Ii° 2S5 83"° Jaargang.
Maandag 5 Mei 1913.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
BUITENLAND.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. „D E EEMLAN DER". Uitgevers: VALK H OFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort o» f l.OO.
Idem franco per post 1.50.
t Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
A&onderlijko nummers 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagelijks, bohalve op Zon- en
Feestdagon.
iAdvertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50*
Elke regel meer U.IO,
Dienstaanbiodingon 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoolige bepalingon
tot het herhaald advortoeren in dit Blad, bij abonnement.
Eono oirculairo, bovattendo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Weekkroiiiek.
'n Zeer kras staaltje van brutale partijbe-
aoeming heeft de Tweede Kamer deze week
weder op hare zwarte rekening bijgeschreven.
Ter vervulling van eene vacature in den
ELoogen Raad moest de Tweede Kamer 'li
voordraht van 3 perscmcn opmaken, waar
van de Koningin dan no. 1 tot lid heeft te
benoemen. Do Hooge Raad zelf had op de
aanbeveling yan 6 candidalen bovenaan ge
plaatst jhr. rar. R. Feith, raadsheer in het
gerechtshof te 's Gravenhage en als no. 2
mr. H. C. Dresselhuijs, secretaris-generaal
bij het departement van justitie, beiden dus
allereerste krachten, die dan ook door alle
juristen voor deze vacature als de aangewe
zen mannen beschouwd werden.
De anli-rev. hakkers en dominees en de
roomsche Brabantsche en Limburgsche ge
leerden in de Tweede Kamer hebben het ech
ter anders beschikt. Jhr. mr. Feith moge de
aangewezen en de meest bekwame jurist ge
weest zijn om lid te worden van ons hoogste
rechtscollege, het kon den heeren niets sche
len, hij was liberaal en daarmee waren z'n
kansen verkeken.
Bij eerste stemming reeds, met 41 van de
64 stemmen, werd als no. 1 op de voordracht
geplaatst de vijlde van de aanbeveling van
den lloügen Raad, een in de juristenwereld
vrij onbekende acliter-Brabantsclie grootheid,
wiens naam ons alweer ontschoten is.
Men had het zien aankomen. De roomsche
pers had reeds getoornd legen de aanbeve
ling van den Ho ogen Raad: die vacature komt
ons toe, hel is onbillijk, dat er maar 2 room-
schen in den Iloogen Raad zilling hebben,
(weliswaar zijn er reeds 3, doch een hunner
wordt niet voor onverdacht-ultramontaan
aangezien), daar moet 'n derde bijkomen.
Alles werd op haren en snaren gezet en wij
zijn er zeker Yan, al was er in heel Neder
land geen enkele roomsche jurist te vinden
geweest, men zou desnoods nog wel 'n
roomsch zaakwaarnemerlje opgescharreld
hebben, opdat men toch maar vooral de
portie van de taart krijgen zou.
De a.-r. Rotterdammer heeft nog tegen dil
drijven gewaarschuwd, en er den nadruk op
gelegd, dat bij de samenstelling van ons hoog
ste rechtscollege toch uitsluitend op bekwaam
heid gelet en de politiek het zwijgen opge
legd moest worden; hel lieelt niet mogen ba
ten. Dat komt er nu eenmaal van, als die sa
menstelling gelegd is in handen van een poli
tiek lichaam. Dil kan goed gaan, zoolang het
politieke lichaam zich op het juiste standpunt
weet te plaatsen, maar het gaat mis, zoodra
de meening ingang gevonden heeft, dat de
politieke partijen er niet zijn om de rijksbe
langen te behartigen, maar dat het Kijk en
de haantjes er zijn ter wille van de mate-
ricele belangen der politieke partij, die de
Waarom, o mensch, zijt gij doof voor goe
den raad maar niet voor vleierij.
Een Roman van JLiel<Ie,
50 DOOR
MARIE CORELLL
Eindelijk besloot ik de dingen te la
ten loopenzooals het viel en binnen
ie eerstvolgende twee of drie dagen de Iiar-
lands te verlaten. Ik was van plan den heer
Harland te verzoeken, mij te Portree aan land
te zetten, vanwaar ik de stoomboot naar
Glasgow kon nemen, elke uitvlucht kon
voor dit haastig vertrek dienst doen ik ge
doelde nu, dat vertrek noodzakelijk was. Een
Raelit muzikaal geluid van hellen drong op
dit oogenblik Lot mij door, waarmede hel
middagmaal werd aangekondigd -5- ik ver
liet het vertrek der „prinses" en ontmoette
Santoris aan den ingang van het salon. Er
tyas niemand anders; toen ik naar hem toe
ging, nam hij mijne hand en bracht die aan
Bljn lippen.
