„DE EEMLANDER".
Woensdag 12 Februari 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Jonge Liefde.
IT 225
lld* Jaarepang,
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURa
ABONNEMENTSPRIJS:
<Per 8 maanden voor Amersfoort f I»©©»
i Idem franco per post 1.50.
i Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers ©.05.
ï)e/.e Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zonden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Vail 15 regels J 0.50.
Elko rogol moorO.IO»
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryt bestaan zoor voordeolige bepalingon
tot het herhaald ndvertooron in dit Bli\d, bij abonnomeut»
Eene circulaire, bovattendo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegozondon.
Van vóór honderd Jaren,
door
J. L. VAN DER MOER.
Alvorens thans een merk \vaardige, te
üfcnedbt gedrukte prockumajtie aa<n de verge-
teJhead te ontrukken, vilSlen wij even iet-s van
die vadertandsdbe historie in het geheugen
van den lezer terugroepen. l)
Tegen het einde van de 18e eouw was. mét
onze zeemacht, de ham del leeldjik in verval ge
raakt. De ondernenuiingsgeest was verflauwd
eai velen vonden het 't gemakkelijkst van de
renten hunner effecten te gaan leven. De vis-
scherij kwijnde en de Oost-Indische Com
pagnie ging achteruit; haar boeken sloten
jaarlijks m/et een te-kort. en de Engelschsn
veidromcien haar uil Voor-Indié. De Com
pagnie moest ziidh om hulp wenden tot de
Stafen-Genoraal, die afgevaardigden met een
dictatoriaal gezag uaar Inddc zonden, om
aldaar all-^rdei ingeslopen, misbruiken te her-
sHeilen en verbeteringen tot stand te bron-
Sen.
Juist in dezen tijd had in Nederland de
omwenteling plaats, die ook grooten invloed
had op de Kolomen.
De Franse he Revolutie vond hier
■weerklank. Naar Frankrijk gevhrahte „pa
triotten" spoorden de Conventie aan,
ook haa.r beginselen op Nederland toe te pas
sen, terwijl dlie in België zich tot een korps
vereenLgden, dat hel Bataafse'he Le
gioen heette. Een honderdtal Hollanders
werden alts officieren bij het Vreemdelingen
legioen geplaatst.
Nadat de Fransche .generaal Dimiouiriez
Zuid-Nederland had vcrov rd vernietigde d.»
Conventie de sluiting dei' Saheóde en
verklaarde den oorlog aam den Koning van
Engeland en aan den erfsta'dihoaidfcr Willem
V (Pebr. 1793). Door Daendels aan het hoofd
dei* patriotten gel id. viel Dumourdez in
Noord-Bra bant. Van By landt gaif Breda zon-
der tegensüamd owr, ook De Klundert en
Geentrufldenrberg vielen. Maan* Van Boetze-
la>ey hield kra-nig stand in de Willen is'.ad.
Ook Maastricht werd met succes verdedigd.
In April werd Bumoaiciez 'bij Neerwinden
geslagen en veroverden de bondgon-ooten
(Engeland, Pruisen, Oostenrijk en Sardinië)
Belgié weer. Ook de Brabantsche steden wer
den ontruimd.
Begrepen in de cersle Coalitie tegen Frank
rijk, bleven 's Prinsen zonen Willem en Fre-
dei-ik de Fransche Republiek bestrijden en
behaalden belangrijke voordaelen. De Erf
prins verdedigde o.a. met succes Fleurus-
Maar de Fransche generaal Jo-urdan verover
de opnieuw die Zuidelijke Nederlanden en
den göhoekm ilmiker Rijnoever, zoodat een
nieuwe inval in Noord-Nederla i-d te vreezen
was. Tussdhen Juli en Dec. veroverden de
Pramsahen Sluis, 's Ile&iloigenbosch, Venlo,
Maastricht, Nijmegen en Grave, trokken over
het ijs van de Maas en vielen in den Bom-
nelerwaard Pichegru drong zelfs met zijn
troepen door tot Amsterdam. De Nederland-
9dhe regeering zond gecommitteerd en naar
den Fransdhon veldheer; maar de Con
ventie stelde als eersten eis-ch voor den
vredede verw ij dering der Stad
ij We ontleenen dit in hoofdzaak aan \Vagena:ir«
„Geschiedenis der laatste honderd Jaren, 1764
1874."
