EEMLAN DER'
Dinsdag 18 Februari 1913.
BUITENLAND.
N° 231
II- Jaargang.
FEUILLETON.
Jonge Liefde.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 mnamlen voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1.50«
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. I O.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagnn.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.5<K
Elko rogol moor
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbotaling.
Grooto lettors naar pluatsruiinte.
Voor handel en bodryf bestaan zeer voordooligo bepalingen
tot het herhaald adverteoroii tn dit Blad, bij abonnement»
Eono circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt oy
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
I
U i t g e v
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gelet op de art keieu 15 en 18 van het Kiesregle
ment voor de Kamers van Arbeid
Brengen ter algemeen e kennis, dat op heden zijn
vastgesteld de lysten, aanwijzende de patrooie en
werklieden, die tot het kiezen van leden van Ka
mers van Arbeid bevoegd zijn.
Dat de voorgestelde lijsten voor een ieder ter
inzage liggen ter gemeente-secretarie op werkdag :n
van des voormiddags negen tot des nam'ddags drie
uur en dat afschriften der vastgestelde lijsten tegen
betaling der kosten verkrijgbaar zijn
dat binnen 14 dagen na heden bij Gedeputeerde
Staten dezer provincie bezwaren tegen de lijsten
kunnen worden ingebracht;
dat die bezwaren moeten zijn ontleend aan liet
feit, dat de namen van den \crzoeker of van een
ander in strijd met de bepalingen der wet op de
Kamera van Arbe d of van het Kiesreglement voor
die Kamers dnarop voorkomen, niet voorkomen of
niet behoor'ijk voorkomen.
Amersfoort, 15 Februari 1913.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
J. D. WERKMAN. v. R.WDWIJCK.
Tan vóór honderd Jnren,
door
J. L. VAN DER MOER.
En zoo ging het ook in andere 'anden, bijv
in Duitschland en Italië terwijl Napoleon
met Oostenrijk een bondgenootschap wisl te
sluiten, waarbij dit Rijk zich verbond een
leger van 30000 man le leveren yoor den
tocht naar Rusland, die hel begin vjii het
einde zou worden voor den dwi igéland
Alexander van Rusland was eigenlijk do
eenige Vorst van het Europeesch vasteland,
die zich niet aan Napoleons wil wenscht.- te
onderwerpen, en Zweden werd Rusland's
bondgenoot.
In Juni 1812 begon de merkwaardige tocht,
waaraan 600 000 man van allerlei nationali
teit (o.a. 200.000 Duitschers) deelnamen. Hon
derdduizenden hebben daarb j voor een
vreemde zaak in een vreemd land het leven
gelaten.
Het is, gelooven wij, wel vrij algemeen be
kend. dat de Russen onder den veldmaar
schalk Barklay de Tolly Meeds een besliss-n-
den slag ontweken en den Keizer voortdu
rend verder het binnenland inlokten, nadat
zij telkens zoo veel mogelijk alle voorraden
levensmiddelen en fourage vernietigd, en de
ontruimde plaatsen in brand gestoken had
den. Napoleon's doel was Moskou!
Ontevreden over hri voortdurend d-alen
van Barklay, benoemde de Czaar evenwel
Kutusow lot opperbevelhebber. Deze wilde de
heilige stad -Moskou niet in de handen der
Franschen laten vallen waarom hij bij B ro-
•diinc aan dc Moskowa stand hield. Hier had
een der moorddadigste veldslagen plaats,
welke misschien ooit geleverd zijn 70.000
dood-en en .gewonden bleven op h l slagveld
liggen. Napoleon behield het lerrei maar
zijn gezondheidstoestand was oorzaak dat hij
met met zijn .gewone doortastendheid te werk
ging. Ondanks den aandrang van verschil
lende zijner generaals bleef hij dralen, zoo
dat de Russen gelegenheid ha'den on orde
lijk terug le tr.kk n. Wie lii rover uitge
breide bijzonderh den vernemen wil, rli ra
den wij aan het interessante boek te lezen:
„De Veldtocht in Rusland, Gedenkscliriften j
van den generaal Graal de Sé.gur, adjudant
van Napoleon, vertaling van jhr. I». Op ten
Noort, met een inleiding door genera-al Wüp-
permann". Oo-k in den roman Die Burg-:<in-
der, van Rud. Herzog, onder don titel G e-
lukskinderen, door schrijver dezes ver
taald, en uitgegeven bij II Honig, te Utrecht,
komt hierover veel interessants voor.
