„DE EEMLANDER".
FEUILLETON.
Jonge Liefde.
N° 209
II" jaargang*
Maandag 27 Januari 1913.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.00,
Idem franco per post1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. a O*
'Afzonderlijko nummers 0.05»
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en borichten vóór 2 uur in to zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regols.* f 0.50#
Elko regel moor0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto lottors naar plaatsruimto.
Voor handel en bedrijf bostaan zoor voordeoligo bopalingon
tot hot horhiuild advorteeron in dit Blad, bij abonnoment.
Eono circulairo, bovattondo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toogezondon.
Kennisgevingen.
Biirgemecsler en Weihouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit
van hoden aan Gebr. II. en R. Smit ingevolge arti
kel 8 der Hinderwet vergunning is verleend tol het
oprichten van een Horusby Stockport licht ga amo tor
van 8 P. K., dieneude tot het in beweging brengen
van verschillende machines in het perceel alhier ge
legen aan den Vlasakkerwcg no. 46, kadastraal be-
kend gemeente Amersfoort, sectie C, no. 1589.
Amersfoort, 24 Januari 1915.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester.
J. D. WERKMAN. VAN RANDWIJCK.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter ken
nis van het publiek, dal in dc gemeente Mijdrecht
een geval van miltvuur is voorgekomen.
Amersfoort, 24 Januari 1915.
Dc Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWIJCK.
Politiek Overzicht.
Ooriog of «reaie
De vraag, of -dc omwenteling, die liet kabi
net-Kiamil heeft weggevaagd en de Jong-
Turken met den steun van de mokammedaan-
sohe geestelijkheid aan het bewind heeft ge
bracht. zal leiden lot de hervatting der vij
andelijkheden, houdt geheel Europa bezig,
maar het antwoord daarop Iaat zich nog
wachten. Elementen, die anders scherp te
rn over elkaar staan, hebben zich aancenge-
Ievt om het kabinet te doen vallen, dal het
ig verdedigde Adrianopel wilde prijsge-
liet zijn de elementen, die niet recht
sreeks betrokken zijn geweest in de neder
lagen, Welke de oorlog lot dusver heeft ge
bracht, die -dc leiding hebben van deze be
weging. De versohe troepen uit Klerin-Azië
zijn vervuld van de gedachte, dal dc krijgs
kans nog kan keeren en dat de hervatting
van den strijd een succes lean opleveren, dat
oeh grondslag zou kunnen zijn voor betere
vredesvoorwaarden. Mahmoed Chefket -en Iz-
zet, de mannen, die hu de hoogste leiding
in handen hebben, hebben geen. deel genomen
aan het eerste gedeelte van den veldtocht.
Mahmoed Chefket, dc vroegere generalissi
mus, werd door het kabinet-Kiamil van alle
ambten verwijderd gehouden; Izzet Packa
bevond zich in .lemen om daar den opstand
te bestrijden. Beiden zijn met moed en zelf
verloochening aan het werk getogen; maar
zij zien dezelfde .militaire en financieele
moeielijkheden voor zich, die het katoinet-
Kiamil hebben bewogen lot toegeven aan de
eisehen, in de nota der mogendheden vervat.
liet bewustzijn van deze moeielijkheden is
oorzaak, dat men van de duurzaamheid der
nu in Turkije opgetreden regeering geringe
gedachten koestert. De Balkanbondgenoolen
zijn geneigd in de behandeling van deze kri-
sis aan de mogendheden den voorrang te la
ten, want het allereerste wat het nieuwe
Turksche kabinet heeft te doen, is ajitwoord
te geven aan de mogendheden op hunne col
lectieve nota. De Kuropcesche diplomatie
heeft den indruk, dat Turkije, om 't even
welke regeering aan liet bewind is, een kor
ten adem zal hebben. De kassen zijn geheel
uitgeput en de geldmiddelen hebben ontbro
ken om van den wapenstilstand voldoende
partij te trekken voor de uitrusting van het
leger. Dc Europeeschc diplomatie wil daar
om afwachten, of het Jong-Turksohc kabinet
werkelijk tot hot uiterste zal besluiten en de
vijandelijkheden onder zoo ongunstige om
standigheden weder zal openen.
