„DE E EM LAN DER".
Woensdag 5 Maart 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
11° 246
II*' Jaargang.
hoofdredacteur: Mr, D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Idem franco per post- 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
-Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verachynt dagelijks, behalve op Zou- en
Feestdagen,
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Dienstaanbiedingen 25 cents b(j vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handol en bodryt bestaan zoor voordoolige bopalingon
tot het horhAald advortoeron in dit Blad, bij abonnoment.
Eono circulaire, bovattonde do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT L
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Onze gaspi'ijzen.
In de laatste weken wordt in -deze ge
meente weer veel gesproken over onze gas-
prijzen. Dat de naderende gemeenteraadsver
kiezingen hieraan niet vreemd zijn en van
zekere zijde gepoogd wordt ook hieruit poli
tieke munt te slaan, doet natuurlijk niets af
aan hel liooge belang van de zaaik. Wij voor
ons zien liever, dat dergelijke quacsties den
polilieken strijd beheerschen, dan dat deze
ontaardt in personenstrijd en gevoerd wordt
met hoon en spot, hatelijkheden en insinua
ties, waarmede men eerder zichzelf dan den
geen, dien men -bestrijden wil, wondt en de
groofce meerderheid der niet-polilieke kiezers,
waaronder niet de slechtste schuilen, meer
van zich vervreemdt dan overtuigt van het
goed recht der partij, voor welke men vecht.
Het zal bijna twee jaar geleden zijn, dal wij
ons standpunt in zake de finanlieele strek
king der gemeentebedrijven in de Eemlander
uiteenzetten, en ons Dagblad blijft de begin
selen, daarin neergelegd, huldigen.
Wij verdedigden toen de heffing van zoo
laag mogelijke tarieven, waarbij de exploita
tiekosten ruimschoots gedekt zo-uden worden
doch het behalen van groote winsten niet
beoogd mocht zijn.
De gemeente, die 'n bedrijf .gaat exploitee-
ren, do-et zoilks in het algemeen belang en
moet dus zorgen, dat alle burgers kunnen ge
bruik maken van hare onderneming en ge
baat worden door de voordeelen er aan ver
bonden.
De eerste voorwaarde daartoe is, dat de
tarieven niet te hoog zijn, opdat ook -de min-
dergegoeden van het gebruik niet worden uit
gesloten. Zoo kan goed drinkwater niet goed
koop genoeg zijn; hier zou de gemeente des
noods met verlies mogen werken, omdat de
volksgezondheid er mee gemoeid is.
Winst op gemeentebedrijven kan vergeleken
worden met accijnzen, met dit verschil na
tuurlijk, dat accijnzen ook het verkeer belem
meren. Maar de werking van beide heelt deze
overeenkomst, dat zij, weliswaar den last dien
zij opleggen, weinig doen gevoelen, maar
geen rekening houden met de draagkracht en
kleine inkomens onevenredig zwaar treffen.
Ziehier enkele der gedachten, desbijds ont
wikkeld en nog steeds door ons in hoofdzaak
gehuldigd.
Verlaten wij nu het fraaie, beschutte terrein
dor theorie en begeven wij ons op de winde
rige vlakte der praktijk l En och dan zien wij
zo») spoedig onze studeerkamertheorieën, hoe
logisch en feilloos in ons oog, als 'n kaarten
huisje, hoe kunstig ook gebouwd, omwaaien.
Onze theoriën zijn niet fout, maar wij ontmoe
ten te veel en te groote bezwaren dan dat
hun doorvoering mogelijk, laat staan wert-
schelijk zou ziij-n. Het gaat ons al *n schip*
dat statig van stapel geloopen en volkomen
zeewaardig geoordeeld maar uitgevaren tij
dens hevigen storm, na enkele uren reeds te
gen de klippen te plet lier wordt geworpen.
De gasprijzen in Amersfoort zijn ontegen
zeggelijk zeer hoog. Verlaging wordt stellig
alom gewcnschl. De vraag rijst echter: zou
het geneesmiddel op dit oogenblik niet ge
vaarlijker zijn dan de kwaal zelf? En die
vraag gclooven wij helaas bevestigend te moe
ten beantwoorden.
