BUITENLAND.
Het Eeuwige Leven.
Ii° 264
„DE E EM LAN
ir~jaargang.
Vrijdag 28 Maart 1913.
FEUILLETON.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.00.
Idem franco per post- 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10.
Afzonderlijke nummors 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familio-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 1regols.. f O.ïHK
Eikeregel meer0.10*
Dienstaanbiedingen 25 cents b\j vooruitbetaling.
Grooto lottors naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijt bestaan zoor voordooligo bepalingen
tot het herhaald advortooren in dit Blad, bij abounomeni
Eeno oirculairo, bevattende de voorwaardon, wordt op
aanvraag toogozonden.
Politiek Overzicht
Op weg naar den vrede.
Het Bulgaai's>alie gezantschap te Londen is
dem loop der gebeurtenissen voorbijgesn-eid,
io-en het dioor eene voorbarige metledeeling
aan de dagbladen -den imdruk verwekte, dat
•de Tsjalaiclja-lLnie door de Bulgaren is ver-
meesterd na twee dagen van verwoeden sLrijd.
Niet de Tsjataldja-linde, die zich oyer cenige
uren uitstrekt, hebben de Bulgaren bemach
tigd, maar het voor deze linie gelegen, door
de Turken een paar weken geleden weder
bezette dcxrp. waaraan de geheele linie haren
naam ontleent. De weg naar Konstaiitinopel
ligt nog niet voor de bondgenooten open.
Voorshands moeten zij zich tevreden stellen
met d>e verovering van Adrianiopel.
Dat is trouwens op zich zeil een succes van
ingrijpend-o beleekenis. Sedert 26 October van
het vorige jaar hebben de Bulga.ren, in ver-
eeniging met de Servische hulpkrachten, de
door Sjukri Pacha met roem verdedigde ves
ting aan de Maritza belegerd. Zij hebben de
zware najaarsoverstroomingen doorgestaan;
zij hebben dan ruwen Balkaaiw inl-er onder
groole ontberingen doorgemaakt. Al de of
fers, die hel taai volharden in de belcgerings-
steiling vergde, wendden gebracht, omdat men
Adrianopel door den honger to»t de overgave
wilde dwingen. Wanneer ten slotte toch be?-
vel tot den stormaanval is gegeven, dan is da/t
geschied omdiat de vesting stormrijp werd
geacht en omdat onder die omstandigheden
aan de beslissing door middel van geweid de
voorkeur werd gegeven boven eene bloot pas
sieve belegering, die misschien nog eeniige
weK.cn sleepende zou zijn gebleven.
Nu is Adrianopel in Bulgaarsch bezit over
gegaan. Gedurende 552 jaren is de stad in
Turksdh bezit geweest. Sultan Moerad I had
haar in hot jaar 1361 veroverd. Vijf jaren later
koos hij haar tot zijne residentie, en tot 1453,
derhalve tol aan de inneming van Konstajnti-
nopel, bleef zij de zetel van de Turksche sul
tans.
Niet door <Len honger is Adrianopel bezwe
ken, maar na een strijd, die voor beide par
tijen eervol is geweest. De Bulgaren hebben
met de verovering van Adrianopel het doel
bereikt, waarnaar zij maandenlang hebben
gestreefd. Voor de Turken iis het beleg van
Adrianopel een glanspunt in de anders zoo
somher getinte geschiedenis van dezen oorlog.
Veel hebben zij verloren, maar hunne wapen-
eer is 'althans gered, donik zij de verdediging
van Adrianopel.
