DE E EM LAN DER".
Woensdag 24 Juni 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
TANTE LUTTE.
N°. 302
12a* Jaargang.
AMERSFOO
Roofdredactenri Mn D.J. VAN SCHAARDENBURQ.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS!
Per 9 maanden voor Amersfoort f 1.00*
Idem franco per post 1.50*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10.
-Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant Tersohjjnt dagelijks, behalve op Zon* en
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie
advertenties en beriohten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Von 1—5 regel... f 0.00.
Elko regel meer0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling.
Grooto letters naar plants ruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan reer voordoeligo bepalingen
tot het herhaald adverteoron in «Ut Blad, bij abonnoinent.
Eeno circulaire, bovattunde do voorwaardoa, wordt op
aanvraag toegozonden.
Politiek Overzicht.
D« beweging noor vrouwen
kiesrecht in Engeland.
Eersie mi nis tor Asquilh heelt ecne auciien-
Uë verleend aan eene delegatie van zes vrou
wen, vertegenwoordigende de voorstanders
van vrouwenkiesrecht in Oost-Londen. Hij
verklaarde, dat het hem genoegen deed, deze
delegatie te ontvangen, niet alleen omdat hij
vernomen had dat liare committenten de mis
dadige methodes van de suffragettes niet tot
de hare maakten, maar ook omdat de zaak
van de arbeidsters in Oost-Londen belangstel
ling waard was wegens de economische om
standigheden, waarin zij zich bevinden. Hij
voegde daaraan toe, dat hij toestemde, dat die
omstandigheden slechts beter zouden kunnen
worden, wanneer de arbeidsters het recht had
den vertegenwoordigers te kiezen in het parle
ment, en verklaarde naar aanleiding hiervan:
„Ik heb altijd gezegd, dat als men het kies
recht aan de vrouwen wilde geven, dat aan
hen gegeven zou moeten worden onder de
zelfde voorwaarden als aan de mannen. Dat
moet een democratische maatregel zijn. Wan
neer het verschil van geslacht geen voldoen
de reden is om te rechtvaardigen, dat het
stemrecht aan het ©ene geslacht wordt ver
leend en aan het andere wordt geweigerd,
dan rechtvaardigt hel verschil van sekse a for
tiori niet, dat aan de vrouwen een beperkt
kiesrecht wordt toegestaan, tci wijl aan de
mannen het kiesrecht zonder beperking wordt
verleend. Wanneer deze verandering moet
worden aangebracht, laat ons haar dan flink
onder de oogen zien en op geheel democra
tische grondslagen toestaan."
Deze verklaringen van den Engelscheu eer
sten minister hebben zeer de aandacht getrok
ken van de Londensche politieke kringen. Niet
zonder reden, want tot dusver stond de heer
Asquith bekend als een beslist tegenstander
n het vrouwenkiesrecht, waarvan hij de
ernstigste bezwaren duchtte. De sympathieke
woorden, die hij thans daaraan wijdde, ver
lenen dus alleszins belangstelling. Zij wijzen
op eene kentering in de meening Yan het hoofd
der Engelsche regeering, die kan worden aan
gemerkt als een bewijs, dat, ondanks den
weerzin dien de propaganda van de militante
suffragettes in steeds toenemende mate ver
wekt, toch het vrouwenkiesrecht zelf niet in
sympathie verliest. Het is een onweerspreke
lijk feit, d L mrs. Pankhurst en haar aanhang
van brandstichtsters en bomraenwerpsters de
grootste vijandinnen zijn van de zaak, waar
voor zij zeggen alles te willen opofferen. Dat
is helaas waar in den meest letterlijken zin,
want zij vergrijpen zich bij voorkeur aan leven
en goed van anderen. Konden zij er toe komen
hare methode -san propaganda te veranderen,
dan zouden zij aan de zaak, die zij voorstaan,
den besten dienst bewijzen. Maar er is, helaas!
