DOKTER JOOST
Ii°. 126 Tweede Blad.
12" Jaargang.
DE EEMLAN DER".
Uitgevers: VALKHOFP
Co
Zaterdag 22 November 1913.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
Hoofdredacteur: Mr, D. J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort v. f 1.00.
Idem franco per post1.50,
Per week (met gratis verzokering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- on
Feestdagen.
Advertentiën gelievo men liefst vóór 11 uur, familie»
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.50*
Elke regel meerO.IO#
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryt bestaan zeer voordeelige bepalingoo
tot het herhaald adverteoren in dit Blad, bij abonnement.
Eeno circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Staten.Genei aal.
Invaliditeitswet.
Het Kamerlid, de heer Rutgers, heeft op 14
dezer den minister van Landbouw, f*ijverheid
en Handel de volgende vraag schriftelijk ge
steld
Het is mij gebleken, dat door de rede van deze
minister op 4 November (Handelingen blz. 45)
de indruk is gewekt, dut naar het oordeel van
den door den minister aangeduiden bij de uit-
oering van de invaliditeitswet betrokken hoo-
en ambtenaar verpleegden in een armhuis als
oordanig van recht op rente krachtens ar-
1 309 der invaliditeitswet zijn uitgesloten.
:n. de minister bevestigen, dat deze opvat-
n zijn woorden onjuist is?
oord van den minister Treub luidde
i oe rente krachtens artt. 369/370 van de
aliditeitswet te verkrijgen, is het een eerste
:ich,dat men in het bepaaldelijk aangeduid 10-
arig tijdvak althans in 156 weken arbeid in
oondienst heelt verricht. Of hij, die aan dien
,s.-;h voldoet, in een armhuis wordt verpleegd,
t niet ter zake.
Iets anüeis echter is het en niet alleen
daarop doelde de ondergeteekenden in zijn rede
up 4 November j.l. of een verpleegde, die ;r»
i\et armhuis zeil eenig werk verricht!b.v. kleine
huiselijke diensten) en daarvoor eene geringe
belooning ontvangt, kan worden geacht in
loondienst arbeid te verrichten. De on-
dergeteekende deelde in zijn even vermelde
rede als het aan de Bank heerschend en door
ïem juist geachte gevoelen mede, dat die vraag
ontkennend moet worden beantwoord. Men zou
zulk een verpleegde, als de verzekeringsplicht
vóór zijn 7üste jaar was ingevoerd, niet als ver-
ckeringsplichtig hebben beschouwd en voor
ïem geen premie hebben ingevorderd.
De opvatting zijner woorden als zouden ver
pleegden in een armhuis als zoodanig van recht
op rente krachtens art. 369 der invaliditeitswet
.in uitgesloten, is geheel onjuist."
Berichten.
De Staatscourant van Zaterdag 23 No
vember bevat o. a. de volgende Koninklijke
jcsl uiten:
bcifbemd tot ambtenaar van het Openbaar
Ministerie bij dé kantongerechten ter stand
plaats Haarlem mr. M. van Lier, thans te
Middelburg; tc Amsterdam mr. J. U. Polman,
llians tc Zierikzee; te Rotterdam mr. II. W.
Massink, thans te lieerenveen; te Tiel mr. J.
Versteeg, advocaat tc Den Iiaag; te Middel
burg mr. \V. baron van der Feltz, substiiuul-
grilfier bij het kantongerécht te Rotterdam,
u Zierikzee mr. J. J. G. van Everdingcn, ad
vocaat te Tiel; te lieerenveen inr. A. R. An-
dringa, advocaat en waarnemend griffier hij
<lc rechtscolleges te Leeuwarden;
benoemd tot leeraar aan de R. H. B. S. tc
Hoorn J. Iiirscliig te Berden (N.-H.);
lot districts-schoolopziener te 'slieriogon-
bosch dr. A. Desertine, idem te Eindhoven;
lot leeraar aan de Middelbare Landbouw-
hool tc Groningen J. C. de liaan aldaar;
tot leden van den Raad van Toezicht, inge
volge de Ongevallenwet A. II. Verkade, fabri
kant te Zaandam en G. Nijhuis, lid van den
fextielbond te Hengelo (Ov.);
gedetacheerd voor i jaar bij de landmacht
de officier van gezondheid 2e klasse van het
Ned.-Irwlische legor dr. W. A. Wicrner.
