DE E EM LAN DER".
Vrijdag 12 Juni 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
TANTË LUTTÊ.
N°. 292
12da Jaargang.
(P
Hoofdredacteur) Mn D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Jfyt S maanden toot Amersfoort f
Idem franco per post 1.50»
Per week (met gratis vertekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afltonderfftke nummers - 0.05.
X>eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst v<5<5r 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT I.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer- 0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoelige bopalingen
tot het herhaald advertoeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene ciroulairo, bovattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Sliet voor Amersfoortsche
Pedagogen.
iWte/t zijn wij dankbaar, dat Jules Romaln
(fti reisavontuur te H-aBderwijik en niet te
Amersfoort befleefdel
JWJj hadden dan vooruit kunnen voorspel
len. dat de Franschje kranten nog 'bitterder*
houden igespot hebben dan zij nu deden.
En we zullen u vertellen waarom.
Op 'n Aprildag van dit jaar waren in een
van de zalen der Sorbonne te Parijs 'n aan
bal journalisten uit alle deel-ea van Europa
bijeen. Het -gezelschap had zioh In groepjes
gesplitst en er werd over alles en nog wat
geSxxxmd.
'Nu vinden -wij (Het heel leelijlc >om in den
vreemde kwaad ie spreken van je vader
land en daarom kunnen wij het eigenlijk nog
niet (goedkeuren, dat dn een van ,die groepjes
Hollander girng praten over de Amers
foortsche Bioscoopverordening.
Maar hij had er sucoes mee. Dat gaf 'n hi
lariteit en in bijna alle clubjes keerde men
zich naar den spreker om te hoor en wat
voor grappigs deze wel te vertellen had. In
'n -ommezien van tijd was hij het middel
punt van de lalgemeene belangstelling en tel
kens weer moest hij dat barbaarsch woord
Amersfoort" spellen, omdat allen in hun
ea'ktboékje -wilden opteekcnen den naam van
het „goede, kleine stadje, pn fhe si-de of thq
Zuiderzee", waar de vroedschap zoo'n va
derlijke zorg aan den dag legde over het
vermaak der jeugd.
Stel u nu eens voor, dat den Franschen
automobilisten te Amersfoort zoo'n
brute bejegening te beurt was gevallen
De naam werd natuurlijk terstond weer
'Opgediept uit de Zakboekjes en geestig als
de Franschen zijn, zouden ze stellig 'n bij
tende persiflage op Amersfoort en z'n bios
coopverordening uit (de pen geschud heb
ben.
Dat was heusch niet moeielijk geweest
Harderwijk is een van de weinige sleden,
die van 'n bioscoop verschoond zijn geble
ven. Maar a 1 s -er nu w-el eens een w'as en
als die kinderen, die het de vreemde"
-menschen zoo lastig maakten, ih die bios
coop geleerd hadden, -dat de da-mes niet over
al op z'n Harderwijksdh -gekleed gaan, zou
den zij dan de Franschen niet .met wat min
der verbazing na-gekeken en hen rustiger hun
-gang hebben -doen gaan?
Oribe-scbofte 'bejegening van vreemdelin
gen komt in ons land vaak voor; zelfs men
schen uit Amsterdam of -den Haag worden
in -kleinere pia atsen om hun kleeding ge
hoond door kinderen en ouderen, die niet
[weten, dat er nog 'n andere mode is dan de
hunne.
Juist de hiosooop kan hier verandering in
brengen en doet dat ook reeds. IVoo-ral voor
de minder -ontwikkelden is de bioscoop, dat
boek-in-heeld, 'n madhtiige beisdhavingsfactor.
In plaats van het bezoek te veibleden, zou
men best moeten aanmoedigen, desnoods on
der verscherping van het toezicht op de pro
grams.
Maar 't is waar wijzulten het wel mis
hebben want de Amersfoortsche Pedagogen
(zett-er, denk om de hoofdletter!) zien het
anders in en -die weten het. Journalisten hee-
ten leiders der publieke o-pinie maar ze zijn
slechte opvoedkundigen. Wordt niet in ieder
degelijk-ouderwetsoh gezin de krant buiten
het bereik der kinderen gehouden?
Da-ten wij dus maar eindigen. Anders ris-
keeren wij nog, dat ons gemeentebestuur 'n
verordening -gaat maken, waarbij het verbo
den wordt het Amersfoortsch Dagblad te le
zen.
En dat zou temmer zijn. Niet voor de
lezers, er bestaan ook nog .„zoete" kranten.
