Premie voor onze Lezers
FEUILLETON.
DOKTER JOOST
Maandag 1 December 1913.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
N°. 133 I2aa Jaargang.
Uitgevers:
DE
EMLAN
BUITENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort v. f l.OO»
Idem franco per post 1.5J),
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Adv«r*entiën gelieve mon liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0.50.
Elke regel meerO.IO.
Dienstaanbiedingen 25 cents b(j vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handol en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot hot herhaald advertoeron in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Door een overeenkomst met een
bekende lirma te Amsterdam,
zijn wij in staat gesteld, onzen
lezers eeue traaie premie tegen
zeer lagen prijs te kunnen aan
bieden, n.l. zes pruehtige repro
duction in orgineelc kleuren naar
OatLliollandsctie meesters, voor
den prijs van t 2.90 (Franco thuis j.
Tegen inlevering van onder
staanden Kon kan men na betaling
van genoemd bedrag, deze repro
ductien, in een keurige portefeuil
le vervat, aan ons bureau ver
krijgen.
De reproducties, welke een al-
meting hebben van 4«> bij 50 c)l,
zijn nuar de volgende meesters
A, van Ostade „ilariiigvrouwtje".
Frans lials „De vrooiijke drin
ker", W. Kreukeleiiitam„Ver
trouwelijk gesprek", t*. ülctzu
„tiet ontbijt". J. SL molenaar
„Dame aan "t Klavier", Jou. Ver
meer„liet ilelkmeisje".
De Administratie.
De ondergeteekende verzoekt
te mogen ontvangen, tegen beta,
ling vun t 2.90 (Franco thuis;,
de premie-uitgave van net Amerst.
Dagblad, zes reproducties in
ongineelekleuren naar Uud-jtioll.
meesters.
NaamWoonplaats
Dezen bon in te zenden: Bureau
Amerst. Dagblad, Ltr. Sltr. l
Amersfoort.
Mrouiek van de Week.
Lezer, licbl gij ooit 'n vergaidcr-ing bijge
woond, waar gij niet opmerkte*, da* aldoor
hel' woord gevraagd en... geliouden werd.
door mannen, die even graag zich zelf hooreu
spreken als aradcron hen hoor en zwijgen?
liet schijnt wel n ziekte be zijn men zegt
wel etems, dal zij -gem-ejeniijk geccoiislaibeero
wordt bij mannen, die in hun eigen huis rniels
in le brengen heibben da-I sommigen goon
gelegenheLd laten voorbijgaan om elioniangc
beloogen Le houden, waarvan het belang om
gek oord evenredig is aan <Le lengte en waar
naar niemand aandachtig tuistort.
Wij begrijpen niet, waarom men/ in V(er-
kiiezingsdagen Ier aanbeveling van 'n can-
didaat xwxxil hoont verklaren, dal hij weinig
en zeer kort spreekt. En hol is looh zoo dom
dat de kiezers juist 'ra bijzondere voorkeur
aan den dag leggen voor 'n candjdiaaL, dia hat
heele district alixrisL en avond aan avond
redevoert. Miera kan or toch bijna zeker van
zijn, dat zoo iemand, eenmaal gekozon, ook
in de Kamer 'ra la»ngpnatcr zal wo-rrdxan.
Er mioesil eigenlijk 'n keoiounig piaails hebben,
zoodra cr 'n nieuwe Kamer bij elkaar kwam;
'n kcuri ngscommdssie moest alle kamerleden
indeekui in gncnepjen.; de eerste groep zou
omvaiüliein die ledien, die hoogstens 2 uur
mochten spreken; dc 3e groep die leden, voor
wie 1 uur voUdtorandje gciaohit word; de 3e
groep hen, die niejt moer dan 'n h nui- van d'en
na'likunalen hijjd mochten vermorsen, terwijl
dc 4e groep de rcsl der Lcjaon zou omvatten,
dile don mond hccieadaol niet mochten opeii-
doie.n-, tenzij dan om bij stiemniiin^geni „voor*
of .degen'' tlie zeggen, 'n Strenge keurjings-
com missie kon dan wel eens die ojvtengnooti:
mecrdei-iheiid van onze kamerledien! iin do 4c
groep iiydeeto, maar het Landsbelang zou
daardoor moor gediend zijin dan dlaotr de 'treu
rig© redovciartingen, waarin zoo vaak 'n ge-
aehb algcvaardligde herhaalt, wajt dloor 'n
collega reeds veel betiar gezegd is.
