N4 3 13°* Jaargang» DE E EM LAN DER". Vrijdag 3 Juli 1914. BUITENLAND. FEUILLETON. TANTE LUTTE. AMERSFOORISCH DAG Hoofdredacteur! Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG. Uitgevers: VALKHOFF Co, ABONNEMENTSPRIJS! IV 8 maanden voor Amersfoortf l.OO* Idem franoo per post1.50» Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10, Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en - Feestdagen. A^vertentiën geueve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden. Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regolsf 0.50. Elke regel meor«0.10. Dienstaanbiedingen 25 cents bij voor uilbetaling. Grooto lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijt bestaan zcor voordooli^o bcpalirget. tot het herhaald advortoeren in dit Blad, bij abonnemont Eene circulaire, bovattondo do voorwaarden, wordt or aanvraag toegozonden. 'n Toekomstdroom. Het zal bijna half jaar geleden zijn, dial ■Wjlj in liet Amcrsfoort&ch Dagblad 'rt lans •bfnakon voor de stichting van n gebouw vooi Kunsten en "WetensclMuppen, *h centrum voor l*et kunst- en gezelligheidsleven 'hier Ier ste de. Jn de kort daarop gehouden •ajlgemeenc vergadering der sociëteit Ainiciüa zijn naai e&urieidiiig van dat artikel uitvoerige dis- oussics gevoerd:, welke hiermee eindigden, dat aiam het bcetu-ur opgedragen wend zich In verbflndtrng te stellen met het gemieenliehe1- sluur om te overwegen o£ samenweaking mo gelijk zou zijn en wat er verkregen zou kun- oten wordeai. AVat het resultaat van dit gemeen overleg geweest is, hebben wij nooit vernomen. En dat beschouwen wij ails 'a goed toeken. Want dat het zoo lang rfiuairt, bewijst wel, 'dat de besprekingen nidt boitweg afgespron gen. zijjn, doch 'n zeer ernstig karakter dra gen en diep op hel waagatuik ingaan, Wdj willen dus geduldig en, hoopvol af wachten. Dat wij de zaak tetteniin weer oprakelen, komt zóó. 'Eendge weken geleden hebben wij uitvoe rige mededeehngen gedaan over den arbeid en de breed opgezette plannen djor Keclame- commissic. n Oogenblik sloegen wij de han den ineen over zóóveel ijver en ondterne- ïnimigalust; maar wij misten toch iets in den geest van dat waarover ,wij schreven. Daar 'om willen wij nu nJog eenis specdaial ondetr die aandacht dier Eeelaanekcommojsisie ibrergen een der dostijjdls door ons aangevoerde ar gumenten. Men veroorlove ons dus, dat wij één zins nede uit ons bedoelde' artikel aamhaletn: ,,Niet uitsluitend ter wille van de be schaving en verzuchliiirug dier zeden diene Ide overheid de kunst, 'in opgewekt kurisi- leven is niet sleobls 'n geesleUijik belang voor de bevolking, het maakt ook 'n sitad aaiilrelkkelijik ais woooiplaals, liokt aan tot vestiging. Heel Amca-sfoori zoekt maar lokmiddelen, op de gemeentiehegroo- tang is till som uitgetrokken om rectaane te maken voor de stad. Als de gemeente dus toont zelve ijverig mee te d'oen aan •da)t lokken ,van nieuwe inwoners, is zij ook verplicht het dien nieuwen inwoners 'hier aanjge'naam te maken. De schoon e omgeving, die gunstige ligging alleen, doen 't 'm niet; men gaat zdoli toch niet ergens vestigen, omidiat men en zoo ge' makkelijk in alle richtingen weg .kan. •n Kunstcentrum, 'n kunstlempel is 'r middel èn om monschen te lokken èa om het leven hun hier aangenaam te maken. Wekiu, ligt het dan ook nde't op den weg van het gemeentebestuur om de tot firtrandkoinlng van zulk 'n gebouw te be vorderen?" Ons dunkt, de Reclame-commissie, ddo zóó veel a am durft, moet ook voor dit plan wel siympathio gevoekd*. Zouden wij diaarom hij haar mogen aan- dird'Ugdn om ook hiervan dens hot pro- en contra te wikken en te wogen, en zoo zij het pix> overwegend mocht vinden, bij de stem van het Amicitia-besluur ook de hare te voe gen? ,Wlij opraken van ^schJouwbuiig", ^unsl- teinpol", „gebouw voor Kunsten! en Weten schappen.", maar om. den naam. gaat het niet. U>ie zou (trouwens ook niet gehele 1 kunnen aanduiden wat wij bedoelden. .Wij zouden in d<e nieuwe stichting ook willen onderbren gen de openbare leeszaal, vergaderzalen, club lokalen, kortom we .zouden 'in inrichting wonschen, welke 'n centrum werd .voor do gehoede Aanersfoorlsohe bevolking, waar zij hare behoefte aan kunstgenot, schoonheid, onit wikkeling, verpoozing, gezelligheid cn nuttige ontspanning zou kunnen votkloen. In onzen bijjd van voortdringend separatisme eoi alschdidingsliiüL