houder! ij ke Familie. Daarom ver
trok deze 18 Januari 1795 maair Engeland, en
dit was het sein tot een omwenteling, die
roods dioor geheime genootschappen was
voorbereid, o. m. dx>oa* het Comité R é-
volutionnalr te Amsterdam, dat de
vroedschap ontslagen verklaarde en een
nieuw best urn* aanstelde onder den naam
vain provisioneel o representan
ten van ilict wik te Amsterdam, waarvan
de advocaat Rut ger Jan Schimmel-
p e n n i n c k voorzatter werd
Overal danste men om den vrijheidsboom
en met de grootste hartelijkheid werden de
Franschen ontvangen. Men zag zelfs goed ge-
kleede dames zich tusschen de smerigste
huzaren bewegen en op de kanonnen plaats
nemen. Allerwege volgde men het voorbeeld
van Amsterdam- Het Comité Ré vol u-
tionnair boriep afgevaardigden der mu-
niripalifceiten vam Holland naar Amsterdam,
ten einde de Staten door nieuwe provisio-
neele vertegenwo ordi ging te vervangen. Eerst
kwam men te Amsterdam, ia-ter in Den Haag
bijeen. De rechten van den mcnsch
en van den burger werden erkend en hier
mede tevens het denkbeeld van volkssoeve
reiniteit aangenomen De vertegenwoordiging
van standen en steden werd afigesriiaft, comi
tés van algemeen welzijn en voor waakzaam
heid werden ingesteld, dit laatste vooral met
het oog op een -tegen-revolutie.
Evenals in Holland ging men ook in andere
gewesten te werk, hetzij uit eigen beweging,
hetzij op aansporing van het Comité van Op
stand.
In het begin van Maart was de omwente
ling vrij wel algemeen en in de gewestelijke
besturen doorgevoerd. In de vergadering de-r
Staten-Geneiaal zag men tha s een geheel
ander personeel. De acte van garantie werd
verbrand, het stadhouderschap vernietigd, en
een ieder was -ontslagen van den eed op de
vroegere staatsregeling. Een nieuwe bena<-
ming van den Staat. Bataafsche Repu
bliek, kwam in zwang, en-aan het hoofd
van de staatss tukken las men de woorden
„V -r ij h e i d Gelijkheid en Broe
derschap". Ook aan het hoofd van de
couranten prijkte dit opsohrift.
Tot zoover deze geschiedkundige herinne
ring. Alleen moeten we nog even nader be
antwoorden de vraag: „Wie waren nu eigen
lijk de Patriotten?"
Toen de jonge stadhouder Willem V in
1766 meerderjarig werd, aanvaardde hij dc
erfelijke waardigheden van s-tadhoudcr der
zeven gewesten en van kapitein-generaal en
admiraal der Unie. Ook kreeg hij hel opper
directeur-gouverneurschap der Compagnie
Dc Slaten-Generaal en de Staten van Holland
verzochten den Hertog van Bronswijk dc
Republiek voortdurend te blijven dienen, en
de Prins sloot in het geheim met hem de
acte van co-nsuleiitschap, waardoor de Hertog
feitelijk zijn voogd, en bestuurder van den
Staat bleef. Onder zijn invloed koos de
Prins zioh ook de Duitsche Prinses Wilhel'
mina tot vrouwmaar deze liet zich niet ge
heel door den Hertog leiden, doch wilde lie
ver zelf haar echtgenoot en de zaken beheer-
sche-n.
Holland was rijk in die dagen, de effecten
stonden boven pari. Maar de oude partij
schappen waren niet verdwenen; de regee
ring van Willem IV had te kort geduurd
Voor de oude partijen ontstonden nieuwe na
men. De vroegere Staatsgezinden
noemden zi-ch Patriotten, maar werden
ook wel Keezen genoemd, volgens sommi
gen naar den doopman van de Gijsclaar van
Dordccht, die een tijdlang aan het hoofd der
Staatsgezinde partij stond. Niet alleen de
naam was veranderd, maar ook het begrip.
