N\ I4D
12" Jaargang.
Dinsdag 9 December 1913.
„DE EEMLAN DE
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DOKTER JOOST
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort v. f l.OO.
Idem franoo per post- 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.1 O.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschgnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.5Q»
Elke regel meer0.10
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryt bestaan zeer voordeelige bepalinger
tot bot herhaald adverteoron in dit Blad, bij abonnement
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wjrdt op
aanvraag toegezonden.
Uitgevers: VALKHOFF ft C<*
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Politiek Overzicht
De incidenten wan Zabern.
Op de spanning, die ge^urenue liet groot
ste gedeelte van de vorige week, in Dunsch-
land heerselile, is eene weldadige ontspan
ning gevolgd. De kalmte is teruggekeeru in
de gemoeueren en hel gevoel, uai nu over-
heersohend is, is een gevoel van veruazing,
dat het tot zoover moest komen, om nel drei
gende gevaar af te wenden. Nadat het votum
van wantrouwen in het beleid vaa den rijks
kanselier door den rijksdag met verplette
rende meerderheid is uitgebracnt, punen de
organen, die den rijkskanselier ten dienste
staan, zich uil in verklaringen, dat het hem
aan goede bedoelingen mei ontbroken heelt.
De chei van de rijkskanselarij heelt zijn best
gedaan in particuliere gesprekken de leden
van den rijksdag daarvan te overtuigen; de
Nordd. Ailg. Zlg. heelt een uitvoerig relaas
gegeven, dat aan hel puoueiv ue overtuiging
moet bijbrengen, dal het niet aan po&mgen
heeft ontbroken 0111 het gezag van de wel te
beschermen en hel ouieont, dat is begaan,
weder goed te maken. Maar ue vraag rijst
onwillekeurigWaarom heeft de rijkskanse
lier dat zelf met gedaan in den rijksdag,
toen het daarvoor de tijd was? De i».öln.
Ztg. teekenl bij het verhaal van de Nordd.
Allg. Zeiltuig aan: „Als de rijkskanselier zulk
een relaas in den rijksdag had gegeven, zou
daarvan zijn wij zeker aan het volk de
spanning en aan hem zeil het votum van
wantrouwen bespaard zijn gebleven." Rijks
kanselier von Belfamann Hollweg blijll in
zijn ambt, ondanks het votum van afkeu
ring, waardoor zijn beleid is gelroficn, maar
zijn roem als staatsman is door het gebeurde
niet verhoogd. Zijne vrienden pleiten ver
zachtende omstandigheden voor hem en
moeten toegeven, üat hij in den rijksdag
buitengewoon onhandig is opgetreden; de
conservatieven, zijne bittere tegenstanders in
zijne vroeger tegenover het rijkstand Elzas-
Lotharingen gevoerde politiek, waren dit
maal de eenigen, die in den rijksdag tegen
het hem veroordeelende votum hebben ge
stemd.
De krisis van Zabern is ten einde, maar
hare oorzaken en de dieper liggende invloe
den, waardoor zij is ontslaan, zijn niet zoo
gemakkelijk uat den weg te ruimen. Als aoor
een bliksemstraal werden verkeerde toe
standen blootgelegd, die moeten worden uit
den weg geruimd, uitgeroeid met wortel en
tak, om het verzoeningswerk van het rijks-
land. deze kostbaarste bezitting van het
Duitsche rijk, voor het gevaar van misluk
king te behoeden. Met groolen nadruk is
hierop gewezen door prof. Anschütz, die aan
de universiteit te Berlijn het staatsrecht do
ceert. In een college, waartoe het gebeurde
te Zabern hem hel onderwerp leverde, zette
hij den rechtstoestand uileen en betoogde,
dat het hier ging om de vraag, in hoever
het militaire gezag bevoegd was als politie-
gezag op te treden en in het gezag van de
burgerlijke overheid in te grijpen. Hij kwam
tot de conclusie, dat „das Militar" met het
recht verachtenden willekeur* was opgetreden
en dat verbazing wekkende rechtsverkrach
tingen waren voorgekomen. Het ergste bij
de incidenten van Zabern is niet het optre
den van den jongen luitenant, maar het op
treden van de superieuren. Dezelfde mee
ning heeft ook de rijksdag in zijne debatten
gehuldigdmaar ééne zaak heeft men voor
bijgezien. Hier is niet de vraag aan <te orde
Duitschland tegen Elzas-Lotharingen, zooals
de buren aan gene zijde van de Vogeezen
misschien gelooven, maar waarvoor zij niet
genoeg kunnen worden gewaarschuwd, maar
do vraag: Duitschland tegen Pruisen. De ge
beurtenissen van Zabern hadden ook in
iedere andere plaats van Duitschland kunnen
plaats hebben. Zulke dingen kon men zich
getroosten in een militairen staat van 150 ja
ren geleden; in een constilutioneelen staat
echter mocht het niet voorkomen, dat „das
Militar" beproefde het Pruisische militaris
me over de burgerlijke overheden van het
rijk te doen zegevieren.