De proclamatie der Koningin.
De proclamatie van H. M. de Koningin aan
het Nederlandsche Volk zal in de Staatscou
rant en het Staatsblad opgenomen worden eu
zal de mede-ondertcekening (contraseign) dra
gen van alle Ministers, hoofden der oostuurs-
departementcn, waardoor het tot een regee-
ringsdaad wordt gestempeld.
Afstammelingen Drieman
schap. Ter herinnering aan den »nafhan-
kelijkheidsdag heeft de Koningin de rccht-
slreeiksche afstammelingen van hot Drieman
schap: mr. W. J. Ph. J. graaf van dei-
Du ij n te Zeist en mr. O. baron van
li o g e n d o r p te Vevcy, heden benoemd tot
haar kamerheeren in buitengewonen dienst,
enW. graaf van Limburg Stirum te
'sGravenhage tot kamerjonker.
De Scheepvaarttentoonstel
ling te Londen. Gistcrcnochlend heeft te
s Gravenjhage een bijeenkomst plaats gehad
van de commissie voor do Nederla'ndsche
sectie der scheepvaart-, scheepsbouw- en
machi^etenloonstelling te Londen, Olympia.
1914, in welke bijeenkomst de heer J. van
der Steen, te Londen, werd benoümjd tol ma
nager.
Des namiddags werd aan het dop arte-
mentsgebouw van het ministerie van Lana-
bouw, Nijverheid en Handel deze commissie
geïnstalleerd door dein minister, rap. Treub,
die in zijn toespraak in herinnering bracht
den belangrijken vooruitgang van de Neder
landsche scheepvaart en scheepsbouw sedert
het begun van deze eeuw en die wees op d
belangrijke plaats, welke deze bedrijlven in
Nederland innemen.
Voorts wees de minister op het groote he
le g van do deelneming aan deze tentoon
stelling. De minister z<ag in die deelneming
een toeken van den durf der Nederlandsche
industrie, om zidh met het buitenland te gaao
melen op een gebied, waarop door vreemde
lingen zooveel is gepresteerd, speciaal door
Engeland, het land waar de tentoonstelling
w idt gehouden.
Daarom.heeft de-Regecring geen oggenblik
geaarzeld om op het verzoek om steun, aan
H. M. de Koningin voor te stellen, voor deze
deelneming van Nederland een commissie te
benoemen, die daan-van de leiding op zich
7. u neir.e
De regeering had dan ook het volle ver
trouw' n, dat de commissie, die zoo goed de
Nederlandsche scheepvaart en scheepsbouw
vertegenwoordigt, ook zal zorgen, dat Neder
land gc.ed v"or den dag komt en in het bui-
l ïland met eeno wordt genoemd.
Deze rede werd beantwoord door denvoor-
zi t_r va" het dagelijiksch bestuur der com
missie, mr. W. Roosegaarde -Bisschop, die na-
ni ns dc commissie dank zegde aan de regee
ring voor het ■éerlrouwen in haar door de re
geering gesteld. Spr. verwachtte dat, als de
minister in persoon hel resultaat van den ar
beid der commissie zou Ikomen nemen, Z. Exc
geen berouw zou hebben over de aamnoiedi-
ging van de deelneming van Nederland aaD
deze tentoonstelling.
Deze deelneming had voornamelijk ten
doel reclame tc maken voor de Nederland
sche industrie in het algemeen en voor de
Nederlandsche scheepsbouwindustrio in het
bijzonder, teneinde m het buitenland deD
waan weg te nemen, als ware NedeMand
slechts een land van zuivelindustrie, van wij
de broeken en houten klompen.
