N\ 300
13d* Jaargang.
DE E EM LAN DER".
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Maandag 22 Juni 1914.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
fer 8 maanden voor Amersfoort f l.OO#
PKIJS DER ADVERTENTIËN:
Per week (mot gratis verzekering tegen ongelukken) - O.l O.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Dczo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimto.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoolige bepalingen
tot het herhaald adverteoron in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bovattondo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Bureau» UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
l>e herziening der
onderwijzersnalarissen.
'Met n uiterst sobere toelichting is tiiajns
[Verschenen het voorstel vam B. en. W. tol
h-erziejiLng van 'de jaarwedden (Ter onderwij
zers. Bet heeft wel hing geduurd, maar hel
slot is dan ook zeer bevredigend. De sala
rissen gaan n flinlk stuk de hoogte in eai de
oplüiWmingen zijn ratikwioeler (laai tot dus
ver.
V;yi verschillende zijden vernemen Wij, dat
in onderwijskringen van de voorstellen met
voldoening kennis gonomen is. Zij het ook
hiel met algeheels instemming. Het aller-
xriou ws'te adres van de ibondtóafdeelLn.g kan
ternauwernood ernsliig door B. en W. be
studeerd zijai; maar missóhüen bevatte het
niseis nieuws voor hein.
Speciaal één punt is er, waarop B. en W.
lijnrecht ingaan tegen de wenscihen van den
Boud. En dat betreft de vergoediiinjg voor de
hoofdacte. Uit beginsel heelt 'die Bond zich
l-'iiiidnigemeen fel hiertegen gekant en wat
ui het result aal? Dat B. en W. dJifc exitra-
u'^-ding nog wat gaan aandikken, er nog
r 25 pop opleggen.
De bestaande regcling geeft voor <Lc lioofd-
notc f 125, voor de bijactie, zoo van de be
oegdheid gebruik wordt gemaakt, f 150.
Dit onderscheid komt B. cji "W. ongemo
tóveerd voor en daarom wenschen zij ook
<le vergoeding voor de hoofdacte op f 150 te
brengen
Ons lijkt ko,l beslaande onderscheid niet zoo
oagenioLiveeid. 'n Slapende hoofdacte komt
hot onderwijs direct minder ten goede dan
n bijacte, waarvan gebruik gemaakt wordt.
Welke reden kaïn er zijn om zoon slapende
hoofdacte eerder op éón lijn te sbeüoiL met
'n udtgeoefendie dan met 'n slapende bijacte?
Kennende daaihij het standpunt van deai
Bond teii opzichte van d>e hoofdacte, zouden
B. en W. beten* gedaan hebben in dezen iets
meer in d'ions richting te zeilen.
De bondsafdieeling te Amersfoort is een
der sympathiekste uit het geheale lajnd. Haire
voorlichting loan met dankbaarheid aanvaard
woixlen een zal steeds het waarachtig Ibelang
van het onderwijs beoogen. Wat niet van
alle bonds af deeüngen gezegd kan wouden.
Hel zou ons idiaarom leed doen, andHan het
tol '11 cojiilaot kwam 'tusschen de .afdeehngen
n het gemeentebestuur. Zelfs indien het maar
eeiiigsziijis afbreuk deed aan de mogelijkheid
van goede verhouding en nauwe samenwer
king. Harmonie tusschen beiden is voor het
Amersfoortsche schoolwezen van helt hoogsite
nut.
Aan de hoofdiacle-ffuaestie worde niet teveel
betcokenis gehecht. Er is geen. qpnaike van 'n
Gehort doen, maar van h teveeldoen. Wjajt
'.ooit zoo erg is.
W ij hopen dus dat de Bond i die ze quaestie
rkfet al te erg op den voorgrond zal schui
ven en niet op dit eenc punt starende voor
het vele goede, dat geboden wordl, geen oog
zal hebben.
Politiek Overzicht.
Het einde wan de bemiddeling
in de zaken van Mexico.
Het vredeswerk, dat sedert den 20cn Mei
te Niagara Falls aan den gang is, dreigt
te zullen mislukken; men verwacht iede-
ren dag de tijding, dat de vredesconferen
tie, die onder de auspices van de A B C-staten
(ArgenüiuicBrazilië—Chili) daar was bij
eengekomen, onverrichter zake is uiteenge
gaan.
