lir. W. H. de Beaufort.
DE E EM LAN DER".
Maandag 23 Juni 1913.
ft, W. H, (Is Beaufort.
BUITENLAND.
FEUILLETON.^
Het Eeuwige Leven.
H\ 336
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
li" Jaargang
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURa
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalvo op Zon- en
Feestdagon.
Advertentiën gelievo men liefst vóór 11 uur, familie-
advertonties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1regols f 0.50.
Elke regol moor-0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bostaan zoor voordoolige bepalingor
tot hot herhaald ndvortoeren in dit Blad, bij abonnomeiis
Eono circulaire, bevattondo do voorwaurdon, wordt op
aanvraag toegozondon.
A.an hen, die met 1 Juli a, s.
op dit blad inteekenen, worden
de nummers die gedurende de
maand Juni nog zullen ver-
sohjjnenkosteloos toege
zonden
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort j
Gezien een sohrijven van den heer Kolonel-Militie-
nuniasaris in de provincie Utrecht, dd. 20 Juni
1913, no. 87, en art. 96 der Militiewet (Staatsblad
1912, no. 21)
Brengt ter kennis van de verlofgangers dezer ge
meente
1. Brandt, £duard Johnnu Heinrick, der lichting
1!^9 van het 4© regiment huzaren
2. Yan der Ka. Arend Jacobse, <ler 'lichting 1909
van de 2e oorapagme wielrijders
3. Dietikcr, Cocnraad, der liohting 1910, van het
5e regiment infanterie, en
4. van Deventer, Aalbert, der lichting 1910, van
hot 6e regiment infanterie
dat zij op Donderdag, don 10. Juli 1913, des
voormiddags ten tien uur, in het Militaire Loge
ment, Lange Nieivvrstraat te Utrecht, gekleed in
uniform en voorzien van de kleeding- en uitruu-
'ingstukken, lien by vertrek met groot verlof me
degegeven, van hun zakboekjes en verlofpassen, ter
n' inspectie voor gemelden lieer Militieconimissans
oeten verschynen.
De aandacht van gemelde verlofgangers wordt ge
ëgd op art. 97 der Militiewet (Staatsblad 1912,
no. 21), waarbij ia bepaald, dat de icr'ofgaugers,
niet oiereenkomstig art. 94 der gemelde wet
oor den Militieconimissalis verschijnen, in werke-
iyken dienst worden geroepen en daarin geduren-
le ten hoogste twee maanden gcliouden.
Amersfoort, 21 Juni 1913.
De Burgemeester voornoemd,
v. RAiNDWIJCK.
Do Burgemeester en "Wethouders \an Amers
foort,
Gelet oip artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van h©v publiek;~dat een door
If. R. Visser ingediend verzoek, met by lagen, om
xgunning tot het oprichten van eene slachterij en
ro i kor ij op het perceel alliier, gelegen aan de
1-JTlgestraat, bij i et kadaster bekend onder sectie E,
no. 4032. °P de Secretarie der gemeonte ter visie
L:-1, ©n dat op Vrijdag den 4. Juli aanstaande, des
vormiddags te half elf uren, gelegenheid ten Raad-
lituzo wordt gegovcn om, ten overstaan 'van het
Gi-meentehestuur of van één of meer zijner ledon,
bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in
te brengen.
Tot iliet beroep, bedeeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens do bestaande jurispruden
tie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig artikel
7 der Hinderwet voor liet Gemeentebestuur of één
of meer zijner leden zijn verschenen, teneinde
hunne bezwaren mondeling toe te lichten.
Amersfoort, don 20 Juni 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. VEENSTRA, 1-s. v. R'A'NDWIJCK.
Voor «ie herstemming op
Woensdag 25 Juni hevelen
wij ten krachtigste aan
Kiezers, waakt!
Do uilslag van de stemming op Dinsdag j.l.
igeeft reden tot tevredenheid en dankbaar-
ihedd aan de kiezers, die trouw opgekomen
izijn om hun slem le geven aan den. voiorlref-
ifclijken candidaat, mr. W. H. de Beaufort.
Maar nu mogon wij niet op onze lauweren
igaan rusten. Inl legend oei, met dos te meer
(inspanning moeten wij thans aan hot werk
iom a.6. Woensdag ook in den beslissenden
slag de overwinning te behalen.