-Niet voor ons, het was misschien juist 'n goe
de reclame. Maar het zou jammer zijn van
den itijd en de moeite, want de gemeente
heeft nog zooveel andere 'dringende zaken
af 'te doen.
Politiek Overzicht.
Het kabïnet-Ribot en de
Fransche Kamer.
Heden heeft het nieuwe kabinet, dat door
Ribot is samengesteld, zijne eerste ontmoe
ting met de door de in April en Mei ge
houden algemeene verkiezingen vernieuwde
Kamer. Die ontmoeting zal dadelijk een strijd
uitlokken, waarbij het voor het nieuwe be-
wlifnd gaat oim leven of dood. Op -de voor
lezing van de verklaring, waarin het ministe
rie zijn regeeringsprogramma ontwikkelt, zal
dadelijk volgen een verzoek om het kabinet
te interpelleeren over zijne algcmeene poli
tiek. Dat verzoek zal natuurlijk worden toe
gestaan, en het debat, dat zich uit deze in
terpellatie zal ontwikkelen, zal besloten wor
den met eene stemming, waaruit zal blijken
of de Kamer met dit kabinet wenscht samen
te werken. Over den Senaat behoeft het mi
nisterie niet ongerust te zijn; daar is het ze
ker van den steun van eene aanzienlijke meer
derheid. Andem is het echter gesteld in de
Kamer.
De vereenigde radicale en radico-socialis-
tische Kamergroep maakt uit haar hart geen
moordkuil. Zij heeft reeds voordal de nieu
we bewindslieden zich definitief hadden ge
constitueerd tot een ministerie, vergaderd om
hare beslist afwijzende houding tegen het ka
binet te do-en kennen. Na eene rede van den
afgevaardigde André Hesse, die de vorming
van -dit kabinet als eene drieste uitdaging
kenschetste, werd een besluit genomen, waar
in verklaard wordt, dat deze groep haar ver
trouwen slechts kan schenken aan een mi
nisterie, „dat zijn steun uitsluitend zoekt bij
eene meerderheid aan de linkerzijde, en be
sloten blijft het programma van Pau te ver
wezenlijken." Dat is eene uitdrukkelijke oor
logsverklaring, die -nog verscherpt wordt
door een beroep op de partijdiscipline, di<?
aan de leden voorschrijft hoe zij moeten stem*
men.
Maar deze Kamergroep omvat niet alle ra
dicalen. Mannen ais Bourgeois en Belcassé,
die tot dusver onder de gezaghebbende lei-
dors van de radicale partij gerekend werden,
hebben in het kabinet zitting, en de samen
steller van het kabinet beroemt zich er op,
dat hij heeft tot stand gebracht wat hij zieh
heeft voorgesteld: een ministerie met beslis#
naar links geriohten koers. Hij heeft tot eeo
dagbladschrijver gezegd: „Ik heb mij meJ
opzet tot de meest geavanoeerde groepen
van de Kamer gewend, want ik ben van mee
ning, dat in den moeielijken toestand, waar
in wij ons bevinden, niet het zorgvuldig be
palen van de vertegenwoordigers der ver
schillende groepen in juiste verhouding tot
hunne getalsterkte, maar de vereenigkug van
„toutcs les bonnes volonlés" noodig was. Ik
hen hij voorbaat besloten de door de Laatste
verkiezingen duidelijk aangewezen politiek
te volgen. Hervormingen] zelfs stoutmoedige
hervormingen boezemen mij geene angst in.
Mijn eerste plicht, mijne grooLe zorg op dit
oogenbJik is, aan het land het vertrouwen
terug te geven. Met dit doel is heL noodig,
onzen geschokten financieeien toestand te
herstellen door een complex van middelen,
die ik op de tribune van de Kamer zal me-
dedeclen. De legerwet moet bullen de debat
ten geplaatst worden, die op dit oogenblik
geen praktisch doel kunnen hebben en het
gevaar zouden doen ontstaan, de groote zede-
Lijke uilwerking, die de aanneming van de wel
heeft gehad, te verzwakken en te vernietigen.
Wij verhelen ons niet de moeielijikheden van
onze taak. Wij hebben ze allen onder de oogen
gezien met liet vertrouwen, dat de samenstel
ling van het kabinet en de duidelijkheid van
zijn regeeringsprogramma niet in gehrekc
zullen blijven, de instemming van het par
lement te vinden."
De vraag is nu of de samensteller van het
kabinet nieL te optimistisch is in ziju oordeel.
