DE E EM LAN DER".
Woensdag 17 Juni 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
TANTE LÜTTE.
N°. 296
12do Jaargang.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
J»
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
(Ier 8 maanden voor Amersfoort f l.OO*
Idem franco per post1.50#
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en
Feestdagen.
idvertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en beriohten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.f 0.50
Elke regel 0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handol en bedrijf bestaan zeor voordo el ige bepalingofi
tot het herhaald advertoeren in dit Blad, bij abonnement
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Hen wissel om!
De quaestte van de ge oorloof diheïd van
Juinat nat de geineén'te-bedrijven is weer aan
de orde van dein dag.
Ter •vergadering van de vrijz.-dem. raads-
ledin, eenige dagen gëleden te Amsterdam
gehouden, vormde zij wel de hoofdschotel.
lEn toen onlangs de S. D. A. P. in Aimicitia
'h groote meeting belegd bad, welke meer
sensatie beloofde dan gal, werden er orato
rische bommen en granaten gesmeten naar
ons gemeente-gasbedrijf, dial art zoo menige
zoete winste opleverde.
Als men die hommen en grana/ten, dal ge
vaarlijke speelgoed, Wil opbergen, srtelilen wij
ons gaarne aan de zijde van de tegenstan
ders der bedrijfswinsten. Altba-ns zoo deze
Winsten minder aan den igrooten omzet dan
aan de booge tarieven te danken zijn.
Vrees niet, geduldige lezer, dat bier 'n
'éfccademisch beloog zal volgen, 'n Dagblad,
Van weiiks lezers uit Ier aard slechts 'n zeer
geding percenBajge in dergelijke onderwer
pen behung stelt, is allerminst de aangewe
zen plaats daarvoor. Trouwens, wij zondig
den eigenlijk reeds te vaak, want meermalen
hebben wij de laatste jaren ons standpunt in
dozen in <ïit blad uiteengezet. En we zijn nog
Met va® gevoelen veranderd.
Of pnen nu al spreekt vain „belastingein"
of van „retrdbutiën" juridisahe anders ah eli
ding, bij voorkeur gehanteerd door ban, die
liét roet hun theorie op 'n accoordje pogen
le gooien óe naam kan ons niiemandial
s oh eden, omdat het feit maar lajl 'be vast staat,
dat fltaj boo ge tarieven de smalle gemeente
liet kind win dé rekening Is.
I De S. D. A. P. groeit (hiér- natuurlijk in.
Gelijk zij zich werpt op aües wat de heden-
Jdaagsche maatschappij kan 'ontwrichten, zoo
llaat zij geen gelegenheid voorbijgaan om 1
bulderen over den diefstal taan de armeren
gepleegd ten einde de rijkeren te bevoordee-
'len. Zij broken wel af maar brengen de zaak
géén stop verder tot (te oplossing. Kregen
zij ïn de eone of andore gemeente hun zin
i werd daar plotseling 'n aanzienlijke ta-
i leis vermin dering ingovoerd, -de gevolgen
waren niet te voorzien; het zou 'beginnen met
belasting vortwee-daüeduibbclLng, verdrijving
van ide gegoede hunger ij, ondergang van den
middenstaaid en wie weet wait nog meer.
'De vrijzinnig-democraten gevoelen zich in
het naufw komen tusschen theorie en prak
tijk, en zoeken 'n formule om bekle met
elkaar te verzoenen. Maar wtat word/t daar
mee nu bereikt?
Alleen dait. dat men langzamerhand de
ooigen gaat sluiten voor het verkeerde en
zwart "wil gelooft.
Neen, men debattcene niet te veel over
KÖt vraagstuk, men zoeke niet naar acaoord
cxf formule.
iBkdons ligt de oplossing.
Bij den huidige 11 financieelen toestand der
gemeenten lis geen uitkomst mogelijk. Er
moet eerst 'n geheele omkeer komen
De rijUcswetgjcver logge den wissel om,
dan eerst kunnen de gemeenten op het goede
spoor kamen.
PoimeK vjverzicht.
De Grieksch-Turksche
spanning.
Minis t er - president Yenizeios heelt in de
Grieksohe Kamer ernstige woorden gesproken,
die, als men ze geheel naar de letter moest
opvatten, de vrees zouden doen opkomen, uat
een derde Balkanoorlog in 't gezicht is. Maar
om die vrees lot werkelijkheid te maken,
zouden op die woorden daden moeten volgen,
en die zijn lot dusver uitgebleven.
