„DE EEMLAN DER".
Woensdag 10 Juni 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
TANTE LÜTTE.
N°. 290
12da Jaargang.
RSFOORTSCH DAGB
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10,
Afzonderlijke nummers - O.05.
Deze Courant verschgnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrgt bestaan zeer voordeolige bopalinge*
tot het horhaald adverteeron in dit Blad, bij abonnement
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
„Opmerkelijk** of niet?
Er is 'n conflict uitgebroken onder de vrij
zinnig-democraten in Amersfoort.
Dajt is niet voor de eerste maal. Zoowel
hier als elders behoort vrijrirmig-demoer ati-
sche eendracht tot de politieke wonderen.
De vrijz.-dem. Bond is 'n zeer eerbiedAvaar
dige partij met eminente kopstukken en 'n
prachtig program. Maar wat haar ontbreekt
is onderlinge harmonie, discipline, taktiek
en... soldaten, 't Eerste is wel het ergste en
Vooral in onze stad openbaart zich dat ge
brek al heel duidelijk.
Wij behoeven niet de geschiedenis der af
deeling te beschrijven, maar willen er slechts
aan herinneren, hoe zij in de eerste maanden
na de wedergeboorte hare werkzaamheden
Vrijwel beperkte tot bestrijding van hare pair
tij genooten Gerritsen en Rijkens, beiden lid
van den Bond, doch niet aangesloten hij de
ifdeeli-ng.
Silvio, de Amersloortsche correspondent
van het Utrechtsche partijorgaan ,,de Voor
uitgang", heeft het in andere richting ge
probeerd. Hij. wilde geen „hoofden van Jut",
hij scheidde personen Yan zaken en legde hij
z'n critieken als eenigen maatstaf aan het
vrijz.-dem. program.
Dat Ifcid tweeërlei gevolg. Voor de lezers
vermindering van het prikkelgekalte der brie
ven. Voor hem zelf 'n reprimande wan het
bestuur, dat in Silvio's correspondentie te
weinig rekening gehouden vond met de heer-
schende opvattingen in de af deeling.
Wij begrijpen het conflict. Het is 'n ge
woon evenwel niet van groole vrijzinnig
heid getuigend verschijnsel, dat de voor
mannen in het partijblad hun meeningen
verkondigd willen zien en geen afwijkende
denkbeelden van den schrijver d-uiden.
'n Eerlijk schrijver en vooral 'n vrijzin
nig schrijver zal, zoo hij onafhankelijk
is, zioh de weelde van 'n zelfstandig oordeel
niet laten ontzeggen.
Wij, die eiken invloed van buiten op de lei
ding van ons eigen blad onverbiddelijk af
wijzen, staan natuurlijk met onze volle sym
pathie aan de zijde van Silvio, die den lei
band van het afdeelingsbestuur doorgesne
den heeft Of hij daartoe recht had, is na
tuurlijk 'n andere vraag, welke niet door ons
beantwoord behoeft te worden. Dat hangt af
van z'n verhouding ten opzichte van afdee-
ling en orgaan.
Hij zelf noemt zich onafhankelijk Amers-
foortsch briefschrijver, wij hielden hem
voor spreekbuis van de afdeeling. Hadden
wij de laatste maanden z'n correspondenties
wat trouwer gevolgd, misschien waren wij
het dan andere gaan inzien.
Nu we niet beier wisten of Silvio en de
afdeeling dekten elkaar, worden wij door de
verleden week reeds geciteerde passages der
mate getroffen, dat ons de opmerking uit de
pen gleed: „voor 'n oppositie-orgaan als ,,de
Vooruitgang" stellig zeer opmerkelijke be
schouwingen
Silvio viel hierover en schreef:
„Hoe het Amersf. Dagblad met een dei-
gclijke opmerking voor den dag kaji ko
men, is ons ten eenenmale onbegrijpelijk.
Is het Amersf. Dagblad nooit in de oppo
sitie geweest? En heeft het toen het recht
verbeurd een waardeerend woord te
schrijven? Och koml we hadden de Re
dactie waarlijk voor scherpzinniger aan
gezien."
Na hetgeen wij boven schreven, zal onze
opmerking Silvio wel wat minder onbegrij
pelijk voorkomen.
