ireJaarpang.
Vrijdag 7 Maart 1913.
DE
EEMLANDE R".
BUSTEN LAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1»00.
Idem franco per post1«50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10,
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en beriohton vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PK IJS DEK ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel moor 0.10«
Dienstaanbiedingen 25 cent* bfl vooruitbetaling.
Groote letters naar pl latsruimto.
Voor handel on bodryt bestaan zeor voordoolige bopalingor
tot liet herhaald advertoeron in dit Blad, bij abonnomenC
Eeno ciroulaire, bovattondo do voorwaarden, wordt of
aanvraag toegezondon.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURa m
Politiek Overzicht
Vredesvooru.tzcchten.
De mededeeling, die door de mogendheden
aan de regeeringen der Balkanstaten is ge
daan van hel door Turkije gedane verzoek
om de vredesbemiddeling ter hand te nemen,
is door hen allen beantwoord met de opmer
king, dat zij met hunne bondgenooten over
leg «moeten plegen, alvorens antwoord te ge
ven op de vraag of zij ook hunnerzijds daar
in kunnen toestemmen. Dat was natuurlijk
niet anders te verwachten. De bondgenooten
zijn samen uitgetrokken; het spreekt dus van
zelf, dat zij ook gezamenlijk vrede willen
sluiten.
Over de voorwaarden, waaronder zij dat
willen doen, zijn berichten verspreid, die, ails
men ze letterlijk als juist moest opvatten,
geen hoog denkbeeld kunnen geven van de
toeschietelijkheid, die bij de bondgenooten
aanwezig is. Het is merkwaardig, dat, hoezeer
men dezen oorlog ook moede moge zijn, toch
op het oogenblik waarop hel sluiten van den
vrede weder ter sprake komt, de eischen
weer toenemen en de bezwaren grooler schij
nen te worden. Maar toch wordt over 't geheel
aangenomen, dat het ditmaal ernst zal wor
den met den vrede.
JDe algemeene indruk zoo wordt uit
Konstantinopel aan de Frank f. Ztg. bericht
laat zioh in dezen zin preciseeren, dat de
bemiddeling van de groote mogendheden dit
maal meer succes dan bij de eerste gelegen
heid zal hebben, en dal ondanks veelvuldige
bezwaren en beletselen het sluiten van den
vrede niet lang meer op zich zal laten wach
ten. Men zou het als eene bankroetverklaring
van de Europeesche diplomatie beschouwen,
als hare bemoeiingen ook nu zonder vrucht
bleven. Bovendien is het terrein door de ver
moeidheid, die beslaat, en door de behoefte
naar vrede, die de oorlogvoerende partijen
ongetwijfeld voelen, ontvankelijker geworden.
Indien er echter vrede zal komen, dan moei
hij vlug lot stand worden gebracht. Want
met de mogelijkheid van verrassingen op het
laatste oogenblik, overeenkomende met het
tooneel, dal voorviel op het oogenblik toen
het kabinet-Kiaanil zijne den vrede gunstige
besluiten wilde nemen, moet altijd gerekend
worden."