Uit Berlijn wordt aan dc Frankf. Ztg. ge
schreven, dal men op de zich aan ieder op
dringende vraag: "Wat nu? in dc kabinetten
van de andere groote mogendheden even
min een bepaald en duidelijk antwoord zal
kunnen geven als in Berlijn, waar de nieuwe
staatssecretaris van buitenlandschc zaken, de
heer von Jngow, juist is aangekomen en dc
zaken op zich genomen heeft in een wel zeer
belangwekkend maar ook mocielijk oogen-
blik. „Toit dusver weel men nog niet, hoe de
nieuwe regeering in Konstantinopel zich te
genover dc mogendheden zal gedragen, wel
ker collectieve nota zij niet kan nalaten te
beantwoorden, en men weet dus ook niet hoe
zij zich zal gedragen tegenover de Balkan-
staten, waarmee voorloopiig nog dc wapen-
stó Island beslaat. Dal moet afgewacht wor
den, en dan eerst zal blijken of voor verdere
onderhand elan gen de grondslag gegeven is,
of dal dc nieuwe rcgcering in Turkije wer
kelijk de poging wil beproeven het oorlogs-
geluk te d:oen keeren. Het is, ook al heeft men
de grootste sympathie voor de mannen, die
zich op dit kritieke oogenblik voor de eer
en de -belangen vair hun vaderland in de bres
stellen, toch niet in te zien, dal zij militair,
diplomatiek en financieel gunstiger kansen
zouden hebben dan het ten val gebrachte ka
binet. De hervatting van den oorlog zou in
zeer korten tijd toonen, of hel weerstands
vermogen vair Turkije sjterker is dan het tot
dusver w.ais en dan het ook thans nog wordt
geschat. Wal men in Londen en ook in Berlijn
van vertegenwoordigers der Balkanstaten
hoort, klinkt met eene verrassende maar psy
chologisch toch begrijpelijke overeenstem
ming zoo, alsof voor deze stalen niets meer
gewenschl zou zijn, dan zoo snel mogelijk
weer naar de wapenen te grijpen, de Tsja-
taldja-linie te overwinnen en den intocht te
houden in Konstantinopel. Zoo vurig als dat
klinkt, is het echter niet gemeend, want iri
werkelijkheid hebben ook deze Balkanstaten
genoeg van den oorlog en zij zullen daarom
wel vcrslandigen raad volgen en in de eer
ste plaats afwachten, of -en hoe er verder
onderhandeld kan worden.
„In hel geval dat het werkelijk zou komen
tot den strijd om Adrianopel, en mogelij'k ook
nok om Konstantinopel, zou natuurlijk niet
alleen de toestand op den Balkan zelf, zooals
men zich dien tot dusver met het oog op
den schijnbaar nabijzijnden vrede had voor
gesteld, een geheel anderen vorm aannemen,
maar ook de eensgezindheid van de groolc
mogendheden zou op eene harde proef ge
steld worden, wanneer tengevolge van nieu
we overwinningen van den Balkanbond en
inneming van Konslanliiropel het zou ko
men tot eene verdeeling van Turkije, die ver
der ging dan datgene, wat de groote mo
gendheden toL dusver als toelaatbaar heb
ben beschouwd. Het programma, om voor
Turkije Konstantinopel cn zijn voorland te
behouden en het daarmee als wachter over
de zeestraten te laten bestaan en aan liet
Oltomaarjsche rijk de mogelijkheid van eene
consolidatie te laten, kwahi niet zoozeer
voort uil een gevoel van welwillendheid cn
zin van gerechtigheid jegens Turkije zulke
gevoelens spelen in dc politiek slechts eene
