„DE EEMLANDER". Dinsdag 4 November 1913. 12" jaargang. N°. 110 BUITENLAND. FEUILLETON. DOKTER JOOST Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort l.OO. Idem franco per post1.50. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regelsf 0.5G* Elko rogol meer0.10. Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling. Groote lottere naar plaatsruimte. Voor handel on bedrijf bestaan zeer voordeeligo bopalingeia tot het herhaald advertooron in dit Blad, bij abonnement, Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. ZELDZAME PREMIE. Voor «Ie.lezers van ons blaf! hebben wij «lit jaar een zeer mooie St. Sico- laas-premie en wel een portefeuille iuhou«Ien<le REPRODUCTIES van onze beroemde Holland» sche meesters in de kleuren naar liet origineel uitgevoerd. Van deze portefeuille van welker inhoud «Ie pers «ie schitteren«lste recensies gal, is slechts een beperkt aantal voorhanden en wij bevelen «lus een spoedige bestelling aan. De ge none prijs van «leze portefeuille zou zijn f 6.— «toch wij zijn in staat onze lezers «leze aan ie bieden voor slechts f 2.90. Hieronder eenige recensies uit ver schillende bladen. „liet Nieuws van aen Dag" zegt o.m.: voreiwiiLtieliijllcie proeven van kleu rendruk- „De Telagraal" zegt o.m.: Da cicipijoon zijn sdii'lltereiid ge- slaaigd „Lux" gaidtL tiijdsohr. vo-or Fotografie zegt o.m.: Wij hebben de oiigx-rieeijen niet de ze repixjdrnoLies nauwkeurig vergeleken en nnoklUan den uitgever allen lol geven voor deze prachtige weergave .d>e 'lijd" zegt o.m. Het is een Nedcrlandsühe onder neming betreffende Nederlandsehe kunst. De heer W. Stseenhiolf, do bekende kunstcriticus, oofende daarbij toaziclit op t werk ,^De Nieuwe R'oiUbardizimsche courant" zegt o m Een Nederlandse he onderneming van NediCiitLandsdhe Kunst büödfó lihans een aantal pl-aiben in kleuren, reproducties van wentel utiit ons groot museum welke onder tioezdüht van den on-dJendiiiectieufl', de heer Steemhioff, zijn gemaakt. De fijiigevoedige des kundige Steoidioff heeft de werken gekozen, hij heeft toezicht gehouden bij de reproduc tie „De Nieuwe Courant" zegt o.m.: Er valt zeer ved te waardeeren in diezo wedergave, die werkelijk in haar soort verrassend goed mag boeten. Zij behoort tot het beste wat wij op dlüt gebied tle> zien kre- Politiek Overzicht De Kamer-verkiezingen in Italië. Over den uilslag van de algemeene ver kiezingen voor de Italiaanscke Kamer van afgevaardigden hebben wij reeds medege deeld. dal, al moest over een vijfde van de Ie bezetten plaatsen herstemd worden, toch op grond van de uitkomsten der eerste stemming mei zekerheid was tie verwachten, dat het kabinet-GioliLli in de nieuwe Kamer, de eerste die onder de werking van het alge meen stemrecht wordt gekozen, eene over wegende meerderheid zal hebben. Er zijn bij de eerste stemming gekozen 287 zuivere mi- nisterieelen. Intusschen moeten bij de aan hangers der regeering ook nog geleld worden 52 ministerieelc radicalen en 19 reformisti sche socialisten (zoo genoemd om hen te on derscheiden van de officieele socialisten- partij, waarvan zij zich hebben afgescheiden) die zijn tot dusver met de regeering gegaan en zullen dat blijven doen. Dat zijn te zamen 308 plaatsen. De regeering heeft dus bij de eerste stemming eene meerderheid van drie vijfden gekregen. Die is er door de herstem-- mingen natuurlijk niet op verminderd; de groote helft van de 101 herstemmingen is ten gunste van de regeering uitgevallen. Verder hebben deze verkiezingen voordeel gebracht eensdeels aan de socialisten, ander deels aan de katholieken. De socialisten, or thodoxe en reformistische te zamen, hadden na de eerste stemming reeds 58 plaatsen, te gen 38 in de oude Kamer; door de herstem mingen is dit getal nog met een 