Het is aan geen twijfel onderhevig, dat 'n
noemenswaardige verlaging van den gasprijs
'n beduidende stijging der gemeentelijke in
komstenbelasting ten gevolge zal hebben. De
winkeliers, die zich het zwaarst getroffen ach
ten door de hooge gasprijzen, zouden bij ver
laging daarvan hun aanslag in de gemeente
belasting niet zooveel zien stijgen, als hun
gasrekening daalde en zij zouden dus inder
daad gebaat schijnen. Maar veel grooler zou
het verlies zijn, dat zij leden, indien wat
eveneens buiten kijf is de helastingverhoo-
ging n ware razzia ging houden onder do
onafhankelijke en aan geen plaats gebonden
inwoners van Amersfoort. En wat brengt het
hun dan voor voordcel, als zij, 'n paar gul
den minder aan gas betalen maar hun beste
klanten, den een na den ander, de gemeente
zien verlaten?
Er wordt juist nu tegen den grondaankoop
aan den Ulrecktschen weg zoo sterk geageerd
niet omdat men ontkent, dat deze terrei
nen in waarde zullen stijgen en voor 'n vol
gend geslacht groote winsten kunnen afwer
pen, maar omdat men voor 'het tegenwoor
dige geslacht belastingverhooging vreest, wel
ke vele inwoners, die niet willen zaaien wat
hun nakomelingen eerst zullen maaien, naar
elders de wijk zou doen nemen.
Tegenover mogelijke belastingverhooging ten
gevolge van dezen aankoop staat het vooruit
zicht van toekomstige baten uit het grondbe
drijf; maar tegenover belastingverhooging
ten gevolge van verlaging der gasprijzen staat
geen enkel te wachten voordeel.
Wij zijn dus van. meening, dat in de huidige
omstandigheden verlaging der gasprijzen he
laas niet mogelijk is en misschien noodlottig
voor de gemeente zal zijn.
Van de grieven, aan de vrijzinnige raads
fractie gemaakt, lijkt daarom deze, dat zij
niets gedaan heeft voor verlaging der gasprij
zen, een der meest onbillijke en getuigende of
van kortzichtigheid en roekelooze politiek of
van slcmbusspeculatie om de stemmen te win
nen van kiezers, die niet verder zien dan hun
neus lang is. Opmerkelijk althans is het, dat
ver scheidenen van hen, die in de actie tegen
de gasprijzen vooraan staan en belastingver
hooging aanprijzen als treffende vooral de
raeergegoeden, bij den aankoop van de berg-
terreinen het voor demeergegoed-en opna
men en meezongen in het koor van hen, die
het groote gevaar vau belastingverhooging
op den voorgrond stelden.
Politiek Overzicht
De finaocieele gevolgen van de
Duitsche legen-versterking.
Er is in de eischen, die in Duitschland
worden gesteld voor de versterking van het
leger, eene voortdurende stijging waar te
nemen. Iloe meer er wordt toegestaan, des
te meer wordt er verlangd. Dat heeft men
reeds vele jaren kunnen opmerken; maar
nooit is het zoo sterk aan den dag gekomen
als ditmaal.
In het vorige jaar is eene legerversterking
tot stand gekomen, die de sterkte in vredes
tijd met 29,000 man deed toenemen. De
kosten van de uitvoering van deze reorgani
satie, over eene tijdruimte van vijf jaren
verdeeld, zijn op 440£ millioen mark bere
kend. Men dacht daarmee, althans voor de
eerste jaren, het legerbestuur bevredigd te
hebben. Maar, zooals zoo dikwijls reeds,
heeft het toestaan van deze legerversterking
slechts gediend om het legerbestuur tot de
overtuiging te brengen, dat eene nog grootere
versterking niet kan worden gemist. Nog
geen jaar is er vorloopen en reeds word^
eene nieuwe voordracht aangekondigd, die
natuurlijk van veel grooteren omvang is.
Niet met 29,000 zal de lcgersterkte in vredes
tijd worden verhoogd, maar met 50,000
roan. Dat brengt natuurlijk ook weer een be
langrijk hooger bedrag aan kosten mee.
Eerst sprak men van eenlge honderden mil-
lioenen. Die som is gaandeweg gestegen, en
volgens de laatste mededeelingen zullen de
uitgaven voor eens, dat zijn de kosten voor
kazernes, kanonnen, luchtschepen en derge-
lijken, een milliard mark cisdhen, terwijl de
blijvende, jaarlijks terugkeerende kosten de
bcgrooting ieder jaar met 200 millioen zul
len 'belasten. Dat gaat alles le boven wat
men tot dusver voor mogelijk heeft gehou
den.
