„DE E EM LAN DER".
Maandag 23 Februari 1914
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Op den Terpenberg.
H\ 202
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURa
I2d" Jaargang.
Uitgevers: VALKHOFF
Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden root Amersfoort M f 1.00,
Idem franco per post 1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en berichten vóór 2 uur in te «enden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Vm 1—5 reelsf 0.80s
Elke regel meer -0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling
Groote letters naar phiatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeor voord»
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by"
Eene ciroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt 00
aanvraag toegezondon.
Politiek Overzicht
Da nieuwe vorst van Albanië.
Het hoofd van den jongsten souvereinen
slant van Europa, het door den wil van de
l r -ofte mogendheden uit een deel der puin-
hoopen van hel voormalige Turksche rijk Ln
F ropa opgebouwde vorstendom Albanië, zal
zi-a nu eerstdaags op weg begeven naar het
land, waarover hij zal regeeren. Eergisteren
1 'rit de deputatie, die met Essad Pacha, den
verdediger van Skutari, aan het hoofd, uit
1 'bunië gezonden was, hem de kroon aange-
I den;* hij heeft die aangenomen, en aan het
nvaarden van de reis om zijne bestemming
volgen, ontbreekt nu niets meer dan het be-
/o aan Petersburg om zijne rondreis te vol-
ii tot persoonlijke kennismaking met de
1 binctlcn, die gezamenlijk de stichters zijn
van den nieuwen staat.
Do nieuwe vorst van Albanië is een spruit
- i het oude vorstengeslacht van Wied. dat.
in Neuwied' bij Coblenz gevestigd is. Prins
Vilhelm zu Wied is een broeder van het tc-
iwoordige hoofd van het geslacht, den zes-
tien vorst van Wied. Hij is door zijne moeder,
eene dochter van prins Frederik der Neder
landen, vermaagschapt met ons vorstenhuis,
en het is voor ons een aangenaam gevoel, dat
het Nedcrlandsche officieren zijn, die hem
l.ünne medewerking verieencn tot de oprich
ting van hot korps gendarmerie, dat hem zal
dienen als instrument om orde en rust in zijn
land te bewaren. Zijne gemalin, eene geboren
prinses van Schönburg-Waldenburg, en twee
nog zeer jonge kinderen, een vijfjarig doch
tertje en de op 29 Mei 1913 geboren prins Ca
rol Victor, vergezellen hem naar het nieuwe
land, zoodat hij daar in den huiselijken kring
ontspanning zal vinden van de regeeringszor-
gen, die hun druk wel zwaar zullen doen
voelen.
inderdaad het is een zware taak, d'o dc-
neuwc vorst van Albanië op rich, neemt Hij
.vaagt zich aan eene onderneming, waarvan
Ie bezwaren haast niet te beseffen en bijna
iet af te meten zijn. Wat in ons staatswezen
zoo natuurlijk en van zelf sprekend is als de
lucht om te adenjen, moet in Albanië nog in
't leven geroepen worden. Het publieke en het
private recht bevinden zich nog in de vorm-
looze gedaante van overleveringen, die in de
afzonderlijke volksstammen zich uit overoude
tijden hebben voortgeplant. De begrippen van
rechtswezen, van iinanciccl bestuur en van de
openbare veiligheid, die met de voorstelling,
die wij hebben van een georgani-
seerden staat, zijn samengegroeid, gel
den voor Albanië nog niet en vinden daar
geene toepassing. Gendarmerie en leger moe
ten met de hulp van vreemde officieren wor
den samengesteld; niet slechts een troon, maar
een slaat moet door den nieuwen vorst op
gericht worden.