Dc groote vraag is nu: Welken invloed zal
de val van Adrianopel hebben op de vredes
onderhandelingen? Uit Sofia is aan de Parij-
sche Matin eene verklaring geseind van den
Bulgaarschen minister-president Geschow,
dat de bondgenoolen tot naar Konstantinopel
zullen gaan.- als de Turken hunne vredesvoor
waarden niet aannemen. Dat is voor ons geen
nieuws; de Bulgaren hebben lang gedreigd,
dat zij hunne eischen zouden verhoogen, als
zij de vesting met wapengeweld moesten ver
overen. Maar zullen zij deze bedreiging waar
maken. Twijfel daaraan is geoorloofd. Voor
eerst zijn alle oorlogvoerenden zóózeer den
strijd moede en zijn vooral de Bulgaren der
mate verzwakt, dat het voor hen eene ver
luchting moet zijn, zoo spoedig mogelijk tot
het einde te kunnen» komen..
Dat wordt den Bulgaren thans gemakke
lijk gemaakt, want zij kunnen tot besluit van
den veldtocht wijzen op een wapenfeit, dat
al de overwinningen, door hunne bondge
noolen behaald, in de schaduw stelt. Maar
bovendien bevinden zij zich nu tegenover het
vereenigde Europa, dat eindelijk de bezwa
ren uit den weg hoeft geruimd, die tot dus
ver böletten om de mcening, dat <le tijd go-
komen is tol beëindiging van dezen oorlog,
met den vereischten nadruk tc doen relden.
In overeenstemming met het hier verkondig
de inzicht wordt, uit Berlijai aan de Frankf.
Zlg geschreven
„Dc val van Adrianopel, waarmee in de
laatste dagen roeds werd gerekend, zal, zoo
meent men in diplomatieke kringen, aan de
houding van de mogendheden betreffende de
vredesbemiddeling tusschen Turkije en zijne
tegenstanders niets veranderen, want dit
Adrianopel, dat de Bulgaren nog op het
laatste oogenblik met plotselingen storm heb
ben genomen, is hun reeds door de mogend
heden toegekend^ ook al hadden zij hel niet
genomen. Zuiver militair beschouwd, betee-
kent het succes van de Bulgaren en Serven
voor Adrianopel natuurlijk* eene versterking
van hunne stelling voor de Tsjatal dj a-Unie
en voor de verdere voortzetting van den oor
log. Zoo heeft zich ook zuiver militair de Bul-
gnarsche militaire attaché te Berlijn tegen
over een dagbladschrijver uitgesproken; hij
heeft echter tegelijk verklaard, dat het zich
aan zijne beoordeeling onttrok, welke poli
tieke gevolgen hieruit zouden voortvloeien.
Men kan het verstaan, dat Bulgarije den
wensch heeft gekoesterd, zijn in het begin
van den oorlog behaalden wapenroem, die
in den loop van de laatste maanden eenigs-
zins was ingeslapen, door eene ilaatsbe opzien
barende daad weder op te frisischen voor de
wereld en niet het minst ook voor zijne
tegenwoordige bondgenoolen, de Serven en
Grieken, met wie liet later nog menige noot
zal hebben te kraken. De behoefte aan mili
tair prestige heeft zeker bij de verovering
van Adrianopel eene sterke rol gespeeld, cn
inderdaad zal het militaire en politieke aan
zien van Bulgarije daardoor weer stijgen.
Dat het echter verdere militair-polit ekc
consequentiën «trekken, den oorlog voortzetten
en vredesvoorwaardep stellen zou, waarvan
het bij voorbaat weet, dat de mogendheden
ze niet zullen goedkeuren, is nauwelijks aan
te nemen, want ook na de verovering van
Adrianopel is Bulgarije den oorlog moede en
het laatste wapenfeit kan ons niet verhelen
hoe uitgeput de krachten zijn. Misschien zul
len de bondgenooten eenige nieuwe aanspra
ken stellen, maar eene werkelijke bemocielij-
king of vertraging van den vredesarbeid zal.
naar men mag hopen, daaruit niet ontstaan."
3>e Balkan-oorlog;.
Sofia, 27 Maart. De Mir zegt, 'dat
de Servische troepen dapper streden in den
noordelijken sector, maar niet hebben bij
gedragen tot de verovering van de forten.