Had die indoelilng bestaan, die Indische be-
gnpoilang zou allang afgeliaii'deld zijn on hot
oor dier Kamer ware niii&l vermoedd door de
rcdcvoeriiiig-eii van hen, die zich misschien
Hor iraanuwenraood Jiortnnjc.ron iu hun jeugd
onze koloniën wel eens op soh: clkaarlon of
in liun atlas afgebeeld te hebben gczilem.
In een onzer vorige kronieken schreven
wij over die mjslukikfl'ng van Talma's sociale
wdlgoA-ing, Sfpooiaal wal betreft dc ouder-
doms-verzorging- Do grootste fout is wal dc
grove cmbillijikhcdd bij 'de taekereming van. de
wekelijksclue 2 gulden-inilllqeeriirg Terwijl
duizenden, die lidU broodraoodig hebben, goen
Coiil coj-lvangons, krijgen duizenidten anderen,
die 'n fllink peiisLoten: of uit anderen hoofde
'n aardig inloomian hebben1, er udb 's Rijks
schatkist neg 'ra douceurtje bij.
Wij vinden daarvan ceruige treffende illus-
trajtitós in de Vaderlander:
Eenligc jaren geledjeii schreief een rijke
dame in haar testament, dial haar tuinbaas
op zijn C5e jaar recht zoiu hebban op een
pomsilcncai van 25 in de week. Dieze, een nog
krachtig man van 71 jaren leeft thans als
een gezeten burgerr op een dorp in de raabij-
hdild Alan Don Haag nicil een imjkomcai vaan
52 x 25 f 1300 per jaar. Ilij is er echter
wel voor te vinden 104 's jaars meer tc
vciüojxn en zal ten laste van d© belasting
betalers 2 per week Talma-rente gaan trek
ken.
In oen Zuid-Hollandscli dorp is een inge
zetene door de gemeente aangesteld als klok*
kcluider, logen 52 in het jaar. De nieuwe
pensioenwet biedt hem d;e gelegenheid, zich
als gem ie en'llc-ambten aar in le koo.p en voor
©en pensioen van 25; maar hij geedjt begrij
pelijkerwijze de voorkeur aan ecm graitisrcrate
van. ƒ104 krachtens art 369. Ter zako van
<1© dienstbetrekking, die hem 52 in liet jaar
opbracht, zal hij n>u 104 gaan gonkitcn, en
dhn kan hij het luide-ra van dc klok nog aan
©en ander overlaten.