Terwijl de overleggingen over de vredes
bemiddeling in gang zijn, gaan de opcrartiën
op het oorlogstooneel hun gang. Wapenlei-
ten, zooals die waarvan gisteren uit Athene
melding werd gemaakt, moeten natuurlijk van
invloed zijn op den loop der vredesonder
handelingen. Wanneer op de bezetting van
Janina door de Grieken volgden de overgave
van Adrianopel aan de Bulgaren en clie van
Skutari aan de Montenegnjnen, dan zouden
de oorlogvoerende partijen geheel anders ko
men te slaan tegenover de vraag van het
herstel van den vrede. Afgescheiden daar
van, zal bij de vredesonderhandelingen, die
aanstaande zijn, inzonderheid <le vraag of
Turkije eene oorlogsscha.devergoeding moot
beleden, een punt van strijd zijn. De Bulgaren
schijnen op dezen eisch te willen blijven
staan; de Turken willen daarvan volstrekt niet
weten. De schuldeischers van Turkije hebben
belangen, die samengaan mei dio van Tur
kije in liet vraagstuk der oorlogsscliadcYer-
goecLmg. Die belangen doen zich vooral gel
den in Frankrijk, waar zich vele honderden
ihilliocnen Turksche waarden bevinden. De
overige mogendheden misschien met uit
zondering van Rusland, maar dat kan in dit
geval moeielijk anders doen dan samengaan
met zijn vriend en bondgenoot Frankrijk
moeten eveneens wenschen, dat Turkije niet
onder de lasten van den oorlog bezwijkt. De
Noue Freie Presse schrijft over dit punt:
„Het neergevelde, vertrapte, nauwelijks
meer levensvatbare Turkije moet nu ook nog
aangegrepen worden in zijne vatbaarheid om
zich te herstellen, in het overschat van zijne
krachten. Tot in de verre toekomst moet
Turkije een schatplichtige staat worden, die
bij elke neiging tot werkelijke zelfstandig
heid aan de slavernij herinnerd wordL Bul
garije moest de kwestie der oorlogsschadever
goeding niet op den voorgrond stellen. Ge
heel Europa zou zoo zeer tot dank verplicht
zijn wegens een nobelen, van ruime opvatting
getuigenden vrede, wegens een prijsgeven van
het eeuwige, verbitterende en vergiftigende
geharrewar dat de bron was voor alle andere
oorlogsgevaren, dat Europa zeker in lederen
vorm deze dankbaarheid zou bewijzen. Hoe
vlugger do vrede gesloten wordt, des te beter
zal 'hij voor Bulgarije uitvallen.
„Turkije is in dezen tweeden oorlog on
overwonnen gebleven en de Bulgaarsche di
plomatie heeft een schaduw geworpen op de
schitterende en door alle tijden heen roem
rijke overwinningen van hel leger. Nergens,
noch bij Adrianopel, noch bij Tsjalaldja, noch
bij Boeiaii is een merkbaar voordeel verkre
gen; overal is de partij remis gebleven.
Daarentegen nemen de, zij 't ook kleine, dan
toch niet ongewichtige teekenen toe van een
zeker ongeduld bij de bondgenooten, die hun
schaapje op het droge hebben gebracht. Ge
voeligheden van de mogendheden worden op
gewekt, zooals b.v. door het zenden van Ser
vische troepen tegen Skutari en door de be
zetting van Santi Quaranta door de Grieken,
liet verheffende verloop van het Albaneezen-
congres in Triest heeft getoond hoe sterk dit
volk zich als eenheid voelt, hoe levendig het
naar zelfstandigheid verlangt en hoe straf
baar de ongerechtigheid zou zijn het die te
weigeren. De wijze kritici, die het volksbe
staan van Albanië ontkennen, zijn gelijk de
twijfelaars, die zóó lang over de werkelijk
heid van de buitenwereld zitten te lobben,
totdat zij, zooals in het stuk van Molière, door
eenige flinke stokslagen zioh plotseling moe
ten overtuigen van de realiteit der buiten
wereld. Wanneer de Grieken nu ruw ingrij
pen in de ltaliaansche invloedssfeer, dan
wordt daarmee aan alle mogendheden ge
toond hoe gevaarlijk deze oorlog is en hoe
zeer een spoedig einde wenschelijk schijnt
om geruststelling te verkrijgen en alle kwes-
tiën tot klaarheid te brengen.
„Voor Oostenrijk-Hongarije is het echter
het gewichtigst, dat de ouderhandelingen lus-
schen de monarchie van Rusland met de
beste kans van slagen vorderen en dat wij in
dit opzicht een gevoel hebben als reizigers,
die na een gevaarlijken en langen tocht einde
lijk de lichten en huizen van de stad* die hun
tehuis bevat, bespeuren. Nog zijn wij niet het
station binnengereden, maar er is geen belet
sel van eenige belcekenis aanwezig, en men
mag hopen, dat reeds de eerstvolgende dagen
de ontspanning zullen bezegelen en den vre
de verzekeren. Dat is een doel, dat men in
nig moet wenschen."
