N° 306
12Ue Jaargang.
DE EEMLANDER".
Maandag 29 Juni 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
TANTE LUTTE.
AMERSFOORTSCH
tioofclredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S maanden Yoor Amersfoort f 1.00*
Idem franco per post 1.50«
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O. I O.
Afzonderlijke nummers 0.05.
f)eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
AdvertentiÖn gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties on berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50*
Elke regel moor - 0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bopalingon
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement»
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Nabetrachting over den
Gemeenteraad.
„Rust roest'' dachten de raadsleden Vrijdag
avond on zij legden zich. 'n dubbele portie
yacanrtSehuiswerk op.
Eerst -werd het voorstel van B. en W. tot
herziening van de jaarwedden der onderwij
zers bij het O. L. O. na 'n zeer zwaar-op-de-
hanxlsch redevoerinkje van den heer Jorissen
d r. Jorissen sinds hij ter gemeentesecretarie
tot doctor honoris causa benoemd schijnt te
lijn gerenvoyeerd naar de afdeelingen.
Omdat er zooveel adressen, ingekomen wa
ren
Of dit 'n afdoende reden is? "Wij bebvvi] te
len het.
Wal die adressen zelve betreft}, de Bona,
die waarlijk niet kort van stof pleegt te zijn,
had tegen hert voorstel mot anders in te breu-
ten don 'n adresje van slechts enkele alinea's.
Wed n bewijs, dat aan het voorstel niet heel
reel ontbrak!
Waarom wilde de heer Jorissen het dan
nogmaals gaan bcstudeeron? Heeft hij nu óp
eens weer zoo weinig vertrouwen in den wet
houder van onderwijs?
Deze scheen het dan ook maar half aardig
le vinden, dat z'n geesteskind nog 'n poos in
de kraamkamer gehouden moest worden. En
dat met ddrt wanne weert
Het tweede voorstel, da/t geen genade kon
vinden, betrof de manktvorpdaaLsing. Toen de
voorzitter dit punt aan de orde stelde, gtng er
uil den Raad 'n gebrom op, als wilden allen
Iegelijk het woord.
Onze 0)1 arict-specialitortde heer Van der
Wal. -wist nochtans het eerst 't w-oard le be
machtigen en z'n voorstel om ook dJilt punt
eerst in dc afd'eeflingen to behandelen, was
het sein tot h algemeen geknor van instem
ming.
De raadsleden wetten, nu tenminste wait zc
op deze mooie zoanera/vonden doen kunnen,
als het te warm is om naar RLrkhoven of Oud-
Leusden te wandelen.
Bij pwït 17 geraakten onze edelachtibaren in
lioera-stemming. Het daverde van huldebetui-
gitigen, de heele zaal door. De heer Van Ach-
terbor.gh begon èr mee en hij liad er zelf schik
in. Ilot is dan ook iels zeer ongewoons dit
raadslid hot wieroofcvaft te zien zwaaien voor
de leden van het Dagelijksoh Bestuur.
Haar hij deed er goed aan. Wanlt dat wij
mi in veel korter tijd dan verwacht werd,
elect rictteit zullen hebben, is stellig bovenal
le danken aan dc voortvarendheid van het
Dag. Bestuur.
De burgemeester deed nog dc veiiblijdende
medodceling, dat de electrisehe stroom 1 Oc
tober of uiterlijk 1 November geleverd zou
worden. Hoera voor Amersfoorts electrisehe
lodkomst!
Na afdoening der agenda kwam in behan
deling hot bekende voorstel van de he eren
Gerritsen, Jorissen en Ooslerveen om Gedep.
Staten te verzoeken de jaarwedden van den
burgemeester, de wethouders en don secreta
ris re&p. te verhoogen tot f 4000, f 1500 en
f 3500.
Het ging hierbij ietwat zonderling toe. Geen
van de raadsleden deed 'n mond open en 'n
o ogenblik he er sclite er pijnlijke stilte. De wet
houders wilden de zaal vciflaten, dachten dat
de tongen dan misschien zouden loskomen.
Maar hot was en bleef s'Pil en het voorstel ging
er zonder hoofdelijke stemming dJooav
"Wie zou er ook tegen kunnen zijn? Het
eenage wat men bad kunnen aanvoeren, is dat
■er andere categoriën zijn die nog veel har
der naar loonsveihooging snakken. Maar d&c
zullen het ook wel 'krijgen en dit voorstel ging
niet uit van B. en "W. dóch van den Raad.