Over de levensvatbaarheid van dezen staat
heeft de minister van buitenlandsche zaken
van Oostenrijk-llongarije, graal' Berchtold, in
de zitting der delegatiën van 15 December jl.
cenige behartigenswaardige opmerkingen ge
maakt. Hij zeide:
„ik wil de primitieve toestanden, die thans
nog in Albanië bestaan, volstrekt niet tegen
spreken. Voor het van vele zijden uitgespro
ken pessimisme schijnt mij echter geen reden
te zijn, en het. is te hopen, dat het aan een
conscquenten en zich van zijn doel bewusften
organiseerenden, beschavenden en ook eco-
nomischen arbeid zal gelukken, dezen staat in
stand te houden en van economisch standpunt
lot een nuttigen factor te maken.
De eigenaardigheden van de Albaneezen en
die van de vroegere bestuurders van het land
hebben, elkander aanvullende, het resultaat
gehad, dat in die streken tot dusver van een
krachtig doortasten van hel staatsgezag geen
sprake kon zijn. Van het régime, waartoe in
Londen is besloten, kunnen wij echter hopen,
dat het land met welwillende ondersteuning
van de mogendheden, die het niet onthouden
zal worden, de gevolgen van eene langdurige
verwaarloozing ten slotte zal overwinnen,^00-
a!s ook bij de andere Balkanstaten onder der
gelijke omstandigheden het geval was.
Er is van verschillende zijden niet met on
recht op gewezen, dat de grenzen, die in Lon
den voor Albanië bepaald werden, geene gun
stige zijn toe noemen en inzonderheid ook
niet beantwoorden aan de eischen van het
economische leven in die gewesten. Het is
echter zeer te betreuren, dat het niet gelukt is
de toestemming van alle mogendheden er voor
te krijgen, dat al de landstreken, markten en
steden, die eigenlijk bij Albanië behooren, die
Historisch, economisch en politiek er mee moes
ten vereenigd zijn, niet bij den nieuwen staat
worden ingelijfd. Er mag echter in deze rich-
Iting niet voorbij gezien worden, dat de door de
mogendheden overeengekomen grenzen een
compromis hebben gevormd tusschen uilecn-
Loopende belaDgen, dat tegenover 3e groote
offers ook groote winsten staan en dat er uit
zicht hestaai, dat onder de bestaande omstan
digheden deze nadeelen kunnen worden her
steld."
Veel verwacht graaf Berchtold in dit op
zicht van den nieuwen vorst, op wien de keuze
van de mogendheden zich eenstemmig heeft
véreenigd; hij heeft gezegd: „Ik ben vast over
tuigd. dat de vorst, die geroepen is tot het
beslUUr van don nieuwoo «taai, oijuc tcudinj
met zegenrijk gevolg voor land en volk zal
vervullen."
Zal die verwachting uitkomen? De toekomst
is hier, gelijk in alles, een met zeven zegelen
gesloten boek. En wanneer men het verleden
raadpleegt, dan ziet men, dat zelfs de beste
voornemens, gesteund door schitfterende ta
lenten, kunnen falen. Het tragische lot van
den eersten vorst van Bulgarije, Alexander
van Batlenberg, levert daarvan een voorbeeld.
Maar het heden geeft ons ook een ander be^ld
Ie zien, dat van koning Carol van Rumenië,
die eene halve eeuw geleden zich naar den
Balkan heeft begeven om eene dergelijke taak
ter hand te nemen. Wanneer men ziet wal
Rumenië geworden is onder hel bestuur van
koning Carol, met den steun van zijne begaaf
de gemalin Elisabeth. ook-cene dochter van
heft geslacht Wied, «dan kan men begrijpen,
dat Wilhelm zu Wied en Sofia van Schönburg,
toen de roepstem tot hen kwam om eene
nieuwe levenstaak te beginnen in Albanië, met
frisschen, blijden moed hebben gezegd: Wij
zullen het wagen.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 2 1 F e b r. In den rijksdag licht
te de minister van oorlog de novelle van het
militair strafwetboek toe, waarbij in minder
zware gevallen van overtreding lichtere straf
fen worden bepaald, zonder dat daarbij be
neden een zeker minimum wordt gegaan.
