„DE EEMLANDER". Uitgevers: VALKHOFF Co,
Woensdag 16 April 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
IP* Jaargansy.
N° 280
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort 1 J.JJ©.
Idem franco per post
I Per week (mot gratia verzekering tegen ongelukken) U.l«.
'Afzonderlijke nummers
Deze Courant versohjjnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen* -k
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden#
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIËNt
Van 15 regels f 0.511»
Elke rogel meer O.IO.
Dienstaanbiedingen 25 cenls hij vooruitbotaling.
Grooto letters naar plaatsruiinto.
Voor handel en bedrijt bestaan zoor voordoolige bopnlingen
tot hot herhaald advertoeron in dit Blad, by abonnement.
Eene circulairo, bevuttondo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Op weg naar den vrede.
Een nieuwe stap op den weg naar den
vrede is gedaan door het antwoord, dat de
mogendheden gegeven hebben op de opmer
kingen, die de Balkanbondgenooten hebben
gemaakt over de voorwaarden, waaronder
het aanbod tot vredesbemiddeling is gedaan.
De laatste stap zal dat nog wel niet zijn.
Bulgarije lieeft alle reden om over het ant
woord van de mogendheden tevreden te
zijn, want de Turksch-Bulgaarsche grens zal
werden getrokken in overeenstemming met
<len in Sofia g-ckoesterden wensch. Maar de
mogendheden behouden zich de beslissing
voor over het lot van de eilanden in de
Egeïsche zee en zij verklaren van Albanië
slechts de noordelijke grens te kunnen nxede-
deelen, tot aan hel meer van Ochridade
zuidelijke grens moet nog word.-n vasige-
steld. Wat de behandeling van de f nancieele
kwestiën betreft, verwijst het a twoord van
de mogendheden naar de conferentie, die te
Parijs zal worden gehouden, en het onthoudt
zich van eene uitspraak over het beginsel van
de oorlogsschadevergoeding.
Het is niet te verwachten, dat de bondge
nooten zich hiermee tevreden zullen stellen.
Dat zal ook wel niet het cenige punt zijn
waaromtrent zij nadere ophelderingen ver
langen; met name zal Griekenland waarbor
gen verlangen, dat met zijne wenschen re
kening zal worden gehouden, zoowel wat de
eilanden betreft als wat de zuidelijke grens
van Albanië aangaat.
In de wijze waarop deze antwoord-nota
van de mogendheden in de verschillende
Balkanhoofdsteden wordt opgenomen, komt
aan den dag, dat de bela 'gen, die In de sta
ten van den Balkan worden nagestreefd, niet
overal dezelfde zijn. In Sofia wordt de nota
gunstig opgevat; men beschouwt haar daar
als geschikt om binnen kort de eigenlijk*»
vredesonderhandelingen te beginnen, zoodra
c' -Mc iv-t laatste beletsel, de kwestie van
Skutari, uit den weg is geruimd. Uit Sofia
V ut Ui aan de Köin. Ztg. bericht, dat men
oprecht den vrede wil en de hardnekkigheid
van Montenegro afkeurt. Daarent gen wordt
in het regeeringsorgaan te Belgrado be
toogd, dat de gezantenconferentie hare oor
spronkelijke bevoegdheidsgrens heeft over
schreden en nog vóórdat de bemiddeling be
gon geweld middelen heeft aangegrepen; er
wordt gezegd, dat de bondgenoolen zich
•daarom goed moeten bedenken of zij de be
middeling van de groote mogendheden on
der deze omstandigheden zullen aannemen.
Hieruit blijkt, dat de bondgenoolen niet
allen op dezelfde wijze staan tegenover het
aanbod tot vredesbemiddeling. Grooter nog
zijn de verschillen, die lusschen de bondge-
nooten bestaan over de wijze van verdeeling
van den buit, dien het vredesverdrag hun
zal toewijzen. Hoewel het einde v n den
oorlog in 't gezicht is, kan niet worden ge
zegd, dat met 't eindigen van den strijd tegen
Turkije alle bezwaren zullen zijn opgelost.