Thans zijn de jaarwedden zoo belachelijk
laag, dat bijv. bet wethouderschap slechts door
renteniers of gepensionneerden geambieerd
kan worden. Daarentegen namen de werk
zaamheden allengs zoo geweldig toe, dat er
tegenwoordig heel wot meer gevorderd wordt
dan de versleten, krachten van hen, die nog
wel 'n bijbaantje willen. En nog veel minder
don dat dear wethouders, as het ambt van bur
gemeester van een gemeente als Amersfoort
als 'n eerèbaantje be beschouwen, dat slechts
niet representatie-kosten bezoldigd behoeft te
worden. En dat het secretarisschap het tegen
deel van 'n sinecure is, wisten we allang.
En wat nu te zeggen van het tragi-comi-
sche slot der vergadering? Zou het voor 't
prestige van den Raad maar niet het beste
zijn, -dot -wij maar uitat ubtweiden over het ia-
treurige figuur van den heer Leinweber in z'n
boelekleed?
Dat dit raecLslid niet tegen den burgemees
ter qpgewassen is, heeft hij al vaker onder
vonden. En toch lokt hij telkens weer spiegel
gevechten uit, waarbij hij vooruit weet in het
zand te zullen bijten. En hij weet hot altijd wel
zoo aan te leggen, dat bij' ook nog 'n pak
slaag oploopt.
Wij hadden den heer Van Aahleibergh wel
eens in zh positie willen zien. Die zou het
anders geleverd hebben en minder onbenullig
uit den hoek gekomen zijn met 'n beroep op
het spreekwoord „rust roest".
Neen, indien de heer Leinweber van zijn
gelijk overtuigd geweest was. had hiji wel wat
beier van zich af kuntren bijten, ook al had
•hij z'n zegslieden willen sparen. De vergoe
lijkende verklaring, dart de revolvers, die sinds
1903 geruat hadden, zeker wel „geroest'' zou
den zijn, was 'n mislukte en ongepaste grap.
Alles roest. Alleen oude liefde roest niet. En
ook dat is nog niet eeaia altijd waar. Want wij
zijn heilig overtuigds dat de oude liefde van
den heer Leinweber vaur het raadslidmaat
schap zoo langzaimeaihand oak wel 'n beetje
geroest zal zijn.
„Die verdomde kletspraatjes" liet de heer
Jorissen zich tijdens cht incident ontvallen. En
dat was 'n waar woord, al keek de anli-rev.
heer Koning wat sip, toen hij zoon paganis-
tisoh vloek woord hoorde uit den •christelijken
mond! van z'n coalitiegenoot.
Politiek Overzicht.
De Oostenrijksche troon
opvolger vermoord.
De lange ree les van de politieke misdrijven
is weder met een vermeerderd. In Serajewo,
de hoofdstad van Bosnië, is gisteren aartsher
tog Frans Ferdinaud, de troonsopvolger van
de monarchie Oostenrijk-Iióngarije, het slacht
offer van een moordaanslag geworden. Zijne
gemalin, de vrouw die hij uit liefde had ge
trouwd, maar die wegens de in het huis
ilab&burg heerschende familiewet den kcizer-
troon, waartoe hij geroepen was, niet had
kunneu deelen, was naast hem in het rijtuig
gezeten en deelde in zijn lot.
Een diepen schok verwekt de plotselinge
dood van dit menschenpaar, dat door de lioogo
positie, die het innam, de 1 - zondere aandacht
lot zich trok, maar ook aan bijzondere geva
ren was blootgesteld. Koning Humbert van
Italië, die ten slotte het slachtoffer is gewor
den van een der aanslagen te n zijn leven,
placht te zeggen, dat aan zijn ambt een groot
risico verbonden was. Aartshertog Frans Fer
dinand heeft dat ondervonden, nog voordat
hij het ambt had aanvaard, waartoe hij door
een samenloop van droevige omstandigheden
de naastgerechligdc was geworden.
Een is er over wiens hoofd al die slagen
zijn heengegaan. Hoe de hoog bejaarde kei
zer Frans Jozef er door getroffen wordt, voelt
men uit de woorden, die hij uitriep toen deze
dubbele doodstijding hem werd medegedeeld:
„Ontzettend! Onlzeltendl Op deze wereld is
mij niets bespaard gebleven I"
Aartshertog Frans Ferdinand is gevallen in
de vervulling van zijne beroepsplichten. Iiij
vertoefde in Bosnië om Icgcroefeningen bij te
wonen. Voor het leger toonde hij steeds groote
belangstelling en in het legerbestuur was in
de laatste jaren zijn invloed in klimmende
mate merkbaar. Dc Zondag was bestemd tot
vervulling van representatieplichten in de
hoofdstad. Daar heeft een kogel uit moorde
naarshand ziju levensdraad plotseling afge
sneden.
