N\ I4D 12" Jaargang. Dinsdag 9 December 1913. „DE EEMLAN DE BUITENLAND. FEUILLETON. DOKTER JOOST ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort v. f l.OO. Idem franoo per post- 1.50. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.1 O. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschgnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels.. f 0.5Q» Elke regel meer0.10 Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedryt bestaan zeer voordeelige bepalinger tot bot herhaald adverteoron in dit Blad, bij abonnement Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wjrdt op aanvraag toegezonden. Uitgevers: VALKHOFF ft C<* Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. Politiek Overzicht De incidenten wan Zabern. Op de spanning, die ge^urenue liet groot ste gedeelte van de vorige week, in Dunsch- land heerselile, is eene weldadige ontspan ning gevolgd. De kalmte is teruggekeeru in de gemoeueren en hel gevoel, uai nu over- heersohend is, is een gevoel van veruazing, dat het tot zoover moest komen, om nel drei gende gevaar af te wenden. Nadat het votum van wantrouwen in het beleid vaa den rijks kanselier door den rijksdag met verplette rende meerderheid is uitgebracnt, punen de organen, die den rijkskanselier ten dienste staan, zich uil in verklaringen, dat het hem aan goede bedoelingen mei ontbroken heelt. De chei van de rijkskanselarij heelt zijn best gedaan in particuliere gesprekken de leden van den rijksdag daarvan te overtuigen; de Nordd. Ailg. Zlg. heelt een uitvoerig relaas gegeven, dat aan hel puoueiv ue overtuiging moet bijbrengen, dal het niet aan po&mgen heeft ontbroken 0111 het gezag van de wel te beschermen en hel ouieont, dat is begaan, weder goed te maken. Maar ue vraag rijst onwillekeurigWaarom heeft de rijkskanse lier dat zelf met gedaan in den rijksdag, toen het daarvoor de tijd was? De i».öln. Ztg. teekenl bij het verhaal van de Nordd. Allg. Zeiltuig aan: „Als de rijkskanselier zulk een relaas in den rijksdag had gegeven, zou daarvan zijn wij zeker aan het volk de spanning en aan hem zeil het votum van wantrouwen bespaard zijn gebleven." Rijks kanselier von Belfamann Hollweg blijll in zijn ambt, ondanks het votum van afkeu ring, waardoor zijn beleid is gelroficn, maar zijn roem als staatsman is door het gebeurde niet verhoogd. Zijne vrienden pleiten ver zachtende omstandigheden voor hem en moeten toegeven, üat hij in den rijksdag buitengewoon onhandig is opgetreden; de conservatieven, zijne bittere tegenstanders in zijne vroeger tegenover het rijkstand Elzas- Lotharingen gevoerde politiek, waren dit maal de eenigen, die in den rijksdag tegen het hem veroordeelende votum hebben ge stemd. De krisis van Zabern is ten einde, maar hare oorzaken en de dieper liggende invloe den, waardoor zij is ontslaan, zijn niet zoo gemakkelijk uat den weg te ruimen. Als aoor een bliksemstraal werden verkeerde toe standen blootgelegd, die moeten worden uit den weg geruimd, uitgeroeid met wortel en tak, om het verzoeningswerk van het rijks- land. deze kostbaarste bezitting van het Duitsche rijk, voor het gevaar van misluk king te behoeden. Met groolen nadruk is hierop gewezen door prof. Anschütz, die aan de universiteit te Berlijn het staatsrecht do ceert. In een college, waartoe het gebeurde te Zabern hem hel onderwerp leverde, zette hij den rechtstoestand uileen en betoogde, dat het hier ging om de vraag, in hoever het militaire gezag bevoegd was als politie- gezag op te treden en in het gezag van de burgerlijke overheid in te grijpen. Hij kwam tot de conclusie, dat „das Militar" met het recht verachtenden willekeur* was opgetreden en dat verbazing wekkende rechtsverkrach tingen waren voorgekomen. Het ergste bij de incidenten van Zabern is niet