t
„DE E EM LAN DER".
Dinsdag 6 Mei 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Het Eeuwige Leven.
ai"6 Jaargang,
Li
U
N° 296
1
1
S
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co,
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.1<>«
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant versohqnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën geliove men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.50,
Elko rogol moor O.IO#
Dionst&anbiodingon 25 c.cnta by vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handol on bedrijt bestaan zeer v.oordoolige bopalingon
tot hot herhaald advorlooron in dit Blad, b(j abonnement,
Eene circulaire, bovattonde do voorwaarden, wordt of
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort,
Gezien cene missive van den keer Commissaris der
Koningin in de provincie Utrecht, d.d. 21 April 1913,
4e Afdeeling, no. 1802/1338
brengt ter kennis van belanghebbenden
dat ten aanzien van den invoer van paarden, be
stemd voor het vanwege de „Vereenjging tot be
vordering der paardenfokkerij in Nederland", in Juli
e. k. te 'fi-Gravcnhage te houden internationaal
concour8-hippiquc, afwijking van de verbodsbepalin
gen, vervat in de ministenee'.e beschikkingen van 21
Mei 1901 (Nederl. Staatscourant van 26, 27 en 28
Mei d. a. v., no. 121) en 3/7 Augustus 1906 (Nodcil.
Staatscourant van 16 Augustus d. a. v. no. 190) wordt
toegestaan, onder voorw aarde
a. dat ^an bet eerste kantoor worde overgelegd
een door den secretaris, gedelegeerd commissaris van
het concours-hippique a/gegeven bewijs, dat de paar
den voor genoemd concours-hippique, bestemd zijn
b. dat de paarden, voor zooveel zij na af.oop van
liet concours-hippique hier te lande mochten blijven,
niet in het verkeer worden gebracht, dan na door den
districts-veearts te Leiden of een zijner plaatsvervan
gers te zijn gekeurd en gezond bevonden.
Amersfoort. 2 Mei 1913.
De Burgemeester voornoemd,
v. RANDWLJGK.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente Amers
foort,
Brengen ter algemeene kennis, dat de gewone jaar-
lijkschc collecte ten behoeve van het fonda ter aan
moediging en ondersteuning van don gewapenden
dienst in de Nederlanden langs de huizen der in
gezetenen zal plaats hebben op Donderdag, den 16.
Mei 1913. des'voormiddags ten 9i uur.
Zij wenschen deze ten dringendste in de belang
stelling der ingezetenen van allen rang eu stand
aan te bevelen.
Men vergete niet, dat, al moge ook het getal dei
overgeblevenen utf, de veldtochten van 1830 en 1831
Jaarlijks verminderen, daarentegen, tengevolge der
Expedition in onze Oost-Indische Bezittingen, bet
gelai van hen, die op onderscheidene wijze aanspraak
hebben op ondersteuning, stce.ls weder toeneemt en
vermoedelijk zal blijven toenemen.
Bij het op zich zelf verblijdend verschijnsel, in de
laatste jaren alom in den lande waargenomen, eencr
toenemende belangstelling in a les wat de verdediging
des Vaderlands betreft, vertrouwen Burgemeester eu
"Wethouders, dat de opbrengst dezer Collecte zal be
wijzen, dat men ook meer dan tot dusverre belang
gtelt in het lot van den verminkten en hulpbehoe
venden oud-soldaatMoge toch hun, die hun leven
veO hebben voor het Vaderland, de overtuiging wor
den geschonken, dat het Vaderiand niet.ondankbaar
is, e e lie in te zar, t e bijdragen,
om aan meerdere Oud-atrijders. die daarop aanspraak
hebben, eene tegemoetkoming te verstrekken ter ver
lichting der zorgen van den ouden dag.
Amersfoort, den 6. Mei 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. D. WERKMAN. v. RANDWLfCIC.
Politiek Overzicht.
