N°. 23S 12d" «Jaargang. DE E EM LAN DER". Maandag 6 April 1914. BUITENLAND. FEUILLETON. HEILIG MOETEN, Uitgevers: VALKHOFF Co. Bureaus UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Kennisgevingen. Politiek Overzicht. De strijd om Homeriiie. üuitscliland. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort 1.00. Idem franco por post 1.50. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO. Afzonderlijke nummers - 0.05. Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon» en Feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Intercomm. Telefoonnummer 66. PKIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regolaf 0.50, Elke regel moorO.IC, Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. De Burgemeester van Amersfoort, Brengt ter kennis van de ingezetellen dezer Gemeente, dat hot door den Directeur van 's Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht executoir verklaard kohier No. 1 van de Perso- noele belasting, over het dienstjaar 1914, aan den Ontvanger van 's Rijks directe belastingen alhier is ter band gesteld, aan wien ieder ver» plicht is zijnen aanslag op den bij de wet be paalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat sen aangeplakt te Amersfoort, den 3. April 1914. De Burgemeester voornoemd, VAN RANDWUCK. De Burgemeester van Amersfoort; Gezien art. 41 der Gemeentewet Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dins dag, dea 7. April aanstaande, des namiddags ten S ure. Amersfoort, den 3. April 1914. De Burgemeester voornoemd, VAN RANDWUCK. Brieven uit Suriname. VIII. Een brandende zon op bel dek, do passa giers lusteloos uileges trekt op hunne rieten stoelen onder de zccinetent. in de buurt van de machinekamer was dc lutte onverdraag lijk; een grooto fuik van zeildoek reikte van boven het dek Hot beneden, waar de vuur haarden waren. Halfnaakte kerels werkten daar in een versohriMeelijlke temperatuur van 120 ft 130 gr. F. Ais de ijzeren «leuren vóór de haarden werden geopend om versche ko len in le kunnen werpen* of met do lange ijzeren sltaven de sintels in bet vuur werden kosgestoolen, dan was de hitte iniet om uit te 'houden,. roe zee, kalm als afrijd gedurende de Laatste dagen, was niet meer zoo mooi groen, huur kleur was grijzer De kapitein was op de brug en gaf bevel tot .oden". De bootsman naan plaats aan den builenkamt der verschansing eau wierp be* p« ilood met 'handigen zwaai naar beneden. Aan hert touw, waaraan hel was bevestigd, Lr vonden zich op geregelde afstanden band- Telkens verdween het lood onder do op pervlakte tot op den bodem der zee, en wan- r bet dezen bad aangeraakt, riep de bootsman imel luider stem hoe diep het water v. .is. Het was een eentonig geroep. De getallen, die werden afgeroepen, wer den zoetjes aan kleiner; wel oiam de diepte niet snel af, maar toch genoeg om dn hooge mate do belangstelling van den kapitein gaan- i te maken. Toen ik een tijdlang het werk van dein boo'Üsmaiï 'had gadegeslagen en mij daarna naar bet achterschip 'begaf, zag ik, boe de snhroef het water tot een grijze pap maakte. VVKj waren dicht onder de Surinaamsóhe kust gekomen. De bodem der zee is bier bedekt met een tcir di'klL'e van Vetnscikei'denc meters. D.'l slib. in zee gebracht "door de geweldige watermassa's vau de Amazone-r ivier, en op- lomen en naar het wellen» langs de kust V irlgostuwd door do equaloriaalstrootm, die nich langs Zuid-Amoriika's noord'kust voort spoedt tot in de Caraïbisclre zee, bleek van een slechten invloed op bet 'humeur vatn on zen kapitein te zijn. Aanhoudend gebruikte hij zijn kijker, of bij het lichtschip, dalt vóór den mond dei' Suri'name-rivicr ligt, niet kon vin den. 