DE EEMLANDER'
II"* Jaargang.
Maandag 21 April 1913.
FEUILLETON.
Ii° 284
BUITENLAND.
Het Eeuwige Leven.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor rsfoort f J*?®*
Idem franoo per po.»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - l v.
Afzonderlijk© nummers °*°5,
ï)eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Foeetdagen-
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIEN:
Van 15 regels t <*.5<k
F.lko regel meer O.IO#
Dienstaanbiedingen 25 cents bg vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor liandol on bodrgt bestaan zoor voordeelige bepalingen
tot het herhaald udvorteoron in dit Blad, bij ubonnoment.
Eene circulaire, bovattoudo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezondon.
Weekoverzicht.
IHet zij'n voorjaa-rsbeloften M om ons heen:
de bottende hoestere, het ontluikende groen,
de met-dcn-dag-feLler plekkende kleuren
pracht van onze ccht-Hollandsclie tulpen en
hyacinthen, het vogelenconcert, dat ons
steeds vroeger en blijder wekt en ten slotte
het Bcdlzebubsfcest der huisvrouwen, even
echt-Hollandsch berucht als onze bloembollen
beroemd zijn, de schoonmaak.
Het gei'aag en geschrob, de kale muren
en kale trappen, de leege kamers en de volle
portalen, hel zijn alle manifestaties van de
Ncderlandsulie huisvrouw, die op haar ma
nier de blijde boodschap van het naderend
voorjaar verkondigt.
Maar wat zonderlinger is, d'Lt jaar maken
ook de mannen zich op 0111 mee te doen aan
de groote schoonmaak. Hun mouwen zijn
reeds opgestroopt, emmers helder water
dragen zij aan, bezems en boender» staan
reeds tegen den wand en deuren en ramen
zijn wijd opengezet, opdat de heerlijke len
telucht de duffe atmosfeer verfrissche en hot
weldadige zonnelicht binnendringc.
Eu zij, die het huis bewoont, waar de
mannen zich zoo weien, de Nederlandsche
Maagd, zij knikt goedkeurend doch, Holland-
sche die ook zij is, betreurt zij, dat het alleen
mannen zijn, die haar huis moeien schoon
maken en dat de vrouwen niet mogen mede
helpen.
De vorige week hield Patrimonium zijn
jaarlijksohe bondsvergadering. Duidelijker
dan ooit kwam alweer het tweeslachtig ka
rakter van Patrimonium uit. Aan den eenen
kant de leiders, voor wie Patrimonium in
de eerste plaats moet dienen om de chris
telijke arbeiders zoet te houden en gewil
lig in het politiek coalitie-gareel te doen
loopen; aan den anderen kant de christe
lijke werklieden, die in Patrimonium hun
vakvereeniging zien, welke vóór alles hun
sociale belangen zal behartigen. Geen won
der, dat het Uisschen deze beide giroepen
telkens tot 'n botsing komt of dreigt te ko
men.
Naast de aandoenlijke hondentrouw van
den ccn, die alle daden van de coalitie-re-
geerin-g goedkeurt en goedpraat, staat de
twijfel van den ander, wiens oogen helder
genoeg zijn 0111 te zien, dat het slechts ker-
mis-schitiering is, waarin de coalitie zich
aan den arbeider vertoont.
De afgevaardigde van Amsterdam ter
bondsvergadering wees er op, dat het ver
kiezingsprogram van Patrimonium dit jaar
hetzelfde was als voor 4 jaar. Vier jaren wa
ren voorbij gegaan en dezelfde punten zijn
weer door het bestuur van Patrimonium op
het program gebracht. Gaan wij wel voor
uit, vroeg deze afgevaardigde, ontevreden
over wat tot dusverre verkregen was. Hij
constateerde, diait er te w.einig gevoel is voor
de sociale nooden der werklieden en hij
wensohte, dat er meer aandrang van' Patri
monium zou uitgaan, opdat zoo spoedig mo
gelijk recht werd gedaan aan de werklieden.
Want recht hebben dezen op sociale wetten,
welke zij niet wcnschen als gunstbetoon.
En dezo afgevaardigde stond niet alleen.