Konistantinopel, 27 Maart. Dc
Bulgaren begonnen heden morgen opnieuw
een 'hevigen aanval op Tsjataldja.
Konstantinopel, 2 7 Maart.
(Uit Oostenrijksche bron). Het dorp Tsja
taldja is door de Turken ontruimd. Een gou
verneur is daar aangekomen met 'burgerlijke
autoriteiten. De terugtocht uit Kadikcui
moet in eene verwarde vlucht ontaard zijn
voor de Turken, die drie regimenten, elk
van 550 man sterk waren, met adht kanon
nen en 200 dooden en 74 gewonden hadden,
waaronder drie officieren. liet front van
den linkervleugel moet nu zijn tc. Abacktsje-
kcui-
Sofia, 27 Maart De voorhoede bij
Tsjataldja heoft heden wederom de Turk
sche troepen aangevallen, die zij terugwierp
tol voorbij Karaboe. I-Iet dorp Tsjataldja is
in handen van de Bulgaren.
K/O n s t a n t i n o p e i, 2 7 Maart. Het
Igeveoht duurde den geheel en dag in Tsja
taldja voort. D>e beide partijen hebben hun
ne stellingen behouden, behalve in dc streek
Bocjock Tsekmedje, waar de linkervleugel
vooruit kwam.
Belgrado, 27 Maart. Het bericht
van de overgave van Djavid Pacha is voor
barig. De onderhandelingen duren nog voort.
Konstantinopel, 27 Maart. Het be
richt van den val van Adrianopel heeft een
diepen indruk gemaakt op de bevolking cn
in de'met dc Porte in betrekking staande
kringen.
Sofia, 27 Maart. 38,000 man, waaron
der 68 Duils>cike en 18 Runieenscke officieren,
zijn in Adrianopel krijgsgevangen gemaakt.
Ei* zijn 640 kanonnen venneesterd.
Als gevolg van de capitulatie van Adriano-
pei zijtn de manschappen van de landweer,
die waren opgeroepen, naar huis gezonden.
In de Kaaner legde minister-president
Geschow de volgende verklaring af: De Bul-
gaarsöhe soldaat, broederlijk verbonden niet
zijne Servische bondgenoolen, heelt inet zijn
bloed een roemrijke bladzijde geschreven in
de Balkangeschiedenis, die ook een gedenk-
waardigen datum in de wereldgeschiedenis zal
aanduiden. Adrianopel, de tweede hoofdstad
van Turkije, cn de eerste vesting van do
Balkanla.nden, is gisteren gevallen. De legen
de volgens welke de Bulgaarsche soldaten,
hoewel uitmuntend dn <Le operation te velde,
onmachtig zouden zijn voor eene vesting, is
gelogenstraft. De overwinning van gisteren
vervult de Bulgaansahe natie met oprechte
vreugde, maar hare smart is levendig, wan
neer zij denkt aan de helden, die op het
slagveld zijn gevallen. Ik noodig de Kamer
uit zich met eerbied te buigen voor de graven
van de dooden.
Op deze woorden volgde eene indrukwek
kende huldebetuiging. De sobrainje besloot per
telegraaf aan het leger de dankbaarheid van
de natie voor de roemrijke daad uit tc druk
ken en de Russische doema te danken voor
de hartelijke uitdrukking.van broederlijke ge
voelens, waarmee zij de Bulgaarsche over
winning heeft begroet. De afgevaardigden
stonden op en spraken woorden van vrede
'voor de zielen van de gevallen belden.
De val van Adrianopel werd in Sofia door
21 kanonschoten aan de bevolking verkon
digd en met groole geestdrift begroet. Eene
reusachtige menigte bewoog zich door de
straten- Voor het gebouw van bet Servische
gezantschap werden betoogingen gehouden.