'Als landrot lijkt het je vreemd toe, dat over een afstand van nagenoeg 4000 zeemij len de 'koers zóó nauwkeurig kan worden ge nomen, dat men mét een misrekening van hoogstens een paar mijlen regelrecht aan- stoomll op een stipje 'in zee, vlak bij de Suri- naamscho kusft Dat stipje ds het lichtschip. Toen onze kapitein het mi ure Chip had ont dekt, bleek het, dat we nog geen twee mijlen oostelijk er van wraren. Of men ook secuur is op zoo'n schip. 'Dat we niet juist op het goede punt waren, was oen gevolg van de omstan digheid, dat <de kapitein rekening had moe ten houden tmejt do kracht van den equato- riaalsrtroom, die van genoeg kracht is om onze 'boot eenige mijlen westelijk le doen af drijven. Nu is deze stroom niet altijd «even sterk, en zoo bestaat dors steeds de (mogelijk heid-, dat hare sterkte wordt over- of onder- schait. Van het lichtschip gaat een geul naar het geleideliclit, een vuurtorentje aan den ingang der Saininame-rivier. Maar, ofschoon het vlofli was, bezorgde die vaargeul den kapitein ontzettend veel moeite. Zwaar van de slib, rolden dia grijze gol ven over de omwentelende schroef, doch verscheidene keoren vorderde het schip niet. Geen wonder oók, als men bedenkt, dat het meer dan een meter diep door de slib ginlg. De kiel werd er i'n vastgezogen en door nu en dan achteruit te stoomen en daarha met volle kracht vooruit', gelukte he»t eindelijk hot geködelictht te bereiken. Niu ging hel den hrecdcn mond van de Su riname op, langs de verlaten plantage Reso lutie, recht op het fort 'Nieuw-Amsterdam aan, Oppassen was ook hier nog altijd de bood' schap, want in de rivier zijn bij Resolutie en hoogerop bij Jagtlust ondiepten van een aan- (merkelijke uitgestrektheid, waar de boot al leen blij hoog water over heen kan. Lukt dit niet, dan geeft diit een oponthoud van min stens een half etmaal, want dan moet liet vol gende hoogtij -worden afgewacht. Gelukkig raaklen wij over do banken iheen en rustigjes ging het nu langs den breeden stroom op de stad aan. Aan weerskanten lagen de plantages, waar van de witte huizen helder afstaken tegen het donkere groen der boomCn. Het geheelo land scheen bedekt met één groot woud, terwijl hoog bc wortelde mangroven in het slib langs de oevers groeiden. Event voorbij hot -fort -Nieuw Amsterdam stond ddclit aan den oever een aardig houten kerkje; iets verder reikte bij een plantage een oude, bagrodide, vierkante schoorsteen hoog in do lucht. Dat was 'biji Sus anna's daal, welks gastvrije directeur, een geboren Amersfoor- fer, die een half menschenleven in Suriname woonde, zijn huis steeds toegankelijk steil voor iederen belangstellende in plantage-aan gelegenheden. En bijaldien ik lot deze rubriek van tmenscheiï behoor, was het te, voorzien, dat ik dikwijls met hem in aanraking (zou ko men. Aan den overkant van den een paar duizend meters breeden stro Om zagen wij dc plantages Qevia en (Morgenstond, hoogerop lag Geijersvlijt. Doch de boot voor le. dicht langs den linkeroever, ora er veel van te on derscheiden. Wij voeren voorbij Bohvaardc, waar de grootste (suikerplantage der kolonie, de plantage Mariénibuqg van do Nederland- sche Handelmaatschappij, een grooto steiger heeft voor de booten van de Kon. W.-I. Mail Langs Dordrecht en Lust en Rust ging hot tot Jagllust, een groote koffieplantage. Hier opende zich he't gezicht op de stad Parama ribo, aan <lo overzijde van do rivier gelegen Welk oen prachtig gezicht! De witte huizen verrezen bo.ven hét spiegel gladde water van kle rivier, eenige torens wezen met hunne spitsen naar het heldere azuur dos hemels, terwijl palmen hunne groene kronen op slanken stam gracieuselijk wiegden. Even vóór de «tfad staat het oude, fort Zee- landia met zijn metselwerk van stevige wal len, vlak aan de rivier. Het'is als een stuk geschiedenis uit lang ven'logen tijden, toen hier Hollanders en Zeeuwen Fransche indrin gers to lijf gingen om te verdedigen wat als een kostbaar bezit