DE EEMLANDER".
Woensdag 4 Februari 1914.
FEUILLETON.^
fS°. !8S
I2d* Jaargang.
BUITENLAND.
Op den Terpenberg.
Hoofdredacteur) Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co
ABONNEMENTSPRIJS*
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO»
Idem franco per post 1.50*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) Ö.IO.
Afzonderlijke nummers 0.05»
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en
1 Feestdagen.
Advertent'ën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT U
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regols.* f 0.5d
Elke regel meer- 0*10*.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelïge bepalingen,
tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toogezonden.
Hebt gij hem al?
Lezer, hebt gij ons onlangs niet beloofd, dat
,g!j voor minstens één nieuwen kiezer op de
kiezerslijst, welke nu vastgesteld moet wor
den, zoudt zorgen?
Wij hoorden reeds van verscheidenen. die
hun mannetje al hadden, maar wij vreezen,
dat nog meerderen zelfs niet eens gezoaht of
om zich heen gezien hebben. En toah kunt
gij soms in uw naaste nabijheid iemand vin
den, die voor plaatsing op de kiezerslijst in
aanmerking komt.
Welaan dan, doet nu eens wat moeite. Gij
staat altijd zoo gauw met uw critiek gereed
en als er 'n verkiezingscampagne mislukt,
weet gij precies waar de schuld lag. Maar
om erhiek te mogen oefenen, moet gij
vooral zorgen, dat gij u zelf niets te verwijten
hebt. En gij zoudt u stellig heel veel te ver
wijten hebben, indien ge niet gedaan hadt,
wat ieder doen kan en doen moet.
Ilelpt dus allen mede onze gelederen te ver
st erken 1
'n Goed bijgehouden kiezerslijst is de grond
slag van onze actie. De politieke omstandig
heden, hoe geruststellend ook op dit oogen-
blik, zijn even ongestadig als het weer in
Februari en Maart De lijsten moeten dus
steeds zoo bijgehouden worden, alsof men
morgen aan den dag weer voor algemeenc
verkiezingen kwam te staan.
De politieke organisaties kunnen niet alle
adspirant-kiezers vinden. De persoonlijke be
kendheid in eigen omgeving en de toewijding
aan de goede zaak moeten hier te hulp komen.
Lezers, zullen wij tevergeefs 'n beroep op
uwe belangstelling doen?
Immers neent Aan het werk dusl
En ook gij vrouwen, die van het politieke
erf nog verre gehouden wordt, ook gij vindt
hier werk voor uw hand. Zelve moogt gij nog
niet naderen tot de sterobus. Maar zoo gij
wilt, kunt ook gij 'n stem uitbrengen, indieD
gij 'n geestverwant zoekt en hem als uw
plaatsvervanger op de kiezerslijst brengt.
Politiek Overzicht
De likwiciatie wan de zaak van
Zabern.
De zaak van Zabern is thans, voor zoover
de personen betreft, die eene rol gespeeld
hebben in dit „spektakel", om de uitdrukking
van generaal von Falkenhayn te gebruiken,
geiikwideerd. De leden van de'regeeriug van
Flzas-Lotharingen, die gemeend hebben na
het gebeurde niet aan het bewind te kun
nen blijven, zijn.heengegaan. Het ontslag, dat
zij hadden gevraagd, is bun verleend, niet on
der teekenen van ongenade, maar veeleer met
blijken van waardeering; den staatssecretaris
orn von Bulach is zelfs door zijne benoe
ming lot lid van de Eerste Kamer gelegenheid
gegeven zich verder aan de belangen van hel
rijksland te wijden. Graaf Wedel blijft voor-
loopig nog aan als stadhouder, en dat is niet
onkel geschied om tegenover het publiek den
schiin te bewaren, want er wordt bericht, dat
de keus van de nieuwe mannen in dc regee-
ring onder medewerking van den stadhouder
is geschied.
Van de persoonlijke hoedanigheden der
beide nieuwe mannen, graaf Rödern en ba
ron Stein, wordt veel goeds verteld. In do
politiek zijn zij nieuwelingen; maar zooveel
meent men hen toch wel te kennen, <lat zij
niet zijn „sterke mannennaar het hart vaD
den Pruisenbond. Op grond van inlichtingen,
geput uil kringen, waar men hen van nabil
m hun werk heeft kunnen gadeslaan, wordt
verzekerd, dat zij geene Oost-Pruisische jon
kers zijn. Indirect wordt dat bevestigd dooi
de Neuesle Nachrichten, een blad dat altijd
geroepen heeft om eene sterke hand in Elzas*
Lotharingen en dal nu spreekt van „eene
lichte teleurstelling bij hen, die hadden go*
wenscht, dat reeds door de namen van de
nieuwe vertegenwoordigers der regeering liel
programma van het toekomstige bestuur,
kracht en rechtvaardigheid, gekenteekend
zou worden." Onder kracht en rechtvaardig
heid wordt hier natuurlijk de sterke Pruisi
sche hand bedoeld.