geringe rol dan uil het bes-cf, dat elke
grondige verdeeling van Turkije gemakkelijk
strijd van belangen onder de groote mogend
heden zou kunnen teweegbrengen en den
vTcde van Europa bedreigen. Mogelijk, dat
dc Jong-Turksche regeering rekening houdt
met oneenighcid onder de mogendheden;
een gevaarlijk spel! Sommige bladen houden
zicli reeds bezig met de mogelijkheid, welke
taak dan Duitschland en de driebond zou
den hebben. Daarover zou veel le zeggen zijn;
maar men kan de bespreking van deze ern
stige mogelijkheid uilstellen tot dc plannen
en de handelwijze yan de nieuwe regeering
in Konstantinopel zijn te onderkennen. Het
dreigement, dal Rusland heet le hebben ge
bezigd met een inmarse.h in Armenië, speelt
begrijpelijkerwijs in zulke beschouwingen
eene gewichtige rol. Tot dusver echter is nog
niet vastgesteld, waarmee Rusland eigenlijk
heeft gedreigd, of het werkelijk een inmarsch
in' Aziatische provinciën van Turkije heeft
aangekondigd. Hiel schijnt niet le zijn uitge
sloten, dat de ten val gebrachte Turksche re
geering lot krachtiger motivecring van hare
toegevendheid tegenover de wensohen der
mogendilieden de van Rusland uitgegane
pressie dreigender heeft voorgesteld, dan zij
feitelijk was."
Een gisterenavond ontvangen telegram
£oudt in, dal de Ralkangedelegcerdcn beslo
ten hebben de onderhandelingen over den
vrede af te breken. Dat beleekenl nog niet,
dat de oorlog zal worden hervat, maar het
is de voorbode er van. Er moet nu, als de
kennisgeving van het afbreken der on
derhandelingen is geschied, een ultima
tum aan Turkije gesteld worden en als
de termijn daarvan is afgeloopen, duurt het
nog vier dagen voordat de vijandelijkheden
weder beginnen. Dat kan nog worden
vermeden, als de mogendheden zich aanpas
sen aan den gang van zaken, die hij de Bal
kanstaten in zwang is, cn niet door dezen zich
laten dwingen om den loop der gebeurtenis
sen te volgen. Maar de ondervinding lot dus
ver doet helaas vreezen, dat van de niogend-
heden een leidend optreden niet is te ver
wachten. Zullen zij thans daartoe in staat
zijn? Zoo niet, dan zal de strijd op nieuw, en
vreeselijker dan tc voren, ontbranden.
ï>e Balkan-oorlog.
Konstantinopel, 24 Jan. Men geelt
de volgende lezing van dc gebeurtenissen van
gisteren. Eenigc honderden betoogers, voor
afgegaan door sommige Jong-Turken, dron
gen de Porte binnen. Eene delegatie, beval
lende Enver Bey, Talaal Bcy, Omer Nadji,
Munitaz, kapitein Moestafa Nedjib en nog
(•enige officieren drong door in hel groot-
viziraal. Kapitein Nadji, die deserteerde tij
dens den Albanccschen opstand, schoot met
een revolver op Enver Bey; hij trof Moestafa
Nedjib doodelijk. Dc kameraden van Enver
Bey antwoordden en scholen Nadji dood. Ka
pitein Newfik Gcuprizli schoot op Enver Bey.
De Turken antwoordden. Twee kogels trof
fen Nazim Pacha, die, door hel lawaai op
merkzaam geworden, uit het vertrek van den
ministerraad lcwain, roepende: „Hondsvot
ten!" Nazim viel neer. Een agent van de ge
heime politie, die moest zorgen voor de veilig
heid van Djelal Bey en Enver Bey, snelde toe
om hem hulp tc verleenenmaar Nazim
Pacha was dood.