De Balkan-oorlog.
Athene, 6 Maart, 11 uur voormid
dags. (Van den bijzondcren berichtgever van
Havas). Men 'bericht, dat tengevolge van een
schitterende overwinning, door de Grieken
behaald, de Turksche generaal Essad Pacha,
die zijne troepen dn de omstreken van Jani
na heeft bijeengetrokken, aan den diadochus
heeft voorgesteld zich over te geven.
Athene, O M n a r t, 12.10 amoiiid-
dags. Generaal Toetzo is lieden mor
gen Janina binnengetrokken.
De Grieksche vlag waait op Biranl.
Athene, 6 Maart. Dc diadochus
seint uit Eminaga Yan den 5en:
De algemeene aanval tegen de forlen van
Janina «begon Dinsdag. Dc hoofdaanval had
plaats tegen het westen van de vesting op de
linie Manoliassa—St. Ni colaas—Sadovitza.
Met dat doel bracht Ik aan dc linkerflank
aanzienlijke strijdkrachten bijeen. Ik verdeel
de hel leger in drie colonnes. De infanterie
schoot uit hare stellingen tegen de verschan
singen van den vijandi, die genoodzaakt was
hare infanterie in bataille te scharen en alle
baterijen in werking te 'brengen. Ouzo artil
lerie trok daarvan partij, om een hevig vuur
te openen legen den vijand, dat hem groote
verliezen aan manschappen en materiaal
veroorzaakte. Het vuur van onze artillerie
duurde den gehcelcn nacht.
Ik beval voor heden een algemcenen aan
val, in den loop waarvan de rechtervleugel
van den middcnflanik ivan het leger den
vijand moesten bezig houden, terwijl de lin
kervleugel een plolselingcn aanval uitvoerde.
De concentratiemarsch van alle colonnes
naar den linkervleugel werd met bewonde
renswaardige nauwkeurigheid uitgevoerd. De
vijand gal zich geen Rekenschap van de be
weging, hetgeen ons in staat stelde hem ge
heel te verrassen.
Om 7 uur 'smQigens bezette de linker
vleugel Tsoeka, waai' hij 50 gevangenen
maakte en zich van vier kanonnen meester
maakte. Eene andere colonne bezette om 10
uur de hoogten van Manoliassa, waar zij zes
kanonnen nam en een geheel balaillon met
mitrailleuses gevangen maakte. De middcn-
culonne, samenwerkende met den linker
vleugel, nam 5 mitrailleuses en maakte zich
meester van 10 kanonnen.
Van 10 uur vooimiddags af begonnen tal
rijke detachementen van den vijand in wan
orde de hellingen van Manoliassa en SI. Ni-
colaas te verlaten. Om half twee zag men
eene samentrekkende beweging van de
vluchtelingen naar Vpista, maar de berg-
arlillerie verhinderde b<h slagen van deze
beweging.
Tegen 2 uur kon me«n den vijand zien
vluchten naar Janina, vervolgd door hel vuur
van onze artillerie. De terugtocht van de
Turken duurde voort tot den avond. De ob
servatieposten van de artillerie merkten op,
dat de vluchtelingen ten zu:dcn van Janina
stuitten op andere Turksche troepen, die
waarschijnlijk gezonden waren om hen te
gen te houden.
Gedurende dezen tijd bezette eene gemeng
de divisie, die van Metzovo gekomen was.
Drisko en Condovraki. Na "sedert eergis
teren den vijand bij Ohrisloviaso, Dreslcniko
en Llapi te hebben teruggeslagen, ,ging de
rechtervleugel van dc zesde divisie eveneens
voorwaarts, terwijl de andere divisiën voort
gingen met vuren op de emplacmenten, die
zij bezetten. De artillerie vervolgde het ge
vecht, de vlucht van den vijand verhaastende
door een hevig vuur.