lil het debat, waarin de burgerlijke partijen
zich in beginsel voor het wetsontwerp ver
klaarden, maar den wensch uitdrukten naar
eene spoedige herziening van het geheele
militaire strafwetboek, kwam het tot eeno bot
sing tusschen de sociaal-democraten en de
conservatieven. Graaf Westarp (conservatief)
verweet de sociaal-democratie, dat zij de sol
daten rechtstreeks aanspoorde tot verzet te
gen de discipline, zooals Rosa Luxenhurg zelf
had toegegeven. De sociaal-democraat Noske
kenschetste deze bewering als onwaar en
noemde Westarp een groote leugenaar. Hij
noemde onder voortdurend rumoer en lawaai
de vermelding van Rosa Luxenburg een in
grijpen in een hangend rechtsgeding. Ook de
sociaal-democraat Ledeb^er werd tot de orde
geroepen, omdat hij in eene interruptie den
minister van oorlog verweet, dat hij met stre
ken omging.
Aan het einde van het debat bracht de mi
nister van oorlog aan de burgerlijke partijen
warmen dank voor hun opkomen voor de
handhaving van de tucht in het leger. De voor
dracht werd daarop naar eene commissie
verwezen.
B e r 1 ij n, 21 Fcbr. De rijksdag heeft in
tweede lezing de begrooting van marine aan
genomen en zich daarna verdaagd tot den
25en.
Door den uitslag van de verkiezing in het
district Jerichow, die aan de conservatieven
een zetel in den rijksdag heeft gebracht, heeft
de sociaal-democratie eene plaats verloren.
Dit is het eerste mandaat, dat voor haai- ver
loren is gegaan in den nieuwen rijksdag. Een
vroeger behaald voordeel, waardoor een zetel
was gewonnen, is daardoor weder te niet ge
daan, en de sociaal-democratie kan weder 110
stemmen uitbrengen, zooals onmiddellijk na
de algemeene verkiezingen.
De linkerzijde tnii iio»/-^i-iihcralen, vrijzin-
oSgon ou aociaal-defliocraten. bij «)iraar
•teld) is door deze overwinning van rechts ver
zwakt. Onlangs is in het district Kehl-Offen-
burg bij eene aanvullingsverkiezing een lid
van het centrum gekozen, terwijl de als natio-
naal-liberaal gekozen afgevaardigde Hester-
mann tot de rechterzijde is overgegaan. In
't geheel heeft dus de linkerzijde drie plaatsen
verloren. Daar staat tegenover, dat vier plaat
sen gewonnen zijn, zoodat de kleine meerder
heid, waarmee het tegenwoordige presidium
van den rijksdag indertijd gekozen is, altijd
nog ééne stem sterker is dan destijds. Omge
gaan is de rijksdag dus nog niet, ai is daar
voor niet veel meer noodig.
B e r 1 ij n, 22 Febr. De Nordd. Allg. ZeJ-
tung bericht, dat het vertrek van den prins
zu Wied' naar Albanië, waarvoor de toebe
reidselen reeds waren gemaakt, nog een kort
uitstel zal ondergaan. De prins denkt tus
schen 26 en 28 Februari ia Petersburg aan te
komen, om zich voor te stellen aan keizer
Nioolaas en met de Russische staatslieden
voeling te nemen. In aansluiting hieraan
wordt het vertrek naar Albanië ondernomen.
Kiel, 21 Febr. Op de Gerraaniawerf is
het linieschip van stapel geloopen, dat be
stemd is de Brandenburg te vervangen. Prins
Heinrich hield de dooprede; de kroonprinses
doopte het schip: Kronprinz.
Frankrijk.
Parijs, 2 1 Febr. In den heden ln het
Eiysée gehouden ministerraad deed minister
president Doumergue verslag van het bezoek,
dat hij heeft gehad van den prins zu Wied.