Velen van de anti-stadhouderlijke part-ij wa
ren voorstanders van de nieuwe denkbeelden
van zelfbestuur en volksregeering. De aan
hangers der tegenpartij heetten O r a <n j e-
k 1 a n t e n of P r i n s 1 u i.
Wordt vervolgd.
Politiek Overzicht.
De verzoening tusschen
Hohenzollern en Cumberland.
Men is gewoon te zeggen, dat de huwelij
ken in den hemel geslolen worden. Bij vele
huwelijken echter doen nog andere factoren
hun invloed gelden, en speciaal bij vorstelijke
huwelijken spelen politieke ovcrwegiii-gen dik
wijls eene gewichtige rol.
Men mag aannemen, dat politieke over
wegingen ook niet vreemd zijn geweest
aan de echtverbintenis, waartoe de eerste
stap is gedaan door de verloving, die
tot stand gekomen is tusschen prins Ernst
August van Brunswijk en Lünéburg en prin
ses Victoria Louise van Pruisen, het jongste
kind en de «enige dochter van het Duitschc
Keizerpaar. Al te ijverige dagbladcorrespon
denten, die 'hunne berichten putten uit ge
ruchten en vermoedens, hadden reeds meer
malen sedert prinses Victoria Louise den
huwbaren leeftijd had 'bereikt, haar willen
uilhuwelijken. Aan de mogelijkheid, dat zij.
de dochter van hel hoofd van het huis Ho
henzollern, zich zou verloven met een prins
van het huis Cumberland, dat door eene on
overbrugbare kilove van de Iiohenzollerns ge
scheiden scheen, hebben zij editor niet ge
dacht Prins Ernst August van Bruns
wijk en Lünéburg toch is de kleinzoon van
den laatsten Koning van Hannover, die ten
gevolge van den oorlog van 1886 zijne kroon
had verloren en die in zijn protest tegen den
door dien oorlog in 't leven geroepen staat
kundigen toestand den grondslag van het rijk
als een rechtsbrcuk had veroordeeld. En ziet
juist aan den prins uit het onttroonde Wei-
fenhuis m Hannover heeft prinses Victoria
Louise de hand gereikt. Daarmee zal de lang
durige strijd tusschen het Hohcnzollcrnhuis
en het Wclfenhuis tot een verzoenend einde
komen. En dat zal terugwerken op de stem
ming onder het volk. In Hannover z.il de
Welfenpartij, die nog steeds onverzoend staat
tegenover de rijksgeda«ahte, hare reden van
beslaan venliezen, wanneer de erfg?naa.n va i
de rechten op de kroon van Hannover, die
door de gebeurtenissen van het jaar 1866 zij
te niet gegaan, in het huwelijk trc dt niet
eene dochter uit het geslacht, dat die rechten
aan zich heeft getrokken. Daarmee verdwijnt
een ondertoon, die den harmonischen klank
van de Duitsohe rijksgedachte stoorde.
De verzoening tusschen de huizen Hohcn-
zoUtrn en Cumberland, die ruel deze verlo
ving haar beslag hoeft gekregen, heeft een ge-
Onze weg 'leidt over de graven onzer ver-
iw-aohtingen.
ROMAN VAN RUOOI.i- HEKZOG
88 naar het Hoogduitsoh
door J. L. VAN DER MOER.
-Bevend trachtte de provisor op te staan.
Ook Mevrouw Friednch was bij het verne
men van dal woord „schoonzoon" verschrikt
opgesprongen, en Lisa bleef, als vastgenageld
aan den bodem, inidd.cn in de kamer slaan.
..U. noch uw schoonzoon, meneer Rose, is
®eker op dit oogenblik toerekenbaar," zei ze
yeraohtelijk. „U speelt hier beiuen 'n weer
zinwekkende oomedie 1"
Op hetzelfde oogenblik voelde de heer Rose
een brandende pijn in zijn linkerwang, en
rolde hij omver tengevolge van een geweldi
gen kaakslag, dien Barenfeld hem toediende.