20-tal ver meerderd. De katholieken zijn van een dozijn tot 27 geklommen. Ook zij hebben van de herstemmingen hun deel gekregen; zij heb ben er nog zes plaatsen bij gewonnen, zoo dat zij in 't geheel 33 stemmen zullen kunnen uitbrengen. Zij zullen in de nieuwe Kamer openlijk de katholieke, d. i. de pauselijke kleur bekennen. Men ziet hier de uitwerking van de taktiek van het Vaticaan, dat het ver bod aan de katholieken om aan de stemming deel te nemen ditmaal niet met de uiterste* strengheid heeft gehandhaafd en aan de bis schoppen vrijheid heeft gegeven om daar, waar dit pas gaf, hunne getrouwen daarvan vrij te stellen. Men zou zich echter zeer vergissen, als men meende, dat daarmee de pauselijke invloed in de nieuwe Kamer was uitgeput. Talrijke ministeriecle leden zijn slechts met de hulp van de clericalen gekozen; overal, waar een candidaat was gesteld, die gedoodverfd werd als een vijand van de kerk, hebben de katho lieken van hunne bisschoppen een wenk ge kregen, dat zij hunne stem op den tegcncan- didaat moesten uitbrengen, cn daaraan heb ben zij trouw voldaan. Zij hc-bben zich echter oo-k laten betalen voor hunne ondersteuning de ondersteunde candidaten hebben zic% moe ten verbinden, alle voordrachten te bestrijden, die de kerk zouden kunnen benadeelen. Hoe groot het aantal afgevaardigden is, die deze verbintenis hebben aangegaan, weet men niet precies; de ramingen zijn onzeker; het cij fer van 100 wordt genoemd, maar ook dat van 120. In ieder geval is het cijfer groot ge noeg om te werken als een remschoen in de meerderheid van het kabinet-Giolilti, inzon derheid in kwestiën zooals de echtscheiding, de volledige scheiding tusschen school en kerk, de beperking van de doode hand, die de belangen van de kerk raken. De Corriere della Sera beschouwt dit als het overheerschende kenmerk van de eerste toepassing Aan het algemeen stemrecht in Italiëzij. schrijft„Het overwegende feit van de verkiezingen van 1913 bestaat in de aan merkelijke vermeerdering van de socialisti sche afgevaardigden en tegelijk,'ofschoon in mindere mate, in den vooruilgaang van de ka tholieken. De officieuse organen van de re geering kunnen zich uitputten in vertroosten de redeneeringen, maar «1e waarheid, die men moet uitspreken, die men moei erken nen, die men onder de oogen moot zien, is deze: de verkiezingen wijzen eene verminde ring aan van de oprecht conslitutioncele krachten. „De socialistische bladen cn sprekers zullen niet in gebreke blijven aan hunne numerieke overwinning eene uitlegging te geven, die hun trots nog meer zou moeten bevredigen en eene vernedering brengen voor de burgerij: eene uitlegging van protest van het Italiaan- sche proletariaat tegen den oorlog in Lybie. Maar dal is niet waar; men zou, om deze schijnbare logica te bestrijden, kunnen wijzen op den vooruitgang van de radicale partij, die in <lc Kamer oeftstemmig ten gunste van den oorlog heeft gestemd en in hare kiezers vergaderingen die toestemming niet heeft dur ven verloochenen, en op den betrekkelijk nog belangrijker vooruitgang van liet katholieke element, dat met weel A-uur en onvoorwaar delijk met de verovering van Lybie heeft in gestemd." De Romeinsche correspondent van het Ber liner Tageblatit zegt, dat „de vermeerdering in de Kamer van de elementen, die voor de kerk sympathiek gestemd zijn, onbetAA-isthaar is, vooral door de oneenigheid onder de libe rale partijen." Dat is dus dezelfde conclusie, die Avij vermeldden van de Corriere della Sera, en welke ook gevonden Avordt in de Messagero en in het Giornale d'Italia. Aan den Balkan. Cettinje, 3 Nov. De onderhandelingen lussohcn Servië en Montenegro over de vast- stelling van de grens hebben lot eene def'nu- lieve regeling geleid. De correspondent van de