N°. 98 12"" Jaargeng „DE EEMLAN DER". Dinsdag 21 October 1913. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. Uitgevers: VALKHOFF Co, BUITENLAND. FEUILLETON. De Kiokkan m verklonken. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURa ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort v. f l.OO* Idem franco per post1.5Ö. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. I O. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- on Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertonties on berichten vóór 2 uur in te zenden. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meor 0.10# Dienstaanbiedingen 25 cents b\j vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bodryf bestaan zeer voordonlige bepalingen tot het herhaald advortooren in dit Blad, bij abonnement. Eene ciroulnire, bevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het Oostenpijkach-Servische geschil over Albanië. De Grieksch-Turksche vredesonderhande lingen maken goede vorderingen, en men schijn! aan beide zijden het gewenschtc suc ces daarvan Ie ver wachten. Deze gunstige op vatting wordt nog versterkt door den kracli- ligen vooruitgang, die, naar men meldt, in de Turksche demobilisatie wordt gemaakt. In tegenstelling hiermede blijft Servië chi- uiies maiken wat betreft de door de groote n .ogenclheden op de Londonsclie conferentie epaakle Scrvisch-Albancesche grens. Het neeft in het aan Albanië toegekende gebied uiige als „strategische punten' aangeduide sieiliingen bezet, die 't moeten beveiligen tegen invallen uit Albanië, dat, zooals in de troon rede, waarmee de zitting van de skocpschtina :s geopend, gezegd wordt, als pas opgerichte staat zijne plichten als buurman niet kent. Daartegen is de rcgccring van Oostenrijk- Hongarije opgekomen, die onder de aandacht van Servië heeft gebracht, dal liet de door de mogendheden genomen beslissing heeft te eerbiedigen. Het standpunt van Oostenrijk- Hongarije vinden wij uitgedrukt iai eene cor respondentie van de Temps uit Wee non, die van een ambtenaar van het departement vau buiilenlandschc zaken deze verklaringen heefi opgel'eekcnd: „Wij hebben gemeend de Servische regee ring inlichting te moeien vragen over hare werkelijke voornemens en Iegelijk, in het al gemeen belang, haar elke illusie te moeten ontnemen over de gevolgen van eene hande ling, die iiigaal legeu dc besluiten van de mogendheden. De Serven schijnen te hebben gedacht, dat de grens aan hunne zijde nog niet was vastgesteld. Dat is waar voor het zuiden, waar de internationale commissie het traoé er van moet regelen, maar voor het noorden en het noordoosten heeft zij slechts eene zuiver technische taak, die zich om zoo te zeggen er loe bepaalt om de grenspalen in den grond tc zetten. Servië moest dus tol de overtuiging komen, dat aan die zijde het werk Wan de mogend heden onaantastbaar is. Aanneming van de geringste concessie zou zijn, alles op losse schroeven Ic stellen. Wij meenen, dat wij reeds iels meer gedaan hebben dan wij had den moeten doen. En overigens vragen wij ons af, op grond waarvan de Serven er aan spraak op zouden maken in Albaneesch ge bied le blijven, nu volgens hunne eigen bulle tins de opstand der Albaneezen geheel ver pletterd is. Zij verlangen strategische stellingen, maar die hebben zij reeds. Als strategische stellin gen hebben zij Prizrend, Djakova enz. gekre gen. De punten, waar men de troepen kan samen trekken, ben kan voeden en benoodigd- hedeu bijeen brengen, zijn de ware strate gische punten. V/ij willen ons de Seiwische politiek ver klaren, die zoo weinig beantwoord! aan den tegenwoordigen toestand van Europa en aan dien van het land zelf, dat door twee oor- Logen is uitgeput. Wij v inden haar misschien ia redenen van binnenlandsche