het optre den van den jongen luitenant, maar het op treden van de superieuren. Dezelfde mee ning heeft ook de rijksdag in zijne debatten gehuldigdmaar ééne zaak heeft men voor bijgezien. Hier is niet de vraag aan <te orde Duitschland tegen Elzas-Lotharingen, zooals de buren aan gene zijde van de Vogeezen misschien gelooven, maar waarvoor zij niet genoeg kunnen worden gewaarschuwd, maar do vraag: Duitschland tegen Pruisen. De ge beurtenissen van Zabern hadden ook in iedere andere plaats van Duitschland kunnen plaats hebben. Zulke dingen kon men zich getroosten in een militairen staat van 150 ja ren geleden; in een constilutioneelen staat echter mocht het niet voorkomen, dat „das Militar" beproefde het Pruisische militaris me over de burgerlijke overheden van het rijk te doen zegevieren. Tot besluit van zijne voordracht drukte prof. Anschütz de hoop uit, dat Pruisen zich van zijne leidende positie in het rijk hier door bewust zou toonen, dat het de Du iche belangen niet naar achteren zou dringen te genover de Pruisische opvattingen. Wan neer Pruisen, vooral het Oost-ELbische crui sen, uit deze gebeurtenissen zal hebben ge leerd meer Duitsch te voelen, dan uilen ook de incidenten van Zabern en de daarover in den rijksdag gevoerde debatten iels ten goede hebben uitgewerkt. Duitschland* Potsdam, 8 Dec. 'De keizer ontvangt heden middag in het nieuwe paleis de naar Turkije vertrekkende troepen. Door de Nordd. Allg. Zedlung en door de oflicieele Strassburger Korrespondenz wordt overeenstemmend bericht, dat de tijdelijke overplaatsing van het garnizoen van Zabern naar de oefeningsterremen geene bestraffing voor het regiment of voor de stad beteekent. Deze maatregel is alleen genomen om de mogelijkheid van verdere wrijvingen weg te nemen en rust en vrede in de stad Zabern te doen terugkeeren. Alle manschappen zul len worden gehuisvest in lokalen, waar ge staakt kan worden. Zabern zal over weinige weken weer zijn garnizoen hebben. Dat in- tusschen allen, die zijn uitgetrokken, zullen terugkeeren, is uitgesloten. Het geheim van de aan luitenant von Forst- ner opgelegden straf, dat de minister van oorlog in den rijksdag niet wilde verklappen met een beroep op zijn plicht tot genei in houding van disciplinaire straffen, is door de Nordd. Ailg. Zeitung onthuld; met in trekking van de hem toegediende berisping, is hij met arrest gestraft, onverminderd de nieuwe instructie, die legen hem is geopend. Ten aanzien van den stadhouder van El- zas-Lotiharingen berichte de Strassburger Korrespondenz, dat deze door eene keizer lijke wilsuiting den vasten waarborg gekre gen heeft, dat de grondwettige bevoegdheden voortaan nauwkeurig zullen worden in acht genomen. De Tagliche Rundschau deelt mede, dat dc keizer den rijkskanselier von Bethmann-HoU- weg in Donaueschingen uitdrukkelijk van zijn vertrouwen heeft verzekerd, en die ver zekering binnen kort in het openbaar zal her halen. De nationaal-liberale leider Bassermann drukt zijn standpunt tegenover deze zaak in de Neue Freie Presse aldus uit: „Het geval-Forstner kan niet gegenerali seerd worden. Hot beeld, dat eene reeks van fouten aan alle kanten heeft doen ontstaan, is een caricaluur. Ons leger, oms officieren korps leeft in vrede mei het volk en wil daar mee in vrede leven. Wij zijn een volk in wa penen en eene klove tusschen leger en volk is er niet cn zal er niet zijn. De veel aangevallen generaal von Deimling om 't even of hij zich al of nïet heeft ver galoppeerd in deze zaak is een van onze „schneidigste", maar populairste legeraan voerders, en wij zouden hem niet willen mis sen. De jonge minister van oorlog echter, nieu weling in het ambt, moest met het geval van Zabern debuteeren. Hij zal vandaag wel zien, dat dit debuut niet gelukkig was, en