u ft „DE EEMLANDER". Ii\ 156 12°* Jaargang. Dinsdag 30 December 1913. BUITENLAND. FEUILLETON. Op den Terpenberg. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. Uitgevers: VALKHOpp (J: Co ABONNEMENTSPRIJS: Pet 8 mnandea roor Amersfoortf l.hO. Idem franco per post 1.50» Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.I O» Afzonderlijke nuramors <>.05. Deze Courant versohgnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Advertentiön gelieve men liefst vóói 11 uur, familie advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENflËN: Van 15 regelsf 0.5(k Elke regel meer0.10* Dienstaanbiedingen 25 cents bjj vooruitbetaling. GroOto letters naar pl «utsruunte. Voor handel en bedryf bestaan zeer voordeelige beoalinget tot het herhaald adverteeren in dit Blad, b(j abonr«monl Eene circulaire, bevattend* do voorwaarden, wjrit of aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Ten gunste van de Uu.tsch- Fransc.etoenadering. De frranscue senator d Eslourneiles de Con stant, de bekende vredevnend, heelt zijne stem <loen hooi en om de regecringen en de volken te waarscnuwen voor de oorlogsver- rassing. Want, zoo zegt hij, „de oorlog breekt in onzen tij-d niet meer uit omdat men hem wil; hij zal uitbreken uit toeval, uit onacht zaamheid, uit uomheid. Waar onze zonen zul len in Duilscliiand en in Frankrijk de slacht offers van deze domheid worden." Uit zijne eigen ondervinding verhaalt de Sclir., dat twtmig jaren geleden, in den zomer van 1893, de oorlog op het punt stond uit te breken tusschen Engeland en Frankrijk we gens een geschil m Siam. Een toeval ver- hinderae toen de tijdige overkomst van een bevel der Engelsche regeering aam den com mandeerenden admiraal van het vlootstalion in den Groote n oceaan om zich met zijne vloot naar Bangkok te begeven, waarheen de Fransche admiraal zijne oorlogsschepen had laten opslooiuen niet de opdracht van een ultimatum. Dank zij deze toevallige vertra ging, werden de onderhandelingen, die toen gaande waren, ten einde gebracht Er werd eene overeenkomst gesloten, maar de Engel sehen beschouwden die als eene mislukking of althans als eene teleurstelling en zij wreeaten zich daarvoor vijf jaren later in Fachoda. Ook toen lnng de vrede slechts aan een oraad. De Schr. gaat dan verder: „Men klaagde mij destijds aan, omdat ik van eene hartelijke verstandhouding droom de, en toch is die sedert eene werkelijkheid geworden, die door ieder wordt erkend en die in alle slilte in de plaats van de ooriogs- bedreigingen tusschen Frankrijk en Engeland is getreuen. Sir Edward Grey heeft later in Londen de nog versche herinnering aan dit incident opgehaald en hiii zeide tot mij met eene rilling van zijn eerlijk geweten: „Hoe is het mogelijk, dat onze beide laaiden zoo dicht voor een oorlog hebben gestaan, voor een oor log om SiamI Heden zou niemand dat kun nen begrijpen, het zou eene dwaasheid, eene misdaad geweest zijn." „En toch hebben wij bijna deze misdaad begaan", antwoordde ik. En zoo is het. Vele andere onverzoenlijke vijanden hebben zich sedert verzoend De hartelijke verslandhoudin- hecfl zioh van En geland tot Rusland uitgebreid; de walvisch is naai* den olifant toegekomen. Rusland zelf heeft zich met Japan verzoend, waarvan men heden niet meer waagt te beweren, dat het zich voor de verovering van de Vercenigde Stalen voorbereidt of omgekeerd. Kort en goed, Duitschland en Frankrijk zijn alleen nog de landen, die werkelijk on verzoend tegen over elkaar staan, en alleen om hunnentwil moet de gunsclie wereld zich ruimeeren en in de onzekerheid van den volgenden dag le ven, om hunnentwil kunnen de eeuwig omnoo- zelen, die men in alle landen heeft, hun eeuwig geschreeuw herhalen: „Men moet er een einde aan maken!" Ik herhaal echter mij nerzijds het woord van Sir Edward Grey: „Het zou