In diezelfde gemochte woont e>en oude hor-
logeinaJcer, die aan dien kost kwam door het
herstellen vam uurwerk en en horloges. Te
vergeefs klopte ook deze mam, diiie het hard
mondig heeft, voor eon rente aan: hij. was
„zelfstandig ondcrnemei-" geweest en paste
dus n!i©t in liet Tolmand aamsche sbedsel. Ge
lukkig vond eon buurman er walt op uit. Onze
horlogcmalcer had jarenlang dc quiidanlies gc-
Lnd voor c©n levonsYierzebeningsfonids in een
naburige gemeente en daarmede ƒ8 (zegge:
acht guldens) per ja-ar verdiend. Deze dieiist-
be.br-elvkimg van 8 's jaars brengt h©m weer
Mranen die gionzctn van art 309 terugen
zijrt aanvrage is i.n zee. Van harte wonschen
wij hem succes, want hij lean de 2 per week
uitstekeiwl gebruiken. Doch dat bij deze krijgt
niet' omdat hij oud en arm is, maar omdail hij
voor 8 's jaars quitaidles heeft geïnd, dal is
men vergeve ons het woord eenvoudig
onzin,
In een ander Zuid-IIollardsch doi-p woont
een welgestelde zcAcntiger, die vroeger za
ken deed. De dorpsgenctyten wefbon tc vertel
len, dat hij een mooien di-it aan effecten
heeft overgespaard, maar tot dusver de ad
ministratie te slim af was en ten onrechte
aan de vermogensbelasting ontsnapte. Wat
hiervan zij, hij woont goed, Jdeodt zich goed,
wedt zich good m rookt rustig en tevre
den zijn pijp als oen man, wiern het in hot
leven voor den wind ging. Behalve zij-n zaak
had hij een betrek kir gl je bij een particuliere
instelling, waaraan.hij oan kleine bijverdien
ste ontleende. Op grond van deze laatste om
standigheid zal liij den 9en December kun
nen begtranoni met wekelijks- een dool van zijn
vrijen lijd aangenaam te vullen dooi' don
wandeling naar het postkanboor, waar hem
uit 's Rijles schatkist 2 ouderdomspensioen
zoil worden ud'tbötaald.
Is het wonder, cTait dergelijke govaillcn art.
369 een aaujfluiirtlLng maken tol in de vors/te
uiijlhoekeai van het land? De „TweeguLdens-
w©jt", zooals dliit ailtiikeü. i-n de wanidoLi-iug is
gedoopt, is heit voorwerp van de ergarniis
van de-ai ©au, van de bespotUlling vain der an
der, van de verbazing van een' iddier.
:V/d!e hclfc moest tevixsden zullen zijn over
dil juwetelJLj© van wol ge ving? Do ladton van
den Bond mooi* Staaltsiponsito-ninooriinjg. Want
dirt art. 369 heeft moor propaganda gemaakt
voor bun damlJx?ie-lden, maar de noodzake-
lijkheid van, SHaaLspienaloen, .als die allcen-
beivriediigejiide ofiKLond'omsrvxarz orging, aam^e-
'l.oond, dan d© Bond door jancnla-ngo actie
liad kunnen beroikeii!.
Tot slat nog 'n paar Stardaard-moppon.
tDe^Standaaiid is zcor ingenoanen mot mi
nister Ploy be, zoo dnganamon, da>tl da dnieLStjar-
schrijver bal dia voAgondie ontboKazominig komt*
„Hij (Pleyljo) vilei recluts nêiet alken mee,
maar mem A*roeg zich onwillekeurig ai, ot
Knies zijn plaats wel was."
'n Misluk l oompLLnw.MUt, indien dr.. -Kuypej
heeft willen zoggen, dcut PleytJc rijp was voor
de rechterzijde; 'n bewijs van zollrerh-eiting,
üidlian, dr. Kuyper mooiut, dat de miiniisbc-r zoiu
thuds behooren onder de grooU: geesten, der
aiilliL-«i*x?v. kaaiKirfrae liie; of in Kuyjieriaanscli
gon'Lepigheddije om de linaoeraijde tdgctn Pley-
lic o.p le zcüten?
'n Anderle mop. I>e drtestortschrijvor had
er op gewezen,, diail dka liberalen Uoeh van
oudsher 'Hegen vrouwenltie>iv»elit gekant wa
renWat 'ra onoprechtheid dus om ran nol -le
dloon of zij er vóór waixuir Eiu toil) sbalvimg
vain z'n bewering rtuaait fdic ged-oca^die drie
star-schrijver li cilioat aan van den Duillselien
liiibeixiai p rofvan Molil uoA den. jarc1S74.
iZoju do o-nk>pi vdlilhoid dor Jiibe-iviion niel
ucng klaarder gcblcJcon zijn, livddxan dr. Kuy
per liaid kunnen bewijzen, diat ao-k Kain van
vroU'wenHdiesrecht raicat w^lKai- wild©? Die was
immers die eorsihe liberaal?
