Ii° 2S5 83"° Jaargang. Maandag 5 Mei 1913. FEUILLETON. Het Eeuwige Leven. BUITENLAND. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. „D E EEMLAN DER". Uitgevers: VALK H OFF Co. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort o» f l.OO. Idem franco per post 1.50. t Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO. A&onderlijko nummers 0.05. Dezo Courant verschijnt dagelijks, bohalve op Zon- en Feestdagon. iAdvertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50* Elke regel meer U.IO, Dienstaanbiodingon 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoolige bepalingon tot het herhaald advortoeren in dit Blad, bij abonnement. Eono oirculairo, bovattendo do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Weekkroiiiek. 'n Zeer kras staaltje van brutale partijbe- aoeming heeft de Tweede Kamer deze week weder op hare zwarte rekening bijgeschreven. Ter vervulling van eene vacature in den ELoogen Raad moest de Tweede Kamer 'li voordraht van 3 perscmcn opmaken, waar van de Koningin dan no. 1 tot lid heeft te benoemen. Do Hooge Raad zelf had op de aanbeveling yan 6 candidalen bovenaan ge plaatst jhr. rar. R. Feith, raadsheer in het gerechtshof te 's Gravenhage en als no. 2 mr. H. C. Dresselhuijs, secretaris-generaal bij het departement van justitie, beiden dus allereerste krachten, die dan ook door alle juristen voor deze vacature als de aangewe zen mannen beschouwd werden. De anli-rev. hakkers en dominees en de roomsche Brabantsche en Limburgsche ge leerden in de Tweede Kamer hebben het ech ter anders beschikt. Jhr. mr. Feith moge de aangewezen en de meest bekwame jurist ge weest zijn om lid te worden van ons hoogste rechtscollege, het kon den heeren niets sche len, hij was liberaal en daarmee waren z'n kansen verkeken. Bij eerste stemming reeds, met 41 van de 64 stemmen, werd als no. 1 op de voordracht geplaatst de vijlde van de aanbeveling van den lloügen Raad, een in de juristenwereld vrij onbekende acliter-Brabantsclie grootheid, wiens naam ons alweer ontschoten is. Men had het zien aankomen. De roomsche pers had reeds getoornd legen de aanbeve ling van den Ho ogen Raad: die vacature komt ons toe, hel is onbillijk, dat er maar 2 room- schen in den Iloogen Raad zilling hebben, (weliswaar zijn er reeds 3, doch een hunner wordt niet voor onverdacht-ultramontaan aangezien), daar moet 'n derde bijkomen. Alles werd op haren en snaren gezet en wij zijn er zeker Yan, al was er in heel Neder land geen enkele roomsche jurist te vinden geweest, men zou desnoods nog wel 'n roomsch zaakwaarnemerlje opgescharreld hebben, opdat men toch maar vooral de portie van de taart krijgen zou. De a.-r. Rotterdammer heeft nog tegen dil drijven gewaarschuwd, en er den nadruk op gelegd, dat bij de samenstelling van ons hoog ste rechtscollege toch uitsluitend op bekwaam heid gelet en de politiek het zwijgen opge legd moest worden; hel lieelt niet mogen ba ten. Dat komt er nu eenmaal van, als die sa menstelling gelegd is in handen van een poli tiek lichaam. Dil kan goed gaan, zoolang het politieke lichaam zich op het juiste standpunt weet te plaatsen, maar het gaat mis, zoodra de meening ingang gevonden heeft, dat de politieke partijen er niet zijn om de rijksbe langen te behartigen, maar dat het Kijk en de haantjes er zijn ter wille van de mate- ricele belangen der politieke partij, die de Waarom, o mensch, zijt gij doof voor goe den raad maar niet voor vleierij. Een Roman van JLiel<Ie, 50 DOOR MARIE CORELLL Eindelijk besloot ik de dingen te la ten loopenzooals het viel en binnen ie eerstvolgende twee of drie dagen de Iiar- lands te verlaten. Ik was van plan den heer Harland te