Oostenrijk en Italië in Albanië
Wij schreven gisteren, dat het droevige om
standigheden waren, waaronder de gezan
ten-conferentie te Londen zou bijeenkomen,
tenzij op het allerlaatste oogcnblik zich nog
omstandigheden mochten voordoen, die een
gunstiger vooruitzicht openden. Niet zonder
reden werd dit voorbehoud gemaakt, want
in de 24 uren, die sedert zijn verloopen, is de
toestand geheel veranderd. Door een van de
„coups de theatre", waarvan wij in de laat
ste zeven maanden zoo dikwijls getuige zijn
geweest, heeft de Skutari-kwestie plotseling
haar dreigend karakter verloren. Koning Ni-
kita heeft de pretentie, om Skutari tot hoofd
stad van Montenegro te verheffen, lalcn va
ren; hij heeft zijn besluit kenbaar gemaakt
om de stad, die hij door list in handen had
gekregen, nadat hij had ingezien, dat dit hem
door wapengeweld niet zou gelukken, weder
prijs gegeven. Dat zal geschieden zonder dat
aan de overgave voorwaarden worden ver
bonden, volgens het bericht van den Oosten-
rijkschen gezant te Cettinje. Dat zal wel niet
al te letterlijk moeten worden opgevat. Maar
in ieder geval, Skutari zal geen Montene*
grijnsch bezit blijven.
De Skutari-kwestie lieeft dus haar acuut
karakter verloren; zij zal de rust Aan Europa
niet meer in gevaar brengen. Maar in hare
plaats is een andere kwestie gekomen, waar
voor eene oplossing zal moeten gezocht wor
den: de Albaneesche kwestie vordert nu de aan
dacht van Europa. De gezanten-conferentie
te Londen is reeds kort nadat hare beraad
slagingen begonnen, tot het besluit gekomen,
dat Albanië tot een zelfstandigen staat moet
worden gevormd. Thans wordt deze beslis
sing weder op losse schroeven gezet door de
beide mogendheden, op welker aandrang zij
is genomen. Met welke bedoeling dit ge
schiedt, wordt door de Tribuna in een ar
tikel, dat kennelijk door de Italiaansche re
geering geïnspireerd is, toegelicht. Het blad
komt er tegen op, dat tusschen Italië en Oos
tenrijk. eene nieuwe overeenkomst zou zijn
gesloten over de verdeeling van Albanië in
invloedssferen. Dat zou in tegenspraak zijn
met liet beginsel der autonomie, en een on
recht zijn tegenover Europa, dat loyaal heeft
medegewerkt om een krachtig en vrij Alba
nië in 't leven te roepen en tegen iedere be
geerte te besehermen.
Men moet, zoo betoogt de Tribuna, de Sku
tari-kwestie en het algemeene vraagstuk van
de binnenlandsche regeling van den nieuwen,
eerst in de kiem aanwezigen staat, onder
scheiden. De Skutari-kwestie kwam op, toen
Montenegro, om in strijd met den wil van de
mogendheden in de grensbepaling van Noord-
Albanië in te grijpen, Skutari bezette, nadat
het besluit van de mogendheden genomen
was, in de verbeelding tegenover de defini
tieve grensbepaling zijnerzijds een voldon
gen feit te kunnen stellen. Wanneer de Lon-
densche gczantcnconferentic geen gemeen
schappelijk dwangmiddel vindt om Monte
negro tot ontruiming van Skutari te bewegen,
dan zal Oostenrijk-Hongarije deze taak op
zich nemen, omdat het de naast belangheb
bende is. Wat de vraag der binnenlandsche
regeling van Albanië betreft, heeft Essad Pa
cha zich tot heerscher van den staat ver
klaard; hij houdt het leger van Skutari tus
schen Tirana en Kruja bijeen. Djawid Pacha
heeft Valona bezet. liet is nog niet geheel dui
delijk wat de houding van Essad Pacha heeft
le beteekenen. De Porie heeft hem bevolen
zich naar Turkije in le schepen. De Tribuna
vraagt of Djawid slechts naar Valona is ge
trokken, om in Turkije terug to keeren, of om
zich met Essad Pacha te vereenigen. Deze
heeft een basis tusschen Tirana en Djakowa;
Djawid echter heeft slechts troepen, die in
den vooraf geganen strijd geslagen zijn, maar
geen aanhang in Albanië. De beide legers
hebben ook geene verbinding met elkaar; eene
tegenbeweging uit het binnenland schijnt mo
gelijk, wanneer de voorloopige regeering van
Kemal Bey sterk genoeg is om die in gang te
brengen.