De minister van oorlog deelde mede, dat
hij eene verandering gebracht heeft in de
organisatie van de militaire luchtvaart en
stappen voorbereidt om Parijs van levensmid
delen te voorzien.
De minister van openbaar onderwijs heeft
een besluit onderteckend tot wijziging van
het besluit van zijn voorganger Barthou van
Juni 1913 over schoolhandboeken.
De onder-staatssecretaris voor de handels-
marine deelde mede, dat het vertrek van het
stoomschip voor de transatlantische vaart, dat
dienst doet als poslschip, op den 22en verze
kerd is.
Engeland.
Bij de beraadslaging in het hoogerhuis over
de door lord Murray afgelegde verklaring ln
de Marconi-zaak heeft de leider van de oppo
sitie lord Lansdowne het door een anderen
conservatieven peer gedane voorstel tot be
noeming van eene nieuwe commissie om de
zaak te onderzoeken, voor zijne rekening ge
nomen. Hij kenschetste de speculatie in Arae-
rikaansche Marconi's als het wildste en onbe
hoorlijkste spel, dat ooit aan de beurs heeft
plaats gehad. De personen, die tijdig kennis
van den toestand kregen, hebben in twee da
gen li millioen p. st. verdiend. Het bestuur
van de fondsenbeurs heeft daarom de betrok
ken beursfirma voor vijf jaren uitgesloten. De
door het lagerhuis ingestelde commissie ls
voor haar doel volkomen ongeschikt geweest,
omdat zij naar de partijsterkte was samen
gesteld en de regeering dus van eene meer
derheid verzekerd was. Het is daarom wen-
schelijk, dat het hoogertiuis zijnerzijds eene
onafhankelijke commissie benoemt, onder wel
ker leden ook ecnige hooge juristen moeten
zijn.
Hetvoorstcl van lord Lansdowne werd aan-
der regeering, lord Crewe, stemming verlang
de. De nieuwe commissie zal wel niet tot het
zelfde oordcel komen als de vroegere commis
sie van het Jagerhuis.
In de City van Londen ls eene vergadering
gehouden van kooplieden en burgers om te
protesleereu tegen het Homerule-ontwecp
voor Ierland. Het woord werd gevoerd door
Arthur Balfour, den voormaligen leider van
de oppositie in het lagerhuis, die afgevaardig
de van de City is, cn Sir Edward Carson, de
leider van de met opstand dreigende Ulster-
mannen. Het besluit, dat aan het einde van
de vergadering eenstemmig genomen werd,
zegt eenvoudig, dat heft wetsontwerp „onmo
gelijk' is. De heer Balfour bezigde in zijne
rede, die zich onderscheidde door vijandig
heid van toon, de in den mond van een gewe
zen eerste minister zeer vreemd klinkend
woord: „Wij zeggen niet, dat het wetsontwerp
goed of slecht, wenschelijk- of niét wenschélijk
is. Wij zijn over het stadium van argumentee
ren heen. Wij zeggen eenvoudig, dat het wets
ontwerp, om 't even of het goed of slecht is,
niet wet mag worden".
De heer Masterman, het bij de aanvullings-
verkiezing in Belhnal Green geslagen lid van
het kabinet, ligt thans ziek aan gastrische in»
tluenza, waardoor de vraag hoe eene vaca»
ture in het lagerhuis kan worden verkregen
om hem weder een zetel in. die vergadering t«
verschaffen, voorshands moet blijven rusten.
Een andere uitweg uit de moeieJijkheid zou
zijn, dit minisieranibt niet met een zetel in het
parlement te verbinden of het door een peer
te laten vervullen.
Oostenrijk.
De zitting van den landdag van Tirol is ge»,
sloten moeten worden, omdat het onmogelijk
bleek de afgevaardigden uit Italiaansch Tirol
te bewegen hpnne. obstructie te laten varen.
De ontbinding van dezen landdng zal cers^
daags geschieden.