Uit de berichten, die uit Athene zijn geko
men, blijkt, dat men daar tot groote opgewon
denheid is gebrachl door de landverhuizing
van de Grieken uil Klein-Azië, die veroor
zaakt wordt door de onder de bevolking te
gen hen heerschende vijandige stemming. De
GriekscEe gezand le Konstantinopel heeft
daartegen krachtige prolesten doen hooren en
gewaarschuwd, dat men de zaak niet tol het
kritieke punt xnoost laten komen. Maar een
ultimatum of iets wat daarop gelijkt, is niet
gesteld en het schijnt ook niet, dat dit voor
eerst zal gebeuren. De Porie is zich blijkbaar
wel er van bewust, dat krachtiger maatrege
len «noodig zijn tot bescherming van de Griek-
sche bevolking in het Turksche rijk, en in de
diplomatieke kringen te Konstantinopel
schijnt men van de oprechtheid van hare
voornemens en van hare bemoeiingen over
tuigd te zijn. Maar het is noodag, dat dit ge
schied* met de vereischte energie. De in haar
ontstaan wel begrijpelijke volksbeweging heeft
reeds tot ernstige buitensporigheden geleid,
en het is zeer igewenscht, dat die zich niet
herhalen.
Overigens zou het onjuist zijn, als men zich
de Grieken voorstelde als uitsluitend de lij
dende partij. Er wordt hier aan beide kanten
gezondigd. Tegenover de Grieksche bezwaren
over de geweldpleging tegen de Grieken in
Klein-Azië staan Turksche bezwaren over de
behandeling van de «mohammedanen in Mace
do-nde. Ook Bulgarije klaagt, zooals bekend is
levendig over de slechte bejegeningen, waar
aan zijne srtamgenooten bloot stuan in het
nieuwe Grieksche .gebied. Dit maakt het raad
zaam voor de Grieksche regeering, die met
het oog op de openbare meening in haar land
zich de klachten van de Klein-Azialisohc Grie
ken ernstig moet aantrekken, om toch in de
handelingen, die zij met dat doel onderneemt
maat te houden. Anders stelt zij zich er aan
bloot, dat haar eigen zondenregister haar
wordt voorgehouden.
In Loaidensdhe kringen heersebt de opvat
ting, dat de Grieken als erkende meesters in
de kunst van bluffen er op bcdöcht zijn de
mogendheden in het belang van de handha
ving van den vrede voor hunne bijzonder
belangen te spannen.
Dat men in Athene reeds met de gedach
van een oorlog speelt, behoeft geene verwon
derinig te wekken, want men voelt zich daar
zeer sints den gunstigen afloop van de beide
Balkanoorlogen, waarin Griekenland wol de
gemakkelijkste rol te vervullen heeft gehad,
maar die met gebruikmaking van de omstan
digheden flink en handig ten uitvoer heeft ge
legd. De versterking van de Grieksche
vloot, die sedert is .geschied, laatstelijk nog
door den aankoop van twee Amerikaansche
oorlogsschepen, heeft het: zelfvertrouwen van
de Grieken zoo doen stijgen, dal zij zich haast
voelen als eene groote mogendheid. Wanneer
men dit alles i/n het oog houdt, dan is het
wel begrijpelijk, dat de Grieksche regeering
am tegen Turkije met zulke krachtige woor
den te velde trekt. Maar van builen gezien,
schijnt de toestand nog geenszins zoo kritiek
le zijn, dat men orccds aan een ultimatum of
aan eene gewapende botsing zou moeten den
ken. Het hoofd van de regeering te Athene
heeft zich doen kennen als een -bij uitstek
praktisch staatsman, die in zijne handelingen
maat weet te houden. Men mag hem dus ze
ker wel zooveel beleid en doorzicht toeken
nen, dat hij de zaken niet tot het uiterste zal
drijven en zich zal spiegelen aan de onder
vinding, die zijn vroegere Bulgaarschc bond
genoot heeft opgedaan.
De Nordd. Allg. Zeilunig schrijft in hare
Wochen-RuncLsch.au: ,,Dc Grieksche regeering
en de Porie toonen den ernstigen wil, dit ge
schil bij te leggen en het in gevaar brengen
van den vrede, welks instandhouding in het
belang van de beide partijen ligt, af te wen
den." Daarin ligt eene loftuiting maar tevens
een ernstige wenk opgesloten.
Duitschland.