eene dwaasheid, eene misdaad zijn"; en ik voeg hieraan toe: „Deze misdaad mogen wij niet begaan". Wij hebben baar slechts al te zeer voorbereid, want door telkens weer en overal ons voor den oorlog toe te rusten on der het voorwendsel hem te vermijden, komen wij er toe eene gecstesverwarring in 't leven te roepen, eene moreele en sociale verwar ring. die ons lot het onbekende brengt, even goed tot den oorlog als tot den vrede, tot den oorlog met de revolutie. Wij begaan beiden eene misdaad aan ons zelf en aan de beschaving. Duitschland en Frankrijk hebben voor de wereld eene zware verantwoordelijkheid. Het zijn twee leidende natiën, en zij hebben niet het recht te volhar den in hunne dwalingen op het gevaar af, de overige wereld met zioh mee te sleepen en overal, waar men van hen het voorbeeld" van den vooruitgang verwacht, de anarchie te ontketenen. Noblesse oblige De schr. herinnert er aan, dat de regeerin gen der groote mogendheden heden allen er belang bij hebben, dat de wereldvrede wordt gehandhaafd. Hij wijst er op, dal de Czaar van Rusland den stoot gegeven heeft tot de oprichnng van het arbitragehof te 's Graven- hage, dat koning Eduard VII van Engeland zich heeft ingespannen voor het bewaren van den vrede cn de Duitsohe keizer bij vele ge legenheden zijn verzoenlijiken geest heeft doen blijken. De beide laatste presidenten Loubet cn Fallières zijn vaders van den vre de genoemd. President Poincaré is Lothann- ger van geboorte. „Maar tusschen de gevoe lens van den Lolliannger Poincaré en de bijgedadite van revanche, die men hem toe schrijft, beslaat een groote afgrond. Het is natuurlijk, dat hij als grensbewoner Frank rijk moet aanbevelen, op de wacht te staan. Maar hij is verstandig genoeg om te weten, dat de revanche, zelfs de zegevierende, een sprong in het onbekende voor de gansche wereld zou beteekenen. „Noch revanche, noch vergeten", dat is sedert lang mijne leuze; zij zou de zijne kunnen zijn. Maar deze formule is negatief, en wij moe ten verder gaan dan zij. Langzamerhand verwijderen wij ons ook van haar. Maar juist in deze richting kunnen de regeeringen zich niet vooruit wagen zonder de ondersteuning van de goed voorbereide openbare meening. Daarom moeten alle mannen van goeden wil hJunne krachten vereenigen, om de re geeringen te ondersteunen en zoo noo- dig van hen te verlangen, dat zij zul len beslissen. Deze mannen moeten zich uitspreken over de concessiën, die Duitschland cn Frankrijk elkaar wederkecrig kunnen doen om tot een eervolle, voor beide partijen aannemelijke overeenkomst te komen, die te gelijk aan Elzas-Lotharingen voldoening ver schaft. Neen, dat is geen droom; dat zal morgen eene noodzakelijkheid zijn, want wij hebben reeds te lang gewacht en hoe langer wij wachten, des te meer worden wij in het di lemma geklemd: Of het socialisme te vol gen, dat ons naar de toenadering door de revolutie brengt, óf het chauvinisme, dat ons eveneens naar de revolutie brengt, maar door den oorlog. Is het een droom, ons eene revo lutie en een oorlog te willen besparen?" Duitschland. Nenwied, 29 Dec. De Neuwieder Zeitung verneemt uit volkomen betrouwbare bron, in strijd met ander dagblad berichten, dat prins Wilhelm zu Wied, tot dusver geen deputatie van het Albaneesche volk heeft ontvangen. Wanneer en waar deze ontvangst zal plaats hebben is nog onbepaald. Ta prins blijft tot na nieuwjaar in Neuwied en keert dan terug naar Potsdam. Over het definitieve vertrek va :i de prins naar 1 Ibanië, zijn nog gecne bepalingen gemaakt. Als residentiestad van het vorstendom Albanië is Durazzo gekozen. Staatsburg, 29 Dcc. Het proces tegen kolonel van Reuter en luitenant Schadt, be gint den 5en Januari om 9 uur vooruiiddags, ip het gerechtsgebouw te Straatsburg. De advo caat Grossart, heeft zich met de verdediging van