JDaar, ellendige Judas, dit is je loonl"
iEn gevoLgd door Pfalzdorf, verliet Baren-
leid met opgeheven hoofd de kamer.
Het had er een oogen-bli-k veel van, alsof
de achtergeblevenen door den ibl-ksem waren
getroffen. Zek-er is het, dat de apotheker zich
een geheel anderen triomf had voorgesteld.
De heer Rose kwam het- eerst weer bij.
„Dien slag zal ik dat heer betaald zetten,"
jpra-k hij, met weinig vastheid in zijn slem,
aaaar met veel angst in zijn oogen. „haha,
die zal hem minstens vijftig mark kosten."
Spottend keek Lisa den stokebrand aan,
terwijl zij langs hem iheen ging naar de deur.
„Wacht u eerst noig eens af, meneer Rose,"
voegde zij hem in het voorbijgaan toe, „wacht
u eerst nog eens af. Misschien wil meneer
Barenfeld er wel 'n ronde som van maken."
Zachtjes Irolc zij de deur achter zich dicht.
HOOFDSTUK XII.
Zonder een woord tot Heinrich te spreken,
was Konrad Barenfeld de binnenplaats over-
eeloopen, met het voornemen zich dadelijk
naar zijn kamer tc begeven. Dorus, die vóór
het verblijf van dc bedienden stond, onder
vroeg zijn vriend Pfalzdorf met de oogen,
want hij had hel spektakel in de hmskamer
zelfs hier beneden kunnen hooren en zich
reeds voorbereid op het „Laatste Oordeel".
Op een wenk van Heinrich, volgde hij de
twee iheeren.
Konrad Barenfeld merkte hun tegenwoor
digheid in zijn kamer nauwelijks op, terwijl
hij zijn koffer te voorschijn haalde en begon
te pakken. Zwijgend hielpen zijn twee ge
trouwen hem daailbij, precies alsof het zóó
en n/.et anders wezen moest. Stuk voor stuk
verdween in de holle ruimte, en na een uur
van ingespannen arbeid was er in de kamer
niet veel meer te zien dan de groote meu
bels. Barenfeld sloot hot deksel, en Dorus
haalde met zijn sterke knuisten de riemen
aan.
.JDe meubels moet je morgen vroeg bij dep
expediteur WitLman bezorgen, Dorus."
„Goed. meneer Barenfeld."
„Verzoek hem uit mijn naam, ze voorlooplg
voor me op te Bergen."
„Zooals u verlangt, meneer Barenfeld."
„En dan blijft me nu niets anders oiver dan
van 'ulhe afscheid te nemen."
Plotseling voelde Heinrich, dat hij zijn
tranen niet langer bedwingen kon, en hij ver
borg zijn gezicht tegen den muur. Ook Dorus
kon zich niet goed houden. Bevend greep
deze brave ziel den door hem zoo hoogelijk
vereerden man bij deji arm, als wilde hij
hem van zijn voornc-men terughouden.
,-Koin, beste vrienden, julic moet je goed
houden," sprak Barenfeld. „Maakt me nu
niet week. Jullie weet allebei hoe zeer ik
jullie genegen ben. Heinrich, je hebt mijn
sym-pal'Jiie heel spoedig weten te verdienen.
Wees nu niet zijd bedroefd, 't Slaat bij ine
vast. dat we elkaar omdcr meer aangename
omstandigheden zullen weerzien. En jou, Do
rus, jou zal ik evenmin vergelen, .dat beloof
ik je. Laten we 't nu héél k.*oirt maken, opdat
die anderen niet zullen kjunnen zeggen, dat
Barenfeld met betraande oogen is heenge
gaan. Ik mag nu niet week wohdon, ik mag
niet toegeven aan jnijn gevoelens, maar moet
mijn kalmte en mijn waardigheid weten te
bewaren."
Hij liep een paar malen de kamer op en
neer en trad daarna »p Dorus toe.
„Brave kerel, ik wensch je van harte 't
beste. Mocht je mijn steun ooit noodig heb
ben, ,ga dan naar meneer Pfalddorf. Hij weet
mijn adres. En vergeet niet, Jetle vriendelijk
voor mij te groeten."
