BINNENLAND. KOLONIËN. $en misdriji tegea den godsdienst de dood- CraL Vereenigde Staten. "Washington, 5 Sept Duitschland, (flRraiikriflc, Groot-Brittaimiê, Itlaliê, Oosten- Tijk, Spanje, Zweden, Noorwegen, Denemar ken, BelgiS en Nederland hebben geprotes teerd tegen de bepaling van het nieuwe ta rief, dat vermindering van rechten met 5 pet toestaat voor goederen, die met Amerïkaan- 8che schepen worden ingevoerd. Zij verkla gen, dat dit eene schending van de bestaande Verdragen is. Mexico. "Washington, 4 Sept Men bericht, flat de Amerikaansche regeering mondelinge verzekeringen heeft ontvangen, dat Huerta bij 'de presidentsverkiezing in Mexico geen can- lidaat tal rijn. Allerlei. In Schotland en SkandlnavlS duurt Het Iraaic weder voort, plaatselijk was de lucht in den morgen nevelig of betrokken. In En geland en Ierland kwam eenige opklaring en zal de temperatuur stijgen; regen kwam bij na niet voor. Aan de Duitsehe Oostzeekusten weer vrij veel regen gevallen, de lucht rwaar bewolkt cn de temperatuur iets ge daald. In Frankrijk, België, Midden- en Zuid- Duitschland is bijna overal de lucht betrok ken en regen gevallen, plaatselijk van onweer vergezeld; het blijft daar regenachtig. In Zuid-Frankrijk is de temperatuur tot om streeks de normale gedaald, maar schijnt nog dc zon. B r i e g, 4 Sept. De bij den vlicgerstroep gecommandeerde luitenants von Echenbre- cher en Prinz ondernamen heden voormid dag om 10 uur op hét Heidauer exercitieter. rein bij Brieg een proeftocht met een Rum- pler-taube-toestel, dat onmiddellijk te vo ren nieuw gemonteerd was. Op eene hoogte van 100 Meter haakte het linker draagvlak uit. Het toestel sloeg ove rden kop en viel op den grond. Beiden waren dadelijk dood, bet toestel was geheel vernield. Oost-Indlë. Een auto voor het legercommando Door de N .V. Het Centrum te "Weltevreden werd dezer dagen een automobiel afgeleverd, wel zoo mooi en practisch ingericht als er maar weinig wagens loopen, schrijft het N. v, d. D. v. N.-I. Het is oen „Lancia"-auto van 24/40 H.P. uit de bekende fabriek Lancia te Turijn, een der eerste klasse merken, oie deze firma vertegenwoordigt. Het ohassis is van de sterkste constructie, de motor i9 zeer sterk en solide, daarbij niet gecom pliceerd, zoodat deze gemakkelijk te onderhouden ismagneet, carburateur, etc. zijn zoodanig aan gebracht, dat zij zeer eenvoudig uitneemboar zjjn bij eventueel© storingen. De wielen zyn afneembare Rudge-Withworth wie len, naar veler meening het beste tegen wecrinvloe- den bestand, daar de spaken van staal zijn en. ge makkelijk vervangen kunnen worden door nieuwe, wanneer men net ongeluk heeft dat cr een breekt bij aanrijdingen of iets dergelijks. Bovendien doen deze wielen met- riolen spaken in zekeren zin dienst a!s veerinrichting. De wielen zijn oogen- blihkelijk afneembaar en door andere te vervangen bij cventueele banddefecten. Dit Lancia-chassis is gemonteerd in met een T°r- pcdo-caros9erie, vervaardigd in een der beste, zoo niet de beste werkplaats voor carosserieën, n.L der iirma Lamplugli te Parijs. Zij is prachtig afgewerkt, de kleur is donkergroen, terwijl de 4 zitplaatsen in den wagen, waar\an 2 vaste en 2 strapontins face ti la route, bekleed zijn met prima zwart leder. Een bijzonderheid a«n de zitkussens bestaat hierin, dat de 2 achterzitplaatsen geheel van elkaar gescheiden zijn, gebouwd naar het systeem PulL mabzitkussens en rugleuningen zijn verstelbaar, zoodat men ze tijdens hefc rijden in gemakkelijke leunstoelen kan veranderen. De kap is van hel nieuwste systeem ,,Janko", bestaande uit bijzonder waterdicht zwart zeildoek, terwijl de zij-zeilen voorzien zijn van celluloid ruiten, die door opschuiving gemakkelijk in de kap worden opgeborgen, terwyl zij tijdens het rijden met een eemoudige armbeweging kunnen worden neergehaald. In gesloten toestand heeft de auto het aanzien van