zoo zweeg hij op den tweeden dag. Hij zal op de zen dies ater geleerd hebben. Wie voor het eerst in zulke moeiclijke omstandigheden voor 'iet voetlicht moet, verdient eene milde beoor- deelirg; zoo was het altijd gebruik in het par lement Geheel onjuist is de meening, dat er nu een tijd van ernstig conflict is aangebroken, die eene ernstige werkzitting van den rijksdag zal verhinderen en een winter van agitatie, tot vreugde van de sociaal-democratie aan kondigt. Wie dit zegt, kent den rijksdag niet. Dit parlement, dat door velen met aeslhe- tisch onbehagen, door anderen met uitdruk- kclijken tegenzin behandeld wordt, zal na Kerstmis de taak, die het is gesteld, even za kelijk behandelen en afdoen als to voren, en er zal nu rust komen in Zabern en tot disson- nanten tusschen militair en civiel bestuur zal geene aanleiding meer zijn. De jonge officier zal op een goeden dag Zabern met een ander garnizoen verwisseld hebben; en evenals de nachtwaker in den Meistersinger het rumoer van den Johan- nisnacht nog slechts zacht in de ooren klinkt, zullen de schelle tonen van den heksensabbat van Zabern voor het Duitsche volk weldra nog slechts eene onaangename herinnering zijn. Ia Elzas echter zal, zoo hopen wij, het ge voel post vatten, dat de rijksdag zich nauw met het land verbonden voelt, dat rechtmatige bezwaren van de Elzassers daar een open oor en rechtvaardige beoordeeling vinden. En dit gevoel, in verband met de betuiging van ge hechtheid van den rijkskanselier aan zijn kind, de grondwet, moet verzoenend werken en zal de zware schade, die onhandigheid heeft aangericht, genezen. Dat zal tijd kosten; maar bij goeden wil van alle zijden zal het tot vrede cn verzoening komen." Het bericht, dat aan de aspirant-reserve-of ficieren van Elzassisclie afkomst van het trein-bataillon no. 15 door hel districts-com mando is medegedeeld, dat zij om redenen, die niet aan den dienst zijn ontleend, van de lijst der aspirant-officieren zijn geschrapt, wordt van overheidswege tegengesproken. Frankrijk. Pa rijs,'8 Dec. Gaston Doumergue heeft den president der republiek laten welen, dat hij de opdracht tot samensleliing van een nieuw kabinet officieel aanvaardt. De onder handelingen zijn reeds ver gevorderd. Hij zal zijne toekomstige medewerkers heden na middag om vier uur in zijne particuliere wo ning vereenigen. De samenstelling van het nieuwe kabinet zal waarschijnlijk dus zijn: President van builenlandsche zaken Dou mergue, buitenlandsche zaken René Renoult, justitie Bienvcnn Martin, financiën Caillaux, oorlog Meunier, openbaar onderwijs Viviani. openbare werken Malvy, handel Ferdinand David, landbouw Reynauld, koloniën Lebrun. Dc titularis voor arbeid is nog niet aange wezen, men spreekt van Ferdinand Dreyfus. Voor de vier onder-staatssecretarissen zijn nog geene personen aangewezen. Parijs, 8 Dec. Het ministerie is defini tief samengesteld zooals heden namiddag werd opgegeven, behalve dat David minister van handel en posterijen is geworden, Malvy van openbare werken en Molin van arbeid. Pcret wordt onderstaatssecretaris van binnenlandsche zaken, Maginot van oorlog en Ajarn van de handelsmarine. Het onder staatssecretariaat van financiën wordt opge heven; voor dat van schoone kunsten zal mor gen een titularis worden aangewezen. Tweede telegram. Doumergue heeft aan de nieuwe ministers, zijne ambtgenooten, uiteengezet hoe naar zijne meening de hou ding en het programma van het nieuwe ka binet moeten zijn. Do ministerraad schonk daaraan eenstemmig zijne goedkeuring. Zwitserland. De nationale raad heelt het volksverlangen tot invoering van de evenredige vertegen woordiging voor de verkiezing van den na- lionalen raad verwezen naar eene parlemen taire commissie. Het volksverlangen is door 122.080 