„Ik dank u," zei de knecht Meer Joon hij
niet uitbrengen, er za^ (hem een te groot
brok in de keel. Hartelijk drukte bij de hem
aangeboden baud.
Vervolgens wendlde Barenfeld zich tof
Heinrich.
„Ik zou je zoo gaarne willen verzoeken,
de-n avond elders met -mij -dioor te brengen.
Maar ik wil niet hebben, dat je om mij on
aangenaamheden zult krijgen. Ga morgen.
ruimen lijd van. voorbereiding gevorderd De
Vossische Ztg. zegt daarvan;
„In de eerste plaats zal zij wol teweegge
bracht rijn door den zwaren slag, die liet
huis Cumberland trof den 20en Mei van het
vorige jaar, toen de oudste zoon, prins
George, in de buurt van Friesaok door een
automobielongeluk het leven verloren heeft.
De ridderlijke houding vnn den Keizer, die
zijne zonen dadelijk naar dc plaats van het
onheil zond, en dc militaire eer, die den over
leden prins bewezen werd, bewogen den her
tog, zijn jongsten en nu cirng overgebleven
zoon naar liet hof van den Keizer te zentien
om 'hiervoor dank te betuigen. Overigens zijn
reeds vroeger betrekkingen van verwantschap
tussohen de huizen Hohenzollern en Cumber
land aangeknoopt. Zoo was dn 1900 de oudste
dochter van den hertog, prinses Marie
Louise, in het huwelijk getreden met prins
Max van Baden, den toekomstige» groother
tog. Dez*: prins is ook ditmaal de be
middelaar tusschen dc beide huizen geweest.
De lwoede dochter van den hertog, prinses
Alexandra, is sedert 1004 niet den groother
tog van Mecklenburg getrouwd en werd daar
mee -eene schoonzuster van kroonprinses Ce
cilia. Deze verwantschapsbetrekkingen moes
ten bjj herhaling den hertog met den Keizer
samenbrengen; maar telkens wist hij dit te
ontgaan. Zoo in 1910, toen de Keizer voor den
doop van den ertgroofcherto.g van Mecklen
burg in Schwerin kwam. Ook in Mei 1912, toen
Koning Ghristiaan X in Roeskilde werd bij
gezet, zond hertog Ernst August zijn zoon
daarheen, om -den Keizer niet te ontmoeten;
op deze reis vond de prins den dood. W-at de
houding van den hertog bepaalde, moet eene
belofte geweest zijn, die hij zijn vader, d-.n
onttroonden Koning George V, op diens sterf
bed deed, dal hij nooit zich zou verzoenen met
Pruisen en de aanspraken op Hannover prijs
geven. Meer <lan 46 jaren heeft 'het huis Cum
berland deze aanspraken gehanhaa-fd. Het is
daardoor verstoken gebleven van de hertoge-
ijkc kroon van Brunswijk, waarop het aan
spraak had, toen den 18cn October 1884 her
tog Wilhelm van Brunswijk zonder nazaten
stierf. Daar hertog Ernst August ten gevolge
van zijne vijandschap met Pruisen de regee
ring niet kon aanvaarden, werd in Brunswijk
een regentschap ingesteld. Prins Albreclit van
Pruisen nam dit regentschap den 21on Octo
ber 1885 op zich. Na zijn dood woont hertog
Johann Albrccht van Mecklenburg als regenl
in den burg van Hendrik den leeuw."
Aan dit regentsahap zal nu wel binnen af-
zienbafen tijd een einde komen, want wan
neer tengevolge der verzoening tussohen de
huizen Hohenzollern en Cumberland de eenige
zoon van den hertog van Cumberland de
schoonzoon van den Keizer wordt, dan zulle»
de beletsc'cn wel uit den weg geruimd wor
den, die hem tot dusver weerhielden den
'herlogelijkcn troon in Brunswijk te bezetten.
De Balkan-oorlog.
Konstantinopel, 10 Fcbr. De
Turksch-e offieieele telegjraananen 'berichten
Turksche overwinningen in verschillende
deelen van het oorlogstooneel.