verzoeken, mij te Portree aan land te zetten, vanwaar ik de stoomboot naar Glasgow kon nemen, elke uitvlucht kon voor dit haastig vertrek dienst doen ik ge doelde nu, dat vertrek noodzakelijk was. Een Raelit muzikaal geluid van hellen drong op dit oogenblik Lot mij door, waarmede hel middagmaal werd aangekondigd -5- ik ver liet het vertrek der „prinses" en ontmoette Santoris aan den ingang van het salon. Er tyas niemand anders; toen ik naar hem toe ging, nam hij mijne hand en bracht die aan Bljn lippen. ^Hebt gij nog^geen besluit genomen f zei tij zacht en glimlachend. „Neem voldoenden tijd!" Ik sloeg de oogen op en alle twijfel scheen Verdwenen door onzen wederkeerigen blik ik glimlachte als antwoord op zijn blik Wij lieten eikaars hand snel los, toen de heer rijksprovisiekamer heeft weten te bemachti gen. En dit aan verkiezingen al te rijke voor jaar heeft de groote politiek, die echter vaak ook heel klein is, de gemeentepolitiek, die a 11 ij d liecl klein schijnt te moeten zijn, op den achtergrond gedrongen. Toch be ginnen nu ook de raadsverkiezingen onze aandacht te vragen. De kiesvereeniging Ge meentebelang althans schrijft reeds 'n leden vergadering uit en de agenda vermeldt o.a. voorloopige bespreking der raadsverkiezin gen. Of er veel te bespreken zal vallen? Wij gelooven van niet. De weg van gemeentebe lang wijst van zelf. De vrijzinnige partij hier ter stede bevindt zich in zeer zonderlingen toestand. Zij is ge splitst in verschillende groepen, waartusschen samenwerking dit jaar niet tot stand is kun nen komen. liet is vooral Gemeentebelang geweest, dal de uiterste pogingen gedaan heeft 0111 bij de raadsverkiezingen eensgezind op Ie trekken om de aftredende vrijzinnigen, in I de hee ren Gerritsen en Van der Wal, in III den lieer Van Acliterbergh, te handhaven. Wij zullen geen oude geschiedenissen ophalen en vol staan dus met te conslateercn, dat de andere vrijzinnige kiesverecnigingen samenwerking met Gemeentebelang niet wenschten. Gemeentebelang heeft dus z'n eigen weg te gaan en zal zeil candidalen moeten stellen, evenveel candidaten als er vacatures zijn, dat wil dus zeggen in elk district 2. Gemeen tebelang laadt hierdoor volstrekt niet den schijn op zich, alsof het op alle 6 de zeiels aanspraak maakt; 0111 den toestand zuiver te houden is niets anders mogelijk. Men kan toch niet erlangen, dat Gemeentebelang een of meer plaatsen openlaat voor 'n andere kies vereeniging, welke de samenwerking juist af gewezen heeft om de aftredende leden van Gemeentebelang te bestrijden. Even weinig reden is er 0111 voor de recht- sche partijen eenige plaatsen open te laten. Met is ook alweer niet de bedoeling om de rechtsche leden allen uit den Raad te drin gen, maar bij deze verkiezing heeft Gemeente belang, wil het z'n prestige onder dc vrij zinnige kiezers behouden, zich op streng principieel standpunt te plaatsen en bovenal te waken voor zuiverheid in de politiek. Op deze beide punten zou Gemeentebelang zon digen, zoo het, na eerst met de andere link- sehe parlijen over samenwerking onderhan deld te hebben, thans plotseling rechts heul ging zoeken. Zulks zou 'n bewijs van zwakte zijn, 'n erkentenis van niet op eigen beenen kunnen staan; en waarlijk, de kracht van Ge meentebelang is nog niet zoo gering, het bes te deel van de vrijzinnige kiezers is nog steeds getrouw gebleven en zal getrouw blij ven, zoolang Gemeentebelang zich fier zal we- Harland met den dokter en secretaris van hel dek kwamen en Catherine zich bij ons voegde, nadat zij zich had ontdaan van al haar sjaals en mantels. Zij was .een weinig eleganter gekleed dan gewoonlijk een vreemde purperkleurige japon, met goud draad