DE E EM LAN DER".
Donderdag 4 December 1913.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DOKTER JOOST
19°. 136
12"" Jaargang
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
■J»
Uitgevers: VALKHOFF
Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort v. f l.OO»
Idem franco per post1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschynt dageljjks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Van 15 regels0.50*
Elke rogel meer0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryt bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot bet herhaald adverteoren in dit Blad, by abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
DuitschlancL
Ber 1 ij n, 3 Dec. In den rijksdag zijn
'heden Ge vergaaering ran de trumnes sterk
bezet. Aan de orde zijn de interpellation over
de gebeurtenissen in Zabern.
Roeser (vrijzinnige volkspartij) zegt, dat de
geheele zaak is ontstaan door ue machteloos
heid van de burgerlijke overheid, ten gevolge
van hare afhankelijkheid van Berlijn. De
voorvallen in Zabern zijn het leger van een
beschaaiden staat onwaardig. (.Zeer juist
baks;, zij zijn ontslaan door eene milllaire
heerschappij van wiilekeurd. an de regi
me nrioruer, die verbiedt het woord „Yvackes"
ie gebruiken, heelt luitenant von borstner ken
nis genomen, zooals blijkt uit zijne haudtec-
kening. in Zabern wonen een groot aantal
gepensionneerde militairen, die allen in de
juste verstandhouding met de inheemsche be
volking leven. Dal zou niet het geval zijn, als
Zabern eene anti-militaristische stad was. Spr.
schildert, herhaaldelijk door kreten van ver
ontwaardiging afgebroken, het gebeurd? te
Zabern. Hij gaat voort: De militaire autori
teiten konden 't niet van zich verkrijgen lui
tenant von Forslner in Zabern van de straat
te houden. De gearresteerden, die in den kel
der van de kazerne opgesloten w aren, moch
ten niet eens aan eene natuurlijke behoefte
voldaan. (Kreten van Foei! Ongehoord!
Groote onrust. De voorzitter doet zijn best om
de rust te bewaren). Alle protesten waren
nutteloos. Het is dringend noodig een eind
maken aan het verontrusten van de bevol
king.
Poirotes (sociaal-democraat) zegt: Wanneer
lurtenant von Forstncr beleedigd was, dan
had hij eene klacht moeten indienen bij den
burgerlijken rechter. Zijn geheele roem be
staat hierin, dat hij een lammen schoenmaker
in Dettweiler buiten gevecht heeft gesteld.
(Gelach). De kalmte van de bevolking was be-
wonderenswaard, vooral omdat er bloed heeft
gevloeid. Wanneer het miLitaire element niet
hoogverraad heeft gepleegd, dan is er althans
vervolgingswaanzin aanwezig. De minister
van oorlog heeft zich met zijne vergoelijken
de rede medeschuldig gemaakt. (Bravo! links;
groote onrust). De minister van oorlog ver
kondigt tweeërlei recht in het leger: zachte
bestraffing tegenover den luitenant en scherpe
behandeling van de rekruten, wien zelfs
schending vam den vaandeleod wordt verwe
ten. Het optreden van luitenant von Forstncr
is de laatste druppel van een overvloeiend
glas, de vonk in het kruitvat. De korpscom-
maiidarct von Deimling is de ergste vertegen
woordiger van de soldateske, die het volk
onder de militaire knoet wal brengen. Wan
neer de rijkskanselier den keizer verklaart,
dat hij de verantwoordelijkheid voor zulke
dingen niet kan dragen, zal hij de geluk wen-
schen van de groote meerderheid van het
Duitsche volk verwerven.
Nadat nog de door de Elzassische leden in
gediende interpellatie is toegelicht, neamt de
rijkskanselier het woord tot beantwoording
van de interpellation. Hij zeide over de loc
dracht der zaak:
Luitenant von Fonstner gaf in het instruc
tie-uur aan de recruton aanwijzingen hoe zij
zich moesten gedragen als zij werden aange
vallen. Het beloven van eene premie was na
tuurlijk eene onbehoorlijkheid. De luitenant
noemde bij deze gelegenheid deagene, die zich
aan een recruut mocht hebben vergrepen, een
„Wackes". Verder gebruikte von Forstncr,
wat den dienst bij het vreemdenlegioen be
treft, eene betreurenswaardige en onbehoor
lijke uitdrukking. Dat von Forstncr de Fran-
sche vlag zou hebben beschimpt, is volgens de
uitkomsten van het onderzoek onjuist. Toen
dit weersproken werd, is het onderzoek her
vat. Het spreekt van zelf, dat beleedigingen
van een leger, waarmee wij veertig jaren ge
leden de wapenen op eervolle wijze hebben
gekruist, in het Duitsche leger niet kunnen
worden geduld. (Bravo).