Aan de acteurs in het drama op de plaats
zelve van de handeling is elders een werk
kring aangewezen. Kreisdirector Mahl is
overgeplaatst naar Thann in Opper-Elzas. De
militaire helden van Zabern zijn eveneens
naar elders verplaatst: kolonel von Reuter
naar Frankfort a/d. Oder en luitenant von
Forstner naar Bromberg. Met zorg is er voor
gewaakt, dat deze overplaatsingen niet als
strafmaatregel kunnen worden aangemerkt
Geheel gerust is de Post daarover nog niet,
zij is niet vrjj van de vrees, dat men 't zal
doen voorkomen, dat met de overplaatsing
van de beide officieren een offer wordt ge
bracht aan de Elzassische bevolking. Maar
het komt haar toch niet onverstandig voor,
zooveel mogelijk alles te doen vergeten wat
aan Zabern kan herinneren.
Dat zal echter slechts mogelijk zijn, wan
neer het gevaar voor het weder ontstaan
van conflicten, zooals men in Zabern heeft
gehad, wordt uit den weg geruimd door het
maken van bepalingen, die duidelijk de we-
derzijdsohe bevoegdheden van het militaire
en het burgerlijke gezag afbakenen. Dan zal
de ldkwidatie van de zaak van Zabern ook
zakelijk zijn geschied. Nu is het opmerkelijk,
dat reeds de bescheiden aankondiging, die d-
Nordd. Allg. Zeitung heeft gebracht over het
nadere onderzoek, waaraan de dienstvoor
schriften over het gebruiken der wapenen
door de militairen in vredestijd zijn onder
worpen, de reohUsche organen aanleiding
heeft gegeven ora te waarschuwen, dat er
voor moet gezorgd, dat de nieuwe voorschrif
ten niet uitloopen op eene verzwakking van
de militaire rechten, want dat zou ..eene
vermindering van het gezag en de veiligheid
van den staat en een nieuwe triomf van de
democratie" beleekenen. Het i6 kras, onder
den verschen indruk van dc vonnissen der
militaire rechtbanken over Zabern van een
dreigenden triomf van de democratie te spre
ken. Maar dat teekent de opvattingen, die
heerschen in de kleine maar machtige partij,
die de ruggegraat vormt van het Pruisische
officierenkorps. De Times zeide onlangs van
die partij
„Hare politieke meeningen zijn die van een
Metternich en von der Marwitz. Voor hen
heeft, de Fransche revolutie nooit bestaan.
Zij hebben niets geleerd cn niets vergeten.
Daarin ligt de ware verklaring van al dat
gene, wat in Zabern en in Straatsburg is
voorgekomen, de verklaring van dc redevoe
ringen van <len Pruisschen minister van
oorlog in den rijksdag, de stichting van den
Pruisenlxind en de overspannen gezegden
van generaal von Kracht en zijne hoog gebo
ren kameraden. De rijkskanselier, die van
huis uit met het zuiden vertrouwd is, kent
evenals alle denkende Duitschcrs de kwalen
waarvan deze gebeurtenissen de gevolgen
zijn. Hij heeft de reactionairen gewaar
schuwd en hun voorgehouden, dal men de
Zuid-Duitschers van hol rijksland niet in
Noord-Duitsche Pruisen kan veranderen, en
hij heeft hun verklaard, dat dc drieste aan
spraken van de uiterste militaire kliek het
gevaar van eene schemring lusschen volk en
leger zou doen ontstaan. Dat was ook de
meening van zijn voorganger, vorst Ilohen-
lohe, voor vijftien jaren. Deze verklaart* e
„Het Zuid-Duilsciie liberalisme kan zich
niet tegen de jonkers handhaven. Zij
hchben het koningschap en het leger aan
hunne zijde. Al deze heeren bekreunen zich
niets om hel rijk. Zij zouden hel liever van
daag dan morgen laten schieten." Maar ten
slotte zullen toch, gelooven wij, deze heeren
het onderspit delven. Zij hebben nog pas
weer eene nieuwe manifestatie van hunne
reactionaire gezindheid en hunne politieke
overmacht voor de Duitsche natie en het
Duitsche parlement te berde gegeven. Zij
laten zich heden voorstaan op den in Straats
burg behaalden oppervlakkigen triomf. Maar
zij juichen te vroeg. De triomf was te over
weldigend. Hij zal onvergetcu blijven en alle
krachten versterken, die hun weerstand
bieden."