Na dc bezetting van Tsoeka en St. Nicolans
rukte de derde lmkercolonne vooruit en be
zette Doeroeti. Bij het vallen van den nacht
ontmoette zij den linkervleugel op de linie
Doeroeti—Rapsistn—Vodivista. De vervolging
van den vijand zal morgen voortgaan tot aan
zijne algcheelc vernietiging.
Van den Gen wordt uit. Eminaga bericht:
Nadat het Grieksche leger het gcheele lin
kerfront van de vesting Janina had bezet
en de stellingen van Bizani en Castrilza had
ingesloten, deed Essad Pacha mij dc verkla
ring toekomen, dat zijn leger zich overgaf.
Het bericht van de overwinning verwekte
onder de bevolking van Athene eene groote
geestdrift. De menigte zingt het volkslied, do
kerkklokken luiden uit alle macht.
Athene, 6 Maart Dc Koning zond aan
Venizelos een telegram, waarin God geloofd
wordt voor den nieuwen triomf van liet
dappere leger.
liet bericht, dal de Ilamidieh dri)c Griek
sche transportschepen in den grond heeft
geboord, is vain grond ontbloot.
Konstantinopel, 6 Maart. liet of-
ficieele bulletin van het departement van oor
log bericht, dat tengevolge van dc sedert drie
dagen vallende sneeuw de militaire operatiën
volkomen gestaakt zijn in Tsjalaldja en in
Boelair. Aan de zijde van Tsjalaldja, ten wes
ten van Bocjoek-Tsjcknicdje, zijn ten gevolge
van de beschieting door de Turksche stellin
gen van de door de Bulgaren bezette plaat-
sea deze laatston allen, op drie na, gedood
worden.
De Grieken hebben Santi Quaranta ge-
bomlbö-rdoerd em daarna bezet. Dit Is eene
kleine kustplaats aan het Zuid-Albaneeschc
strand, niet ver van het eiland Corfu. De
plaats ziet er uit als eene ruïne. De huizen
zijn gebouwd van die si te on en, dito men breekt
uit dc rondom gelegen rotsen, en zien er
dus precies zoo grijs en verbrand uit als
deze zelf.
Dc beteekenis van Santi Quaranta bestaat
hierin, dat het dc haven van Janina is,
waarmee een goede weg het verbindt. In
vredestijd heersriil op dozen weg, een van
de besten in geheel Kiuropeesoh Turkije, een
levendiiig verkeer. Karavanen van hoog be
laden muiiildieren bewegen zich over zijne
kronkelingen naar dc hoofdstad van Zuid-Air
banië, die sedert gisteren in handen van de
Grieken is, en te paard en per rijtuig komen
dc reizigers uit het hfoincnkind naar Santi
Quaranta om zich diaar in l<e schepen.
W e e ii e li, 6 Maart. De Neue Freie
Presse bericht uit Konstantinopel: De krui
ser Ilamidieh ontmoette des morgens voor
de golf Ilagion Oros 2-1 Grieksche schepen,
die Servische troepen, 24 kleine en een tien
tal zware stukken geschut moesten overbren
gen, naar Skutari. De Ilamidieh opende het
vuur tegen drie van de transportschepen, die
zonken. Drie uren later konden schepen, die
uit de haven van Saloniki waren vertrokken,
slechts één van de schipbreukelingen redden,
K o n 8 t a n t i n o p c 1, 6 Maart. Men zcg|
dat bet Jong-Turksche comité zich met groot»
meerderheid heeft uitgesproken voor een eer-
vollen vrede dio dc Turken kan bevredigen^
Als die oplossing onmogelijk is, zou er reden
zrjn den oorlog voort te zeiten, zelfs al moclil
Adrianopel vallen.