De ministerraad liad zijne zitting geschorst
om gelegenheid te geven, dat het antwoord
op dc nota van de mogendheden uit het
Turksch werd vertaald. Alle ministers keer
den terug naar het voor hen bestemde ver
trek "behalve Kiamil, die in het kabinet van
het grootviziraal was gebleven. Daarheen be
gaven zich Enver Bey qn Talaat Bey om zijn
ontslag le verlangen, dat Kiamil onmiddellijk
gaf. Noradungliian kreeg om 10 uur vergun
ning naar zijne particuliere woning terug tc
keeren, Kiamil om 2 uur 's nachts.
Konstantinopel, 24 Jan. De cen
suur laat toe, dat dc volgende (bijzonderhe
den worden geseind; Op het oogenblik toen
de betoogers, onder leiding van Enver Bey,
doorgedrongen in het grootviziraat, de zaal
van den ministerraad trachtten binnen te
gaan, werden zij tegengehouden door Nafir
Bey, adjudant van den grootvizier, die met
een revolver op hen schoot. De betoogers ant
woordden en wondden Nafiv doodelijk. De
adjudant Yan den minister van oorlog schoot
op Mehmed Medjif, een van de betoogers; lnj
werd zelf terstond gedood. Inmiddels kwam
Nazim Pacha op hel geluid van de scholen
aansnellen. Hij voer heftig uil tegen de be
toogers en schold hen uil voor al wat ieelijk
was; maar door een schol getroffen, viel hij
dood neer. Een agent van de geheime poli
tie, die den sjeik-ul-islani vergezelde, werd
ook in hel handgemeen gedood. De voor
naamste leden van liet comité „Eendracht en
vooruitgang" verzekeren, dat de dood van
Nazim niet in dc bedoeling lag cn dat zij er
zelfs spijl over voelen. Onder de gegeven om
standigheden was liet ongeluk echter niet tc
\ermijden.
Men verhaalt, dat Enver Bey zijn visite
kaartje zou hebben gezonden aan den mi
nisterraad door lusschenkomst van een be
diende, met verzoek >le worden toegelaten.
Daar dc ministers hem niet wilden oentvan-
gen, kwam er tumult voor, in den loop waar
van een adjudant van den minister van oor
loc het eerst vuur gaf. Toen Nazim dood
was, drongen dc Jong-Turken in de zaal.
Daar wilden zij, zooals men beweert, de
grootvizier dooden. Hij kwam hen smeeken-
de tegemoet; daaraan heeft hij zijn behoud
le danken.
De oud-ministers van justitie en financiën
zijn nog steeds gevangen.
Tweede tclegra m. Over de voor
bereiding van dc poging lot opstand van
eergisteren bericht men, dat de hoofden der
Jong-Turken Donderdag zijn bijeen gekomen
bij Talaat Bey om besluiten te nemen. Eenige
leden van het comité legden weifeling aan
den dag; maar ten slotte dreef de meening
boven, dat men dadelijk moest handelen
voordat heb antwoord van de Porte op dé
nota van dc mogendheden was overhandigd
Ten strengste werd aan de dagbladen bevo
len zich te onthouden van elke mededee-
liag, die de gemoederen kon opwinden,
maar toch te spreken ten gunste van den
oorlog.
Konstantinopel, 25 Jan. Over
de komst van Enver Bey dn het paleis, zegi
een gerucht, dat ten gevolge van de itusschen-
komat van hofdignilarissen, die liet. ergste
vreesden, de sultan hem niet persoonlijk oni-
ving, maar door de bemiddeling van de dig
nitarissen besprekingen aanknoopte over de
vorming van een (nieuw kabinet. Dc sultan
stelde eerst voor een kabinet mot Kiamil als
grootvizier eu Muhinocd Chefket als minis
ter van oorlog, daarna de benoeming van
Fcrid of Ahmed Mock li la r, maar deze voor-
stollen werden niet aangenomen. Eindelij/'
gaf dc sultan toe.