Integendeel, nieuwe bezwaren van anderen
aard zullen dan rijzen. Uit Weenen wordt
daarover aan de Daily News bericht:
„Er wordt hier gevreesd, dat verschellen
tusschcn de Balkan-bondgenoofen over de
verdeeling van den oorlogsbuit zuilen leiden
tot ernstige moeielijkheden, nadat de vrede
gesloten is. De Bulgaarsche ex-premier Mali-
now heeft in de Neue Freie Presse ver
klaard, dat een Rulgaarsch-Servisch verdrag
bepaalt, dat Monastir, Ochrida, Prilep en
Veles zullen komen aan Bulgarije, en Uskub
en Koe ma nova aan Servië. De Bulgaren ver
langen, dat de geldigheid van deze bepalin
gen zal worden erkend, terwijl Servië nage
noeg alles wat nu door zijne troepen bezet
is, wenscht te behouden. Nog moeielijketr
zal de regeling van de geschillen met Grie
kenland zijn. Bulgarije en Griekenland ma
ken beiden aanspraak op Saloniki, en er is
slechts eene militaire overeenkomst, die
geenerlei bepaling bevait over de verdeeling
van den buit.
„Het schijnt, dat de bondgenooten zich
voorbereiden op eene beslissing van hunne
geschillen door de wapenen, want allen ver
sterken hunne garnizoenen in Macedonië. Er
wordt gezegd, dat Griekenland en Servië
eene geheime overeenkomst hebben gesloten
om elkaar wederkeerig bij tc staan tegen de
Bulgaarsche aanspraken, die door Oosten-
rijk-Hongarije schijnen te worden gesteund.'
Uit Petersburg wordt bericht, dat de ge
wezen Russische ambassadeur te Konstan-
tin o>pel Tsjarikow Petersburg heeft verlaten
met eene speciale zending. Hij heeft inder
tijd een groot aandeel gehad in de vorming
van den Balkanbond, en als doel van de
reis, die hij nu onderneemt, wordt ver-
•klaart, dat hij moet zorgen, dat in de toe
komst de Balkanbond in stand blijft. Dat
is eene opdracht, die voor hem veel en in
spannend werk zal meebrengen.
De Balkan-oorlog.
Ccttinje, 14ApriL In een onder voor
zitterschap van den Koning gehouden minis
terraad is besloten, dat de Montenegrijnen den
strijd moesten voortzetten, al zouden allen er
bij ondergaan, tot redding van de eer van het
vaderland.
"Weenen, 15 April. De Neue Freie
Presse bericht uit Soutomore: Zonder ophou
den vertrekken munitie-transporten uil Antir
vari naar Tarabosch. Men spreekt er van,
flat een al gem eene aanval op Skutari voor
de deur slaat.
Konstantinopel, 15 April. Tus
schcn de oorlogvoerenden is een wapenstil
stand van tien dagen gesloten, te rekenen
van gistermiddag
Athene, 15 April. Volgens de bladen-
zal het antwoord van de bondgenooten op de
nota der mogendheden inhouden de onmid
dellijke aanneming van de bemiddeling der
mogendheden en de dadelijke staking van de
vijandelijkheden. De bondgenooten behouden
zich voor met de mogendheden de détails te
bespreken van de thans nog niet opgeloste
kwestiën.
Uit Korfoe wordt aan de bladen bericht,
dat gisteren de autoriteiten aan de consuls
en consulaire agenten officieel kennis hebben
gegeven van het einde der blokkade van de
kusten van Epirus en Albanië.
De Mir, het orgaan van de regeering te So
fia, schrijft: De vorderingen in de vredeson
derhandelingen en de onmacht van het Turk-
sche leger sluiten het hervatten van de vijan
delijkheden uit. Maar het einde van den oor
log tegen Turkije brengt niet eene volledige
likwidatie van de Balkancrisis. Het Bul-
gaarsch-Rumeensche geschil zal, gelooven
wij. eene snelle voor beide partijen bevredi
gende oplossing krijgen. De Balkankrisis zal
echter een daiurzamen vrede -inden. De
sterkte van Bulgarije waarborgt dit. De ver
dragen met de bondgenooten vormen een vor
deren waarborg. Want geen Balkans'aat <zal
zich aan een publiek schandaal willen schul
dig maken door de niet-uitYoering van zijne
verplichtingen, inzonderheid met het og op
het gemeenschappelijk belang der instand
houding van hot bondgenootschap. Wij reke
nen ook op de vriendschap van alle mogend
heden wat de oplossing van de krisis nu den
oorlog betreft
De Balkanbondgenooten bereiden thans in
gemeenschappelijke beraadslagingen de
tegenvoorstellen voor, dien zij te berde zul
len brengen in de conferentiën, welke in
Parijs zullen worden gehouden to<t regeling
van de uil den Balkanoorlog voorvloeiende
Cinancicele kwestiën. Uit Parijs wordt daar
over aan de Vossische Ztg. bericht:
De groote mogendheden willen, dat de
Balkanbondgenooten een deel van de Turk-
sche staatsschuld overnemen, dat in reken
kunstige verhouding staat tot de bruto-in-
komsten, die de Turksohe staat tot dusver
heeft getrokken uit de door de Balkanbond
genooten veroverde provinciën. De bondge
nooten willen daarentegen de Turksohe slaals-
sohuld slechts overnemen in evenredigheid
van de door de gebiedsverliezen veroorzaak
te waardevermindering der bijzondere pan
den. Zij voeren tot staving van dil verlangen
aan:
1. dat de bruto-inkomsten van de verloren
gebiedsdeelen onevenredig groot zijn, omdat
de deze streken bewonende christelijke be
volking een onvergelijkelijk grooteren belas
tingdruk had te dragen, dan de mohamme
danen van de Aziatische bezittingen van Tur
kije. Wanneer de bondgenoolen de Turksohe
schuld in verhouding tot de vroegere bruto-
inkomsten moesten op zich nemen, dan zou
dat beteekenen, dat de belastingvoet van de
uitzuiging van de christelijke bevolking ook
na hare bevrijding bleef voortbestaan.