Wanneer men de Vooruitgang wij den
ken natuurlijk alleen aan de Amersfoortsche
rubriek plotseling lofpsalmen hoort zin
gen voor de mannen, die zij altoos verguis
de, dan is „zeer opmerkelijk" daarvoor toch
zeker niet 'n tc sterk woord. Al blijkt het
dan ook achteraf minder „opmerkelijk" dan
het scheen.
Politiek Qverzicht.
Het nieuwe kabinet in
Frankrijk.
De strijd om den driejarigen diensttijd bij
het leger, die bij de oplossing van de ministe-
rieele krisis in Frankrijk van overwegend ge
wicht is geweest, heelt vele veirassingen ge
bracht. Hij is oorzaak geweest, dat de staats
man, die naar hel algemeen gevoelen de aan
gewezen opvolger van Dou.nergue was als
minister-president, niet als hoofd van de re
geering is opgetreden. Viviani had, wrt de
driejaren wet betreft, eene formule gevonden,
waarmee hij meende ieder te kunnen bevre
digen. Maar eene groote teleurstelling is zijn
deel geworden; hij heeft hel mandaat, dat in
zijne handen was gelegd, moeten teruggeven.
En nu is in plaats van den man, in wien
men meende dat de toekomst belichaamd was,
ccn staatsman aan het bewind gekomen, die
wel meermalen het ministerambt heeft ver
vuld, maai* in éen lijd, die lang voorbij
is en in onze dagen van snel leven
haasit als heit grijze verleden kan or
den aangemerkt. Alexandre Felix Joseph
Ribot is geboren den 7en Februari 1842
in Saint-Ouen (departement Pas de Ca
lais); hij is nu dus 72 jaar. In 1876 verbond
de toenmalige minister van justitie Dufaure
hem aan zijn departement, waar hij achter'
eenvolgens als directeur van een der afdee-
lingen en als secretaris-generaal werkzaam is
geweest. Zijne parlementaire loopbaan dateert
van 1878, toen hij lot lid van de Kamer geko
zen werd. De kiezers van het departement,
waar hij geboren is, izijn hem onafgebroken
trouw gebleven; thans vertegenwoordigt hij
hen in den Senaat. Als minister heeft hij deel
uitgemaakt van verschillende kabinetten; het
laatst had hij zitting in het door hem in Ja
nuari 1895 samengestelde kabinet, dat den
28en October van dat jaar is afgetreden. Dat is
nu negentien jaren geleden. Men dacht, dat
zijne kans om minister te worden voor goed
verkeken was. En ziet, nu treedt hij nogmaals
op als minister-president.
Toen hij in 1878 voor 't eerst lid werd van
de Kamer, was hij „centre gauche''. Altijd
heeft liij aan de linkerzijde ouder de zeer ge
matigde leden zijne plaats gehad. Maar nu hij
op 72-jarigen leeftijd wederom als minister
president is opgetreden, heeft hij zijne mede
werkers bij voorkeur onder de radicalen ge
zocht. Bourgeois, dien Viviani vruchteloos
heeft getracht in zijne combinatie op te ne
men, Delcassé, Peylral bevinden zich onder
zijne ambtgenooten. Nouleus, die als minister
van oorlog uit het vorige kabinet in het nieu
we zou overgaan, heeft op het laatste oogen-
bllk zijne medewerking afgezegd.
Wat deze bewindslieden samen en met hun
premier verbindt, ïs dat zij voorstanders zijn
van den driejarigen diensttijd. Zij willen de
driejarenwet onverkort toepassen, haar hand
haven zonder voorbehoud en .zonder daaraan
eene belofte te verbinden, die haar krachte
loos zou maken.
Dit is dc beteekenis van het optreden van
het kabinel-Ritbot. De nieuwe bewindsheden
genieten de hartelijke instemming en den steun
van den president der republiek, die nadat
Viviani hem had medegedeeld dat hij de taak
om een ministerie te vormen niet kon vol
brengen, tot vier malen toe het hoofd heeft
gestooten, voordat hij in Ribot den man vond,
bereid om zijne medewerking te verleenen tot
eene oplossing van de ministcrieele krisis in
den door hem gewenschten zin. Maar zij zul
len in dc Kamer tegenover zich vinden de
groep der radico-socialisten, die gisterenmor
gen nog haar besluit heeft bevestigd om
slechts steun te Yerleenen aau een kabinet, dat
vast besloten is om uitvoering te geven aan
hot in den vorigen zomer te Pau vastgestelde
partij-programma. Dat programma verlangt
wel niet den dadelijken terugkeer tot den
tweejarigen diensttijd, maar toch eene prin-
cipiecle veroordeeling van de driejarenwet en
dadelijke toebereidselen <ot hare afschaffing.