Bosnië is het jongste kroonland van dc
monarchie Oosienrijk-Hongarijc. Vroeger was
't het noordwestelijkste rilajet van het Turk-
sche rijk in Europa. In Augustus 1878 werd
het door Ooslenrijk-Hongarije bezet op grond
van het te Berlijn gesloten internationale ver
drag van 13 Juli van dat jaar. Uit die lijdelijke
bezetting is de definitieve inlijving bij het ge
bied der monarchie voortgevloeid.
Men kan niet zeggen, dat Ecsnic door die
inlijving er op is achteruitgegaan. Integendeel,
wanneer men den toestand m den noordwes-
telijken uitlioek van de Balkanlanden verge
lijkt met dien van de overige deeicn van dat
gebied, dan is er veeleer reden voor de be
volking om dankbaar te rijn, dat zij van
lieerscher zijn verwisseld. Dat belet echter
niet, dal, er onder een deel der bevolking eene
groote gisting heersclit, samenhangende met
eene beweging, die ook in de aangrenzende
streken van Kroatië en van Servië hare ver
takkingen heeft. Die beweging brengt de hoof
den in de war vooral van de jongere elemen
ten, onder wie zij al hare aanhangers
telt. Kort geleden nog werd in Agram
op den banus van Kroatië een moordaan
slag gepleegd, waaraan vroeger een aan
slag op zijn voorganger :n dat ambt, baron
Cuvaj, was voorafgegaan. In die beide geval
len was de bedrijver een no* niet aam de
schoolbanken ontwassen ;uigeling. Uit dezelf
de kringen is ook de moordenaar van aarts
hertog Fraais Ferdinand en zijne gemalin
voortgekomen, een nog pas 19-jarige gym-
naiaist, afkomstig uit de landstreek, die aan
Kroatië grenst. De bomwerpej', wiens aanslag
is mislukt, is afkomstig rit eene ten zuiden
van Serajewo gelegen plaats. On hen schijnen
anarchistische invloeden te hebben gewerkt.
De beide misdadigers ontkennen medeplichti
gen te hebben gehad. Daarmee schijnt het feit,
dat nog een tweede bom gevonden is, in legen-
spraak o zijn. Maar men zal wel niet ver van
de waarheid zijn, wanneer men de hoofd
schuld toeschrijft aan de overspanning, die in
onrijpe geesten de .edachteau misdrijf heeft
doen rijpen.
Frans Ferdinand, aartshertog van Oosten-
rijk-Esrle, was geboren den 18eu December
1863 te Graz als oudste zoon van nu wijlen
aartshertog Karei Lodewijk, een jongere broe
der van den regeerenden keizer Frans Josel',
u&t diens tweede huwelijk met Marie Annun-
ciata, prinses van Bourixm en de heide Sici-
hën. Hij erfde in 1875 ma den dood van hertog
Frans V van Modena diens groot vermogen en
droeg sedert den naam Ooslenrijk-Este. Na
den dood wan kroonprins Rudolf, 's keizers
cenigen zoon, op 30 Januari 1S99, was zijn
vader de naastgerechltigde Lol den troon van
de monarchie Oostenirijlk-llongarije, en na
diens overlijden was hij in zijne rechten ge
treden.
Den len Juh 1900 was aartshertog Frans
Ferdinand te Reidlisfadb morganatisch ge
huwd met Sofia gravin Ghortek van Ghotkowa
en "Wognin (Bdhemen), die door den keizer
eerst tot vorstin, larter tot hertogin van Ilo-
henbeng werd verheven, den rang, die direct
volgt op dien der leden van het keizerlijk huis,
waarin zij niet kon worden opgenomen, om-
dart hert voorrecht dei' „Ebenibürtigkeit'' haar
onthrdk. De xèt dit huwelijk gesproten kin
deren, die nu plotseling tot dubbele weezeu
zijn geworden, waren daardoor van de erfop
volging uitgesloten.