Zwitsersche burgers onderteekend, terwijl slechts 50,000 handteekeningen ge vorderd worden om de zaak aan eene volks stemming te onderweipen. Eenige jaren ge leden is reeds eene volkstemming over deze zaak gehouden; toen is de verwerping ge schied met slechts weinige duizenden stem men meerderheid. Italië. Het ministerie van marine is voornemens, voortaan bij den aanbouw van nieuwe sche pen het buitenland geheel uit te schakelen, omdat de inlandsche industrie geheel aan de eischen kan voldoen, in Maart zal begonnen worden mei den aanbouw van eenige dread noughts op de werven Terne en Ansaldo Arm strong. Bulgarije. Sofia, 8 Dcc. in ue leidende kringen wordt verzekerd, dat de uilkomsten van de verkiezingen geene voldoening schenken aan de verwachtingen van de regeering. De aan hangers van Danew hebben voor de socialis ten gestemd, die meer dan zestig plaatsen in de sobranje zullen hebben. Tweedetelegram. De inlichtingen be treffende de verkiezingen duiden aan, dat de meerderheid is verzekerd aan de re gee ring. De definitieve uitslag ontbreekt echter nog. Derde telegram. Volgens de thans be kende resultaten hebben de liberalen 130 a 150 plaatsen in de sobranje, de socialisten 20, de agrariërs 20 en de democraten 10. De partijen van Geschow en Danew hebben eene volsla gen nederlaag geleden. Mex co (Mexico, 8 Dec. Een legerorder verbied* elke aanranding van vreemdelingen en veiv klaart, dat leven en eigendom van vreemde lingen. moeten worden geëerbiedigd. Geen geld of provisie mogen van hen worden ge- eischt en het moet aan vreemdelingen wor den toegestaan de streek, waar gevochten wordt, te verlaten op elk oogenblik waarojr zij dit verlangen. Uit de stad Chihuahua, dc hoofdstad vaa den gelijknamigcn staat in het noorden vaa Mexico, wordt dc intocht bericht, die de re- bellcngencraal Villa daar heeft gehouden. Do intocht geschiedde, naar gezegd wordt, on der het gejuich van dc bevolking en werd door een Tcdcum in de kerken van do stad gevierd. De Amcrikaansche vloot aan dc westkust van Mexico wordt door de kanonneerbool Yorlctown en den reservekruiser Raleigh ver sterkt. liet transportschip Nereus vertrekt eerstdaags met troepen naar Veracruz. Allerlei. Behalve de Duitsche keizer heeft ook het Engeische hof zich een tegenstander ver klaard van de moderne dansen. Officieel is medegedeeld, dat de koning het dansen van de Tango verboden heeft Prof. Ernst Lichtenberger van de philo- sofische faculteit der Parijsche universiteit, is le Marseille op (iü-jarigen leeftijd gestorven. Hij is vooral bekend door zijn studies over Goethe. Uit Buemos-Aynes komt helt bericht, dof geologen van het La Pkula-museujn, beiasó met het toezicht op opgravingen txs Mlzajmaxf (Zihid-Amenika), een onUdfefkJiing hebben ge-l daan van steenien werktuigen en gereedschap pen van den mensch in -dien vóónliijd. Dezef voorwerpen zouden er op wijzen, dat er reeda menschen bestonden in, die tertiaire perittdd in de Nieuwe Wereld. Tolt dusverre werden overblijfselen uab di| tijdperk slechts in die oude wereld gevonKHenJ Twee medewerkers van het Instituut* Paslteur in Algiers, de doet. med. Bridré eq( Boquct, hebben een serum ontdekt tegen mond- en klauwzeer van schapen. Het serum werk zoowel genezend als voorbehoedend. Dd Fransche minister van landbouw heeft bevo len, dat alle hamcis, die van Algiers in Frank< rijk worden ingevoerd, met dit serum moeten, worden ingeënt. I11 20 minuten aviateur. Uit Dayton (Ohio) wordt gemold, dal Orvill4 Wright thans gereed is met de construct!