Zaandam sprong hem bij en Dordrecht liet
zelfs 'n licht dreigement hooren: Patrimoni
um moet ei- op kunnen rekenen, dal de soci
ale wetgeving wat minder tra'ag gaat, an
dere houdt men ons rai-et langer vast.
Maar toen aHen hun hart weer eens ge
lucht hadden, kwamen do politieke stuca-
doors, en met hun probate onderwijs-kalk
stopten zij alle scheuren en scheurtjes weer
netjes toe.
Maai' er zijn andere scheuren, die dieper
gaan. Het stembusgcschachcr moge tot 'n
vast a cc oord geleid bobben, vernederend
vooral voo«r de christolijk-historisdhe voor
mannen, die uit vrees om uitgeworpen te
worden 2 zetels prijs goiven en toestemden,
don Ommenscken zetel op zich zelf te gaan
veroveren om denzeive daarna af te staan
aan de anti-revolutionairen bewaarheid
staat te worden, dat het bestuur wikt, maar
de kiezer beschikt. Noch in Ommen, noch
in Ede luisteren de ohr.-hist. naar het hoog
beveL Leiden capituleerde.
Maar nog op andere punten brak er brand
uil in de houten stad van de christelijk-kis-
torischen. Eenigjo bekende mannen, wion
christelijk bloed door de aderen vloeit van
liberale smelten vrij, hebben den volke kond
gedaan, dat zij op 24 April, wanneer over
het voortbestaan der coalitie gedelibereerd
zal worden, aan de vergaderde chr.-hist.
n motie zullen voorleggen, waarin onom
wonden de coalitie veroordeeld wordt.
Balen zal bet niet. De motie zal met slem-
me nmeerderhe id verworpen worden, de
voorstellers trekken zich terug in de woes
tijn der vergetelheid, de ooalille.... en de
kamerzetels, welke dr. Kuyper den chr.-liist
goe<\guiistig heeft toebedacht, zijn gered.
Maar de doodsklok blijft lulden voor de
Christ.-Iiist. Unie. Van 'n andere zijde dreigt
alweer 'n gevaar. Rechtzinnige Hervormden
hebben opgericht 'n Bond van Hervormde
Kiezers, welke zich vierkant Legen de coalitie
keert. O zeker, groote invloed zal van diieu
Bond nog niet uitgaan, maar de Christ.-Hist.
Unie brokkelt al meer en meer af en. verliest
haar aanhang juist daar, waar zij dien het
meest noodig heeft.
In het jongste nummer van het Utreclit-
sche vrijz.-dein. weekblad",,Vooruitgang" is
meer dan de helft van het redactioneele ge
deelte gewijd aan Amersfoort (waar het
blad sporadisch lezers heeft) en nog wel aan
'n quiaestie, welke, hoe opgeblazen ook, het
meorcndccl dei- lezers buiten Amersfoort
weinig belang zal inboezemen, de quaestie
van het driepunt je aan den Ufcrcclktsohen-
weg, waaruit de Amerefoortsche vrijzinnig-
democraten politieleen munt dachten te slaan
in den verbitterden strijd, welke aangebon
den is tegen hun partijgenoot, het raadslid
Gerritsen cn steeds gr ooi er en wanstaltiger
vormen aanneemt. Het gaat er mee als met
'n sneouwbal, welke, eenmaal aa-n het rollen
gebracht op 'n hellend vlak, alles wat op
haar weg ligt, mee pakt. Zelfs mr. Van En-
gen wordt thans in de dolle vaart meege
sleurd.
De vorige week reeds maalden wij mel
ding van 'n artikel in Vooruitgang, onder-
tcekend mr. F. A. van Engen. Thans bevat
het blad lvet slot met dezelfde onderteeke-
ning.
Mr. Van Engen stond kier voor 'n ondank
bare- taak. Om in zake de aanklacht, we
gens smaadschrift, door den heer Gerritsen
ingediend, de waarheid van het ten laste
gclegdo feit te kunnen bewijzen, moest hij
als verdediger optreden van Piet van de
Eem, de schrijver van het bewuste artikel
in de Vooruitgang, 'n Beter advocaat had
deze Piet niet kunnen vinden, inr. Van En
gen heeft van z'n pleidooi gemaakt, wat er
van te maken was, maar helaas, geen bouw-
weiik, boe schitterend ook voor het oog, kan
bestaan, zoo het fundament niet deugt.