Ween e n, 2 5 J a n. Als bewijs, dal dé
Jong-Turksche staatsgreep geheel onver
wacht was, brengt het Neue WieJiei Tage«-
blaitt een telegram uit Konstantinopel, be-
richtende dat in den nacht, die aan liet op
roer vooraf ging, in hel paleis Dolmabnglsjc
eene verzoening heeft plaats gehad lusseho»
den ilegenwoordigcn sultan en zijn broeder,
den ex-sultan Abdul Jlaniid.
Konstantinopel, 2 4 J a n. Hel besluit,
dat Mahmoed Chefket lol grootvizier be
noemt, verleent hom tegelijk den titel van
maarschalk cn den rang van grootvizier.
Talaat Bey heeft als minister van binnen--
landsche zaken aan de autoriteiten in dc pro
vinciën eene circulaire gezonden. Mij zegt
daarin, dal hel kabincl-Kiamil had beslolcu
aan den vijand hot gchcclc vilajel Adrianopel
en een gedeelte van de eilanden af tc slaaih
(lp grond hiervan cn omdat hel kabinet zijne
besluiten had laten goedkeuren door cenc
zorgvuldig uitgezochte vergadering, heeft het
vcrontwoordigde vcuk voor de Porte eene be-
looging gehouden, waardoor hel ministerie
genoodzaakt werd ontslag le nemen. De hei
lige rechten van hel vaderland zullen ver
dedigd worden. Daar de oorlog waarschijn
lijk zal worden hervat, moet de bevolking
worden aangespoord aan de rcgcering zede
lijken en stoffelijken steun tc verjeene».
Over de telegrammen wordt niet de groot
ste strengheid censuur uitgeoefend. Men be
weert, dal dc betooging gisteren is uitgelokt
door officieren, die uit het hoofdkwartier van
Tsjalaldja waren gekomen en verklaarden,
dat het leger volstrekt de hervatting van do
vijandelijkheden wilde.
Konstantinopel, 25 Jan. De gerueli*
ten, dat dc rcgcering, dc ontbinding van do
oude Kamer als onwettig beschouwende, haar
weder zou bijeenroepen, schijnen vasten voim
aan tc hemen.
26 J a n. De hoogc fuuctiën in den Slaat zijn
nu weder bezet door aanhangers van het
Jong-Turksche comité.
Konstantinopel, 25 Jan. De minis-»
terraad beraadslaagt over het antwoord op
de nota van de mogendheden, opdat clil mor
gen of, wat waarschijnlijker is, Maandag kun
ne worden overhandigd. Wat den zin van het
antwoord betreft, zegt dc minister van buir
lenlandschc zaken, dat de regeering niet dei*
oorlog wil tot eiken prijs; zij zou echter
slechts vrede kunnen sluiten, als Adrianopel
aan Turkije bleef. Het schijnt, dal het kabinet
zal beproeven de onderhandelingen le hcr«
vatten zonder de Lusschenkomst van de mo-
gendheden.
9.4 5 namiddags. De ambassadeurs hel>.
ben een bezoek gebracht aan den nieuwen
grootvizier Mahmoed Chefket.
Dc ambassadeurs Bompard, Lowther eu
von Giers hebbeu Kiamil bezocht, die heni
wegens ziekte niet kon ontvangen.
Het verbod om 's nachts over de straat ta
gaan is ingetrokken, maar het régime van
Tot velen moot de waarheid eerst langzaam
Komen; ndet .alle soort van ijzer kan den vol
len gloed van het vuur terstond verdragen.
ROMAN \Vf RUDOLF HERZOG
26 naar hot Hoogduitsch
door J. L. VAN DER MOER.
Zijn oude pessimistische zieL was heele-
inaal opgemonterd. Hij was zoo opgewekt en
vroolijk, diat Vilma er zich over verbaasde.
Zij streek hem liefkoozend over het gerim
pelde gelaat.
„Ja, ja, vadertje, dat is goed. Maar laat
meneer dan nu eindelijk eens los en ga zit
ten."
Hij nam plaats om evenwel dadelijk weer
op ie staan en de wonder-viool in honden té
nemen. Hij draaide het instrument om en
om, 'bekeek aandachtig don klankbodem,
streek er 'zachtjes met de vingers over. Ver
volgens legde hij hel weer neer, om daarna
hetzelfde nog eens te herhalen.