De bemiddelaars hadden het plan opgesteld
van eenc regeling, die aan Mexico eene voor-
loopige regeering zou verschaffen, waarin de
beide elkaar in het binnenland bestrijdende
partijen vertegenwoordigd zouden zijn. Die
regeering zou het con9lilutioneele bcstuurs
stolsel herstellen, dat vernietigd is door de
beide elcmenfen, dde met elkaar in strijd lig
gen: de dictatuur en de anarchie; zij zou we
der een gccrcgeld bestuur instellen en een pro
gramma van hervormingen in werking bren
gen, met name omvattende de oplossing van
het agrarische vraagstuk, dat een van de voor
naamste oorzaken is van de revolutie.
President Huerta heeft in dit bemiddelings
plan toegestemd. Hij is bereid zich terug te
ürekken, nuts de vrede aan het land wordt
teruggegeven, d. w. z. dat de constltutionalis-
ten de vijandelijkheden slaken, instemmen
met het pacdficatieplan van Niagara Falls en
toestemmen in de benoeming van een onzij-
digen president.
De conslkulionalislen echter zijn doof ge
bleven voor den aandrang, die op hen is uil-
geoefend om aan het bevre'digingswerk mee
te doen. Zij blijven onverzettelijk en willen
de bemiddeling slechts aanvaarden voor de
regeling van het Tampico-conflict tusschen
Mexico en de Vereenigde Staten. Zij wijzen de
bemoeiing van de conferentie met de binnen-
landsche aangelegenheden van Mexico af. Zij
wreigercn elke transactie met den dictator van
Mexico en willen slechts hooren van een uit
hunne leiders gekozen president. Zij verkla
ren, dat zij hun marsch tegen db hoofdstad
niet kunnen staken, zonder hei gevaar te loo-
pen, dat hunne benden zullen verloopen.
Daarmee leveren zij het bewijs, dat de re
volutie hare kracht vooral put uit de bescher
ming van de regeering te Washington. Na
lang de lijdelijke houding van eene „waak
zame afwachting" te hebben in aoht genomen,
hebben de Vereenigde Staten de eerste oorlogs
handeling verricht door Veracruz te bezetten.
Later heeft hunne diplomatie, die opzag te
gen de militaire gevolgen van die bezetting,
handig weten ui't te lokken de bemiddeling
van Zuid-Amerika, den wapenstilstand en de
conferentie van Niagara Falls.
Daarmee hebben de Vereenigde Staten zich
onttrokken aan de rcchlstreeksche militaire
aolde, maar zij hebben de revolutionaire be
weging tegen Huerta niet ontwapend. Hierin
ligt echter ook het struikelblok voor het paci
ficatieplan van de bemiddelaars van Niagara
Falls. Die zien zich, nu de constitutionalisten
hun plan veiwyerpen en de aanvalsbeweging
tegen de Huerlisldsche troepen, die de
hoofdstad Maxico dekken, voortzetten, voor
de vraag geplaatst of de bemiddeling niet eene
fopperij is, waaraan men beter doet hoe eer
hoe liever een einde te maken. Lang kan de
onzekerheid, die nu bestaat, niet duren, want
de zaken dringen tot eene beslissing. Etr zijn
twee strooniingen in de conferentie, die tegen
elkaar ingaan. Aan de eenc zijde staan de be
middelaars en Huerta, die als oplos-ing voor
stellen de benoeming van een onzijdigen voor-
loopigen president, aanvaard door alle par
tijen. Aan de andere zijde staan de door de
Vereenigde Staten meer of minder openlijk ge
steunde rcvolulienairen, die als voorwaarde
om de wapenen neer te leggen stellen de be
noeming van een president uit de rijen van de
constitulionalisLcn. Meer en meer blijkt, dat
tusschen die twee geene bemiddeling mogelijk
is. Men zegt, dial de bemiddelaars alle hoop
om tot eene oplossing le komen, reeds hebben
opgegeven, en dat het uiteengaan van de be-
middelingsconferentic voor de deur staat, als
niet nog op het laatste oogenblik zich onvoor
ziens een uitweg opent.
Dan zal de anarchie in Mexico voortduren,
wie weet voor hoe lang nog. Maar voor de
Vereenigde Staten opent zioli het vooruil zicht,
dat hel niet meer te vermijden zal zijn, dal zij
in een oorlog in Mexico worden gewikkeld,
want de bezetting van Veracruz maakt terug-
kceren tot de politiek van „waakzame afwach
ting" onmogelijk.
Duitschland.