Dit is echter niet de eenige verrassing, die
de regeering ditmaal voor de natie in petto
heeft. De gewone gang van zaken op finan
cieel gebied zou meebrengen, dat de blijven
de uitgaven door nieuwe belastingen werden
gedekt en dat de uitgaven voor eens bestre
den werden uit geleend geld, waarvan de
rente en aflossing natuurlijk de blijvende
lasten zouden vermeerderen. Maar de regee
ring komt ook hier met iets geheel nieuws;
zij kondigt aan, dat zij zal voorstellen een
beroep te doen op de groote vermogens in
Duitschland, opdat het bedrag van een mil
liard door eene heffing voor eens zal wor
den gedekt, zoodat eene leening overbodig
zou worden. Dat is iets wat in Duitschland
nog niet is voorgekomen. In dc Pruisische
geschiedenis kent men er slechts één voor
beeld van, dat iets dergelijks is beproefd-
Na 't sluiten van den ongelukkigen vrede van
Tilsit heeft men aan de bezitlenden in Prui
sen het voorstel gedaan, 3 pet. van hun ver
mogen af te slaan, oin de ontredderde staats
huishouding weer op een behoorlijken voet
te brengen. Daarop zinspeelt waarschijnlijk
al komen de jaartallen niet geheel over-
etn eene uitdrukking, die aan den Keizer
wordt toegeschreven„1813 was een jaar van
opoffering voor iedereen; laat 1913 ook een
jaar van opoffering zijn." Maar honderd ja
ren geleden was het verzet zoo krachtig, dat
men het plan meest prijsgeven. Hoe zal het
ditmaal gaan?
Dat is voorhands nog niet te zeggen. De
openbare meening is blijkbaar door dit plan
verrast- Het plan is al te ongewoon, dan dat
men in staat zou zijn zich terstond er mee
vertrouwd te-maken. Men bepaalt zich tol dc
erkenning, dat eene goede en groote. ge
dachte aan het plan ten grondslag ligt, vindt
het sympathiek, maar doet levens bedenkin
gen hooren, zoodat er van blijde instemming
geen sprake kan zijn. Zelils de bondsre,gee
ringen zijn door hel plan verrast geworden-
Dit blijkt uit de volgende opmerkingen, die
de Drcsdener Anzciiger, het officieele or
gaan van de Saksische regeering, aan de
door de Nordd. Allg. Zeitung gebrachte mede-
deeling toevoegt: „Uit het bericht van het
blad van den rijkskanselier blijkt duidelijk,
dat zelfs de bondsregeeringen van hel plan
eerst hoorden nadat het openlijk bekend was
gemaakt. Ook deze handelwijze is nieuw en
kan bezwaarlijk beantwoorden aan dc recht
matige wenschen van de bondsregeeringen.''
Dit geldt niet van de Zuid-Duitsche staten,
want volgens een bericht uit Berlijn heeft
staatssecretaris Kühn op de reis, die hij on
langs ondernomen heeft naar München, Stutt
gart en Karlsruhe, het plan van eene hef
fing voor eens van het vermogen tot dek
king van de niet blijvende kosten der leger-
voordracht te berde gebracht, en dit denk
beeld zou wel niet publiek gemaakt zijn, als
het in Zuid-Duiitschland op beslist verzet was
gestuit.
De Bayerische Staatszeilung, het officieele
orgaan van de Beiersche regeering, drukt de
verwachting uit, dat de eenstemmigheid, die
zij hoopt dat de rijksdag zal bezielen bij de
beslissing over -de heffing van het vermogen,
het de partijen gemakkelijker zal maken, ge
meenschappelijke wegen te vinden voor het
voorzien in de loopende uitgaven van de
legervoordraoht. Het blad schrijft:
„Ver boven den omvang van de behoeften
voor eens verheft zich de beleekenis van de
gedachte, die aan hare dekking ten grond
slag moet liggen. Het is eene daad van
wereldhistorische grootheid, waartoe het
Duitsche volk wordt opgeroepen; eene som,
welker bestrijding uit loopende middelen
niet mogelijk, welker verschaffing door lee
ningen niet raadzaam is, zal worden opge
bracht door eene daad, waarbij uitsluitend
de bezittende klassen betrokken zijn. Slechts
een gering deel van hen, die hiertoe zul
len bijdragen, zal in staat zijn dit geld uit
hunne geregelde inkomsten te bestrijden. De
overgroote massa zal haar bezit zelf moeten
aanspreken, om zonder gevoelige verstoring
in haar huiselijk budget het bedrag op te
brengen, dat gevorderd wordt. De gezamen
lijke bezittende klassen zouden aan de na
tionale gedachte een offer brengen, dat de
machtsmiddelen van liet rijk belangrijk ver
sterken, aan hel buitenland achting inboo-»
zemen, aan den ophitsenden arbeid der so
ciaal-democratie den grondslag zou ontno
men. Dat de toepassing van dit beginsel
slechts voor eens en bij uitzondering door de
buitengewone omstandigheden kan en mag
voorgeschreven zijn, daarover zal wel ner
gens twijfel bestaan."