een door glas gesloten wagen. De carosserie is overigens ingericht voor het doel, waarvoor zij bestemd is. Zoo vinden wij daarin een groote tasch voor het opbergen der mede te nemen stafkaarteneen klaptafel voor het uitspreiden dezer kaarten een mooi afgewerkt kastje aan do eene zijde, waarin zich een inktkoker, penhouders en andere schrijfgereedschappen bevindenaan de andere zjjde een kastje voor de berging Yan diverse papieren. Achter do caroeserie be\inden zich 2 Brooks kof fers, geheel gebouwd naar den vorm van den wagen. Op de beide portieren merkten wij nog cp jeen oranje vaandel, waarin hot Nederlandaohe wapen zeer minutieus uitgevoerd is. De motor ie voorzien van een C. A. V. dynamo, geheel voor de verlichting bestemd, welk© door den motor tijdens het rijden in beweging wordt ge bracht. De verhohting bestaat uit 2 groote C. A. V. schijnwerpers, die een ware lichtzee verspreiden, 2 kleinere eleclrische lantaarns voorin in de caros- eerie aangebracht De achterlamp, benevens de 2 lampjes aangebraoht in het interieur van de caros- sene, worden eveneens door deze dynamo gevoed. De magneet van het allerlaatste systeem Bosch beeft een inrichting, waardoor men van de ohauf- feursplaato af den motor in gang kan zetten. Het geheel maakt een fraai en, imposanten indruk, en eohijnt in alle opzichten practisch uitgevoerd foor de diensten der «tafofficieren in vredes- en in oorlogstijd. Aan de Staatscourant van Vrijdag 5 September omtieenen wij do volgende Koninklijke besluiten erkend en toegelaten als consul-generaal van Groot-Brittanniö en Ierland te Rotterdam voor Ne derland, de beer E. G. Berkeley klasse bevorderd tot adjunct-commies bij 'sRjjks wer ven. H. A. van Vhot, klerk WJ 's Rijks werven, geplaatst bij 's Rijks werf te .Amsterdam j benoemd tot voorzitter der plaatselijke oommis- «ie voor de ongevallenverzekering b© Winterswijk, A. i. "W. Monnik, burgemeester der gemeente Aal ten, thans pJaatsYervangendrVoorzitter dier com missie benoemd tot plaate vervangen d - voo rzi L ter dier commissie, B. EL Vaag3, secretarie der gemeente te Aalten. Koninklijk bezoek aan Rotterdam. Donderdag werd Rotterdam vereerd met ten bezoek van Hare Majesteit de Koningin en Zijne Kon. Hoogheid Prins Hendrik. Ten 12.52 kwam de koninklijke trein het station D. P. binnen. Na door den burgemeester ont vangen te zijn, werd in de koninklijke rijtui gen plaats genomen en gold hel eerste be zoek de nieuwe Ambachtsschool in de Tam bour sir a at, een modelinrichting, waar H M. en de Prins met groote belangstelling kennis namen van het onderwijs in de verschillende ambachten daar gegeven. In alle zalen was alles in volle werking, terwijl overal verschil lende werkstukken waren geëxposeerd. Vervolgens werd een bezoek gebracht aan het établissement Feijenoord. Daar waren de Koninklijke bezoekers in de gelegenheid den grooten scheepsbouw in zijn vollen omvang te aanschouwen. Een groot aantal schepen ston den er op stapel of lagen half gereed, aan de werf, terwijl 20G2 werklieden aan den ar beid waren, het hoogste getal dat daar nog ooit werkzaam is geweest Met de stoomboot „Stad Rotterdam" werd de werf weder verlaten en werd na een tocht over de rivier en door enkele havens een be zoek gebracht aan een der nieuwste groote instellingen der stad, n.l. de Inrichting voor Vuilverbranding, waar het vuil der geheele stad wordt sa am gebracht en in electrische energie wordt omgezet. Niet alleen dus uit hygiënisch oogpunt is deze inrichting van hooge waarde, maar tevens ook uit commer cieel oogpunt, daar dat wat vroeger nagenoeg waardeloos was, thans aan electriciteit een niet onbelangrijke bate opbrengt. Nadat H. M. en de Prins ook deze inrich ting hadden bezocht, bracht de boot hen naar de Parkkade, waar de koninklijke rijtuigen weder gereed stondon. Na een rijtoer door de stad werd naar het stadhuis gereden