Na afloop valn de installatie bleef de com
missie nog eenigen tijdr bij een, om enkele
maatregelen te bespreken en ter vaststelling
van hel waarborgfond^, waarn door de aan
wezigen reeds voor een belangrijk gedeelte
word gel eekend.
Bij Koninklijk besluit is aan mr. F. H.
J. J. Suys, op zijn verzoek, eervol ontslag ver
leend als plaatsvervangend secretaris van de
tiendcommissie in het achtste tienddistrict ter
standplaats Breda en is als zoodanig benoemd
mr. M. Tyderaan, advocaat en procureur al
daar.
Bij Koninklijk besluit is benoemd tot
kantonrcchler-plaatsvervangcr in het kanton
Harderwijk, met ingang van 1 December 1913,
J. W. Roem, ontvanger der registratie en
domeinen te Harderwijk.
Bij Koninklijk besluit is aan den zieken
oppasser J. \V. Hinten, bij het militair Hospi
taal te Amsterdam, vergunning verleend lol
het aannemen en het dragen van de bronzen
medaille der orde voor Burgerlijke Verdien
sten, hem door Z. M. den Koning van Bulga
rije geschonken.
- Kolonel II. Ver ploeg h. f Omtrent
den te 's Gravenliage na een langdurig lij'den
overledon gop. kolonel der infanterie H. Vei
ploegh, meldt men ons o.m. nog liet volgendtt
In hem is heengegaan een oud-hoofdofficitr
die de achting en wardeeri'ng genoot en ver-*
diende van ieder, die hean kende.
In meerdere opstellen in militaire en andeio
tijdschriften gaf hij blijk van zijn bekwaam
heid; dooh hij was er afikeerag van zich in
hi c openbaar op den voorgrond te stalln.
In Ned.-Indiê nam hij deel aan den Atjei-
oorlog en toonde zich een flink en dapper
officier. Ia 1876 't was nog in de rumoerige
periode van den krijg wist hij„ door zijn
persoonlijk optreden, een nachtelijke poging
des vijands te verijdelen, om de versterking
waarover hij het bevel voerde, te overrompe
len. Hij geraakte daarbij in het handgemeen,
waarbij luj door lanssteken in de borst en in
het gelaal ernstig werd gewond; het linker
oog werd daarbij alls door een wonder ge-
spa aixl
Na zijn herstel van deze verwondingen
werd hij op zijn verzoek opnieuw naar Atjeli
gezonden. Bij den aanval op een vijandelijke
stolling, ontving hij loon oen schot in de borst
dat zijn leven ernstig in gevaar Dracht. 'De
vijandelijke kogel trof echter gelukkig eerst
het horloge in den borstzak, werd daardoor
eeni'gsziüs van zijn baan afgeleid en verloor
een gedeelte van zijn kracht. Niettemin drang
het projectiel tot diep in de long door, waa»
uit het eerst voel later, toen Vonploögh hier te
lande was teruggekeerd, door een belangrijke
operatie kon worden verwijderd. De sterk
misvormde kogel en eenige stukjes van het
horloge wertsen door Vcrploegh als souvenir
bewaard. Alleen vertrouwde vrienden kregen
ze een enkele maal te zien.
Dr. H. C. Klinkert.f Gisteren is te
Leiden op 84-jarigen leeftijd overleden dr. II
G. Klinkert, oud-lector in het Maleisok aan de
Rijksuniversiteit aldaar.
Dr. Klinkert werd 11 Juni 1829 to Amster
dam geboren. Op jeugdigen leeftijd deed hij
hot examen voor landmeter. Doch dooj- een
gesprek met een predikant. gevoelde hij roe
ping voor het ambt vatn zendeling en werd
daarvoor in Rotterdam opgeleid. Door dc
Doopsgezinde Zendelings-vcrecniging uitge
zonden, achtereenvolgens werkzaam te Djg-
para, Samarang, Tjandjoer en Riouw onder
nam hij de Bijbelvertaling in het Maleisch,
waarvoor een prijsvraag was uitgeschreven
en waarvoor een verblijf van 12 jaar in Ned.