2. Het provenu van de leeningen, waaruit
de Turksohe staatsschuld afkomstig is, heeft
nooit er toe gediend, de economische omstan
digheden, de verkeerswegen enz. van de ver
loren gebiedsdeelen te verbeteren. Het zou
dus onrechtvaardig zijn hen te laten opko
men voor verbintenissen, waaruit zij geen nut
hebben gelrokken.
3. Het is zeer onbillijk, de bruto-inkomsten
van eene provincie tot grondslag te nemen
voor de bepaling van het aandeel in de
staatsschuld. Men moet rekenen met de netto-
inkomsten; deze is echter gering gewees', om
dat Turkije zeer groote inkomsten heeft moe
ten besleden om zijne op geweld steunende
heerschappij in de nu verloren gebiedsdeelen
in stand te houden.
Ook ten aanzien van de nieuwe spoorweg-
concessiën, inzonderheid voor de verbindings
lijn met Saloniki en den weg naar een Adria-
tische haven, bercidjen de Balkanbondgenoo
ten voorstellen voor, die voorshands nog niet
de officieuse toestemming van do groote mo
gendheden hebben gevonden.
Petersburg, 15 April. De zitting
van heden der ambassadeurs tot regeling
van het Bulgaarsch-Rumecnsche geschil
«duurde «twee uren.
België*
Brussel, 15 April. In den Senaat druk
te de voorzitter deelneming uit aan Grieken
land over het verlies van Koning George en
vreugde aan Spanje, dat het zijn souverein
aan het doodsgevaar had zien ontsnappen.
De minister van buitenlandsche zaken öloot
zich hierbij aan.
Brussel, 15 April. Bijna overal in de
stad en de voorsteden is de toestand onver
anderd. Het aantal werklieden, die afstapten
in het station Tour et Taxis, is veel minder
dan in normalen tijd.
Charleroi, 15 April. Heden, morgen
werd eene volledige uitbreiding geconstateerd
van de staking in de kolenmijnen en eene
groote uitbreiding in de melallurgis.
LaLouvière, 15 April. Op do buurt
spoorweg Binche—Le LouviëreBracqueng-
nies, clie door gendarmes beschermd wordt,
blijft loopen maar belangrijke buurtspoorwe
gen in het centrum hebben den dienst ge
staakt.
Luik, 15 ApriL Men bespeurt eene
kleine hervatting van het werk in de con
structiewerkplaatsen. De staking heeft uit
breiding gekregen in de steengroeven van
Veillc Ambleven. In het Ourthedal zijn der
tig stakers minder.
Antwerpen, 15 April Er is eene
tamelijk sterke hervatting van werk in het
noordelijke gedeelte en vooral in de dokken.
Daarentegen is de toestand nagenoeg onver
anderd langs de Scheldekaden.
Gent, 15 April. Er zijn oen honder*Wal
stakers bijgekomen. Ln hel geheel zijn er nu
9220 stakers.
Charleroi, 15 April. De toestand
vertoont heden eenp vermeerdering van het
aantal stakers met 11,000.