^Hebt gij nog^geen besluit genomen f zei
tij zacht en glimlachend. „Neem voldoenden
tijd!"
Ik sloeg de oogen op en alle twijfel scheen
Verdwenen door onzen wederkeerigen blik
ik glimlachte als antwoord op zijn blik
Wij lieten eikaars hand snel los, toen de heer
rijksprovisiekamer heeft weten te bemachti
gen.
En dit aan verkiezingen al te rijke voor
jaar heeft de groote politiek, die echter
vaak ook heel klein is, de gemeentepolitiek,
die a 11 ij d liecl klein schijnt te moeten
zijn, op den achtergrond gedrongen. Toch be
ginnen nu ook de raadsverkiezingen onze
aandacht te vragen. De kiesvereeniging Ge
meentebelang althans schrijft reeds 'n leden
vergadering uit en de agenda vermeldt o.a.
voorloopige bespreking der raadsverkiezin
gen.
Of er veel te bespreken zal vallen? Wij
gelooven van niet. De weg van gemeentebe
lang wijst van zelf.
De vrijzinnige partij hier ter stede bevindt
zich in zeer zonderlingen toestand. Zij is ge
splitst in verschillende groepen, waartusschen
samenwerking dit jaar niet tot stand is kun
nen komen.
liet is vooral Gemeentebelang geweest, dal
de uiterste pogingen gedaan heeft 0111 bij de
raadsverkiezingen eensgezind op Ie trekken
om de aftredende vrijzinnigen, in I de hee
ren Gerritsen en Van der Wal, in III den lieer
Van Acliterbergh, te handhaven. Wij zullen
geen oude geschiedenissen ophalen en vol
staan dus met te conslateercn, dat de andere
vrijzinnige kiesverecnigingen samenwerking
met Gemeentebelang niet wenschten.
Gemeentebelang heeft dus z'n eigen weg te
gaan en zal zeil candidalen moeten stellen,
evenveel candidaten als er vacatures zijn,
dat wil dus zeggen in elk district 2. Gemeen
tebelang laadt hierdoor volstrekt niet den
schijn op zich, alsof het op alle 6 de zeiels
aanspraak maakt; 0111 den toestand zuiver te
houden is niets anders mogelijk. Men kan
toch niet erlangen, dat Gemeentebelang een
of meer plaatsen openlaat voor 'n andere kies
vereeniging, welke de samenwerking juist af
gewezen heeft om de aftredende leden van
Gemeentebelang te bestrijden.
Even weinig reden is er 0111 voor de recht-
sche partijen eenige plaatsen open te laten.
Met is ook alweer niet de bedoeling om de
rechtsche leden allen uit den Raad te drin
gen, maar bij deze verkiezing heeft Gemeente
belang, wil het z'n prestige onder dc vrij
zinnige kiezers behouden, zich op streng
principieel standpunt te plaatsen en bovenal
te waken voor zuiverheid in de politiek. Op
deze beide punten zou Gemeentebelang zon
digen, zoo het, na eerst met de andere link-
sehe parlijen over samenwerking onderhan
deld te hebben, thans plotseling rechts heul
ging zoeken. Zulks zou 'n bewijs van zwakte
zijn, 'n erkentenis van niet op eigen beenen
kunnen staan; en waarlijk, de kracht van Ge
meentebelang is nog niet zoo gering, het bes
te deel van de vrijzinnige kiezers is nog
steeds getrouw gebleven en zal getrouw blij
ven, zoolang Gemeentebelang zich fier zal we-
Harland met den dokter en secretaris van
hel dek kwamen en Catherine zich bij ons
voegde, nadat zij zich had ontdaan van al
haar sjaals en mantels. Zij was .een weinig
eleganter gekleed dan gewoonlijk een
vreemde purperkleurige japon, met goud
draad doorweven en een kanten kraag, om
geslagen aan den hals, deed haar gelijken
op een oud Italiaansch schilderij zoo iets
als ,yPortret van een Dame" kunstenaar
onbekend. Misschien geen aangenaam portret
maar teekenend voor het type van de loome,
zelfgenoegzame vrouw. Wij zaten spoedig
aan tafel een tafel, die rijk en toch beval
lig was ingericht en versierd met kostbare
bloemen en vruchten, ./De mannen, die ons
bedienden, waren allen Oosterlingen, met
donkere oogen en donkere huid; zij droegen
de Oostersche kleeding al hunne bewegin
gen waren vlug, bevallig en toch waardig.