Indië noodzakelijk was. Itn hel vaderland te
ruggekeerd, word zijn Bijbelvertaling in 1879
geëindigd. De toentertijd opgelichte Indische
inrichting voor Indische ambtenaren riep den
heer Klinkert derwaarts, om liem de oplei
ding de.-* Indische ambtenaren op te dragen.
Bij dezen arbeid kwam spoedig zijne werk
zaamheid als lector in de Maleisch e taal en
letterkunde aan de LcidsChe universiteit,
welk ambt hij lot 1904 vervulde.
Talrijk zijn degenen, die hun opleiding voor
onzen archipel aan den lieer Klinkert te dan
ken hebben.
erzelfder tdjid versCkcnén tal van werken
vatn zijn nam uer ruslende hand, de woorden
boeken Maleisch-Noderlaindsoh en Noder-
landsch-Maleiscli, de Maleische facsimiles en
nog volo andere werken getuigen van zijn
groote werkzaamheid van zijn geest.
Gedurende al dietn tijd bleef de arbeid in
dienst van het Ned. Bijbelgenootschap, zijn
lcvemsdcaal, tbotdat hij op 81-jarigen leeftijd
de pen moejt neerleggen. Nog één wenk ligt
onvoltooid: het is oen herdruk van zijn Ma-
L.sch oordenboek, dat de uitgever (dc firma
Brill) nog zoo gaarne in zijn geheel van hem
had ontvang on. Hij was een eenvoudig man
met een edei karakter, die aan e'ider dacht
behalve aan zich z elven.
De overledene was officier hi dé orde van
Oranje-Nassau.
De begrafenis zal Maandag a.s. plaats heb
ben, 's middags 12 uur op Riliijnhoff.
J. F. X. Hamer.f Woensdag over
leed te Leeuwarden in den ouderdom van
bijna 76 jaar dc nestor der Nederlandsche
oogartsen, de heer J. F. X. Hamer, die sedert
1869 de oogheelkundige praktijk in Friesland
uitoefende.
Den len Nov. 18G0 werd de heer Hamer
op voorstel van prof. C. B. Tilanus benoemd
tot oogarts bij de Rijksgestichten Onimer-
schans en Veenhuizen, waartoe hij zich eerst
in liet Ned. Gasthuis voor Ooglijders te Utrecht
zoude moeten bekwamen.
Tot Aug. 1862 bleef de jonge oogarts in
Veenhuizen, toen hij op verzoek van prof.
Donders intern adsistent werd aan het Gast
huis voor Ooglijders te Utrecht, waar hij lot
1865 bleef.
Daarna werd hij door minister Thorbceke
ais geneesheer-oogarts te Veenhuizen be
noemd. De gestichten Veenhuizen en Ommcr-
schans bleken nJ. dc broeinesten te zijn voor
een besmettelijke oogziekte (trachooin) die
zich zóó zeer verspreidde, dat liet een natio.
nale ramp dreigde te worden.
Door moeilijkheden met de administratie zag
de heer Hamer zich in 1869 genoodzaakt zijn
ontslag aan te vragen. Hij vestigde zich toen
te Franeker, waar hij tot 1886 dc nlgemeene
praktijk uitoefende en in Leeuwarden te
zamen met dr. Middelburg dc ooghcelkunsL
Ook op het gebied der animale vaccinatie
maakte hij zich tc Franeker verdienstelijk, zóó
dat het vaccin at ie bur eau aldaar zelfs ccn bui-
teniandsolie reputatie kreeg
In 1886 vestigde de nu overledene zich uit
sluitend als oogarts te Leeuwarden. Hij was
eerelid van het Nederlandsch Oogheelkundig
Gezelschap en officier in de orde van Ornnje-
Nassau. Hbld.