® van een aeroplane, die, volgens he n, abso- luut stabiel is. Wright beweert, dat iemand met dat toestel in 20 minuten kan loeren ylie« gen. Eerst zien en dan gelooven! De prins van Sagan, de gescheiden echtgenoot van de Amerikaansche multi millionaire mevr. Gould, wiens sckuldren in de milhoenen loopen, vormt hot onderwerp aller gesprekken te Parijs. Ziin schuldeischer heeft n.1. beslag op zijn eigendommen laten leggen. Ofschoon deze zoo goed als waardeloos waren werden Za terdag in verschillende straten biljotten aan* b Het doet iemand, die worstelen en strijden moet ,goed, te mogen verkeeren met hen, die ;n 's levens strijd geoefend zijn. EN ZIJN ZEVEN ZORSEN. 84 DOOB MARIE DIERS. De jonge man was doodsbleek. JDus U geeft mij op?" vroeg hij. „Ik geef je op in Ammey's naam," zei dok ter Joost op diepernstigen toon, „Ook zonder Ammey kun je nog veel werken en bereiken misschien, en afgunst en bewondering opwek ken. Geniet het leven, zoo goed je kunt en word geen pessimist." Adolf Motte keek naar den grond. Hij zei, en zijn hart bonsde daarbij zoo, dat de woor den hem uit den mond stroomden: „Misschien met Ammey het wordt toch niet zoo slecht ze zou mijn eenige hulp zijn ik heb het nu zoo bovenmate krachtig gevoeld." „Misschien zou ze een steun voor je zijn," gal dokter Joost hem ten antwoord. „Maar, ik ruk me zelf niet een oog uit, opdat jij het in |ouw oogkas zult kunnen zeiten. Nu is het oogenblik daar, waarop je kracht kunt toonen, >ok tegenover het dwaze meisje, dat niet aan tehuld en vloek gelooft." dit was F ksle werk voor dok ter Joost geweest. Wat is er aan den menscli, die geen geheel mensch meer is, gelegen? Maar was er dan niemand om hem te zeggen, hoe men jonge boomen kan buigen, zonder ze te breken? Dokter Joost had de dingen niet te donker ingezien. Er kwamen vrecselijke tijden. Toen hij Ammey met het bezoek van Motte en zijn antwoord aan hem in kennis stelde, barstte ze in tranen uit. Ze stelde zich aan als een zinnelooze, wierp zich voor haar vader neder, omvatte zijn knieën en maakte de dolste scene, waarvan, dit huis ooit geluigo was ge weest. Dat was nog niets. Een dokter leert wel in zijn praktijk, hoe hij zulke uitbarstingen moet behandelen. Het verschil was, dat dit geval hem nader aan het hart lag. Maar vervolgens ging de storm door zijn geheele huis. Toen hij aan tafel kwam, zagen ook de andere meisjes hem bleek en verwijtend aan, en Ammey zat daar op haar stoel als iemand, die door Gods hand getroffen was. Eberhard Joost kon niet verwachten, dat ze hem allen zonder meer begrepen. Maar hij kon ook niet alle meisjes onder vier oogen bij zich laten komen en haar alles uitleggen. Dat wilde hij ook niet. De gedachte alleen al, te beproeven, op deze manier bij stukjes en beetjes haar vertrouwen te verwerven, sloeg hem terneer. Hij had het gevoel, alsof hij er recht op had, bij zijn dochters vertrouwen en geloof te vinden, zonder dat liij behoefde te spreken. Was dan de heele verhouding tot zijn kinderen zoo slecht, dat de band, die hen vereenigde, brak bij de eerste gelegenheid, dat men zijn hechtheid beproefde? Dat was hei ergste. Hoe het in den eersten tijd met Ammey zou zijn, had hij vooruit ge welen; hierop echter had hij niet gerekend. Hij stijfde zich zelf in zijn koppigheid tegen over zijn kinderen, hij wilde niet het eerste woord spreken. Komen jullie maar bij mij. als ik het je niet naar den zin maak! Of staan wij daardoor te ver van elkaar? Ja, God weert het, dat was het ergste! De bittere stemming, die zich van hem had meester gemaakt, maakte hem woedend en on redelijk. Tot nu toe had hij gemeend, van zijn kinderen voor zich zelf niets te verlangen, en plotseling verlangde hij het hoogste en beste, dat er tusschen mensch en mensch beslaan kan: een blind bijgeloof. Mettertijd merkte hij, dat men hem in Ge- neuckenalgemeen veroordeelde. Niemand kon hem begrijpen. D=e familie van den kan tonrechter trok zich zeer vertoornd terug. De heele stad was legen hem; er was niemand, die dacht als