N e u-S t r e 1 i l z, 16 Juni. In de slot
kerk zijn de groothertogelijke familie en de
bloedverwanten waaronder prins Hendrik
der Nederlanden cn de vertegenwoordigers
van de andere bondsyorsten, tie vreemde re
geeringen, den rijkskanselier en depulatiën
van verschilicn-clo regimenten verzamriu
voor de uitvaart vam den overleden groot
hertog.
De keizer kwam om 12.40 met oen extra-
trein om deel te nemen aan de rouwplechtig-
hci'd. De keizer en de groothertog reden naar
het slot en begaven zich van duar te voert
na de slotkerk. De keizer legde oen krans
op de kist. De groothertog vergezelde den
keizer, nadat de plechtigheid was volbracht,
naar het station, vanwaar de keizer om twee
uur weder vertrok.
Berlijn, 16 Juni. Het huis van afge
vaardigden van den landdag verwierp heden,
overeenkomstig het advies van de huishou
delijke commissie, een voorstel van den soci-
aal-demooraat Braun tot schorsing Yan de
disciplinaire vervolging, die bij het eere-ge-
reclitsliof te Leipzig van den advocalenstand
aanhangig is tegen den afgevaardigde Lieb-
kneclit, wegens beleedigmg van den keizer
van Rusland. Alleen de sociaal-democraten
en do vrijzinnigen stemden voor hot voorstel.
Nadat de sprekers van de rechterzijde, het
centrum cn de nationaal-liberalen zich tegen
het voorstel hadden verklaard, gaf eene rede
van den sociaal-democraat Haenisch aanlei
ding tot heftige tooneelen. Deze spreker deed
toomelooze aanvallen op het huis van afge
vaardigden cn verwekte daarmee groote ver
ontwaardiging aaai do rechterzijde. De on
dervoorzitter, die do debaitem leidde, riep den
spreker driemaal tot dc orde. Ook de afge
vaardigden Braun en Hoffmann wei-don tot
de orde geroepen, omdat zij, toen die maat
regel voor do tweede maal tegoii Haenisch
werd toegepast, onbehoorlijke dingen riepen.
De nationaal-liberaal Fricdberg protesteer
de, onder de levendige instemming van de
vergadering, tegen dc ernstige verdachtma
kingen en persoonlijke beleedigingcn, die de
sociaal-democratische leden zich tegen het
huis veroorloofden. De afgevaardigde Paul
Hoffmann werd ook hierbij wegens eene iu-
teuruptde tol de orde geroepen.
De beide huizon van den landidag zijn heden
bij keizerlijk besluit tot den lOcn November
verdaagd.
Luxemburg.
Luxemburg, 16 Juni. De uilslag van
de herstemmingen voor den landdag is gun
stig voor dc liberalen.
Met dc twee liberalen, die bij de eerste
stemming gekozen zijn, hééft het bldk twaalf
plaatsen. In het gehecle land winnen dc ka*
holleken twee plaatsen in "Wlllz, een in Ech-
iernach, een in Mersoh; zij verliezen oen in
Luxemburg cn twee in Esch.
België.
Brussel, 16 Juni. De internationale par
lementaire conferentie voor handelsrecht zal
den 18en, 19en eii 2Ucn Juni hier bijeenk men
onder voorzitterschap van den staatsminister
baron Descamp. De koüing zal uit Ostendc
terug komen voor de ontvangst van de gedele
geerden uit het buitenland., onder wié vele
personen van gezag zijn.
Frankrijk.
Par ij s, 16 Juni. De ministerraad ver
gaderde heden in liet Elysée en keurde den
tekst van de regeeringsverklaring goed.
De regeering drukt haren wil om haar gezag
slechts te ontleenen aan eene uitsluitend re-
publikeiiiscke meerderheid. Uit zich zelf le
vende, weigert zij de directe of indirecte mede
werking van de partijen der reactie aan te
nemen.
De verklaring verzekert, dat het onmiddcl
lijk te verrichten werk dc leening is, die moet
worden gevoteerd, zelfs voor de begroeiing.
Daarna echter moet men door den Senaat doen
aannemen hel door de Kamer aangenomen
ontwerp tot instelling van eene progressieve
algemeene inkomstenbelasting. De regeering
verzoekt den Senaat de inlijving van dit ont
werp in de wet op dc middelen van 1914 te
handhaven. De regeering is voornemens in dc
onlwerp-begrooting van 1915 eene progres
sieve belasting op hel kapitaal op te nemen.