Zij maakten geen geraas onder het bedienen,
geen schotel rammelde, geen glas rinkelde.
Het waren volmaakte bedienden, die ervoor
zorgden niet de gewone, maar berispelijke
fout te begaan schalen aan te bieden aan per
sonen, die in gesprek waren en aldus een
gesprek op ongeschikte oogenblikken te on
derbreken. En wat waren het voor gesprek
ken, allerhande onderwerpen werden aange
roerd en Sanloris bracht ze naar voren met
zulk een handigheid, dat hij ons deed verge
ten, dat er iets opmerkelijks en ongewoons
aan hem zelf of zijn omgeving was, ofschoon
er geen vorstelijker feestmaal in het weelde
rigst paleis voorgediend zou kunnen worden.
Halverwege den maaltijd, toen het gesprek
eenigszins verflauwde, verrukte ons de uitge-
zochtste muziek zij begon zacht en ver
wijderd en zwol aan tot rflke en heerlijke
ten te gedragen. En fier zou het toch zeker
niet te noemen zijn, zoo 'n kiesvereeniging,
alleen uit vrees van zetels te zullen verliezen,
met rechts 'n accoord aanging.
Want dit is zeker, van 'n accoord met rechts
kan slechts hij reppen, die de kracht van Ge
meentebelang onderschat en vreest voor ze
telverlies. Immers zoolang er voor zetelver
lies geen gevaar bestond, heeft nooit iemand
gerept van 'n accoord met rechts. Zelfs toen
'11 zoo algemeen geacht veteraan als de heer
Veis lieyn in district Hl aan do beurt van
aftreding was, heeft Gemeentebelang gemeend
'n legencandidaat te moeien stellen. E11 zou
men thans in dalzelfde district III den zetel
van den heer Ruys onaangevochten willen
laten, zonder zelfs te weten, wie de a.-r. can-
didaat zal zijn?
Wij hangen beslist de idee aan van even-
redigo vertegenwoordiging; 0111 daartoe te
komen is vaak onderling overleg gewenscht.
Maar in de tegenwoordige omstandigheden
zou Gemeentebelang, door 'n accoord met
rechts aan te gaan, zich slechts blameeren.
Zoolang niet alle linksche groepen tot dat ac
coord toetraden, zouden er steeds groote be
zwaren aan verbonden blijven, omdat men de
kiezers niet in z'n hand heelt en de niet-
aangesloten kiezers zich niet aan de afspraak
zouden storen. Wij behoeven hierop niet ver
der in te gaan om aan te toonen, hoe falie
kant de berekeningen zouden uitkomen; wij
zijn er trouwens vrij zeker van, dat de.groote
meerderheid van Gemeentebelang ons stand
punt zal deelen en met ons zal zeggen: niet
rechts, niet links maar den koninklijken weg.
Politiek Overzicht.
De mogendheden en
hlonieRegro.
Van de laatste gezantenconferentie te Lon
den, die verleden Donderdag gehouden is,
was niet veel goeds te berichten. Reuters
agentschap te Londen heeft in eene geïnspi
reerde medededeeling als een verblijdend
verschijnsel gewezen op het feit, dat deze
bijeenkomst niet de laatste is geweest en dat
het mogelijk is gebleken eene nieuwe bijeen
komst Le beleggen. Men zal toegeven, dat dit
een lof is, die uiterst bescheiden klinkt. Maar
het is zeer de vraag of van de nieuwe bijeen
komst, die heden namiddag zal gehouden
worden, zelfs dal zal kunnen gezegd worden.
De toestand van het oogenblik wordt in eene
correspondentie uit Berlijn aan de Frankf.