De groep der radico-socialislen meent met deu
steun, dien de 100 ledcu sterke socialistische
groep haar verleent in den strijd tegen de
driejarenwet, de meerderheid van de Kamer
aan hare zijde te hebben. De eerste ontmoe
ting tusschen het nieuwe kabinet en de Kamer
zal dus een strijd brengen, die moet beslissen
over het bestaan van het kahinet-Ribot en be
slissend zal zijn voor de richting, waarin de
regeering zal worden geyoerd.
Duitschland.
B er 1 ij n, 9 J u ni, De Beniner Zeitung am
MiMag berldhlt, dat in den laatsten nacht bij
den groothertog van Meoklenburg-Strelitz ont
steking van de oorspeekselklier is vastgesteld
De temperatuur van de pols is normaal, maar
de toestand wordt steeds als ernstig be
schouwt.
Luxemburg.
Luxemburg, 10 Juni, Bij de verkie
zingen tot vernieuwing van de helft van de
Kamer treden af 10 katholieken en 22 libe
ralen en socialisten. Een zetel is vervallen in
het kanton Mersch. Tot op dit oogenblik zijn
gekozen 10 katholieken ten 7 liberalen; er
moeten 14 herstemmingen plaats hebben. De
kaïfholioken winnen drie plaatsen.
Volgens dc Dcrni re Heure heeft de verkie
zing van de Villers, een oud-reserve-officier
van het Duitsche leger, die genaturaliseerd
Luxemburger is, in Luxemburg tot vijandigo
(betoogingen tegen Pruisen aanleiding gege
ven.
Frankrijk.
Parijs, 9 Juni. Het ministerie is samen
gesteld. Daar Noulens de portefeuille van oor
log weigerde, is Delcassé opgetreden als hoofd
van het oorlogsdepartemenl en Chautemps als
minister van marine. Er blijft nog over, vooi
één ministerieel departement den titularis aan
te wijzen.
Tweede telegram. Maunoury heeft
de portefeuille van koloniën op zioh geno
men. Ribot hoopt in oen avond een minis
ter van arbeid aan te wijzen. De hesluiten
•Lot samenstelling van hot kabinet zullen
morgen in het Journal Officicl verschijnen.
Derde telegram. Abel, afgevaardigde
vam het departement Var, is benoemd tot-
minister van arbeid.
Engeland.
Londen, 9 Juni. Eene suffragette heeft
heden namiddag in dc kunstgalerij te Bir
mingham, met ccn hamer een schilderij van
Romncy ernstig beschadigd. De vrouw is in
hechtenis genomen.
De jonge vrouw, die verleden Donderdag
het tooneel veroorzaakte op de groote h-ol-
reoeptie, is miss Mary Blomficld, dc klemdoch
ter van een bisschop van Londen en dochter
van den overleden Sir Arthur Blomfield, die
vele werkzaamheden heeft uitgevoerd voor dc
koninklijke familie en voor dc bank vhn En
geland. Met miss Maty werd ook hare zuster
Fleanor Weggebracht, die naast haar heeft ge
staan en getracht heeft liaar aan den arm
tegen te houden. Hare broeders, die ook archi
tecten zijn en van hun vader diens conncctiën
hebben overgenomen, verklaren in de dag
bladen, dat de handelwijze van hunne zusier
hen met diep leedwezen ven-uit Hetzelfde is
ook verklaard door hare stiefmoeder Lady
Blomfield, die er aan heeft toegevoegd, dat
hare dochters na haar en zonder hare voor
kennis op de receptie zijn gekomen.
Italië.
Rome, 9 J u n i. In de Kamer verklaarde
de minister-president, dat hij de volle verant
woordelijkheid op zich nam voor het verbod
van de anti-militaristisahe betoogingen op
den 7en. De karabiniers en de politie-agent,
die geschoten hebben in Ancona, «zijn in hech
tenis genomen. Volgens den inspecteur-gene
raal zijn de karabiniers met steenworpen aan
gevallen en hebben zij eersf geschoten toen
verscheidenen van hen gewond werden.
De socialisten, radicalen en republikeinen
kritiseerden de verklaringen van den minis
ter-president en betreurden, dat er slachtof
fers zijn gevallen.