weinig kans, dait dit zal gebeuren. Voor deze
vrouwen zijn de woorden aan doove ooren ge
preekt, die eene Fransche suffragette, de be
kende madame Yvette GuiLbert, hun onlangs
toeriep: „Wreekt u niet aan oude schilderijen,
aan brievenbussen, aan winkelruiten, en steekt
geene kerken in brand. Want als gij dit doet,
n verwijdert gij u van het doel in plaats
van heit te naderen, en gij verwekt haat en
weerzin tegen eeno zaak, die alle menschen
met een ruim gemoed ondersteunen, wanneer
zij met waardigheid en temperament wordt
voorgestaan."
De heer Asquith heeft zijne verklaringen aan
de deputatie uit Oost-Londen ingeleid met de
opmerking, dat hij haar ontving, omdat hij
vernomen had, dat hare lastgeefsters zich in
hare propaganda onthielden van het begaan
van misdadige wegen. Dat was niet anders te
verwachten, want voor hen, die de misdaad
aanwenden om hun doel na te streven, is de
audientiekainer een minister natuurlijk
gesloten. Geen regeeringsman zou zich met
hen kunnen inlaten. Hiervan geldt wat wij
onlangs in de Yossische Ztg. van een Duitschen
schrijver hefifeesn gelezen:
„De propaganda van de daad is eene
methode va:i den pol ill eken strijd, die op zich
zelf met hel anarchisme nieis te maken heelt,
maar in den dienst van iedere poülieke rich
ting kan worden gesteld. De Engelsche suffra
gettes hebben haar zich toegeëigend. Hare da
den hebben precies hetzelfde karakler als dv
vermoording van keizerin Elisabeth van Oos
tenrijk door den anarchist Luccheni en als
de bom, die een andere anarchist onder de
bezoekers van een café in Parijs wierp. Even
als deze misdrijven niets anders ten doel had
den dan eene bloedige reclame voor de ideeën
van heL anarchisme, zoo willen de misdrij
ven van de suffragettes slechts dit eene: de
kreet „Votes for women!" moet zoo luid wor
den, dat er niemand meer m Engeland is, die
hein niet hoort.
In den dienst van het vrouwenkiesrecht zijn
tot dusver gceue zoo zware misdrijven begaan
als in dien van het anarchisme. Daarentegen
zijn de misdrijven van de suffragettes veel tal
rijker; er gaat geen dag voorbij, waarop wij
niet van eene nieuwe euveldaad hooren. Het
anarchisme heeft in de laatste jaren meer en
meer afgezien van de propaganda van de
daad; de kiesrechtbeweging van de Engelsche
vrouwen brengt haar nu in een ongekenden
omvang in toepassing.
In dezen zin zuilen wij de daden van de En
gelsche suffragettes in het oog moeten hou
den, niet met ijdele nieuwsgierigheid of mo
reels verontwaardiging, maar met den waar-
nemersblik van den onderzoeker en van den
politieker. Wanneer de Engelsche suffraget
tes succes hebben, dan zullen andere richtin
gen niet aarzelen, zich hare methodes toe te
eigeoicn, en een zeer bedenkelijk strijdmiddel
zal den politieken strijd der toekomst ver
scherpen.
De parlementaire obstructie is van land tot
land gegaan. Na eene overwinning van de suf
fragettes zou ook de propaganda van de daad
overal navolging vinden. Dat de suffragettes
de nederlaag lijden, is dus niet alleen eene
zaak van Engeland, maar eene zaak van onze
geheele cultuur."
Duitschland.
Kiel,23Juni. Een Engelsch eskader, be
staande uit vier linieschepen en drie kruisers,
Is heden voormiddag 0111 9.10 biimengcloopen
voor Friedrichsort. Met de Duilsche batterij
aldaar werden saluutschoten gewisseld. He»
eskader zal tot den 3üen Juni hier vertoeven.
Frankrijk.