Onze kansen staan goed, wij kunnen met
Vertrouwen optrokken. Maar het zal 'n lieele
islrijd worden. De coalitie zal met den moed
ider wanhoop haar onneembaar gewaande
vesting verdedigen en den laatsten man in
het vuur brengen.
Met alle machlt werpt zij zich op het
district; overal treden sprekers op; hare
beste propagandisten zendt zij naar de be
dreigde punten; in Biaarn en Doorn spreekt
ds. Wisse, in Zeist niemand minder dan het
(Kamerlid Lobman.
Wij mogen ook niet vergelen dal er Dins
dag nog bijlna 1200 kiezers thuis gebleven
izijn, waiarVan alleen in Bunschoten reeds
100, die allen rechts zijn en nu natuurlijk
met alle macht naar de stembus gedreven
zullen worden.
Maar omder die 1200 zullen er ook velen
van ons zijn, die uit gemakzucht of onver
schilligheid van hun stemrecht geen ge
bruik gemaakt hebben. Hen te overreden
dm a.s. Woensdag toch hun burgerrecht uit
Je oefenen, hen to overtuigen, dat de beslis
sing in hun hand ligt, is thans onze laak.
Van hen, die reeds bij de le stemming
den heer de Beaufort kezen, verwachten wij
natuurlijk nu wederom dat zij trouw zui
den opkomen. Eenmaal op mr. W. H. de
Beaufort gestemd hebbende, zijn wij, als
jnanmon van eer verplicht ons woerd ge-
Stand te doen. en onzen candidaat lolt het
eind toe getrouw te blijven.
Wel loopen er thans rechlsche propagan
disten rond, die de zwakken onder ons
drachten over le halen om hun woord te
breken en bij dc herstemming naar de te
genpartij over te loopen. Maar wij geloovcn
«liet, dal zij velen afvallig zullen maken of
van dc wijs zullen brengen, want hun praat
jes zijn te doorzichtig. Zij komen aldoor
(maar weor aandragen met het verschortien
l,,roode spook" on d»c versleten „zweep van
fTroelstra", wfaar de slag allang uil is. Nog
altijd trachten zij met die schrikbeelden de
kiezers tegen mr. do Beaufort op le zetten.
Maar wij zouden wel eens willen vragen,
lals de coalitie werkelijk zoo bang is voor het
«roede gevaar, waarom werkt zij dan in dis
tricten waar 'n liberaal en 'n socialist legan-
lover elkaar staan, bij voorkeur de verkie
zing van dien socialist in de hand.? Waarom
versterkt zij dan liet aalntal socialisten in
Kamer en Staten, hoewel zij het in haar
haind had hen te weren? Als zij inderdaad
van oordeel is, dat de sociaal-democratie
eoo verderfelijk is, waartxm vergroot zij dan.
den invloed en waagt er het land aan?
Neen, wij laten ons niet misleiden door
die jechlsche propagandisten van de drie
maal onoprechte coalitie, onoprecht uit
godsdienstig oogpunlt, onoprecht uit econo
misch oogpunt en onoprecht uit politiek oog
punt.
Wij laten ons niet misleiden, niet waar,
want wij welen dat juist in deze laatste ja
ren onder het bewind der coalitie de macht
der sociaal-democratie zoo enorm toegeno
men is; wij welen dat bijv. in Rotterdam,
waar sinds 2 jaar de oolaliljie aan liet roer
is, de socialistische stemmen verdriedubbeld
zijn en dat Rotterdam, indien de coalitie nog
danger de teugcis in handen houdt, weldra
geheel en al aan dc sooiaal-dcmocnatie uit
geleverd zal zijn.
Wij laten ons niet bangmakeai door do
recQi'lsche propagandisten, die U truckben
'wijs te maken, dat als de hoer die Beaufort
gekozen wordt, de socialisten dc baas zullen
worden, ja die zelfs zoggen be webon, dunt
Troelslra minister viordl! Wij weten, dat dit
Slechts politieke trucs zijn., wij weten, dat er
tot dusver slechts 1 sociaal-democraat geko-
Ben is, terwijl het aantal der oo-alilie-man-
pen reeds 42 bedraagt, zoodat zij er nog
•maar 9 noodig hebben om toch in de meer»
dierheid te blijven. De socialisten daarom
legen zullen het brengen tot 10 of 12 en
elke zetel, dien zij eb arkoven veroveren, zul
len zij te danken hebban aan dJon openlij
ken of heimelijken. steun van de coalitie.