politiek. De ie uwe mobilisatie heeft veel ontevredenheid opgewekt. De regeering wordt hevig aange vallen. Om hare mobilisatie te rechtvaardi gen, wil zij aan het land bewijzen, dat zij een voordeel heeft gehad cn dat er eenig ge bied is gewonnen. Maar het is altijd gevaar lijk voor eene regeering, hare buitenlandsche politiek te regelen naar de behoeften van hare binnonlandsche politiek. Het zou wen- schelijk zijn, dal men zich daarvan tijdig ge noeg in Belgrado rekenschap gaf, om aan Europa pijnlijke discussiën te besparen, die men nergens wenscht en in Weenen nog min der dan elders." Men is tot dusver in Belgrado in gebreke gebleven aan den wensch te voldoen, die hier is uitgedrukt. De regeering te Weenen heeft daarop haar verlangen in dringender vorm herhaald en er bijgevoegd, dat zij wenscht, dat Servië binnen acht dagen de in Albanië bezette stellingen zal hebben ontruimd. Dat klinkt als een ultimatum. De beide andere leden van den driebond en ook de Rumcen- sche regeering doen hun best, door vriend schappelijke vertoogen Servië tot bijdraaien te bewegen. In dc kabinetten van de triple- entente schijnt men van gevoelen te zijn, dat men op den Ballplatz Servië wel wat kras aanpakt. Inlusschcn zal men dit incident wel nd'el al le tragisch hebben op te vatten. Dat wordt ook bevestigd door de beden ontvan gen telegrammen, die de conclusie toelaten, dat Servië bezig is zijn draai te nemen. Aan den Balkan. Sofia, 20 Oct. De geregelde dienst op de Orient Express van Konstantinopel naar Parijs zal den 23en October hersteld worden. Konstantinopel, 2 0 Oct. Uit wel- ingolichl'o Turksche bron. wordt verzekerd, dat Bulgarije or in hoeft toegestemd, dïat de prefect vain Guanultdjinja een muzelman zal zija». De bepalingen van den vrede tusschen Tur kije en Bulgarije bevatten menige verplich ting van Bulgarije, die aan de mohammeda nen eeaie bevoorrechte stelling in Bulgarije verleent. Dat wordt intusschen, volgens den berichtgever van de Köln. Ztg. te Sofia, niet als drukkend of gevaarlijk gevoeld. Naast de gedachte, dat in Oud-Bulgarije de mohamme danen steeds rustige en op hun wijze arbeid zame Bulgaarsche staatsburgers zijn geweest, werkt ook het feit mee, dat er geene princi- pieeie nieuwigheden in 't leven worden ge roepen. Voor eenige jaren was Bulgarije met Turkije 'l er over eens geworden, dat de op- permufti evenzeer door den sjeik-u 1-islam werd aangesteld als de katholieke bisschop pen door den paus; de loepasselijkheict van de she rial in het mohammedaansche familie recht is nooit aangetast, en Turksche scholen waren niet slechts geduld, maar werden uit de slaatsbegrooting geldelijk ondersteund. Ook de vakoef-kvvestie leverde geene ernstige moeielijldieid meer op en als niet-chrislelijke dienstijver van ondergeschikte ambtenaren door kleingeestige plagerijen den vrede ver stoorde, dan leefden de mohammedanen zeer tevreden. De landverhuizing had sedert eenige jaixm opgehouden. Niemand beproefde het zie- leheil der mohammedaansche Bulgaren te die nen, door hen den doop te doen ondergaan; deze uitvinding werd eerst in den Turken- oorlog in West-Thracië gedaan, en de over ijverige kruisvaarders zijn niet zonder de dooder, met den rug tegen een boom geleund, stond met open mond rustig te slapen. Pein zend sloeg Sinrindy hem eenige oogenblik- lcen gade. Hoe gelukkig was die man toch! Hij leefde laag bij den grond, waarboven mj niet vermocht zich te verheffen. Zijn gedach ten strekten zich slechts uit van den eenen berg 'tot den anderen, en als hij zijn blikken al eens omhoog richtte, was het voor den adelaar, die daar vloog, en voor niets anders; in geen geval bcteekende dat voor hem ver heffing van den geest. Het Lijden merkte hem niet op. In het eene dal werd hij geboren, in