Een onder voorzitterschap van den presi
dent der republiek gehouden ministerraad
heeft de minister van financiën Noulens ge
machtigd bij het parlement de voordracht in
te dienen betreffende de heffing van de di-
reote belastingen voor 1915. Het wetsontwerp
zal de reeds aangekondigde kapitaalbelasting
bevatten. De minister van financiën heeft de
overtuiging doen kennen, dal het parlement
nog voor het nationale feest op 11 Juli kan
komen tot afdoening van alle financieele
kwestiën, zoodat de president der republiok de
reis naar Rusland, die op den 17en Juü is be
paald, niet zal behoeven uit te stellen.
Engeland.
L0 11 d en, 23 Juni. In het hoogerhuis
•diende lord Crewe het wetsontwerp in tot
amendeering van de Homerule bill. Daarin
zijn opgenomen de voorstellen, die door den
eersten minister Asquith den 9cn Maart zijn
aangekondigd ter ^tegemoetkoming aan de
bezwaren van Ulster.
De leider van de oppositie lord Lansdowne
zeide, dat deze voorstellen niet beantwoor
den aan de eischen van den toestand.
Londen, 23 Juni. Heden morgen is een
gezelschap landbouwers uit Zuid-Afrika i«»
Southampton aangekomen, dal eene iandbouw-
studiereis wil ondernemen in Engeland, Schot
land en Nederland.
Londen, 23 Juni. Gisteren werd eene
bom ontdekt in het voorportaal van de kerk
van St. Mary le Reading. Kort geleden bevatte
een ongeleckenden brief van eene suffragette
do voorspelling, dat een aanslag tegen deze
kerk zou worden gedaan. De politie heeft in
born in beslag genpmen.
Portugal
De ministerieeic crisis is een gevolg van de
tooneelen van geweld in de laatste Kamerzit
tingen. naar aanleiding van de debatten over
de concessie voor de exploitatie van de Tajo-
watervallen bij Rodao ten gunste van den af
gevaardigde Antonio Maria Silva en de daar
in door het gerechtshof voor be&tuursgeschil-
len gedane uitspraak. De concessie wordt door
de drie democratische ministers, die inden-tijd
door Bernardino Macliado in het kabinet ge
roepen, als onwettig beschouwd, juister ge
zegd onwettig geworden op grond dat de hou
der van de concessie thans afgevaardigde is
en een afgevaardigde naar hunne meemiig
niet in het genot mag zijn van ecne staatscon-
cessie, terwijl de voorstanders van de conces
sie de regecring trachten te bewegen, de op
vatting van de onwettigheid der concessie niet
le laten gelden.
De strijd lussclien de aanhangers van den
democratischen leider Alfonso Costa en de
aanhangers van den conservatief Antonio José
Almeida neemt hevige vormen aan, die ecne
vreedzame bijlegging van de krisis zeer be-
mociclijkt. Men gelooft, dat het zal komen tol
eone reconstructie van het ministeiie-Macha-
do, echter zonder dat besliste partijmannen
daarin worden geroepen.
Lissabon, 23 Juni. Het nieuwe rainis-
teric-Bernardio Mach ado is in samenstel
ling gelijk aan het vorige. Alleen is de por
tefeuille van financiën opgedragen aan San
tos Lucas, en die van openbare werken aan
Almeida Lima, terwijl Mach ado zelf tijde
lijk is opgetreden als niinisler van justitie:
Weenen, 23 J u n i. De keizer begeeft zich
den 27en naar zijn zomerverblijf te IschL
Rusland.
Petersburg, 2J Juni. Het officieelc 111
formatiebui eau is gemachtigd lot de verkla
ring, dal de minister van builenlandsche za
ken tegenwoordig bezig is aan het opstellen
van een uitvoerig antwoord op de laatste
nota van de Duitsolie regeering, die heeft ge
weigerd liet Russische standpunt tc erken
nen, wat de betaling betreft van de Duitse..c
„Wehrsteuer' door in Duilscliland wonende
Russische onderdanen. Dit standpunt is dal
de betaling van deze belasting 111 strijd is met
bet recht. liet antwoord zal binnenkort dooi
den Russischcn ambassadeur le bei lijn aan dt
Duilsche regeering medegedeeld worden.