Het gebeurde in het instructie-uur is door
de betrokken personen in het publick ge
bracht. Tengevolge van deze met de militaire
discipline volstrekt onvereenigbare handeling
zien de schuldigen hunne straf tegemoet
f Groote onrust). Intussohcn moot ik betwisten,
dat de Elzassers niet beleedigd zijn. Het
betrof hier een woord, dat in de troepenaf-
deelingen niet mag worden gebruikt.
Do rijkskanselier scheste daarop de ver
dere gebeurtenissen in Zabern, met name de
beleedigingen, die von Forstncr werden aan
gedaan op straat in Zabern, hetgeen ten ge
volge had, dal het slotplein werd schoonge
veegd. Al was dit ook wettelijk niet geboden,
het gebeurde om ergere dingen te verhoeden,
liet leger kan eene belccdiging van officie
ren niet dulden. (Rumoer. Bijval). Bij de ar-
restatiën zijn ook onsehuldigen getroffen. Deze
arrestatiën zijn zonder twijfel onwettig, maar
zij geschiedden omdat de burgerlijke overheid
te kort schoot in hare taak en aan de officie
ren geene bescherming verleende. Do burger
lijke a/utoriteiten betwisten dit. Eene beoor
deeling van beider standpunt is nog niet
mogelijk; de rechter zal daarin moeten b 'slis
sen. Maar ook in dit ernstige en betreurens
waardige geval moet niet worden vergeten,
dat het leger het recht en den plicht heeft
zich tegen directe aanvallen te beschermen.
(Bravo rechts. Geroep bij de sociaal-democra
ten: Het volk ook!) Ten sterkste moet ik er
echter tegen protesteeren, dat de afgevaar
digde Peirotes van de officieren in Zabern
gesproken heeft als hoogverraders. (Geroep
links: Het zijn slechts hoogverraders! Groot
rumoer.)
Berlijn, 13 Dec. Tot beantwoording van
de interpellatie over het gebeurde in Zabern
zeide de rijkskanselier nog: Wij betreuren de
gebeurtenissen in Zabern als uitdrukking van
een diepgaand verschil lusschen het burger
lijke en het militaire gezag. Er moeten in Za
bern weder normale toestanden intreden.
Daartoe behoort eene voortdurende aanra
king tusschen de burgerlijke en militaire auto-
rileilen en eene goede, vriendschappelijke
verhouding lusschen de bevolking en de mi
litairen, zooals tot dusver bestond. Het lands
bestuur en het militaire bestuur zijn werk
zaam aan dit doel; maar het is volstrekt noo
dig en ik hoop ernstig, dat de bevolking dil
streven zal bevorderen, ondanks de tegen
woordige opgewondenheid.
Ik heb verleden Maandag gezegd, dat hel
gezag van de openbare macht evenzeer be
schermd moet worden als het gezag van de
wet. Daarbij blijf ik. (Bijval rechts. Gesis bij
de sociaal-democraten).
De minister van oorlog zegt: Voor zoover
de gebeurtenissen van 6 tot II November in
aanmerking komen, heb ik mij onlangs reeds
uitgesproken, ik voeg daaraan niets toe. Mijne
toenmalige toezeggingen hadden echter gecD
betrekking op de houding van de militaire
autoriteit tegenover lawaaierige oproer
kraaiers en ophitsende persorganen;
(Verschrikkelijk lawaai in een groot deel
van het huis. De minister tracht vruchteloos
verder te 'spreken. Eerst na cenige minuten
gelukt het den voorzitter de rust te herstellen.
Daarna herhaalt de minister de hierboven
vermelde woorden, waarop het rumoer op
uieuw losbreekt. De voorzitter roept eeu aan
tal sociaal-democraten tot de orde).
(Het hoofdpunt voor het geheele spektakel
in Zabern is, dat men te doen heeft met eene
klaarblijkelijke poging om door eene pers
campagne de tucht te ondermijnen. (Her
nieuwd lawaai.) Wat de bescherming van de
volksrechten betreft, ben ik van dezelfde mee
mng als gij.