Duitschland.
München, 2 9 Nov. In de Kamer ver
klaarde de minister-president baron von
Hertling: In het voorjaar eischic de toestand
ecne buitengewone vermeerdering van de
Duitsehe toerustingen. Thans echter moet
daarin een stilstand intreden voor vele jaren.
Het Duilsche volk is niet in staat verdere
lasten te dragen.
Dantzi g, 2 9 Nov. Op de Schichauwerf
is gelukkig van stapel geloopen een groote
kruiser ter vervanging van den grooten krui
ser Kaiserin Augusta. De opperburgemeester
hield de do op rede; gravin Rogau-Ro&enau
doopte het schip met den naam Lützow.
Hamburg, 29 Nov. De met 31 Dec. 1913
afioopende verdragen van de Atlantic Con
ference, de schoepvaant-pool en -de Cuniartd-
lijn zijn verlengd tot 31 Januari 1914.
Zabern, 29 Nov. Gisterenavond zijn er
opnieuw opgewonden tooneelen voorgeko
men. De militaire macht itrad op eu nam een
aantal personen gevangen.
Over de aanleiding van deze tooneelen
wordt bericht, dat in de buurt van de woning
van luitenant von Forslner eenige officieren
bijeen waren, toen eene herhalingsschool uit
ging. Uit ecu troepje van de jongelieden wer
den scheldwoorden op luitenant von Forstner
gehoord. De luitenant Schadt bracht de
wacht in het geweer en liet met geveld ge
weer de stralen ontruimen. Onder de ge
arresteerden moeten ook eenige rechterlijke
ambtenaren zijn, die op straat waren, om
dat juist een groot proces in het gerechtsge
bouw ten einde was gebracht. Ecne officieele
lezing van bet gebeurde is nog niet versche
nen.
Berlijn, 2 9 Nov. Do g can cornier a a'd vail
Zabern heeft heden namiddag een besluit ge*
nonicn, aait per tolognaaf gezonden werd aan
den rijkskanselier, dien stadhouder vaffi Elzas-
Lo>lhainiragen, den Pruasdüclien minister van
oorlog en dun voorzitter van den rijksdag
liet 'besluit protesteert er tegen, "dat gisteren*
avond omstreeks dertig rusugo burgers dooï
oen© iniliiLadix> palmuilie zonder roden en
mot geweld gevangen genomen werden en
ondanks de bezwaren, die do burgerlijke
overheid daartegen inbracht, den ruacht in
den kelder dor kazerne hebben modlcn door-
bre-ngon. Eerst heden zijn zij voor den bur
gerlijk-om rechbcr gebracht, die beval hon ter-
srtJorad op vrijio votcten tc steile ra. De gemeen
teraad verzoekt dringend, terstond maat
regelen t?c nemen om aan d© burgerij de be
scherming tc verlecnen. waaixxp zij van rechts
wege aanspraak heeft.
Straatsburg in El zus, 29 Nov. lid
miuuustoiiic heeft heden, om de juiisüc tocdrach*
van de gobeuiXieniission van glsleren en heden
lin Zabern te cons-tatecrera, den geficii'umiad
Pauli als commissa-i*Ls gezoauden o*m ©en on-
d-ei-zoieJc in be stellen. Vcaxlcr zijn iu Zabern
iwaalf gen'daniies bijoc>ngeüi\>.kk-en on onder
het oommanidio geplaatst van een op voor
dracht van d©n Ivicfisdineobor daanlicen ge
zonden commissaris van politie, opdat do
rus4) onder alle omstandigheden 'door knach
ten van de burgerlijke pol ifiie kunne wor
den gehandhaafd.