het andere zou hij eenmaal Sterven. Verder 'kwam hij nooit. Jinos Vajda ontwaakte en bemerkte, dat de dominee hem aankeek. „Waarom hebt u mij niet eerder wakker gemaakt?'' vroeg hij verwijtend. ,/Het is niet goed den mensch in zijn droo- men te storen!" De oude man keek zijn jongen vriend me delijdend aan. ^Voelt gc u weer heelemaal beter?" „Ik ben niet ziek geweest. Alleen had ik maar wat last van de lcoude." „Kunnen wij nu dan weer verder gaan?" „Jawel." „Naar Garabó?" „Waarheen ander9?" vroeg Simóndy ver schrikt. Jdnos Vajda wendde zich om en leidde even later de beide paarden voor. Zonder langer te dralen sprongen zij erop en reden snel weg. Weldra gingen ze nu tusschen de rotsen van Csinder door, waar zij zelfs op klaarlichten dag de paarden aan den teugel moesten voe ren, en eerst nu was meester Vajda werkelijk blii. dat 7ii in den nacht halt izehouden had den. Toen zij daarna de doorwaadbare plaats van Salamds bereikten, stond de zon al hoog aan den hemel. De Békény was buiten haar oevers getre den, en alleen op deze plaats nog zoo ondiep, dat men er doorheen trekken kon. Hier liet de jager een lange rust houden, en tegen den middag eerst vervolgden zij hun tocht, 't Was of Jónos Vajda er een voorgevoel van had, dat hun een ander onheil le wrachten stond en zij deze reis niet al te zeer moesten ver haasten. Bij de gezwollen beek Alms hielden zij nog eens halt en laat in den middag eerst, be reikten zij de grens van Garabó. Hier weifelde Siméndy. Zou het misschien niet beter zijn zich niet vóór het volkomen donker was naar het dorp te begeven? Als niemand wist, dal hij teruggekomen was, zou hij zich des te ge makkelijker naar Florica kunnen spoeden. Waar echter zou het meisje hem wachten? Thuis, in de Roemeensche pastorie, of bij Jénos Vajda? Vanaf den bergtop keek hij neêr op het dorp, stil en vriendelijk lag het ln het dal, en er kwam een onuitsprekelijk gevoel van rusl in het hart van den jongen man. Lentezonne- licht bestraalde het heelo landschap, terwijl het frissche, groene woud en eenige vroeg bloeiende vruchtboomen zoete geuren adem den. Vroolijk tjilpten en kweelden de vogels tusschen de bebladerde takken der boomen. O, mijn God, hier kan nog wel geluk wo nen, zich verbergend in de lage huizen, zich terugtrekkend onder het loofdak van het boschmisschien zal het door niemand worden opgemerktmisschien zal niemand hem zijn gelukkig lot benijden. Alle klokken van de RnemeeDscbe gin worden vijf nizam-divisiën uit oostelijk Anatoli'e naar huis gezonden. Het transport van deze divisiën is reeds begonnen. Zij zulv len in Trapezunt en in kustplaatsen van do Zwarte Zee overwinteren omdat zij lengc» ■volge van sneeuwval hunne standplaatsen in liet binnenland van Anatolie bezwaarlijk nog zullen kunnen bereiken. Do waarschijn lijkheid spreekt er echter voor, dat Turkije deze division liever niet tc ver van schot z<ou willen hebben. Dc demobilisatie in nog vijf Anabolische divisiën meer is eveneens ingeleid. Een aanval van Turkije tegen Griekenland is, volgens dezen correspondent, zeer on- waarschijnlijk. Over Gumukljina gaat slechts één weg, die zich in slechten toestand be vindt, naar de Grickschc grenzen. De weg is geheel ongeschikt om 150.000 man tc ver voeren en van levensmiddelen te voorzien. Een Turksche opmarscli tegen Griekenland in thans slechts mogelijk over het Bulgaar sche gebied ten noorden van Gumukljina. liet wordt echter als uitgesloten beschouwd, dat Üuügarije thans toestemming zal verke nen voor een Turksche doormarsch. Bul garije weet, dat ook deze toestemming ge lijk staat met eene samenwerking en dat do bondgenootcn daaruit hunne gevolgtrekkin gen zouden maken. Wat later, in het aanslaande of het daar op volgende voorjaar, zal gebeuren, is eenfc