Bulgarijë.
De minister-president Radoslawow heeft in
de Sobranje verklaard, dat Bulgarije den vre
de tusschen Turkije en Griekenland gehand-
haald wensoht te zien, maar als dat niet ge
lukt zich van elke inmenging zou .nLouden.
Bulgarije werkt met succes aan zijn horstel cn
wil de reeds begonnen herleving niet door
avonturen in gevaar brengen.
Hoe vlug hel land zich liei stelt, blijkt uil een
officieel rapport over de ontvangsten van den
staat, waaruit blijkt, dat de gewone inkomsten
van het land in de eerste vier maanden van
het jaar in ronde cijfers 20 miilioen liooger
zijn dan in de zelfde maar.d van 1913. Uit deze
gewone inkomsten is door liet bestuur der
Bulgaarsche staatsschuld 3 ?eds een bedrag
van 17 miilioen gereserveerd voor de coupon
van hrt tweede halfjaar van 1914.
In Aibance.
Weenen, 2 3 Juni. Het Frcradenblatt
schrijft naai- aanleiding van het arukel van de
'irihuna: Wij begrijpen dat daar, waar men
de onafhankelijkheid van Albanië niet wil, mei
groote vreugde de stemmen heeft begroet, die
zoodanig iuiddon alsof de betrekkingen tus
schen Oostenrijk en Italië ongezellig moesten
worden. Ook klonken die stemmen natuurlijk
als muziek allen in de ooren, die telkens weer
wachten op eene scheuring in den driebond.
De werkelijkheid vernietigt, zooals zoo dikwijls
reeds, al zulke verwachtingen. Oostenrijk en
Italië zullon ook verder eensgezind optreden
in Albanië. De vorst heeft bewezen, dat de
stormen zijn moed niet hebben geknakl.Oos-
lenrijk eu Italië komen voor hem op en vin
den daarbij de welwillendheid van de andere
mogendheden.
Durazzo, 23 Juni. De regeering heeft
gisteren alle personen van het mannelijk ge
slacht, van den leeftijd van 14 tot 50 jaren,
uitgenoodigd mede te w erken tot de voltooiing
van de versterking der stad.
Weenen, 23 Juni. De broeder van den
vorst van Albanië, prins Günthcr von Schöu-
burg-Waldcnburg, is gisteren uit Bukarcst hier
aangekomen en vertrok des avonds naar Du
razzo.
Dc Albanisohe Korrcspondenz bericht uit
Durazzo, dat de vorst den gewezen Turkschen
generaal Fazil Paclia Tppiani tot consul-gene
raal in Bel rado heeft benoemd.
Durazzo, 23 Juni. (Gorrespondcn-
ti&burea-u). Ondanks den wapenstilstand, -on
dernam dc vijand gisteren avond om elf uur
aanvalspogingen. Hij opende ©en hevig vuur
tegen de verschanste stellingen van de re-
gceringslroepen, die hot vuur levendig be
antwoordden. Na korten tijd namen ook de
kanonnen deel aan den strijd, die echter na
een half uur verstomden.
2 2 Juni, 10.30 des avonds. (Agcnzia Stc-
funi). Nadat de troepen opstandelingen, die
iTciïk Bib Ooilu ingesloten hielden, met t
oog op den wapur. tilsland zicll hadden te
ruggetrokken, deed Prenk Big Doda een aan
val op de opstandelingen. De bui gum - er
van Schink protesteerde in Djra/zo wegens
(leze sciiendine van den wapenstilstand,
waarop de rejecting Prenk beval de vij .1-
(ielijkhedcn te staken.