Dultschland.
B e r 1 ij n, 3 Febr. Bij den rijksdag is in
gediend een wetsontwerp tot regeling van
het luchtverkeer. Het eerste hoofdstuk beval
verkeersvoorschriften. Ieder, die buiten de
vliegterreinen een luchtvaartuig wil bestu
ren, heeft een beslipirdcrsbewijs noodig. De
luchtvaartuigen zelf hebben een bewijs van
toelating van de bevoegde overheid noodig.
Vliegterreinen voor het opstijgen en het lan
den mogen slechts met toestemming van de
overheid aangelegd worden.
Het tweede hoofdstuk behandeld de aan
sprakelijkheid voor de bezitters van lucht
vaartuigen, het derde bevat strafbepalingen-
Straatsburg, 3 Febr. De militaire
overheid heeft alle klachten ingetrokken, die
waren ingediend tegen verschillende Elzas
sische en Lotharingsche bladen, welke be
richten hadden gebracht over de belceuiging,
door luiteant von Forstner tegen dc Fran-
sche vlag geuit.
De Tweede Kamer van den landdag van
Elzas-Lotharingen zal hare werkzaamheden
met de nieuwe bewindsmannen kunnen voort
zetten, zonder dat zij hare zittingen behoeft
te verdagen. De nieuwe staatssecretaris, graaf
Rödern, is reeds Maandag in Straatsburg
aangekomen en de onderstaatssecretaris von
Stein kwam eveneens op dien dag. Beiden
hebben hunne functién reeds aanvaard.
Men heeft in Straatsburg met voldoening
kennis genomen van het woord, door den
rijkskanselier Zaterdagavond op bet bal van
de iBerlijnsche pers gesproken, dal geene
„Scharfmacher" naai' Elzas-Lotharingen wa
ren gezonden, en hoopt, dal de daden van
dc nieuwe mannen deze woorden zullen
rechtvaardigen.
De verwijdering van kolonel von Reuier
uit Zabern is geschied op eene wijze, -die er
geheel het karakter van een strafmaatregel
aan ontneemt. Maar in zijn nieuw garnizoen
Frankfort a/d. Oder zal bij als regimentscom
mandant niet nogmaals in de gelegenheid
komen, heL burgerlijke gezag op zijde te zet
ten. De hoogste militaire bevelhebber idaar
de divisiecommandant.
B e r 1 ij n. 3 F e b r. In het proces tegen den
gepensioneerden korvet-kapitein Rüdigcr ba
ron von der Gollz is de beklaagde wegens
aansporing lot overtreding van art. 93 van
het militair strafwetboek en diplomatieke
spionage schuldig bevonden en tot drie maan
den vestingstraf veroordeeld, waarvan eene
maand gerekend wordt door de preventieve
hechtenis te zijn ondergaan. Voor overtre
ding van het wetsartikel betreffende het ver
raad van militaire geheimen en van dc spio
nagewet achtte de rechtbank het bewijs
niet geleverd.
Een ambtenaar van het ministerie van bin-
nenlandsche zaken, dr. Kroline, heeft voor een
gehoor van studenten een lange voordracht
gehouden over de vermindering van de ge
boorlen in Duilschland. Ilij beluogde, dat, ter-
wel de bevolking van Duilschland van 1870
tot 1913 van 39£ tot 67 millioen is aangegroeid,
de statistieken van de laatste jaren aanleiding
geven tot ernstige bezorgdheid voor de toe
komst. In 1900 was hel gemiddelde van de
geboorten per duizend inwoners 35.6. In 1912
was het nog slechts 28.27 en er is alle aanlei
ding om te denken, dat dc cijfers van 1913 nog
lager zullen zijn. De vermindering van de ge-
geboorten is bijzonder groot in de groote sle
den en in de middelpunten der nijverheid.
Geene enkele stad heeft een zoo laag gehoor-
tencijfer als Berlijn en Charlotlenburg, waar
het middencijfer in 1912 was 13.7 per duizend.