Zabern, 29 Nov. Bij het gemoeratebc*
stuur zijn liedcoi avond aam heit a'drcs vat
den bunge-inecstei- Km>epfLcJ" op d© naar Ber*
lijn gezonden klachten d© volgende auutwoor*
den ingekomen:
1. Van den minister van oorlog Falkera
hayn: „Ik heb uw telegram doorgozonden,
om er dadelijk werk van Le maken, aan hel
generaal commando te Straatsburg, dat deo
plicht heelt wetsovertredingen onvoorwaar
delijk tegen to gaan."
2. Van 'den rijikskainseüer: Lk heb u-w
telegram ontvangen cm aan den Keizerlijken
stadhouder medegedeeld. Wanneer uit het
slrengc onderzoek, duit woitdt ihgesUakl, blijkt,
dat de wet is overtreden, zal daaraan oen
cdinde gemaakt worden."
De stad is heden avom'd volkomen rustig.
iB c r 1 ij n, 3 0 Nov. De minister vain oorlog'
is naar Donaueschingen vertrokken om aair
den Koiz-ei* rapport uit te brengen.
Het antwoord, dat de Pruisische ministöv
van oorlog, luitenant-generaal von l-alkcn*
kayer, in den rijksdag namens den rijkskau*
selier heeft gegeven op de vraag van eet
Elzassdsche afgevaardigde over hot gebeurde
in het ianterieregiment no. 99 in Zabern, luidl
in zijn geheel aldus:
Dc vraag betreft eenerzijds gebeurtenissen,
die zich in het infanterieregiment no. 99 heb
ben afgeaueeld, anderzijds de uitwerking, dio
deze gebeurtenissen op een deel van de bevol'
king van het rijk hebben uitgeoefend.
Wat de militaire gebeurtenissen betreft, zoo
is urbi et orbi bekend, dal onbehoorlijke din
gen in het leger, onverschillig tegen wien zij
zich richten, niet geduld worden. Hel is even
eens algemeen bekend, dat legen ieder, die
een ondergeschikte in strijd met de voorschrif
ten behandelt, op grond van art. 121 van het
militaire strafwetboek in verband met art. 3
van de invoeringswet bestraffend moet wor'
Hat is gemakkelijk één groot offer te bren
gen in één uur clan duizend kleine opofferin
gen in vele jaren.
EN ZIJN ZEVEN ZORSEN.
27 door
MARIE DIERS.
„Dien man komt het water tol aan de lip
pen, anders sprak fliij niet tot iraij!" dacht liij.
Nu moest hij loonen, aLs hij dat als eerlijk
man kon, dat zijn geweten zuiver was.
„U heeft mijn zoon tot U getrokken, dokter,
zonder dat U het noodig vond, met mij voe
ling te 'houden." Dat werd toch altijd nog op
den ouden, hoogmoedigen en toch van veel
zellbeheersching getuigenden toon gezegd.
jKm ja zei Eiberhard Joost. ,Jk heb
hem strikken gelegd, vallen gezet en voer nu
een Indiaanschen dans uit om de muis, die
in de val gevangen ziit"
„Tot schertsen ben ik neit gestemdviel de
apotheker toornig uit. „Weet U, dokter, wal
er in hei laatste halfjaar in mijn huis afge
speeld as? Maar dat weet U natuurlijk! U zit
*r immers achter! In ieder woord, dat Erwin
tegt, hebben mijn vrouw en ik Uw verderfe-
lijkon invloed gevoeld. Zegt U mij eens, hoe U
er too komt, met welk recht ;U /U zelf en Uw
denkwijze aan de leden van mijn gezin op-
fchuat"
t)e dokter tr.-k aan zijn knevel en antwoord
de: „Er kwam een jonge man tol mij; die had
te nauwe schoenen aan; die had zijn vader
hein gegeven, omdat liet familieschoenen wa
ren. Maar ze waren hem veel te 'lein, want
dc. e dwaze jongen had namelijk reuzen
voelen ,en ze knelden hem, era hij slrompelde
er in cn kon gaan noch staan. Toen heb ik
hem gezegd, dat hij de sierlijke schoentjes,
die op zich zeil wel allerliefst zijn, zijn ouden
lieer terug zou geven en liever barrevoets
verder zou gaan. Mijnheer Leucht, het is niet
zóó erg voor een aankomenden jongen, ook
eens barrevoets te loopen, dat U daarom met
een blik vol ontzetting behoeft te beproeven,
mij te doorboren en mij
De apotheker kon zich haast niet meer
goed houden.