Vossischc Ztg. te Belgrado heeft uit landbouwkundige kringen vernomen, dat de commissie, die door de Ser vische regeering is uitgezonden om den toe stand in Nieuw-Servië te onderzoeken, ten zeerste verbaasd over de builengewone vrucht baarheid van den bodem in de door haar be reisde streken. De zeer gebrekkige bewerking van deii grond met houten ploegen onder het Turksche beAvind is oorzaak, dat de humus zijne volle kracht hoeft bewaard, zoodat bij eene meer ralioneele cultuur buitengewone resultaten te verwachten zijn van hel kwee ken van allerlei soort granen, alsmede van tabak, rijst en opium. Nieuw-Servië heeft alle kans, een uitmuntende export-land te wor den. Athene, 3 Nov. De Grieksche regeering dringt aan op een spoedig antwoord ten aan zien van de besluiten, waartoe de vredesge- delegeerden gekomen zijn. De tegenAVoordige stand van de Grieksch- Turksclic onderhandelingen is volgens authentieke inlichtingen uit Grieksche en andere bron aldus: le. Staatsburgerschap. Griekenland heeft het Turksche standpunt aangenomen. Maar iu Turksche klingen wordt verklaard, dat het recht van optie van de uit het Grieksche gebied geboortige en in Turkije Avoonachtige personen belAVist blijft. 2. Privaat eigendom. Griekenland erkent alle eigendomsrechten van de aanwezige of afAvezige muzelmannen, maar kan niet de erkenning en de rechtspersoonlijkheid van bezitters Aan landelijke en stedelijke bezit tingen toegeven, omdat op liet tijdstip van de oorlogsverklaring de Turksche Avetgeving hun dit recht niet toekende. 8. Landelijk grondbezit. De Porto stelt voor, dat geen grondbezitter kan worden gedwon gen zijne gronden aan boeren te verkoopen, en dat de tegenwoordige verhouding tus schen de grondeigenaars en de boeren op geenerlei wijze kan Avorden veranderd be halve door eene algemeene, voor het gc- heele koninkrijk geldige wet. Griekenland kan zich met dit artikel niet vcreenigen, om dat het diep ingrijpt in de agrarische kwestie, die een van de hoofdpunten van zijn program uitmaakt. Daarom kan Grieken- Land zich tegenover Turkije niet hinden. 4. Vakoefs. In de Turksch-Griekschc subcom missie is men tot overeenstemming gekomen op dezen grondslag, dat het vakoefslclsel slechts op grond van voorafgaande schade vergoeding mag worden veranderd. Dc vak- ocftienden worden afgeschaft, maar Grieken land verbindt zich, voor de behoeften van dc instellingen van ccredienst cn liefdadigheid lo zorgen. De begraafplaatsen worden als eigen dom van de vakoels erkend. 5. Muftis. De muftis zijn openbare, door dc kiezers van Griekenland gekozen ambtenaren. De oppermufti Avordt door den koning uit drie door de vergadering den muitis voorgestelde candidaten benoemd. De Grieksche regeering zal door tusschenkomst van het Grieksche ge zantschap van de benoeming van den opper mufti kennis geven aan den sjeik-ul-islam, die dc insitallalie-oorkonde zal uitvaardigen. Af gezien van zijne godsdiensLigc bevoegdheden, zal de oppermuftis ook het recht hebben, in huwelijks- en scheidingszaken cn in. zaken van onderstandsgeldcn, voogdijen en erfenis sen vonnissen te vellen. 6. Mohammedaansche gemeenten. De rechts persoonlijkheid van deze gemeenten wordt erkend. 