werd beschouwd. Tegenwoordig (loet (het fort dienst als ge vangenis, terwijl do oude kazerne», waarin Suriname s troepenmacht is geherbergd, in do onmiddellijke nabijjhedd staat De boot voer hot fort voorbij en nu hadden wij hot gezicht op hc,t Gouvernementsplein. Op den voorgrond zagen wij (hot gebouw van do Budtensoaiëteit pHert Park", veel verder naar achteren (het Gouvernementsliloj, hel gebouw, waarin de vertegen wooirdig er van de Koningin verblijf houdt. Wij voeren verder. De huizen, aan den War terkant leverden van nabij niet dien trotscihen indruk op, dien wij en*, afgaande op het mooie panoraJma, dat wij vanaf Jagttust 'hadden ge zien, van hadden verwacht. Langs den oever laigen in het 9lik der rivier lal van kleine open sloepen; op dé straat was het tamelijk levendig; tal van menschcn be wogen er zich (heen eu weer, terwijl anderen er blijlldbaar hunne vruchten of atidere, pro- duoten op ecno maiikt haklden uitgestald. -Nu wairen wij ter hoogte van d'en aanleg steiger; de boot zwaaide in het midden van de breede rivier en na een half uur lag zij gemeerd achter een kolossale loods. Do loop- hrug werd gelegd en onmiddellijk stortte zich een drom menschcn, welke op den stei ger geduldig -hadden staan wadhten, op dc boot. -Onder hen bevonden zioh de beambten van de recherche. Een oogenblik later was ik bezig in mijn hut inlichtingen 'te verschaffen omtrent de door mij -medegebrachte belastbare goederen. Fran k. 'De ontspanning, die hot optie-den vaai den eersten minister AsquLüh. -als minister van oor log heeft teweeggebracht, heeft op zeer op merkelijke wijze uitdrukking gevonden in het besluit, dat door de unionisten in East -Fife genomen bs, oun zich niet te verzetten legen zijne herkiezing als lid vaji het lagerhuis. Het laat zich dus aanzien, dat ditmaal zijn raan- dolat als voükaVertegenwoordiger zonder noe-' menswaardigen strijd/ zal worden vernieuwd, vvaiut de aankondiging, dat de revolutionaire socialisten er aan denken Jim Larkin Candi da ait ie stiöllen en dat ma-s. iPankhurst hare door de laatste hongerstaking herkregen vrij- hedid wil gebruiken om persoonlijk tegen Asqui'th, den togcnabauider van vrouwenkies recht, in het krijt ite treden, zal wel geen groe ten afbreuk doen. IMen kan zeggen, dat de militaire krisis nu geëindigd is, en ook, dat behoudens oaivoor- zAeive complicatiën do leus: „het leger of het parlement" niet zal worden gebruikt als strijdleus bij de steeds nader in hel verschiet komende nieuwe algemeene verkiezingen. Nu dó militairs krtisis -ter zijde» i9 gesteld, is do parlementaire toestand helderder geworden. Er blijft nog over door veuxlere discussie -te trachten een geschikt terrein to vinden voor hét gemeen overleg, overeenkomstig d'en wensch, die door Sir Edward Grey in het do- bat over do tweede 'lezing van. de HonreruLe bill 'is uitgedrukt In het 'lagerhuis legt do op positie eeno evoii verzo'enlijke stemming aan den, dag ails dn hét lagerhuis. Lord Lorebhrn heeft ieen beroep gedaan op den goeden wil van do beide partijlen en 'lord Lantsdownc hoeft, namens de unionisten, elke gedachte afgewezen, om het leger -in de politiek te men gen, en het wil zijn plicht af te leiden. De gematigden van links en van rechts zijn thans aan. het woord en doem hun best om met (nieu we voorstellen tot vtenz&ening -voor den dag te komen. Daaronder vindt het denkbeeld eenor nieu we regeling op federatieven grondslag voel instemming. Sir Edward Grey heeft er van gezegd, dat op dien) gilondtlag mogelijk eenc oplossing zooi ztijn te vindon, en velen zeggen hem.