waar het Koninklijk echtpaar met muziek werd be groet, terwijl de padvinders tegenover de statie-trap hadden plaats genomen. In het stadhuis had in de vorstelijk ver sierde rotonde de voorstelling der gemeente raadsleden plaats. Ook vertoonden H. M. en Z. IC. II. zich op een voor deze gelegenheid gebouwde estrade aan de saamgestroomde menigte, welke hen, evenals herhaaldelijk langs den weg waarlangs gereden werd, met luid gejuich begroette. Ten 5 uur werd naar het station gereden en vertrok de Koninklijke trein ten 6 uur weder naar 's Gravenhagc. De Koningin heeft bij haar bezoek aan het etablissement Feijenoord f 500 gegeven voor het ondersteuningsfonds der werklieden. Minister Bertling. Bij Kon. Besl. is aan den heer A. E. J. Bertling, ten gevolge van zijne benoeming tot minister van Finan ciën, een eervol ontslag verleend uit zijne be trekking van directeur van de registratie en domeinen te Leeuwarden. (StcL) IIulp verleening aan zieken en gewonden. Bij ICon. besluit van 3 Juni 1913 is de Vereenriging Centraal Oo- niiité voor dadelijk huApbdUoom der Necterlaimd sckc Diaconessenihuiizcn" tie Amsterdam er kend als ten doel hebbende de vrijwillige hulpverlöeniiing aan zieloen en gewonden en. is haar machtiging verïdenid om in tijd yan oorlog hulp te verleenen aan zfekon en ge wonden, behoorende tot cöe legers van oor logvoerende mogendheden, krachtens art. van bet kon. besluit van 19 Maart 1913. Doze veneoniging, waarbij zijn aangesloten de Diakonesscnhuizen. te Utrecht, 's Graven- bage, Luth. en Herv. te Amsterdam, Arnhem, Rottendam, Groningen en 2 ie Haarlem, heeft door deze erkenning gehéel op den voet van de conventie van Geneve, een internationaal karakter hekomen ten aanzien der bescher ming in oorlogstijd en kan thans óf in sa menwerking mot andere veneeniigingen óf zelfstandig op het oorlogsveld hulp bieden. Deze organlLsttilie beschikt over 676 zusters eu 62 brofcfdtars en stelt in geval van oorlog dadel ijle beschikbaar een gotöd geschoold per soneel van 80 verpleegkrachten weflk getal geleidelijk kan worden opgevoerd tot 138. IXe Intern, phy si o 1 o gen-c on- gres. Bovengenoemd congres wordt dezer dagen te Groningen gehouden. Dinsdagavond had in hot Academiegebouw de officieele re ceptie plaats, waarbij de regeeriirtg als gast vrouw optrad. De vestibule, do trap en de groote hal waren smaakvol mot groen en bloemen verei/erd. De ongeveer 800 gasten werden door den commissaris der Koningin, mr. C. G. Geertsema, en echtgenoot© verwel komd en daarna geleid naar een vijftal za len, die voor de ©in/tvamgslt waren ingericht. Den geheekm avonfd bewoog zich dk>or de oor- rikfotrs on zalen een zeer gedistingeerd pu bliek, dat door de schoonheid der dames toiletten vooral een prachtigen aanblik bood. Er heerschte een prdütige en gezeildge toon. Buiben liet gebouw stond den groote menigte deze voor Groningen hoogst zeldzame drukto van af- en aanrijdende vigelanben aan te zien. "Woensdag is de eerste werkzitting van het congres gehouden. Een buiten-partij, welke de gemeen/te Gro ningen Woensdagavond ter eere van de con gressisten heeft gegeven, is schitterend ge slaagd. De Van Karnebeekbron. De ont- hulling van de Van Karnebeekbron iai bet park Zorgvliet te 's Gravcnhage, is Woensdag namiddag bijgewoond door een talrijk gezel schap dames en hoeren, dat gemakkelijk plaats vond op een ruime versierde tribune. De plechtigheid werd opgeluisterd door de muziek van de Jagerkapel. Vele autoriteiten gaven dOor hun tegen woordigheid met hun dames van hun belang stelling bliik. De eereplaatsen waren ingeruimd voor jhr. mr. Van Karn eb eek, voorzitter van het be stuur der Gamegiestichtlng, en zijn medele den in het bestuur, benevens voor allen, wier namen op de bron zijn gebeiteld, en die dus bij de huldebelooging betrokken waren. Alle autoriteiten werden door de conaitële- den ontvangen, en