7. Eere«lienst. Griekenland kent aan den mohammedaanschen ecredienst alle mogelijke begunstigingen toe en zal in Athene en op vier andere plaatsen, Avaar daaraan behoefte be slaat, op staatskosten moskeeën bouwen. Voor de opleiding van geestelijke rechters wordt een hijzonder instituut opgericht. Uit Bukarest wordt het bericht tegengespro ken, dat de prins zu Wied niet meer candi- deert voor den troon van Albanië. Zijne can- didatuur heeft integendéel, volgens dezen be richtgever, de gunstigste kansen. Gisterenavond Averd uit Rome bericht, dat de prins officieel de candidatuur had aange nomen. R ome, 3 No v. Eene officieuse nota ver klaart, dat Italië en Oostenrijk een gemeen- schappclijken slap bij de mogendheden van de triple-entente hebben gedaan naar aanlei ding van <le door Italië in den vorm A'an eene mededeeling aan de Grieksche regcering in Athene gedane stap. Duïtschland* B r u n s w ij k, 3 Nov. De hertog en dc hertogin van Brunswijk hielden heden on dor het gejuich van de bevolking hun intocht in hunne nieuwe residentie. Op hot Fiiedrich Wilhelmplein begiweitbe de eerste burgemees ter hen aan liet lioofd van heit stedelijk be stuur; hij drukte in zijne toespraak zijne vreugde uit, dat Brunswijk het vorstenhuis, dat intlieemsch is, weder binnen zijne muren kan begnocten. Om half twee kwam het her- tiogspaar in het slot, waaa* de troonrede gor Lezen werd. In de tPoonrodc A'an den hertog wordt ge zegd: Het zal mijn voortdurend stiroven zij% mijne regeoring zoo te voeren, dat ieder zon» der onderscheid van persoon de overtuiging krijgt van mijne krachtdadige zorg Aroor don vooi-spoed van liet land. liet guluk van de limnswijikprs zal het richtsnoer zijn van mijn handelen en werken. Daartoe, mijne lieer en afgevaardigden, hob ik inzonderheid uav volle vertrouwen en trouAve mcdcAVurking noodig. Slechts dan kan het gcluikkon mijn ernstige» Avill om de welvaart van hot land op elk ge bied te bevorderen, Lu daden om tie zotten. Hot zal voor de hertogin, mijne gemalin, een» groote vreugde en ocne blijde laak zijn, allo op liet terrein van de vrouw en de A'orstiic liggende aspiration le bevorderen en lo on dersteunen. Nu ik don troon van mijne voor vaderen bob bestegen, bied ik aaai al mijne Bruuswijkors, mij zelf in ieder opzicht als Br unsAV ijker vooienide, nu in lands vorste lijken groet. Ik druk vol vertrouwen de hoop uit, dat die band tusschen vorst en volk steeds vaster en inniger zal worden. N e u-S tre li t z, 3 Nov. De groothertog heeft het verzoek om ontslag van den staats- minister Bossart geweigerd. Eene scherpe kritiek van do Meoklcnburg» sclie slenden, die voor de vijfde maal eene voordracht tot grondwetsherziening ten va( hebben gebracht, is vervat in het schrijven van den groothertog van Mecklenhurg-Strc- lilz, waarin den landdag mededeeling Avordt gedaan, dat de voordracht is ingetrokken. Daarin wordt gezegd: „Wij zelf hebben in het streven om aan onze getrouwe slenden ee'n voorbeeld te geven cn om een einde te maken aan den. verbitterden strijd in het land, ons bereid verklaard lot dit verst gaande concession wat dc afzonderlijke bepalingeln van onze voordrachten betreft en tot belangrijke offers van matericclcn aard. Niettemin is er gcenc overeenstemming be reikt kunnen worden, omdat, zooals wij. open lijk willen uitspreken, onze getrouwe slundeu niet tot het besluit hebben kunnen komen, hunne bijzondere wenschen cn bijzondere be* la'ngen ondergeschikt te maken aan liet alge» meen belang, dat, zooals hij herhaling door hen erkend is, eene verandering van dc be< staande grondwet dringend eischt. Wij laten aan de slenddn de verantwoordelijkheid, Avan- necr wij nu gedwongen zijn onze op dc lier- vorming van de landsgrondwet gerichte po gingen voorloopig prijs te geven en er vah af te zien, aan ruimere leringen clcr bevolking eene aan hunne staatsburgerlijke rechten en plichten beantwoordende medewerking aan de zaken van het landsbestuur te verschaffen en op deze Avijze de intelligentie en de onder4- vinkling van ruimere bevolkingskringen didnst-»' baar te maken aan de oplossing van de veel zijdige en menigvuldige vraagstukken, waar- aain liet landsbestuur zich heeft te wijden." B e r 1 ij n, 3 Nov. In het tweede Krupp* proces verklaarde de afgevaardigde Ueö* knecht als getuige, dal eenige dagen voordal hij zijn brief aan den minister van oorlof zond, door hem een brief Avas ontvangen mei den poststempel Berlijn. Deze brief lucld na woordelijk in, Avat hij later aan den minis- De koudbloedige dieren zijn die giftiigsle. EN ZIJN ZEVEN ZORGEN. 