Tot besluit van zijne voordracht drukte
prof. Anschütz de hoop uit, dat Pruisen zich
van zijne leidende positie in het rijk hier
door bewust zou toonen, dat het de Du iche
belangen niet naar achteren zou dringen te
genover de Pruisische opvattingen. Wan
neer Pruisen, vooral het Oost-ELbische crui
sen, uit deze gebeurtenissen zal hebben ge
leerd meer Duitsch te voelen, dan uilen ook
de incidenten van Zabern en de daarover in
den rijksdag gevoerde debatten iels ten goede
hebben uitgewerkt.
Duitschland*
Potsdam, 8 Dec. 'De keizer ontvangt
heden middag in het nieuwe paleis de naar
Turkije vertrekkende troepen.
Door de Nordd. Allg. Zedlung en door de
oflicieele Strassburger Korrespondenz wordt
overeenstemmend bericht, dat de tijdelijke
overplaatsing van het garnizoen van Zabern
naar de oefeningsterremen geene bestraffing
voor het regiment of voor de stad beteekent.
Deze maatregel is alleen genomen om de
mogelijkheid van verdere wrijvingen weg te
nemen en rust en vrede in de stad Zabern
te doen terugkeeren. Alle manschappen zul
len worden gehuisvest in lokalen, waar ge
staakt kan worden. Zabern zal over weinige
weken weer zijn garnizoen hebben. Dat in-
tusschen allen, die zijn uitgetrokken, zullen
terugkeeren, is uitgesloten.
Het geheim van de aan luitenant von Forst-
ner opgelegden straf, dat de minister van
oorlog in den rijksdag niet wilde verklappen
met een beroep op zijn plicht tot genei in
houding van disciplinaire straffen, is door
de Nordd. Ailg. Zeitung onthuld; met in
trekking van de hem toegediende berisping,
is hij met arrest gestraft, onverminderd de
nieuwe instructie, die legen hem is geopend.
Ten aanzien van den stadhouder van El-
zas-Lotiharingen berichte de Strassburger
Korrespondenz, dat deze door eene keizer
lijke wilsuiting den vasten waarborg gekre
gen heeft, dat de grondwettige bevoegdheden
voortaan nauwkeurig zullen worden in acht
genomen.
De Tagliche Rundschau deelt mede, dat dc
keizer den rijkskanselier von Bethmann-HoU-
weg in Donaueschingen uitdrukkelijk van
zijn vertrouwen heeft verzekerd, en die ver
zekering binnen kort in het openbaar zal her
halen.
De nationaal-liberale leider Bassermann
drukt zijn standpunt tegenover deze zaak in
de Neue Freie Presse aldus uit:
„Het geval-Forstner kan niet gegenerali
seerd worden. Hot beeld, dat eene reeks van
fouten aan alle kanten heeft doen ontstaan,
is een caricaluur. Ons leger, oms officieren
korps leeft in vrede mei het volk en wil daar
mee in vrede leven. Wij zijn een volk in wa
penen en eene klove tusschen leger en volk
is er niet cn zal er niet zijn.
De veel aangevallen generaal von Deimling
om 't even of hij zich al of nïet heeft ver
galoppeerd in deze zaak is een van onze
„schneidigste", maar populairste legeraan
voerders, en wij zouden hem niet willen mis
sen.
De jonge minister van oorlog echter, nieu
weling in het ambt, moest met het geval
van Zabern debuteeren. Hij zal vandaag wel
zien, dat dit debuut niet gelukkig was, en zoo
zweeg hij op den tweeden dag. Hij zal op de
zen dies ater geleerd hebben. Wie voor het
eerst in zulke moeiclijke omstandigheden voor
'iet voetlicht moet, verdient eene milde beoor-
deelirg; zoo was het altijd gebruik in het par
lement
Geheel onjuist is de meening, dat er nu een
tijd van ernstig conflict is aangebroken, die
eene ernstige werkzitting van den rijksdag
zal verhinderen en een winter van agitatie,
tot vreugde van de sociaal-democratie aan
kondigt. Wie dit zegt, kent den rijksdag niet.