Het groote gevaar dreigt op het oogen»
blik niet van dc sociaal-democratie maar
van de coalitie. Verwerft deze nog slechts
enkele zelols, dan behoudt zij hare, zij het
Ook verzwakte meerderheid, 'welke haar iu
blaat zal stellen le blijven regeeren. En dan
Weel gij de gevolgen: aanneming van dc Ta-
ricfwol, welke ongeveer alles zal duurder
maken;
Ondermijning van de volksschool;
verdere verscheuring en versplintering
van ons volk;
vernedering van do Hervormde Kerk;
geen verzorging van ouden van dagen
door staatspensioen;
roekeloos optreden in Indië, ondermijning
van het Nederlandsche gezag, uitlokking van
revolutie.
Kiezers waaktI
Gij hebt U reeds eenmaal zoo dapper ge
weerd, houdt thans voet bij stuk.
Iloel Nederland slaat U gade!
Op dus voor
Politiek Overzicht.
De legerveraterking in
Duitschland.
De rijksdag is nu nagenoeg gereed meW de
tweede lezing van de „Wchrvorlagc", dc
voordracht tot verhooging van de legersterk-
te. Men had gehoopt die eergisteren ten ein
de te brengen; maar de vergadering was
slecht bezocht en daardoor niet in staat om
over de amendementen to stemmen. Die stem
mingen zullen nu morgen plaats hebben, en
wanneer de leden in voldoend aantal
opkomen, zal men door dit stadium van de
behandeling heen kunnen komen. Dan is de
weg vrij om Woensdag dc tweede lezing aan
de orde te stellen van den „Wehrbeitrag", de
buitengewone belasting, waaruit het milliard
moet komen, dat moet dienen tot dekking van
de uitgaven voor een die de invoering van
de nieuwe legerorganisatie zal vorderen, en
daarbij zal zich aansluiten de behandeling
van den bundel belastingvoorstellen, waaruit
de jaarlijks teruglceerende uitgaven zullen
moeten bestreden worden.
Men is in de laatste weken met veel ijver
werkzaam geweest om- overeenstemming to
verkrijgen onder de verschillende partijen
van den rijksdag over de wijze, waarop de
uilgaven, die de legcrverstcrking meebrengt,
zullen worden gedekt. Daarmee is men thans
een goed eind gevorderd. Dc regeling, die is
opgebouwd op den grondslag van dc door de
regeering voorgestelde belasting op dc ver
meerdering van het vermogen, is volgens
dc inlichtingen die de Frankf. Ztg. daarover
uit Berlijn heeft verkregen wel geen com
promis, waartoe eene in cijfers vaststaande
meerderheid zich verbonden heeft; maar te
oordeelen naar 't geen daarvan verluidt, kan
toch met vrij groote zekerheid verwacht wor
den, dat ten slotte eene meerderheid met dit
compromis zal meegaan, die belangrijk groo-
ter is dan men nog voor twee weken kon aan
nemen, toen men op grond van de houding
van sommige partijen en hunne organen had
moeten gelooven, dat de kwestie van de dek
king der kosten de gcheele zaak in gevaar
bracht en dat een conflict met de ontbinding
van den rijksdag op den achtergrond in aan
tocht was. „Dat is nu overwonnen. Tot zulk
een conflict heeft geene enkele partij lust ge
had, ook die niet, welke principieel de gehoe
de legervoordracht bestrijdt. Het mislukken
van deze legervoordracht en dc aigemeene
verkiezingen, die daaruit noodwendig hadden
moeten voortvloeien, heeft met het oog niet
alleen op den buitcnlandschen maar ook op
den binnen]andschen toestand geene enkele
partij gewenscht. En wanneer naderhand eene
partij in de polemiek tegen anderen mocht
beweren, dat haar de ontbinding van den
rijksdag koud zou hebben gelaten, dan zal
ieder, die de stemmingen in den rijksdag
•kent en weet wat in die vergadering om
gaat, weten wat hij van eene dergelijke be
wering heeft te denken. Er zijn omstandig
heden, waaronder, zooals bij deze gelegen
heid niet voor het eerst maar bijzonder dui
delijk blijkt, ook eene zwakke regcering, die
geen vaste meerderheid achter zich heeft en
van geene enkele partij onvoorwaardelijk
steun geniet, do grootste eischen aan het per
soonlijke en financieele draagvermogen, die
men nauwelijks als mogelijk had beschouwt'
voordat zij werden gesteld, kan doordrijven.