De verklaring zegt verder: Een der hoogste
plichten van de regeering zal zijn te volhar
den hij de sinds lang door de republiek ge
volgde buitenlandsche politiek. Wij zullen het
bondgenootschap ontwikkelen, dat vruchtbaar
is in gelukkige resultaten en bevestigd is dooi
den toots van den lijd, te midden van de sym
pathie, die de beide volken, alle twee aan den
vrede gehecht, vercenigt. Wij zullen ook ont
wikkelen de volmaakte goede verstandhou
ding, die ons verbindt met de machtige na
burige natie, die door het onlangs gebrachte
bezoek op nieuw schitterend bekrachtigd is,
en de goede betrekkingen met de andere re
geeringen. Maar niet alleen uit het bondge
nootschap, de entente en dc goede betrekkin
gen trekt Fraukrijk kracht; liet trekt die uit
zich zelf.
De wel, die den militairen dienst vcrlengl,
is niet alleen voldoende lot verzekering van
do landsverdediging. Dc regeering zal een
samenstel van wetsontwerpen indienen tol re
geling van dc militaire voorbereiding der
jeugd en de organisatie van dc rcservcn.
Eerst wanneer <le tocpasing van deze wets
ontwerpen hunne veiligheid zal hebben aan
getoond, en rekening houdende met de be
hoeften van <lc landsverdediging, zal tie
regeering eene gedeeltelijke verlichting van
de militaire lasten kunnen voorstellen.
De verklaring drukt verder op dc noodza
kelijkheid on herziening der kieswet, verde
diging van den leekcnslaat cn maatschappe
lijke hervormingen.
P a r ij s, 16 J u n i. Bij dc voorlezing van
de rcgeeriiigsverklaring werd de zinsnede,
he trekking hebbendé op den driejarigen
diensttijd, luidruchtig toegejuicht door het
centrum en door vele afgevaardigden van de
luiker/ijide; de socialisten vielen den minister
president aam. De overige zinsneden werden
ontvangen mei hetuigingvsn in verschillenden
zin.
Van verschillende banken gingen protesten,
op, toon Jaurès cea requisitoir uitsprak te
gen dc dricparenwct. Het waren haast alleen
de socialisten, die hem toejuichten.
Toem Viviani gereed was met de voorlezing
van d<e regeeringsverklaring, werd hij leven
dig toegejuicht op idle banken, behalve die
vam do veroenigdc socialisten cn dc rechter
zijde.
Thierry-Gazes en Jaurès iivlerpelLeeixleci dc
regeering. De eerste drukte op de noodzake
lijkheid om den terugkeer tol den tweejaren-
wet voor te bereiden. Jaurès behandelde in
zonderheid de herziening van de kieswet en
de ünancieele kwestie.
Viviani verklaarde, dat hij de regeering en
kel had aanvaard om dé tegenwoordige
moeielijikhödon op te lossen, llij stelde zich
ter beschikking van de Kamer voor dc her
ziening van de kieswet. Heden avond nog zal
hij het leeningsontwerp indienen en liij zal
v erlangen, dat dc i n komst cn J>ela s I i ng in de
begroottegswet zal worden opgenomen. Wal
de legerwet betreft, zegt hij, dal die niet on
aantastbaar is. Die kwestie zal gesteld kun
nen worden, wanneer de omstandigheden dit
zullen toelaten; niaar als hij in October 1915
aan liet bewind is, zal hij dc lichting 1913
niet naar huis zonden. (Langdurige toejui
chingen. Protesten van de socialisten Dc mi
nister-president ontvangt de gelukw enschen
van talrijke afgevaardigden.)
Van dc ingediende moticn van orde aan
vaardt Viviani die, welke is voorgesteld door
Breton, Treignicr en Iriart d'Etchéparc. Hij
vraagt voor die motie don voorrang bij de
stemming cn stelt daarbij de kwestie van
vertrouwen. Deze motie luidt aldus: „Dc Ka
mer, vertrouwende oip dc regeering om eene
politiek toe te passen, gegrond op de een
dracht van do republikeinen cn steunende
op eene uitsluitend rcpublikcinsche maerder-
heid, eLke toevoeging weigerende, gaat over
tot de orde van don dag."
In antwoord op eeno vraag verklaart Vivl*
ani, dat zijne uiteenzettingen volstrekt geen
twijfel laten bestaan omtrent de legerwet. Hij
heeft zijn programma zonder dubbelzinnig
heid uiteengezet en verzoekt de Kamer eveo
duidelijk zioh uit te 9preken.