Het recht om keizer Frans Jozef na zijn
overlijden op te volgen, is nu overgegaan op
aartshertog Karei Frans Jozef, der oudsten
zoon van 's keizers overleden jonceren broe
der, aartshertog Olto, en prinses Maria Jozefa
van Saksen. Hij is den 17en Augustus 1887 ge
boren cn den 21en October 1911 getrouwd met
prinses Zita van Bourbon Prrma Uit dit
huwelijk is den 26en November 1912 een zoon
geboren.
Duitschland.
Kiel, 27 Juni. Het stedelijk bestuur van
Kiel heeft den Engelschen admiraal en een
aantal hoofdofficieren van de beide violen op
een déjeuner genooüigd. De opperburgemees
ter drukte in zijne begroetingsrede do hoop uit,
dat het aan het Duitsche en hel Engelschc volk
vergund moge zijn steeds slechts in een
vreedzamen wedstrijd zich met elkaar te
melen. Admiraal Warronde, dank betuigende
voor de minzame gastvrijheid, zeide: „Er zijn
menschen, die meenen, dat Duitschland en
Engeland arm in arm met elkaar moeten gaan.
Anderen meenen, dat zij Ijandig tegenover
elkaar moeten staan. Ik ben echter met den
burgemeester van mecning, dat de vreedzame
wedstrijd tusschen de beide volken moet
voortduren."
Frankrijk.
Do ÊLnancicole commissie -fan den Senaat
heeft, zooals reeds word bericht, zich ver-
eeni.gd met het door do Kamer reeds in Maart
genomen besluit om in do slaalsibcgrooliings-
wet van 1914 eene algemeone inkomstenbelas
ting op te nemen.
Volgens hot door de regeertng voorgedra
gen oniüwerp van deze belastingwet is aan
deze aigemeeno inkomstenbelasting onderwor
pen ieder persoon, Franschman ol vreemde
ling, die over eene woonplaats in Frankrijk
beschikt. Belastingvrij zijn de inkomens, die
op zich zelf of na aftrok van 2000 francs voor
de gehuwden en van 1000 frs. voor ieder per-»
soon, waarvoor de belastingschuldige onder
houdsplichtig is, hot bedrag van 5000 frs. niet
le boven gaan. Het dit bedrag van 5000 frs.
overtreffende gedeelte van het jaarlijkschc in
komen wordt in gedeelten van telkens 5000
frs. aangeslagen on wel in dier voege, dat van
hel eerste gedeelte een vijfde, van het tweede
gedeelte twee vijfden, van liet dorde gedeelte
drie vijfden, van het vierde gedeelte vier vijf
den als belastingplichtig in aanmerking ge
bracht worden; heit verdere telt in zijn geheel
mee voor dc berekening van den aanslag. Voor
het op deze wijze berekende belastingplichtige
tolalc inkomen mag dc aangeslagene aftrek
ken 5 pet. voor één, 10 pot. Voor twee, 20 pd.
voor drie en telkens 10 pet meer voor ieder
persoon, dien hij heelt te onderhouden, met
dien verstande echter, dat de geheele aftrek
niet meer mag bedragen dan de heLft van hert
op de hierboven vermelde wijze berekende be
drag van het belastbare inkomen.
De vaststelling van het inkomen geschiedt
van de eigen verklaring van den belasting
plichtige over zijn totaal inkomen. Deze ver
klaring moet echter toegelicht worden door
détail-opgaven over de samenstelling van het
totale bedrag. De verklaringen worden gecon
troleerd door den fiscus, maar uiitshntend
naar de gegevens, die uit zijn amibtolijken
werkkring en uit de Inlichtingen, da© hem oj*
grond van de reeds bestaande wetten moeten
worden verstrekt, ten dienste staan. Het con-
troleerende gezag is niet gerechtigd, van desn
belastingplichtige overlegging van boeken o!
andere stukken te eisahen. Het maakt dé ko
hieren op met gebruikmaking van de afgeleg
de verklaringen en van de gegevens, die het
zich verder verschaft. In het geval van cea
te hoogen aanslag ds den belastingplichtige liet
recht voorbehouden, bij den rechter daartegen1
bezwaar in te brengen. Bij geconstateerde be
lastingontduiking is de belastingschuldige ver
plicht, het eenvoudige bedrag van de ontdo
ken belasting als boete nogmaals te betalen,
maar .slechts dan, wanneer <krt bedrag meer
dan een tiende is van het juiste bedrag van
den aanslag.
Vol bekommering te blij ven peinzen over
netgeen men had kunnen doen, is hert slecht
ste wat men doen lean.