Gisteren zijn in hot gcbecle land godsdienst
oefeningen gehouden voor het zielcheil van.
do gevallen soldaten en tol verheerlijking van
de overwinning.
hl den voormiddag van den 26cn, toen do
stad nog niet geheel in handen van de Bul
garen was, bood Sjukri Pacba nog een wan-
hopigen tegenstand in de versterkingen van.
dc westelijke cn noordelijke linicn. Hij was
toen nog meester van een front van omstreeks
26 IC. M., terwijl de Bulgaren dc gansche,
reeks van de oostelijke en een deel van de
zuidelijke versterkingen in handen hadden.
Zij konden de stellingen, die de Turken nog
bezet hielden, in den rug aantasten; de toe
stand van Sjukri Pacha was dus hopeloos,
zooals hij zelf trouwens kenbaar maakte door
de# vernieling van zijn arsenaal cn van de
kruitmagazijnen. De toestand van de bevol
king was in die uren ontzettend; zij bevond
zich letterlijk tusschen drie vuren, de vlam
men van dc eigen, brandende stad en de
vuurspuwende monden van de wederzijdsclie
kanonnen. Het was dus voor haar eene ware
verlossing toén Sjakrl Pacha capituleerde.
Volgens dc in Belgrado ontvangen berich
ten, heeft do Servische artillerie aan den
groolcn artillerie-strijd, die de bestorming
inleidde, een belangrijk aandeel genomen. Ook
de Servische infanterie nam deel aan den
storm cn hare ruiterij drong met de Bul
gaarsche de stad binnen. Een Servisch t in-
fanteric-regiment was het eerste, dat in do
stad kwam. De overgave werd door Sjukri
Pacha aangeboden aan den Servischen gene
raal Stepanowics. Deze wees het aanbod
van de hand met de opmerking, dat de Bul
gaarsche generaal Iwanow opperbevelhebber
was.
In Rome wordt dc inneming van Adriano
pel begroet als eene gebeurtenis, die noodza-
kelijk het sluiten van den vrede moet be
spoedigen. Dc Tribuna spreekt in woorden
van groote achting over Sjukri Pacha en zijn.
dapper klein leger, dat de wapeneer van,
Turkije heeft gered en den roem van de ver
dedigers van Plewna doet verbleeken.
W e e jic n, 2 7 Maar t. Volgens de
avondbladen besbaat het voornemen in Kon
stantinopel een stap te doen, waaraan waar
schijnlijk alle mogendheden zullen deelne
men, «opdat aan Essa-d Pacha den bevelhebber
van Skulari, die ®ich verzet tegeJi den uit
tocht van de burgerlijke bevolking, instruc
tion worden gegeven, die hem machtigen dit
toe te staan.
Belgrado, 2, 7 M a art. Naar alle
waarschijnlijkheid zal het antwoord va/n de
Bal'kanstaten niet voor de volgendie week
overhandigd worden.
P a r ij s, 2 7 Maart. De Matin bericht
uit Sofia: Miuister-Tpresidont Geschow .ver
klaart, dat als de Turken de vredesvoor
waarden niet aannemen, de bondgenooten
tot naar Konstantinopel zullen gaan.
In het blad Vazifc motiveert prins Sabah
Eddin (wiens .partij in oppositie tot de te
genwoordige regecring slaat), de noodzake
lijkheid om vrede te sluiten. De voortzetting
van den oorlog zou 'zeLfs in het geval van
een succes zelfmoord beteekenen. De prins
veroordeelt de builenlaudsche politiek van
de Porte tot .dusver. Than* moet de vrede
snel gesloten worden, om legen Sku*
tari cn Adrianopel andere voordeden in to
ruilen. Een nieuwe nodcrLnug zou liet vcr«
lies van Konstantinopel beteekenen. Na dc«
oorlog moctcQ sociale hervormingen uitgc»
voord worden, als niet Turkije onder het juif
van de vreemdelingen zal geraken.