Dit parlement, dat door velen met aeslhe-
tisch onbehagen, door anderen met uitdruk-
kclijken tegenzin behandeld wordt, zal na
Kerstmis de taak, die het is gesteld, even za
kelijk behandelen en afdoen als to voren, en
er zal nu rust komen in Zabern en tot disson-
nanten tusschen militair en civiel bestuur zal
geene aanleiding meer zijn.
De jonge officier zal op een goeden dag
Zabern met een ander garnizoen verwisseld
hebben; en evenals de nachtwaker in den
Meistersinger het rumoer van den Johan-
nisnacht nog slechts zacht in de ooren klinkt,
zullen de schelle tonen van den heksensabbat
van Zabern voor het Duitsche volk weldra nog
slechts eene onaangename herinnering zijn.
Ia Elzas echter zal, zoo hopen wij, het ge
voel post vatten, dat de rijksdag zich nauw
met het land verbonden voelt, dat rechtmatige
bezwaren van de Elzassers daar een open oor
en rechtvaardige beoordeeling vinden. En dit
gevoel, in verband met de betuiging van ge
hechtheid van den rijkskanselier aan zijn
kind, de grondwet, moet verzoenend werken
en zal de zware schade, die onhandigheid
heeft aangericht, genezen. Dat zal tijd kosten;
maar bij goeden wil van alle zijden zal het
tot vrede cn verzoening komen."
Het bericht, dat aan de aspirant-reserve-of
ficieren van Elzassisclie afkomst van het
trein-bataillon no. 15 door hel districts-com
mando is medegedeeld, dat zij om redenen,
die niet aan den dienst zijn ontleend, van de
lijst der aspirant-officieren zijn geschrapt,
wordt van overheidswege tegengesproken.
Frankrijk.
Pa rijs,'8 Dec. Gaston Doumergue heeft
den president der republiek laten welen, dat
hij de opdracht tot samensleliing van een
nieuw kabinet officieel aanvaardt. De onder
handelingen zijn reeds ver gevorderd. Hij zal
zijne toekomstige medewerkers heden na
middag om vier uur in zijne particuliere wo
ning vereenigen. De samenstelling van het
nieuwe kabinet zal waarschijnlijk dus zijn:
President van builenlandsche zaken Dou
mergue, buitenlandsche zaken René Renoult,
justitie Bienvcnn Martin, financiën Caillaux,
oorlog Meunier, openbaar onderwijs Viviani.
openbare werken Malvy, handel Ferdinand
David, landbouw Reynauld, koloniën Lebrun.
Dc titularis voor arbeid is nog niet aange
wezen, men spreekt van Ferdinand Dreyfus.
Voor de vier onder-staatssecretarissen zijn
nog geene personen aangewezen.
Parijs, 8 Dec. Het ministerie is defini
tief samengesteld zooals heden namiddag
werd opgegeven, behalve dat David minister
van handel en posterijen is geworden, Malvy
van openbare werken en Molin van arbeid.
Pcret wordt onderstaatssecretaris van
binnenlandsche zaken, Maginot van oorlog en
Ajarn van de handelsmarine. Het onder
staatssecretariaat van financiën wordt opge
heven; voor dat van schoone kunsten zal mor
gen een titularis worden aangewezen.
Tweede telegram. Doumergue heeft
aan de nieuwe ministers, zijne ambtgenooten,
uiteengezet hoe naar zijne meening de hou
ding en het programma van het nieuwe ka
binet moeten zijn. Do ministerraad schonk
daaraan eenstemmig zijne goedkeuring.
Zwitserland.
De nationale raad heelt het volksverlangen
tot invoering van de evenredige vertegen
woordiging voor de verkiezing van den na-
lionalen raad verwezen naar eene parlemen
taire commissie. Het volksverlangen is door
122.080 Zwitsersche burgers onderteekend,
terwijl slechts 50,000 handteekeningen ge
vorderd worden om de zaak aan eene volks
stemming te onderweipen. Eenige jaren ge
leden is reeds eene volkstemming over deze
zaak gehouden; toen is de verwerping ge
schied met slechts weinige duizenden stem
men meerderheid.