Het 'voorstel van de Zuid-Duilschc regee
ring lot wijziging van het verdrajg der tolver-
eoniging van 1Ö07, met het doel in de Zuid
Duitsche stalen en in Elzas-Lotharingen de
belasting van buitcnlandsche wijnen mogelijk
le maken, zal waarschijnlijk nog voor de zo-
mer-vacantie in den bondsraad tot «afdoening
gebracht worden. Tegen hot voorstel zijn di
plomatieke bezwaren fngebracfiit, (met name
door de Spaanscho regeoring. Die zijn afge
wezen, omdat het voorstel van de iZuid-Duït-
sche regieringen niet in strijd is met eenc be
paling van Ide handelsverdragen. Echter heb
ben ook oenige bondsstaten bezwaren gcop
perd. die nog 'niet uit den weg zijn -geruimd.
Wanneer «de oppoiueexen'de regeeringen te za-
men 14 stemraenj uitbrengen, dan wordt het
voorstel als verworpen beschouwd. Neemt de
bondsraad het voorstel aan, dain is nog dr
toestemming van den rijksraad ruoodig.
Frankrijk.
P a r ij s2 0 Juni. Bij de behandeling van
het leeningsontweip in den Senaat verklaar
de de minister van financiën Noulens, dat de
nieuwe rente-titels vrij zijn van alle belastin
gen, die op de roerende waarden drukken,
behalve van de belasting van 4 pet. op het
inkomen. De vrijdom wat het overgangszegel-
reehl betreft, blijft behouden voor de nieuwe
rente, wanneer de in belasting op het in
komen veranderde rechten worden toegevoegd
aan de tegenwoordige belasting van 4 pet.
Het leeningsontwerp is aangenomen met al-
gemeene (281) stemmen.
liet dagelijksch bestuur van de ICamergroep
dei* vereenigde radicalen heeft eene vergade
ring gehouden toft bespreking van de houding
der groep tegenover 'het kahinel-Viviani. De
voorzitter Fra'nklin-Bo-uillon verklaarde, dat
Ribot ten val was gebracht niet wegens zijn
programma, maar wegens zijn verleden; Vi-
viani daarentegen had een verleden, dat aan
de radicalen alle. vertrouwen kon inboezemen.
De discussie over do kwestie van den drie
jarigen dfiensllijd eindigde met hel 'besluit om
geene bepaalde uitspraak le doen. waarbij er
op igcwezen werd, dal dit geschiedde in het
vertrouwen, dat de regeering het door hel
congres van Pa.ii vastgestelde programma zou
verwezenlijken.
Engeland.
Londen, 21 Juni. Lord Kitchener
heeft, bij gelegenheid van 's konings verjaar
dag, don graventitel ontvangen. LHc Zuidpool-
onderzooker Mawson is tot ridder beno'ema.
Eenige onaangename oogcnblikken werden
aan de icgeering bezorgd door eene vraag,
die haar van unionistische zijde gedaan werd
af 't liiaar bekend was, dat een adjüdant van
den onderkoning van Ierland, kapitein Bel-
lingham, eene toespraak had gehouden tol
ièrsclie nationale vrijwilligers, waarin liij hen
aanspoorde do overwinning van Homerule to
verzekeren. De inierpetkuut '.verlangde, dat die
kapitein daarvoor o'fiicioel zou worden be
rispt. Dit bracht oen nationalistisch lid tol de
viaag wat de regeering zou doen tegenover
twee adjudanten van den koning, de 'kolonels
markies van Londonderry en graaf van Hil-
more, die de vrijwilligers van Ulster door
toespraken in hel openbaar hadden aange
moedigd.
Uil het antwoord van den minister voor
Ierland bleek, dat kapitein 'Bellingham 'had
toegestemd iets te hebben gedaan wat ver-
keeixl was, maar van de beide lords was eenc
dergelijke verklaring niet verlangd, omdat de
aandaaht van de regeering niet was gevestigd
op T geen zij hadden gedaan. Hierover ont
stond eenc groote ontstemming onder de na
tionalisten, die nret verminderde toen de re
geering het antwoord schuldig bleef op do
vraag wat zij zou dofen nu de zaak onder
hare aandacht was gebracht. De Speaker
kwara den minister te hulp, door in overwe
ging te geven dit tot liet onderwerp te maken
van eene nieuwe vraag, in te dienen dn eene
latere vergadering. Daarmee was voor dit
maal het incident gesloten; maar natuurlijk
zal T haar niet bespaard (blijven, dat van haar
wordt verlangd, dat de adjudanten van den
koning op gelijken voet worden behandeld als
een adjudant van den onderkoning.