Dc versterkte stellingen van den vijand te
genover Derkos werden door de Turken be
zet. die oprukten «m -dc Ormanti-hoogte aan
te vallen.
in den Loop van den dag, even bij Schoner
aan. Daar ga ik vóór mijn vertrek natuurlijk
nog heen en zal ei- mijn adres voor je achter
laten. Schrijf me vooral dikwijls, want je
wec-t dat alles mij interesseertl En nu, beste
jongen, lot weerziens-. Moge >dat weerzien
voor ons -beiden heel aangenaam cz-ijn. Je leer
tijd duurt niet eeuwig, en ik zal altijd 'n goed
vriend voor je blijven. Vaarwel, Heinrichl
Vergeet me niet!"
Hij trok len jongen aan zijn bo-rst en keek
hein in de betraande oogen, als wilde hij
hem aldus een diep geheim toevertrouwen.
Nogmaals schudde hij hem warm de harJd,
waarna hij snel dc kamer verliet. Men hoorde
zijn voels-tappen op de binnenplaats en in <le
poortgang weerklinken. Vervolgens hoorden
de achtergeblevenen de scharnieren van de
zware eikenhouten deur knarsen, en toen
was hij weg.
Heinrich en Dorus bicven nog langen tijd
bij elkander zitten, tot ze bij bet naideren
van »den -provisor opschrikten en aan naar
-bed gaan gegonnen te denken. Maar dien
ellendeling, -die oorzaak was dat ze hier
voortaan hun besten vriend zouden moeten
missen, wilden ze -heden niet meer van aan
gezicht tot aangezicht zien.
Zonder zicb lang te -bedenken, sloeg Kon
raid Barenfeld den weg in naar de Rijnkade
No. 10. maar Schoner woonde. Hij trof den
Graaf nog thuis, maar deze scheen wel plan
te hebben, om uit te gaan.
.„Heilige Brahma!" riep Sohöner uit, ter
wijl hij zijn bezoeker te gemoet tra<L „Ben
jij 't 'heusch zelf, KonraJd^ of zie ik den geest
van Hamiets vader?"
„.Nee, nee, ik ben 't zelf, hoor," antwoordde
Barenfeld, zijn best doend, om eveneens op
schertsenden toon te spreken. ^Maai' ik ver-
Gisteren namiddag viel de vijand de Turk
sche stellingen bij Bujiukiol aan en bezetten
deze hoogten, maar later bezetten de lurken
deze stellingen weer en maakten zic'li mees»
ter van eene hoeveelheid -granaten en niutü-
b'c. Turksche troepen, die bij Tsjarkeul wa
ren geland, vielen den vijand aan en dooden
200 inan; zij bezetten Tsjnrkcui en maakten
een Bulgaarsche officier tol gevangeno.
1 1 F c b r. O]» Galüpoli verdreven de Tur
ken van de hoogten van Ex amino, bij Boe-
lair, do Bulgaren, <lie terug gingen met een
verlies van 2 kanonnen en 800 dooden en
gewonden. De verliezen van dc Turken wa
ren 200 dooden en gewonden.
Den 9en bezeten dc Turken na een gevecht,
dat den geheelen dag duurde, MirioElo. VoL
gens dc bladen drongen 100 vrijwilligers in
de Bulgaarschc verschansingen en richtten
eene slachting aan onder dc verraste vijan
den; 1000 Buiguren werden gedood. De vrij
willigers trokken zich -voor dc overmacht
le-nUjg; <zij voerden lninnc dooden en gewon
den mee. Nadat zij versterkingen hadden
ontvangen, dwongen zij d: Bulgaren dc stel
lingen Ic vertalen; zij maakten 200 gevange
nen cn namen verscheidene kanonnen.
Dc Alemdcr bericht, dat den Sen vrijwilli
gers van Pazitan, die op vier barken waren
gekomen, eene plaats aan den Bulgaarschen
oever «aanvielen cn alle strategische punlen
van deze plaats bezeilen. Zij begonnen een
gevecht met een Bulgaarsch -balaillon, dat
drie uren duurde. De Bulgaren hadden 600
dooden en gewondn; dc vrijwilligers had
den 28 gewonden. Na-dat dc Bulgaren ver
sterkingen gekregen hadden, scheepion do
vrijwilligers zich weder in; z-ij voerden hun
ne gewonden mee.