Rumenië.
Bukarest, 21 F e.b>. Bij de verkiezin
gen voor den Senaat in het eerste collega
zijn gekozen 41 liberalen, 8 democratische
conservatieven, conservatieven; er moeten
5 herstemmingen plaaks hebben. Onder de
gekozenen is de minister-president Brattiano.
Bukarest, 22 Febr. Bij de herstemr
mingen in het eerste kiozerscollege zijn to®
leden van de Kamer gekozen 7 liberalen, 4
conservatieven en 2 democratische conser
vatieven.
Turkije.
Straatsburg, 21 rebr. Uit het garni»
zoen Straatsburg zal zich een nieuw deelno
raer bij de Duitsche militaire missie voegen
De kapitein Hunger, cheJ van eene compagnie
van het Beneden-Elzassische infanterie-regi-
ment no. 132, is ais kolonel overgegaan bij het
Turksche leger. Kapitein Hunger heeft den
veldtocht in Duitsch Zuid west-Afrika meege
maakt
Uit Konstantinopel wordt aan de Frankf.
2tg. bericht, dat de Rumeensche regeering,
die reeds bij de Griekscli-Turksche onderhal»
delingen haren invloed wist te doen gelden,
zich er nu ook voor interesseert, in de eilan»
denkwestio een compromis tusschen den strijd
in ae opvaiuiigtju ifi nmim
nopel teweeg te brengen. Het kabinet te Buka-
rest polst thans in Athene naar den grond
slag, waarop een compromis zou zijn te ver
krijgen. Zo.dra die grondslag is verkregen
zullen de onderhandelingen beginnen.
Albanië.
Keulen, 21 Febr. De Aibaneeschc de-,
putalie is heden voormiddag naffr Neuwiedl
vertrokken.
Neuwied,21 Febr. Essad Pacha hield
in het palcis tot den prins .de volgende reder
De delegatie, als welker voorzitter ik de
hooge eer heb mij \oor te stellen, is gekomen'
0111 u te verzoeken de kroon en den Lroon
van het vrije en onafhankelijke Albanië aan
te nemen. Zij rekent zich bijzonder gelukkig
de zending te kunnen vervullen, die haar door
Albanië is opgedragen. Onze natie, die bij an-*
dere gelegenheden voor hare onafhankelijk
heid zoo hardnekkig heeft gestreden, moest
ongelukkige tijden doormaken, maar zij ver-I
gat nooit haar roemrijk verleden, nqoit haar
Albaneezendom; zij verstond den nationalcn
geest en de gebruiken van hare vaderen te be
waren. De politieke veranderingen, die in den
laalsten tijd aan den Balkan zijn voorgeko
men, en de zorg en hulp van de Europeesche,
groote mogendheden stelden Albanië in staat
Denk scherp, maar spreek zacht.
4ö
oorspronkelijke roman
door
H. AV1TTE.
Dit was een gek geval. Wie was die man en
wat kón nem gedreven hebben tot een blijk
baren moordaanslag, of, zoo Uil ai niet be
paald zijn bedoeling was, dan toch zeker tot
een verwonding, uie zeer iient doodelijk kon
zijn. Was hel op oen pubiieken weg, hij zou
aan een roolzucnligen vagebond gcaachl heb
ben, maar op uit landgoed, dal alleen door
vreedzame en met hun lot tevreden lieden
werd bewoond, kon daarvai^» geen sprake
zijn, en evenmin van berooving. En toch moest
die fielt daar goed den weg geweten heb
ben, voldoende althans om in het donker te
recht te kunnen komen. Het was Dubbelman
volstrekt onmogelijk geweest om ook maar
twijfelachtig te zien, wie het op hem gemunt
had; het was daar tusschen het hooge akker
maalshout zóó donker, dat hij zelfs zijn ge-
dalte niet had kunnen onderscheiden, en Jat
bnj hem gevoelig met zijn stok had geraakt,
dankte hij voor een deel aan zijn tegenwoor
digheid van geest, maar voor een goed deel
aau het toeval.