toen het dochtertje van den architect, den heer Hoek, bloemen had aangeboden aan mevrouw Van Karnebeek en aan de andere tot de familie Van Karnebeek belioorende dames, hield de voorzitter van het comité, mr. Dresselhuys, zijn herhaalde lijk door applaus onderbroken rede. Toen aan het slot de toejuichingen waren ver stomd. vertoonde zich de spuitende bron. De daad der onthulling ontlokte opnieuw een hartelijk applans. Toen stond jhr. Van Karnebeek op, die blijkbaar z^eer bewogen was, maar zich aan stonds herstelde en met de hem eigen opge wektheid een woord van dank sprak. Hartelijk applaus volgde daarop. En on middellijk na zijn vader nam de burgemeester het woord. Ook na diens rede klonken er hartelijke toe juichingen, terwijl de Jagerkapel het Wilhel mus inzette. De aanwezigen beziebtigdem vervolgens het monument, en jonge dames boden verver- 6chingen aan. In de omgeving waren velen getuige van deze eenvoudige, indrukwekkende plechtig heid. Gedenkteeken onthuld. In tegen woordigheid van een groot aantal belangstel lenden werden gisterennamiddag de drie ge- denkstecnen onthuld, door de zorgen van de vereenigiing „Die Haglie" geplaatst in de ge vels der Haagsche huizen, waar het drieman schap vam 1S13 woonde. De plechtigheid concentreerde zich in hoofdzaak bij hel huis van Gijsbert Karei van Hogondorp, aan den Kneuterdijk no. 8, thans bewoond door den heer A. W. baron Scliiin- melpennink van der Oye. Da&r was een omheining gemaakt, waar binnen de autoriteiten en vertegenwoordigers van verschillende collegos zich vereenigden en waar ook een muziekkorps zich deed hoo- ren. Daar werden de voornaamste redevoerin gen uitgesproken. In ambtscostuum was er de vertegenwoor diger van II. M. de Koningin, de directeur van het Kon. huisarchief, prof. dr. F. J. L. Kramer, voorts de burgemeester van 'sGra- venhage, de heer Van Karnebeek, en de wet houders Jansen, De Wilde, Verbroek en Droogleever Fortuyn, verder o. a. de klein zoon van Gijsbert Karei, de heer mr. H. Graaf van Hogendorp e. a. liet huis, dat in den loop der jaren sedert Van Hogendorp slechts weinig verandering onderging, behalve dat de ingang uit het mid den naar de linkerzijde is verplaatst (onge veer 1840), was voor deze gelegenheid met varens en oranjeboomen en bloemen versierd. Nadat de muziek der Jagers eenige natio nale liederen had gespeeld, waaronder de marsch van Hendrik, gecomponeerd ter eere van prinses Juliana, en de vertegenwoordi ger van de Koningin met het „Wilhelmus" was ontvangen, nam de voorzitter van „Die Ilaghe", de heer Hofstede de Groot, het woord om den aanwezigen het welkom toe te j roepen en het doel van de bijeenkomst uiteen te zetten. Prof. Blok uit Leiden trad oaarna naar voren om de beteekenis van Van Hogendorp cn de zijnen voor onze historie in korte woorden te verklaren. Op uilnoodiging van clen heer dr. Hofstede de Groot ging de heer Van Hogendorp nu 0TfT..m de onthulling van den gevelsteen. Hij bracht dank aan „Die Haghe", die aegt hij' het echt vaderlandsch gevoel tot ntting brengt door het aanbrengen van dezen gevelsteen ter eere van zijn hooggeachten grootvader. Hij herinnerde aan de uitspraak, „het volk, dat zijn groote mannen eert, is waard te bestaan". Uit het leven van lijn beroemden groot vader herinnert de heer Van Hogendorp nog aan het vergeten bestaan in zijn" laatste Jaren, zoodat zelfs zijn overlijden schier on opgemerkt bleef, dal evenwel heel zijn leven aan liet vaderland en Oranje was gewijd. Prinses „Villemijn-, gaf hem de opvoeding, welke hem maakte lot wat hij is geworden. Daardoor wend de Oranjeliefde bij hem ge wekt en onderhonden. Ook zijn uitnemende kennis van s lands historie bracht hem tot het begrijpen van de beteekenis van Oranje voor ons land en zoo kon hij zeggen: ik heb «Jjn gansche leven doorgebracht onder de leus Oranje bovenI" Terwijl fanfares werden