Den 14en September 1S12 trok Napoleon
Moskou binnen, waar hij de winterkwartie
ren wilde betrekken. Maar den volgend.n dag
stond de stad overal in lichterlaaie en werd
bijna -geheel vernield.
In October was de Keizer genoodzaakt tot
deai terugtocht te besluiten. Verschrikkelijk,
ja hartverscheurend zijn de tooneelen, welke
zich daarbij hebben afgespeeld. Het eens zoo
trotsche leger werd door honger, koude, uit
putting en door het vijandelijk lood zoo goed
als vernietigd De dappere veldmaarschalk
Ney, dc held van den tcrugtooht, moest con-
stateeren, dat er half November te Smolensk
nog 40,000 strijdbare mannen over waren.
En toen bij den overtocht over de Berizina
(26—29 Nov.) nogmaals duizenden mcnschen
den dood vonden, hield Napoleon nog S000
strijdbare soldaten over. Hij verliet hel 1 ger,
met de belofte weldra met 300.000 man te zul
len tcrug-keeren. en vertrek in een boe:en-
sledc naar Parijs.
Intusschen was Europa in rouw gedompeld!
Maar het spreekwoord zegt: Waar de nood
j het hoogst is. is dc redding nabij
Onwillekeurig hebben we ons laten verlei
den omtrent den tocht naar Rusland wat meer
uit te weiden dan onze bedoeling was* of
schoon de hier in herinnering gebrachte ge
beurtenissen nauw verband houden met het
geen er ook verder in ons vaderland voor
viel We zouden echter builen ons bestek
gaan, als we op deze wijze wilden vervolgen,
en dus moeten we ons beperken.
In Januari 1813 sloot de Koning van Prui
sen een verbond met Czaar Alexander. Men
begon in de Germaansche landen te beseven,
dat er toch nog één groot Duitsch vaderland
bestand. Alleen de koning van Saksen bleef
Napoleon nog getrouw.
De verbondenen werden bij Lützen en
Bautzen geslagen. In Augustus trad Keizer
Frans van Oostenrijk ook tot hel bondgenoot
schap toe, evenals Engeland en Zweden.
Na verschillende grootere en kleiner, ge
vechten, waarbij met afwisselend geluk werd
gestreden, had eindelijk van 16—19 October
1813 de groote V o 1 k e n s 1 a g in de vlakte
van Leipzig plaats, -die voor Napoleon tot een
nederlaag leidde. Te nauwernood kon hij zich
een terugtocht banen. De Fransohen trokken
naar den Rijn terug, door de Bondgienooten
gevolgd.
De berichten van Napoleon's -tegenspoed In
Rusland waren ook in Nederland ontvangen.
Mannen als Kemper, te Leiden, F a 1 c k,
te Amsterdam, en van Hogendorp,
van der Duyn van Maasdam en
v a n L i m b u r g S t i r u m, in den llaa 4, be
gonnen de gedachte aan een mögeljke verlos
sing te koesteren. Zij stelden zich in stilt-1 met
andere personen in verbinding, en wel Ira
hadden er zd-ch 400 bereid verklaard om zich
bij de eerste oproeping b schikbaar te 9tellen. 1
De Nationale Garde in den Haag werd ook 1
voor dc zaak gewonnen. Intusschen hacld n j
de Bondgenoot-en Westfalen en Munster bezet
cn vertoonden zich in November reeds afdee-
lingen Kozakken in het oosten van ons land
Groningen, Friesland, Drenthe en Overijssel
werden grocrtendeels van de Franse he over-
hoersching bevrijd. In Amsterdam ontstond
een volksbeweging en 'begon men de pakhui
zen van de douanen en andere Rijksgebou
wen te plunderen. De Fransche troepen en
ambtenaren verlieten de stad, en oip verzoek
van Fa lok namen 17 aanzienlijke ingezetenen
het 'bestuur op zich. Den 17en November ver
toonden v. Limburg Stir om en de zonen van
v. Hogendorp zich in den Haag met dc
Oranje-kokarde op de borst in het publiek,
wat spoedig algeineene navolging vond waar
op de Fransche bezetting zich verwijderde en
Den Haag zich o p e n 1 ij k voor den
Prins verklaarde.