PortugaL
Lissabon, 20 Juni. De Mundo 'bericht,
dat de minister van openbare wenken ont
slag gdnomen heci't.
Oostenrijk.
Weenen, 21 Juni. Barones Bertha von
Sutlner, de bekende baanbreeksler op het ge
bied dei' vredesbeweging, schrijfster van „Die
Waifen nieder",! is heden overleden.
(Bertha von Sultner was de dochter van den
Oostenrijksciien luitenant-veldmaarschalk,
graaf Kinsky en werd den Den Juni 1843 ge
boren. In 1876 trad zij in het huwelijk met
baron Arthur Gundaccar von Suttner. Zij was
vice-presid'ente van het internationale Vre
desbureau te Weenen. In 1889 verscheen haar
Ix-keiide roman „Die Waffen nieder". In 1905
ontving zij den Nobelprijs voor den vrede).
Rusland.
P o t e r s b u r g, 20 Juni. Volgens eenc
schatting van die centrale commissie voor do
statistiek, die loopt over 03 gouvernementen,
zal de oogst in Rusland waarschijnlijk be
dragen 491 miillioun poed wintertarwe, 1440
nïiUioen pood winterrogge en 12 milliocii
goed wintergorst. In hel vorige jaar waren
de beide eerste getallen respectievelijk 491
en 1964 millioen.
Rumenië.
Bukarest, 20 Juui. In den Senaat werd
van conservatieve zijde beweerd, dal in hd
district Valk ca knoeierijen bij de verkiezinget
waren voorgekomen. Ten bewijze daanan leg-
1-cn zij een prolakol over van liet daar iungec-
rende hoofd der politic. De minister van bin
nenlandsche zaken zcido een onderzoek vac
deze zaak toe. Hij verklaarde verder, dat het
protokol slechts door lichtvaardigheid ol
kwaadwilligheid in handen van de oppositie
kon zijn gekomen.
De senator Filipcscu riep: „Gij zijl een el
lendeling, als gij die bewering niet bewijst.'
Hierop ontstond een groot tumult. Verschillen
de senatoren verlangden, dat Filipescu deze
uitdrukking zou intrekken of tot dc- orde zou
worden geroepen. I ilipcscu weigerde zijne
woorden in le trekken. Allengs herstelde zich
de rust, zoodat hel debat kon worden voort-?
gezet.
Bulgarijë.
Sofia 20 Juni. In ue zitting van de
sobranje van gisteren verklaarde de mi
nister van buitcnlandsche zaken Ghenadicw
dat hij en de regecringsparlij werkzaam zou
den zijn aan dc vorming van een sterk leger,
dat de eenige waarborg is voor de onafhan
kelijkheid van Bulgarije. Ilij wees nadrukkc*
lijk elke verdenking Yan belustheid op re
vanche af. Op hel oogenblik der groote over
winningen van d.c Bulgaarsche wapenen heeft
hij detn raad gegeven tol het sluiten van Yredc
op zeer gematigde voorwaarden, waarbij zelfs
de afstand, van Adrlanopcl werd uitgesloten,
en hij is niet het oog op den nieuwen
toestand tegenstander van iedere uildaging.
Wat de gedachte aan revanche tegenover de
buren betreft, herinnerde hij aan het woord
van Miljoekow in de doemazilling van 10 Mei:
De toestand aan den Balkan is onbestendig
en het vuur zal-zoolang blijven glimmen, tot
dat de vrede van Bukarest zal zijn herzien.
In Albanië.
Uit Konslantinopel wordt aa'n de Frankf.
Zlg. bericht, dat vorst Wilhelm van Albanië
den sultan schriftelijk van zijne troonsbeklim
ming kennis heeft gegeven. «De vorst heeft in
zijn schrijven doen uitkomen dat hij besloten,
is zijne bijzondere zorgen le wijden aian de
mohammedanen in Albanië en hunne instel
lingen.
De Porie lieeft het schrijven voor keunis-
geving aangenomen, maar het zal onbeanU
woord blijveia.