En dat was het geval. Mr. Van Engen bouwt
z'n hec-le pleidooi niet op de officieel©
gegevens omtrent de driepunt-quaestie ver
schaft door den wethouder van Esveld inde
jongste vergadering van den gemeenteraad,
docli op het korte communiqué van. een le
den vei'ga dering dor kiësvereeniging Gemeen
tebelang, zooals dit In ons Dagblad was op
genomen.
Ilanüiig is dit wel, maar de waarde van
het betoog ,gaat daardoor ten cenenmalc ver
loren. Men proeft te zeer den advocaat.
Ook Biet van de Eem is na 5, 6 weken
weer opgedroogd van de emmers koud wa
ter, welke bij over z'n hoofd -gehad heeft. Iliji
schijnt nog eens dunnetjes te willen over
doen, wat hij destijds reeds leverde en wat
mr. Van Engen hem sindsdien verbeterde.
Wij zullen hem niet -storen!
Politiek Overzicht.
Turksch-Armenische zorgen.
De vrede tusschen Turkije en de Balkan-
stalen staat nu inderdaad voor de deur. De
Koning van Montenegro moge nog dralen,
of hij, om zich voor de teleurstelling van Sku-
tari schadeloos te stellen, met eene aanbie
ding van geld genoegen zal nemen of wel,
ooii zich te dekken tegen zijn ontevreden
volk, zal aandringen otp het ingrijpen van
een internationaal detachement landings
troepen; maar dat kan don vrede niet
meer tegenhouden. De vrede is in aantocht.
Voor de tweede maal rusten aan de Tsja-
taklja-linién de wapenen, en. ditmaal koes
tert men geene vrees, dat het zwaard weer
uit dic sclieede zal gaan. In de diplomatieke
klingen twijfelt men er niet aan, dat de
formeele handeling van het sluiten van don
wede niet lang meer oip zich zal laten wach
ten. Men spreekt daar reeds minder over den
ten einde loopenden Balkanoorlog dan over
't geen daarop zal volgen. Nieuwe zorgen
komen op en vragen de aandacht. Ten deele
koanen zij voort uit de bezwaren, dio de vcr-
deeling van den buit in het voormalige
Europeesche Turkije met zich zal brengen.
Maar ook in Aziatisch Turkije pakken zich
wolken samen. Achter de Balkanzorgen ko
men de Armenische zorgen o.p, die ten nauw
ste samenhangen met het vraagstuk van hel
behoud van het Turksche rijk in Azië.
In verband met het nu to berde komende
Armenische vraagstuk wordt uit Konstan-
linopcl aan de Vossisohe Ztg. bericht:
„Voor do besturende leringen- komt bij het
sluiten van den wapenstilstand ook het Ar
menische en Syrische vraagstuk in aanmer
king. Zij kunnen zich -er niet over misleiden,
dat de toestanden in oostelijk Anatoliö, Syrië
en andere deel&n van het rijk in klimmende
male bedenkelijk wordt, en willen zich be
schermen tegen het verwijt, dal zij ter wille
va>n zaken van secundaire beleekonis ern
stiger plichten hebben verzuimd, welker
verwaariooziing noodlottig zou kunnen wor
den voor het voortbestaan van het rijk. Het
is niet aan te nemen, dat de regcering ver
rast i9 geworden door de jongste berichten
uit Oostelijk Anatolié. Zij moet kennis ge
had hebben van de verontrustende aanwij
zingen eener wijdvertakte beroering, die da
Turksche en de Armenische kringen gezind
zijn, op Russische rekening te stellen. Ook
in de door het toevallig springen van een
bom aan t licht gekomen samenzwering in
Erzindjan wil men den vinger van Rusland
zien, waartoe hel Armcnisch-revohilionairi»
comité Dasjnaksoetjoen, of althans een deel
er van zich 111 onbegrijpelijke verblinding
voelt aangetrokken.