5 DOOR MARIE DIERS. Hij lachte. „Dominee, dom moe 1 Is dat een goede neklen? Zulk een onpractisch menschen- ktnd ate U Aindft men norgdns, al zoekt men de heele wereld af!" Doch toen ze van elkaar gingen, nam hij zijn hoed zoo diep af, als hij het in zijn heele Leven nog niet gedaan liatj, uitgezonderd dien eenen keer, toen hij als een linksche, dol ver liefde, onbeholpen jongen voor zijn toekom stige Amnemarie had gestaan. Mem is niet in 't leA-dn, om er zich maar zoo goed en -kwaad als k gaat doorheen te slaan, doch men moet A'ooral alles zóó goed doen, als men maar bij mogelijkheid kan. Dan heeft men het dikwijls heel moeilijk, als men voor rich zeLf deze overtuiging heeft. Menschên, die niet zóó denlken, rollen heel wat gemakkelijker door hel levetn. Mein zou zoo kunnen zeggeh: Je bent arts an onderhoudt je familie: dal ijs meer dan ge noeg om een menschcnleA'en mee te vullen. /Een kah niest alles, men kan niot overal tege- iük zijn. Als je voor kiindermeLrie wilt spelen, zeg dan je beroep maai- vaarwel. Die Iavcc dingen gaan niet samen. Dan kun jc mooi zorgen, dat je huishouden geen rommel is, en de kinderen wasschefn en fatsoenlijk aan- kleeden en vertroetelen en le midden van al die zindelijkheid en orde dn Kefdie kunnen jullie dan allemaal heel netjes van honger sterven. 0, bij dokter Joost in de kamer zat ook een duivel in t hoekje, die in des dokiers zAvakke oogenblikken er uit {sloop en hem dat alles voorpraatte. Doch hij liet zich eA'enmin wat op de mouAV spelden als Luther indertijd. „Met moet vooral alles zoo goed doen, als men maar bij mogelijkheid kan! Ik ben toch met een vod, die men om den een of anderen zieken vinger Avikkeit, en die daarmee haar levensdoel bereikt heeft. Ieder mensdh heeft meer krachten ih zich, dan 'hij gewoonlijk notodig heeft. Is 't zoo beschikt, dat ik vader en moeder tegelijk moét zijn, 'dan moet ik "t ook kunjnen. Ik moet en ik wil! Punt!" Punt, jaAvel! De stille studeerkamer is een heel mooie plaats om le zeggeh: „Ik wil!" Doch „punt* zegt later de daad, het leven, of alles eindigt droeAÏg in eon leeg, onopgelost, ontvellend armzalig vraagl/eeken. Dus nu maar weer naai* do kinderkamer. Doch dat helpt immers niet. Heit kindermeijsje wat toebulderen, zoo dat het haar groen on geel voor de oogen wordt, zoodat ze in zijn tegenwoordigheid het stof opdweilt, de kin deren wasclït en daarbij als een strroomende beek huilt en over Oen paar dagen don dienst opzegt, dat is 't eerste, dat de dokter klaar gespeeld heeft. Hot Avas avond geworden; de kinderen lagen allen te hed. Het scheen, alsóf het rustig zou blijven. De Gcncuckers Avaron er over *t geheel dol op, den dokter juist dan te laten 'halen, als luj pafc de pantoffels aangetrokken cn een sigaar opgestoken had. Doch voorloopig was alles nog stil, ook buitan. Op straat vernam men geen geluid, geen vooislap. Hij was doodmoe, de geplaagde man. Och ja, men weet niot, voordat die ééne bcAvuste (Zich ter ruste logde, hoeveel lasten ze voor ons heeft gedragen en hoeveel moei lijkheden ze voor ons uit den weg heeft ge ruimd. De goede Annemaric kon eigenlijk alios. Het leek er tenminste ,niot op, alsof er ietis geAveest Avas, wat ze niet kon. Nu kwam hel toch aam 't licht, dat ze iets niet gekund had: zóó -te zijn, dat iemalnd anders haar kon ver- vangdn. Ze had de heerlijke on och zoo moei lijke kunst verstaan, de eerste en de laatste de ziel en de kracht to zijn geAveest, haar plekje op aarde zóó in te nemen, dat men er niets nicuAVS