Tot de levensvoorwaarden van het leger be-
hooren gezag, tucht en eergevoel. Wanneer
het leger bij den politiedienst moet optreden,
dan zijn hardheden onvermijdelijk. (Rumoer.
Geroep: Ongehoord!)
Hierop volgde eene 'bespreking van de in
terpellation, die morgen zal worden voortge
zet. De vrijzinnigen hebben een votum van
wantrouwen tegen den rijkskanselier voorge
steld, wegens de wijze waarop de interpella
tie door hem is behandeld. Dit voorstel werd
door hel gelieele huis, met uitzondering van
de reohterzijde, ondersteund.
In het debat zeide Fahrenbach (centrum):
Wij houden elk «gezag hoog, ook dal van het
leger. Maar wat heden hier werd voorgedra
gen, ging toch werkelijk to ver. Daar is geen
vergoelijken meer mogelijk. (Stormachtig:
Zeer juist!) Hebben wij iets gehoord over het
geen tegenover de reahtsschennis in Zabern
zal gebeuren? Het leger is onderworpen aan
dezelfde wetten als de burgerlijke bevolking.
(Levendig: Volkomen waarl Stormachtige in
stemming).
Wij hopen, dat de toon van den minister
van oorlog niet dc klankbodem van zijn laat
ste gesprek met den 3<eizer is. (Levendige bij
val. Vele afgevaardigden applaudisseeren).
De schuldigen moeten vewijderd worden.
Zulk een wig mag niet in -het volk gedreven
worden. (Levendige bijvaL Herhaald brave en
handgeklap).
Kolonel von Reutter heeft de eerste com
pagnie van zijn regiment no. 99, die verleden
Vrijdagavond de patrouilles heeft geleverd,
welke zich zoo duchtig legen de burgers van
Zabern heeft geweerd, op de binnenplaats
van de kazerne laten aantreden en haar ge
luk gewenscht met hare „schneidige" hou
ding.
Daarentegen is de kolonel hoogst verbol
gen op den burgemeester van Dettweiler, die
de arrestanten, welke luitenant von Forstner
hem was gaan brengen, heeft laten loopen, na
hunne namen te hebben opgesalirevcn. De ko
lonel is den burgemeester zelf zijne ontevre
denheid komen zeggen.
Zabern, dat nu plotseling in aller mond is,
is eene kleine stad van 10,000 inwoners, ge
legen aan de helling van de Vogeezen, over
welke van daar uit de Zabcrnsohe passen
naar Frankrijk voeren. Kardinaal de Rbhan,
de man van ue halssnoer-geschiedenis, dien
Lodewijk XVI van het altaar gevankelijk liet
weg voeren, had hier zijn slot, dat nu dienst
doet als kazerne. In den kelder van dil slot,
waar in den nacht van Vrijdag op Zaterdag
de dertig onschuldige burgers werden opge
sloten, heeft in den tijd van kardinaal de
Rohan Cagliostro zijne goudmakerskunslen
uitgeoefend.
In Metz heeft een geval plaats gehad, dat
eenigszins herinnert aan het in Zabern ge
beurde. In den nacht op Zondag kwam eene
militaire patrouille een echtpaar tegen, waar
van de met haren echtgenoot gearmd loopen-
de vrouw eenige malen luid lachte. Nu is
lachen iets wat in Elzas-Lolharingen patrouil-
leerende soldaten moeielijk in burgers schij
nen te kunnen verdragen. In Zabern zijn
daarvoor velen gearresteerd en ook de pa
trouille in Metz nam liet echtpaar geva ïgeu.
Er liep een vrij talrijk publiek te hoop, dat
zijne ergernis te (kennen gaL Een toevallig
voorbijkomende commissaris van politie slaag
de er in het publiek rustig te houden en de
patrouille te bewegen het echtpaar te laten
loopen. Maar een jonge man, die de patrouil
le liad gesartl, werd d-oor de politie mee
genomen.
België.
Brussel, 3 Dec. De Kamer heeft met
algemcene stenmien art 1 van het ontwerp
der schoolwet, waarin de leerplicht is op
genomen, aangenomen.
Frankrijk.
P a r ij s, 3 Dec. President Poincaré had
heden voormiddag om elf uur eene conferen
tie met den voorzitter van den Senaat Dubost,
die tot het middaguur duurde. Vroeg in den
namiddag zal hij Deschanel, den voorzitten
Yan dc Kamer, ontvangen.