Misschien is echter doordrijven een tc sterk
woord, want het financieele gedeelte is min
der door dc regcering dan door den rijksdag,
door de in stilte beraadslagende leiders van
de groote partijen, tot sland gebracht."
Nu de overeenstemming lusschcn de par
tijen verkregen is, kan men verwachten, dal
het gehecle werk spoedig voltooid zal wor
den, want de rijksdag verlangt naar luiis.
Hot woid't niet onmogelijk geacht, dat dc
voordracht tot versterking van het leger ei.
het geheele daarbij bokoorende samenstel
van belastingen in het laatsit van deze maand
of in de eerste dagen van Juli zullen worden
afgedaan. Dan is de verdaging van den i ijks
dag le verwachten.
Wat de vraag betreft, of dc regeerlng liarc
toestemming zal verlcenen tol hel werk dei
partijen, wordt de meening uitgedrukt, dat
dit wel waarschijnlijk maar nic.t zeker is. Dc
bondsstaten, wier belastingstelsel slóunt op
de belasting van liet vermogen, zien in ceno
rijkswet, die van hetzelfde beginsel uitgaat,
eene bedreiging van hunne welvaart; zij
zouden zich daarom althans do toepassing en
dc uitwerking der bijzonderheden van dczcu
maatregel willen verzekeren. Saksen hoeft
reeds laten verklaren, hel in de maak zijnde
compromis te zullen verwerpen. Maar de
rijkskanselier schijnt geen bepaalde tegen
stander van dit plan le zijn en men mag dus
aannemen, dal l'ruison al zijn invloed zal
aanwenden om de toestemming van den
bondsraad le verkrijgen.
Aan «lei» JSatkan.
In de vierde zitting van de financieel*
Balkancommissie is de mededceling ingeko
men, dat dc Oostenrijkschc en de Italiaan»
sche regeering de bepaling van het reglement
van orde hebben aangenomen, dat dc vier
Balkanstaten beslissende stemmen hebben
en dal alle besluiten met eenstemmigheid
mooten worden genomen. Het reglement
van orde is nu definitief vastgesteld.
De drie subcommissifin, die benoemd zijn,
hebben respectievelijk besloten tc verzoeken
om verschaffing van dc noodige gegevens
tot vaststelling van het juiste bedrag van do
openbare schuld van het Turksche rijk, om
overlegging van eene lijst van dc maat
schappijen en individuen, die concession en
verdragen bezitten, betrekking hebbende op
de streken, die door Turkije zijn afgestaan,
en eindelijk de vier Balkanstaten uit te noo<
digen hel bedrag van hunne aanspraken op
schadevergoeding in cijfers vast te stellen en
de voor die aanspraken geldende redenen to
motivceren.
Over liet bedrag van deze schadevergoe
dingen wordt bericht, dat zij aanvankelijk
overdreven hoog waren. Bulgarije verlangde
eerst ruim 1000 milliocn frs., hetgeen later
verminderd werd tol 800 milliocn. Servië
vië verlangde 600 millioen en Griekenland
700 milliocnMontenegro heeft nog geene
opgave gedaan. Sedert hebben de Balkan-
bondgenooten zich tot eene nieuwe vermin
dering van hunne eischen laten vinden, en
op dit oogenblik vertegenwoordigen hunne
£eu Roman Tan Liefde 9
89 DOOR
MARIE CORELLI.
lik keek hen beiden geheel verbijsterd aan.