De toestanden zouden zich nooit zoo ver
hebben kunnen ontwikkelen, als de verschil
lende Turksche kabinetten van de laatste
jaren bedacht waren goweest op hunne plich
ten jegens de Armeniërs en inzonderheid
zich gelegen hadden Laten zijn aan eene ver
standige regeling van de grondkweslie. Maar
tot in den jongsten tijd heeft de regeering
uit zorgeloosheid of miskenning van den
ernst van den toestand gedraald met het
ter hand nemen van het hervormingswerk;
tot heden zijn nog niet eens de leden be
noemd van de commissie, die zich voor de
uitvoering van de hervormingen naar Ana
lolic moet begeven.
Inmiddels nemen, als men Armenische
berichten mag gelooven, de Russische intri
ges een steeds bedenkelijker omvang aan.
Particuliere berichten, die in Konstaivtino-
pel zijn ontvangen, wijzen onder het noe
men van namen op hoofden van Koerden-
stammen, die Rusland door geld voor zijne
plannen moet hebben gewonnen, en voor
welker uitvoering, naar beweerd wordt, ook
reeds troepen bereid worden gehouden.
Russisch goud moet ook het wonder heb
ban bewerkt, dat door veeljarige vijand
schap gescheiden familiën zich verzoend
hebben 0111 gezamenlijk voor Rusland te wer*
ken.
Onder dezo omstandigheden zou Turkije
er goed aan doen, dc gebeurtenissen in
oostelijk Anatolié in het oog te houden, om
door het spoedig ter hond nomen van do
Armenische landkwestie te redden wat nog
kan worden gered, opdat het haar niet zal
gaan als in Syrië, waar zij eindelijk aan dt
Arabische taal in school, bestuur cn rechte
spraak de plaats wil aanwijzen, dio haar toe
komt. Zij is tot dit besluit gekomen ap hel
tijdstip, waarop de separatistische of altham
eene afscheiding voorbereidende autonomis
tische beweging onder welwillende bescher
ming van de belanghebbende stalen cenc be
denkelijke uitbreiding van kracht hoeft vei*
kregen."
I>e Italkau-oorlog.
Aan boord van hel stoomschip linperatoi
Traja in de Zwarte zee. (Per radio telegrafie
viu Constanza), 20 April. De opperbevelheb
ber Izzot Pacha heeft zich naar Boelair bo
geven, naar men gelooft, om cenc onzijdig!
zóne vast te stellen cn, volgens niet bevestig
de geiuohlen, 0111 Grieksclie gevolmachtigde!
voor een wapenstilstand te ontmoeten.
Volgens particuliere berichten uit Iladem»
keui van 3 April, is het Bulgaarsclie leger vooi
Tsjataldja vertrokken naar Dcmolika en De-
deagatsch. De Turken gaan voort versterkin
gen en stukken bclegeiTingsgcseliut, k men
de uit Duitschland naar Tsjataldja te zen
den.
Weenen, 19 April. Uit Ccltinje wordt
aan den Südslavisdhen Korrcspondenz ge
meld: De Groote Raad, waaraan de konink
lijke familie en de ministers zullen deelne
men, zal heden plaats hebben. Men gelooft
dat het beleg van Skulari zal worden opge
heven.
"Weenen, 19 April. Volgens de avond
bladen zou dc koning van Montenegro sinds
den 17én opnieuw de forten van Skutari bom
bardeeren en projectielen werpen 111 de stad,
waar een groote nood moet hcerschen.
Konstanlinopel, 20 April. Dc op
perbevelhebber Izzct Pacha, Mahmocd Pa
cha en Zia Pacha zijn uit Boelair terugge
keerd, waar zijn gisteren den wapenstilstand
hebben onderteekend mot de gevolmachtig
den van de bondgonooten, uitgezonderd .Mon
tenegro.
Griekenland, heeft -door bemiddeling van
Duitschland voorgesteld te beginnen met <Io
terugzending ran de krijgsgevangenen op
voorwaarde, dat zij niet meer zullen deelne
men aan de militaire operation. Een eerst®
konvooi, 7000 man omvattend, zou in Merin*
aan land gezet worden op voorwaarde dal
de Turksche vloot de transportschepen nidi
zal aanvallen.
Sofia, 18 April. De Mir spreekt d®
thoop uit, dat hel antwoord van dc bondge-
nooten morgen zal worden overhandigd.