A*oor in de plaats kon schuiA'en. De oorzaak, dat ze nooit de droevige, groote kun-st had verstaam. zich zelf te beperken, lag in haar ingeroest, sterk levensgevoel, in haar dAvaas geloof, dat haar niets kon oA'er- komen. Ze was te madhtig .geweest in haar huis. Daar staat liij nu, hij, die reeds oen heele held meende te zijtn, als een blinde en een lamme, en steekt den gek met zich zelf, om kracht le 'krijgen. Aain den andoren katht der gang werd zachtjes een deur geopend, \*ervolgdns hoorde men schreden door de gang tot aan den trap. Ilij sprong met een snelle beweging op, rukte de deur open en riep: „Maria, kom eens hier!" Het meisje gaf aan het bevol gehoor. Toen ze in de kamer stond en. het licht op haar viel, kreeg hij Aveer dat wonderlijke, schuwe gevoel van laats, en hij durfde tegenover dit tengere, vreemde kind niet als een gezag hebbende optreden. Hij voelde zich tegen over haar plolsolimg niet als gdbicdend vader, doch als een verlegen jongen, die zjelf niet recht weet, wat hij wil. «Hij bekeek haar bijna nieuwsgierig. Wat zat er Avel allemaal in dit fijne kopje ver borgen? Als hij haar eens zóó ver kreeg, dat ze hem vertrouwde, wat -zou hij dan wel allemaal te hooa*en krijgen? Het was allerellendigst, dat hij zoo wan hopig onhandig tegenover deze jonge zieltjes stond! Hij' dacht na. Als ze ziek Avas .geAveest. zou hij toch Avel geweten hebben, hoe hij haar moest .uitvragen en aanpakken. Ilij wilde zich dus voorstellen, dat ze ziek Avas. „Wou je naar bed gaan?" 'begon hij. De .omwog Avas Avel den beetje erg groot nu ja, er was immers ook geen haast, cn van t eene woord kAvam het andere. Maria Avas door hot lange zwijgen en het aankijken zoo bang geworden, dat ze hart kloppingen kreeg. Haar ïstem, «lie „ja" zeide, was nauwelijks hoorbaar. „Ileb je .de lamp ginds uitgedaan?" „Ja „Wat heb je uitgevoerd?" Ilij voelde, hoe hij Avoedemd werd op zich zelf. Wat was dat voor een manier van vra gen, en wat Avas zijn loon daarbij kortaf en hardl 't Klonk, alsof men scherpe sleenem op 't plaveisel widrp. Kom hij dan nidt een en* kelen keer een zachtere wijze van spreken aannemen. Hij kom toch mdt oude, geraeene drinkebroers wel zadht omgaan, als de om standigheden hol A'ordercn, waarom «hun niet met zijn eigen, jong dochtertje? „Ik heb alleen nog maar een beetje geloi zen, Vader zeide Maria, van angst eeq kleur krijgend, en zag naar den grond al< een veroordeelde. „Ja, zoo moet je maar voortgaan!" smaalde de dokter tegen zich zelf. Nu moet je vra-i gen: Wat heb je gelezen? Waarom heb gelezen? Hoe lang? Wat denk je je daarbijj[ ooruil toch, oude ezel! dan kun je het no^ ver brengen met dit zwarte, kleine per* soontjel Hij keerde zich om en ging twee, drie ma« len zijn kamer op en neer, met stappen, zoo-, als een beer stapt. Intusschen stond het kinif daar en had wel in den grond Avillen zinken, gepijnigd ala ze werd door een vaag gevoel van angst. Plotseling ging hij zilten,. bedekte zijn oogen mei de hand en zeide langzaam meti zware tong: /Maria je moet mij eens zeg gen, wat je denkt. Stel je een9 a'oot, dat ik Moeder was. Dat gaat zeker ni<st, of wel?" Maria zag hem aan, haar hartkloppingen Averden minder. Eer zo Avist, hoe 't kAvarat was ze op de leenen naar hem toegegaan, raakte zachtjes zijn arm aan en zeide met een hoogroode kleur: „Jawel!" Ilij keek op. Toen ze zag, dat er tranen in zijn oogen stonden en dat zijn mond onder den knevel glimlachte, maakte zich eens klaps zulk een moed van haar meester, dat het een kleinigheid voor fliaar was, hem om den hals te vallen, liet hoofd tegen hem aan te drukken en hem alles te zeggen, duizend» geheime dingen, die zelfs Moeder niet gewof ten had. Wordt vervolgd»

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1