T u r ij n, 9 J u n i. Na afloop van eene mee
ting spanden betoogers de paarden van twee
vrachtwagens, waarmee tabak werd ver
voerd; zij wierpen de kisten in de ruiten van
dc naburige huizen. Kavallerie joeg de betoo
gers uiteen.
In Fabiano is de algemeene staking afge
kondigd.
Florence, 9 Juni. Heden heeft eene pro-
testmeeting tegen het nebeurde in Ancona
plaats gehad. Daarop vOTgde eene belooging,
waarbij dc polilie-agenten mot steenen werden
geworpen. Zij antwoordden daarop met revol*
verschoten. Van de betoogers werden een ge
dood en drie gewond; drie agenten werden
gewond. De troepen dreven de betoogers uit
een.
Ron\c, 9 Juni. Er zijn hevige botsingen
voorgekomen tusschen een duizendtal perso
nen, zich naar de Via Alexandrina bega*
ven, en de agenten en troepen. De grenadiers
schoten negen malen in dc lucht. De betoogers
werden verdreven. Een gedeelte van hen be
gaf zioh naar het Venelieplein, waar de po
litie hen opnieuw uilecnjoeg. Er zijn gewon
den onder dc agenten, de troepen en de betoo
gers.
De algemeene staking Ls afgekondigd iix
Bari, Bologna, Brescia, Florence, Fobbi, Genua,
Livorno, Milaan, Modena, Parma, Pcsaro,
Pisa, Reggio^ Erailia, Civila Vecchia, Ro-
vigo, Turijn cn Venetie. In verscheidenen van
deze sleden is eene gedeeltelijke staking. Da
openbare orde is algemeen verzekerd.
In Venetie zijn verscheidene incidenten
voorgekomeneen politie-agent werd gewond.
In de Kamer gaf minister-president Salan-
dra een overzicht van het in Florence voor
gekomen conflict. Hij betreurt, dat een burger
is gedood. Ilij wijst de beschuldiging af, dat
hij door zijne instruction op dc gemoederen
van de politic-agenten een druk had uitge
oefend tot het plegen van geweld. Misschien
hebben echter andere invloeden gewerkt op
den eenvoudigen geest van de naive en voor
indrukken vatbare massa's. Hij verzekert, dat
de gedachte van politieke reactie ver van
hem is. Hij blijft een verdediger van de vrij
heid maar ook een hardnekkige tegenstander
van elke wetsschennis. Vrijheid kan niet be-
teekenen, dat men mag aansporen lot mis
drijf. Hij wenscht, dat zoo spoedig mogelijk
de aangekondigde molie van afkeuring z&
worden behandeld, omdat hij ovcrluigd is, da*
het noodig is, dat de Kamer hare mecning
kenbaar maakt over de handelwijze van do
regeering. Hel incident werd hiermee geslo
ten.
Rusland.
Do op de Russische geldmarkt kccrschenda
verwarring, zich uitende in belangrijke dalin
gen van op de Russische beurzen verhandelde
fondsen, waarover in de rijksdoerau klachten
zijn aangeheven, wordt voor een groot deel
veroorzaakt door het streven naar nationali
satie van de nijverheid in Rusland, dat doop
de regeering in de hand gewerkt wordt. De
statuten van nieuwe naamlooze vennootschap
pen worden door de regeering slechts dan
goedgekeurd, wanneer de deelneming van
vreemdelingen en van joden wordt uitgescha
keld. Aan den anderen kant worden van do
kermissen en jaarmarkten en van de kolen
mijnen alle joden verdreven, die daar werk
zaam zijn in handel cn bedrijf. De gouverneur
van Jekatcrinoslaw heeft 50 kolenschachten,
die door joden bestuurd werden, gesloten en
heeft daardoor 15,000 werklieden broodeloos
gemaakt. De autoriteiten van Imsk hebben dit
maal geene joden toegelaten tot deelneming
aan de bekende mis van Atbassan; de mis
moest onder groote groote verliezen gesloten
worden. In Pelropawlowsk werden vertegen
woordigers van joodsche firma's gevangen gc*
nomen en verwijderd.
De vertegenwoordigers van den handel cn
de nijverheid hebben groote prolcslbewegm-
De vrijiheid is hel eind. der opvoeding; boe
eender men het kind er toe krijgen kan, dat
Ihet rich zelf een wet is, .des te eerder zal
men een mensoh van hem maken.