De oorzaken van deze schrikbarende ver
mindering der geboorten zijn zeer talrijk. De
spreker noemde daaronder de zuoht naar
weelde, de zelfzucht van de vrouwen, die,
belust op welvaren, zich de moeite en zorgen
van het kweeken van een gezin willen be
sparen. Verder de nieuw-malthusiaansche
propaganda, die lot in de kleinste dorpen
doordringt, en de miskramen, waarvan jaar
lijks 4O0.U00 in Duilschland voorkomen.
Frankrijk.
P a r ij s 3 F e b r. De ivamer heeft Rabier
gekozen tot ondervoorzitter ter vervanging
van pastoor Lemirc.
De socialistische afgevaardigden Jaurès cn
Thomas hebben hefc voornemen kenbaar ge
maakt om de regeering te interpelleeren over
de incidenten bij de Poetilow-werken. Mi
nister-president Doumergue stelde voor, deze
interpellatie te plaatsen aan het eir'e van
de lijst, waarop de reeds ingediende inter
pellation zijn ingeschreven. Dit kwam over*
een met een uitstel voor onbepaamen lijd4
waartegen de interpellantcn bezwaar maak.
ten. Ten slotte werd men het er over c.nst
dat dc interpellatie aan de .orde zal komen
dadelijk na die over de financieele politiek.
De bcgrootingsconimissic van de Kamer
heeft het onderziel; van dc begrooting tea
einde gebracht en er in toegestemd, dat aail
de regeering machtiging zal worden ver
leend. schatkistbiljetten uit te geven tot een
bedrag van 800 millioen frs.
Parijs, 3 Febr Eene ontzaglijke ine*
nigle was heden morgen geschaard langs den
weg, dien de begrafenisstoet van Paul Dé<
roulede nam. Dc kist werd om 9.30 in d*
Gare de Lyon in den lijkwagen 'geplaatst id
tegenwoordigheid van talrijke leden van hel
parlement, den algemeenen raad en van deq
gemeenteraad cn verder van talrijke dele<
gatiën.
De luitenant-kolonel Paquette, vertegen^
woordiger van president Po inca ré, kwam
mcj. Dérouléde, de zuster van den overledenet
begroeten.
Toen dc stoet kwam op dc Place de 1st
Concorde bij het monument, dat dc stede
maagd van Straatsburg voorstelt, werden da
kreten aangeheven: Leve Dérouléde! Leve
ElzasI Leve Frankrijk, Maurice Barrés legde
namens de vrienden van Dérouléde een groo«
ten ruiker roode anjelieren aan den voel van
het monument neer.
De stoel kwam tegen den middag voor da
met vlaggen versierde kerk St.-Augusti», waai
eene mis werd opgedragen. Na de absolutie,
die gegeven werd door den bisschop van
Angouléme, werden verscheidene redevoerin
gen voor de kerk gehouden, met name door
Maurice Barrès cn door Marcel Ilabert. Hel
lijk werd daarna vervoerd naar Sninf-Cloud,
waar de teraardebestelling plaats had.
Nancy, 3 Febr. Een Duitsch vliegtoestel
met twee luitenants is neergekomen lusschen
Chanteleux en Croismare. De officieren ver
klaarden aan den onderprefect, dal zij van
Straatsburg naar Metz hadden willen gaan,
maar den weg kwijt waren geraakt, en waren
neergedaald, zonder te welen, waar zij zich
bevonden.
Engeland*
De Engelsehe ministers, dio in de vorigq
week voor de derde maal een kabinetsraad
hebben gehouden om te beraadslagen over dê
cijfers van de marinebcgrooting voor dit jaac
cn het volgende jaar, zijn ook toen niet tot
een definitief besluit daarover gekomen, h*
den loop van deze week zal de beslissing moe*
ten vallen, want de parlementszilting, waar
voor het parlement zich voorbereidt in dez»
beraadslagingen, zal Dinsdag 10 Februari ge*
opend worden. Er is reden om aan te nemen»
dat, al zijn de begrootingscijfers nog niet voot
gced vastgesteld, de ministers het toch reed*
eens zijn geworden over eene principieele be
slissing betreffende de uitgaven ten behoeve
van de vloot, die toenadering toont tot het
standpun-t van de admiraliteit. Over de bij*
zonderheden wordt thans overleg gepleegd
door eene subcommissie, waartoe met den
minister van marine Winston Churchill be
lmoren. Sir Edward Grey en de minister M<J
Kenna, die Churchill's voorganger geweest if*
als hoofd van de admiraliteit.