Durazzo, 20 Juni. (Correspondentie-
bure-a/u.) GisleJrenuiamMdag werd eene ver
gadering gehouden van do hier vestigde
mohaiininedaansuhc bevolking, waarna, eene
deputatie van vier hodja's in het kamp van de
rebellen te Solilaik treden, om namens de mo-
'banimedaansdke bevolking van Durazzo de
opstandelingen te bewqgen zich te onder-
Wal gij gisteren verzuimd hebt, hebt gij
voor eeuwig verzuimd, want eiken dag heeft
zijn eigen verplichtingen.
Tante LUI TE.
37
door MARIE DIERS
Schrijfster vau
■„Dokter Joost en zijne /.even zorgen", pn?
vertaald door Cato W. Westenberg.
Christa liet hem gaan. Ze merkte, dal hij,
'ij de deur gekomen, aarzelde, alsof lnj toch
nog iels wou zeggen, ol aisol hij graag had,
lat ze nog iels vroeg. Maar ze wist immers
s oorloopig, wal ze wilde welen en dacht er
aeêleniaai niet aan, verder te vragen. Dus hij
opende de ueur en sloot ze achter zich.
ührisla bleef nog zitten, door aandoeningen
overstelpt. z.c liad plotseling eenen blik gesla
gen in een conflict, in eenen tragischen toe
stand, dien ze zich tot dien tijd ve>ci verwarder
en onduidelijker had voorgesteld.
Hot woorü van den vader: Hij heeft waar
schijnlijk alleen zijne ouwe, dooie boeken hef!
freeg plotseling eene groote beteekenis voor
Daar. Flier was misschien een bittere, zwij
gende strijd gevoerd, sedert deze jongen zelf
bewustzijn bezat. Hier waren misschien dui
stere machten met elkaar in botsing geko-
pien, terwijl er geene verzoening mogelijk
was, als de eene partij zegevierde. De strijd
dezer machten was niet zoo vaag en verward
geweest, als ze geloofd had, doch ook was
hij met meer kracht gevoerd geworden, en
had datgene, waarom gestreden werd, eenen
vasteren vorm, dan ze vermoed had.
Ze stond op en ging den jongen na. Hij las
of studeerde niet, hij had volgens zijne ge
woonte het venster geopend en stak het hoofd
in de vochtige regenlucht. Lütte zette zich op
den stoel voor zijne schrijftafel, keek hem
aan en zeide: „Wat zet je toch dikwijls je
stekels op."
Hij keerde zich naar haar toe en zei tus
schen zijne lange, witte roofdierentanden: „lk
kan niet anders zijn." Dook toen hij haar in
de oogen blikte, die hem helder en vol ver
wachting aankeken, werd hij om zoo te zeg
gen tot eene verdere verklaring uitgelokt. „Ze
hebben me ook allen voortdurend geplaagd,
dan wordt men zoo."
Christa glimlachte. „Dat is toch niet noodig,
Hans. Dat is, dunkt me, weer eene soort
van tijdverspilling."
„Ja, U denkt U alles zool" bruiste hij plot
seling op, zoo ziedend van toorn, dat haar glim
lachje haar op dc lippen bestierf en ze, zoo
benieuwd, als ze was, naar wat er komen zou,
haren blik niet van hem afwendde. ,Als je
altijd een geduldige dwaas bent, wat wordt
er dan van je? Mijn leven in stukken laten
kloppen, scheuren, hakken dat moet ik
zeker doen? Niet waar?"
Dc vlammen schoten den jongen de oogen
uit! Wat zat er een hartstocht in! Ja, maar
jongen, waar heeft dat alles tot nu toe ge
zeten?
„Wie hakt en scheurt je leven in stukken?"
vroeg ze.
Hij haalde od ziine oude. minachtend* wijze
de schouders op, zijne uitdrukking werd reeds
weder kalmer. „Als U hel niet weet, is liet
nutteloos, daarover te praten," meende hij.
„Dc volwassenen zijn het locli altijd met elkaar
eens."
„Nu ben je weer de jongen, die met eenen
blinddoek voor de oogen er op los schiet,
Hans," zei Christa. „lk ben toch nieuwsgierig,
hoe ver je het op deze wijze brengt."
Ze beproefde inlusschcn niet, meer van
hem te welen te komen, doch bladerde in
een schrift^ dat voor haar lag. Het was
Gricksch. Doch ze verdiepte er zich niet in,
ze zag het zelfs nauwelijks, omdat al hare
gedachten bij den hartstochtelijken en ver
stokten jongen waren.
,/Misschien is het het volgende jaar uit
hiermee," begon Hans weer van zelf en wees
op het schrift.