27
door MARIE DIERS
Schrijfster van
Dokter Joost en zijne zeven zorgen", enz
vertaald door Cato W. Westenberg.
Als er eens een regendag kwam, gaf nie
mand daar iets om. 'laiitc Eutle trok eencn
korten rok en stevige laarsjes aan, en dan
gingen ze er op uit, om s avonds vast te stel
len, dat de aarde ook bij regenweer mooi is.
Beiden zetten in den i>egiime een zuur ge
zicht, toen het weer tijd voor werken was
geworden. Ze waren geweest als twee kinde
ren, die door hunne opvoedster, moeder Na
tuur, zoo in den grond waren bedorven, dal
het harde werken hun nu erg slecht aan
stond.
Maar het verlangen naar het land was nu
tenminste voor een poosje in Lütte gestild.
Haar jongen had bruine wangen on schitte
rende oogen gekregen. Ze vond het ook heer
lijk, dat zijn eigen innerlijk leven zoo krach
tig en onafhankelijk was, dat de vertellingen
jan rijkere vrienden^ die in de berden of aan
zee waren geweest, voor hem waren als za
ken, die hem zoo goed als niet aangingen.
Nu kwam er tamelijk slecht weer en üaarua
stonden herfst en winter voor de deur. Dal
waren betere tijden voor werken.
XIL
Christa had nog nooit zulk eenen beerlijken
winter beleefd. Weliswaar had ze veel te doen,
ze had nog meer privaatlessen gekregen, en
zij, die ter wille van haren jongen door eene
groote begeerte naar geld gedreven werd,
nam, niet kieskeurig, alles aan, wat zich
voordeed.
Het is eenvoudig wonderlijk, hoeveel men
in eenen dag kan doen, als de goede wil er
slechts is. Eigenlijk kan een mensch veel
meer, dan hij meestal denkt. O ja, die dier
bare gemakzucht is een machtig tyran «m nog
bedrieglijk op den koop toe. En welk eene
heerlijkheid het is, half dood van vermoeid
heid ta toch met gelukzaligheid in 't hart de
voordeur te sluiten en te zeggen: „Zoo, mijn
jongen, nu kan ik vandaag thuis blijven!"
ü<at weet slechts hij, die het doorgemaakt
heeft.
Van haren jongen genoot ze dagelijks. Men
voelde zulk eene echte frischlieid in hem; hrd
was die heerlijk reine glans van een nieuw,
opbloeiend leven. Voor de vreemde wereld,
die hem opgenomen had, had hij zijn jong
kinderhart wijd geopend. Zijn treurig verle
den had aan zijn karakter eenen ernstigen
ondergrond gegeven, die dikwijls deed ont
roeren, als men bedacht, welk een jong kind
men voor zich had, en waardoor hij een bij
zonder helder oordeel bezat. Daardoor werkte
hij grondiger en zakelijker dan andere jon
gens van zijnen leeftijd. Als tante Lütte terug
kwam van haai* werk, vaak moe en half tol
wanhoop gebracht door luie, onbekwame,
luslciooze leerlingen, was ze juist zoo bijzon
der geschikt, dit alles in hem te waardeeren.
Ze kon zich ook niet altijd inhouden. Dik
wijls trok ze den jongen aan haar hart, kuste
üem en noemde hem haren allerbeste. Haar
hart was zoo dankbaar voor haren dapperen,
kleinen zoon.
Al had tante Lütte nog zoo veel geleerd, in
opvoedkunde was ze niet sterk. Het was niet
hare wijsheid, dat Kurt geen door en door
bedorven jongen werd. Hij werd genoeg vei-
wend. Juffrouw Treu bijvoorbeeld was s cds
een beetje onthutst en zei: „Hoe kan men een
kind toch zoo in 't gezicht prijzen!"
„Och vraagt u liever: Hoe kan men dit
kind niet prijzen 1" bracht Lütte hiertegen in.
Een ding stond vast: terwijl ze den jongen
verwende, verwende ze zich zelf ook. Ze gal
zich tegenover hem eenvouaig, zooals zc ge
stemd was en oneindig zacht en geiukiag
was ze nu steeds gestemd. Zc mocht haar
goed gesternte wel danken, dal Kurt in zijn
jong leven reeds met zooveel akeligheden
bitterheid cn hardheid had kennis gemaakt,
dat alle liefde, die ze op hem deed neerda
len, tegen dit alles nauwelijks opwoog.