In naam van dezen nam v. Limburg Stirum
de -betrekking van gouverneur op zich.
De beweging plantte zich in dc andere Hol-
landsche steden voort, maar Utrecht bl?ef
nog door de Franschen bezet. (Deze overrom
pelden Woerden, waar het volk mishandeld
en uitgeplunderd werd).
Men rekende in Holland op de hulp van
de Geallieerden, maar spoedig bleek dat deze
niet van plan waren ons land binnen te trek
ken. Evenwel men had A gezegd, cn niu
moest B wel volgen. In verschillende plaatsen
joeg men de Franschen weg en stelde men een
voorloopige regeering in. Fagel cn dc Per-
poncher gingen naar Engeland om den Prins
met den stand van zaken bekend te maken.
Intusschen mislukten een paar pogingen o n
een algemeen landsbestuur te vormen, waarop
van Hogendorp en van der Duyn
het initiatief namen en het algemeen hoog be
wind vormden tol de komst van den Prins.
Op 21 November richtten zij een proclamatie
tot het v-olk-, daags daarna door een tweede
gevolgd. De inwoners van het land
werden daarb ij ontslagen van
gehoorzaamheid aan den Kei-
zer en opgeroepen om den v ij and
overal weg te jagen
Aanvankelijk bleef Amsterdam, bedreigd
door de Fransche troepen te Naarden en te
Utrecht, nog dralen, maar na aankomst van
een paar honderd Kozakken op 24 Nov. ver
klaarde de stad zich den volgenden dag ook
openlijk voor den Prins.
Spoedig kwam nu beridht van den Prins
van Oranje, die zij.n -komst en tevens de hulp
van Engelland aankondigde. Ook bleken de
Bondgenooten ons hun steun tóch te willen
verleenen. Op 28 Nov. verlieten de Franschen
Utrecht en na-m een afdeeling vai 2O00 Ko
zakken de stad in naam van den Pri is in
bezit. Den 30en Nov. 1813 belette Biilow
Arnhem, en op den zelfden dag land
de de PrlnsteSchevcningen, waar
hel driemanschap hem verwelkomde. Zijn
tocht met v. Sliruim, in een open rijluig va-i
Scheveningen naar den Ilaag was een ware
zegetocht. Overal begroette men hem als een
-tweede Vader des Vad rlands, bevrijder van
een vreemde dwingelandij
In Maa-rt 1814 werd de ontworpen grondwet
in de Nieuwe Kerk te Amsterdam door de
opgekomen Notabelen met algemeene
stemmen aangenomen, en op den 30slcn dier
mdand werd de Vorst gehuldigd.
Volgens die grondwet was de soiivc-
reiniteit erfelijk in het Huis
v a 11 Oranje. Aan den Vorst werden alle
souvereine rechten opgedragen, als dal van
oorlog en vrede, 'beschikking over leger en
vloot, opperbestuur der geldmiddelen eu Ko
loniën. De wetgevende macht deelde hij met
een Kamer van 55 leden, die benoemd werden
door de Staten der provinciën. Een Raad
van State lichtte de regeering yoor, een Re
kenkamer controleerde het beheer der geld
middelen. De godsdienst van den Vorst moest
dc hervormde zijn.