Vrede door Recht. Het orgaan
van den Algomecnen Ncdcrlandschcn Bond
^Vrede door Recht" meldt: dat de heer d&
mr. M. J. A. Moltzer, predikant te Nieuwkoop
cn mevrouw C. A. de Jong van Beek en Donk-
Kluijver als vaste medewerkers aan dit or
gaan zijn verbonden; tot medewerker uit hei
buitenland dc heer Ed. baron de Ncufville.
lid van het Berncr Bureau, onder-vooiv.ilter
van dc Deutsche Friedcnsgesellschafl, wonen
de te Frankfort a. d. Main en dat tal van
nieuwe afdeclingcn zijn, of binnenkort zullen
worden opgericht. Reeds is dc oprichting van
dc af deeling Enschedé, mei bijna 60 leden,
een vokkyigenfeil geworden. De burgemees
ter, het Eerste Kamerlid Edo J. Bergsma,
heeft iu het bestuur zitting genomen. Zeer
spoedig zullen afdeelingon tot stand komen
te Apeldoorn, Hecjdc, Zeist, Driebergen, Goes,
Waalwijk, Utrecht, Zaandam, Zutphen cn
Sneek, terwijl in tal van andere gemeenten
de pogingen tot oprichting van nieuwe afdec-
lingen wordeu voortgezet.
Uniform adsistenten pöste»
rijen. Aan hel dóór den directeur-generaal
der posterijen en telegrafie uitgeschreven re-
.erendurn inzake afschaffing uniform, is door
616 personen deelgenomen, waarvan zich
377 vóór en 79 'tegen afschaffing verklaarden.
Tot niet moor verstrekken is derhalve bo-
sloten met dien verstande, dat aa.ii lien, die
niet tevreden zijn met f 40 klecdinggeld per
jaar, co keuze zal worden gesteld tot al of niet
diagen van hot uniform. Of hel to verstrek
ken bedrag in dc jaarwedde zal worden be
grepen of als toelage verstrekt, maakt nog
een punt v. overweging uit, terwijl modo
wordt overwogen den adsistenten die thans
geen uniform dragen on hun die later tot
dezen rang worden benoemd, het daarvoor
bestemde klecdinggeld niot te verlecnen.
Lüo van S t e ij n.
Eindelijk is de vlieger Leo van Steijn dan
toch met zijn vliegtuig te Etampes aangeko
men. Zooals men zich herinneren zal, is liij
langen tijd te Péronnc opgehouden.
II c t grensincident te 01de n-
z a a 1. Het (vrouwelijke) Finsche parlements
lid Ililja Parssincn schrijft aan liet Volk, in
antwoord op de 111 dc N. R. Cl. gegeven cn
door ons overgenomen uiteenzetting van haar
wedervaren te Oidenzaai o. ra. het volgende:
Mijn rcisgenoote en ik zijn 22 en 37 jaar
oud. Zij is dus geen 15 jaar cn ik geen be-
Yan verbitterde vijanden trekt men meer
voordeel dan van vleiende vrienden.
EN ZIJN ZEVEN ZORGEN.
21 DOOS
MARIE DIERS.
Niemand zegge, dat deze tijd zonder een
zweem van se nart of weemoed voor hem
voorbijgaat. Beslaat er oen vol, rijk leven, dat
ziah zelf gaarne ziet vervallen? Wie blij is.
dal hij tot dei ouden gaat hdhooren, heeft
zeker niets ondervonden, waarop liiji met lief-
do en trots kan LerugbMkkcn,
Dokter Joost tirfide ook even, toen die
vlamde, koele hand zijn hart aanraakte. Welk
kind der aarde zou in zulke ure niet diep ont
waren en zich niot helkig aangegrepen voe-
-m, als het langzaam, langzaam gaat begrijr
pan, wat vergankelijkheid wil zeggen? Dan
/tfSct bet terug op het loven, dat liet geleefd
frsseeft, en. alles sdhijjOt eensklaps zoo klein en
ang, zoo onvolkomen en onaf. Het vraagt zich
met angstige beklemming: Ja, is dat dan
ftllës geweest? Was mijn leven moor niet? Is
het daarmee voorbij? £n liet krijgt een ge-
vodl van schaamte en pijn, als bet voelt, hoe
het tegenover he>t eeuwige en oneindige staat;
dan weet heit, hoe nietig en armzalig zijn be
staan geweest is, hoe het was 'als een zwak,
weestervend vogelgeflujt.