-dat na. Wat daaroncïiea' wordt verstaan* vinden wij aldus uiteengezet: Met is beleend, dat vele unionisten tegen de Homerule igekanlt ztijn, omdat zij. van meening zijln, dat heft aanhangige ontwerp aan hel lor- schfe parlement -eene 'te groote onafhankelijk heid -geeft. Feitelijk stelt het een parlement in, da)l bijna souvereiin is, en het zou prak tisch onmogelijk zijn het ■Vereéniigde Ko ninkrijk in een© federatie lo veranderen-, wan neer het parlement van iederen bondsstaat zulk© uliftgebraidO be voégd bedien moest heb ben. Het denkbeeld van eöne federatie zou hierin besltaan, dat hot vraagstuk op niéuw in studie werd genomen en dat aan het fcr- sché parlement slechts de bevoegdheden wer dén gelaten, vereeniigbaar met de instelling van een groolen statenbond, waiarin Schot land, Walefc, Ierland cn eindelijk Engeland zich allen Sn denzelfden toe3taaid zouden be vinden tegenover l*ot rijksparlemouit Een van de -grootste bezwaren van d«e unio nisten zou hiermee op zijde zijn gezet. Natuur lijk zou Ulster uitgesloten zijn van de rechts macht van hert parlement le Dublin, totdat het nfibuwo stelsel In toepassing wo-rd't gebraichl liet gee n binnen zes jaren sjou moeten geschie den. Op d!ie manier zou Ulster niet voor .een iainger tijdperk zijn uilgöslloten dan de oplos sing meebrengt, die eenige wakten gebeden door den eerlsten minister aan do hand word gedaan. Deze oplossing hoeft op het eersle gezicht iets verMcMijks. Maar als mien het in do bij zonderheden onderzoekt, dan rijzen de be zwaren. De verandering van hel Vereenagdi Koninkrijk linr oen bondsstaat doet veelvuldig^ vragen ontslaan van ingewikkelde aard. Ver' dei' is ar niet iveol kans, dat zij door de protcsj: tan ten in Ierland gunstig zou worden ouhniv gen. Wanneer Ulslter in d© federatie eene een* höid vormde, zooaLs Sdio'tland en Wales, dan zou bot daarmee (accoord igaan, imaar als hei onderworpen ^leixl aan hol parlement te Du*» blin, dan zou er veol 'kanis zijn, dat hel dc op-; lossing verwiesrp. Wat de Iersche katholieken betreft, ds -het niet minder -zeker, dat zij <ecni stolsel zouden verwierpen, waarin Uléter cenv onaifhankeiijjkc eenheid zou vormen, B or 1 ij n4 April. In een proces wegeiu belcediging van den kroonprins zijn dc be klaagden dr. Zeplcr en Schneidt ieder lot zes welcen vestingstraf veroordeeld. In hel dag' blad-artikel werd de bedoeling vastgesteld oiu den kroonprins in zijne eer le kwetsen, niet hem te waarschuwen, vooral omdat het be doelde blad geen satirisch blad is. Echter wordt uitdrukkelijk geconstateerd, dal hel artikel niet geschreven is met ecne ecrloozö gezindheid. Verzachtende omstandigheden werden niet aangenomen, omdat liet dcu kroonprins geldt. Generaal Ileina, een der leiders van de pro pagunda voor steeds nieuwe oorlogsloerustih gen, heeft onlangs in cene vergadering te E» sen ccn scherpen aanval gcriohit legen dea Beierschen minister-president graaf vorl HerLLiug wegens diens bekende verklaring dat er in de oorlogstoerustingen eindelijk eens cene pauze moest intreden, omdat hc4 DuiKsohe volk n-iet in alaal is verderen oor logslasten te dragen. Daarop antwoordt d/ Bayerische StaaLszeilung „Generaal Ilcinz is een man, wiens voor treffelijke bedoelingen boven eiken twijfcï verheven zijn, maai' wicn„ zooals dc gchccle manier van zijne beweging ten gunste van da versterking van onze machtsmiddelen be< wijst, dc gave ontbreekt van het maalhoudon dat noodig is voor het voeren van eene ern stige disaussda. De wijze inzonderheid, waar mee hij -die noodzakelijkheid motiveert van een nieuw milliard voor legcrdoeleinden, is waarlijk grotesk. Deze geestdriftige patrio! voorspelt namelijk van liet geval, dat een voorstel om andermaal duizend millioen voor legerdoeieinden uil le geven niet nioohl worden verwezenlijkt, niets minder dan hei verlies van verscheidene provinciën en dertig duizend milliarden o o rlo gsscha dev ergo ed in# Eene beweging van dezen aard kan aan de zaak -van o.ns leger geen nut brc .gen en ha-ar veeleer slechts nadeel berokkenen, omdat