Een trek, die zoo heelemaal bij hel karak
ter van den jongen paste, was, dat hij zich
tegenover zijne medeleerlingen hoegenaamd
niet schaamde over zijn verleden, dat hij dit
niet trachtte te verbergen. Hij praatte cr
weliswaar niet met veel omhaal over, want
hij was over 't algemeen een stil kind, maar
tot zijne jonge vrienden sprak hij er vrij en
ongedwongen oyer. Het kon niet uitblijven,
dat hij daardoor moest lijden, doch nij beet
de tanden op elkaar en verdroeg het. Slechts
eens kwam 'hij met een bebloed gezicht thuis.
Tante Lütte kon slechts met moeite uit zijne
haperende, wrevelige antwoorden opmaken,
dat hij zijne moeder had moeten verde
digen.
Daarvoor prees ze hem niet zooals anders.
Maar nooit had hare hand hem zachter, tee-
derder aangeraakt, dan nu ze hem het Hoed
van het gezicht wiesch.
Nu en dan kwamen er ook moeilijke dagen.
Waarschijnlijk was Kurt van zijne geboorte
af niet al te sterk geweest, cn was hij daarna
op de meesl ongehoorde wijze verwaarloosd
geworden. Hij had vaak hoofdpijn, en was
gauw koortsig. Nu was het toch zaak, eenen
dokter te raadplegen, als zc niet allerlei ver
keerde dingen wilde doen. Lütte had nu ook
het trotsclie bewustzijn, dal zc er dit gerust al
kon nemen.
Eenige lceeren werd het ook zoo erg, dat
Lütte 's nachts moest waken en overdag hare
lessen moest afzeggen. Tot haar geluk Kregen
in deze moeilijke tijden intusschen meestal
niet de zorgen de overhand, doch won hel
het liefelijke, blijde gevoel van dankbaarheid,
dat haar deed denken: Wat heerlijk, dat Kurt
nu bij mij is en niet in zijn oud tehuis! En
deze tijden, waarin zijne tante Lütte voor hem
de kussens opschudde, hem de medicijnen
in gaf, hem voerde en met hare zorgen om
ringde, waren voor den armen, kleinen jongen
dikwijls de heerlijkste herinnering.
Lütte dacht nu menigmaal: Het is toch ge
heel en al, alsof Kurt mijn zoon isl Onze wc-
derkeerige liefde en ons geluk zou ;ramers
niet grooter kunnen zijn. Ik kan me niet voor
stellen, wat eene werkelijke moeder meer zou
kunnen hebben dan ik!
In den beginne waren deze gedachten
slechts vaag bij baar opgekomen, zoo heime
lijk eventjes, en ze durfde ze niet eens bewust
denken, daar ze haar tc vermetel toeschenen.
Maar in plaats dat deze vermetelheid zien
liet bedwingen, gioeiüe ze. De natuurlijke,
\rije innigheid tusschen hen doorgloeide haar
dikwijls zoo stonk, dal hel trolsche gevoel van
geluk haar soms overmande.
Dan dacht ze aan alle moeders, die door
haar leven waren gegaan- Daar waren dc
vrouwen uit den Bunuiorper tijd: mevrouw
Ulfere, mevrouw 'lhiel, enz: Hier waren Irma
en de verschillende moeders barer leerlingen.
En verder was er hare eigen, dierbare ge
storven moeder.
Ja kou men wel ergens tusschen ccn van
allen en hare kinderen zulk een begrijpen,
zulk een niot-elkaar-iuee-levcii aamvijzen als
er tusschen haar en Kurt oeslona? Zc nam
zich voor, onpartijdig te zijn, en zocht overal
dc beste trekken uil op. Maar het results af
was toch niet schitterend.
Als ze met Kurt bij ae taicl zat, als ze bei
den, van ijver gloeiend, in zijn boek keken, en
hij uit oude gewoonte, al was het ook paeda-
gogiscli niet te verdedigen, zijnen arm -aarbij
om haren hals had gelegd, ducht zo ook nu
en dan, dat van al de kinderen, die zo kende,
er dit ook niet veel zoo uit eenvoudig dage-
lijksche gewoonte zouden doen. En daarna
maakte ze dc gevolgtrekking, dat zij, tante
Lütte, grooter genade was deelachtig gewor*
den dan alle moeders op aarde.
fmdt vervolgd*