Daarom springt, zoo betoogt de Tribuna,
de noodzakelijkheid in het oog om de orde in
Albanië te herstellen. Het is door de mogend
heden als ecu zelfstandige staat in 't leven
geroepen en het zou dus te wenschcn zijn,
dat alle mogendheden gezamenlijk met hun
ne troepen de orde herstelden. Maar twee
mogendheden, namelijk Oostenrijk-IIongarijc
en Italië, zijn bij het Albaneesche vraagstuk
meer betrokken dan de overigen. Het is mo
gelijk, dat de mogendheden de taak op Oos-
tenrijk-IIongarije en Italië wcnschen af tq
schuiven. Oostenrijk-Hongarije heeft zich
reeds tot handelen aangeboden. Italië zal niet
neen kunnen zeggen.
Zoo schrijft de Tribuna tot motivcering van
het besluit, waartoe Oostenrijk en Italië ge
zamenlijk gekomen zijn, om tijdelijk Albanië
le bezetten, de Italianen in het zuiden, de
Oostenrijkers in het noorden, tot herstel van
orde en rust en als middel van beveiliging
tegen ondernemingen van mannen als Essad
Pacha en Djavid Pacha, die het land aan het
gevaar van een burgeroorlog blootstellen en
de kalme ontwikkeling, die het land behoeft,
voor onbepaaldcn tijd tegenhouden. De groote
vraag is intusschen of dc Oostenrijksche en
Italiaansche troepen, als zij zich eenmaal in
Albanië bevinden, het ooit weer zullen ver
laten. Dat eene evenlucele bezetting als voor-
loopig wordt aangeduid, spreekt van zelf.
Maar dikwijls dragen voorloopige maatrege
len het karakter van duurzaamheid. Egypte
is nog steeds „voorloopig" door de Engel-
schen bezet cn de bezetting van Bosnië door
Oostenrijk-Hongarije was tot 1908 van voor-
loopigen aard.
l>e Balkan-oorlog.
Konstanlinopcl, 5 Mei. De Porte be
richt officieel, dat de schorsing van de
Turksch-Bulgaarsche vijandelijkheden slechts
voor tien dagen is verlengd.
De Porte bevestigt officieel, dat de onder
handelingen over het vervoer van de Turk.-
sclie troepen naar Anatolië ook de troepen van
Essad Paelia betreffen.
Sommige leden van de Turlcsche delegatie
zullen morgen naar Londen vertrekken; de an
deren zullen den Sen gaan.
Tweede telegram. De Porte heeft
door tusschenkomst van de Duitsche ambas
sade aan Essad Pacha en Djavid Pacha ge
seind, dat zij zich onder de bevelen moeten
stellen van generaal Ali Riza, den comman
dant van het oosterleger, die zich moet be
vinden in de streek van Alessio.
In regeeringskringen wordt verklaard, dat
als zich ernstige verschillen van meening
mochten voordoen in den loop van de vre
desonderhandelingen, zij zullen worden opge
lost door arbitrage van een der mogendheden
of van het Haagsclic gerechtshof. Eene her
vattin gvan de vijandelijkheden is dus onmoge
lijk.
Cettinje, 5 Mei. Men zegt, dat Koning
Nikolaas besloten is Skutari tc ontruimen.
Een mededeeling over dit onderwerp zou on
verwijld door Montenegro aan de mogend
heden gedaan worden.