zij aan alle a-nli-militairiütiische elementen in liet rijk welkome aanvalspunten biedt.'' Frankrijk. P a r ij s, 8 April. Dc Senaat heelt zijlij zittingen verdaagd tot 2 Juni. Parijs, 4 Aprik Een aantal sena-toroi^ hebben bij het bureau van den Senaat coitj amendement ingediend, dat strekt om in d« wot op die middelen dte bepalingen* betrek*' king hebbende op ©one aigemeene inkoni« stenbclasting, te vervangen door ©en twaalf tal artikelen, inhoudende eene extia-bolaan timg overeenk-omencba mol die in Engel and,- maur -tot grondslag hebbende cto legenwoort Wees waar en eerlijk maar op hoffelijke wijze. door Vertaald door M. MIDDELKOOP. Hiroshima November 1901. liet is lang geleden sinds ik je schreef, maar irw heb gewacht tot ik een brief zonder jam- 1 klachten in elkaar kon krijgen. De waar in is, dat ik lot op den bodem hen r.eergc- G...ild en vandaag eerst weer aan de cpper- icli- ben gekomen. Toen de bekoring van i nieuwe voorbij was, begonnen dc h<-im- Ace-golven me over 't hoofd le slaan en dreigden voorgoed een einde le maken aan m u bewaarschool-arbeid. Ik als een ra. zeude gewerkt en voelde me ongeveer als een vuurpijl, die luid snorrend door de lucht vliegt, maar tenslotte met 'n zacht gesis uit dooft Overdag houd ik liet wel uit, maar 's nachts maakt 't me half gek. öebt geen idéé hoeveel vrouwen hier krankzinnig worden. Bijna ieder jaar wordt foo'n arm, gebroken scheoscl naar huis ge- »*ard. Je behoeft je evenwel over mij niet TWpargrl [e maken; als ik zooveel verstand dal k het kon verliezen, was 't allang ï^rden gebeurd. Maar te moeten denken, fefc einde van al m'n eerzucht en verlan gen bestaal in de nederige taak kleine Ja- pansche neusjes af le vegen! Jij denkt waarschijnlijk, dal ik naar de veilige kust terug wil keeren, maar dan heb je !t mis. Ik stuur m'n bootje juist recht de golven in. Misschien wordt het in duizend stukken geslagen, misschien komt het weer veilig tehuis, in ieder geval, zal ik me, nrl als die cowboy in Texas, kunnen troosten met: „Ik heb mijn plicht gedaan." Tusschen twee haakjes, wat is er van Jack geworden? Zoo letterlijk had hij "t nu niet behoeven op te vatten om me zelfs nooit le laten groeten. Jt vertelde nog terloops, dat hij aan de Kaap geweest wa§, toen jij er ook waart. Is hij nog altijd even ongezellig? Ik zie hem in m'n geest plat op z'n rug in een boot liggen, ge dichten lezend. Ik vind poézie iets afschuwe lijks en als hij soms lievelingsregels aanhaal de maakte ik er 'n parodie op. Maar jij waart altijd anders. Jij waart poëtisch aangelegd eo dweepte met hem naar hartelust. Tot hiertoe was ik gekomen toen ik een heerlijke verrassing had. Toevallig keek ik uit het raam en zag dc pakket-post, door een koelie getrokken, het erf opkomen en afladen. Ik begreep niet wat er gebeurde, maar al gauw kwam miss Dixon, met volle armeu, binnen. Couranten, tijdschriften, portretten, brieven, 't was alles voor mij. Ik danste van pleizier. Ik geloof, dal je de waard© van brie ven niet leert kennen voor je negenduizend mijlen van huis geweest bent. En dan zulke eenige, lieve, moedgevende brieven ah dc mijne warenI Ik ga nu rustig zitten om ze allemaal nog eens over le lezen. Hiroshima 24 November 19U1. Het schip zeilt nu weer moedig verder. Ka meraad! Ik geloof in m'n laalsten brief voort durend den misthoorn geblazen te hebben. Dc brieven v-an huis hebben me weer ge bracht waar 'k zijn moet. Als er ooit een mensch met lieve familie en trouwe vrienden gezegend was, dan is het mijn onwaardig persoontje! De vorige week was rijk aan gebeurtenis sen. Ten eersle was er een trouwpartij. De bruid was een in-onze-school-opgevocd meis je, zoodoende waren we er allen in ietrok ken. 