Intusschen had Vilma <zich naar de keuken
gespoed, en weldra hoorde men haar druk
bezig met den waterketel en met het servies.
Eén oogenblik keek de oude van de viool
op, en hij zag zijn bezoeker slrak aan.
„Dat meisje van me," sprak hij zacht, maar
Cer, „ban letterlijk alles allesl Als ik
h44r niet had,
Daarna zotte hij zijn inspectie over de vi
ool verder voort.
Vilma kwam terug en legde een helder wil
kleed over de tafel. Hierna wilde zij weer
heengaan, om broodjes en kopjes le halen.
„Mag ik u 'n beetje helpen, juffrouw Mei
na rd," vroeg Hei-nnich. En hij keek haar zoo
roerend-komisch aan, dat zij hel hem lachend
toestond. In de keuken liet hij zich door haar
het servies in de handen geven, en hij kreeg
de vermaning er bij, toch vooral voorzichtig
te zijn en niels te breken.
Heel voorzichtig stapte hij met den schat,
dóen het „huisvrouwtje" hem had toever
trouwd, de kamer binnen. En na hem op
tafel te hebben neergezet, ging hij terug naar
alhier, om no? meer te .halen. Aldus werd
onder een vroolijk praatje de koffie gezet.
„Avanti, papa," riep Vilma, haar vader, die
met het oog op de riool gericht, door dc her
inneringen aan vroegere tijden werd bezig
gehouden, op den schouder Kikkend. „Voor
uit 1 Meneeir Pfalzdorf heeft kofföe gezet en
wacht op een goedkeurend woord van u."
Hoe hij ook tegenstribbelde, Ilcinrich zou
en moest plaats nemen op de kleine sofa, het
eenige meubel dat als een sieraad kon wor
den beschouwd in de kleine kamer. Vilma.
die koffie schonk, zat rechts van hem, en
aan de linkerziide had de oude heer zich in
een rieten armstoel neergezet. Het warme
zomerzonnetje keek vroolijk schitterend door
de gordijnen en wierp een gulden schijn op
het huisraad, op de wit gedekte tafel en op
de hoofden van de drie menschcn, die daar
zoo huiselijk en gezellig babbelend bij elkaar
zalen, als hadden ze reeds jaren lang samen
gewoond.
De namiddag vloog om. Toen de scheme
ring begon te dalen, verzo-cbl Heimlich den
gastheer dringend nu eens voor hem le spe
len en van de medegebrachte viool gebruik
te maken. De oude Mcinard liet zich niet lang
bidden. Terwijl hij de viool stemde,
maakte Ilcinrich plaats op de sofa en noo-
digdc Vilma zwijgend ui.l in het andere
■hoekje te komen zillcn, waaraa-n zij, zonder
zich lang le bedenken, voldeed.
Er heerschte een zekere plechtige stem
ming in het kamertje, terwijl de heerlijke
PuszLa-liedercn van Brahms weerklonken,
nu eens hemelhoog juohend, dan weer diepe
droefenis uitdrukkend.
En de toehooriers, die werden mede-
gesleept door deze reine, warme lonen,
vouwden onwillekeurig de handen en trach
ten -te ver geef scb hun zware ademhaling
eenigszi-ns te bedwingen.
De violist liet den .saijKStok zakken, maar
de viool hield hij onder de kin. „Hongarije 1"
sprak hij snel; en op Vilma wijzend: „Daar
komt zij ook van daan."
Toen speelde hij verder. Heinrich geraakte
hoe langer hoe meer in vervoering en gaf
Vilma telkens met gebaren zijn bewondering
te kennen. Zij begreep hem. Een blos kleurde
haar mooie gezichtje.
.JSigen composities," fluisterde zij hem toe.