Budapest, 5 Mei. M i n i s t c r-p r e s i-
dent Lukacs heeft aan het par
lement een telegram van den ge
zant van Oostcnrij k-H ongarije te
Cettinje medegedeeld, berich
tende dat Koning Nicolaas be
sloten heeft aan de mogendhe
den kennis te geven, dat li ij
Skutari afstaat, zonder daar
aan voor waai'den te verbinden.
De minister-president voegde hieraan nog
toe, dat de beslissing van Montenegro zeer
stellig tot de besliste houding van Oostenrijk
is terug te brengen. Oostenrijk zal met de
zelfde beslistheid op de onverwijlde uitvoering
van het besluit blijven aandringen.
Ween en, 5 Mei. De Südslavische Korres-
pondenz bericht, dat in Cettinje de gezanten
van Rusland, Frankrijk cn Engeland een ge-
meenschappelijken stap bij de i Koning van
Montenegro hebben ondernon.cn, om hem te
bewegen Skutari dadelijk te ontruimen. Zij
verklaarden, dat hunne kabinetten nadrukke
lijk voor territoriale cn financieele compen
sation zouden opkomen. De Italiaansche ge
zant vulde deze stap aan door een dergelijke
poging; hij raadde den Koning dringend aan
zich aan de eischcn van dc niogtndheden te
onderwerpen.
In diplomatieke kringen verluidt, dat de
Russische gezant den Koning van Montenegro
eene rechtstreeksche mededeeling van den
Russischen Czaar heeft overhandigd, die het
antwoord inhield op het schrijven, waarin
Koning Nikita de beslissing in handen van
don Czaar wenschte gelegd tb zien.
Deze stap van de gezanten, alsmede de
herhaalde vriendschappelijke raad van Servië
en Bulgarije, bewogen den Koning een bui
tengewonen raad in de konak bijeen te roe
pen, die na stormachtige looneelcn tot resuG
tant moet hebben gehad, Jat de eisch om Sku
tari te handhaven niet meer eenstemmig werd
gesteld. Aan Topowics, dm hontcnegrijnsi hen
gedelegeerde in Londen, zijn instruction ge
zonden, beantwoordende aan de gewijzigde
houding van Montenegro, die aan Sir Edward
Grey zullen worden overgelegd,
Lo n d e n, 5 Mei. De Montencgrijnsche re
geering heeft officieel aan de E -gelsche re
geering laten welen, dat hare waardigheid
zich er tegen verzet voor eene geïsoleerde
manifestatie te wijken, maar dat zij het lot
van Skutari in handen van de mogendheden
legt.
W e e n e n, 5 Mei. De Montagsrevue ver
klaart, dat hel besluit van de Montencgrijn
sche kroonraad, dat aan de skoepschlina zal
worden medegedeeld, ook ter kennis van de
regeering van Oostenrijk-Hongarije is geko
men. Hel is echter omgeven door zoovele be
palingen en er zijn zoovele reserves gemaakt
inzonderheid door den Koning en den erf
prins, dat het volstrekt geen waarde schijnt
le hebben en volstrekt niet de besluiten van
Oostenrijk kan wijzigen.
Zondagnamiddag heeft bij graaf Bcrchtold
eene bijeenkomst van do gemeenschappe
lijke ministers plaats gehad. De chef van den
grootcn generalen staf Conrad von Hötzen-
dorff moet daaraan hebben deelgenomen.
Londen, 5 Mei. Eerste minister Asquith
verklaarde in het lagerhuis, dat van den
Koning van Montenegro cene mededeeling is
ontvangen, inhoudende dat Montenegro bereid
is de kwestie van Skutari in handen van de
groote mogendheden le stellen. Ilij voegde
daaraan toe: Dit is een zeer verblijdend be
richt, dat veel voldoening verschaft; het is con
besluit, waarmee de Koning van Montenegro
moet worden geluk gewenscht, zoowel in het
belang van zijn land als in dal van den inter»
natioüalcn vrede.