andere kwestie. Dat zal hoofdzakelijk hier van afhangen, of Turkije in staat is tegon Griekenland eene sterkere vloot in 't vuuï le brengen. De tegenwoordige pogingen var» Turkije om in het buitenland twee of drie oor logsschepen te koopen, met welk doel Rcocl Paclia «aar Europa reisde, zijn mislukt. Men kan er daarentegen mee rekenen, dat Tur< kije economisch en andere represaille-maats regelen tegen Griekenland neemt. Het uitzet ten van Grieksche onderdanen, het inkrim pen, misschien onderdrukken van het oecu menische patriarchaat, het boycotten van dc Grieksche scheepvaart en den Gricksclicn hau del behooren tot de middelen, die Turkije te voorschijn zal balen. Ook kan men zich voor bereid houden op een bendenstrijd in Mace donië van tot dusver onbekende hevigheid Maar een Turksohcn aanvalsoorlog tegen Griekenland zal er niet zijn. Dultschland* B c r 1 ij n, 2 0 Oct Op het schrijven v&u den rijkskanselier aan den kroonprins in zak», de troonsopvolging in Brunswijk antwoord» de de kroonprins, volgens eene mededcelinj van Wolff s bureau, uit Hopfraben, dat hij zijn groot leedwezen er over uitdrukte, dat van zijn particulieren brief aan den rijkskanse lier in het openbaar melding was gemaakt Geheel onjuist is de uitlegging van een deel der pers, dat hij rich in oppositie stelde' te genover den keizer. Wat de zaak zelve betreft, antwoordde de kroonprins aan den rijkskan selier, dal diens schrijven belangrijk bad bij gedragen om voor hem de zaak op te heldO' ren. Frankrijk. 'Patrijs, 20 Oct. PresMohl Pb/inoairé ca raiöviiouw vertrekker* herlCn mnricLdaig om drie uur met den ohtomobiel uat Parijs nuar RamboiriUöti, waar y ij eentige dagen zullen idloorbrengoo. begonnen tc luiden. Pali wendde zich om. „is u nog hier, meester Vajda?" Ja wel, ik wacht op uw bevelen, dominee*» „Waarom luiden dio klokken?" „Tegen het feest. Het is vandaag immen Witte Donderdag." „Vandaag Witte 'Donderdag? Morgen Goede Vrijdag? Golgotha, de marteling, hel kruis.,, iGeruimen tijd luisterde Simandy met som< ber gezicht naar het klokgegalm, daarnrj wendde hij zich plotseling tot Vajda. „Meester Vajda, breng eerst de paarden naar uw huis, en tracht dan juffrouw Flo^ rica te spreken te krijgen." „Waarom, dominee?" „Zeg in 't geheim aan de juffrouw, dat iü 'hier ben, en op haar wacht „Waar zult u dan zijn, dominee?" „Misschien hier." „Het zou beter wezen dominee, als u naai huis ging. Alle Roemenen, die in het dorp zija knielen nu in de kerk, terwijl ons volk op het veld bezig is... Niemand zal uw thui* komst bemerken „U moet niet aan de juffrouw zeggen, da| ik op haar wacht..n alleen, dat ik thuis g«« komen ben." ,4k begrijp dominee. Dus u zult naar hul® gaan, niet „Ja.'» Wordt vervolgd' Geluk tc onlrooven is zoo gemakkelijk; het weder le geyen zoo moeielijk. VICTOR RflKOSK. 82 Ui het Hongaarsch vertaald door •J JG O SÏBESTÏÉS en J. A. EAABË Jr. Lang stond Sinrindy daar met bedekt ge zicht. Ten slotte waagde hij het zijn hand weer weg te nemen, en plotseling keerde hij ti rug tot meester Vajda. Hier liet deze hem zijn eigen paard bestijgen, want zij zouden nu in het donker verder moeten rijden en het zijne wist ook dan uitstekend den weg te vin den. Meester Vajda, de teugels van Snnandy's paard om zijn hand slaande, ging vooruit. In het donkere woud begon een ondrage lijke angst Siméndy te bekruipen. Bij elke tak die kraakte schrikte hij op. Telkens meende hij voetstappen achter zich te hooren. Later weer scheen het hem alsof honderden en nog eens honderden menschen al maar achter hem fluisterden. Misschien wel ston den de geraamten der doodc soldaten aan den rand van het plateau en wezen zij, hun ont vleesde armen uitstrekkend, hem na; daar loopt hij, daar ontvlucht hij, daar verbergt hij zich in het