Italië.
Het ministerie van marine is voornemens,
voortaan bij den aanbouw van nieuwe sche
pen het buitenland geheel uit te schakelen,
omdat de inlandsche industrie geheel aan de
eischen kan voldoen, in Maart zal begonnen
worden mei den aanbouw van eenige dread
noughts op de werven Terne en Ansaldo Arm
strong.
Bulgarije.
Sofia, 8 Dcc. in ue leidende kringen
wordt verzekerd, dat de uilkomsten van de
verkiezingen geene voldoening schenken aan
de verwachtingen van de regeering. De aan
hangers van Danew hebben voor de socialis
ten gestemd, die meer dan zestig plaatsen in
de sobranje zullen hebben.
Tweedetelegram. De inlichtingen be
treffende de verkiezingen duiden aan, dat de
meerderheid is verzekerd aan de re gee ring.
De definitieve uitslag ontbreekt echter nog.
Derde telegram. Volgens de thans be
kende resultaten hebben de liberalen 130 a 150
plaatsen in de sobranje, de socialisten 20, de
agrariërs 20 en de democraten 10. De partijen
van Geschow en Danew hebben eene volsla
gen nederlaag geleden.
Mex co
(Mexico, 8 Dec. Een legerorder verbied*
elke aanranding van vreemdelingen en veiv
klaart, dat leven en eigendom van vreemde
lingen. moeten worden geëerbiedigd. Geen
geld of provisie mogen van hen worden ge-
eischt en het moet aan vreemdelingen wor
den toegestaan de streek, waar gevochten
wordt, te verlaten op elk oogenblik waarojr
zij dit verlangen.
Uit de stad Chihuahua, dc hoofdstad vaa
den gelijknamigcn staat in het noorden vaa
Mexico, wordt dc intocht bericht, die de re-
bellcngencraal Villa daar heeft gehouden. Do
intocht geschiedde, naar gezegd wordt, on
der het gejuich van dc bevolking en werd
door een Tcdcum in de kerken van do stad
gevierd.
De Amcrikaansche vloot aan dc westkust
van Mexico wordt door de kanonneerbool
Yorlctown en den reservekruiser Raleigh ver
sterkt. liet transportschip Nereus vertrekt
eerstdaags met troepen naar Veracruz.
Allerlei.
Behalve de Duitsche keizer heeft ook
het Engeische hof zich een tegenstander ver
klaard van de moderne dansen. Officieel is
medegedeeld, dat de koning het dansen van
de Tango verboden heeft
Prof. Ernst Lichtenberger van de philo-
sofische faculteit der Parijsche universiteit,
is le Marseille op (iü-jarigen leeftijd gestorven.
Hij is vooral bekend door zijn studies over
Goethe.
Uit Buemos-Aynes komt helt bericht, dof
geologen van het La Pkula-museujn, beiasó
met het toezicht op opgravingen txs Mlzajmaxf
(Zihid-Amenika), een onUdfefkJiing hebben ge-l
daan van steenien werktuigen en gereedschap
pen van den mensch in -dien vóónliijd. Dezef
voorwerpen zouden er op wijzen, dat er reeda
menschen bestonden in, die tertiaire perittdd
in de Nieuwe Wereld.
Tolt dusverre werden overblijfselen uab di|
tijdperk slechts in die oude wereld gevonKHenJ
Twee medewerkers van het Instituut*
Paslteur in Algiers, de doet. med. Bridré eq(
Boquct, hebben een serum ontdekt tegen
mond- en klauwzeer van schapen. Het serum
werk zoowel genezend als voorbehoedend. Dd
Fransche minister van landbouw heeft bevo
len, dat alle hamcis, die van Algiers in Frank<
rijk worden ingevoerd, met dit serum moeten,
worden ingeënt.
I11 20 minuten aviateur.
Uit Dayton (Ohio) wordt gemold, dal Orvill4
Wright thans gereed is met de construct!®
van een aeroplane, die, volgens he n, abso-
luut stabiel is. Wright beweert, dat iemand
met dat toestel in 20 minuten kan loeren ylie«
gen.
Eerst zien en dan gelooven!
De prins van Sagan, de gescheiden
echtgenoot van de Amerikaansche multi
millionaire mevr. Gould, wiens sckuldren in
de milhoenen loopen, vormt hot onderwerp
aller gesprekken te Parijs.