Uit de houding van de parlijgroepen en de
taal van hunne organen in de pers zou men
moeten opmaken, dat de geheele uiterste lin
kerzijde als één man zich zal doen gelden om
het kabinet ten val tc brengen. Als alle jeden
trouw blijven aan het parlij-wachtwoord, dan
is er eene meerderheid, die tegen het kabinet
zal stemmen. De vereenigde socialisten bren
gen hunne honderd stemmen allen uit tegen
het kabinet-Ribot. Van de repu-blikeinschc so
cialisten wordt hetzelfde verwacht, en de
Radical beschouwt het als van zelf sprekend,
dat de vereenigde radico-socialisten zich
eveneens zullen gedragen. Bij die groep zijn
thans 178 leden ingeschreven. Te zamen lellen
de drie groepen van de uiterste linkerzijde 3ül
leden. Dat is juist de heifl van de Kamer.
Maar zal de samenstemming tusschen de drie
groepen zoo volkomen zijn, dat geen man ach
ter blijft? Up die vraag zal dc stemming aan
het einde van het heden beginnende interpel
latie-debat het antwoord moeten leveren. Zij
zijn eensgezind in den wil om dc belasting
hervorming aanstonds ter hand te nemen en
zich tegen elke verdaging te verzetten. In dat
opzicht maakt het kabinet-Ribot liet radicale
programma geheel lot het zijne. In de kwestie
van den driejarigen diensttijd beslaat geene
eensgezindheid. De radico-socialisten zijn hier
omtrent verdeeld. De kleine helft van hen, een
tachtigtal, hebben zich tegenover hunne kie
zers en tegenover de socialisten, die in den
afgeloopen strijd aan de slembus hunne bond-
genooten waren, verbonden het herstel van
den tweejarigen dienst te verlangen. De
overige honderd hebben zicli alleen verhon
den te streven naar eene geleidelijke vermin
dering van den diensLtijd, voor zooyccI die
mogelijk is zonder verzwakking van Frank
rijks weerbaarheid. De combinatie van Viviani
was op dien grondslag opgebouwd; nu zij
mislukt is, meent Ribot zonder gevaar een
stap verder te kunnen gaan en de onaantast
baarheid van de driejaren-wet te kunnen voor
opstellen. Hierin heeft het kabinet-Ribot de
rechterzijde, wier steun hij niet kan missen,
voor zich. Of hij de geheele uiterste linkerzijde
tegen zich zal hebben, zal de stemming aan
het einde van het heden beginnende interpel-
lailie-debat moeten uitwijzen.
In de wandelgangen van de Kamer zijn de
meeningen over de kansen, die het ministerie
heeft om levend uit dezen strijd te komen,
verdeeld. Men is 'l er vrij wel over eens, dat als
het lcahinct-Ribot een gunstig Kamervotum
krijgt, het geene groote meerderheid zal halen.
Maar er wordt bijgevoegd, dat dit voor den
levensduur van het kabinet weinig beteekent.
Onder de ministerlën, die elkaar zijn opge
volgd in hel bewind, zijn er, die hunne loop
baan met eene zeer geringe meerderheid zijn
begonnen. Een voorbeeld daarvan levert het
kabinet Waldeck-Rousseau.
Duitschland.
Berlijn, 11 Juni De groollliertog van
Mecklenburg-Strelitz is 'heden avond om 8.17
overleden.
(Adolf Friedrich. groothertog van Mecklen-
burg-S'treliitz, was geboren te Neu-Strelitz
den 22en Juli 1848. De bcriahlen van de
laatste dagen over zijn toestand deden het
einde verwachtena Ilij was gehuwd met Eli
sabeth prinses van Anhalt. De erfgrootherlog
Adolf Fricdriah, die hem opvolgt, is den 17en
Juni 1882 geboren en is nog ongehuwd.)
Leipzig, 11 Juni. Het Reichsgericht
veroordeelde den bureau-assistent Rosenfeid
wegens verraad van militaire geheimen tot 15
jaren tuchthuisstraf, tien jaren eerverlies,
1U.OOO mark boete, bij wanbetaling te vervan
gen door acht maanden tuchthuisstraf, en
plaatsing onder politietoezicht. De veroordeel
de heeft in de jaren 1911 tot 1913 geschriften
en boeken en andere voorwerpen, die in hel
binnen- en buitenland moesten worden geheim
gehouden, verraden aan een Russischeu be
richtendienst.
Frankrijk.