Wij gelooven, dal in vorenstaande regelen
de lezer, mét ons. liet antwoord zal hebben
gevonden op de vrag: welke de groote bc-
teekenis vn dc feiten is, die heel Nederland
nopen in 1913 feest le vieren. Allerwegc wor
den plannen beraamd, om den honderdsten
verjaardag van hel herwinnen onzer onaf
hankelijkheid op luisterrijke wijze te vieren.
Ieder Nederlander, tot wc4ke staatkund ge
richting of secte hij ook mag behooren, moet
zich dankbaar gestemd gevoelen jege: s de
mannen, die een eeuw geleden de gehate on
derdrukkers van ons volk het land uitjoegen
en die den grondslag legden voor ons yrijo,
gelukkige volksbestaan onder de zegenrijke
regeering van de vorsten -uit hot Huis van
Oranje.
Het „Oranje boven 1" blijve dan ook steeds
weerklinken van Maastricht tot Den Helder,
van de Sahelde tot den Dollardl
Amersfoort, Januari 1913.
Politiek Overzicht
De strijd om Silistria.
De Nord-d. Allg. Zcitung heeft in hare
Wochen-Rundschau angstige gemoederen een
riem onder het hart gestoken; zij verklaart,
dat de mogendheden ter zake van de Balkan-
kwestie in het algemeen cn, wat het Bul-
gaarsch-Rumeensche geschil betreft, in het
hijzonder bereid zijn elke geschikte aanlei
ding tot bemiddelende stappen aan te grijpen
en hunne ernstige bemoeiingen voort le zet
ten om te voorkomen, dat deze besprekingen
zonder resultaat worden afgebroken. Die ver
klaring komt juist van pas, want blijkens de
berichten uit Sofia, waar nu dc onderhande
lingen tusschen de regeeringen van Bulgarije
cn Rumenic worden gevoerd, zijn die onder
handelingen nu in hunne kritieke phase ge-
treden. Op liet verlangen van Rumenië naar
een bepaald antwoord op de laatstelijk ge
stelde eischen, hebben de Bulgaarsche gevol
machtigden den Rumeenschen gezant ver
klaard, dat Bulgarije bereid is aan de Rumc
De proclamatie van het voorloopig bewind nen de Silistria taktisch beheerschende hoog-
wt:n~~ irr*■- te Medjidie Tahïa en een oeverstrook, die
langer dan 5 K.M. is, ai te staan. De Rumeen-
sche gezant heeft dit aanbod onaannemelijk
verklaard. Uit Sofia wordt aan de Frankf.
Ztg. bericht, dat men den indruk heeft, dat
Rumenië wel niet op Ballsjik, maar wel op
Silistria zal blijven staan; de 'berichtgever
noemde hem nog Willem VI, maar de volks
wil wenschle hem dc souvereinileit op le dra
gen. Een .groote volksme; igfle op den Dam te
Amsterdam riep hem ui'l tot Souverein Vorst
Willem I.
De oppermacht werd door Willem aa oge
nomen onder voorbehoud van een grondwet.
voegt daaraan toe: „Het is wel juist, dat*no
stad na den afstand van de haar beheerscheu-
dc hoogten door Bulgarije c'ke militaire
waarde verliest. Bij Rumenië zal het echte*
er om le doen zijn, ccne object, dat hel volk
zich tastbaar kan voorstellen, te winnen.
Maar juist om dezelfde reden wordt het
verlies voor de Bulgaren moeielijk."