woud, houdt hem in het oog! Eén, twéé uur duldde hij dit en het was hem. daarbii alsof hii een wereld voJ martelingen doorging. Was dit misschien de tweede halte plaats op den weg naar de hel? Toen echter hield hij het niet langer uit. „Halt!" riep hij Janos Vajda toe, en sprong van zijn paard af. „Heeft de dominee geroepen? Wat was dal een vreemde stem; net alsof u een heel ander mensch geworden was?" „Is hier in de huurt geen bewoonde plaats?" „Neen, dominee, nergens." „Leg dan een vuur aan!" „Een vuur? Waarom?" „Ik kan de duisternis niet langer uithouden. De dooden van Funtinel volgen mij." fileer, verlos ons van den boozel" pre velde de jager. En Pali, die vlak bij hem stond, zei zachtjes: „Amenl" De berendooder bond de paarden achter elkaar vast, greep Siméndy bij de band, cn zei geruststellend: „Kom nu maar met mij mee, dominee! Zoodra wij een open plek aantreffen, zal ik een vuur aanleggen." Sirnandy klemde zich aan den oude vast, en zoo gingen zij langzaam verder. Toen zij een open, door de maan beschenen plek be reikten, ging meester Vajda aan het werk en legde van droge takjes een vuur aan, dat hij daarna met dikkere takken voedde. Simdndy stond voor de hoog opslaande vlammen en bleef er roerloos in staren tot de morgen schemering aanbrak. Op eenigen afstand zat de berendooder en "keek maar al naar zijn dominee, van tijd tot tijd hef hoofd schud dend, zonder evenwel te durven spreken. Toen het morgenrood boven de boomtoppen uit zichtbaar werd, kwam er beweging in Sinrindy; hiï_ keek om zich heen. De beren- verdiende straf gebleven. Dat zal zich niet meer herhalen, en er is goede kans aanwe zig, dat de drie kwart millioen mohamme danen bruikbare staatsburgers en voortreffe lijke soldaten zullen leveren. Athene, 20 Oct. Volgens berichten uit Koriltza zouden de Servische troepen voort gaan met vooruit to gaan op Albaneesch ge bied naar Elbasan. Het IHailiaansche koopvaa ndljscMp PouJllia ïi'gt sllil i/o de haven Prove za (lew gevolge van dta boycot-beweging. Parijs20 Oct. De dagbladen berichten uit Belgrado, dat de Servische regeering hare vertegen svoordiigers heeft opgedragen eene nota mede te deelcn aan de mogendheden, waarin wordt verklaard, dat Servië aan Epropa de zorg opdraagl om effectief en op 'het terrein de grenzen van Albanië te be palen. Belgrado, 20 Oct De secretaris-gene raal van bet departement van buitenlandsche zaken heeft aan den zaakgelastigde van Oos- tenrijk-llongarije verklaard, dat heden mor gen het bevel tot ontruiming van het Alba- neesche gebied is gegeven. Tweede telegram. Eene officieuse nota zegt, dat Servië heeft bewezen, dat het met voornemens is langs den weg van wille keur of geweld de besluiten van de groote mo gendheden te wijzigen. Nu eischt Oostenrfjk- Hongarije door een ultimatum, dat onze troe pen zich binnen acht dagen van de grens te rugtrekken. Met het oog op deze onverwachte houding heeft de Servische regeering, trouw aan hare verzoenlijke politiek on om het be wijs te leveren van hare vredelievende hou ding, hare troepen bevolen zich terug te trokken; zij laat de verantwoordelijkheid voor die daad over aan hen, die mccnen op die wijze de overtuiging van Europa in den vrede te bevestigen. f Over den aard var het door Oostenrijk Hongarije gestelde ultimatum wordt aan ce Vossisctue Ztg. uit Wecnen bericht, dat dein de den 18en October in Belgrado overhandig de verbaal-nota bepaalde termijn, waarbin nen alle Servische troepen uit het aan Alba nië behoorende gebied moeten worden terug getrokken, niet mag worden opgevat in dien zin, dat de achtdaagsche termijn niet voor dc beslissing mag gelden. Oostenrijk-Hongarije heeft in Belgrado er geen twijfel over laten bestaan, dat na verloop van acht dagen, d. i. den 26en Octover om 1 