C e 11 i n j e2 7 Maart. De aartsbisschop
van Anti vu ri verklaart, dat de berichten van
dc "Wcener bladen betreffende martelingen
die zouden zijn gepleegd tegen de katholieken
in hot district Dulcigmo, ongegrond zijn.
Wat den dwang betreft in dc districten
Djaikova en Ipek om tot een anderen gods
dienst over tc gaan, heeft de aartsbisschop
bij de Montencgrijnsahe regeering gepro
testeerd. De regecring aufwoorddc, dat zij
aai» do autoriteiten bevel had gegeven zulke
overgangen te verhinderen. Zij zal een bijzo»*
deren commissaris zenden om een onderzoek
in te stellen. De geconverteerd en, die weor
lot hun vroeg ere li godsdienst willen terug-
keeren, zullen dit vrij kunnen doen. Waaneer
ecnig overheidspersoon schuldig bevonden
wordt, zal de regeering hem straffen.
Duitschiand*
De bondsraad is thans gereed met de voor
stellen betreffende dc leger versterking cn tot
dekking win dc daarvoor gevorderde uitga
ven. Ecnc olïicieiiise correspondentie deelt
uncde, dat dc commission van don bondsraad
eergisteren dc behandeling van deze voor
st-ellen ten einde hebben gebracht', zoodat
gisteren die voorstellen in de .algemeenc ver
gadering koaidcu worden behandeld. Dc voor
stellen zullen lieden of morgen bekend ge-
maakt woixlon, als dal ©enigszins mogelijk
is. De voorstellen zijn geformuleerd in acht
wetsontwerpen. Drie daarvan betreffen het
leger-, de vijf anderen zijn Imuacieelc en bc
last-ingwcttcn.
Frankrijk.
Parijs* 27 Maart. De Kaaner heeft ar%.
1 van de amnestiewet aangenomen.
De Senaat heeft hel wetsontwerp betref
fende de bepaling van dc kaders en de effec
tiefs der kavallerie aangenomen. Dc Senaat
heeft verder eene orediclwcl voor twee
maanden goedgekeurd.
P arijs, 27 Maart. Sprekende in d«
commissie vam de Kamer voor het leger, be
vestigde minister-president Barlhou de een
stemmige solidariteit van zijne aiilbtgenootcJt
betreffende den driejarigen diensttijd in hef
leger, voor allen gdlijtk. Dc regecring vee*
\langlt eene grondige behamdeling van hot
wets ontwerp; zij is van meening, dal dc dis»
oussde eene afdoende beslissing zal brengen
ten gunste van de noodzakelijkheid, van den
driejarigen diensttijd, die uit dc buitenland»
sche gebeurtenissen is voortgekomen.
De minister-president' drukt <Lc lioop ul^
dat de commissie, om hare overeenstemming
met de rcgcering kenbaar te maken cn de
openbare meening iui te lichten, alvorens uit
een tie gaan, art. 12 zaïl willen aannemen,
waarin) hel beginsel is gesteld, waaiwan liet
geheele wcWoralwerp het uitvloeisel is. De
regeering heeft gemeend, thans geen gebruü
te moeten maken van de bevoegdheid om
voorloopig de lichting van 1910 onder de
wapenen te houden-, in welke eventualiteit
wondt voorzien door hel wetsontwerp. De
regecring moe* zich er gelegen aan laten
zijn., die noodige maatregelen bijtijds voor te
Een Rowan van JLieide,
20 DOOR
MARIE CORELLL
Ik.stond een beetje bevend van de piano
op eindelijkdacht ik eindelijk! Mijn
hart klopte onstuimig, ofschoon ik mijn eigen
aandoening niet kon verklaren, liet volgend
0ogenblik stonden wij allen sprakeloos en
verbaasd en keken naar zeker nel wonder
baarste schouwspel dat ooit door anenschc-
lijke oogen was aanschouwd. Daar op de
donkere en eenzame wateren van Loch Sca-
vaig was het feeênschip van mijn droomen,
het zweefde meer dan dat het voor anker
lag, alle zeilen waren uitgespreid. zeilen
die wit als melk waren en naar het scheen
gedrenkt in een fonkelenden bedauwden
glans, want zij schitterden als rijp in de zon
en flonkerden tegen den somberen achter
grond van de bergachtige kust, met een bijna
■verblindende pracht. Onze geheele equipage
«van matrozen en bedienden van de „Diana"
kwam in verbaasde .groepen bijeen, fluister
den onder elkaar en waren allen blijkbaar
anin of oneer verschrikt door het vreemde
{schouwspel. Kapitein Derrick wachtte, of
rjemand een opmerking zou wagen; (toen wij
ibleven zwijgen richtte hii zich tot den heer
Harland.