Zij spraken van redding, redding waar
van? Hopeloos verstrikt en tot slachtoffer
gemaakt? Wat bedoelden zij? Sinds ik Rafel
Santoris met een andere vrouw had gezien,
die hij „lieveling" noemde, was ik bijna niet
in staat tot spreken maar nu herkreeg ik
plotseling mijn stem.
„Ik begrijp u niet," zeide ik zoo duidelijk
en vast als ik kon. „Ik ben hier op mijn eigen
verlangen en ik ben niet verstrikt; noch lol
slachtoffer gemaakt. Waarom zou ik redding
noodig hebben?"
De oude man schudde het hoofd deelne
mend. „Arm kind!" zeide hij. „Zijt ge geen
gevangene in het huis van Aselzion?"
„Met mijn eigen toestemming," antwoord
de ik.
(Hij hief de hand verwonderd op en de
yrouw glimlachte droevig.
,£>at is niet zoo!" vertelde zij. „Gij verkeert
in zeer ernstige dwaling. Gij zijt hier door
den boozen wil van Santoris een man die
ieder zonder eenige gewetenswroeging zou
opofferen, indien ziju eigen krankzinnige
theorieën slechts werdeD gediend! Gij ziil
onder zijn invloed, gij arm schepsel en zoo
gemakkelijk in die val gelokt ook! Gij meent,
dat gij uw eigen weg gaal en uw eigen wen-
schen volbrengt maar gij zijt in werke
lijkheid de slaaf van Santoris, en dat zijt gij
steeds geweest, sinds gij hem hebt ontmoet.
Gij zijt niets dan een instrument, waarop hij
elke wijs kan spelen." Zij wendde zich tot
den ouden man naast haar met een vragende
beweging. „Is het niet zoo?"
•Ilij boog het hoofd bevestigend.
Een oogenblik was het, alsof mijn hoofd
draaide. Kon het waar zijn, dal hetgeen zij
zelden waarheid behelsde? Hun oogen wa
ren oprecht geen andere drijfveer dan
vriendelijkheid konden zij hebben om mij
voor aanstaand kwaad le behoeden Ik tracht
te den martelenden angst, die mij bezielde, le
verbergen en vroeg kalm:
„Indien gij goede reden hebt om dit alles
te gelooven, wat zoudt gij mij dan aanraden,
te doen? Indien ik in gevaar verkeer, hoe zal
ik er aan ontkomen?"
-De vrouw keek mij vreemd aan, en haar
oogen glinsterden van plotselinge belang
stelling. Haar eerwaardige metgezel beant-
waardde mijn vraag:
„Te ontsnappen is heel gemakkelijk hier
Gij hebt ons slechts te volgen en wij bren
gen u uit dit bosch en naar .uw eigen te
huis en vergeet
„Vergeet wat?" viel ik hem in de reden.
„Al deze dwaasheid," antwoordde hij met
vriendelijken ernst. „Deze gedachte van
eeuwig leven en liefde, welke de listige be
zweerder Rafel Santoris in uw tc gevoelige
en lichtgeloovige verbeelding heeft gewekt
dit fantastisch geloof aan onsterfelijkheid
*n individualiteit der ziel di zult den
ouderdom en den dood met de gezonde on
derwerping van gewone stervelingen aan
vaarden. Zulk een liefde als waarin hij be
weert te gelooven bestaat niet, zulk een
leven kan er nooit zijn en het geheim van
zijn jeugd
„A'h!" riep ik levendig uit. „Vertel mij
daarvan! En van de schitterende jeugd van
Aselzion, terwijl hij oud en zwak moest zijn?
Vertel mij van dit alles!"
Voor het eerst, gedurende dit gesprek, ke
ken mijn metgezellen verlegen. Dit zag ik en
ik kreeg vertrouwen door hun klaarblijke
lijke verwarring.
„Waarom?" vervolgde ik, „zoudt gij met
waarschuwingen lot mij komen tegen hen,
die God of hel Lot in mijn leven heeft ge
bracht? Gij kunt misschien zeggen, dat gij
zelf door God zijt gezonden, maar spreekt
de godheid zichzelf tegen? Ik ben er mij niet
van bewust, dat ik eenig kwaad heb door
slaan door Rafel Santoris of door Aselzion
ik ben verbijsterd en gegriefd en gemar
teld door hetgeen ik hoor en zie maar
mijn gehoor en gezicht kunnen misleid wor
den waarom zou ik aan slechte dingen
denken, die niet bewezen zijn?"