gehoord, gevolgd door de nationale liederen, trok de heer an Hogendorp het doek van den steen, die het inschrift vertoonde: „Hier beraamde en leidde Gijsbert Karei van Hogendorp het herstel van 's lands onafhankelijkheid in 1813." Onmiddellijk daarop werd een krans met rin.) n'en tot onder den gevelsteen opge- heschen, terwijl alle aanwezigen juichen De voorzitter vroeg nu den legenwoordi- gen eigenaar van het huis Kneuterdijk no 8 rl, StCen ,e wilIen aanvaarden. o'„ de, Schimmelpennimk van der heden toi d r toevalliKe omstandig- dezc ecr groepen, deze zal weten teekenls ,°°k Zijn ki'nderen de be- vae^;vsr^nmpren,en'Gaarna °"n- Nadat een woord van dank aan den ver. legenwoordiger van de Koningin, den feest- hrtTn?,1"' ,i °'nthul,or' den eigenaar van het büis en de gonoodigden, door den voor ster was gesproken, ging men nu in rijtui- gem naar het huis Voorhout No. 21. waar ffians de firma Lessur Co. is gevestigd en crl/T ran de drie ls- waarin het oude groote huw van Van Limburg Srtrum later is gesplitst. brachtMer W"8 600 ,ran!° versiering aange- Bedovoerimgen werden niet meer uitge sproken. Slechts betuigde de voorzitter van ,d»e Ilaghe aan den eigenaar zijn dank voor de toestemming hier een gevelsteen te J1 Plaafsen. Deze verklaarde het voor recht zeer te waardeeren, waarna door den secretaris van „Die Haghe". den hoer La UiapeUe, een krans werd opgchcschen ge- hjk aan dien welke aan het huls van Van Hogendorp werd gehecht. Hier luidde het opschrift van den gevel steen: „Leopold van Limburg Stirum, in naam van den prins van Oranje gouverneur van s-Gravenhage in November 1813". Boven den gevelsteen was door den tegen- woordigen bewoner het wapen aangebracht met den zinspreuk: „Je marche droit". Ten derden male had dezelfde plechtigheid, plaats bij het huis aan de Nieuwe Haven, waar vroeger Van der Duijn van Maasdam woonde en dat thans tot politiebureau dient. Kier ging de plechtigheid echter minder eenvoudig in haar werk dan op het Voor bout, omdaf hier een familielid van den ge huldigde aanwezig was en het een gemeen tegebouw gold. Het familielid, de heer mr. W. van der Duijn te Zeist, sprak hier in een korte rede den dank en de waardeering van de familie uit voor hetgeen „Die Haghc hier deed ter eere van de nagedachtenis van den grooten vaderlander, aan wien hij verheugd is, ver want te zijn. De heer Van der Duijn zou zelf de onthul- lin gbewerkstelliger, maar het gelukte hem slechts een lapje van het veel te vast zittende doek af te trekken, zoodat een door het raam geklommen politieman de plechtige daad moest verrichten. Natuurlijk was het gejuich van de menigte er niet minder om. D© gevelsteen gaf te lezen: „Hier woonde in 1813 A. F. J. A. van der Duijn van Maasdam, getrouwst medestander van Van Hogendorp van 20 November tot 6 December". q Toen ook hier de lauwerkrans met het Oranjelint was bevestigd, sprak de heer Hofstede de Groot den burgemeester toe om der gemeente den gevelsteen aan te bieden. In die rede wees hij erop, hoe Van der Duvn steeds Hogendorp is trouw gebleven, ook toen anderen hem verlieten en toen hij in conflict was gekomen met den koning. Die trouw, een der schoonste deugden wordt in dezen steen verzinnelijkt en ik ver zoek u hem wel te willen aanvaarden, zoo zegt de voorzitter. De burgemeester, de heer van Karnebeek, zeide in antwoord daarop, dat het hem een voorrecht was, aan het verzoek te kunnen voldoen, zooals trouwens reeds besloten werd door den Gemeenteraad Hij noemde het een gelukkige omstandig heid, dat onder de drie huizen, welke in aan merking kwamen voor deze bijzondere plechtigheid er een is, dat der gemeente toe behoort. De burgemeester maakt van de gelegen heid gebruik om nog eens zijn compliment te maken aan de vereeniging „Die Haghe" voor haar initiatief. Door dat initiatief toch is aan onze feestdagenreeks er een toegevoegd, die meer