„Dus U geeft toe, met mijn zoon over zijn
familie aangelegenheden gesproken te heb
ben?" vroeg hij.
„Ongetwijfeld. Mijnheer Leucht, past U op.
Zijn Uw familieaangelegenheden zoo, dat men
er niet over mag spreken?"
„Er is hier natuurlijk sprake van de ma
nier, waarop U dat gedaan heeft. Wilt U als
't U belieft vooral in 't oog houden, dat onze
opvoedingsprincipes in 'den grond zeer ver
schillend zijn, en dat daarom de beleefdheid
eischt, dat de een zich niet op het gebied van
den ander begeeft. Hoe zou U het vinden, als
ik Uw dochters eens in Uw nadeel ging be
werken, beproefde, ze uit alle maoht in mijn
gebied te trekken, tegen Uw wil?"
„Hoe ik dat zou vinden? Heel interessant
Wij kunnen ons jong volkje niets beters geven,
dan dat we het laten zien, hoe verschillend
de inzichten en ideeéu der menschen zijn. Ik
te praten, wat U verkiest. Slechts dan, als
men de menschen voor het feit stelt, dat ze
zelf beslissen moeten, welken weg ze willen
gaan, geeft men hun de mogelijkheid, onaf
hankelijk te worden.
„Wat wil dat zeggen: onafhankelijk?" riep
de apotheker op bcstraffenden toon uit. „Een
groot woord zonder inhoud. Zoolang mijn
zoo@ zich zelf niet onderhoudt, is hij juist
nog afhankelijk. En dat is goed, want hij
heeft nog geen eigen wil. U, dokter, idie in
een heel andere omgeving opgegroeid is, kunt
ook niet begrijjpen, wat het zeggen wil, als
de familie eeuwen lang hetzelfde huis lieeft
bewoond en hetzelfde beroep heeft uitge
oefepd. Voor U zijn alle beroepen gelijk. Voor
ons niet. Ik heb misschien ook wel droomen
en idealen uit raij'n gedachten verjaagd, ik
had professor (kunnen worden. Maar de eer
onzer familie gebiedt, dat we de oude apo
theek in stand houden. Erwin gaat nu een
geheel anderen kant uit, dan zijn aanleg hem
zou wijzen, omdat hij zich door U gesteund
weet. Is dat goed, is dat in orde? Dokter, U
hebt hem van mij vervreemd, U moet hem
weer tot mij terugbrengen!"
De dokter keek hem ernstig aan. ,JJ doet
mij verwijten, dat ik Erwin, toen hij tot mij
kwam, strijdend voor nieuw© levensopvat
tingen, zich een nieuwe baan zoeketnd, daar
al het oude uiteenviel en hem teleurgesteld
had, niet naar Uw huis teruggejaagd heb. Ik
ben zoo vrij, deze verwijten te verachten- U
hadt. zooals de zaken met Erwin stonden,
slechts de keuze tussdhen twee dingen, indien
U hem behouden wilde: U hadt moeten hui
chelen, of onder Uw gegeven toestemming zelf
moüten lijden. Man, zijn wij dan op dn wa
ge ef U verlof, mijp volwassen dochters voorr«*VL om ons als vaders en gezinshoofden t©
koesteren en tc laten bowierookon? Wat is er
aan ons gelegen? Ons spel is sp»oedig ten ein
de, en zelfs de oudfcsto apoüheek is geen ver
knoeid menschcnlaven waard."