Londen, 5 Mei. De gezantenconferentie
ging om half zes uiteen. Reuter ontving later
het volgende communiqué van het Foreign
Office: Het feit, dat de Koning van Montenegro
het lol van Skutari in handen van de mogend
heden beeft gesteld, is een reden van groote
voldoening. De regeeringen van de mogendhe
den zullen nu overwegen welke regelingen
voor dc toekomst betreffende de stad zullen
worden getroffen.
De ambassadeurs zullen Donderdag weer
bijeenkomen.
T \v e e d e t e 1 e g r a m. Reuter veruccmK
dat de conferentie formeel kennis nam van liet
besluit van Montenegro, waarover aile am
bassadeurs hunne voldoening uitdrukten. De
mogendheden zullen nu met elkaar in over
leg treden om le beslissen hoe en wanneer do
stad aan dc mogendheden zal worden overge
geven. Er werd op dc conferentie voorgesteld,
dal dc stad zal worden overgegeven aan de
zeeofficieren, die de mogendheden vertegen
woordigen, welker oorlogsschepen nu voor dc
kust liggon.
In den loop van de discussie herinnerde Sir
Edward Grey dc conferentie er aan, dal do
staat van Albanië reeds geregeld was op do
eerste bijeenkomst van dc ambassadeurs in
December j.l. Ilij voegde daaraan toe, dal uau
Oostenrijk cn Italië was opgedragen het ma
ken van het ontwerp ccncr regeling. Dit ont
werp zal door de ambassadeurs dezer beido
landen worden ingediend in de volgende ver
gadering van de conferentie.
Sir Edward Grey deed ook voorlezing van
de voorgestelde vredesvoorwaarden, die ter
goedkeuring aan de regeeringen zullen wor
den onderworpen.
Na de conferentie zeide een diplomaat in
den loop van een gesprek met den vertegen
woordiger van Reuter, dal natuurlijk dc ge
ruchten over een Ooslenrijksch-Ilaliaansdio
actie in Albanië niet besproken werden op do
conferentie.
Over de wijze waarop dc inlijving van Sku*
tari is geschied, bericht dc Albancsischc Kor-
respondenz, dal de proclamatie van kroon
prins Danilo onder groote militaire praal cn
in tegenwoordigheid van alle militaire en
burgerlijke autoriteiten openlijk is voorgele
zen en, in de Servische cn Albaneesche talen
gedrukt, is verspreid. Do proclamatie heelt,
den volgenden tekst:
Aan dc bevolking van Skutari!
Het roemrijke leger van Z. M. Koning Ni
kolaas is in Skutari binnengetrokken. Niet
als een leger, dat u wil overwinnen, komt
het tot u, maar als cene macht, die u wil be
vrijden van liet Turksche juk, waaronder
uwe voorvaderen juist in deze maand is
het 435 jaren geleden na een voor hen
roemrijken oorlog, na dapperen strijd, gé
raakt zijn. IIcl Montencgrijnsche leger komt
tot u, niet alleen om u van dit juk to bcvrij»
den; het verbindt zich tegelijkertijd uwe
oude zeden en gewoonten, uwe vrijheden en
Een edel hart en een helder hoofd zijn
overal op hun plaats en scheppen zich overal
een kring van invloed, onder welke belem
merende omstandigheden ook.
Een Roman van Liefde,
51 DOOR
MARIE CORELLL
„Het eeuwigdurende 1" herhaalde Sanloris.
„Liefde, die eeuwige duurzaamheid mist, is
in het geheel geen liefde, maar eenvoudig
overcenstemmig en een aangenaam samen
zijn in deze wereld. Voor de andere wereld
of werelden...'
„Ah! Gij gaat te ver," viel de heer Harland
is. „Gij weet, dat ik u niet kan volgenI En
met allen verschuldigden eerbied aan het
schoone geslacht, twijfel ik er zeer aan of
het iets voor liefde zou gevoelen, die bestemd
was eeuwig te duren."
„Geen man zou het," viel Brayle sarcas
tisch in.
Sanloris keek hem snel aan.