Italië.
Rome. 3 Dec. In de Kamer riep bij de
behandeling van eene interpellatie over een
gevecht, dat den 15en November heeft plaats
gehad tusschen de politie en een volkshoop,
de republikein Gaudenzi: Weg met Savoyel
De onder-staatssecretaris van binnenlandsche
zaken Faletieni protesteerde met kracht en
riep: Leve de koning 1 De geheele Kamer, be
halve de uiterste linkerzijde, riep onder
levendig gejuich, waaraan ook de tribunes
deelnamen, herhaalde malen: Leve de ko
ning! De toejuichingen werden onderbroken
door interruptiën van de uiterste linkerzijde.
PortugaL
Lissabon, 3 Dec. De Senaat heeft met
21 tegen 20 stemmen een voorstel verworpen
van den minister van koloniën om Andrade
Sequeyra te benoemen tot gouverneur van
Portugeesch Guinea.
Bulgarije.
De Agence Bingare bericht, dat de op
eenige buitenlandsche beurzen loopende ge
ruchten over onlusten in Bulgarije eiken
grond missen. Er heerscht steeds de vol
maaktste rust in de hoofdstad en in hel ge
heele land. waar de verkiezingscampagne in
alle kalmte wordt gevoerd.
Turkije.
Konstantinopel, 3 Dec. Officieel
wordt het gerucht tegengesproken, dat het
optreden van het kabinet voor de deur zou
staan.
Konstantinopel, 3 Dcc. Volgens en«
inlichting uit zekere bron is een iradé uit
gevaardigd, waarbij generaal Linion von
Sanders benoemd is tot hoofd van de mili
taire inspectie van commandant van het
eerste legerkorps.
Griekenland.
Athene, 3 Dec. Dc Kamer besteedde
het grootste gedeelte van hare zitting aan da
kwestie van Epirus. De afgevaardigden vie
len de besluiten van dc mogendheden aan
om een groot deel van Epirus aan Albanië op
te offeren. Eeu afgevaardigde van Korfoer
sprak met heftigen spot tegen dc politiek en
de handelwijze van Italië. Minister-president
Yenizelos verzocht den spreker minder hef
tige woorden te gebruiken tegenover Italië,
waarop de spreker antwoordde, dat zijnd
woorden de eenstemmige gevoelens van do
lielleensche natie vertolken.
Marokko.
Mogador, 3 Dec. bi Mcnébfhl Rëbbi,een
broeder van Li lliba, die trachtte versterkin-
gen en groote kameel-konvooien aan te bren
gen, is verslagen door stammen, die trouw
zijn aan het Fransche gezag. Zijne harka Js
ontbonden. Er is hem verboden het gebied
van Febnu te betreden.
Mex co
N e w-Y o r k, 3 D e e. ben telegram uit Jua*
rez bericht, dat uit Chihuahua eene vredes*
commissie is aangekomen in het hoofdkwar
tier van generaal Villa. Zij brengt de voor
waarden over, waarop zeven generaals van
de federalisten verklaard hebben, dat zij wen-
schen zich over te geven. Daarmee schijnt do
ruggegraat van de macht van lluerlu in het
noorden gebroken te zijn.
Washington, 3 Dec. Het slaatsdcpar-
tement verneemt, dat Huerta niet langer in
staat is de bondstroopen te betalen. Dit be*
richt beteekent, dat eene krisis van de Mexi«
caansche regecring spoedig is te vcrwach.
ten.
Columbië.
De regecring van Columbia heeft de over
eenkomst bekend gemaakt, die in Washing
ton door den gezant van Columbia is geslo
ten, door den ministerraad is aangenomen
en aan het congres van Columbia ter goed
keuring is voorgelegd. De overeenkomst
houdt het volgende in:
1. De regeenng van de Vercenigde Staten
zal aan de diplomatieke vertegenwoordigers
in Washington eene verklaring afleggen,
waarin wordt erkend, dat Columbia aan
spraak heeft op voldoening voor dc rechts-
schenms, die door eene vroegere regeering
van de Vcreenigde Staten (in de Panama-
kvveslie) is begaan.
2. Bij de opening van het Panamakanaal
zullen de Noord-Amerika a nsche schepen de
vlag van Columbia hijschcn.
3. Aan de Columbiaansche oorlogs- en han
delsschepen wordil voor alle tijden de vrije
vaart op het kanaal toegestaan.