l>e Itnl kan-oorlog.
Konstaniinopel, 4 Maart, llot Ita*
llaansohe stoomschip Monza is niet door een
Bulgaarsch schot getroffen, maar is door hel
slechte weder en de sneeuw op een rotsbank
bij Gallipoli vaslgevarcn; het is nog niet weer
vlot geworden. Het Engelsche stoomscliip Hon-
ris is ook aan den grond gekomen; het is licht
getroffen door een granaat, liet Ilaliaanscht
stoomschip Anlonia is niet getroffen, maar
drie granatcu vielen dicht bij.
A t h e n e, 3 M a a r t. Uit Philippiadcs wordt
bericht: Grieks die troepen, komende van
Mctzova, hebben de Turken teruggeslagen en
rukken op naar dc rivier Arachos. Den 28en
Februari vielen 800 Turken een korps vrij
willigers aan, dat de lijn Jonina-Philoppiadcs
bij het dorp Soulopoulo bezetten. De Turken
werden teruggeslagen mei een honderdtal
dooden. Den volgenden morgen trachtten d®
'l urken zich meester te maken van eene stel
ling bij Licortani; de Grieken behielden hunne
stellingen en brachten aan de Turken ernsligf
verliezen toe..
Volgen? eene mededeeJing, die de VossLsch*
Ztig. udt Parijs heeft ontvangen, hebben de
Aziatische troepen, die aan Tnrksche zijde
op het ooalOgjstooneel werden gebruikt, aan
hunne officieren medegedeeld, dat zij naar
huis willen terugkeer en, als er n^Jet spoedig1
een beslissende slag wordt geleverd. Zij,
kunnen- de koude en de sneeuw niet langer
doorstaan en willen niet in de loopgraven
ellendig te gronde gaan.
De binnenlandsche toestand in Tucrkij*
wordt als zeer ernstig beschouwd. Die koa
nog vóór het sJuilcnj van den vrede, als dia
nog lang op zich laai wachten, lot eene nieu
we gewelddadige uitbarsting leiden.
Athene, 4 Maart, 11.30 voormiddags. O®
bijzondere berichtgever van Ilavas meldt, da*
gisteren tien Gricksche transportschepen oa*
der geleide van de -kruiser Psara cn van tor
pedobooten noordwaarts voeren. In dem
namiddag bombardeerden dc oorlogsschepen
Santi Quaranla. De Turken antwoordden niet.
De transportschepen kwamen in den nacht iar
Corfu terug. Men bericht, dat de Grieken Sanlfc
Quaranta hebben bezet
Over de Servische hulp tegen Skutari wordtt
uit Belgrado aan de Vossische Ztg. berichte
Het bevestigt zich volkomen, dait hel Servische
legerbestuur groote toebereidselen heef» ge
maakt voor eene expeditie tegen Skutari. Maix
schappen en kanonnen staan voor vertrek go-
reed. Maar het bevel om op te breken is, al
thans voor artillerie in Nisch, afgezien van-
drie reeds voor eenigen tijd naar Salonikl ver*
trokken batterijen, tot dusver niet gegevete
Men schijnt iets te willen afwachten. In-lua*
schen neemt men in de Servische -kringen aan»
dat zelfs in het beste geval 2i k 3 weken zid-
leder is de smid van zijn eigen geluk; jam
mer dat zoovelen het .handwerk zoo slecht
verstaan.