de beide beklaagden belast. Zabërn, 29 Dec. Uit het gerechtelijk onderzoek is gebleken, dat de scholen, die heetcn te zijn afgevuurd op den militairen post achter de kazerne, zijn gevallen op 125 Meter afstand. Zij zijn alge\uurd op eene plaats, van waar de post volstrekt niet zicht baar was. Er kan dus van een aanslag geen sprake, zijn. Over het gebeurde van verleden Vrijdag avond in Zabern, de scholen die op de schild wacht achler tie kazerne heelen te zijn ge lost, is hot gerechtelijke6 onderzoek gesloten. Men is liot de overtuiging gekomen, dat er geen ernstige aanslag op den post kan zijn geweest, want de lading deelt de takken van een hoog uil gespreid en boom geschampt en het schol is niet in de richting van den post gegaan. Een verband met de vroegere ge beurtenissen is niet aan te nemen, want dc commandant en de manschappen van het wachtcommando, dat bij afwezigheid van het legimcnt te Zabern in den dienst voorziet onderhouden met de bevolking de best denk bare betrekkingen. Kreisd'ireclor Mali], de hoogste burgerlijke autoriteit in Zabern, tegen wien hot verwijt is gericht, dat hij te kort geschoten is in de taak om voor de handhaving van de open bare rust te zorgen, heeft verzocht, dat te gen hem een disciplinair onderzoek zal wor- «rn ingesteld, opdat de waarheid aan den dag kunne komen. Het ministerie heeft aan dit verzoek gevolg gegeven. Generaal von Deimling heeft, daar bem ge bleken is dat in de zaak van Deltweiler hel door luitenant von Forslner gecommandeer de troepje soldaten onder 't zingen van een vuil lied door het dorp was gelrokken, een dagorder uitgevaardigd, waarin hij zegt, dat de keizer van zulke liederen niet houdt en dat er een lijst bestaat van geoorloofde lie deren. Volgens hel Berliner Tageblatt behoeft de heer von Jagow zich niet ongerust te maken over het lot, dat hij te wachten heeft wegens zijn brief aan de Kreuz-Zeilung. De minister van biunenlandsche zaken houdt hem de hand boven hel hoofd en heeft de gehccle conservatieve partij achter zich; de rijks kanselier bezit niet de kracht om door te drijven, dat den politic-president straf wordt opgelegd. Een correspondentiebureau be richt, dat de regeering de houding van den politie-president afkeurt, maar geen maat regel tegen hem zal nemen, omdat zijn stap in den vorm gematigd is geweest en niet de perken van eene geoorloofde discussie tq bui len is gegaan. De in Leipzig vergaderde vertegenwoordi gers van den artsenbond hebben met ceu kleine meerderheid hunne toestemming ver leend tot het in het rijiksdepartement van binnenlandsche zaken vastgestelde compro mis mot de ziekenkassen, liet gevaar van eene arlsenslaking is dus afgewend. De over eenkomst, die is gesloten, geldt voor tien jaren. België. Brussel, 29 Dec. liet hof heeft tot 24 Januari den rouw aar.gcnomen wegens den dood van de vorstin van llohenzollern. Frankrijk. Parijs, 2 9 Dec. De minister van oorlog Is volstrekt niet van plan nieuwe maatregelen van kwijtschelding ol vermindering van slraf voor te stellen ten behoeve van de wegens rebellie veroordeelde soldaten bij gelegenheid van het houden onder dc wapenen van de lichting 1910. Parijs, 2 9 Dec. Bij de behandeling van dc credietwet voor de twee eerste maanden van liet volgende jaar verklaarde de minister van linancién Caillaux, dat de beslissing over de voorziening in de middelen lol dekking moet voorafgaan aan de beslissing over de leening, omdat, als de voorrang gegeven wordt aan de leening, de belastingschuldigen minder geneigd zullen zijn tot het brengen van offers. Wat de vreemde leeningen betreft, zeide dc minister, dat hij slechts tot de prijsnotecring zal toelaten leeningen, die een nationaal be lang opleveren, en die niet gaan over bedra gen, welke gevaar opleveren voor de Fran sche hulpbronnen. Hij gelooft, dal