doorweven en een kanten kraag, om geslagen aan den hals, deed haar gelijken op een oud Italiaansch schilderij zoo iets als ,yPortret van een Dame" kunstenaar onbekend. Misschien geen aangenaam portret maar teekenend voor het type van de loome, zelfgenoegzame vrouw. Wij zaten spoedig aan tafel een tafel, die rijk en toch beval lig was ingericht en versierd met kostbare bloemen en vruchten, ./De mannen, die ons bedienden, waren allen Oosterlingen, met donkere oogen en donkere huid; zij droegen de Oostersche kleeding al hunne bewegin gen waren vlug, bevallig en toch waardig. Zij maakten geen geraas onder het bedienen, geen schotel rammelde, geen glas rinkelde. Het waren volmaakte bedienden, die ervoor zorgden niet de gewone, maar berispelijke fout te begaan schalen aan te bieden aan per sonen, die in gesprek waren en aldus een gesprek op ongeschikte oogenblikken te on derbreken. En wat waren het voor gesprek ken, allerhande onderwerpen werden aange roerd en Sanloris bracht ze naar voren met zulk een handigheid, dat hij ons deed verge ten, dat er iets opmerkelijks en ongewoons aan hem zelf of zijn omgeving was, ofschoon er geen vorstelijker feestmaal in het weelde rigst paleis voorgediend zou kunnen worden. Halverwege den maaltijd, toen het gesprek eenigszins verflauwde, verrukte ons de uitge- zochtste muziek zij begon zacht en ver wijderd en zwol aan tot rflke en heerlijke ten te gedragen. En fier zou het toch zeker niet te noemen zijn, zoo 'n kiesvereeniging, alleen uit vrees van zetels te zullen verliezen, met rechts 'n accoord aanging. Want dit is zeker, van 'n accoord met rechts kan slechts hij reppen, die de kracht van Ge meentebelang onderschat en vreest voor ze telverlies. Immers zoolang er voor zetelver lies geen gevaar bestond, heeft nooit iemand gerept van 'n accoord met rechts. Zelfs toen '11 zoo algemeen geacht veteraan als de heer Veis lieyn in district Hl aan do beurt van aftreding was, heeft Gemeentebelang gemeend 'n legencandidaat te moeien stellen. E11 zou men thans in dalzelfde district III den zetel van den heer Ruys onaangevochten willen laten, zonder zelfs te weten, wie de a.-r. can- didaat zal zijn? Wij hangen beslist de idee aan van even- redigo vertegenwoordiging; 0111 daartoe te komen is vaak onderling overleg gewenscht. Maar in de tegenwoordige omstandigheden zou Gemeentebelang, door 'n accoord met rechts aan te gaan, zich slechts blameeren. Zoolang niet alle linksche groepen tot dat ac coord toetraden, zouden er steeds groote be zwaren aan verbonden blijven, omdat men de kiezers niet in z'n hand heelt en de niet- aangesloten kiezers zich niet aan de afspraak zouden storen. Wij behoeven hierop niet ver der in te gaan om aan te toonen, hoe falie kant de berekeningen zouden uitkomen; wij zijn er trouwens vrij zeker van, dat de.groote meerderheid van Gemeentebelang ons stand punt zal deelen en met ons zal zeggen: niet rechts, niet links maar den koninklijken weg. Politiek Overzicht. De mogendheden en hlonieRegro. Van de laatste gezantenconferentie te Lon den, die verleden Donderdag gehouden is, was niet veel goeds te berichten. Reuters agentschap te Londen heeft in eene geïnspi reerde medededeeling als een verblijdend verschijnsel gewezen op het feit, dat deze bijeenkomst niet de laatste is geweest en dat het mogelijk is gebleken eene nieuwe bijeen komst Le beleggen. Men zal toegeven, dat dit een lof is, die uiterst bescheiden klinkt. Maar het is zeer de vraag of van de nieuwe bijeen komst, die heden namiddag zal gehouden worden, zelfs dal zal kunnen gezegd worden. De toestand van het oogenblik wordt in eene correspondentie uit Berlijn aan de Frankf. Ztg. aldus