Ztg. aldus gekenschetst
De gezantenconferenlie van verleden Don
derdag heeft niet eene zoodanige uitkomst
opgeleverd, dat zij de Skutari-krisis dichter
zou kunnen brengen bij eene oplossing zon
der toepassing van dwangmaatregelen tegen
Montenegro. Wel is van de zijde van eene
mogendheid der triple-entente een voorstel
te horde gebracht, dat blijkbaar is terug te
brengen tot hel door den Montenegrijnsclicn
harmoniën, alsof er een vol orchest onder de
zee speelde. Wij keken elkaar en daarna
vragend onzen gastheer aan.
„Weer clectricileit!" zeide hij. „Zoo een
voudig aangebracht dal het niet de moeite
waard is er over te spreken! Helaas is hel
mechanische muziek en die kan nooit zoo
zijn als die, welke door de hersenen en vin
gers worden voortgebracht; hoe het zij, ze
vult de gapingen, als men niet goed meer
weet wal te zeggen iets „veiligs" en dat
geen kans loopt discussie uit te lokken!"
Zijn doordringende blauwe oogen gaven
c. nsklaps diepe minachting te kennen. Ik zag
hem vragend aan en de minachting ging over
in een glimlach.
„Het is niet wellevend een gesprek te be
ginnen," zeide hij, „dat tot onderwerp eener
discussie kan worden. De moderne hersenen
moeten niet al te zeer gespannen worden
ze zijn niet sterk genoeg om zulke inspan-
nihg te doorstaan. Wal zegt gij er van,
Harland?"
„Ik stem het volmondig toe," antwoordde
de heer Harland. „Als regel hebben lieden,
die zoo goed gedineerd hebben als wij van
avond, geen tijd voor geestelijk werk zij
worden een en al spijsvertering!"
Dr. iBrayle lachte.
„Er gaat niets boven een goed diner, als
iemand eetlust heeft. Ik kan het mij indenken,
dat Faust Gretchen zou hebben verlaten voor
een krachtig maal."
„Ik ben ervan overtuigd, dat hij het had
gedaan," stemde de heer Swinton in. „Iedere
man zou dat doen!"
Santoris keek neer op de tafel met een zon
derlinge uitdrukking. Zijn heldere onderzoe
kende oogen namen in een vluggen oogop-
gedelegeerde in Londen geopperde denk
beeld. Maar dit voorstel blijkt weinig ge
schikt te zijn, door Oostenrijk-<Hongarije te
worden aangenomen. In de volgende zitting
van de gezantenconferenlie zal de beslissing
over dit voorstel, die wol niet gunstig zal uit
vallen, medegedeeld worden.
De Skutari-kwestie heeft overigens eene
zekere verscherping ondervonden door de
antwoord-nota van do Montenegrijnsche re
geering, waarin weder eene weigering van
de ontruiming van Skutari te vinden is. Ver
der komt Montenegro ook terug op de kwes
tie der grensbepaling van Noord- en Zuid-
Albaniëhet tracht de discussie over deze
reeds lang door Europa besliste kwestie we
der te openen. Deze mogelijkheid is natuur
lijk geheel uitgesloten en dc manier, waarop
Montenegro de uitnoodiging van de mogend
heden om Skutari te ontruimen heeft beant
woord, wordt hier beschouwd als een duide
lijk bewijs, dat toegevendheid van Monte
negro voorloopig niet is te verwachten. Het
is niet juist, dat op de gezantenconferentie
van verleden Donderdag het besluit werd ge
nomen, aan Montenegro een 48-urig ultima
tum van de zijde der mogendheden te stel
len. Territoriale compensation aan Montene
gro, die volgens medcdeelingen van vreemde
bladen in overweging werden genomen, wor
den in Berlijn ook na de ontruiming van
Skutari als geheel onvatbaar voor discussie
beschouwd. De toestand is dus onveranderd
gebleven. Alle berichten, die gewagen van
eene verbetering van den toestand, zijn niet
bevestigd. Oostenrijk-Hongarije blijft bij zijn
verlangen, dat de Europecsche besluiten zoo
snel mogelijk zullen worden uitgevoerd, en
ook bij' zijne opvatting, dat voor de monar
chie het oogenblik om zelfstandig te hande
len, is gekomen.
Met de opvatting, die hier is weergegeven,
Idopt geheel d<* schildering, die de Nordd.