De hardnekkigheid, waarmee men van bei
de kanten aan Silistria vasthoudt, is tc ver
klaren uil dc betcekenis, die aan het bezit'
van deze stad verbonden is. Dc Nette Frei-u
Presse schrijft daarover:
„Silistria heeft eene groote rol in de Bul
gaarsche geschiedenis gespeeld; hel maakt'
een der hoeken uit van den vcslingvicrhock»
dien het vormt met Roestsjock, Sjocrula cr>
Varna. Als vesting heeft Silistria alle stormen
gezien, die sedert den lijd der Romeinen over
Bulgarije zijn heengegaan, liet werd door den
beroemden Czaar Simeon, op wien dc Bul
garen zich nu zoo gaarne beroepen, maar
wiens opvolger door den zelfden grooten
Doesjan ten val werd gebracht., dien de Ser
vet» als voorvader van hun roem v ere eren,
tegen dc Magyaren cn Grieken verdedigd,
Later gelaakte Silistria in handen van den
RiLssischcn prins Swijatoslaw cn het werd
daarna aan (le Byzantijnen uitgeleverd. Dezen
zelf werden echter door de Turken onder All
Pacha, den grootvizier van sultan Moerad,
daaruit verdreven. In de 15c eeuw, onder
Mohammed I, kwain Silistria voor goed in
handen van dc Tui ken.
Reeds- toen was Silistria cenc bloei end o
stad, volgens de kronieken viui dezen tijd de
gewichtigste van allo Donaustedep. Hier
lesideerde een Grieksche metropoliet, die vijl
bisschoppen onder zich had. Maar de be
proevingen van de stad waren nog niet tem
einde. In het jaar 1810 werd zij Russisch,
later weer Turksch; de gesloopte vestingwer*
ken werden weder opgebouwd, en de vesting
was sterk genoeg 0111 krachligen tegenstand
le bieden aan generaal Diebitseh, die de stad:
slechts niet een verlies van 3000 mcnschea
kon bestormen. Wat Silistria toen heeft door-
geslaan, bewijzen dc verschillen in zijn bevol
kingscijfer. In weinige jaren ging dit van
21,000 tot 4000 terug. Wederom in 1854 moest
Silistria lot bescherming van Turkije dienen.
De Russen onder Paskicwitsch werden
door de bezetting terug geslagen, dc vesting
werken door een Engelschcn ingenieur ver
sterkt. Eerst in het jaar 1877, ten tijde vai*
het Berlijnsche congres, werd de vesting voor
goed door de 'lurken ontruimd. Het Berlijn
sche verdrag bepaalde in art. 11, dat dc ves
tingwerken moesten worden gesloopt. Toch!
is Silistria nu weer eene vesting geworden»
Uil dezen korten liistorischen terugblik kan
men zien, welke betcekenis deze stad voor
Rumenië moet hebben. Daarom is het gc-
hcele streven van de Rumeenschc onderhan
delaars en de driebondstatcn er op gemunt
Bulgarije tot toegeven te bewegen. Ook de
mogendheden van de triple-entente hebben itk
Sofia vermaningen laten hoorén om toe te
geven en hebben de Rumeensche wenschen
ondersteund."
De Balltan-oorlog.
Sfffia, 17 Fcbr. -De Bulgaarsche troe*
,pcn -blijven 'liunne stellingen in TsjataLdja»
cn iBoclair bezet houden. -De berichten ui?
Vrienden der wereld zijn trekvogels, die
heengaan, als h-et ko-ud wordt.
ROMAN VAN RÜDOI.F HEli/OG
43 naar het Hoogduilsch
door J. L. VAN DER MOER.
rVadcr is 'doodvervolgde zij „Hij was
helaas. zeLf de oorzaak wa 't ongeluk. An
ders zouden» wij zjn heengaan 111 ft meer
Innigheid kunnen b-J.reu.e.i Wad zal ik
u op di't cogènblik z n? U heeft genoeg
gelegenheid g-had, on de verhoudingen in
ons fjzin te tl c eren kennen. Dc* toestand
had hier heel ai (Iers behooren le zijn <lan-ie
was. Maar wc zullen, uit eenb ed yoor den
dooc.e, hierover nu maar zwijgen Meen
nódt dat ik gevoelloos iben. 'heuse'1, dat bén
ik niet. Ik z u zoo gaarne willen, dat ik wer
kelijk diep bedroef.1 kon zijn cn da-t ik schrei
en kon. M -r,'t is me onjnogekjk. Waarom
zou ik huichelen? Ik 'ben zeker diep door de
rami getroffen, zoo di -p aLs '11 mensch dat
maar rijft kan. Ha.d vader ons tijdens zijn
loven maar 'n beetje li fde betoond, o, 'n
heel (klein beetje maar
Zij keerde zich om en drukte het voor
hoofd tegen de vensterruit.