43
door MARIE DIERS
Schrijfster van
„Dokter Joost en zijne /.even zorgen",
vertaald door Cato W. Westenberg.
Hij leerde niet goed en niet slecht, behoorde
tot de middelmatige leerlingen zijner klasse
en was bij den e\en ouden Hans een jaar
achter. Hij was ook nieL zoo groot als deze
en zag er veel onontwikkelder en kinderlijker
uit.
Tante Luüe veroorzaakte deze jongen niet
den geringsten last Hij noemde haar van den
tweeden dag af tante Lütte, was vertrouwe
lijk zonder dwang en toch bezat hij een groot
aangeboren gevoel voor tact en was hij in
nooge mate fijngevoelig.
Zonder dwaing dat was het heerlijke ge
schenk, dat moeder Natuur bij de geboorte
oezen jongen had gegeven. Hij deed alles vrij
en gemakkelijk, als van zelf. Hij was natuur
lijk in zijne vroolijkheid, ratuurlijk vloeiden
aljne kindertranen, toen Lante Lütte aan zijn
bed met hem over zijne moeder sprak. Hij
had zijne moeder boven alles lief, maar dc
ontzetting, die ze in zijn gezicht gelezen had.
was vreeselijke werkelijkheid. Hij schreide en
klaagde zich zelf aan, dat hij van ontzetting
gebeefd had. Als een verwijt voor zich zeil
riep hij zijnen oudsten broer aan: „Ernst zou
dat nooit doen!"
Lütte zag voor den eersten keer een kind,
dat zich neclemaai zelf opvoedde, dat in zich
zelf zulk een volmaakt evenwicht bezat, dat
ieder er naar kon staan kijken, hoe al dit
jonge leven op den edelen bodem opgroeide.
Aan geene enkele zijde was een te-veel of een
te-weinig, niets was te hard of te week. De
jongensachtige wildheid ontbrak niet, even
min als eene geringe mate van verzet legen
den schooldwang en de jongen werd steeds
in het gulden midden der klasse gehouden
door hel inwerken op elkaar van deze twee
factoren en de hooge eischen, die het leven
hem stelde. Er ontbraken ook niet grootsche
voorbeelden van vriendschappelijk voelen voor
zijne kameraden, van zelfverloochening, ener
gie, eergevoel.
Welk eene onuitsprekelijke vreugde had
eene moeder van dezen zoon kunnen beleven 1
Ghrista wist al heel spoedig, dat ze aan dit
nieuwe pleegkind niets te werken of le polijs
ten had. In den grond was het hare eenige
laak, hem ver van zijne moedei- verwijderd te
houden.
liet prachtigste resultaat, dat Rolfs karakter
bereikte, was de overwinning op den weerbar-
stigen Hans. Die zou wel reden gehad kun
nen hebben, nijd en afgunst in zijn hart te
voelen. Hij was even onevenwichtig, als Rolf
evenwichtig was. Hij had aan den eenen kant
te veel, aan den anderen te weinig. Hij was
eigenlijk heclemaal scheef, een blok waarin
God bij het bewerken fouten heeft gemaakt.
Zich zelf en anderen had liii. zoo lang bil
leefde, veel last en moeite berokkend. Nu was
de ure gekomen, waarin hij liet meesterstuk
van den goeden God naast zijne eigen, scliecve
gestalte zag en hij kon, met dit model voor
oogen, trachten zich te vervormen naar dit
prachtwerk.
Als lante Lüttc's huisje maar nieL zoo klein
was geweest! Het ging eigenlijk hoegenaamd
niet. Op zekeren dag deelde ze haren jongens
mede, dat zc met Paschen moesten verhuizen.
Doch gelukkig voelde ze zich daar niet bij.
Haar lief, klein huisje!
Intusschen: waar staat het geschreven, dat
iemand bij alles, wat hij doet, zich zoo on
eindig behaaglijk moet voelen? Doch dat Rolf
eene voldoende legerstede en eene geschikte
plaats om te werken moet liehben, waar hij
desnoods ook nog zijne ellebogen kan neer
zetten, dat staal, als men slechts goed kan
lezen, zelfs reeds in den bijbel.