gekenschetst De gezantenconferenlie van verleden Don derdag heeft niet eene zoodanige uitkomst opgeleverd, dat zij de Skutari-krisis dichter zou kunnen brengen bij eene oplossing zon der toepassing van dwangmaatregelen tegen Montenegro. Wel is van de zijde van eene mogendheid der triple-entente een voorstel te horde gebracht, dat blijkbaar is terug te brengen tot hel door den Montenegrijnsclicn harmoniën, alsof er een vol orchest onder de zee speelde. Wij keken elkaar en daarna vragend onzen gastheer aan. „Weer clectricileit!" zeide hij. „Zoo een voudig aangebracht dal het niet de moeite waard is er over te spreken! Helaas is hel mechanische muziek en die kan nooit zoo zijn als die, welke door de hersenen en vin gers worden voortgebracht; hoe het zij, ze vult de gapingen, als men niet goed meer weet wal te zeggen iets „veiligs" en dat geen kans loopt discussie uit te lokken!" Zijn doordringende blauwe oogen gaven c. nsklaps diepe minachting te kennen. Ik zag hem vragend aan en de minachting ging over in een glimlach. „Het is niet wellevend een gesprek te be ginnen," zeide hij, „dat tot onderwerp eener discussie kan worden. De moderne hersenen moeten niet al te zeer gespannen worden ze zijn niet sterk genoeg om zulke inspan- nihg te doorstaan. Wal zegt gij er van, Harland?" „Ik stem het volmondig toe," antwoordde de heer Harland. „Als regel hebben lieden, die zoo goed gedineerd hebben als wij van avond, geen tijd voor geestelijk werk zij worden een en al spijsvertering!" Dr. iBrayle lachte. „Er gaat niets boven een goed diner, als iemand eetlust heeft. Ik kan het mij indenken, dat Faust Gretchen zou hebben verlaten voor een krachtig maal." „Ik ben ervan overtuigd, dat hij het had gedaan," stemde de heer Swinton in. „Iedere man zou dat doen!" Santoris keek neer op de tafel met een zon derlinge uitdrukking. Zijn heldere onderzoe kende oogen namen in een vluggen oogop- gedelegeerde in Londen geopperde denk beeld. Maar dit voorstel blijkt weinig ge schikt te zijn, door Oostenrijk-<Hongarije te worden aangenomen. In de volgende zitting van de gezantenconferenlie zal de beslissing over dit voorstel, die wol niet gunstig zal uit vallen, medegedeeld worden. De Skutari-kwestie heeft overigens eene zekere verscherping ondervonden door de antwoord-nota van do Montenegrijnsche re geering, waarin weder eene weigering van de ontruiming van Skutari te vinden is. Ver der komt Montenegro ook terug op de kwes tie der grensbepaling van Noord- en Zuid- Albaniëhet tracht de discussie over deze reeds lang door Europa besliste kwestie we der te openen. Deze mogelijkheid is natuur lijk geheel uitgesloten en dc manier, waarop Montenegro de uitnoodiging van de mogend heden om Skutari te ontruimen heeft beant woord, wordt hier beschouwd als een duide lijk bewijs, dat toegevendheid van Monte negro voorloopig niet is te verwachten. Het is niet juist, dat op de gezantenconferentie van verleden Donderdag het besluit werd ge nomen, aan Montenegro een 48-urig ultima tum van de zijde der mogendheden te stel len. Territoriale compensation aan Montene gro, die volgens medcdeelingen van vreemde bladen in overweging werden genomen, wor den in Berlijn ook na de ontruiming van Skutari als geheel onvatbaar voor discussie beschouwd. De toestand is dus onveranderd gebleven. Alle berichten, die gewagen van eene verbetering van den toestand, zijn niet bevestigd. Oostenrijk-Hongarije blijft bij zijn verlangen, dat de Europecsche besluiten zoo snel mogelijk zullen worden uitgevoerd, en ook bij' zijne opvatting, dat voor de monar chie het oogenblik om zelfstandig te hande len, is gekomen. Met de opvatting, die hier is