Brussel, 1 5 A p r i 1 In den Senaat ver
klaarde de minister-president in den loop
van eene discussie over den datum der bij-
eenrceping van de vergadering, in antwoord
op eene vraag van de oppositie over de on
derhandelingen, die zijn voorafgegaan aan
de algemeene slaking, dat de regeering geene
enkele belofte had gedaan betreffende het al
gemeen stemrecht. De regeering was en is
verzoeningsgezind. Dat was de indruk, dien
de burgemeester van Brussel heeft meegeno
men van zijn onderhoud met den minister
president, die heni intusschen deed opmer
ken, dat naast het stakingsdreigement ook
moest worden rekening gehouden met het
programma, waarop de meerderheid geko
zen werd. Als de rust zal zijn teruggekeerd,
zal de houding van de regeering in den
brcede bespioken worden.
Brussel, 15 April De Indépendance
beige schat het tegenwoordige aantal sta
kers op 300,000, maar constateert, dat men
niet te doen heeft met eene eigenlijke algo-
meene staking, omdat de onmisbare levens
elementen van do groote steden niet ver
lamd zijn. Daar de pogingen van dc socialis
ten zich hebben gericht tegen dc grootin
dustrie, zal men niet dan over 2 3 dagen
eene uitspraak kunnen doen over de vraafl
van succes of échec.
Luik, 15 ApriL Het aantal stakers
wordt geraamd op 50,000.
Brussel, 15 April. Op alle werk
plaatsen van dc groote werken, die thans ir.
uitvoering zijn, met name op het centrale
station, hebben do werklieden den arbeid
niet onderbroken.
Antwerpen, 15 ApriL De Kamer
van koophandel hoeft de volgende nota uit
gegeven: De staking is, in plaats van a'gc-
nuen, slechts partieel. Verscheidene stoom
schepen werken met volledige ploegen. Het
werk in de haven loopt geregeld. Alles doet
verwachten, dat weldra de toestand weder
normaal zal worden.
Tweede telegram. In dc particu
liere nijverheid neemt de staking toe.
Gent, 15 April. Het aantal stakers
nam in den namiddag met omstreeks 250
toe. De schutterij moest een troep vn 000
stakers, geposteerd in den omtrek van eene
linnenweverij, terugdrijven en vers hooien.
De nationale kruitfabriek, to Wctleren wc.il;
door soldalen bewaakt.
Brussel, 15 April. In de raming
van hel aantal stakers hccrsehl groote te
genstrijdigheid. De katholieke Palriole zegt,
dat de dag van Dinsda«g den indruk beves
tigt, die Maandag was opgedaan, en ver
meldt eene kleine vermindering van de «ta
kenden. Daarentegen verklaart de socialis
tische Peuple, dat men «hel tegenwoordig®
getal stakers op bij de 400,000 kan stellen.
Antworpcn, 1 5 A p r i 1. De staking
breidt zich uit in lloboken. De diamantbe
werkers, die gisteren het werk lieten lusten,
hebben .den arbeid herval, lieden avond zal
echter eene algemeene vergadering bijeen
komen om te beslissen of men zich zal aan*
sluiten bij dc algemeene staking.
Gent, 15 April. Eenigc ploegen z
ten de lossing van de in geregel den dienst
varende schepen voort. Men vreest, dat d<!
gedwongen stilstaud weldra algemeen za(
zijn. Sommige diensten zijn voornemens hef
vertrek van dc schepen op te schorten. D©
reeders zenden hunne schepen naar vreem
de havens.
Bergen, lBAprll. Do toestand ln d®
steenkolenmijnen van do «Borinagc is vol-,
strekt niet veranderd. Er heerscht volmaak
te rust. Enkele arrestaties zijn verricht wc-,
gens inbreuken op do vrijheid van arbeid*;
Do boerenarbeiders werken allen.
In de fabrieken te Ath, Lens en Enghleft
rusten ongeveer een vierdo van de werlc-'.
lieden. In de steengroeven van Soignies/
Ecaussines en F.eluy staat het werk stil. H<£
is doodsch ln de geheele streek. Het rijtufc»
gen verkeer en do omzet ®ijn met de helft i
verminderd. Het gerucht loopt, dat de stiV'
stand van het werk zal duren tot don le4
Mei.
Brussel, 15 ApriL Eene kleine YCr».
meerdering van «het aantal stakers is gecoat
stateerd in Laeken.
Er is een voldoening van slechts één oogen-
blik maar een verwijt van langen lijd in elk!
hard woord, dat wij bezigen.
Ecu itouiao van JLlelde,
3d DOOR
MARIE CORELLL
„Sterk?" herhaalde hij. „Is het niet sterk,
om le beminnen? O. «het is de beste kracht!