Hein rich begreep hacr volkomen. Hij eer
biedigde haar gevoelens, zooals rij ze uite.
hij had dZt oprechte (karakter nu niet anders
ge-wensch.it.
Zij draaide zich weer -om cn za<g hem eer
lijk in. de oogen.
„Ik ben óók niet zoo Hier en stijfhoofdig als
11 denkt. Ik heb uw wo cordon, in verband -met
zekere omstandigheden waaraan u gediaidhl
heeft, ook zeer goed begrepen. Ik verzot me
alleen tegen dwang."
Heinrich gaf ig-een antwoord. Hij meende
dat h' t thans niet gewenscht was, den naam
van zijn mend -Ba-remfeld «te noemen, en ook
Lisa scheen hieraan slechts van verre ge
dacht le ihebben.
„Laten wc ons tb malen .tot datgene wat *t
naast voor de hand ligt," hernam zij. „Hoe
denk! u dat 't nu met de zaken .gaan moet?"
'ben hier maar leerlin.g," antwoordde
hij. k denk dat u dit beter m t meneer Ros'
zult kunnen bespreken."
„Degene die loont 't beste handelend te
kunnen optreden is >nv:n mn En a's -
nig besrihouw ik iv Zij wees op zijn ge-
schrocide en b-merste k.éedi *g. „Y/c o-.ider-
vln'den reeds dadel-ijk de gevolgen van vaders
overdreven zuinigheids-systeem. Nu de pro
curatiehouder w g 's. kunnen we. behalve
over u. ove.r geen enkel degelijk v-ademan bc-
solikkon."
„Meneer Rcse d<eride mij eerst vandaag
mede," bcigon He-nrich aarzelend, .dat hij
de apotheek en de handelszaak wilde over
nemen. Als dit gebeurt, dan is u van alle
verdere zorgen af
Een minachtend lachje speelde om Lisa's
mond.
„Meneer Rose zal zijn voorwaarden stellen;
maaT eerder zou ik uit 'bedelen gaan dan die
aan le nemen."
'Hii baradenude. Tiet grootste gevaar voor
zijn vriend, van wiens liefde voor dit meisje
hij reeds lang overtuigd was, was thans ge
weken.
„Als ik u dan 'n raad mag geven," sprak
hij, nu op voel meer beslisten to jn, „dan zou
ik d volgende willen voorstellen: Meneer
Rose zai omder dc door u bedoelde omslan-
cLLg'hpdon wol niet willen -blijven. Toch zal
ie zidh aan den teravijn van ou-zegging moe
ten houden, op straffe van de bij co.ni.ract
bepaalde boete te ino- iten betalen, w-aarna hij
.gedwongen is neg obgóveer twee maanden
de apotheek le blijven beheeren. I-n dien tijd
zinlt u wel '11 plaaibsrvervanger of 'n ko-oper
vinden. Met dc handelszaak sta-at u -er ge
heel anders voor. Maa-r wanneer u 'n ad
vertentie plaatst, dam zullen- bij aanbieding
van een behoorlijk salaris, zich wel liefheb
ber® aanmelden, die de leiding willen o.p
rich -nemen, al zou 'l dan ook maar voor den
eersten tijd zijn. Er zijn natuurlijk handels
mannen genoeg te vin-den, die gaarne als
chef van zoo 'n mooie za-ak willen op'reden.
En mocht degene, dien u benoemen zuil, mis
schien op den duur niet b "vallen, welnu, dan I
k,an niemand u b.-Ie.'t n kaïhn om te zien naar
'n -meer geschikt persoon of naar 'n koopcr."