De jacht naar het genot is vaak niet anders
dan de vlucht voor het geweten.
33
door MARIE DIERS
Schrijfster van
Dokter Joost en zijne zeven zorgen", ftnz
vertaald door Cato W. Westenberg.
„Kurt ik ben bezig je boeltje te pakken
mompelde ze onduidelijk, omdat ze voelde,
dat ze iels moest zeggen, 't een of 't ander,
ander zou ze zich niet meer kunnen inhou
den. „Het is nu eenmaal beter ik zal het ook
wol op school gaan zeggen
Weer trof het liaar, hoe merkwaardig ver
anderd zijn gezicht er uit zag. Hij schreide
onmin als zij. Zij had een gevoel, alsof bij
m dit enkele kwartier gegroeid was.
„Vaarwel, tante Lütle zei hij weer met
Cuo vreemde, harde, bijna onverschillige stern
Jk moet met Moeder meegaan. Dat is nu
eenmaal zoo."
Teen, terwijl ze zich raidden in den af
grond van hare doffe wanhoop bevond, greep
haar een plotselinge, hevige schrik aan. Al
het bloed stroomde naar haar hart terug. Ze
omklemde den arm van den jongen zoo ste
vig, alsof hare handen tangen waren.
„Maar toch niet dadelük, Kurt maar toch
niek dadelijk!"
Hij verbleekte, de uitdrukking van zijn ge
zicht werd evenwel niet anders. „Moeder wil
hier niet overnachten," zei liij. „Wij kunnen
vanavond nog in Berlijn zijn."
„Maar de trein gaat immers al over
„Ja, over twintig minuten zei de jon
gen.
Voor hij ging, keek hij alle voorwerpen in
't vertrek nog lang aan. Ghrista zag in adom-
looze spanning, hoe zijne trekken verander
den, hoe zijn geheele lichaam begon te beven.
Toen keerde hij zich tot ihaar, met een hart
verscheurend glimlachje op 't gezicht. „Nu
behoef ik niet voor het „extemporalc"
begon hij, alsof hij een klein grapje wilde
maken, maar zijne slem weigerde den dienst,
een diepe blos kleurde zijn gelaat, hij liet het
koffertje, dat hij reeds in de hand hield,
vallen, en terwijl hij een geluid uitstiet, waar
uit men kon afleiden ,dat het geheele gebouw
zijns levens instortte, sloeg hij zijne armen om
den hals van zijne tante Lütle en snikte luid
en diep bedroefd als een echt, wanhopig kind.
Ze hield nog dezen enkelen, enkelen keer het
jonge, geliefde, nu schokkende lichaam in
hare armen, bedekte het blonde hoofd mei
duizend kussen en drukte hem telkens en tel
kens weer tegen zich aan.
Op den drempel stond met een verlegen ge
zicht de vrouw te wachten. Er was geen tijd
meer te verliezen.
„Ga niet mee smeekte de jon een met
heesohe stem. Hij rukte zich los, nam den
koffer op. keek niet meer rond en was de
deur uit.
Lütte liep niet meer naar het raam, om hem
nog eenen groet na te zenden. Ze keek in de
leeg geworden kamer rond zijne tafel, rijn
ftzeren veldbedje .zijn boekenrek, een paar
boeken, die niet meer in den koffer konden,
waren achter gebleven; daar hing ook nog
een buisje, daar stonden zijne overschoenen
nog, daar in zijn bed lag ook nog hel vergeten
nachthemd
Ja, was het eigenlijk niet waar, dal dc halve
jongen er nog was?
Neen, laat zich dat maar eens een ander
voorstellen, die hel kan! Het is niet waar,
dat mijn jongen weg is! Neen, neen, neen
het is niet waar!
In dien nacht sloeg het twee uur op de
hangklok in Chrisla's slaapkamer. Door dien
galmenden toon of door wat anders?
gewekt, schrok ze eensklaps uit haren lood-
zwaren slaap wakker. Ze had het nog één uur
hooren slaan, toen was liet in hel vertrek
pikdonker geweest. Nu viel door de open ge
bleven gordijnen het heldere maanlicht aar
binnen. Door den wilden, onbegrepen schrik
was ze rechtop gaan zitten en staarde naar
de deur, die naar Kurt's kamertje leidde.