dan een der andere een symbolieke beteekenis heeft. Namens de burgerij sprak hij zijn dank uit vo<or wat „Die Haghe" deed en aanvaardt hij den steen. Nogmaals klonk .hoera" en „Oranje boven", waarna de genoodigden zich nog 3an een thee in „Hoteld es Indes" vereenig den. Te oud voor ouderdomsrente. Een lid eener rentecomniissde schrijft aan de Leeuw. Cl.: Zooals bekend heeft hij, die op 3 December e.k. don leeftijd van 70 jaar heeft bereikt of ove 1-schreden, recht op een ouderdomsrente van f2 per week, inldien hij aannemelijk maakt, dat hij kt het tijd-vaik van 10 jaren, dia-t onmiddellijk voorafgaat aan dien datum of aan de vervulling van zijn zeventigste jaar, te zamen gedurende ten minste 156 weken, tegen loon van niet meer dan f 1200, per jaar bannen Nederland arbeid heeft verricht. De wetgever heelt blijkbaar aangenomen da/t allen, die na het bereiken van hun zestig ste jaar in een aaineetogesloten tijkfivaik van 10 jaren te zamen gedurende tent minste 156 weken (bedoeOtde anbe&d hebben verricht, aanspraak zouden kunnen maken op ge- ntaemd'e rontie. Toch is dit biet waar. Ik kreeg ikinand bij mij om inlichtingen voor een 92- jarige, die h**t gezidht heeft verloren en daardoor de laatste 10 jaren ndJdt heeft kun nen werken. Vam zijn 60o tot zijn 70e jaar was hij schipper voor eigen' rekening. Toen dfib beroep hem te zwaar werd, was hij ge noodzaakt zijn sdhip ran die haiwl Ie doen en bij a/ndleren te gaan werken. Eenige jaren ging dit gded totdat zijn oogon hun dienst wei- gerdJen. Wat art. 369 der Invalidfl-eölswet eeni ge jaren vroeger in werking getreden, dan zou ook d)eze grijsaard op 9 December e.k. zijn f2, cüe hij zoo bitter niooldig heeft, van het postkantoor kunnen halen. Thans nikst, hij is te oud voor de oudeTcSomsrentc- Brief van Dr. Lingbeek. Aan een vertraagd schrijven van Dr. Lingbeek, chef der Ambulance van bet Nederlandsche Roode Kruis te Belgrado, aan het Hoofdcomité dier Ver eeniging gericht, is het volgende ontleend Belgrado, een sta-d van ruim 100,000 inwoners, hoofdstad en residentie van het thans bijna drie maal zoo groot geworden Servische rijk, ligt schil derachtig op een landtong, gevormd door Donau cn Save. Hol vergezicht, dat men kan genieten van af de algemeene pantoffelparade plaats Kalamegdau, gelegen aan den voet van den vestingheuvel, waar op thans Turksche en Bulgaarsche gevangenen ^als broeders samenwonen", tot ver over de inmonding der rivier en het thans ©v erstroc-mde land naar den Hongearschen kant is werkelijk indrukwekkend. Maar de stad zelve, al bevat zij flinke groote ge- bauwen, maakt een kanalen indruk, en het publ ek, da* men ziet passeeren, rittende voor de groote restauratie Moskwa, in het centrum der stad ge logen, is al ongeveer hetzelfde dat men riet in andere groote steden. Alleen de kleeding der boe ren cn Zigcunervrouwen is hier en daar schil derachtig. Maar het geheel haalt niet bij Stamboel I Het paleis van den Koning in de M-.Lins'raat, veel gelijkend op eea groote étage-woning of bank instelling. wordt van bet in aanbouw zijnde Pa leis van den Kroonprins gescheiden door een tuin^ waarin vroeger de Konak stond. De omgeving der stad heet zeer loonend. De electrische brengt u naar een op 6 K.M. afstands gelegen groot park, waarin o. a. een Jachthuis van den Koning. Op twee uur radens afstand ligt de Awala een van de hoogste punten, 665 M., van waar men een prachtig vergezicht moet hebben vanaf de ruïn©s eener oude Turksche vesting. Wij ontvingen voor deze ultetapjes invitaties. De Mon* tenegrynsebe minister-president bood zijn auto aan. Collega Godgewatsch, majoor van den geneeskun digen dienst, vroeg ons mee op een inspectiereis naar de omstreken van Wranja, waar eene nog niet voldoende gediagnotiseerde nekte vele slacht offers maakt. Gisteren kregen wij zelfs ©en uitnoo- digiug om mee te gaan mot de booten, waarmee