,,U is 'n eerlijk, trouw mensch," antwoord
de Lisa, diep bewogen. „Onrecht .gesproken,
had iik 'n an'der voorstel van u verwacht, dat
ik zou hebben moeten afwijzen. Ik -dank n
redhit hartelijk. Alles zal gobeurem, zooals
u me geraden becfL Ik mag u nu zeker nog
wel één ding verzoeken, namelijk de adver
tentie voor ons te willen opstellen?"
tH-einrich boog. Ook hem was het zonder
ling te moede, waci't »:lk hij had natuurlijk
aan -Barenfeld gedachlt als aan een redder
in 'd m nood. Hij w:nschte Lisa hel beste toe
voor baarmoeder en verliet daarna zachtjes
de kamer, om Doms lie gaan opzoeken, bij
wicm hij zonderling toeval dein heer
Ro c aantrof, die daar leuter uit nieuwsgie
righeid gekomen was.
Zoodira Lisa zich alleen bevond, barstte
zij plotseling in een zenuwachtig snikken
uit. In dit 0ogenblik, nu zij haar vader had
verloren, voor wien zij .geen liefde had kun
nen gevoelen, greep haar een geweldige
smart aan over het verlies van een anderen
man, dien zij zoo hartelijk en innig lief had.
Maar M le wreed gevoelde zij tlians, welk
een ontzettende leeg'.e zijn (heengaan in heur
(hart had doen ontslaan. En »nu moest rij
hoewel voor de eersi'.e maal, zich wel beken
nen, hoe groot haar liefde was voior den
ridderlijken, sympalhiiekem Barenfeld, dien
rij door haar trots voor immer van zich had
gesloot en.
'De ooeen brandden 'haa-r in het hoofd
•haar hart-kromp ineen van droefheid en be
rouw. Maar met h ovenm en seine 1 ijk e inspan
ning iwist zij eindelijk haar gevoelens te be
dwingen. En met een kalm gelaat trad zij, de
kamer binuicn, waar haar moeder, 'die ont
waakt was, naar haai* komst zat te verlan
gen.
HOOFDSTUK XIV.
'De winter was in het land gekomen, dc
koude winter met sneeuw en ijs. Op straat
slo- .gien de mensehen dc kragen hoog op, en
wie niet builen behoefde te blijven, haastte
zich naa-r binnen, o<m de verkleumde lecle-
ma'len te warmen bij het haardvuur.
Ook de Witte Zwaan boven de 'deur van de
apolbteek was in een d/iehten smeeuwma-ntel
gehuld, waarboven zij den ikop angjslig uR-
slaik. De Witte Zwaan scheen niet mec.r de
oude van vroeger. Ze zat kwijnend wegge*,
doken onder de dikke sneeuwlaag, haar tri<
onufanlclijk uiterlijk was verdwenen, en fa
haar droeve oogen kon men duidelijk, lezen,
dal zij begaan was met het -lot van biet oud®
huiisi, waarvoor zij zoo vele ja n trouw ais
uithangbord had gediend.
Mevrouw Fricdrich had, op aandringen
van Lisa, den raad van Hcinridh Pfalzdorf
opgevolgd. Nog sleeds behjeerde de heer Rosa
d-e apotheek, zij het dan oo-k met grooten
tegenzin, Nia tevergeefs gelradhit te hetofaea
op de dochter des huizes cenigen indruk
maken, had hij zijn betrekking tegen 1 Janu*
ari definitief opgezegd. Een kooper was nog
niet 'gevonden.
Een nieuwe procuratiehouder was voor dn
handelszaak aangesneld. Deze beschouwde
do helreik-king evenwel meer als een gemak
kelijk -baantje, dat hom in de gelegenheid
«Jt'elde gedurende ecnigen tijd een aange*
naam, rustig leventje tc leiden.
Samen met een nieuwen, bkwömcn klerk;
had Heinrich Pfalzdorf de 'handen vol, om
die zaak voor ól tc snellen achteruitgang te
behoeden. Do rus deed) zijn i>liioh>t, zooals hi^
altijd gedaan had, eu ito-t zijn groiote verba
zing stond ILannus hem bij Jbet werk trouvn
ter zij Gek
Wordt vervolgd*