Deze igst maakt van de Imenschen dikwijls
wezens, die zich zelf bediriegon, die hun arm,
naar het eind snellend leven vlug nog met
bonte, armzalige vodden omhangen oan hel
mooier, breeder en langer te doen schijnen,
dan hel is. Oi dat zijn de grootste dwazen.
De waarheid, die zwaar op de menschen
drukt, ze bijna vernietigt, die de kinderen der
aarde gees el t en met den aardworm spot,
voert door het doodonrijk zelf ten leven, maar
dé dwazen gaan dansend hot rijk van den
grijnzenden dood binnen.
Do waarheid zegt: Mensdh, gij zijt slechts
c-eai ademtocht, maar het Leven is almachtig.
WSe begrijpt die raadselachtige taal? Iedere
moeder begrijpt zfe! Want dat is het, wat den
mensch in sidderenden eerbied doet buigen
voor cfo eeuwigheid, dat alle ie\en ondergaat,
neit om te vergaan, maar bm op te staan in
een nieuw.
Het eigen, persoonlijke leven van dokter
Eberhard Joost lag achter heen. In een zinne
loos zoeten, dronken makenden, levensvollen
zomer was het tot en over zijn hoogtepunt ge
komen. Hij werd vijftig jaar hij werd grijs.
Nu had hij de jammerlijke treurige kunst
van jong blijven kunnen beoefenen. Wat is een
man van vijfll jaar? Een bloeiende boom.
Dat zouden wel twintig dames hem hebben
willen verzekeren. Prachtig zou liij"1 zijn jeugd
nojg hebben kunnen rekken en verlengen
Maar dokter Joost had nooit van verdunden
wijn gehouden
Of wel, hij had nu kunnen kniezen en cri-
tiseeren, hij had stukjes uit hét verleden te
voorschijn kunnen halen en herkauwen, hij
zou zich door vergelijkingen van verleden en
hefclen het leven hebben kunnen verbitteren, hij
ha'd 'dé jeugd kunnen benijden en bedillen
en het koor der gal en venijn spuwendJe oude
lied'en versterken, van wie men zegt, dat zij
met meer in ha kader van den tijd passen.
Hij had nooit veel gedaan aan zelfbeschou
wing en 'bewuste zelfopvoeding, maar het
ba**mliartige leven bracht zijn koppig en on
handig kind reeds van zelf aitijd het rechte,
waardoor hij beklopt en gekneed en voortge
dreven werd en nu schonk het hem het heer
lijke goed: oud te worden tmet eette.
Want opdat dokter Joost niet te voel aan
zich -elf zou denken, en maai* vooral niet zou
meenen, dal hij zoo gewichtig was, had het
wijze leven hom met de zeven zorgen opge
scheept. Die lieten hom ook nu slecihls juist
zooveel tijd over, als hij noodig had, om zijn
verdwijnende jeugd een verwonderden en
weemoedigen blik na te zenden, een oogen-
blikje stil tc staan bij zijn vijftig stem verjaar
dag en de komende grijze harem en dan weer
naar zijn karretje om te zien, dat ontzettend
rammelde en soms zoo scheef ging, dat het
bij den eersten den besdien steen dreigde om
te vallen.
„Ik doe Regna om Animey niet het huis uit,
als ze aanleg hebben, om lichtzinnige kinde
ren te worden, zed dokter Joost bij zich zelf.
„Dan juist niet. Wat zij'n de pensionaten en de
dames, die ze houden, waard! Daar heb ik
maar al te veel van gehoord. Voorioopig ben
ik er nog, en ik zal eens beproeven, wat ik
kan. Ik zal ze zoo lang schudden, tot (haar de
dwaasheden uit de hersens vallen."