(Corrcspondenticburoau). Heden voorn !-
dag bracht oen parlementair van de ops.d.i
dolingen hel verzoek over, dal de voi^t
vel zou geven, dal Prenk Bil) Doda het 1
bardement aou staken, w aardoor li ij t
zijne kanonnen groote verwees ling. .1 11
aangericht onder de bevolking van i; 1
gcslanc gebied. Dc wapenstilstand is verier.-.<1
iot Woensdag morgen.
Durazzo, 22 Juni. (Correspon uit
bureau 10 uur 's nachts). Aan een >.v .:.rwr
wonde gevangene, den Kaimnkan van Sc
werd bericht, dat het kabinet voor Iki,. ».e
doodstraf door den strop had gecischt. waar
tegen majoor Kroon incl kracht opkwam. Lit
dankbaarheid voor (leze luuua-iwr deed hij
daarop dc volgende mcdedccliagcu ril liet
kamp der rebuiltn: liet aantal (Kr up 1 de
lingen bedraagt 5.OU, daarvan zijn c. leehls
3U00 oprechte aanhangers der bewegi waar
van hij zelt dc ziel geweest 1 Oi:\c-.er 15U0
personen, die zijn partij had.K ge..ozcn, ston
den onder leiding van een voormaii; :i poli-
iie-beambte uit KonstanUnopcl en een voor-
maligcn Turkschen eersten luitenant. Hij wal
de zijne troepen aansporen de wapens neer
te leggen en heeft 111 dien geest een brief aan
hen geschreven.
Uit het Zuiden van Albanië wordt gemeld,
dal de regeoringstrocpen aan de Semenirivier
door de opstandelingen zijn verslagen, waar
bij geschut en een machinegeweer zijn verlo
ren gegaan. Majoor Kroon is voornemens het
geheele boscJiachligc landschap tusschen dü
stad en den Rasboel door de stadsbevolking
vlak te doen maken, teneinde een vrij overzicht
over het moeras te verkrijgen,
Over den toestand in Durazzo bericht de
Berlijnsche oorrespondent van dc Köln. Ztg.,
dat volgens dc van daar ontvangen berichten
do toestand steeds onbeslist schijnt tc zijn. De
rust van de laatste dagen schijnt op dc stem
ming van de verdedigers niet bepaald gunstig
gewerkt te hebben; vooral onder de Mirditcn
moet eene zekere strijdensmoehcid heer-
schen. Het is mogelijk, dat deze stemming
weer zou plaats majken voor eene van grootere
energie, wanneer er eene nieuwe bestorming
van de stad door de opstandelingen plaats
had. Maar ook in het kamp der tegenstan
ders van den vorst 6chijnt na dc groote
krachtsinspanning van den laatsten tijd eene
zekere vermoeidheid mee te spreken. Tegen
over de verdedigers van Durazzo behouden
zq ongetwijfeld nog altijd eene sterke over
macht, en het gevaar van een nieuwen aan
val blijft bestaan.
Aan dc Frankf. Ztg. wordt uit Berlijn ge
schreven, dat de berichten uit Durazzo niet
toelaten zich. een bepaald oordeel le vormer.
over den militairen toestand en over de hoofd
vraag, of Durazzo op den duur zich zal kun
nen staande houden, en wat met den vorst
De hoofdzaak is niet op welke wijze wij
om<s ongeloof uitspreken maai* wel, hoe ons
gelood op ons leven, werkt.
89
door MAPJE DIERS
Schrijfster van
„Dokter Joost en zijne /.even zorgen", enf7
vertaald door Cato W. Westenberg.
Tot hare eigen verbazing had ze zich plot
seling neergebogen, den jongen om den hals
gopakt en hem een en kus op zijn rood haar
gegeven.
Met eene onwillekeurige afwerende bewe
ging richtte hij zich op, maar het was te laat.
Den kus van tante Lütte had hij te pakken.
Hij keek haar eenen oogwenk met groote,
vragende kinderoogen in het gelaat, ging toen
Weer recht op zijnen stoel zitten en las ver
der, alsof er niets gebeurd was.