Hij was voor al dc ondergeschikten op het
dgoed te welgezind, om te kunnen ver
1 dat iemand uit den omtrek hem zulk
een leelijke poets kon willen spelen. Het moest
dus iemand zijn van eiders, en, had hij ook
al een flauw \ermoeden, meer dan dit was
het niet.
Alles was slechts het werk van een oogen-
blik geweest, en toen Dubbelman weèr alleen
stond, voelde hij wel dat hij gewond was,
maar van veel bcteekenis kon dit toch niet
wezen. Ofschoon een weinig ontdaan, ver
volgde hij zijn weg en was dus spoedig aan
het heerenhuis.
Toen hij den huisknecht vroeg hem aan te
dienen, daar mijnheer Wermann hem ver
wachtte, keek deze hem wel wat vreemd aan.
maar ging toch, zonder een opmerking te
maken, zijn heer, die in een krant verdiept
was. waarschuwen.
Mijnheer Dubbelman, zeg je, wat duivel
komt die nog zoo laat vertellen? Laat hem
dadelijk binnenkomen.
De verwondering van beiden was schier
even groot, want de heer Werniami had geen
boodschap gezonden; hij wist dus van niets af,
keek verbaasd op, toen Dubbelman hem het
daareven voorgevallene mededeelde, en beiden
verdiepten zich in gissingen.
Dat de laatste naar buiten gelokt was,
stond bij beiden vast, maar door wien en met
welk doel? Dat Duhbelman's eerste vermoe
den op den Zigeuner Maurus viel is vrij na
tuurlijk, daar deze kwaadaardig en dreigend
was weggeloopen, waarop hij toen geen acht
geslagen had. Die kon het echter niet ge
weest zijn, want dan zou Mina ffem wel her
kend hebben. De mogelijkheid bestond even
wel, dat hij, dit wel begrijpende, een van zijn
kornuiten met die boodschap belast had.
Dit was zeker de meest waarschijnlijke,
eigenlijk de eenige gegronde gissing; maar
meer (lan een gissing was het toch niet, -en
daarom achtten beiden het 't beste er voor-
loopig niet naar buiten over te spreken. Dub
bêmnan wilde den volgenden dag eerst per
soonlijk op onderzoek uilgaan; mogelijk kwam
hij op een goed spoor, en, bleek zijn gissing
juist, dan zou die Zigeuner hem 'n goed wapen
in de hand gegeven hebben om hem tot toe
geven te dwingen.
Aan dit plan zou hij echter tot zijn spijt
geen gevolg kunnen geven, maar het wapen
zou hem toch op een heel andere wijze in
honden komen.
Toen Dubbellnan zijn wedervaren aan den
heer Wefmann mededeelde, had hij er tot
diens geruststelling bijgevoegd, dat het niets
beteckende; 't was maar een prikje geweest,
al was het denkelijk erger bedoeld, en dm
gelukkig afgeloopen, maar het ontging Wer
mann niet dat onder 't spreken zijn gelaat
meer en meer pijnlijk vertrokken werd, en op
diens vraag of hij er pijn aan had, stemde
Dubbelman (lil toe.
In 'l begin had het hem niets gehinderd;
ook nog niet toen hij het geval begon te ver
tellen, maar onder het spreken was dnl
prikje gaandeweg pijnlijker geworden, en het
voorstel om eens te zien wat het eigenlijk
was, kwam hem dus zeer gelegen, te meer
daar hij gaarne eenige zekerheid had, alvo
rens naar huis te gaan, om niet zijn vrouwe
lijke huisgenooten wellicht noodeloos een
schrik op het lijf te jagen.