De Tanin keurt liet in de regeering af, da%
zij om bemiddeling liecft laten vragen. Ilc4
blad constateert intusschen, dat de ïegeering
nog volstrekt gcenc verbintenis heeft aange
gaan; de openbare moening behoeft zich dut
uog niet ongerust te maken. liet blad eindigt
met dc regecring te verzoeken blijk te govoit
van onverzettelijke kloekheid
C c 111 n j e, 0 Maart. De apenbare mce-
ning zou met genoegen zien, dat dc Montene*
grijnsche rcgecring de bemiddeling van de
groote mogendheden voor liet sluiten van den
vréde aannam, omdat zij verlangt, dat lief
geregelde leven in liet land zal worden her
steld. Maar zij stelt als voorwaarde, dat voor.
af het bezit van Skutari aan Montenegro zal
worden gewaarborgd.
Volgens de D.iily Telegraph werd ver*
wacht, dal het antwoord van de bondgenoo
ten op het bemiddelingsvoorstel der mogend
heden betreffende den vrede met Turkije
gisteren zou inkomen. De correspondent van
de Frankf. Zt te Sofia meent, dat er tul aan
de eindredactie van hel antwoord nog wel
eenige dagen zullen vcrloopen. De inhoud
van hel antwoord zal waarschijnlijk zijn, dal
men bereid is de aangeboden goede diensten
aan te nemen, zoodra er zekerheid word!
verschaft, dat zij zich op de basis van de mi<
nimum-eischen bewegen. M n had cclilu*
liever wat meer gezien, dan ccnc aanbieding
van goede diensten. In de diplomatieke Ia in*
gen is men optimistischer. Men gelooft, dat
de Turksche regcering, door binncnlandsche
gevaren bedreigd en door de mogendheden
gedekt, dezen behulpzaam zal zijn in het
bereiken van den vrede.
Aan de ICöln. Zlg. is uit Sofia bericht, dal
de bondgenooten hun antwoord op hel bo-1
middelingsvoorsLel, wat de groote lijnen be
treft, hebben vastgesteld. De voorwaarden
worden officieel nog geheim gehouden; zij
moeten zeer hard, maar niet onveranderlijk
zijn, vooral in de kwestie van de grensbepa/
ling In ieder geval zullen de onderhande
lingen nog groote bezwaren opleveren, om
dat de bondgenooten beslist vasthouden aa^
de oorlogsschadcvergoeding.
In de beschouwingen van de Turksche p«i>
over een eventueel aanvechten van de vrc*
desonderhandelingcn, wordt dc gedachte aan»
eene door Turkije te 'betalen oorlogsschade-
vergoeding eenstemmig afgewezen. Dit zot&
slechts denkbaar zijn, als de Bulgaren ia
staat waren de Tsjalaldjallnie door tc bro
ken- Verder wordt gezegd, dat men met de
voortzetting van den oorlog zal moeten re
kenen, als dc vrede niet rvoor het intrede
van het voorjaar onderteekend mocht zijn.
In een bericht van het Wiener «Korr.-bu»
reau uit Konstantinopel wordt naar aanlei*
ding van de door Bulgarije voorgestelde
grenslijn, die van Midja of kaap Malaha naar
Rodosto gaat, gezegd, dat verscheidene rao-,
Thet is vaak lastig, voor wait men verzwij
gen moet, doch niet verzwijgen kan, de goe
de uitdrukking te vinden.
Een Koutaii van L.ielde,
5 DOOR
MARIE CORELLL
„Het its prachtig," zei de ik, mij tot haar
wendende. „Het is precies een iklein loovcr-
tland! Maar is dit niet de hut van juffrouw
Harland?"
„Oh neen juffrouw," antwoordde zij. „Juf
frouw Harland zou al deze dingen met om
haar heen willen hebben. Er zijn in de ka
mer van juffrouw Harland noch karpetten
nodh gordijnen. Dat vindt zij heel ongezond.
Zij lieeflt niets 'dan een mat op den vloer
en een ijzeren bed1, alles iheel eenvoudig. En
wat rozen bclreft! zij zou voor no^ zoo
•veeü geen rozen bij zich willen hebbent
Zij kan den geur niet verdragen."