„Aan geen man wordt het gevraagd!" zelde
hii. „Aan geen vrouw ook. Aan de ziel wordt
niet alleen gevraagd, maar bevolen er om te
f-" cn! Maar dit gaat voor u te hoog!"
„En is te hoog voor de meesten,antwoord
de Brayle. /Zulke denkbeelden zijn zuiver
transcendentaal."
„Toegegevenl" Santoris zag hem snel en
vast aan. „Maar wat bedoelt gij met trans
cendentaal? Verbeelding is de geschikheid in
de hersenen denkbeelden te vormen, die
mettertijd ten volle tot werkelijkheid komen.
Elk gedeelte van onze hedendaagsche be
schaving heeft in de „verbeelding" bestaan,
voordat het een praktischen vorm aannam.
„Transcendentaal" bcteekent builen dc ge-
won£ gebeurtenissen van het leven cn 's le
vens lichamelijke sleur en dit „buiten" toont
zich zelf zoo dikwijls, dat er gedurende een
enkelen dag maar weinig levens leven zonder
een aanraking van het onverklaarbaar won
der er van. Het is langs zulke lijnen, dat de
menschen van het geluk afdrijven zij wil
len alleen gelooven hetgeen zij kunnen zien,
terwijl aldoor hun werkelijk leven afhangt
van hetgeen zij niet zien!"
Er heerscfite een oogenblik stilte. De be
koring van zijn stem was machtig en nog
meer ,de betoovering van zijn manier en hou
ding en de heer Harland keek hem met eeni-
ge verbazing aan.
„Gij zijt een vreemde kerel, Santoris," zeide
hij eindelijk. „En dat waart gij altijd! Zelfs
nu kan ik ternauwernood gelooven, dat gij
werkelijk dezelfde Santoris zijt, die ontstel
tenis bracht in het hart van eenigen onzer,
studenten te Oxford! Ik zeg, dat ik het ter
nauwernood kan gelooven, ofschoon ik weet,
dat gij de man zijt Maar ik wenschte, dat gij
mij wildet vertellen
„Alles omtrent mijzelf?" Santoris glim
lachte. „Met alle pleizier! wanneer het ver
haal u niet verveelt Er is geen geheimzinnig
heid in geen „zwarte tooverkunst" of
„occultisme" of wat ook. Ik heb, sinds ik de
universiteit verliet, niets gedaan dan mij
aanpassen aan de krachten der natuur, en
heb ze gebruikt, als ik ze noodig had. De
zelfde manier van leven staat voor ieder open
en dezelfde resultaten moeten volgen."
„Resultaten? Bijvoorbeeld vroeg Brayle.
/Gezondheid, jeugd, krachtP' antwoordde
Santoris met een onwillekeurig ballen van de
flinke, goed gevormde hand, die op de tafel
lag. „Zelfbeheersching! beheersching van het
lichaam, beheersching van den geest, en zoo
voort. Elke man met den adem Gods in zich,
is een heer, geen slaaf!"
Mijn hart ldopte snel, terwijl hij sprak; iets
verhief "zich in mij als antwoord op een roep
stem en ik verbaasde mij; matigde hij zich
aan mij le beheerschen? Neen! Daaraan zou
ik niet toegeven! Indien toegeven noodzake
lijk was, dan moest het mijn eigen vrije wil
zijn, die toegaf, niet zijn dwingende invloed!
Toen deze gedachte mij door het hoofd ging,
ontmoette ik zijn oogen, hij glimlachte
even en ik zag, dat hij mijn gedachte had ge
gist. Het bloed stroomde warm naar mijn
wangen, toch was het trotseeren van mijn
ziel sterk even sterk als de liefde, die mij
begon te beheerschen. Ik luisterde levendig,
terwijl hij vervolgde.