4. De grens van Columbia wordt uitge
breid tot a.an de onzijdige kanaalzónc.
5. De Vercenigde Staten betalen aan Co
lumbia eene schadevergoeding van 20 mil-
lioen dollars.
6. De rechtsaanspraken op den Panama
spoorweg worden onderworpen aan een in
ternationaal scheidsgerecht.
De menschen van karakter zijn het gewe
ten van de maatschappij.
EN ZIJN ZEVEN ZORGEN.
30 DOOB
MARIE DIERS.
■Dokter Joost kon het ook niet uitstaan, dat
Hans Usedom al zijn vrijen tijd in zijn huis
sleet. Hij nam hem weliswaar zijn al te vrij
moedig optreden niet kwaLijk. Bij dezen slun
gel zag men tenminste altijd dadelijk, wat hij
in 't schild voerde. Een verstokten mooidoe-
ner en komediant zou hij heel gauw het huis
uitgebonjourd hebben. Hij wees echter ook
„rooden Hans" de deur. „Twee keer in de
week is genoeg," zei hij.
Het was den jongen man, of hij het in Keu
len hoorde donderen. „Twee keer sta
melde hij. „Ja en dan alle andere dagen?"
Het leek hem zulk een ongehoorde en on-
mensohelijke wreedheid van dokter Joost, dat
hij dacht, dat deze van zelf tot andere ge
dachten moest komen en het vreeselijke ver
bod intrekken.
„Drie keer," begon hij te schacheren.
„Nu goed dan," zei de "dokter met een on
geduld ig lachje.
Hans Usedom kreeg moed. „Vier keer
vroeg hij zacht, met guitige oogen. Maar deze
ooj?en maakten slechts indruk op vrouwen
Och God ja ook niet op alle vrouwen! Wat
wilde hij toch ook eigenlijk bij den dokter,
waar hij iedereen, behalve de onbeduidende
Regna, onverschillig was?
Ja, dat mocht de hemel weten, wat hij daar
wilde. Het was, of hij er met tooveymachl
heengetrokken werd. De stoelen, de tafels, de
leefwijze, de dokter zelf, de meisjes alles
had hem behekst. Hij werd verteerd door een
wreed verlangen, als hij daar niet zijn mocht
Het bleef evenwel bij drie keer.
Wat deed hij nu de overige vier vier
vier dagen van de week, in de vier keer vier
uren ongeveer, die hij nu vrij had? Hij ging
naar een café. Dat moest men niet kwalijk
nemen. In de kroeg hoorde hij allerlei „mop
pige" anecdotes van zijn voorganger, daarvan
kreeg hij plotseling overgenocg. Nu slenterde
hij naar de familie Motte. De vervelende kan
tonrechter wist ook niets dan kroegverhalen
te vertellen, dat was, om je de cholera op 't
lijf te halen. Mevrouw Motte zat dan op haar
stoel, draaide met de oogen, vertelde dwee-
pend van Adolf", van de schitterende loop
baan, clie hij voor zich zag, en van de goede
partij", die hij zou doen
Eens beproefde Iiij het bij de familie Leucht;
maar daar liep hij na een kwartier al weer
weg. Van dien tijd af zei hij in een gesprek,
als anderen zouden zeggen: Dat mag
drommel halen! nooit meer iets anders dan:
Dat mag Klara halen
(Daarmee was hij dus ook niet geholpen.
Vervolgens bemoeide hij zich met de doch
ters van handelslieden, boekbinders en onder
wijzers. Vroeger had hij zooiets prettig gevon
den, nu vond hij het miserabel, om dood van
te gaan. Altijd moest hij aan de kleine, on
deugende meisjes uit de Poortstraat denken,
zonder toch precies te weten, aan wie van
haar eigenlijk, en wat hij daaraan had.
Toen hij alles, wat hij maar verzinnen kon,
beproefd had, ora de zestien uren, gedurende
welke hij verbannen was, me? te vullen, kwam
hij op het denkbeeld, den dikken, goedharli-
gen Emil Runge uit de „Moorenapotheok" af
te halen en met hem heel ernstig en solide op
den wal te gaan wandelen. Van daar uit kon
men namelijk het doktershuis en den tuin
zien, en hij zou zich gegeneerd hebben, daar
alleen te loopen. Dat bleek ook nog het beste
te zijn. De arme Mijnheer Runge kwam op
deze wijze tot regelmatige wandelingen in
weer en wind, en begeleid door een dokter,
zonder volslagen de noodzakelijkheid van
die tochten in te zien, terwijl hij toch niet in
staat was, zich te verzetten tegen de heersch-
zucht van „rooden Hans".