'n Poosje geleden kwam een tusschenper- soon, die zoowat alles in orde maakt, bij haar vader en deelde hem mee, dat een jong on derwijzer aan de Gouvernementsschool zijn dochter ten huwelijk begeerde. De vader, zonder het meisje te raadplegen, informeerde naar hem en toen alles naar genoegen was, zei hij ja. Daarna vertelde men de kleine Olova, dal ze uitgehuwelijkt zou wrorden en de gekozen bruidegom werd uitgenoodigd z'n opwach ting te komen maken. Ik brandde van nieuwsgierigheid boe da\ zou gebeuren, maar de ontmoeting had ach ter gesloten deuren plaats. Oloya vertelde me later, dat zij den jongen man nooit voor dien lijd gezien had. Zij maakten beide driemaal een buiging voor elkaar, dan diende zij thee rond, terwijl haar ouders met hem spraken. „Heb jij dan heelemaal niet met hem ge praat?" vroeg ik. Ze keek me heel verschrikt aan. „Dat zou hoogst ongepast geweest zijn," antwoordde ze. „Maar je hebt hem toch zeker goed opge nomen hè?" drong ik aan. Ze schudde ver baasd hut b^ofdi vDat zou schande geweest zijn." Dat is nu drie maanden geleden en zc heeft hem voor Maandag toen ze trouwden niet weergezien. Op ons voorstel besloten ze een Amcrikaan- scho bruiloft te houden en ik werd als cere moniemeester aangewezen. Het was aller leukst. "Wc hadden een bruidsjonker en nog bruids- en bloemenmeisjes. Toen ze binnen kwamen speelde miss Lessing de Hocbzeits- marsch. Het was wel moeilijk om alles goed te re gelen, want in Japan vindt men 't hel toppunt van grofheid, van te voren iets over de bruid of bruiloft te bespreken. Maar ik werd als vreemdelinge verontschuldigd. Het bruidje was werkelijk prachtig. Haar overkleed was van de fijnste zwarte crêpe en daaronder, in alle kleuren van den regenboog, repen spinnewebzijde die bij iedere beweging ritselden en zichtbaar waren. Ieder onder deeltje van haar uitzet was van de cocons van zijdewormen gemaakt, die in haar eigen huis gekweekt en door haar dienaressen tol zijde geweven waren. Nadat de drukte van de bruiloft voorbij was ontvingen wo bezoek van veertig Chi- neesche aristokraten. Het was een schitterend uitgedoschte optocht, die 'n imponeerende indruk maakte. Ik vloog wreg om dc pook of iets dergelijks te halen, denkcude, dat ze op z'n minst kwamen om „ons Zendelingen" af te maken. Maar, lieve deugd, zo hadden van onze inrichting gehoord en kwamen nu namens de Chineesche regeering een onderzoek instellen naar onze manier van werken. Zij bezichtigden de school en kwamen ook bij de kleintjes. Deze waren geheel en al over bluft door die zwart-ooüitfc. strem^-kijkende heeren, maar ze vertoonden toch dapper hu^ kunsten. De bezoekers waren zoo voldaan, dat den gelieelen morgen bicven en onvoorvvaax^ dclijk hun goedkeuring te kennen gaven. Toea ze aanstalten maakten om te gaan, vroeg ii( den tolk, do Hoogheden le verzoeken, mij gc{ nadiglijk permissie te willen geven tot licj maken van hunne geëerde portretten. Kun je 't geloovcu zeg? Al die oude kerels bliezen zich op als kropduiven cn giegeldoy als ccn troepje schoolmeisjes. Ze gingen ill ccn rij slaan, glimmend van pleizier, lecwijj ik de kiek nain. Als hij goed uitvalt zal ik ji cr een zenden. Vanmorgen moest ik vertellen in de Zonv dagsschool. Ik zie aankomen, dat t den voli genden keer ook nog in 't publiek zal moetent bidden. De les ging over: „Den verloren Zoon" eeq onderwerp, dat 'k toch goed diende te kennen. De Japaneesjes verstonden misschien één van de tien woorden, maar toch volgden za mij aandachtig. Ik was middenin m'n rustig beloog toen 'k mo plotseling een schilderijtje herinnerde, dat Jack vroeger had. Het stelde een landlooper voor die met beceerige oogeq naar ccn troep etende varkens keek. Er oadeü stond; „De Zondaar krijgt zijn loon; Ziehier den verloren Zoon." Dat maakte een einde aan m'n preek en H vertelde de kinders vervolgens een berom geschiedenis. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1