men de gedelegeerden ter Vredesconferentie te Boekarest gaat inhalen, via de ecnig mooie IJzeren Poort, maar die tocht kost drie dagen, en het is hier zoo druk, dat wij ons al deze genoegens voors hands moeten ontzeggen. Ik meld 't u alleen om u te laten zien. dat men ons zeer vriendelijk ontvangt. Voorloopig is wei- ken voor ons de boodschap, dag in, dag uit, en daarvoor zijn we ook gegaan. Eergisteren was het een rustige dag, voor zoo verre het in een vrij groot hospitaal met veel mu tatie rustig kan rijn. Gisteren werd ons verzocht een aantal van~or>z^ licht- of bijna genezen gewonden t-e evacueerch naar hc* Mutïerkreuz-hospit„al, omdat er dien <ia£ een transport rwaar gewonden van Ushub werd verwacht. W\j namen daarvan 85 op, maar van daag druppch het nog na; telkens komen er nog kleine groepjes uit het Zuiden aan, vanwa-ar mcü alles wat weg kan. naar hier aohijnt te zenden. Intusschen gaat bij al die drukte het gewone be drijf zjin gang. Op de gangen is het een voortdu rend va-et-vient, geloop en gedraaf v«q do patiën ten van en naar de verhanókamers. In de groote verbandkamer worden door d« chirurgen van Roojen en Hijman*, geassisteerd door tweo zusters, een der seml-artson, een Servisohen Jongeman Zo» vanowich als tolk en hulp, en mej. Rappapor^ ala boekhoudster, allo inkomende rieken onderzocht, verbonden, gezift, ingeschreven, tusschendoor dé verbanden verwisseld voor do ongeveer 180 ernsti ger gewonden, die do zeven .Hollandsch© zalen" vullen. Collega Goedhart en ik kebbeu de rest en de apotheek voor onze rekening genomen. Voor de kleinere verbandkamer, waarin Goed hart en de tweed© semi-arts, met mej. Nokolisch als adsistente en een 6tudent, de hoer Maxünonitseh als tolk en hulp^ den. geheel en dag door de lichter gewonden behandelen, ziet men soms de meest soFilderachtige groepen menscbelijke misère, die men rich kan voorstellen. Wij hebben hier, afgezien van. de onlangs uit de hospitalen in het Zuiden gekomen, vrij verwaar loosde en zoer door het transport geleden hebbende patiënten, gelukkig met zulk een, verzameling pus- afscheidende wonden als in Turkije, waar we zoo vele gevallen van gangreen hadden. Van onze aseptische operatiekamer werd nog maar zelden gebruik gemaakt, wat trouwens ook vanzelf spreek,b omdat onze chirurgen zeer conservatief rijn. Onze Róntgen-inrichflng, onder den semi-arts Scdée, levert heel goede opnamen. Gelukkig was er in een deel van het gebouw gelijkstroom. Voor de aansluiting daaraan, evena's vroeger voor het leggen van de waterleiding enz. in de operatie kamer, verleenden de autoriteiten ons alle moge- ljjTce hulp. Uit andere hospitalen werden on9 ook pt.t'ënten gezonden. Het magazijn, waarin aan den eenen kant pro viand, keukengerei enz., is d© trots van de moeder der compagnie, dat zij met voorliefde laat kjjken. al bevat het niet het vierde gedeelte van ons Turk sche magazijn. De kouken fonctjonneert goed, zoodat alleen bij uitzondering, en. op Zondagen, om den kok vrij to geven, voikskost wordt geschaft. In deze pufhitt© zou het trouwens onmogelpk zijn alle dagen dien rwaren kost te verorberen. Het brood ia hier go©d cn het gedroogde brood, dat wij medebrachten, is daarbij een aangename afwisseling. Boter is lner vrijwel onbekend. De zusters en broeders hebben ieder een dor IIol- landsohe zalen voor hun rekening. Een broeder in de nachtwacht, een zuster in de huishouding. Beroepsverpleegsters kent men hier nie'. Toen do Turksche oorlog begon, boden zich dadelijk een aantal dames uit de eerste families aan, om hulp te vcrleenen, on deze hebben in bijzonder moeilijke omstandigheden vaak groote diensten bewezen, al moeiten rij natuurlijk in gevallen, waarbij geoefend heid en vakkennis onmisbaar zijn, de patiënten aan meer geschoolde krachten overlaten. Nu, na 10 of 11 maanden, rijn vele van die dames naar huis gegaan, en wat