Het blad beschouwt den oorlog als geëin
digd.
Belgrado, 18 April. Eene offi-
cieuse nota zegt: Wij verzekeren, dat geett
enkel uitstel van het antwoord op de not®
van de groote mogendheden aan Servië kaa
worden gteweten. De Servische regeering
heeft altiid hare antwoorden o.p een behoor
lijken tijd overhandigd.
Niets vormt den miensoh meer dan hel zien
Van der menschen levensloop en levenslot
Een Roman van Liefde,
40 door
MARIE CORELLL
Een woeste zdel Somber grijs en grootsch
In haar aanrollenden toorn; haar hooge gol
ven rezen en daalden als zich 'bewegende
bergen, tdoor een aardbeving geschokt,
licht en duister worstelden tegen elkander
in haar donkere afgronden en tieinididen der
tuimelende schuimkoppen ik kon het
woeste sissen en bulderen van de branding
hooren op een onzichtbare rotsige kust, ver
weg en mijn hart werd koud van angst,
toen ik een schip met volle z-eilen tegen den
hevigen wind op die onstuimige waterwoe
stenij zag worstelen als een veier, losgeraakt
uil den vleugel van een zeemeeuw. Voort-
vliegend als een gejaagd schepsel, dook het
top en neer, terwijl zijn boegspriet in de
diepe afgronden verdween, waaruit het tril
lend weer omhoog steeg als in lichtvaardige
verachting en toen het nader en nader in
het gezicht kwam, kon Ik enkele dier men-
•chelijke wezens aan boord onderscheiden
den stuurman, idio met scherpe oogen in
de dieper wordende duisternis van den
storm -tuurde, zijn -haar en .gelaat met
schuim bespat, .de matrozen hard worste
lend 0111 de tuigage te redden, dat dreigde
verscheurd en in zee geworpen te worden,
toen zweepte een reusachtige golf het
onmiddellijk vóór mij en ik zag de twee per
sonen, die anij gedurende deze vreemde be
goocheling voortdurend werden geloond,
de man met het gelaat van Santoris de
vrouw met mijn eigen gelaat, zoo getrouw
weerkaatst, dat 't mij leek, alsof ik mij in
een spiegel zag. En juist nu was de gelijke
nis van ons beiden beter en treffender, dan
•dit in een der vorige visioenen geweest was
dat wil zeggen, wij geleken bijna zooals
wii nu bestonden.
De man hield de vrouw naast zich vast
met een arm omvat, haar en zichzelf steu
nend en de andere om een der wankelende
masten. Ik zag haar tot heim opzien met hel
licht van een groote hartstochtelijke liefde
in haar oogen. En ik hoorde hem zeggen:
„Het einde der smart en het begin der
vreugdeI Zijt gij niet 'bevreiesd?"
,3evreesd?" En haar stem beefde niet.
,yMet jou?"
Hij drukte haar dichter aan zijn hart en
kuste haar niet ééns, maar rale malen in ge
mengde verrukking en wanhoop. „Dit is de
dood, mijn geliefde 1" zeide hij.
En haar antwoord weerklonk met teedere
zekerheid.
„Neenl niet de dood, maar leven!
en liefde!"
Een kreet ging op uit matrozen - een
kreet van hartverscheurenden doodsangst,
en schrikwekkende golven, die gezamenlijk
dreigend kwamen aanrollen wierpen zich als
reuzen-moordenaars op het tcere en hulpc-
looze vaartuig en verzwolgen het hel ver
dween mcl ontzaglijke snelheid, als een
kleine vlek op den oceaan, ingezogen in de
waterkolk de groote «en plechtige grauw
heid der zee strekte er zich als een lijkwade
over uit, het was een niets, in het niet ver
zonken! Ik zag hoe een reuzengolf In kris-
tallijn geschitter yan donker saffier zich ver
hief en zich over de plek krulde waar al
deze menschenlevens en liefde verdwenen
waren, en toen kwam e rover mijn ziel een
plotseling gevoel van intense rust. De groote
zee werd voor mijn 00een gladgestreken in
fijne rimpels, die zich weer langzaam in
nevel oplosten en bijna vond ik mijn stem
bijna openden mijn lippen zich om te
vragen: „"Wait beteekent dit visioen der zee?"