Ziin schuldeischer heeft n.1. beslag op zijn
eigendommen laten leggen. Ofschoon deze
zoo goed als waardeloos waren werden Za
terdag in verschillende straten biljotten aan*
b
Het doet iemand, die worstelen en strijden
moet ,goed, te mogen verkeeren met hen, die
;n 's levens strijd geoefend zijn.
EN ZIJN ZEVEN ZORSEN.
84 DOOB
MARIE DIERS.
De jonge man was doodsbleek. JDus U
geeft mij op?" vroeg hij.
„Ik geef je op in Ammey's naam," zei dok
ter Joost op diepernstigen toon, „Ook zonder
Ammey kun je nog veel werken en bereiken
misschien, en afgunst en bewondering opwek
ken. Geniet het leven, zoo goed je kunt en
word geen pessimist."
Adolf Motte keek naar den grond. Hij zei,
en zijn hart bonsde daarbij zoo, dat de woor
den hem uit den mond stroomden: „Misschien
met Ammey het wordt toch niet zoo
slecht ze zou mijn eenige hulp zijn ik
heb het nu zoo bovenmate krachtig gevoeld."
„Misschien zou ze een steun voor je zijn,"
gal dokter Joost hem ten antwoord. „Maar,
ik ruk me zelf niet een oog uit, opdat jij het in
|ouw oogkas zult kunnen zeiten. Nu is het
oogenblik daar, waarop je kracht kunt toonen,
>ok tegenover het dwaze meisje, dat niet aan
tehuld en vloek gelooft."
dit was F ksle werk voor dok
ter Joost geweest. Wat is er aan den menscli,
die geen geheel mensch meer is, gelegen?
Maar was er dan niemand om hem te zeggen,
hoe men jonge boomen kan buigen, zonder
ze te breken?
Dokter Joost had de dingen niet te donker
ingezien. Er kwamen vrecselijke tijden. Toen
hij Ammey met het bezoek van Motte en zijn
antwoord aan hem in kennis stelde, barstte
ze in tranen uit. Ze stelde zich aan als een
zinnelooze, wierp zich voor haar vader neder,
omvatte zijn knieën en maakte de dolste
scene, waarvan, dit huis ooit geluigo was ge
weest.
Dat was nog niets. Een dokter leert wel in
zijn praktijk, hoe hij zulke uitbarstingen moet
behandelen. Het verschil was, dat dit geval
hem nader aan het hart lag. Maar vervolgens
ging de storm door zijn geheele huis. Toen
hij aan tafel kwam, zagen ook de andere
meisjes hem bleek en verwijtend aan, en
Ammey zat daar op haar stoel als iemand, die
door Gods hand getroffen was.
Eberhard Joost kon niet verwachten, dat
ze hem allen zonder meer begrepen. Maar hij
kon ook niet alle meisjes onder vier oogen
bij zich laten komen en haar alles uitleggen.
Dat wilde hij ook niet. De gedachte alleen al,
te beproeven, op deze manier bij stukjes en
beetjes haar vertrouwen te verwerven, sloeg
hem terneer. Hij had het gevoel, alsof hij er
recht op had, bij zijn dochters vertrouwen en
geloof te vinden, zonder dat liij behoefde te
spreken. Was dan de heele verhouding tot
zijn kinderen zoo slecht, dat de band, die hen
vereenigde, brak bij de eerste gelegenheid, dat
men zijn hechtheid beproefde?
Dat was hei ergste. Hoe het in den eersten
tijd met Ammey zou zijn, had hij vooruit ge
welen; hierop echter had hij niet gerekend.
Hij stijfde zich zelf in zijn koppigheid tegen
over zijn kinderen, hij wilde niet het eerste
woord spreken. Komen jullie maar bij mij.
als ik het je niet naar den zin maak!
Of staan wij daardoor te ver van elkaar?
Ja, God weert het, dat was het ergste!
De bittere stemming, die zich van hem had
meester gemaakt, maakte hem woedend en on
redelijk. Tot nu toe had hij gemeend, van zijn
kinderen voor zich zelf niets te verlangen, en
plotseling verlangde hij het hoogste en beste,
dat er tusschen mensch en mensch beslaan
kan: een blind bijgeloof.