weergegeven, Idopt geheel d<* schildering, die de Nordd. Allg. Zeitung in hare Wochenrundschau geeft van den toestand. Het zijn droevige omstan digheden, waaronder heden de gezantencon ferentie bijeenkomt, tenzij op het allerlaatste oogenblik zich nog omstandigheden mochten voordoen, die een gunstiger vooruitzicht ope nen. £>e liniknii-oorlog. Konstanlinopel, 3 Mei. De minister van buitenlandsche zaken heeft aan den de ken der ambassadeurs het antwoord van de Porte overhandigd, waarin wordt verklaard, dat zij de uitnoodiging aanneemt om onmid dellijk de vijandelijkheden te staken en ge volmachtigden aan te wijzen voor de onder handelingen over den vrede. De Turksche regeering, die reeds gevolmachtigden heeft aangewezen, heeft voor haar deel Londen gekozen als plaats van samenkomst. Konstanlinopel, 4 Mei. De staking van de vijandelijkheden, die feitelijk- reeds beslaat, zal op bevel van de regeering voort duren tot aan het sluiten van den vrede. \V e e n e n, 3 Mei. Het Fremdenblatt heeft bericht ontvangen, dat aan de gezantenconfc- rentie verleden Donderdag een voorstel is voorgelegd, betrekking hebbende, naar men zegt, op eene motie van den Monlenegrijn- schen gedelegeerde Popowics. Volgens de Ln "Weenen heerschende méening zou dit voorstel niet in staat zijn eenige verandering in den slag ohs allen op den heer Harland, die van.sappige asperges genoot, dr. Brayle, die champagne dronk, den heer Swinton, die van een schotel nam hem door een der bedien den aangeboden, Catherine, die op een zedi ge oude-juffrouwen manier met haar mes en vork speelde, alsof zij tegen haar zin at en bleven eindelijk op mij rusten, voor wie het diner een prettige vcrlooning van weelde was, waaraan ik ternauwernood deel nam. „Wel, wat Faust zou willen doen of niet doen," zei hij half lachend, „zeker is, dat voedsel altijd in de gunst valt Vrouwen dik wijls niet." „Vrouwen," zei de heer Harland, terwijl hij een asperge omhoog hield, „zijn zoo aan gelegd, dat zij onveranderlijk of zich zelf of de mannen, die zij beweren lief te hebben, vernietigen. Vrouwen verwaarloozen hun mannen en echtgenooten verlaten natuurlijk hun vrouwen. Minnenden kibbelen en schei den om een beuzeling. Het geheele geval is een vergissing." „Welle heele geval?" vroeg Santoris glim lachend. „De betrekking tusschen man en vrouw," antwoordde Harland. „Naar mijn meening moesten wij ons gedragen, zooals de vogels en andere dieren doen, wier betrekkingen noch blindend noch blijvend zijn, maar juist voldoende om de soort te bewaren. Dat is slechts wat werkelijk noodig is. Wat liefde wordt genoemd is niets dan sentiment*' „Onderschrijft gij dat oordeel, juffrouw Harland?" vroeg Santoris eensklaps. Catherine schrikte op, haar gele huid werd met een bleek blosje 0vertogen. „Ik weet het niet," antwoordde zij, „ik heb het nauwelijks verstaan." toestand te brengen. Het antwoord van dt Montenegrijnsche regeering schijnt te rnindci bevredigend, omdat men daarin opnieuw d« kwestie van de noordelijke en noordoostelijke grens van Albanië te berde brengt, ofschoon die kwestie voor goed en onherroepelijk is uitgemaakt. Voor hel geval, dat Montenegro zou trachten door deze taktick andere com* pensatiün te krijgen, is. er aanleiding om nog maals te doen uitkomen, dat er volstrek! geen sprake kan zijn van eenige soort van gebiedscompensatie voor Montenegro. Die vraag kan niet meer een onderwerp van dis cussie uitmaken. Weenen, 3 Mei. Volgens dc dagbladen dc toestand steeds op hetzelfde punt. Inius- schcn, ofschoon zich geen enkel feit heeft voorgedaan, deelen sommige financieels kringen niet de meening, dat geen enkele on derhandeling meer mogelijk is met Monte