Allg. Zeitung in hare Wochenrundschau geeft
van den toestand. Het zijn droevige omstan
digheden, waaronder heden de gezantencon
ferentie bijeenkomt, tenzij op het allerlaatste
oogenblik zich nog omstandigheden mochten
voordoen, die een gunstiger vooruitzicht ope
nen.
£>e liniknii-oorlog.
Konstanlinopel, 3 Mei. De minister
van buitenlandsche zaken heeft aan den de
ken der ambassadeurs het antwoord van de
Porte overhandigd, waarin wordt verklaard,
dat zij de uitnoodiging aanneemt om onmid
dellijk de vijandelijkheden te staken en ge
volmachtigden aan te wijzen voor de onder
handelingen over den vrede. De Turksche
regeering, die reeds gevolmachtigden heeft
aangewezen, heeft voor haar deel Londen
gekozen als plaats van samenkomst.
Konstanlinopel, 4 Mei. De staking
van de vijandelijkheden, die feitelijk- reeds
beslaat, zal op bevel van de regeering voort
duren tot aan het sluiten van den vrede.
\V e e n e n, 3 Mei. Het Fremdenblatt heeft
bericht ontvangen, dat aan de gezantenconfc-
rentie verleden Donderdag een voorstel is
voorgelegd, betrekking hebbende, naar men
zegt, op eene motie van den Monlenegrijn-
schen gedelegeerde Popowics. Volgens de Ln
"Weenen heerschende méening zou dit voorstel
niet in staat zijn eenige verandering in den
slag ohs allen op den heer Harland, die
van.sappige asperges genoot, dr. Brayle, die
champagne dronk, den heer Swinton, die van
een schotel nam hem door een der bedien
den aangeboden, Catherine, die op een zedi
ge oude-juffrouwen manier met haar mes en
vork speelde, alsof zij tegen haar zin at
en bleven eindelijk op mij rusten, voor wie
het diner een prettige vcrlooning van weelde
was, waaraan ik ternauwernood deel nam.
„Wel, wat Faust zou willen doen of niet
doen," zei hij half lachend, „zeker is, dat
voedsel altijd in de gunst valt Vrouwen dik
wijls niet."
„Vrouwen," zei de heer Harland, terwijl
hij een asperge omhoog hield, „zijn zoo aan
gelegd, dat zij onveranderlijk of zich zelf of
de mannen, die zij beweren lief te hebben,
vernietigen. Vrouwen verwaarloozen hun
mannen en echtgenooten verlaten natuurlijk
hun vrouwen. Minnenden kibbelen en schei
den om een beuzeling. Het geheele geval is
een vergissing."
„Welle heele geval?" vroeg Santoris glim
lachend.
„De betrekking tusschen man en vrouw,"
antwoordde Harland. „Naar mijn meening
moesten wij ons gedragen, zooals de vogels
en andere dieren doen, wier betrekkingen
noch blindend noch blijvend zijn, maar juist
voldoende om de soort te bewaren. Dat is
slechts wat werkelijk noodig is. Wat liefde
wordt genoemd is niets dan sentiment*'
„Onderschrijft gij dat oordeel, juffrouw
Harland?" vroeg Santoris eensklaps.
Catherine schrikte op, haar gele huid werd
met een bleek blosje 0vertogen.
„Ik weet het niet," antwoordde zij, „ik heb
het nauwelijks verstaan."
toestand te brengen. Het antwoord van dt
Montenegrijnsche regeering schijnt te rnindci
bevredigend, omdat men daarin opnieuw d«
kwestie van de noordelijke en noordoostelijke
grens van Albanië te berde brengt, ofschoon
die kwestie voor goed en onherroepelijk is
uitgemaakt. Voor hel geval, dat Montenegro
zou trachten door deze taktick andere com*
pensatiün te krijgen, is. er aanleiding om nog
maals te doen uitkomen, dat er volstrek!
geen sprake kan zijn van eenige soort van
gebiedscompensatie voor Montenegro. Die
vraag kan niet meer een onderwerp van dis
cussie uitmaken.