Mettertijd merkte hij, dat men hem in Ge-
neuckenalgemeen veroordeelde. Niemand
kon hem begrijpen. D=e familie van den kan
tonrechter trok zich zeer vertoornd terug. De
heele stad was legen hem; er was niemand,
die dacht als hij. Zelfs „roode Hans" begon
sarcastisch le lachen en was van oordeel, dat
men niemand mocht verhinderen, zijn onge
luk tegemoet te gaan, want dat was legen den
heiligen geest der natuur. Of dokter Joost van
plan was, een nieuw, veredeld geslacht te
kweeken?
Door deze brutaliteiten kreeg hij langza
merhand zijn verstand terug. Het werd hem
duidelijk, dat hij van domme, kleine meisjes
geen wonderen mocht verwachten. En als
zelfs zulk een flinke vent als Hans Usedom in
dit geval een andere meening toegedaan was
dan hij, moest hij in Godsnaam maar zien, hoe
hij het alleen uithield op den verlaten post.
,yMen moet alles zoo goed doen, als men maar
kan." Daarmee bereikt men al heel veel.
Toen kwam mettertijd in zijn oogen weer de
milde, zachte glans van vroeger, omdat hij in
zijn binnenste een boeg moedigen en koppigen
demon had overwonnen en nu in allen een
voud slechts de dienaar was van den stren
gen plicht.
Dikwijls, als zijn hart teeder gestemd was,
nam hij zijn dwaas, roodlokkig kind in zijn
arm. ^Doe het oin mijnentwil en onderdruk
dit verlangen," verzocht hij ernstig.
Hoe luidt ook weer het oude, teedere lied
vol smart?
Enden enden wird sich's nie,
Wenden noch nicht weisz ich wie.
Men kan geen groote re dwaasheid be
gaan wanneer men een hart smeekt,
op te houden met liefhebben en toch doen
dwaze vaders en moeders het telkens weer
opnieuw en altijd weer met hetzelfde treu
rige resultaat, als dokter Joost bereikte.
Nu kon hij tenminste weer spreken. Stom
heid is verwant aan de stilte van het graf. De
levende mensch moet en zal spreken, of hij
is gelijk aan een dood stuk hout, en pijnigt
zich zelf en is een voorwerp van spot voor
zijn eigen gedachten.
„Nu Regna, zeg je oordeel maar eens, meis
je. Ik hoor per jaar niet één enkel verstandig
woord van je. Jij bent er zeker wel erg voor,
de mot in onze familie op te nemen?"
„Ik? Dc hemel beware me, Vader!"
Regna loog niet, ze was er heelemaal niet
voor. Ze was er ock niet tegen, ze stelde alleen
belang in haar eigen aangelegenheden. Ze
was nu drieëntwintig jaar, een mooi, leeg.
ijdel meisje. De tijd, waarin het bederf zicht
baar was, als bij een appel, waaraan de wes
pen knagen, had weer eens plaats gemaakt
voor een periode van opgewektheid. Zij ging
naar de laalste mode gekleed en wist, hoe
er op het voordceligst kon uitzien. Ze glnf
nu vaak door de Kleine Martinssteeg, 014
Ammey van het bureau te halen. Dan liep z\
heel langzaam, als ze de spiegelruiten va*
de „Moorenapotheekv passeerde. Ze bood
zich nu ook dikwijls aan, om met de recepten
van haar vader zelf naar de apotheek te gaan
en was beslist van oordeel, dat men in de
„Moorenapotheek" het best bediend werd.
Het duurde heelemaal niet lang, misschien
zes of zeven weken, of de dikke apotheker
Emil met zijn rond, frisch, goedig gezicht wat
een vaste bezoeker van heit doktershuis.
In dien tijd was het meestal prachtig weei\
Op de ronde tafel onder de groote linde In
den tuin prijkte nu steeds mooi tafelgoed en
het beste kofficservies. Regna vervaardigde
kleine handwerkjes, die haar blanke handeq
zeer voordeelig deden uitkomen, en liet het
over aan de lieftallige jonge Helde, die er al*
tijd slechts scheen te zijn voor het geluk en de
belanggn van anderen, om met bloemen en
fruitschalen alles een poëtisohen glans to.
geven.
De dikke, jonge Runge was overigens het
mikpunt van de meisjes Joost. Marret was
toch over het algemeen een guitige plaaggeest^
Daar ze genoeg had van „rooden Hans",
kwam Emil haar juist van pas. Het was ook
voor de levenslustige jonge meisjes niet doen
lijk, altijd haar deeltje te dragen van het ver
driet der eene zuster; kan kwam de oveimoedj
weer op de een of andere wijze te voorschijn*
Wordt vervolgd»