Dr vrouw keek mij plotseling met groote
verachting aan.
„Dus wilt gij hier de dupe van uw eigen
gevoelens en droomen blijven!" zeide zij
verachtelijk. „Gij, een vrouw wilt onder een
gemeenschap van mannen blijven, die be
kend zijn als bedriegers en offert uw naam
en reputatie v<?or een hersenschim op!"
'Haar uitdrukkingen en manieren waren
geheel veranderd en ik was dadelijk op mijn
hoede.
„Miin naam en rcDutalle heb ik zelf te ver
dedigen," antwoordde ik koel. „Wat ik ook
doe zal ik verantwoorden aan hen, die er
hel recht toe hebben."
De oude man naderde nu en legde de
hand op mijn arm. Zijn oogen fonkelden
toornig.
„Gij moet voor uzelf worden gered," zeide
hij scherp. „Gij moet met ons mee komen of
gij wilt of niet! Wij hebben reeds tc veel
slachtoffers van de kunst van Aselzion ge
zien, wij zijn besloten u te redden van de
gevaren, die u dreigen."
Ilij deed een poging mij dichter naar zich
toe te trekken, maar mijn geest was ontwaakt
en ik week terug, zooveel ik kon.
„Neen, ik wil niet met u gaan!" riep ik
driftig. „God alleen zal mij van onheil ver
wijderen, wanneer er werkelijk eenig onheil
tegen mij wordt bedoeld. Ik geloof geen
woord van hetgeen gij gezegd hebt over Ra
fel Santoris of tegen Aselzion. Ik heb den
een lief en ik vertrouw den ander! Laat
mij in vrede mijn eigen weg gaan!"
Nauwelijks had ik deze woorden gespro
ken of de oude man en de vrouw wierpen
zich op mij, gicpen mij en beproefden mij
mede te sleuren. Ik verzette mij uit alle
macht, en hield nog altijd het boek „Het ge
heim des Levens" stevig in mijn handen.
Maar hun vereende krachten begonnen mij
te overweldigen en toen ik mij zwakker cn
zwakker voelde worden riep ik luid in wan
hoop uit:
„(Rafel! Rafel!"
In een oogenblik was ik vrij. Mijn bewaar
ders lieten mij los, en ik snelde weg, niet
wrclende waarheen Ik snelde slechts heen,
bang vervolgd te worden totdat ik eens
kin ns bemerkte, dat ik alleen was aan de
oevers van een donkere uitgestrektheid wa«
ter, dal zich in koude duisternis tot den lie
rlzon uitstrekte.
HOOFDSTUK XVIII.
Droomen in een droom.
Ik stond eensklaps, door een onzichtbar*
hand gedwongen, stil. Er was niets dan het
zwarte water voor mij, dat deinde in een
langzame beweging, terwijl het flauw ver
licht was door een schemerachtig licht, als
van de afnemende maan. Ik keek achter mij,
daar ik vreesde, dat mijn vervolgers nog
achter mij waren en zag dal een dikke mist
alles onzichtbaar maakte. Ik meende dat het
dag was en dc zon scheen, maar nu scheen
het nacht. Geheel uitgeput naar lichaam en
geest zonk ik vermoeid op den grond neer,
vlak aan den rand van den vreemden, don
keren vloed, dien ik ternauwernood kon zien.
De stille cn diepe duisternis had ccn slaap
wekkende uitwerking op mijn zinnen en
ik dacht Koe goed het zou zijn, als mij werd
toegestaan le rusten op de plek waar ik was.
„Ik kan mij begrijpen," zeide ik tot mij
zelf, „waarom velen verlangen naar den dood
en er om bidden als een grooten zegen! Zij
hebben de liefde verloren en zonder llefdo
is het leven van geen waarde. Om voort te
leven door tijdkringen cn werelden, die be
roofd zijn van iïefelijkheid zonder metgc
zei en zonder hoop dit zou de hel zijn
niet de hemel!"
,/IIel niet de hemel 1" zeide een stem
naast mij.
Wordt vervolgd.