overbleef waren ni«l aftijd de best© krachten, vc©l jonge meisjes bijv. die deftig in de corridors op en neer wandelden in haar vrijen" tijd, gekleed in witte japon en witte Agrammut© (dio trouwens heel goed kleedt en zeer practiscli ljjkt in deze omgeving vol onge dierte) en daarbij gehuld in een deftig waas van opofferende Roode-Kruis-gezindheid, dat heel goed zou doen, als ze maar werkten en als het duiveltje van de flirtation met de jong© officiertjes niet tel kens om den hoek kwam kijken. Een onzer zusters had den takt, enkele van di© kinderen aan het werk te krijgen en iets bij te brengen van d« eerste beginselen der verpleging. Maar na 14 dagen was t ,,f©u sacré" er ook al uit. De andere zu tera vonden op haar zalen alleen oudere dames cn die zijn natuurlijk te hardleersch. Van deze munt in het bijzonder uit dc ,,Fran?aise", zooals de zusters zeggen, de dochter van een vrocgeren collega, rad en kwiek, ,sewapend met een grooten lorgnon waarmee ze alles fixeert. Op har© wijze doen *e allen haar best, en ik kau dan ook niet klagen, zooals die Oostenrijkse he collega indertijd, dat n-l d© in casu Bulgaarsche vrijwillige verpleeg sters de vloek zijn van den oorlog en een kruis voor het Roode Kruis, omdat ze niets weten of kennen Nan de verpleging, daarom eigenwijs zijn van alles aanpakken en doen. Dit alles kan waar zijn, als nog niets geregeld is, als er groote toe vloed is van patiënten en geen hulp. Zooals het by ons geregeld i9, kunnen ze weinig kwaad doen omdat ze alleen heel lichte gevallen verplegen en nooit een wond zien. En voor de rest zijn ze heel gewillig en bruikbaar en bepaald onmisbaar, vóór zoover ze talen verstaan, als tolken. Ik heb er vroeger reeds op gewezen, dab het zen den van personeel naar een land, waarvan mon de taal absoluut, niot kent, onoverkomolijkc be zwaren medebrengt, tenzij men alleen chirurgisch© gevallen opneemt, wat ook dan nog zeer veel be zwaren oplevert, tenzij het betrokken gouvernement een aantal tolken beschikbaar kan stellen, die zich kunnen verstaanbaar maken aan bet verplegend personeel. De artsen kunnen rich overal redden, waar menschen zijn die Fransch, Duitscli of En- gelsch spreken of tolken, het verplegend personeel slechts bij uitzondering. Ik heb daarvan de bezwaren gezien of gevoc'd bij de Russische ambulance in Zuid-Afrika, b\j on* zelf in Turkic en hier. En ik kan mjj begrijpen, wat een autoriteit op dat gebied hier mij zeide vreemde medici kan men altijd gebruiken omdat men altijd wel eenigo mensohen vinden Kan. 4ie voor hen kunnen vertalen, maar verplegend perso neel alleen enkele, bijv. opcratie-zuslew, eene goed balen sprekende hoofdverpleegster, enz. Intv*- schen komen wij langzamerhand door de moeilijk© periode heen. beginnen we iets te verstaan, al is het nog niet veel. Tusschen twee haakjes, zou hier thans goen ar beidsveld zijtn voor ondernemende, padvinderaebtig aangelegde, degel^k geschoolde en geoefende Ne derlandsche verpleegkrachten? Servisch leeren kan geen onoverkomelijk bezwaar rijn. Naar ik hoor is men es nu over doende hier eeu door Belgische krachten geleide verplee^atersschool te stiohten. En dit, terwijl in België zelf Engelsche en Hollandsch© verpleegsters gezocht zjjn. De Ne der andsche verpleging heeft overal een goeden naam. Mij dunkt, indien een eerste kTacht emi greerde, zou hij hier van zelf school moeien maken- En de weg is al min of meer voorbereid. Over liet wond\ er'.oop rijn ouzo chirurgen *eer tevreden. "VVij verslonden door het groote aantal rieken ons verbandmateriaal, maar op enkele zaken na, di© wij uit Nederland moeten betrekken, valk het Servische Rood© Kruis onze dek-cta aan. Veel goeds heb ik van den secretaris van heb Ser vische Roode Kruis gehoord over de u bekende sn©l- verbanden -an Utermöhlen. Aan deze eenvoudige,

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 2