P a r ij s, 11 Juni. De Kamergroep van de
vereenigde socialisten besloot in hare verga
dering van heden morgen, dat zij bij de stem
ming over de motiën, die zullen worden in
gediend in het debat over de interpeliatiën
over de algemeeiie politiek, tegen de regee
ring zal stemmen. Dc groep zal echter onder
dc debatten geene stelselmatige obstructie
voeren.
P a r ij s, II Juni. In de regeerii^gsverkla-
riiig, die morgen in de Ivamers zal worden
voorgelezen, zal de regeering haar besluit
doen kennen om slechts op eene republi'kein-
sche meerderheid le Steunen, -Bij gebreke
daarvan zal zij aftreden.
Het knibinel-Ribot is hel 56e van dc derde
republiek en het vierde, dat de heer Pbincaré
gedurende zijn nog niet anderhalf jarig pre
sidentschap le benoemen liccft gehad. Van dc
twaalf ministers waren zeven reeds vroeger
minister, n.l. Ribot, Bourgeois, Delcassé.
Qhaulemps, Pcylral, Gémcntcl en Dupuy;
gedeeltelijk waren zij 't reeds meermalen. Zij
behooren tol de meest bekende personen van
het Fransche politieke leven. Vijf ministers
nemen voor het eerst doel aan de regecring
Dit zijn de hceren Dessoyc, Maunoury, Rt-
viLle, Dariac en Abel.
De minister van onderwijs Dcssoye is sedert
acht jaren lid van de Kamer. Hij heeft zich
hoofdzakelijk bemoeid met ondci wijsvragCD
en was voorzitter van den Franschen lands
bond voor het leekcn-ondorwijs. Maunoury,
de minister van koloniën, van huis uit advo
caat, is sedert vier jaren afgevaardigde; hij
heeft zich tot dusver niet voorgedaan als spe
cialiteit in een dor vraagstukken van het
openbare leven cn had even goed iedere an
dere portefeuille op zich kunnen nemen dan
die. van koloniën. Dc heer Réville is sedert
elf jaren afgevaardigde en was voorzitter van
de commissie der Kamer voor dc tolverdra
gen. De lieer Dariac-, de Benjamin van hel ka
binet, is 46 jaren oud. Hij is vroeger ambte
naar geweest en was laatstelijk inspcclcur-
goneraal bij hel ministerie van landbouw.
Van dc Kamer maakt hij deel uil sedert vier
jaren. Dc heer Abel, die op het laatste oogen
blik in hot kaïbinot werd opgenomen, toen
door de weigering van Nou!ens om minister,
van oorlog tc blijven, eene verschuiving van
de portefeuilles noodig werd, is afgevaardig
de van hel departement Var. Ook lxij heeft
eersl sedert 1910 een zetel in dc Kamer. Hij is
van beroep advocaat en heeft do aandacht
op zich gevestigd door <le rapporten, die hij
heeft opgesteld over den toestand van het
vlootpersoneel.
Als Noulens niet op hel laatste oogenblik
zich had teruggetrokken uil de combinatie,
zou hel vorige kabinet een vertegenwoordi
ger in het nieuwe hebben goliad; nu is het
kabinct-Doumergue in 't geheel niet daarin
vertegenwoordigd. Geen lid van de Kamera-
groep der vereenigde radicak-n en radico-
socialisten heeft zitting in liet kabinet. Maar
ook heeft geen van de nieuwe ministers deei
uitgemaakt van de „fédéralion des gauclies",
de nu ontbonden schepping van Briand en
Barthou.
De samensteller van het kabinet is lid van
de Académie frangaise. Van de vier hoogste
waairiigheidsbeklccders in de Fransche re
publiek hebben de president der republiek,
de voorzitter van de Kamer en de minister
president zitting in die geleerde vergadering.
Alleen de voorzitter van den Senaat geniet
die eer niet.
De heer Viviani heeft, nu zijne ministericeïc
combinatie is mislukt cn hij hot minister-
ambt kwijt is, dc toga weder aangetrokken
en de advocatenpraktijk hervat.
Engeland.
Londen, 11 Juni. De eerste minister
Asquilh deelde in heL lagerhuis mede, dal als
de leiders van de oppositie in het hoogerhuis
dit wcnsclilen, hel wetsontwerp tot amendee
ring van de Ilomerule bill zou worden inge
diend voordat daar de hill voor de Lwecde
lezing aan de orde werd gesteld.
In den loop van hel debat over de bcgroo-
Ilet is niet de vraag hoe den tijd door te
komen, maar hoe hem nuttig te besteden.