Een Roman van Liefde,
3 DOOR
MARIE CORELLL
Gedurende jaren had ik dit gedaan, gedu
rende jaren had ik gewerkt cn gebeden, had
ik de menschelijke trots en ijdelheid mij voor
bij zien drijven, gelijk schaduwen op de kust
van een doode zee, en gaandeweg slaagde
ik er in, mijn weg te vinden door de dool
hoven naar het schoone doel des levens. En
telkens als ik, zooals vanavond, het ge
voel had ontdekkingen te doen, die in haar
goddelijken eenvoud alle raadselen helder
en alle moeielijkheden gemakkelijk zouden
maken, was ik zacht, als door een onzicht
bare hand teruggetrokken en gewaarschuwd.
JTot hiertoe en niet verder!" Om deze
kracht te weerstaan, of eenige poging te
doen, mij er tegen te verzetten, behoort niet
tot mijn geloof, -daarom had ik op zulke
oogenblikken steeds onmiddellijk toegegeven,
zooals ik nu toegaf. Mij werd niet toegestaan
de verborgen bron te doorgronden van mijn
geluk, maar het geluk bleef, en toen ik mij
ter ruste begaf, zegde ik «met meer dan ge
wone dankbaarheid mijn .gewone gebed op:
Voor den dag. diie voorbii is, dank, ik U o
God. miin Vader!
Voor den nacht, die gek-omen is, dank ik Ui
Als een met U en met de Natuur neem ik
dankbaar de rust, die gij liefdevol hebt be
volen.
Hetzij ik slaap of waak, mijn lichaam en
ziel zijn de Uwe.
Doe met ze, zooals Gij wilt, want Uw bevel
is mijn vreugde. Amen.
Ik sliep vast en vredig aks een kind, en be
gaf mij den volgenden dag -op reis met het
schitterendst zomerweer. Een vriendin reis
de met mij een dier beminnelijke vrouwen,
voor wie het leven altijd vroolijk is, door de
vroolijkkeid van haar edgen natuur. Zij had
voor den zomer een huis in Inverness-shire
genomen en ik had af gesprok-en, dat ik mij
daar bij haar zou voegen, als mijn uitstapje
met de Harlands zou zijn afgeloopen, of be
ter gezegd, als zij genoeg van «mij zouden
hebben of ik van hen. Het laatste was volgens
mfiii vriendin, die ik Francesca zal noemen,
het meest waarschijnlijk.
„Er is niets vervelender," zedde zij, „dan
het gezelschap van een ingebeelde zieke. Ziek
gezelschap zal u geen rust geven, het zal u
afmatten. Het is mogelijk, dat Morton Har-
land werkelijk ziek is, zooals hij zegt, het
zou mü niet verwonderen, want hij ziet er
slecht oiitl maar zijn dochter scheelt hoe
genaamd niets, uitgenomen zenuwen."
.Zenuwen zijn erg genoeg," zeide ik.
„Zenuwen kunnen overwonnen worden,"
antwoordde zij met een helderen lach. „Ze
nuwen zijn meestal welnu! niets dan
zelfzucht 1"
Er lag eenige waarheid in, maar wij rede
neerden niet meer over dit piunL Wij waren
te zeer vervuld van hetgeen onze reis naar
het Noorden betrof en met de afleiding die
onze medereizigers ons bezorgden. De trein
naar Ediniburg en Glasgow was gevuld met
die menschen, die het korhoender schieten
een bijzonder verstandige manier vonden om
•hun -hersenen en spieren te gebruiken, en ge-
weerdtoozen vulden den trein in alle hoeken.
Hict wals no-g ver van den gewichtigen twaalf
den Augustus, maar het weer was zoo bui
tengewoon fraai en schitterend ,dat de uit
tocht uit de stad vroeger was begonnen dan
werkelijk noodig was voor den moord. Fran
cesca en ik bestudeerden het gelaat en de ge
stallen onzer metgezellen -met levendige be-
langstlling. Wij hadden een coupé voor ons
en uit onze afzondering sloegen wij het rus
teloos op en neer loopen gade in den aan-
grenzenden corridor van verscheiden man
nelijke schepsels, die over niets anders sche
nen te denken dan het nieuwsblad van dien
dag en niets schenen te doen dan rooken.
uBc ben er zek-er van," zeide Francesca
eensklaps, „dat in het begin der schepping
wij allen beesten of roofvogels waren, elkaar
opaten en aan stukken scheurden. De zucht
naar roof is no-g in ons."