Hij was er over verbaasd. Zóóveel muziek-
kennis bezat hij wel, dat hij de waarde van
deze scheppingen kon (bcoordeelen. En juist
hierdoor was liet hem een raadsel, dat de
man die daar vóór hem stond en toonde
zuik een heerlijke scheppingskracht en zulk
een buitengewoon muzikaal talent .te bezit-
'en. hier een 'betrekkelijk armoedig leven
moest leiden.
Plolsling bergde de oude de viool in de
kist en trad naar dc deur. „Ik ben dadelijk
terug, ik -ga maar even den 'tuin in."
En weg was hij.
„Laat u hem maar even begaan," zedde
Vilma zacht, toen Ilcinrich opstond en hem
wilde volgen.
„Dat is zoo zijn gewoonte, wanneer hij zich
in ziin spel over alles heeft hcengezet. Nader
hand kan hij niet vergeten."
„Ik begrijp 't met," antwoordde Heinrich,
meewarig het hoofd schuddend. „Zulk spel
heb ik nog nooit geboord, 'n Man met zóó
veel talent behoorde toch 'n geheel andere
plaats in te nemen in de muziek-wereld."
„Sedert 'n tegenslag hem getroffen heeft,
verloor hij .den moed. Hij vertrouwt zich
zelve niet meer."
„Maar dan moeten wij hem opheffen, juf
frouw!"
„Ilij zal naar ons niet booren. Sedert hij
heeft -kennis gemaakt met 'n zekeren meneer
Roman, die 'n nog veel grooter pessimist is
dan h;i zelve, heeft dc wereld voor liem
niets goeds meer," sprak zij op treurigen
toon
„Kom, kom, pessimistisch!" riep Heinrich.
en hij sprong eensklaps op. „Vroolijke ge
zichten zullen dal pessimisme wel verdrijven.
Dien meneer Roman bekeeren we tegelij
kertijd. Ik ken hem ook wel. Maar we zullen
toch met uw vader beginnen. Let u maar
eens op! Ik zal, als u medvindt, hier vaak
terugkomen, en dan zullen wij samen, als
broer en zuster, ons 'best doen zijn sombere
gedachten te verdrijven en hem niet losla
ten vóór zijn moed herleeft, al zou ik hem
mijn eigen riool cadeau moeten geven. In
den aanstaanden winter moet uw vader 'n
concert geven, ja, idaar moet ie mee 'begin
nen! Hij moet dc hoofdpcrsooai zijn!"
Vilma zat bleek cn met het hoofd op dn
borst gezonken in het hoekje van dc sofa.
„Maar u u komt jhjer voor dc eer
ste maal bij ons in huis sprak zij einde
lijk. En weer kleurde een blos haas* wangen,
Heinrich stond een oogenblik bedremmeld
te kijken.
„Ik 'hoop niet, dat ik u gekrenkt bob,"
stamelde hij. En daar zij geen antwoord gaf,
vervolgde hij verlegen: „U zult me nu wel
als erg indringerig beschouwen, juffrouw,
yooral omdat ik zelf nog niels ben."
Nu sloeg zij dc lange, vochtige wimpers op,
en vatte ziin hand.
„Niets Is u niels? U is juist heel veel, u if
Ai goed menschl 't Gebeurt niet vaak dal zul
ke brave menschen zich bekommeren om
v&rlaiten wezens, als wij zijn. Dit is de oor
zaak, dat mij uw woorden wat vreemd ia
de ooren "klonken. O, laat mijn verwonde
ring u niet verhinderen! Toe, doe 't toch,,
geef toch gevolg aan uw voornemen? Ik zal'
u, zoo veel als dn mijn vermogen is, werke
lijk als 'n zuster terzijde staan en u mmg
dankbaar zijn!"
Zij stak hem de hand toe. Heinrich boog
zich er over cn drukbe onwillekeurig zijn
lippen op haar vingers. Dit was de eerste
maal dat hij een dame die hand kuste. En
ook Vilma had' nimmer te voren zulk een
hulde ontvangen.
Wordt vervolgd*