„Ik begon te Oxford de rol te spelen van
slaaf,' zeide hij, „een slaaf van conventies en
versteende onderwijs-methoden. Men kan wer
kelijk meer leeren door de formatie der rot
sen te bestudeeren dan van deze waardige
heeren, die door niets uit hun gewone sleur
worden gerukt. Zelfs in dien tijd gevoelde ik
dat, gegeven een man met gezondheid en
goede lichaamsgesteldheid, met gezonde her
senen, gezonde longen en sterke zenuwen, het
niet duidelijk was, waarom hij, blijkbaar ge
boren om te hecrschen, zich aan den leiban»'
van Oxford moest plaatsen of eenige andere
broeikas vol inlellcctueele inspanning. Dat
het beter zou zijn, dat zoo iemand zich zelf
aanvate en beproefde zijn eigen meening te
ontdekken, zoowel in betrekking tot de ein
dige als de oneindige ontwikkelingen van
geest en stof. En ik besloot de taak te onder
nemen, zonder mijzelf vrees voor misluk
king of hoop op succes toe te staan. Mijn doel
was mijzelf en mijn eigen meening te ontdek
ken, indien zoo iets mogelijk was. Geen
atoom, hoe oneindig klein ook, is zonder
oorsprong, geschiedenis, plaats en nut in het
Heelal en ik, een massa van atomen
Mensch genaamd, besloot de mogelijkheden
le zoeken, de eindige en de oneindige, van
mijn eigen bestaan. Met dit doel begon ik
met. dit doel ging ik verder."
„Uw taak is dus niet geëindigd?" zeide dr.
Brayle met een glimlachende, ongeloovige
gelaatsuitdrukking.
„Die zal nooit geëindigd zijn," antwoordde
Santoris. „Iets eeuwigs heeft geen einde."
Er volgde een oogenblik stilte.
„Wel ga voort, Santoris!" zeide de heer
Harland met eeu weinigje ongeduld. „En ver
tel ons vooral waarnaar wij allen veria \g «ud
zijn hoe het komt, dat gij jong zijt, terwijl
gij naar den tijd oud moest wezen."
Weer glimlachte Santoris.
„Ah, dat is gemakkelijk," antwoordde hij.
„Bij elke groote levensles of wetenschappe
lijke ontdekking vragen de menschen aller
eerst: „Hoe kan ik er mijn voordeel lit trek
ken? Of wat invloed zal het voor mij heb
ben?" En terwijl zij fiet vragen, willen zij
zich toch dc moeite nog niet geven, uit zich
zelf het antwoord le krijgen maar zij wen
den zich tot anderen voor de oplossing van
het raadsel. Jong le blijven is volstrekt niet
moeielijk; indien enkele eenvoudige process
sen der Natuur worden beheerscht, is het
moeielijk om oud tc worden!"
Wij zaten allen stil in zwijgende verwach
ting. De bedienden hadden ons verlaten?
slechts vruchten en lekkernijen stond :n i og
op tafel in mandjes en schalen van fijn ge*
kleurd Venetiaansch glas, tusschen bloem
stukken met rozen en lelies, Santoris liet den
wijn, een uitgezochte Chateau-Yqucm rond
gaan, voordat hij weer ging spreken. En toen
hij sprak, was het met een merkwaardig!
kalme muzikale stem, die op oij een soort
betoovering uitoefende ik had die slem
meer gehoord o hoe dikwijls! Hoe vaag
had ik er gedurende mijn ieven verwoicerd,
in droomen, naar geluisterd, waarop het ont
waken in den morgen geen verklaring
bracht! Hoe was ze op mij afgeslopen als ccri
echo van heel ver weg, wanneer ik alleen
was in de rustpoozen van werken en denken,1
wanneer ik had verlangd naar sympathie en
om te worden begrepen! En ik had mij zeil!
verwijten gemaakt over mijn Inbeelding en
noemde ze dwaas en onbetrouwbaar! En mil
Nu ging de zachte en bekende toon regel»!
recht naar het middelpunt van mijn geeste-1
lijk bewustzijn èn dwong mij te beseffen, dtrf
er voor de Ziel geen ontkomen Is aan haar"
onsterfelijke herinnering.
Wordt vervotg&v