toen een geluid van muziek mij juist, toen
ik begon te spreken, tegenhield de muziek
van teere snaren als van duizenden harpen
in den hemel. Be luisterde, met iedere zenuw
gespannen mijn blik nog gievestlgd zonder
veel te zien op 't zware, grijze vlies, dat voor
mij hing dat mystieke heme kloek, waarop
een Goddelijk schilder in levende vormen
en kleuren tafereclen schilderde, die ik in
een soort van vage vreemheid herkende,
maar toch niet kon begrijpen en terwijl
ik toekeek welfde zich een regenboog, waar
van elke kleur verdiept was lot zuLk een
brandende schittering, dat zijn licht bijna
ondragelijk verblindend was, in een vol
maakten halven cirkel over de wolken! Ik
uitte een onwillekeurdgen kreet van verruk
king want hei was geen aardsohen regen
boog, -dien ik gezien had. Zijn trillende schit
tering scheen tot in het middelpunt en het
hart der ruimte door te dringen hemels
teer en toch diep, gloeide elke afzonderlijke
kleur met de gloedrijke pracht eens hemels,
waarvan gewone stervelingen niet droonten
en te heerlijk voor menschelijikë beschrijving
is. Het was liet stralend berouw van den
storm, de verzekering van vreugde na smart
de hartstochtelijke liefde der ziel, die
omhoog steeg in volmaakten vorm en schoon
heid, na lange gevangenschap in bevroren
diepte van verdrukking en eenzaamheid.
Het was volmaakt, wat men zich van een
goddelijke belofte ook maar denken of droo-
men Icod!
Mijn hart klopte snel tranen sprongen
in mijn oogen en bijna onbewust drukte
ik de vriendelijke, sterke hand, die de mijne
omvatte. Be beefde even maar ik was te
verdiept in het aanschouwen van dien tri
omfboog in den hemel om de beweging op
te merken. Langzamerhand begonnen de
kleurrijke tinten le verblceken, zeer lang
zaam en bijna onmerkbaar werden zij flau
wer en flauwer tot eindelijk alles nevelach
tig grijs was als te voren, behalve op een
plek, waar lange lichtstralen waren als van
een zilveren regen. En toen kwamen vreem
de, snel voorbijgaande Hooneelen als van
wolkformaties, zich voortdurend wijzigend
en veranderd, waarin Ik telkens dezelfde
twee personen, zoo gelijk en toch zoo ongelijk
aan onszelven, herkende, die de stomme ge
tuigen van elk tooneel waren maar alle#
ging nai in absoluut stilzwijgen voorbij er
was geen geheimzinnige muziek, de stemmea
zwegen, alles was stil
Plotseling kwam er verandering over wal
ik den hemel dacht, de woLken werden van-
ran gereten als het ware om een streek gloe
iend, amberkleurig rood -te toonen en ik
aanschouwde wat op een groote, gesloten
Poort geleek, die als met goud gegrendeld
scheen. Hier vormde zich langzaam een ge<
sialic de gedaan-te van een vrouw, di®
voor den gesloten afsluitboom geknield lag,
met de handen in aandoenlijke smeeking ge*
vouwen cn omhoog geheven. Zoo vreemd
verlaten cn eenzaam was haar aanblik, in al
die hemelsche pracht, dat ik bijna om haan
had kunnen schreien, buitengesloten als zjgj
scheen van dc een of andere mysterie, onbe
kende pracht Rondom haar welfde zich hel
groote ruim des hemels onder haar en
boven haar was de woestenij der oneindig®
ruimte en zij een broze ziel, onsterfelijk
gemaakt door het onbluschbare vuur van
liefde, hoop en herinnering, zweefde tua«
schen de diepten van onmetelijke uitgestrekt
hcid, als een dwarrelend blad of sneeuw*
vlok! Mijn hart leed om haar, onbewust b®<
wogen mijn lippen zich in gebed:
..O laat haar niet altijd verbannen en al*
leen blijven!" fluisterde lk inwendig. JLiev®
God, heb medelijden! Ontsluit de Poort, eal
laat haar binnen! Zi) heeft zoo lang ge*
wacht!"
Wordt vervolgd*