Zoo nam hij dan de groote jachtkoets met
de zitbanken overdwars, die achterin zes en
voorin drie zitplaatsen had, liet Adhmed en
het resenve-paard or voor spannen, noodigde
Regna, Heide, Amimey en toen zé vacantie
hadden, ook nog Ma met on Péter Chen mst een
beJieefd grijnslachje uit, daarin plaats te ne
men, en toen begon dé tocht, die dikwijls halve
dagen en langer duurde.
Men had mooten jokken, als men had vóllen
zeggen, dat het voor alle partijen een genot
was. De dokter ware, God weet het, liever te
paard gegaan. Tetn eerste ging het vlugger,
ten tweede gal het htm de noodige beweging,
want hij kree-* neiging tot stijf worden, en
ten derde was hij er aan gewoon, met zijn
gedachten alleen te zijn en had hij een afkeer
van veel prater.. Aan de meisjes (bij alles moet
uien Peterchen uitzonderen, want voor haar
moet altijd alles van oen ander standpunt be
oordeeld wortlen) bracht de eerste, misschien
ook nog de tweede en de derde tocht oen aan
gename afwisseling; daarna evenwel hield
het genot op. Regna was volslagen wanhopig,
zij verzuimde hot leene rendez-vous voor, het
andere na, buitenpartij, op buitenpartij. Heide
kreeg hoofdpijn vatn hot rijden, toch deed
haar op den duur de frissche lucht goed.
Amraey schreide bittere tranen 0111 haar
verloren dicht- en dweepuren, Marrot vond
hot vreesölijk, dat ze niet in huishouden
bezg kon zijn »en toen zij allen begrepen,
dat déze tochten rniet onverbiddelijke regel-
tmaait bij 't felle branden der zon on in stroo
menden regen, in alle weer ein wind de heele
maanden Augustus én September door, tot
achter in den her9t, in duisteajnis, in koude,
in gierenden stormwind voortgezet zouden
worden, altijd in hetzelfde open rijtuig, dat ze
reeds haatten als de pest tot groot vermaak
van de gcheelo streek, dat ze daarbij niet
eens altijd in het rijtuig mochten blijven zit
ten, maar dajt ze in de ziekenkamers voor dé
vreaselijkste en nederigste diensten, waarvoor
ze zich veel to goed vonden, gebruikt werden.'
ontstond ar in de jonge zielen, welke zulk
een snood geweld werd aaugedaan, eerts!
groote ontzetting, toen gistend oproer.
Zoodra Inge, die eind September vacantie
kreeg, thuis kwam, moest zo ook mee. Ze
vond het erg genoeglijk. „Ik begrijp hoelemaa)
niét, wat jullie allen scheelt 1" „Ja, jij heb!
goed pieten! Vader lijkt wel dol! Die poets
heeft Matz ons gebakkenl Die akelige klik
spaan! Wat zal nog het einde van dit alles
wezon? Is hij van plan met ons de dorpen al
te razen, tot we oude vrijsters zijn?"
Dokter Joost zat in zijn fladderonde jas op
den bok en mende zelf. Hij had een paar
malen zich er toe 'trachten over tc halen,
lussciien de meisjes te gaan zitten, maar had
dat niet van zich kunnen verkrijgen. Dat
eeuwige geratel en gebabbel zou hem ten
laatste half krankzinnig hebben gemaakt.
Waarover moest bij ook steeds met ze praten?
En ze zouden misschien 'toch sleduts schuw
en gesloten geweest zijn. Nu durfden haar
tongetjes zich heler bewegen, en kon hij onge-«
merkt getuige zijn van menig woord en me
nige iii.mg va gedachten, die hem in baai*
wereld 'oinnen leidde. Door het feit, dat bij
d'cht bij zijn pa'ardén zat, bleef hij tévens in
een goed humeur.
Tussrotten hean en den koetsier bod Peter-
Chen haar vaste plaats. Dat bad niemand zoo
bevolen of beschikt, dat kwam heeleanaal van
zelf, zooals alles bij Peterohen van zelf geko
men was, van haar bij-naam af tot baar liefdo
voor Vader en alle hlantLelinigm en toestan
den, die 'daarvan een uitvloeisel waren, toe,
Wordt vervolgd*