„Ja, wat staat er bij zulke principes nog
vast?'*? riep Albert Leucht vol verbittering
uit. De dokter zag hem gebukt en gebroken
door het tragische van het geval, dat, het
mocht dan veroorzaakt worden waardoor
dan ook, zijn leven dreigde te vernietigen.
„Waarom moet dan alles op aarde juist
zoo vast staan?" vroeg hij. „Dan ziou eigen
lijk een vaststaande paal .meer waarde heb
ben dan een stroomend, golvend, weakend
menstüuenleven. Het dierbare principe is hel
maksite, maajr ook liet luist© paard, mijn beste
iLeucht. Komt U er toch maar eens af en
loopt U eens een klein eindje naast Uw zoon
over dein levensweg, dan zult U eens zien,
hoe goed U dat doet, In cider© stad kunt U
een apotheek vinden, maar een jongen als
den Uwen kunt U niet op alle markten koopen.
Ik geef U den. raad: legt U niet aan den eenen
kant der weegschaal dood© steenen en namen
era aan den anderen kont een bezield leven!"
De dokter was «opgestaan, de 'klank zijner
stem werd teruggekaatst uit de donkere hoe
ken yan do gowelfde ruimte. Die oude Leucht
stond een oogenhlik met gebogen rug, zijn
hand rustte zwaar op een dea* vaten. Maar
toen Joost zweeg, vlamde he* oud© oproer
weer op.
„Dat zijn toch allemaal maar woorden,"
zei hij vol hoogmoed. „Ek zie, dal U 'onzen
toestand eenvoudig niet begrijpt Van Uw
standpunt af hebt U mijn groenen jongen het
hoofd warm gemaakt, nu knot U helpen en
wilt nietT
kan niöt,* «ei Joost meft verheffing Van
stem. „Voor dezen jongen heb ik slechts cev
sport in de ladder. Als ik kon, als 'hij naai
mijn pijpen danste, dan bracht ik hem mis*
schien weer bij het oor naa'r U terug, wam
dan kon 'hij even goed naar Uw pijpen dan*
sen. Maar die jongen is mij al lang weer dri(
paardetengtcn vooruit. l!k weet het wel, da\
hij or uitziet als een s(trocflialm, maar wij zui
len «ons later nog verwonderen. Best© Mijn/
heer Leucht, als U t© grondte gaat door hei
groeien cn woa'den van. dezen jongeling, dan
is dat precies helzelfde, als wal Marret mjj
laatst van dc oud© linde achter in onzen tui-n
vertelde. Die kwijnlt weg, omdat (het opschie*
lende hout om haar heen den grond wegrooft<
Er staat immers in den bijbel een spreul^
die luidt: Hij moet groeien, Uk echter moet afi
nemen. Waarom zouden we dus klagen?"
Dc beer.Leuoht maakte een hooghartig©, af
weren dó beweging.
„Nu zóu ik nog een beroep op U als ddktei
willen doera," zei hij, „en JU vragen, of U
verantwoordelijkheid er van op U wilt rattf
men, dat deze zwakke jongen zidh ga aft wijl
den aan zulk een moeilijk beroep."
„Ja," zei Lberhard Joost eenvoudig.
stond op en zag zijn tegenpartij aan. „Zijn
ges lel is gezond, en bij zal opgroeien, tot ees
flink man. Mocht in dcra beginne de inspan^
ning ook ©enigszins nadeel! g voor hom zijn/
in elk geval schaadt de» vrijwillig gezochte
inspanning, die hij met moed en kracht
zoekt, nooit zooveel als die, welke veel 0»
ringer ia, maar dia hij noodig aou (betoben too(
een beroop, -waartegen ti}n geheels natnwl
zich verzet."
Wordt MPfotyb