Want wat is de kracht van een man waard,
Als hij niet een vrouw naar zijn wil mag
buigen? Kind, waar liefde is, kaai geen dood
Rijn, maar alleen leven! Liefde is als dc
eeuwig vlietende stroom der eeuwigheid in
mijn aderen de polsslag van eeuwigduren
de jeugd en overwinning! Wat zijn de dwaze
geloolsvormen der menschen, vergeleken bij
•deze eene Waarheid der Natuur de Liefde!
Js niet de Godheid zelve de Verheven Min
naar en zoudt gij willen dat ik een verwor
peling werd van Zijn heiligslcn -dienst? O
flieen! kom tot mij, mijn geliefde! z;el van
flnijn ziel binnenste kern van mijn hartl
Kom lot mij in stilte, wanneer nieman'd het
#fief, niemand het hoort kom wanneer
Hij brak af, tot zwijgen gebracht door haar
(Plotselinge glimlach en verrukten blik. De
een of andere gedachte had blijkbaar als een
lichtstraal haar twijfel verdreven.
„Zoo zij heil" zeide zij. „Van nu af geef
ik mijzelve geheel en al aan ul Ik zal ko
men!"
Hij uitte een kreet van verlichting en
vreugde en trok haar dichter tot zich, tot
haar hoofd op zijn borst rustte en haar los-
geraake haren als een regen over zijn armen
vielen.
„Eindelijkl" fluisterde hij. „Eindelijk 1 De
mijne geheel 'de mijne, deze teedere ziel,
dit hartstochtelijke hart! het mijne dit reine
Jeven om mee te handelen zooals ik wil! O
kroon mijner hoogste mannelijkheidI wan
neer zuil gij tot mij komen?"
Zij antwoordde onmiddellijk zonder weife-
ling.
„Dezen nacht 1" zeide zij. „Dezen nacht,
wanneer de maan opkomt, ontmoet mij dan
op deze zelfde plaats, dit heilige boschje,
waar Memnon hoort, hoe uw geloften aan
hem verbroken, en mijn geloften aan u ge
wijd worden 1 en zoo waar ik leef zweer
ik u, dat ik «geheel de «uwe zal zijnl Maar
laat mij nu alleen om te bid'den!"
Zij hief 't hoofd op en zag in zijn oogen vol
aanbidding, toen kuste zij hem met een
vreemde, ernstige leederheid, als zeide zij
hem vaarwel en verzocht «hem met een
vriendelijk gebaar te vertrekken. Opgewon
den en blozend van vreugde gehoorzaamde
hij haar gebaar en verliet haar op dezelfde
schim-aöhtige wijze waarop alle andere per
sonen in 'dit bovenaardsclie drama vertrokken
waren. Zij keek hem na met ireurigen ver
langenden «blik en wierp zich toen blijk
baar in groote wanhoop op de knieën voor
het onbewogen Hoofd op zij«n rotsig voetstuk
en bad overluid:
„O, verborgen en onbekende God dien wij,
arme aandsciie schepselen trachten, af 4e
beeldenI geef mij kracht om onzelfzuchtig
lief «te hebben «liet geduld om zonder kla
gen te lijden! Gij Ilart van Steen, temper met
uw koude wijsheid mijn arm snel kloppend
hart van vleeschl Help mij den storm in mijn
ziel lof bedaren te «Imengen en laat mij zijn,
zooals gij zijt, onbuigzaam onbeweeglijk,
behalve wanneer de zon muziek aan uw
droomeiid voorhoofd ontlokt, en u zegt dat
het dag is! Vergeef, o groole God, vergeef
de fout van mijn geliefde I een fout die
niet zijn schuld, maar de mijne is, louter
omdat ilc leef en hij mij schoon gevonden
heeft, laat alles goed zijn voor hem, maar
laat voor mij nooit meer iets goed of slecht
zijn en leer mij mij oo«k «den zonsop
gang aanschouwen!"
Haar slem zweeg een nevel kwam voor
een oogenblik over mij en toen hij optrok,
werd hetzelfde tooneel mij geloond, onder
het schijnsel van het spookachtig licht der
maan. En zij, «die zoozeer op mijzelf geleek,
lag dood aan den voet van het groote Stand
beeld, de «handen op de borst gevouwen, de
oogen gesloten, de mond glimlachend als in
den slaap, terwijl naast haar de priesterlijke
«minnaar snikte en weende, haar aanroepend
«bij iederen teederen naam, ihaar levenloos
lichaam met zijn aimen omvattend, haar ge-
«laait bedekkend met nutteiooze hartstochte
lijke bussen en -haar in woeste smart terug
roepend uit ide stilte, waarin haar ziel ont
vlucht was. En toen wist ik dat zij elke zelf
zuchtige gedachte terzijtde gezet had in een
gevoel van plióht, zij had gekozen, wat zij
meende, dat de eenige uitweg uit de moei
lijkheid was, om de eer van 'haar minnaar
te redden had zij zichzelf gedood. Maar was
het wijs of dwaas?