Toch kan men niet vier dagen in de we«ek
uren lang op den wal gaan wandelen. Er blij
ven nog altijd eenige uren over, die men een
zaam op zijn kamer moet doorbrengen met
rooken en zich-zelf-voor-den-gek-houden.
Maar in de diepe, doodsche stilte van deze
uren was de wilde roode Hans voor den eer
sten keer in zijn leven met zich zelf alleen.
Hij vermoedde niet, dat hier een zeker iemand
voor de eerste maal toebereidselen maakte tol
het houwen van zijn huis en alle lappen en
losse stukjes, die hij tot nu toe dwaas en
speelziek naar alle kanten geworpen had,
stil en met op elkaar geknepen lippen bijeen-
zamelde, om ze mee in te metselen.
Ontmoette de jonge dokter zijn collega, dan
spande hij alle krachten in, om een armzalig.
wanhopig gezicht te trekken, waarop de
doodsstrijd reeds zichtbaar was, om hem er
toe te bewegen, zijn wreed spel niet verder
te spelen, maar dit monster schonk niet de
minste aandacht aan de vreeselijke teekenen
van verwoesting. Het constateerde slechts mei
inwendig genoegen, dat dezen jongen man
eigenlijk alle hoedanigheden, die een dokter
dient te 'bezitten, ontbraken, dat hij, die altijd
den dwazen jongen uithing, in den grond
echter een genie was, als men tenminste onder
genialiteit de gave verstond, zich dadelijk en
zonder aarzelen aan te passen aan de eischen
van het oogenblik.
Op zekeren ^-ag werden de hartsaangelegen
heden van Ammey blootgelegd.
Het was intusschen zomer geworden. Dokter
Hans was hij de familie Joost nog altijd de
kwajongen van het huis, edhter met beperkte
redhten. Het noodlottige „driemaal" werd
niet meer zoo onverbiddelijk streng gehand
haafd; meer dan zijn gelaat, waarin diepe
smartrimpels gegroefd waren, had bier de
Lijd, venbonden met een stille sluwheid van
Hans, uitgewerkt, welke krachten langzamer
hand oorzaak werden, dat het verbod onder
gewichtigere dingen bedekt werd. Hij had
weliswaar niet alüjd een goed geweten en be
proefde, voorzichtig te zijn, om des dokters
aandacht niet al te veel te trekken. Ook Inge,
die nu voor de kunstnijverheid werkte, op
drachten kreeg en alleen nog maar voor haar
schilderlessen het geld van haar vader noo
dig had, maakte 'hij bij haar bezoeken gewel
dig het hof. Zij hield niet van hem. Zij zag in
hem een van die mannen, voor wie ook de
meest geliefde vrouw eigenlijk alechts een
aardig stuk speelgoed is. Ze zei het nooit
bekende het nauwelijks zich zelf, dat het haai
afkeer van hem was, die haar zelfs haar be
zoeken deed bekorten.
Maar een meisje, dat zulk een haat in haai
hart voelt, lijdt er in stilte onder.
Doch, dil was slechts als het zachte zweven
va^. een vogel over een donkeren woudvijver^
Niemand in huis zag het, de zusters niet, de
lawaaiige roode Hans niet, de dokter niet Et
zou ook niemand Lijd gehad hebben, hier der
toeschouwer to spelen, want met een vrcese»
lijk aplomb verscheen <de eerste officiëelé
liefdesgeschiedenis van dit huis op het too*,
heel en eischte wel degelijk aller aandacht.
Ammey was nu negentien jaar, had rood-
ku/t haar, en was kinderachtiger dan ooit. Za,
wenkte alle dagen op bet bureau van d«s
advokaat Bender in de Kleine Martinssteeg.
maar zij oogstte daar weinig lof. De advo*
kaat was een oud, beschaafd man, die zeer
correct optrad tegen iedereen en veel vair'
haar door de vingers zag ter wille van haai
vader. Er heerschte dan ook in zij-n kantoort
jaar in jaar uit een voorname stilte, en hij hatf
volop personeel, zoodat men wel zoo'n klein'
lichtzinnig, roodlokkig julferlje een plaatsje
kon geven.
Wordt vervolgd