Die is toch werkelijk weer dichtgevallen,
dacht ze. Eiken avond, ah ze naar bed ging.
opende ze ze, om bij het inslapen de adem
haling van haren jongen te hooren. Dat was
eene gewoonte, die ze niet'had kunnen af
wennen. Maar soms, als beneden e>ene deur
met kracht dichtgeslagen werd, viel door de
beweging van het 6lecht gebouwde huisje deze
deur in het slot.
Lütte was uit het bed opgestaan en stak
reeds de hand uit, om de klink aan te pakkeö
toen schoot haar alles te binnen
Den volgenden dag kwam er eene brief
kaart van Kurt. Er 9tond niet veel op, slechts
een groet en de tijding: „Goed aangekomen.'
Ais hij toevallig een ldein reisje had gemaakt.
zou hij ook ongeveer zoo geschreven hebben.
Ghrista zat op den rand van haar bed cn
hield met droge brandende oogen de kaart
in dc hand. Hoe weinig zei ze liaarl Hoe
LuUel zou dat alles wezen, wat ze nu nog
van hem zou hooren. Ja, het zou voortdurend
minder, voortdurend minder worden, en dan
ten laatste misschien zou ze heeiemaal niets
meer hooren.
Buiten scheen de zon op de sneeuw. Het was
juist weer om me>t sneeuwballen te goo:cn.
om naai' hartelust te spelen, om te jubelen voor
een jongenshart .En wat wal was de wer
kelijkheid?
Een armzalig, schamel kaartje, een paar
oppervlakkige woorden in liet geliefde, hoe
kige, kinderlijke schrift dat was de wer
kelijkheid.
„Goed aangekomen", stond er. Ja en wat
gebeurde er nu verder?... Toen brak de
ijzeren ring om haar hart. Hartstochtelijk
snikkend viel ze met het gezicht op haar bed
neer, wild schreiend en bevend om de ellende
van het jonge leven van haren jongen.
Een paar dagen later hervatte ze toch hare
lessen weer. Kurt was toch niet dood, en dat,
wat er geschied was, was eigenlijk ook nog
niet onherroepelijk. Alles kon toch nog eens
weer anders wordenI En daarom was kei
goed, dat ze weer en onveranderlijk voor
hem spaarde en gaarde. Dat gaf haar nieu
wen levensmoed. Als ze les gaf, vergat ze ine
nigmaal totaal, dat haar nestje thuis letig
was. Doch dan kwam telkens weer de vreese-
lijke schrik van dat nachtelijk uur terug,
waarin ze reeds de klink liad aangeval, om
de deur naar de kamer van den kleinen
slaper te openen.
Toen haar dit eenige keeren gebeurd was.
was ze zoo hulpeloos bang voor dit wreedt^
telkens weer nieuwe begrijpen van den wer<
kelijken toestand, dal ze ook tijdens de lessen
voortdurend om zoo te zeggen krampachtig
liet bewustzijn der werkelijkheid vasthield.
Ze nam het mee, ais ze zich ter ruste legde eu
schrok wakker telkens als de klok sloeg, om
toch vooral maar niet 's morgens in hel heer
lijke, hedriegelijke idee te ontwaken, dat tei-
kens weer zoo strijdig met dc waarheid bleek
te ziju.
De hoop cellier verliet haar niet. Hoe bitter
hare smart ook was, cn hoe heet hare tranen,
stroomden, in den dicpsTcn grond was hei
voor haar toch steeds nog geene werkelijkheid
geworden. Ze geloofde er niet aan. J Iet was
unmers niet mogelijk, eenvoudig heclcmaai
niet te begrijpen, dat Kurt s leven werkelijk
nu voor altijd uit zijne haan zou zijn gerukt
Een akelige winter, ja, misschien zelfs ccn
laar dal kon mogelijk zijn. Dal %vas al
ellendig en treurig genoeg. Maar het zou toch
niet langer duren!
's Avonds, als ze liare lamp aanstak en dc
kachel warmte uilstraaide, werd haar herf
dikwijls zoo angstig, aal ze naar lucht snak
kend van haren stoel opstond cn ze cea ge
voel had, alsof ze van henauwheid moest
schreeuwen, lioe ging het hem nu? Waar was
hij? Stond hij weer bibberend van kou aan dc
hoeken der straten met zijne schoenveters? 01
verrichtte hij ergens zwaar werk voor een
karig loon? Ze zag, hoe ruwe, gespierde ke
rels hem lieen en weer stieten, hem aan de
schouders trokken, als hij niet kon, zooals hij
moest.
yrdt vervolgd.