29
door MARLE DIERS
Schrijfster van
Dokter Joost en zijne zeven zoirgen", enz
vertaald door Cato W. Westenberg.
Het huisje aan de stadsweide lag niet ver
yan 't station voor deze beiden, die gewoon
waren aan grootsteedsche alstanden. Langs
het huisje liep de wandelweg naar BenLhoip
en Kestendorf, in welken weg de wagen®
diepe sporen hadden achtergelaten.
vVat nook men hier, dat er dicht hij een
\eld kort geleden geploegd was! Op den ak
ker rechts van den weg liepen paarden voor
eenen ploeg. Voor hel huisje stonden hooge
•hazelaars, ze reikten tot aan de bovenste ven
sters, die hun zouden toebehooren.
Tante Lülte bleef staan. Alle zorgen en alb
angst hadden haar verlaten. Ze dronk de
reine lucht in, en haar hart opende zich wijd
Zacht legde ze den arm om den schouder
van haren jongen. „Kurt hier ben je in 'i
beloofde land!"
DaL in Sötensand niemand meer Ghrista
Thomasius kende, dat beliefde werkelijk
haar hart niet le bezwaren, er kwamen eigen
lijk meer menschen. dan haar lief was.
Wat er plotseling niet al voor oude ken
nissen opdaagden! Er kwamen menschcD
waarmee ze, toen ze in Buntliorp woonde,
nooit had omgegaan, en die nu eensklaps de
den, of ze baars gelijken waren. De oude
mode, dat de nieuw aangekomene eerst hij
diegenen visites maakt, met wie hij gaarne
zou omgaan, gold nu plotseling niet meer
Dat kwam, doordat de vrouw van
den rector van het gymnasium en de vrouw
van den dominee op eenen goeden keer het
„jonge meisje" opgezocht hadden, om haar
liane moederlijke hulp aan (te bieden, toen
Ghrista deed, alsof ze evenals eene slak in
haar huisje wreg wrou kruipen.
Van nu af was de toegang tot haar vrij. Men
behandelde haar niet meer als een gewoon
mensch, maar als een interessant uitzonde
ringswezen, dat tentoongesteld wordt Chrisla
moest eindeloozc redeneeringen, meest alle
zeer flauw en zinloos, aanhooren. Het praatje,
dat het haar eigen jongen was, waarmee ze
was gekomen, had ook eenen tijd lang in "het
stadje de ronde gedaan, doch was dan echter
door den rector Meysing, die met professor
Hollz -over haar gecorrespondeerd had, met
kracht weersproken. Om het onbeschermde,
onervaren meisje, voor wie hij eenen tamelijk
grooten eerbied koesterde, voor hare mede
burgers te reliabiliteeren. had hij haar zijne
vrouw toegezonden, waarvoor hem iniussclien
Ghrista, die den waren grond niet kende on
slecht® de onaangename gevolgen er van er
voer, zeer weinig dankbaar was.
In den eersten tjjd, toen de bezoeken van
de getrouwde en ongetrouwde dames van
Sötensand met de indringerige vragen cn
allerlei vertrouwelijkheden, waarom Ghrista
niet gevraagd had, elkander met toenemende
snelheid opvolgden, had Clirisla menigmaal
zooiels als berouw, uit Berlijn, waar- men
haar toch met rust gelalen had, weggegaan
Lc zijn. Ze was door hare veeljarige zelf
standigheid een mensch geworden, die zich
in dezen kleinzieligen geest, in deze soort
van belangen en opvattingen niet meer kon
schikken. Ze moest tot hare verbazing be
merken, dat bijna al hare bezoeksters hij haar
zochten naar de eene of andere bijgedachte,
die achter ha-re handelwijze zal. Iiel eenvou
dige feit was een holle klank voor ze dat
"begrepen ze niet.
Ghrista had niet veel geduld met deze be
krompen zielen. Als ze hare geheele -verhui
zing niet waardeloos wou maken, dan moest
ze Lrachlen, van deze visites, die haar van
haren kostbaren tijd beroofden, in 'l vervolg
verschoond te blijven. Hel gelukte haar ook,
want in den grond waren de menschen hier
even lichtgeraakt als elders. Doch nu had
ze zich daarvoor het genot op den hals ge
haald, dat ze op straat gepikeerde gezichten
ontmoette, die zich afwendden ,uls het tijd
werd voor groeten.