er geen bezwaar is de Fransche leening uil te stellen Nadat Ribot nogmaals het linancieele pro gramma van Caillaux levendig had bestreden, nam de Senaat de credietwet met algemcene stemmen aan. Tweede telegram. De buitenge wone zitting van het Fransche parlement is gesloten. Engeland* Londen, 29 Dcc. Reuter verneemt, dal het antwoord van de leden van den driebond op de nota van Sir Edward Grey nog niet is aangeboden wegens dc feestdagen. Heden avond, na de terugkomst van den Duitschen ambassadeur Lichnowsky in Londen, zal eene conferentie gehouden worden over den tijd van de aanbieding en de wijze waarop zij zal geschieden. Tot verklaring van het feit, dat van de Egeïsche eilanden geen melding wordt gemaakt in het antwoord, wordt ge zegd, dat met hel oog on de voorbarige pu blicatie van den inhoud der nota van Sir Ed ward Grey het wenschelijk werd geacht, dal het antwoord op het eene deel van de Bril- sche voorstellen niet zou worden uitgesteld, totdat de leden van den driebond hunne ge dachtewisselingen over het andere deel had den ten einde g;bracht. Zweden. Stockholm, 30 Dec. De koningin weduwe van Zweden, is hedeen morgen ora 6.24 overleden. De overleden koningin-weduwe was eene geboren prinses van Nassau; zij was den 9en Juli 1836 geboren en sedert 8 December 1907 weduwe van den vorigen koning Otto II. Italië. Ro m e, 29 D e c. De Messagero bericht, da* liet testament, dat kardinaal Rampolla id 1889 heeft opgesteld, gisteren geopend is ih tegenwoordigheid van den rechter in hot vierde kantoor. Op grond van dit testament is barones Porala, de zuster van den kardi* naai, tol universeele erfgename verklaard, om dat de broeder en de andere in het testament genoemde personen overleden zijn. Oostenrijk. Weênen, 29 Dec. Het hoerenhuis heeft het wetsontwerp lot herziening van dc in» komslenbelasting aangenomen, maar ingrij pende wijzigingen gebracht in de door het huis van afgevaardigden vastgestelde beslui ten. Dc wetsontwerpen zijn naar het huis van afgevaardigden terug gezonden. In het huis van afgevaardigden verklaar de de leider van de groep der Ruthcncn, dat dezen hunne obstructie zouden staken, nu door de besluiten van het heerenhuis d« wetsontwerpen opnieuw moeten worden be handeld. Rusland. Petersburg, 2 9 Dec. De Russka In* valid bericht, dat de mindere militairen, die in 1912, naar de hecrschcnde gewoonle. tus schen 14 en 28 November anderhalf tot twee maanden voor den wettelijk bepaalden ter mijn ontslagen waren, thans onder de gape nen zullen worden gehouden. De minister van oorlog is voornemens 1 "t uitstel van het ont. slag der reserve langs wotgevenden weg lof e.n b Lij vei uien maatregel t- maken. Rumenië. Naar aanleiding van den 70cn verjaardag dien Koningin Elisabeth van Rumenië, gebo* ren prinses zu Wied, lieden viert, schrijft d< Nnrdd. Atlg. Zeitung: Sedert 41 jaren aan dc zijde van haren ver« heven gemaal den iroonzctel declcndc, is aan de hoog begaafde, inensclilievende en verstan dige Duitschc vorstendochter oene gewichtig® taak. ten deel gevallen, waarvan zij zich met edele toewijding kweet. De in den besten zin opwekkende arbeid van eerste koningin van Rumenië heeft overal rechtmatige erken ning van bewondering verwekt. Fijnzinnige dichterlijke gaven verschaften aan koningit Elisabeth tegelijk roem it dc wereld des gccstes. Zoo wordt dc feestelijke dag in Duitschland en in Rumenië blijde gevierd, mot uit het hart komende zegenwenschen vooe de verdere levensbaan van dc alom bemin# dc hcerschercs. Servië. Belgrado, 29 Dec. De skocpschtiiu heeft eene credietwet toegestaan voor dl beide eerste maanden van het volgende jaaj en voorts credieten voor liet nieuw verkre gen gebied. A tnc ne, 2 9 Dcc. liet verschil, dal nog in de Grieksch-Servische commissie over de grensbepaling was blijven bestaan, is