negro. Er bestaal nog een geringe lioop, dal dc Oostcnrijksch-Montenegrijnsehe lcrisis kan worden geregeld zonder toevlucht te nemev lot militaire maatregelen. liet zeer zwakke optimisme, dat thans be staat, rust zeker niet op ccnig stellig feit; maar doet zich toch gelden. Sommige krin gen merken op, dat, omdal de gezantencon ferenlie te Londen Donderdag niet voor goed uiteen is gegaan, men mag onderstellen, dat er niets definitiefs zal word n beproefd vooï de zili'ng van Maandag, in den loop waarvan het terrein, waarop men zich met elkaar zou kunnen verstaan, althans kan worden ont* worpen. In de politieke kringen te Weenen wordt verzekerd, dal de Serveu Durazze hebber verlaten. Weenen, 2 M e i. Volgens een communi qué wordt in den ministerraad van de ge* ïneenschappeiijkeministers geconstateerd daf er tusschen licn volkomen overeenstemming bestaat wat de richtingslijn van de buiten* landsche polilick betreft. Het Neue Wiener Tageblalt bevat een in< terview van een staalman, die den minister raad heeft bijgewoond. Hij verklaart, dat de toestand uiterst kritiek is. Oostenrijk zou be reid zijn nu zijne plannen tc verwezenlijken. De ministerraad heeft zicli bezig gehouden met de finaneieele cn militaire kwestiën, did daarbij le pas komen, en namen kennis van de voor de deur staande militaire beschikkin gen. De hoop werd uitgedrukt, dat de mili taire actie van zuiver plaatselijken aard zoip blijven. Italië zou met Oostenrijk gaan. De bladen berichten, dat men tot dusver in Weenen gecne definitieve stelling kan nemen teil aanzien van de voorstellen, die gisteren in de gezantenconferenlie werden gedaan. Parijs, 4 Mei. Uit Ccltinje wordt aart dc Temps bericht, dat de gezanten de mo gendheden een nieuwen stap hebben gedaan bij den Koning van Montenegro 0111 aan l dringen op de ontruiming van Skutari. L0 n d c n3 Mei. Reuter heeft de volgenao inlichtingen ontvangen; Sedert de laatste zit* ting van de gezantenconferentie heeft zicli geen enkel nieuw feit betreffende Gkulari voor gedaan. Hoewel de houding van Oostenrijk vast blijft, heeft men goede hoop, dat. do vergadering van ambassadeurs de noté van Montenegro aandachtig zal bestudeereu en dat de voorstellen van Popovics tot uit* ,yUw vader gelooft niet in liefde," zeide hij* „Doet gij hel?" „Ik hoop, dat ze bestaat," fluisterde zij. „Maar tegenwoordig zijn de menschen zoo heel praktisch ,yOh geloof mij, zij zijn het nu niet meer*: dan zij altijd geweest zijn!" verzekerde San toris lachende. „Er is evenveel romantiek in de moderne wereld, als er in de oude was het menschclijk hart heeft dezelfde hart- stocliten, maar ze worden meer onderdrukt en daarom zijn zij gevaarlijker. En liefde j houdt dezelfde eeuwige heerschappij, ep, zoo doet jaloezie ook." Dr. iBrayle keek op. „Jaloezie is een onbeschaafd iets," zeide hij. „Het is een soort primitieve hartstocht, waaraan geen goed geordendo geest moest lijden." Santoris glimlachte. „Primitieve hartstochten zijn even krachtig als zij steeds waren," antwoordde hij. „Geen beschaving kan ze bannen. Jaloezie, evenals liefde is een der machten van den vooruit gang. Het is een groot kwaad maar een noodzakelijk even noodzakelijk als oor* log. Zonder strijd zou de wereld gelijk worn den aan een stilstaande poel, niets dan on* kruid en de glibberige schepsels, die bij on reinheid bcliooren. Zelfs in liefde, do goddelijkste van alle hartstochten, moest er iets van onzekerheid, iets van een onopge lost mysterie zijn om haar het eeuwigduren de te geven." /Eeuwigdurende?" vroeg do heer Har* land, „of eenvoudig, de duur gedurende h«ï leven?" Wordt vervolgd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1