„Doordat je je dood schiet?" vroeg Christa
ironisch, doch niet zonder hel bij deze woor
den dadelijk opkomende en zich met beang
stigende zekerheid aan haar opdringende ge
voel: Dit denkbeeld is hem misschien niet
eens zoo heel vreemd. Deze gedachte greep
haar zoo aan, dal ze niet in 9laat was, op te
kijken.
„Doordat Vader mo na het examen voor
den eenjarigen dienst misschien van school
neemt," antwoordde Hans met eene merk
waardig scherpe en koude slem. „Over dood
schieten praat ik niet- Of je moet het doen
of je moet het niet doen."
Lütte had reeds dadelijk gevoeld, dat ze
dezen jongen met het eigenaardige karakter
met hare ironische vraag een groet onrecht
had aangedaan. Ze legde het schrift in haren
schoot, keek hem aan en zeide; „Heeft je
vader het cezegd?"
„Neen. Ik heb het hem niet gevraagd. Ik
weet het zoo wel."
„Misschien," vergis je je in hem, Hans!"
„Misschien", was het onverschillige ant
woord. „Misschien mag ik nog 't gymnasium
afloopen. Ik heb geenen lust, er met Vader
over te spreken, het het
Lütte zag aan de uitdrukking van zijn ge
zicht, waarop de weer opkomende opwinding
duidelijk zichtbaar was, wat hij wilde zeggen
en toch niet zeggen kon. Het zou tc vreese-
lijk zijn, het woord te hooren, waar ik bang
voor ben wilde hij zeggen.
„Ik zal eens met je vader spreken," zeide
Lütte.
Ilij keek haar een oogenblik aan, met zulk
eene spanning in zijne trekken, dat haar bloed
sneller ging stroomen. Eene seconde lang ver
wachtte zij, dat hij haar om den hals zou val
len, dat hij hare handen zou grijpen en haar
zou smeeken, hem te helpen.
Maar zijn gezicht was reeds weer koud als
altijd, hij keek langs haar heen en keerde
zioh om, om het hoofd weer uit het venster
le steken. Naar buiten toe sprekend, zoodal
ze hem nauwelijks verslaan kon, zei hij:
„Doet U dat. Doch U bewerkt ook niet meer,
dan dat ik 't gymnasium af mag loopen. Dan
is 't toch uit. En dat beetje meer of minder
lean mij eigenlijk ook niet
Meer kon ze niet verslaan.
XV.
Na dit onderhoud was Hans toch anders
dan vroeger. Het scheen, alsof hij in eenc
aangename verhouding lot zijne pleegmoeder
trachtte te komen. Eenige keeren merkte ze,
dat hij haar aangekeken had, en wel als
iemand, die bU zulk aanküken iet» denkt of
ergens achter beproeft te komen. De volmaak
te onverschilligheid was uit zijn gedrag ver
dwenen, evenais zijne afwerende houding. Ilij
holde ook niet altijd dadelijk naar zijne ka
mer, als de maaltijden geëindigd waren.
Hij ging niet zoo met haar om als Kurt, en
liet zou tusschen hen nooit zoo kunnen wor
den. Dat wist ze maar al te zeker. Soms ge
beurde het ook, dat ze eene bitterheid tegen
hem in zich voelde opkomen. Iloe verschil
lend was zijn tegenwoordig en toekomstig
leven van dat van Kurt! Dikwijls, als hij, om
dat het van zelf sprak, 's morgens zijne pet
nam cn naar school ging, bleef Lütte achter in
hare woning, terwijl hare tranen plotseling
begonnen te stroomen. Waarheen waarheen
ging nu haar lieveling wel?
Doch ze bestreed deze bitterheid. Hel was
immers ook niet waar, dat het pad van Hans
over rozen ging. Zijne toekomst zag er drei
gend en donker uit.
Zonder dat Lültc het gewild en gedacht
liad, kwelde deze nieuwe zorg haar. Nu kwam
er bij stukjes en beetjes alles uit. Zijn vader
kon het zich niet anders voorstellen, dan dat
Hans heereboer op Kcstendorf zou worden.
Het was niet anders mogelijk. De boeken ver
achtte hij eenvoudig. Wat voor nut hadden die
toch! Ja, wat algemeene ontwikkeling moest
iedere fatsoenlijke kerel hebben, maar die
werd voldoende gewaarborgd door het di
ploma, dat men verwierf, als men slaagde
voor het examen voor den eenjarigen dienst
tijd.
Wordt vervolgdt