„Zeker toch ni»et tin u?" vroeg ik met een
laoh.
„Oh, ik spreek of denk niet over mijzelf. Ik
ben nu, een vrouw. Dat zijt gij ook een
vrouw en misschien iets meer niet aan
de rest van ons gelijk."
Haar vriendelijke oogen keken mij pein
zend aan. „Nu en don kan i-k u niet begrijpen,
ik wilde dat ik het kon! Maar afgezien van
u en mij, zie naar eenigen dezer mannen.
Een is juist ons raam voorbij gegaan, die
precies op een havik geleek wreede oogen
en scherpen neus, als een verslindenden bek.
Een oogenblik te voren heb ik een ander ge
zien met een gelaat als een varken het I
schijnt), alsof hij niet recht op twee beenen
staat zijn natuurlijke houding is op vier
poolen terwijl hij met zijn snuit in de goot
wroet!"
Ik lachtte.
„Gij zijt een streng criticus, Francesca
„Ik niet. Ik critiseer in het geheel ni-et. Maar
ik kan niet helpen, dat ik -gelijkenissen zie.
En nu en dan zijn ze verschrikkend. Gij, bij
voorbeeld." Zij legde de hand zacht op de
mijne, „gij, met uw gebedmoinnige denkbeel
den over godsdienst, gelooft werkelijk, dat
menschen, die een slecht leven lijden en
slechte gedachten aanmoedigen de ladder
weer afdalen, die zij hebben beklommen, en
weer terug gaan tot de laagste levensvor
men
„Dat geloof ik zeker," antwoordde ik.
„Maar
„Met anij geen maaren," viel rij in. „Ik zeg
u, dat er in deze wereld menschen zijn, die
ik ondaag zie gaanl En ik wordi er koud
van."
Ik kon haar gevoelens best begrijpen. Ik
had die zelfde -gewaarwording dikwijls. Niets
heeft mij ooit met zulk een hopeloos gevoel
van onmacht en volkomen nutteloosheid ver
vuld, dan te zien, zooals ik menigmaal ge
dwongen ben te zien, de bedroevende resul
taten van de keuze door sommige menschen
gedaan, om beslist terug en omlaag te gaan,
liever dan -voorwaarts en omhoog een
keuze, waarbij geen krwaad van buiten, van
eenige uitwerking, kan zijn, omdat zij dien
niet willen aannemen, zelfs al wordt hij aan
geboden. Het is -een kwestie van leven en
dood, van hun eigen wil -om een besluit te
nemen, en geen macht, noch mensche-lijke
noch goddelijke kan den weg veranderen
dien zij verkiezen te gaan. Even goed zou
men kunnen -verwachten, dat God de wet d-cr
aantrekkingskracht zou veranderen om -de*
dwazen zelfmoordenaar te redden, die va»
een torenspits in het verderf springt, dan dal
Hij de eeuwige werking van zijn hooger®
Geestelijke Wet zou veranderen» om de vast
besloten Ziel te redden, die, het onderscheid
tusschen gopd on kwaad k-en/nende, opzette
lijk -het kwaad kiest. Indien een engel des
Hohls, een ware „Zoon van den Morgen" zich
verzet, dan moet hij uit den hemel vallen. Er
is geem keus, totdal hij uit vrijen wül weer
verkiest op tc staan.
Mijn vriendin en ik hadden dikwijls over
deze lastige punten gesproken dajar wij el-
kaars meening kenden, srpraken wij -er voor
het ooigen blik niet verder over.
De tijd ging snel voorbij; de trein haastte
rich meer en meer het Noorden in en te ze®
uur van dien zonnigen namiddag waren wij
in de vuile stad Glasgow^ van waar wij nog
naar een vuilere plaats gingen, Greenock;
waar wij den nacht bleven. Het „beste" hotel
was een droevig krot, maar wij waren te
vermoeid om oip een slecht diner o-f ong-e-
rievelijke kamers acht te slaan, en gingea
naar bed, blij een plaats te hdbbem om te
slapen. Den volgenden morgen stonden wij
verf ris dht en verheugd op, vroeg genoeg onn
de zon te rien op-gaan jn een warmen nevel
van goud boven een reusachtig oorlogsschip
buiten de haven van Greenock een gezicht
dat i-n zekeren rin fraai was en deed denken
aan een schilderij van Turner.
Wordt vervolf/3*