Wel, mijnheer wat d'enkt .u er van?".
De heer Harland, antwoordde niet. Een
man zooals hij, die voorgaf voor alle ge
beurtenissen en omstandigheden onverschil
lig te zijn, scheen nu toch voor een keer ont
steld cn een weinig bevreesd. Catherine
greep mij bij den arm en huiverde zenuw
achtig.
.yDenkt gij, dat hét een echt jacht is?"
fluisterde zij.
Ik sdhiep vermaak in de vraag, daar zij
kwam van een vrouw die het bovennatuur
lijke ontkende.
,/Natuurlijk is het dat!" antwoordde ik,
„ziet gij niet dat op het dek personen zich
bewegen?"
Want in hel schitterend licht, dat afstraal
de van die buitengewone zeilen, scheen de
schoener bemand te zijn. Vei scheidenen van
de equipage waren druk bezig op het dek,
en er was niets in hun bewegingen, dat aan
schimmen deed denken.
jDe zeilen worden zeker door eleclrici-
teil verlicht," zeide dr. Brayle die er met
aandacht naar ikad gekeken „Maar hop
het wordt gedaan en waarom, dat is wat mij
verbijstert. Ik heb nog nooit zoo iets gezien."
Het kwam als een bliksemstraal in de
baai" zeide kapitein Derrick. „Ik zag het
de punt omgaan, en zie daar zonder eenig
geluid lag het veilig geankerd voor dat men
het wist. Het ging precies op dezelfde ma
nier als toen wij het bij Muil zagen."
Ik luisterde naar hetgeen zij zeiden, mij
ongeduldig afvragende wat het eind zou zijn
van hun gissingen en verwachtingen.
„Waarom niet de gewone beleefdheden wis
selen?" zeide hij eensklaps. „Hier liggen wij;
twee jachten naast elkaar voor anker in
een eenzamen zeearm waarom zouden wij;
elkaar niet groeten? Dau zouden al de ge-j
heimzinnigkeden waarover gij praat, opge-*
helderd zijn."
„Dat is waar!" zeide de heer Harland zijn»
zwijgen verbrekend. „Maar is het niet wat
laat om een bezoek te brengen? Iloe laat is
het?"
„Ongeveer half elf," zeide dr. Brayle ter
wijl hij op zijn horloge keek.
„Oh, laat ons naar bed gaa.nl" fluisterde
juffrouw Catherine smeekend. „Waar dient
het toe om van avond nog iets te vragen?'
„Wel als gij het vanavond niet doe* tien
tegen één dat gij morgen geen kans hebt,"
zeide kapitein Derrick kortaf. „Dat jacht zaL
zijn vorige manoeuvres herhalen ën.voor het
opgaan der zon verdwijnen."
„Zooals hel nu eenmaal de traditie is van
alle spoken!" zeide dr. Brayle terwijl hij een
cigarette aanstak, en die luchtigjes begon te
rooken. „Ik stem er voor het spock te vangen,
voordat hel wegsmelt in den ochtend."
Onder dit gesprek ging de heer Harland
terug in het salon en schreef een briefje, dat
hij in een verzegelde enveloppe sloot. Hier-*
mede in de hand kwam hij bij ons terug.