Tante Lütte deed bij vele andere nog eene
eigenaardige, doch leerzame ervaring in haar
bestaan vol afwisseling op. Telkens, als ze bet
eene ol" andere haar zeer prijzenswaardig
voorkomend besluit genomen 1 id, meende ze
op een vast punl Le staan, van waar uit hef
leven heel gemakkelijk overzien cn beheerschl
kon worden, cn waar ze meende, haar leven
lang te kunnen blijven. Doch dan was er eiken
keer een stoot gekomen, die haar weer in
eenen ohaos slingerde, van welken uit ze zich
een nieuw vasL punt veroverde, waarop ze
weer haar stil triomfgeroep aanhief, totdat
hare wijsheid eenen nieuwen klap kreeg.
Zoo ging 't ook nu.
Natuurlijk verbeeldde tante Lütte zich, zoo
vast als steeds, dat het de bedoeling was van
liet lot, dal ze mei Hans Ulfers en Rolf von
Beversdorf en Ivurt in de verte haar k-
vensscheepje door de golven zou sturen.' Doch
het gebeurde anders.
De aanleiding was zoo: Ze was op zekeren
avond laat bij mevrouw UHers Von Bevers
dorf geweest, welke ze dikwijis bezocht; soms
nam ze ook Rolf mee, als dat juist schikte.
Haren terugweg nam ze, omdat het een zachte
avond in Maart was en de maan helder scheen,
over den wal. Daar zag ze een paartje voor
zich loopen, dat druk aan het ïniimckoozcn
was. Eerst dacht ze er niels bij, doch dan trok
iets aan don jongen minnaar hare opmerk
zaamheid. De maan scheen zoo helder, en ze
had goede oogen.
Toen het paartje voetstappen hoorde, sloeg
het eenen zijweg in; doch de bladerlooze strui
ken waren niet zoo vriendelijk, het aan het
oog te onttrekken. Lutte keek plotscLing in hel
knappe, lichtzinnige gezicht van den jongen
Walter Rust.
Hij had haar niet herkend, was waarschijn
lijk ook veel te zeer verdiept in de bekoor
lijkheden van het frissche gezichtje van zijn
klein meisje, een burgerdochtertje uit Sótcn-
sand, om veel aandacht te schenken aan zijne
verdere omgeving. Nauwelijks was Lutte voor
bij, of ze hoorde hem reeds tamelijk onge
geneerd met het kleine nest praten, haar
allerlei heerlijks afbedelen en kussen stelen.
Juist sloeg het op den stadstoren elf uur.
Zc ging langzaam verder, zeer geschrokken
en kon den draad harer vorige gedachten niet
terugvinden. Ze herinnerde zich weer den na
middag van twee jaren geleden, in de Bunt-
horper pastorie doorgebracht, toon zij met
mevrouw Rust voor het raam der kinderka
mer had gestaan. Weer klonk de klacht der
meer dan bezorgde moeder in haar oor: Wat
moet er van den jongen terecht komen? Nie
mand houdt toezicht op hem. Hij loopt zeker
's nachts rond te slenterenI Ilij is zoo licht
zinnig, hoe spoedig kan hij op den slechten
weg zijn!
En wat dan? Walter is de mensch der
onbegrensde mogelijkheden. Hij kan een man
worden in den besten zin van 't woord, een
van die uitverkorenen, die werkelijk iets uit
richten en in bet gclal hunner medeburgers
niet slechts een nummer zijn cn hij kan de
slechtste der slechten worden, een mensch
ouder het nulpunt, minder dan niets, een last
en eene kwelling voor zich zei1 en voor hen,
die hem liefhebben.
Zoo was het Zoo stond het met Waller
Rust geschapen. Misschien hij was nu ook
al vijftien jaar oud en vroeg ontwikkeld
was dc 'beslissende grens reeds overschreden
misschien was het juiste uur reeds verzuimd
Lütte voelde een plotseling, wild branden
in zich. Haar was, alsof zij en alleen zijl
in dal geval iets oneindig groots, iets onher
stelbaars had verzuimd. Zij, ja zijl Waarvoor
was zij toch op de wereld, waarvoor leefde
ze toch? Kon zij niet hare ooren cn oogen
openen, als er een beroep op hare hare
hare hulp werd gedaan? Ja, dat was er ge
beurd, en sedert waren er al twee jaren voor
bijgegaan! Ze had eenvoudig hare ooren ge
sloten en haar eigen genoegen nagejaagd, dat
had zei
Ze had eene arme moeder in moeilijkhede»
gezien en de schouders opgehaald en gedachl;
Jij bent eene mooie moeder! .'ij zou zooiets
niet overkomen! Hoe is het mogelijk! Ik dank
U, God, dat ik niet zoo radeloos en hulpeloos
benl
Wordt vervolgd