Zij echter streelde met hare koele hand zijn
heet, jong gezicht en dacht: Jij arme, lieve
jongen! keerde zich om en ging weer aan
hare eigen dagtaak.
Kort Ajoor Kerstmis vroeg Hans: „Komt U
Wet de feestdagen bij ons?"
Zijne moeder had er indertijd over gespro
ken en later hadden de beide ouders schrifte
lijk de uitnoodiging herhaalde
„Ja", zei Lütte, „zeker."
De schemering was ingevallen en builen
was het onaangenaam weer. Ze zat in den
leunstoel en (hij naast haar.
Ze had geenen lust om een gesprek le voe
ren. Ze had juist een kistje voor Kurt gereed
gemaakt en hem eenen langen brief geschre
ven. Ze schreef hem alles, wat ze beleefde,
ook met Hans. Hij antwoordde er nooit
veel op.
Och ja, Kerstmis dat is toch bijna de
zwaarste tijd, als ons hart zwaar ist
„Wal doet Kurt met Kerstmis?" vroeg Hans
eensklaps.
Ze spalkte de oogen open en staarde hem
aan. Dit was de eerste keer, dat eene andere
zaak aangeroerd werd dan het gewichtigste
belang van Iians. Ze kon heelemaal niet ant
woorden.
„Is het kistje al dicht?" vroeg de jongen.
Lütte kon zijn gezicht niet meer al le best
onderscheiden, doch zijne stem klonk zoo
wonderlijk henepen.
„Ja, 't is dicht."
„Ik wou 'hem anders ook graag eene
kleinigheid sturen."
„Jij? Waarom? Je kent hem immers nau
welijks?"
Hans antwoordde niet. Hij had weer zijnen
linkervoet op de rechterknie gelegd, speelde
er mee, zat voorovergebogen en kon er geen
antwoord uit krijgen.
Lütte begreep hem plotseling. Het denken
en zorgen voor Kurt lag hier zoo in alle ver
trekken, in de lucht, dat hij er eenvoudig niet
aan ontsnappen kon.
kunt hem in Februari wat sturen, dan
is hij jarig."
„Ja, dat is goed.'*
Er hoersohte een oogeoblik stilte. Hans be
woog zien niet. Plotseling liet hij met zulk
eene heilige beweging, dat Lütte er van schrok,
zijnen schoen los, zeite hel been op den grond
cn riep luide, luidkeels voor het stille oogen-
ulik: „Hét is toch eene schande en een schan
daal, en geen fatsoenlijk mensch moest er in
bei uslen!
„Iians! Waar praat je toch over? Wal bedoel
je toch?"
„Dut hij eenvoudig uit het gymnasium weg
gehaald is en nu straatwerk moet verrichten.
Wat is dat voor eene dolzinnigheid! En U,
die voor hem gewerkt en gezorgd hebt, hebt-
toch meei* recht op hem dan zulk een vrouws
persoon, dat hem komt halen, om hem geld
voor zich te laten verdienen!"
Lütte was stijf rechtop gaan zitten en staar
de hem aan. Dat dat was immers zooicts
ongehoords, zooiets onverwachts, dat zij met
dezen jongen over dc grootste zorg van haar
liarl kon spreken! Hoe was het mogelijk, dat
ei* een levende, jonge geest steeds dicht, dicht
bij haar was geweest, die met haar mee had
gevoeld en haar begrepen had, terwijl zij
voortdurend in de meening had verkeerd, dal
hij zich voor niets interesseerde dan voor
zichzelf.
Eerst had ze een gevoel, alsof ze heelemaal
niet kon spreken. Ze had er genoeg werk aan,
om helder in te zien, dat ze niet heelemaal
alleen was, om aan te hooren, wat dc onstui
mige jongen zoo onstuimig en in bewoordin
gen, die duidelijk zijn kinderlijk, ongerijpt
oordcel deden zien, over deze zaak zeide. Ze
wist eerst 'hoegenaamd niet, hoe ze den mond
zou openen en de woorden zou uitspreken.