Dé menschen dragen weliswaar hun hoofd
opwaarts maar hoe laag bij den grond zijn
vaak de gedachten in dat hoofd.
oorspronkelijke roman
29 door
H. WITTE.
Hij keek vreemd op, toen hij vernam wat
de trompetter dezen middag toevallig was te
weten gekomen, en vertrouwde de zaak eigen
lijk niet al te goed. Die vagebonden verzin-
Den dikwijls allerlei middeltjes om aan geld
te komen; deze kou wel van plan zijn om
voor goed hier uit de buurt te gaan, en van
zijn laalsten tocht nog zooveel te profiteeren
als mogelijk was, onverschillig hoe. Maar er
was toch iets in de onopgesmukte wijze waar
op deze vertelde wat hij had afgeluisterd,
en in de vrijmoedigheid waarmeê hij Dubbel
man aanzag, dat vertrouwen wekte, terwijl
deze wekelijksche bezoeker toch reeds vrij
goed hij hem stond aangeschreven. Ook leek
het niet zoó onwaarschijnlijk; immers er
bleek bij den aanlegger een kennis uit van
de plaatselijke toestanden, die volmaakt juist
was, en die Jan Toet onmogelijk uit zijn duim
kon gezogen hebben.
Wel voce** deze er bij niet zeker te zijn
of ze in den. eersten of een volgenden nacht
bun plan wilden uitvoeren, maar dat hij toch
meende begrepen te hebben, dat 't eerste het
geval zou zijn. Ln elk geval, -\oegde bij er bij.
kon meneer nu zijn maatregelen neinen, want
dat ze zouden komen was wel zeker. Het
speet hem erg dat hij bij de ontvangst der
ongenoode gasten niet tegenwoordig kon
zijn, maar hij moest noodzakelijk dezen avond
thuis komen. In de volgende week hoopte hij
wel te hooren hoe het afgeloopen was.
Toen Dubbelman hem een1 kleine belooning
gaf, voegde hij er bij: Je begrijpt wel dat we
hiermcê niet van elkaar af zijn; hier heb je
vast wat voor je verloren lijd; de rest vinden
wij later; ik zie je nog wel terug.
Jan Toet maakte nog de opmerking voor
zichtig te zijn, want dat althans die ééne
denkelijk geen kat zal wezen om zonder
handschoenen aan te pakken; maar hierom
trent stelde Dubbelman hem gerust. Een
vooraf gewaarschuwd man, zeide hij, geldt
voor twee, en ik zal wel zorgen dat ze goed
ontvangen worden.
Nu, dit begreep de andere ook wel, en hij
vertrok met de verzekering dat hij over een
dag of acht zoo vrij zou zijn om eens te ko
men hooren hoe het afgeloopen was.
Hij was dien dag in een zeer gedrukte stem-
ming geweest, en die Hem op zijn ochtend
wandeling hespied had, zou nu en dan zelfs
een traan langs zijn bolle ruwe wang hebben
zien afglijden. Hij was, hoe schijnbaar on
verschillig ook, een goede kerel, die-op zijn
manier veel van zijn vrouw had gehouden, en
dit plotselinge sterfgeval, terwijl zij blijkbaar
zoo gaarne afscheid van hem had willen ne
men, van hem, die in haar stevensure had
staan toeteren, had hem diep getroffen. Dit
kon echter niet beletten dat hij, toen hij Dub
belman verliet, in tweeledig opzicht levreder
was. Vooreerst toch had hij, door wat hij eersl
aan het heerenhuis, daarna van de huis
houdster en eindelijk van Dubbelman extra
had gekregen, nog nooit zooh goeden dae
gemaakt. Dit was in zijn omstandigheden
zeker van beteekenis; maar toch was hij nog
liet meest tevreden o\cr de zekerheid van
die gauwdieven een leclijke poets gespeeld te
hebben, en daarmede een misdrijf zou voor
komen, waarvan hij een afschuw had. Hij
gaf dan ook zijn verdere voor dien dag voor
genomen tocht op. 't Was wel zoo voor van
daag, meende hij. Hij kon nu, regelrecht te-
rugkeerende, een paar uren vroeger thuis
zijn, en dit kwam hem nu juist goed van pas.