Inderdaad bleek de wond, even beneden
den schouder niet van veel be teekenis te w-
zen; ook was de reeds gestremde bloeding
niet sterk geweest, zoodat zelfs de huisknechr
er niet bij te pas behoefde te komen, en nadat
de heer Wermann haar goed afgewasschen en
er een hechtpleister op gelegd had, waren zij
't er heiden over eens, dat die wond geen zorg
behoefde te baren, lntusschen raadde de heor
Wermann Dubbelman aan om langs een 'ander
pad, met een kleinen omweg naar huis terug
te keeren. en deze, hoewel niet vreesachtig,
was er toch niet op gesteld voor een tweede
keer met zulk een gevaarlijk en gewapend
sujet in aanraking te komen, wat wel niet
waarschijnlijk, maar toch mogelijk was.
Thuis gekomen, waar hij met ongeduld ge
wacht werd, vond hij het niet noodig Yan dit
avontuur te gewagen, terwijl Eet te laat ge
worden was om het straks afgebroken gesprek
met Margo te vervolgen, waartoe hij overigens
nu nieft gestemd was. Het wondje deed hem
pijn en hij gevoelde ziph zenuwachtig; ook
werd het spoedig tijd om naar bed te gaan,
wat hem zeer welkom was, immers hij kon
het voor zich zeiven niet ontveinzen, en zou
het ook moeilijk lang hebben kunnen verber
gen, dal liij in een abnormaien toestand ver
keerde, 't welk liij niet zonder reden deels
aan de pijn toeschreef en deels als reactie
van schrik beschouwde. Hij verwisselde op
zijn slaapkamer van linnen en wilde den vol
genden morgen aan .Mina in 't geheim de oor
zaak van dat bebloede hemd meedeelen, waar
na hij zich ter ruste legde, stellig overtuigd
dat hij na een goeden slaap weder sreheel ln
orde zou zijn.
Als men echter onder zulke buitengewone
omstandigheden op een genisten slaap rekent,
komt de rekening veelal verkeerd uit. Hij
sliep weinig en daarbij onrustig en daar was,
behalve de pijn, welke de wond hem veroor
zaakte, reden genoeg voor. Wel stond hij, als
naar gewoonte, vroegtijdig op, maan hij ge
voelde rich zóó onlekker en ontstemd, dat hti
dit aan het ontbijt niet kon ontveinzen. Op
Margo's bezorgde vraag wat bem scheelde,
wendde hij huiverigheid en hoofdpijn voor,
als waarschijnlijk gevolg van gevatte kou. Hij
zou dan ook vóór den middag maar niet uil
gaan; denkelijk zou ook dokter Mendcl wel
aankomen, en, al achtte hij een doktcrscon-
sult in zulk een simpel geval niet noodig, het
kon toch geen kwaad hem te raadplegen
En de dokter, dio nog altijd bezig was
Margo in allerlei te onderrichten en daarvoor
zijn vaste dagen had, maar tusschentijds ook
wel eens aanwipte, liet zich ook nu niet tever-
geefsch wachten. Hoeveel hij van Dubbelman,
met wien hij intiem-bevriend geworden was,
ook hield, toch was het hem bij zijn geregeld
of ongeregeld bezoek niet in de eerste plaats
om dezen te doen. Margo toch was zijn lieve
ling en In haar bijzijn smaakte hij een tot
hiertoe ongekend geluk. Ook was het hem niet
ontgaan dat die twee jongelieden zich op een
overigens natuurlijke wijze tot elkaar aan
getrokken gevoelden- Hij vond hen als voor
elkaar geschapen cn bestemd, maar wachtte
zich wel daarop te zinspelen, al moest hij
zich ook geweld aandoen dit na te laten; im
mers hij zou zich er oprecht in verheugen
als het bleek dat Dubbelman over sommige
scrupules kon heenstappen. Dat ze elkaar be
minden etond bij hem vast, en een onvoor
zichtige zinspeling kon zoowel haar als hem
in een moeilijke positie brengen.
Wordi wervo!ff'S-