Doch eensklaps ging het toch. Van het eene
woord kwam 'het andere. Het was eene on
uitsprekelijk eigenaardige gewaarwording.
voor haar, over deze geheele geschiedenis
grondig en in bijzonderheden le spreken, niet
in ecne bepaalde richting, zooals met den di
recteur van hel gymnasium, of heel opper
vlakkig, zooals met de inwoners van Sóten-
sand, het gaf haar een zeer merkwaardig ge
voel, dat ze, zonder dat ze hare woorden be
hoefde te wikken en te wegen, en terwijl haar
geluk van minuut tot minuut groeide, alles
kon zeggen alles haarfijn kon vertellen
zelfs, want Iians vroeg nu en dan nog naar
bijzonderheden, als hem de zaak niet heel
duidelijk was.
„Nu, dan blijft het eenvoudig niet bij den
huidigen toestand," zei Hans, toen ze om zoo
te zeggen bun gesprek geëindigd hadden.
Dc volmaakt besliste, zekere toon van zijne
stem gaf haar plotseling zulk een gevoel van
hoop, dat bet was, fli een vurige stroom haar
door de leden vloot, dat ze legen den stoel
leunde en op eens van aandoening niet meer
kon spreken.
Toen werd het een poosje stil. Doch al het
gesprokene leefde cn golfde nog in het ver
trok, en de heide verschillende menschen
voelden, dat de gewisselde woorden, dat dat
gene, wat ze tezamen beleefd hadden, eenen
hechten band tusschen hen vormde.
Plotseling werd de diepe ietwat benau
wende stilte verbroken door do jongensachtig
luide, eenigszins ruwe stem van Hans, die
zeide: „Ilij zegt altijd „tante Lütte" lot U."
Het was zoo pikdonker geworden, dat zijn
gezicht ecne vage, witte vlek was.
Lütite richtte zich met eenen ruk op.
„Ja, dat zegt Kurt altijd." Haar hart klopte,
doch ze waagde het niet, verder te gaan.
Hij zei ook niets meer. Deze aarzelende,
kleine aanlooi) scheen weer op niets uit te
draaien. Het was, alsof de duisternis nog die
per werd, alsof het leven langzaam in haren
zwarten afgrond gloed. Dc stilte, die nu in
het vertrek lag, was inderdaad benauwend.
Toen zag tante Lütte, dat hot aan haar iag,
als er iets zou gebeuren.
„Zeg dat toch ook, Hans!" verzocht ze.
Hij antwoordde niet. Volgens zijne oude
kwajongensgewoonle trok hij zijnen voet weer
op de knie. Lütte voelde aan haar eigen li
chaam, hoe er in zijn binnenste eene wilde
worsteling plaats had met de oude stugheid
en verlegenheid.
Toen kwam ais een brcede stroom van licht
de kracht en de gouade van haar moederlijk
voelen over haar. Ze stond op en sloot zon
der verdere plichtplegingen den jongen in
hare armen. „Wees toch niet zoo dwaas jon
gen," zei ze tusschen lachen cn huilen. „Zeg
me toch eenvoudig eens na: Tante Lütte.
Want jij bent nu immers de broer van mijnen
andereu jongen."
Hij verdroeg hare omarming als een slok.
Doch hij weerde ze toch niet af. Daarop brom
de iiij zoo'n beetje in zich zelf als een jonge
beer, die leert pralen: „Tante Lütte."
In de zaal op Keslcndorf stond de prach
tige kerstboom. Hij was eigenlijk afschuwe
lijk meer eene tentoonstelling uit den win
kel van Michelsen cn zoon uit Sötensand dan
een echte kerstboom; engeltjes met bellen,
waarin men zich spiegelen kon, klatergoud cn
glanzend blik, en over dal alles dik, dik, dik
lamella, dat was, wat er vooral aan don boom
te zien was
Wordt vervolgd*