Ik zedde niets. Ik was te veel bekoord door
mijn omgeving om er over na te denken, hoo
ongezellig miin gastvrouw het zichzelf
wensohte te maken.
„Wie heeft deze kamers zoo in orde ge-
bradlift?" vroeg ik.
„Mijnheer Harland heeft den 'hofmeester
opgedragen «e zoo aardig mogelijk in te ricli-
4en als hij maar,'loon." zeide het meisje
fcJalin," zij bloosde, „heeft veel smaak."
ik glimlachte. Ik zag dadelijk, hoe de za
ken stonden lusscheu baar en „John." Op dal
oogenblik werd een sloot en geknars bo
ven mijn hoofd 'gehoord en ik begreep, dat
begin werd gemaakt met 'het lichten van 'hel
anker. Ik zette snel mijn pel met sluier op en
haastte mij naar het dek, waar ik spoedig
•naast mijn gastheer stond die het ldaarbü
kclijk aanocnaam vond, dat ik mij zoo vlug
bij hem ihad gevoegd; met onbeschrijfelijke
blijdschap keek ik er naar, hoe de ,,Diana"
werd losgemaakt van zijn kettingen.
Piel jacht had stoom op en in zeer korten
tijd draaidle zijn boegspriet om en wees de
baai uit Trillend als een vurig renpaard, dat
gereed staat tot vertrek, spron* het vooruit,
gleed daarna met een statige, zwaaiende I
over het water, het kijvend in heldere golf
jes, met haar op een zwaard gelijkende kiel.
een nad achter zich vormend van kleurig
schuim.
Eindelijk waren wij op onze pleizierreis,
een reis, die volgens het besluit der Voor
zienigheid althans voor één zou leiden naar
vreemde, nog niet bezochte streken. Maar
geen waarschuwend teeken werd mij gege
ven, of een ingeving dat ilc de uitverkorene
kon zijn, om te zeilen op „dc gevaarjijke
zeeën van eenzame feeënlanden", want in
geestelijke dingen van hoog gewicht, is de
ziel. die er het meest hij betrokken is, altijd
•het minst verwachtend.
HOOFDSTUK II.
Het Feeënschip.
Dien avond bij het diner werd ik voorge
steld aan den geneesheer van den lieer Har
land, en tevens aan zijn particulieren secre
taris. Jk was niet zeer ingenomen met de
beide heeren. Dr. Brayle was een donkere,
schrale met bruine oogen, zonder uitdruk
king en sluik zwart haar, dat zorgvuldig ge
borsteld was en in het mriddien .gescheiden,
hij was kalm en koek in zijn manieren, en
toch meende ik te bemerken, dat hij levendig
overtuigd was van de voordeelen aan zijn
positie als geneeskundig raadgever van een
Amerikaansch millionnair verbonden. Ik
heb Lot nu toe niet vermeld, dat Morion Har
land ccn Amerikaan was. Ik vergat dat feit
bijna altijd, daar hij lang geleden van natio
naliteit had' gewisseld en zich als Brilsch
onderdaan had laten naluraliseeren'. Maar
zijn groot fortuin had hij in Amerika ge
maakt, en nog was hij de voornaamste per
soon in groote financieele ondernemingen in
de Vereenigde Staten. Ilij was echter veel
meer Engelschman dan Amerikaan, want hij
was opgevoed in Oxford, en als jongeman,
gewoon geweest aan Engelsch gezelschap
en Engelsche manieren. Hij had eene Engcl-
sohe vrouw getrouwd, die stierf bij de ge
boorte van hun eerste kind, zijn dochter, en
hij was gewoon de sufferige loomheid van
juffrouw Catherine toe fe schrijven aan een
teerheid van gestel, welke zij van haar moe
der had geërfd en gebrek a«an moederlijke
zorg in haar kindsheid. Naar mijn meening
was Catherine sterk genoeg, maar klaarblij
kelijk had zij van haar vroegste jeugd in
alles haar eigen zin gevolgd, en was er aan
gewoon geworden, dat elk klein ongesteld-
heidije zooveel mogelijk werd vergroot, zoo
dat zij als van zelfsprekend was gaan geloo-
ven, dat gezondheid van lichaam en geest
voor een menschelijk wezen zoo goed als on
mogelijk is. Ik bemerkte spoedig, dat dr.