Weenen, 3 Mei. Volgens dc dagbladen
dc toestand steeds op hetzelfde punt. Inius-
schcn, ofschoon zich geen enkel feit heeft
voorgedaan, deelen sommige financieels
kringen niet de meening, dat geen enkele on
derhandeling meer mogelijk is met Monte
negro. Er bestaal nog een geringe lioop, dal
dc Oostcnrijksch-Montenegrijnsehe lcrisis kan
worden geregeld zonder toevlucht te nemev
lot militaire maatregelen.
liet zeer zwakke optimisme, dat thans be
staat, rust zeker niet op ccnig stellig feit;
maar doet zich toch gelden. Sommige krin
gen merken op, dat, omdal de gezantencon
ferenlie te Londen Donderdag niet voor goed
uiteen is gegaan, men mag onderstellen, dat
er niets definitiefs zal word n beproefd vooï
de zili'ng van Maandag, in den loop waarvan
het terrein, waarop men zich met elkaar zou
kunnen verstaan, althans kan worden ont*
worpen.
In de politieke kringen te Weenen wordt
verzekerd, dal de Serveu Durazze hebber
verlaten.
Weenen, 2 M e i. Volgens een communi
qué wordt in den ministerraad van de ge*
ïneenschappeiijkeministers geconstateerd daf
er tusschen licn volkomen overeenstemming
bestaat wat de richtingslijn van de buiten*
landsche polilick betreft.
Het Neue Wiener Tageblalt bevat een in<
terview van een staalman, die den minister
raad heeft bijgewoond. Hij verklaart, dat de
toestand uiterst kritiek is. Oostenrijk zou be
reid zijn nu zijne plannen tc verwezenlijken.
De ministerraad heeft zicli bezig gehouden
met de finaneieele cn militaire kwestiën, did
daarbij le pas komen, en namen kennis van
de voor de deur staande militaire beschikkin
gen. De hoop werd uitgedrukt, dat de mili
taire actie van zuiver plaatselijken aard zoip
blijven. Italië zou met Oostenrijk gaan.
De bladen berichten, dat men tot dusver in
Weenen gecne definitieve stelling kan nemen
teil aanzien van de voorstellen, die gisteren in
de gezantenconferenlie werden gedaan.
Parijs, 4 Mei. Uit Ccltinje wordt aart
dc Temps bericht, dat de gezanten de mo
gendheden een nieuwen stap hebben gedaan
bij den Koning van Montenegro 0111 aan l
dringen op de ontruiming van Skutari.
L0 n d c n3 Mei. Reuter heeft de volgenao
inlichtingen ontvangen; Sedert de laatste zit*
ting van de gezantenconferentie heeft zicli
geen enkel nieuw feit betreffende Gkulari voor
gedaan. Hoewel de houding van Oostenrijk
vast blijft, heeft men goede hoop, dat.
do vergadering van ambassadeurs de noté
van Montenegro aandachtig zal bestudeereu
en dat de voorstellen van Popovics tot uit*
,yUw vader gelooft niet in liefde," zeide hij*
„Doet gij hel?"
„Ik hoop, dat ze bestaat," fluisterde zij.
„Maar tegenwoordig zijn de menschen zoo
heel praktisch
,yOh geloof mij, zij zijn het nu niet meer*:
dan zij altijd geweest zijn!" verzekerde San
toris lachende. „Er is evenveel romantiek in
de moderne wereld, als er in de oude was
het menschclijk hart heeft dezelfde hart-
stocliten, maar ze worden meer onderdrukt
en daarom zijn zij gevaarlijker. En liefde j
houdt dezelfde eeuwige heerschappij, ep,
zoo doet jaloezie ook."
Dr. iBrayle keek op.
„Jaloezie is een onbeschaafd iets," zeide
hij. „Het is een soort primitieve hartstocht,
waaraan geen goed geordendo geest moest
lijden."
Santoris glimlachte.
„Primitieve hartstochten zijn even krachtig
als zij steeds waren," antwoordde hij. „Geen
beschaving kan ze bannen. Jaloezie, evenals
liefde is een der machten van den vooruit
gang. Het is een groot kwaad maar een
noodzakelijk even noodzakelijk als oor*
log. Zonder strijd zou de wereld gelijk worn
den aan een stilstaande poel, niets dan on*
kruid en de glibberige schepsels, die bij on
reinheid bcliooren. Zelfs in liefde, do
goddelijkste van alle hartstochten, moest er
iets van onzekerheid, iets van een onopge
lost mysterie zijn om haar het eeuwigduren
de te geven."
/Eeuwigdurende?" vroeg do heer Har*
land, „of eenvoudig, de duur gedurende h«ï
leven?"
Wordt vervolgd*