Sofia, 11 Fcbr. Eergisteren sKolegen do
'Bulg-aarsehe troepen in Tsjataldja de Turk-
taehe aanvallen over do guheele linie af. Do
rechtervleugel, d'ile wais blootgesteld aum,
'iae-t vuur van dc Turkscho schepen in de.
'Maa-mara-zee cn de golf vaan Boejook Tsjck-
medji, is le.ruggogaan naar nieuwe slcllia-
tfou, 5 i Ij KM. «achterwaarts gelegen. Do
verliezen va-n de Bulgaren zijn on bet teke
nend, die vam dc Turken bedragen verschei
dene honderden cn zijn vooral veroorzaakt
'door hel vuur vam de shrapnells en van dc
'Bulgaarsche artillerie.
Voor Ikïelair versterken de Bulgaren zich
in hunue stdlLinjgom. Dc Turban deden he
den geen eunkelen slap tegen lien. De Bul
garen begaven zi-oh nog nuar dc slagvelden
en wonden do godoode Turken weg, wier
aantal 5 a 6009 bedroog, waaronder o0 of
ficieren. Men gelooft, dail liet aantal gewond-
den meer dan dmbbol zoo groot is. Geduren
de den gansclien dag kanonneerden de
Turksche painllsersuhcpon de liukcr-flank
der Buigartm, cli'e een cloode en oen licht-
gewone hadden.
De Turksche troepen, die in de dagen van
8 em 9 Februari Tsjasdceui aanvielen, wer
den door de Bulgainan/ omsingeld en in de
■flank genomen; zij trokken zioh in wan
orde terug naar <le zee, bereikten on-der be
scherming van de kanonnen der pamtsea^
schepen hunne transportschepen en vlucht-
tcg. -De Bulgaren vu/urden aanhoudend bo>
'vige geAveciDalvo's af; zij bei lokkend en des
vijand hevige verliezen, die meer -dan 1000
man bedroegen. De manschappen van ebe
bergairlillorie vaai de rechtercolonno <rodor-
scheidden zich in de opcnatlêiR; zij rukten
moed dal ik ongelegen kom? Hdb jc somi
plan om uit le gaan?"
„«Begin met plaats le memen. Vooruit, geeg
complimentenI Voor jou heb ik natuurlijk
lijd, wanneer je ook komt." Tegel ij-leert
legde bij zijn hoed weg en schoof een faur
touil bij. „Wil je 'n sigaret? Asjeblieft, ze if
te rooken."
Ze staken op en gingen rillen.
„Maar ze,g eons, Jiozcf, Pk geloof toch dat
Je ophoud. Als je werkelijk plan hebt om eï
uit tc gaan, laat ik je «dan niet storen."
„Nu geen leirterpraaljes meer, Konrad! J$J
hebt iets op H hart, dat er af mioet, bravf
kereL Vooruit, voor den ida-g er mee, zooalt
't onder goeie kameraden 'betaamt!"
„Ik kom afscheid van je nemen."
„Mille tonnerres! Dc hoor zeker niet goed^
of jij Idrukt je verkoe-rd uit."
u't Is (zooals ik je zeg. Ik vertrek morgen
met den vroegtrein."
Schoner zag zijn vriend scherp aan. Toen
sond hii o-p. „Je moet me één minuutje ver
ontschuldigen, d«en tijd om 'n briefje tc schrij
ven. Daarna beu ik tot je beschikking, zoo
lang als je wilt-"
Hij ging aan zijn schrijftafel zitten, en wel
dra 'kraste zijn pen over het papier. Intus-
schen keek Konrad de kamor eens rond. Da
inrichting er van kwam vrij wel evereen met
die van de zijne, zelfs de jadhA-tropceên
ontbraken nieL Alleen bezat z-ijn vriend nog
een afzonderlijke slaap-en badkamer. Schö-
ner stond op, ging even de deur uit en riep
een paar woorden in de gang, waarna
Iemand naderbij kwam, aan wien een bood
schap werd opgedragen. Hierna kwam Jo
zef terug.
Wordt vervolgd.
