd aangeboden. Maar de conditie werd
nota bene gesteld, dat men eerst twee jaar
de leiding moest op zich nemen, 't Deed me
wel 'n beetje denken aan *t aanbod van 'n
woekeraar; inaar zoodra ik den naam „Witte
Zwaan" hoorde, ging ik dadelijk op de offerte
in. Ik dacht oogcnblikkelijk aan den vroolij-
ker Schoner, die mij tijdens 'n dollen nacht
in Yokohama eens 'n verhaal deed over 'I
stamslot van zijn familie, dat evenwel reeds
Lang in profane handen was overgegaan. Je
maakte je er toen nog zoo nijdig over, dat
de Zwaan, dal ouwe dier uil je familiewa
pen, nu bij wijze van uithangbord boven 'n
apotheek en groothandel in drogistenwaren
hin g."
„Tempora mutantur," zei de graaf, cn hij
schonk zich nog een glaasje arak in. „Eu
toen durfde jij 't er op wagen, om die ouwe
kast le koopen?"
„Dat wil zeggen: de zaak. Je kunt 'it nu,
wat mij aangaat, bijgeloof noemen, maar ik
kan je verzekeren dat, toen ik den firma
naam „In de Witte Zwaan" las en vernam
dat 't huis eigenlijk 't vroegere stamslot van
't geslacht Schoner was, ik me oogcnblikke
lijk dc woorden herinnerde, die je eens in
At»- vreemde tAt me sprak: Ik hoop daifc ik
Tramweg m aatsc li a p p ij Oo»
t c Lij k Groningen. In dc dezer dagen
le Winschoten gehouden vergadering van di
rectie en aandeelhouders der stoomtramweg-
maatschappij „Oostelijk Groningen", wenf
door den voorzitter <lr. 1). Bos, mededee-
ling gedaan van den stand der werkzaam
heden. Daaruit bleek, dal nog in dit jaar be
langrijke voorbereidende werkzaamheden
zullen worden verricht voor het lot stand
brengen van con Iramverbinding Delf/.ijil—Ter
Apcl, dwars door den gelicclcri Oosthoek van
de provincie Groningen, in aansluiting met
de Dedcmvaartsche Tram op Zwolle. Wan
neer zich geen belemmeringen voordoen, wat
betreft do overdracht van voor den aanleg
benoodig-de percoelen de goedkeuring door
Rijk cn Provincie van de bestekken cn liet
beschikbaar stellen der toegezegde subsidies,
dan zal nog in 1913 aanbesteed worden het
bouwen van een aantal draai-bruggen, het
leveren van d wnrwleggers, wisselhowt, wis
sels, klein ijzerwerk, het gereedmaken van
dc kleine kunstwerken voor dc gehcele lijn,
het bouwen van icesn admiLniislina'tiiejgicbouw;
werkplaatsen en remisegebouw le Winscho
ten cn liet uitvoeren van de grondwerken
voor dc lijn WinschotenTer Apol •.mede
het daar stellen van een bascule brug over
dc haven tc Winschoten. Ook zal mi dit jour
hot leveren der locomotieven (onderhands)
worden uitbesteed. Ecniige der bovengenoem
de werken zullen ook nog dit jaar g.rced Ko
men. Men ma.g zeggen dat het grootc work
dat heel Oostelijk Groningen uit zi'.n isoon
ment zal opheffen in dit jaar een flinke ore
dc zaïl vorderen.
Bescherming van natuur
schoon. De gemeente Weil (L) zul haar
mooie eikenlaan, dc zoogenaamde Kasteel?
laan, moeten missen. De eigenaar der hoo
rnen. de kasteelheer, brengt liaar 15 Jan. a s.
in publieke veiling. Tot een spocdeischend*
vergadering bijeengeroepen, ihccft dc Ge
meenteraad, naar aanleiding van een betref
fend request van een 50-tal ingezetenen, nog
lang cn breed geredeneerd over een moge
lijke» aankoop door dc gemeente. Met 5 te
gen 2 stemmen werd een voorstel van den
heer Scurcn tot aankoop verworpen.
Een hoofdbezwaar was, dat de hoornen
meer dan f 4500 zouden kosten, hetgeen,
daar zc volgroeid waren, dood kapitaal zou
zijn.
Een nieuw landverhuizers*
hotel. Gisteren is het nieuwe landver
huizershotel. dal de Uranium Steamship Cof
Ltd ten (behoeve van haar passagiers aan de
Maaskade te Rotterdam, heeft laten bouwen,
in gebruik genomen.
Naar N. R. Grt. meldt, worden in den ver
volge de passagiers van de U. S. C. dodelijk
na aankomst le Rotterdam naar liet hold
gebracht, waar voor 1800 personen plaats is.
Dc doortrekkende landverhuizers moesten
bij hun verblijf tc Rotterdam tol dusver een
onderkomen zoeken in oen van de vele land-
verhuizersLoigementen, wat aanleiding gaf tot
ongewenschte toestanden. Daarom komt door
de ingebruikneming van het nieuwe hotel:
tenminste voor wat de passagiers van dc Ura
nium Steamship Coy. betreft, een einde. In
het algeloopcn jaar heeft de maatschappij'
ruim 30.000 landverhuizers van dc Rottër-
u ooit in mijn leven nog eens van dienst zal
kunnen zijn,.'t zij direct of indirect. Toen'heb
ik dadelijk lol me lelve gezegd: Jij moet öio
Witte Zwaan hebben."
„Jij Kadi me oo dien avond uit de handen
gehaald van 'n bende onzinnige, razende Ja
panners," sprak de graaf nadenkend. „Oin
werkelijk grondige studiën te maken, wilde
ik vóór 'n half geopend badhuis mijn folo-
graf.etocslel opstellen, om 'n opname te doen
van 'n paar van die vrouwelijke, Japansche
amphibieën, die als kikkers In 't water kro
pen. Maar <lc hecren cchtgenootcn, die plot
seling uit den grond schenen op le komen,
verstonden heclemaal geen soherts. 't Was
echt gespuis, even ordinair als de voorstad,
waarin 't looneel werd afgespeeld. Ze sloe
gen me 'n tonsuur op mijn hoofd en zouden
misschien dit hoofd zelf bobben plat ge
slagen, als niet onverwacht hulp Voor me
was komen opdagen. *n Brave ploerlcndoo-
der sloeg de kerels uit elOoaar, als 'n Pruisi
sche cavalerie-sabcl zaliger gedaclilPirïsl
Dc mijne verroest, omdat ik .gebrek aan
poelspommade heb."
„Niet sentimenteel worden, Jozef," sprak
Barenfeld opgewekt.
„Je hebt gelijk. Wat helpt 't? Geef me
nog 'n scheutje arak. O. dank u well
En uw naam is Pfalzdorf?"
Ileinrich had zich gehaast hem het karafje
over te reiken en antwoordde bevestigend
op zijn vriendelijke vraag. Hij zou wel gaarne
den ganschcn nacht hebben willen toelui
steren; maar graaf Schoner stond op.
Wordt vervolgd*