door wederzijdsche concessicn uit den weg go» ruiind. BulearilS. Sofia, 29 Dcc. L»e rrunsche zaakgclas* tigdc heeft kort geleden eene nota van de Grieksche regeering overhandigd, die eene klacht bevat, dat ecnige Grieken uit het land gezel zijn. Eene officieusc nota verklaart, dal De mensch heeft altijd het meest lief dat gene wat voor zijn tastende handen niet be staat; zoo bemint men ook altijd in een ander niöt de mensch, die hij (of zij) is maar de mensch, die hij (of zij) schijnt te zijn. oorspronkelijke roman 2 door H. "WITTE. Was hij sympathiek in den volsten zin des woords, tlit wil met zeggen dat hij met jan en alleman op gemeenzanien voet verkeerde. Hierin verschikt© hij van zijn vader, die steeds naar populariteit had gestreefd. Ilij sloot zich dan ook niet gemakkelijk aan, waarvan liet natuurlijk gevolg was, dat er maar zeer weinigen waren, die ko-nden zeg gen met hem up inlieinen voet te verkeeren. Maar voor dezen was hij dan ook een vriend in den strengslcn zin van t woord; lijj nam hunne voor hem soms minder aangename eigenschappen voor lief en bemantelde hun gebreken, daarbij beheerscht door de over tuiging dat luj ook de zijne had, cn men zich wederzijds daarnaar moet weten te schikken, wil men niet onbillijk zijn en alle kleur en geur aan het leven ontnemen. Tot die weinige intiemen behoorde ook een Lcidsch sluaeiit, And ré Doublet. Van ge lijken leeftijd en op het gymnasium gelijk qpwerkoiu! hadden ze zich reeds vroeg hij elkaar aaneengesloten, waartoe wederzijd- Rche hulp aanleiding had gegeven; maar wat overigens te vreemder scheen, daar beider karakters zeer verschillend waren, en zij al leen hierin volmaakt overeenstemden, dat zij denzelfden werklust hadden en even ge makkelijk van begrip waren, ecliter niet al tijd wat dezelfde leervakken betrof wat juist tot wederrijdsch hulpbetoon en nauwere aansluiting aanleiding gaf. André was de zoon van een ambtenaar aan een der ministoriën, die wel een goed- bezoldigde betrekking, maar overigens geen fortuin van beteeken»is had, en een paar ge slachten terug van Fransche afkomst was. Het was een nette en in de Residentie zeer geziene familie. Met goed overleg, en door zich te onthouden van die grootdoenerij, welke voor niet weinigen van zijn stand ver derfelijk is, kon hij toch op vrij ruimen voet leven en aan zijn kinderen een met hun sland overeenkomstige opleiding doen ge ven- Van deze was André de oudste, en, daar hij veel aanleg tot studie had, bestemd om in de rechten te studeeren, wat, met het oog op de relaties van zijn vader, de beste uit zichten voor de toekomst bood. Dat dit liet vak zijner keuze was, kan "wel is waar niet gezegd worden. De filosofische faculteit trok hem meer aan, daar hij meen de dal de studie der natuurlijke historie meer met zijn wenschen strookte. Ilij kon echter niet ontkenen dat liij op rechtskundig ge bied in de gegeven omstandigheden een be tere toekomls had, en schikte zich dus goeds moeds in het onvermijdelijke. Drie studiejaren had hij reeds achter den rag en was hij ook student in den traditio- neelen zin van 'i woord, behoorde liii tot de joligsten van het corps, kostte hij den ouden heer wat meer dan deze wenschelijk achtte, liij gaf toch ook blijk zijn studie ernstig op te vatten en behoorde lang niet tot de min sten. Nu we hem persoonlijk gaan leeren kennen is dit bij gelegenheid van een voorgenomen bezoek op den Terpenberg, waartoe hij een week beschikbaar had, wijl hij aan zijn ouders had moeten beloven liet overige, groot ste gedeelte der vacanlie aan hen te wijden, deels voor een gezamenlijke Rijnreis. Wilhelm had hem met de dogcar te Arn hem opgevangen. Het was meer dan een uur rijdens; op een warmen Julidag, langs een meestal beschaduwden weg, voor een paar vrienden, die elkaar in twee jaren niet gesproken