uur namiddags, geen Servische soldaat meer aan gene zijde van de door de Londonsche gezantenconferentie bepaalde Servisch-Albaneesche grens mag staan. Naar verluidt zullen, wanneer Servië niet tijdig aan dit verlangen voldoet, de di plomatieke betrekkingen afgebroken worden In de politieke, kringen te Weenen wordt er op gewezen, dat het Servië slecht past over invallende benden te klagen, terwijl de Ser vische rcgcering in de jaren 1904 tot 1913 aanhoudend onder den titel „Servische ver dediging" benden heeft uitgerust, die van de Servische consuls in Macedonië instructiën en geld voor onderhoud kreg'en. In eene blijkbaar van het Fransche depar tement van buitenlandsciie zaken afkomstige mededeeli g wordt gezegd, dat de zaakge lastigde van Oostenrijk-Hongarije aan hel de partement bericht heeft gegeven van het Oos- tenrijksche ultimatum aan Servië. De direc teur van de politieke zaken Paléologue, die als vertegenwoordiger van den minister hem ontving, verklaarde, dat hij van dc mededeo- ling akte nam. Hij heeft echter uitdrukkelijk reserves gemaakt ten aanzien van de juistheid der door de regeering van Oostenrijk-Honga rije tot rechtvaardiging van haar ultimatum aaugevoerde feiten. Hij merkte in 't bijzonder op, dat het volgens de door dc Fran sche regeering ontvangen berichten vol strekt niet vastgesteld scheen, dat de Albaneesche oproerlingen niet in Servisch gebied waren binnengedrongen. Hij vroeg verder, of de regeering van Oostenrijk-Hon garije in staat was Servië le beschermen te gen een nieuw binnendringen van de Alba neesche oproerlingen in Servisch gebied. Ein delijk verklaarde hij, dat de Albaneesche kwestie bij uitstek eene Europeesche kwestie was, en dot het daarom zaak van alle mo gendheden was, de uitvoering van de gemeen schappelijk door hen genomen besluiten te verzekeren. Minister Pichon heeft deze op vatting van den heer Paléologue goedge keurd. De mededeeling van de Oostenrijksch- Hongaarsche regeering is tegenwoordig hel voorwerp van eene gedachlenwisseling tus schen de staatskanselarijen van de triple- entente. Skutari, 20 Oct. IleU vertrek van de inll'onta/lüonale commissie vani admiralen is hedenmorgen m-eit alle plechtigheid geschied. De Neue Freie Presse heeft uit Bukarest bericht ontvangen, dat prins Wilhelnl zu Wied zijn oom, koning Carol van Rumenië, over zijn candidatuur voor den troon van Al banië heeft geraadpleegd. De prins wilde van ^Ue beslissing van Carol zijne stelling tegen over deze zaak afhankelijk maken. De koning heeft den prins geraden, den troon aan te ne men. De Agence Roumaine verklaart gemach tigd te zijn, die bericht onjuisf te verklaren, ej verzekert, dait de koning geen raad heeft ^gegeven en zich in geen enkel opzicht met dc Albaneesche txoonkwestie heeft bemoeid. Cettinje, 20 Oct. Montenegro heeft ge protesteerd tegen het lossen door Oostenrijlc- sche schepen van wapenen en munitie, die uit Skutari naar de Malissoren-stammen worden gezonden. Athene, 20 Oct. De Turksich-GriCkschc commissie zal hedlen de vak-oef-kwestie bc- banKlelen. In de bevotegde kringen blijft men opüüuifslldsch gestemd. De Patris zegt, dat' do maatregelen tot uit- aöltlng 'Dager* de Grieken in Turk ijle tob uit werking motetten hebben, de openbare mec- nliinsg in Griekenland alkeerig moeten maken van ,den geest van verzoening. Athene, 2 0 Oct. In den loop van de zit ting van de gevolmachtigden van heden zijn verscheidene punten, die in de vorige verga dering hangende waren gebleven, geregeld. De correspondent van de Frankf. Ztg. te iKonstantinopel verzekert op grond van in lichtingen, die hij van gezaghebbende zijde heeft ontvangen, dat de Turksche demobili satie inderdaad is begonnen. Als eerste be-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1