„Kapitein wilt gij de boot uitzetten?" zeide
hij, en toen kapitein Derrick zich haastte dit
bevel ten uitvoer te brengen, wendde hij zich
tot zijn secretaris: „Mijnheer Swinton wilt gij
dezen brief aan den eigenaar van. dal jacht,
brengen met mijn groeten,, aan hem persoon
lijk. Geef het aan niemand dan aan hem zelf."
De heer Swinton die heel bleek zag en niet
op zijn gemak, nam den brief voorzichtig tus
schen zijn vingers
„Aan hemzelf jal" stamelde hij. „En
ais er niemand is."
„Wat bedoelt gij?" en de heer Harland
fronste het voorhoofd op zijn eigen onaange
name manier. „Heel zeker is er iemand, al
was hel de duivel! Gij kunt zeggen, dat de da-i
mes van ons gezelschap heel veel belangstel-i
lei in de prachtige verlichting van zijn jacht,
en dat wij blij zullen zijn hom hij ons aait
boord te zien, indicn*hij wil komen. Wees zoo
beleefd als gij kunt en zoo aangenaam als gijj
wilt."
„Is het niet bij u opgekomen ik denk dat
gij er niet aan hebt gedacht dat dat het
een illusie kan zijn?" stamelde de heer Swin
ton onrustig starende naar de glinsterende
zeilen die den zilveren glans van de maan
overtroffen.
„Een soort weerspiegeling in en damp-i
kring!"
De heer Harland barstte in lachen uit, har
telijker dan ik het hem ooit had hooren doen.
„Op mijn woord, Swintonl" riep hij. „Ik|
had nooit gedacht, dat gij hinder van zenu
wen had! Kom, kom ga nu! De ~oot is uit
gezet alles is gereed"
Aldus bevolen was er niets voor den weer-"
strevenden mijnheer Swinton te doen, dan te
gehoorzamen, ik kon niet nalaten te glimla
chen over zijn duidelijke verslagenheid. Al
zijn zelfvoldaanheid en preciesheid was in
een oogenblik verdwenen hij, was niets dan
een zeer vreesachtig schepsel, angstig om in
iets door te dringen dait hij niet begreep-
Niets van die angsten was merkbaar bij de
zeelieden, die hem naar het jacht zouden
roetcD- Zij. even als hun kapitein, waren
nieuwsgierig het mysterie te ontdekken, in
dien er een mysterie was; en wij ginge^
allen door instinct gedreven naar de bru£
toen hij de kampagncladder afging cn ln d€|
boot stapte, die dadelijk weggleed met eei^
gedempt en rhytmisch geplas, van roeispaneuf
Wij konden zien, boe ze steeds meer het ver4
lichte schip naderde, onze opwinding wer$
steeds heviger. Voor één keer hadden dg
heer Harland en zijn dochter alles omtreol
zich zelf vergeten en de gewone ongeluk-*
kige uitdrukking van Catherine's gelaat wa*
geheel verdwenen in de belangstelling voo»
iets, dat meer tot haar ziel sprak dan haaaj
eigen kwalen. Wat mij betreft, ik kon de span-*
ning ternauwernood verdragen die op elkef
zenuw van mijn lichaam drukte, gedurende dg
enkele minuten die voorbij gingen tusschen
het vertrek van dc boot cn hot aanleggen bil
het vreemde jacht. Mijn gedachten joegen vert
dwaasd dooreen ik voelde alsof er iet»
ontzettends, iets wat nog nooit was geschied^
op het punt stond te gebeuren, «maar ik kon
geen verklaring geven van mijn geestelijk*
agitatie.
„Daar gaan zijl" zeide de heer Harland. „ZIJ
Ic-ggen aanl Zie die mannen laten de kam-
pagneladder neer er is niets bovennatuur*
Lij-les aan h e nl Swinton is er, zie daar is hij
aan boordl"
Wordt vervolgd.