Deze gedachte kwam jtélkens en telkens
weer bij mij op. Zij had haar leven gegeven
om een verkcerdbegrepen geloof te dienen,
zij «had zich gebogen voor de conventies van
een tijdelijk menschelijk wetboek, maar toch
stond God ongetwijfeld boven alle vreemde
en onnatuurlijke stelsels door menschen ge
bouwd voor hun gemak, ijdelhekl of voor
deel. En was de Liefde niet datgene, wat God
het «meest nabij kwam? En indien deze beide
zielen bestemd waren om elkander te bemin
nen, «konden zij dan gescheiden worden, zelfs
door hun eigen onbezonnenheid? Deze vra
gen werden op eigenaardige wijze aan mijn
innerlijk bewustzijn opgedrongen, toen ik
weer neer zag op het arme, tecre lijk lusschen
het riet en ide palmen van de traag stroo-
mende rivier en de luide wanhoopsklachten
aanhoorde van dien man, wicn zij een vreug
de, een inspiratie en overwinning had kun
nen zijn, indien de wereld niet geweest ware,
zooals zij nu is, dc man die, toen het licht
van de maan op «hem viel, «mij in zijn bleekc
en ellendige trekken de spookachtige «gelijke
nis van Santoris deed zien. Was het goed,
vxueg ik mijzelf, «dat de twee volmaakte lijnen
van een onderlinge liefde vaneen gereten
wei-den, of indien het, zooals sommigen
mochten meenen, goed was volgens tijdelijke
en convenlio-neele begrippen van „recht",
was het mogelijk ze zoo te scheiden? Zou het
niet goed zijn, indien wij allen nu en dan
bedachten, dat er een eeuwige wet Yan har
monie is tusschen zielen evenals t/usschen
bollen en dat wij, wanneer wij zeiven een af
wijking bewerkstelligen, ook disharmonie
verwekken? En wederom dat indien dis
harmonie het gevolg is van onze bemoei
ingen, dit tegen de wet is, die weder door de
werking van natuurlijke krachten tot samen-
klank gebracht moet worden, hetzij dil tien,
honderd, «duizend of tien duizend jaar moge
duren? Va«n welk nut' is dan de strijd, dien
wij altijd in ons bekrompen cn eng dage-'
lijksch leven voeren om de «wijze en heilig©
voorschriften der Natuur te weerstaan? I®
het niet beter gehoor le geven aan «de volhar
dende muziek des levens, terwijl zij ons in d®
ooron klinkt? Want ten slotte moot alles zich
Baar de Natuur schikken, haar weg is Gods
weg, cn Gods weg, -de eenigel Zoo dacht ik»1
terwijl ik half dioomend aanschouwde, hoe
«liet visioen van de «doodc vi-ouw cn haar wan-i
hopende minnaar in de ondoordringbare
schaduwen van het mysterie verdween. 1
Weldra werd ik mij bewust van een diep
brommend geluid als hel onderdrukte ge
gons van vele duizenden stemmen, en mijn
•oogen opslaande, zag ik den ruimen cirkel-^
vorm van een groot arena, volgepropt mef
menschen. In hot midden en voor de traps-
gewijze rijen van zitplaatsen bevond zich een'
schitterende tent van goud!, met blontkleurigo
zijde behangen en met festoenen van rozen
ver.sicrd. Daarin zat een zwaar gebouwd,'
zinnelijk uitziend man, komnklijk gekleed en
•gekroond en zulk een overvPoed van juwee-
len dragend, dat hij letterlijk gekleed scheen
in schitterende lichtpunten. Sohoone vrouwen
waren om hem heen verzameld, jongens met
muziekinstrumenten hurkten aan zijn voeten
bedienden stonden aan beide zijden om
gevoüg te geven aan zijn geringste woord of
wenk en aller ooge>n waren op «hem gevestigd!
als op de een of andere gtod, Idle door den
afgodendienst van een volk aangebeden werd.
Wordt vervolgd.