Met de oude dames, die haar het eerst be
zocht hadden, en ecnige bekenden van vroe
ger bijvoorbeeld met mevrouw Thiei, dc
schoonmoeder van Heino Ulfers mocht ze
intusschen den omgang niet afbreken, reeds
ter wille van Kurt niet. Nu begreep zc ook
weer de wetten ecner kleine stad: Irek u
terug, en men laat u links leggen- Ze mocht
hier geene bijzondere rol spelen, doch moest
zich naar de-omstandigheden schikken. Boven
dien was ze ook van de algemeeue opinie, om
de privaatlessen, eenvoudig geldelijk afhan
kelijk en ze had geene gelegenheid, de ypor-
name. trotsche dame uit te 'hangen.
Het viel haar niet gemakkelijk, zich te
schikken, ze had het verleerd, al le veel met
vreemden rekening te houden. Haar jongen
en haar jongen en haar jongen: dat was hare
wereld.
Op zekeren dag zat de goede, oude mevrouw
Tliiel naast haar op de gebloemde sofa ui
praatte naar hartelust. Het w as een stralende
zonnige Zondag, en Christa verlangde ,er
vurig naar, met Kurt aan den slootkant der
stadsweide te zitten en den wind door haar
haar te laten spelen. Maar mevrouw Thiei
dacht, dat het dien dag Zondag was tn dal
juffrouw Christa vrij had, cn dal het dus
juist een mooie tijd was voor ©en gezellig
praatje.
Liitle wist nu reeds van alles: daL er bij de
familie Ulfers op Kestendorf maar een jongen
was, dat de overigen heel jong gestorven
waren. Dat kwam waarschijnlijk, doordal
Flora na de eerste bevalling voortdurend
ziekelijk was. Ze had hel wel goed zeker,
dat had ze maar juffrouw Christa wist
het toch ook wel: de schoonmoeder och
ja, ze zou maar liever niets zeggen. Jlet was
echter wel treurig voor Heino, altijd eene
zieke vrouw te hebben maar och, dat kwam
toah vaak voor. Maar het was toch pijnlijk,
als men het haar steeds zoo liet merken -
Heino natuurlijk niet maar juist die cudc
mevrouw Ulfers en Frida ook
En ja, Frida, die had natuurlijk ook geenen
man gekregen. Dat had men haar wel van te
voren kunnen zeggen.
Toen dat haar ontsnapt was, kreeg mevrouw
Thiei plotseling eenen grooten schrik, dat ze
niet fijngevoelig \\as geweest cn van „geenen
man krijgen" gesproken had, hier, bij juffrouw
Thomasius. die toch ook ai dertig jaar was.
Ze verontschuldigde zich met eenen omhaal
van woorden, wat hare fout nog veel opval
lender maakte.
Maar met juffrouw Ghrista was dat toch
een heel ander gevaL Die kon nog wel tien
kecren trouwen, zoo knap en zoo jong zag
ze er nog uit. Laatst nog had de zoon van.
den rijken 'brouwer Mietkkc ze wist wd,
die lichtzinnige Max gezegd, dat ze er uil
zag ais eeu zeventienjarig meisje. Ja, als ze
oien grooten jongen ma-ar weer wou weg
zenden. Dat was toch maar een onnoodige last
voor haar en zoo ontging liaar dc beste par
tijen.
Ze zag er daarbij zoo moederlijk bezorgd
uit met liaar goedig, eenvoudig o-ud gezicht,
dat Christa, vergetend, dat ze overgenoeg
had van zulk soort gesprekken, plotseling
hare rimpelige handen greep, die als leder
waren van het vele werk, hetwelk er mee
verricht was, cn met eenen wannen toon in
de slem tol haar zeidc, dat alle gedachten aan
liefde en trouwen voor haar rectus lang voorbij
waren, cn dat zc er niet naar verlangde, door
jonge mannen voor knap en begeerlijk te wor
den gehouden. En daarna begon zc zachtjes
en stil van haar eigen geluk te vertellen.
zoo stil, alsof ze het zich zelf vertelde. Ze
vergal den buiten wachtenden jongen en dm
zonneschijn cn den wind, die over dc sloolcn
in het veld woei en door de bloeiende strui
ken streek. Voor den eersten keer uitte ze in
woorden, wat er in haar hart omging, en ze
wist niet meer, tot wio ze sprak zc wist
alleen, dat het eene oneindige heerlijkheid
was, eens van hel geluk van haai le\cn eu
haren grooten rijkdom tc spreken.
Wordt vervolgd.