Braj'le, zich voegde naar deze manieren en
ik mocht' de verholen schil lering zijner ma- I
honiehoul'kleurige oogen niet lijden, wanneer
hij snel van vader naar dochter keek in de
gapingen in het gesprek, en hij hen bespiedde
a'ls een kat een paar onvoorzichtige muizen.
De secretaris, de lieer Swinton was een blee-
ke, welverzorgde jongeman, met een eenigs-
zins slaafsche houding, waaronder hij een
buitensporige goede meening over zioh zelf
verborg. Zijn gedachten werden geheel in be
slag genomen door stenografie, waarvan hij,
evenals van typewriting, goed op de hoogte
was. Ilij kon ik weet niet hoeveel woorden
neerschrijven in een minuut on maakte nooit
een fout. Ilij was een model van stiptheid en
spoed, van eerbied en gehoorzaamheid
maar 'hij was niets dan een machiene hij
kon niet gebracht worden tot eenige spon
tane uiting noch tot een spontane laoh.
Noch dr. Brayle, noch de heer Swinton
waren mannen, die men bepaald aangenaam
of niet aangenaam kon vinden, zij waren
eenvoudig instaat een atmosfeer te scheppen,
waarin Ik mij voelde rondzwemmen als een
goudvisch in een kom, die verbaasd is, hoe
hij er in kwam en hoe hij er weer uit moet
komen.
Toen ik tamelijk stil aan tafel zat, gevoelde
ik meer dan ik hel zag, dat dr. Brayle mij met
nieuwsgierige ontsteltuis aanzag. Ik was bijna
even sterk bewust van zijn gevoelens als van
de mijne, ik wist, dat mijn aanwezigheid
hem prikkelde, ofschoon hij niet vluj' ge
noeg was voor zich zelf de oorzaak zijner
geprikkeldheid te verklaren. Wat den heer
Swinton betreft, hij was Ibehagelijk gepant
serd met een dikke huid van gevoel van
eigenwaarde, zoodat hij in het geheel niet
over mij dacht, noch in den eenen noch in
den andoren zin dan als gast van zijn pa
troon en iemand jegens wie men daarom be
leefd moest zijn. Maar met dr. Braylo was hc#
anders. Ik was voor «hem een raadsel en -*■'
nadat hij mij kort had 'bestudeerd eea
hindernis. Hij dwong zich cohter tot een ge
sprek met mij en wij wisselden enkele op
merkingen over het weer en de verschillende
schoonheden van de kunst, waarlangs wjj
den.ganschen dag hadden gestoomd'.
„Ik zie, dat u veel houdt van sclioone na»
tuurtafereelen," zeide hij, „dat doen weinig
vrouwen."
„Werkelijk?" Ik glimlachte, „i« de bewon
dering van het schoone meer bepaald een
privilege voor de mannen?"
„Het moest zoo zijn," antwoordde hij even
buigende. „Wij zijn de bewonderaars van uw
geslacht"
Ik antwoordde niet. De heer Harland kecJc
mij aan met een eenigszins grappige uit
drukking.
.,U houdt niet van complimenten?" vroeg
hij.
„Was het een compliment?" vroeg ik la<
chend. „Ik geloof dat ik heel dom ben. Itó
begreep niet, dat het als zoodanig bedoeld
was."
De donkere wenkbrauwen van dr. Brayle
trokken samen. Met die uitdrukking op het
gelaat geleek hii veel op een Italiaanschea
giftmenger uit den ouden tijd. een soort
man, dien Caesar Borgia zou hebben kunnen
gebruiken om een gelukkige afreis te bezor
gen aan zijn vijanden door het een of ander
niet gemakkelijk te ontdekken middel, da|
alleen bekend was aan scheikundigen.
Wordt vervolgd.