Met veel vlugger tred dan hij straks den weg
was afgekomen ging hij nu stadwaarts.
Dubbelman, die door nadenken hoe langer
zoo meer tot de overtuiging was gekomen
dat hetgeen Jan Toet hem had medegedeeld
waar was, begreep dat hij onverwijld de noo-
dige maatregelen moest nemen.
Alles kwam toch uit: het 's nachts half
openstaande raam, de plaats waar de lad
ders hingen, de bovengang en aan het einde
daarvan de kamer van den heer Wermann;
maar slechts in één opzicht bad de aanleg
ger zich vergist; hij scheen niet te weten dal
de ladders met een ketting en hangslot vast
gebonden waren. Hierin echter meende Dub
belman hem behulpzaam te moeten zijn, ten
einde hem op heeterdaad te kunnen betrap
pen. Zijn eerste werk was dan ook dien ket
ting los te maken, waarna hij zich naar het
heerenhuis begaf, om den huisknecht op te
zoeken.
Willem was een pooüge kerel, op wien hij
wist te kunnen rekenen. In vertrouwen ver
telde hij liem welk bezoek hem denkelijk
dezen nacht te wachten stond, en hij sprak
met hem af dal hij, Willem, zou zorgen, na
dat de meiden naar bed waren gegaan, op
de provisiekamer te zijn, en daar te bijveu,
in afwachting van wat er zou komen. Dil
was, voegde hij er bij» eigenlijk maar een
voorzorgsmaatregel, want hij zou wel zor
gen dat Willem er geen last mede had. Kon
hij den dief niet beletten in bet raam te klim
men, dan kon Willem in elk geval on zijn
bijstand rekenen, als hij den ongenoodden
gast maar niet dadelijk te lijf ging cn hem
aanvankelijk ongemerkt zijn gang liet gaan.
Wel wilde Willem tegen dat hij boven was.
hem met ladder en al naar beneden doen
tuimelen, wat zeker niet kwaad was, maar
dan kon er allicht een grooter ongeluk ge
beuren dan Dubbelman wenschelijk of noodig
achtte. Willem zou zich dus eenvoudig schuil
houdt". tot hi}, in het ergste geval, begreep
hem zonder gevaar voor zich zclven te kun
nen overvallen. Maar zoo ver zou het den
kelijk wel niet komen.
Hierna sprak hij met den koetsier af. waar
deze onbemerkt een oog in 't zeil kon hou
den. Ook aan een paar kloeke en vertrouw
bare arbeiders deelde hij mede wat vermoe
delijk zou gebeuren; maar hij waarschuwde
elk niets te doen vóór hij hen riep; genoeg
dat hij hen in de nabijheid wist Het was
hem alleen te doen om de gauwdieven te be
letten hun plan uit te voeren en hen een
séhrik op het lijf te jagen, die hen tot waar
schuwing zou strekken om den Terpenberg
in 't vervolg ongemoeid te laten. Met het oog
hierop laadde hij, thuis gekomen, zijn dub
belloops geweer met musschenhagel, waarna
hij begreep genoeg op de komst van het on-
genoodde tweetal voorbereid te zijn.
De lucht was op dien laten avond wat be
trokken, maar het was in 't midden van den
zomer en schemerachtig genoeg om op een
kleinen afstand alles te onderscheiden, en
werkelijk zag Dubbelman, die in de nabijheid
lusschen de dicht bebladerde heesiers hen
stond op te wachten, even na middernacht
toen hij reeds begon te twijfelen, twee man
nen, die de oprijlaan opgekomen waren, een
paadje linksaf in de richting van de schuur
inslaan, en, gelijk hij verwachtte, daarna met
een lange ladder op het huis afkomen. Goed
dus dat hij inmiddels een der hanen van zijn
geweer had gespannen, daar anders 't ge
luid daarvan in den stillen naclil zijn aan
wezigheid had kunnen verradeD.
Het ging dus juist zooals Jan Toet hem had
verteld dat zij afgesproken hadden: de één
bleef beneden bij den ladder staan, terwijl
de andere, zonder zich te bedenken, naar
boven klom. Toen deze op een paar soorten
na, bij het raam was, schoot Dubbelman zijn
geweer in de lucht af, waarna de dief zich
handig van de ladder liet afglijden, en, zon
der zich om zijn metgezel te bekreunen, het
hazenpad koos, niet zóó vlug echter, of Dub
belman kon hem een goed gemikt schot hagei
achterna zenden.
Wordt *trvolgêL