hij. Zelfs „roode Hans" begon sarcastisch le lachen en was van oordeel, dat men niemand mocht verhinderen, zijn onge luk tegemoet te gaan, want dat was legen den heiligen geest der natuur. Of dokter Joost van plan was, een nieuw, veredeld geslacht te kweeken? Door deze brutaliteiten kreeg hij langza merhand zijn verstand terug. Het werd hem duidelijk, dat hij van domme, kleine meisjes geen wonderen mocht verwachten. En als zelfs zulk een flinke vent als Hans Usedom in dit geval een andere meening toegedaan was dan hij, moest hij in Godsnaam maar zien, hoe hij het alleen uithield op den verlaten post. ,yMen moet alles zoo goed doen, als men maar kan." Daarmee bereikt men al heel veel. Toen kwam mettertijd in zijn oogen weer de milde, zachte glans van vroeger, omdat hij in zijn binnenste een boeg moedigen en koppigen demon had overwonnen en nu in allen een voud slechts de dienaar was van den stren gen plicht. Dikwijls, als zijn hart teeder gestemd was, nam hij zijn dwaas, roodlokkig kind in zijn arm. ^Doe het oin mijnentwil en onderdruk dit verlangen," verzocht hij ernstig. Hoe luidt ook weer het oude, teedere lied vol smart? Enden enden wird sich's nie, Wenden noch nicht weisz ich wie. Men kan geen groote re dwaasheid be gaan wanneer men een hart smeekt, op te houden met liefhebben en toch doen dwaze vaders en moeders het telkens weer opnieuw en altijd weer met hetzelfde treu rige resultaat, als dokter Joost bereikte. Nu kon hij tenminste weer spreken. Stom heid is verwant aan de stilte van het graf. De levende mensch moet en zal spreken, of hij is gelijk aan een dood stuk hout, en pijnigt zich zelf en is een voorwerp van spot voor zijn eigen gedachten. „Nu Regna, zeg je oordeel maar eens, meis je. Ik hoor per jaar niet één enkel verstandig woord van je. Jij bent er zeker wel erg voor, de mot in onze familie op te nemen?" „Ik? Dc hemel beware me, Vader!" Regna loog niet, ze was er heelemaal niet voor. Ze was er ock niet tegen, ze stelde alleen belang in haar eigen aangelegenheden. Ze was nu drieëntwintig jaar, een mooi, leeg. ijdel meisje. De tijd, waarin het bederf zicht baar was, als bij een appel, waaraan de wes pen knagen, had weer eens plaats gemaakt voor een periode van opgewektheid. Zij ging naar de laalste mode gekleed en wist, hoe er op het voordceligst kon uitzien. Ze glnf nu vaak door de Kleine Martinssteeg, 014 Ammey van het bureau te halen. Dan liep z\ heel langzaam, als ze de spiegelruiten va* de „Moorenapotheekv passeerde. Ze bood zich nu ook dikwijls aan, om met de recepten van haar vader zelf naar de apotheek te gaan en was beslist van oordeel, dat men in de „Moorenapotheek" het best bediend werd. Het duurde heelemaal niet lang, misschien zes of zeven weken, of de dikke apotheker Emil met zijn rond, frisch, goedig gezicht wat een vaste bezoeker van heit doktershuis. In dien tijd was het meestal prachtig weei\ Op de ronde tafel onder de groote linde In den tuin prijkte nu steeds mooi tafelgoed en het beste kofficservies. Regna vervaardigde kleine handwerkjes, die haar blanke handeq zeer voordeelig deden uitkomen, en liet het over aan de lieftallige jonge Helde, die er al* tijd slechts scheen te zijn voor het geluk en de belanggn van anderen, om met bloemen en fruitschalen alles een poëtisohen glans to. geven. De dikke, jonge Runge was overigens het mikpunt van de meisjes Joost. Marret was toch over het algemeen een guitige plaaggeest^ Daar ze genoeg had van „rooden Hans", kwam Emil haar juist van pas. Het was ook voor de levenslustige jonge meisjes niet doen lijk, altijd haar deeltje te dragen van het ver driet der eene zuster; kan kwam de oveimoedj weer op de een of andere wijze te voorschijn* Wordt vervolgd»

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1