en geen drukke correspondentie gevoerd hadden, een recht aangenaam begin. Toen ze het lieerenhuis tot op een kwar tier afstand gcnadeid waren, zagen ze een jonge dame lien tegemoet komen, en niet lang duurde het dat Wilhelm zei: t Is waarachtig Lo. Wat mag die hier heen voeren? Dus een bekende, een kennis, misschien? Ook voor jou geen onbekende, want, toen je vóór twee jaren hier waart heb je haar aardigheden genoeg gedebiteerd. Dat bakvischje! Nu, die schijnt er in dien tijd niet minder op te zijn geworden. Inlusschen waren ze elkaar genaderd en Wilhelm Jiield het paard staande. Na een vluchtige introductie, waarbij hij eraar. herinerde dat ze oude kennissen wa ren. vroeg hij: Wat duivel doe je hier alleen, zoo ver van huis, terwijl ik niets anders kon denken of je zat ons deftig te -verwachten? Of was je ongeduld zoo groot, dat ie niet kondt na laten ons tegemoet te komen? Zeg André, dat mogen we wel zeer sppreciëeren Nu wil je dan ook zeker wel onze dos a dos zijn cn mee terug rijden. André was echter reeds afgesprongen, om haar zijn meer gemakkelijke plaats aan te biedei. toen zij lachend antwoordde: Geen denken aan; zoo min aan het één als aan het andere. Dat ik niet zorgde thuis te zijn, om, gelijk de beleefdheid vorderde, als ménagère u behoorlijk te verwelkomen, is de schuld van pa, die mij uitzond met een lK>oaschap aan den zieken arbeider Van Ven; daar is haast bij cn hij kon die niet aan een rnder opdragen. Nu weet je zoo wei hoe ik thans liier verzeild ben, als dat je begrijpt dat ik ndet met jc kan terugrijden. ja, tenminste als je die boodschap nog moet doen. Precies; ik ben op weg daar naar toe. Maar, zusje, dan ben je met den weg in de war cn hob je een eindje te ver gtloopen; je hadl dien weg diar ginds, links, moeten inslaan. Of ik dat niet vist! Maar toen ik bij dien •weg was, zag ik dat gij mij reeds in 't oog hadt gekregen, en toen wilde ik niet zoo on beleefd zijn om den schijn op mij te ladeD u langs een zijweg willen onlloopcn. Zie je wel An-dré, dat zij ons toch is tegemoet komen Loopen. Nu. wc zuilenwei ge legenheid vinden om haar die beleefdheid te vergelden. Ga nu je boodschap maar doen en groet Van Ven van me; maar maak het niet te lang anders missen wij je aan de luncb en dat mag vooral niet. André, die inmiddels zijn plaats weer had ingenomen, zei niets, al had hij haar graag een paar woorden toegevoegd; maar dit te gesprek ging zoo in allerijl, dat hij er ge* voegelijk niet tusschen kon komen. Hij moesf zich dus, toen Wilhelm bij de laatste woon den het paard aanzette, vergenoegen irct eca beleefde buiging. Laarbij echter ontmoetten beider oogen elkaar, heel vluchtig, wijl zij d« hare onmiddellijk neersloeg, maar 't was hen niet ontgaan dat een licht blosje hare warv Acii kleurde, terwijl hij een gewaarwording had waarvan liij zich niet goed rekenschap kon geven. Had Tij toen reeds gew» 'en van draadlooze telegrafie,: die nog in dc verre toekomst verborgen lag, hij zou m.tscliien aan iels soortgelijks gedacht hebben. N* echter dacht hij er niet over na, maar zijl nieuwsgierigheid was toch geprikkeld, waar* om hij terstond na dit vluchtig afs< heid« vioeg- -- Zeg eens, maat, hoe heb ik het met di« jonge dame? Ze sprak van „pa" en van „üiéragére". liet laatste doet me denken dal ze vcor goed huisgënoote isf maar het eci> sle snap ik niet, want je hebt toch geen zus ter! Neen en ja; dat is al naar je het wiK nemen. Ik zal den vos laten slappen, den het ik nog juist den tijd om je omtrent haar op d« Ivoogtc te brengen, want, daar je haar gedu rende eenige dagen dagelijks zölt zien cn spreken, en wij denkelijk meermalen gezar manlijk ook met haar zullen uitgaan, is bel goed dat jo weet wie zij is en wat zij voof ons is. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1913 | | pagina 1