zou zulk 'n centrale ont moetingsplaats hoogst bevorderlijk zijn voor de aankweeking ,van het saamhoorigheids- gevool der bevolking. Poiitiek overzicnt. De nieuwe troonsopwolger van Oostenrijk-Honganje. Het lot, dal aan keizer Frans Jozef bescho ren is om zijne erfgenamen te overleven, wekt de herinnering op aan de laatste levens jaren van een ander gekroond hooid. Lode- wijk XIV, ,1e roi-soleil" zoouts zijne vleiers hem noemden toen zijn hol te Versailles door den hoog&ten glans omstraald was, zag in zijne laatste levensjaren telkens nieuwe leeg- len ontstaan onder de tot het dragen van de Fransche kroon gerechtigden. De een na den ander ontviel hem. .Zijn zoon, de dauphin Lodewijk, stierf in zijn vijftigste levensjaar, in April 1711, aan de pokken. Nog geen jaar later, in Februari 1712, volgde zijn kleinzoon, hertog Lodewijk van Bourgondië, zijne zes dagen te voren ontslapen gemalin in den dood. Vier weken later daalde de nieuwe dau phin, de hertog van Bretagne, een achterklein zoon van den koning, op jongen leeftijd in het graf. Nog was de lijdenskelk niet geledigdin Mei 1714 kwam een tweede klein zoon van den koning, de hertog van Berry, door een val van het paard om het leven. Zoo verdwenen in drie jaren achtereenvolgens vier erf gerechtigden van de trappen van den troon. Toen deze troon ledig werd, werd een vijfjarig kind, een achterkleinzoon, de opvol ger van den Zonnekoning. De geschiedenis, die zich twee eeuwen ge leden in Frankrijk hoeft afgespeeld, herhaalt zich tihans aan hel Oostenrijksche hof. De e enige zoon van keizer Frans Jozef, de kroon prins aartshertog Rudolf, is gestorven zonder een mannelijken afstammeling na te laten. Thans ziet de keizer voor de tweede maal zijn aangewezen ojpvolger, den zoon van zijn aud- slen broeder, ten grave dalen. Aartshertog Frans Ferdinand, laat wed een zoon na, maas* op dezen gaan zijne redhteai als ftroonsopvolger niet over. Door een bijfzondere handeling, die hij bij zijn huwelijk op 1 Juli 1900 met de niet „ebenbürtige" gravin Sophie Ghotek met zijn eed bekrachtigde, deed hij voor zijne nakome lingen uit dit huwelijk afstand van alle erfop- volgingsreohten en legde de gelofte af, dat hij ten hunnen behoeve geene de leden van het keizerlijke huis benadeelende erf aanspraken zou doen gelden. Deze erfrechtelijke verkla ring kwam den broeder van den toenmahgen troottisopvolger aartshertog Otto, cn toen deze in 1906 stierf, diens oudsten zoon Karei Frans Jozef ten goede. Men verhaalt, dat aartshertog Frans Ferdi nand, op den dag der begrafenis van zijn broeder, den jongen aartshertog Karei Fraus Jozef bij zich heeft laten roepen en tot hem heeft gezegd: „Mijn waarde neef, ik zou wil len dat gij van heden af, op hert. graf van uwen vader, mij beloofdet u voor te bereiden tot het leven, dat gij te wachten hebt. Gij zult na mij de kroon erven. Bedenk steeds, dat van alle beroepen het vorstenberoep het zwaarste is, dait bestaat, het moeielijkste om goed te vervullen." Deze woorden kunnen dienen tot kenschetsing van den vorst, wiens leven zoo ruw is afgesneden. Nu is aartshertog Karei Frans Jozef de naast geroepene tot den troon geworden. Hij is den 17on April 18S7 geboren en is dus nu 27 jaren oud. Men weet nog heel weinig van dezen jongen prins, behalve dat hij een aan genaam uiterlijk eni minzame manieren heeft en dat hij in 1911 getrouwd is met prinses Zita van Bourbon-Parma, die de bekoorlijkste van de aartshertoginnen is en die hem reeds twee kinderen hoeft geschonken, een zoontje van twintig maanden en een dochtertje. Aartshertog Karei Frans Jozef heeft de te gelijk militaire en- burgerlijke opleiding ont vangen, die de famüliewot van het huis liabs- bur.g voorsciirijfl. Nadat hij aan het Schónen- gymnasium te Weenen het bewijs Yan toela ting tot de universitaire studiën hadi verwor ven, heeft hij in Praag in de rechten gestu deerd onder de leiding van de besten onder de hoogleeraren van de Duilsche en de Cze- chisohe universiteit aldanT. Hij -bracht deze studiën met veel succes ten einde en toonde daarbij niet alleen begiftigd te zijn met een helder versland, maar ook met het buitenge wone geheugen, dat eene familie-eigenschap van het geslacht Habsburg is. Zijne 9tudièn in de rechtswetenschap be lemmerden hem niet in zijne studiën voor den ollioicrsrang. Hij vond veel genoegen in de militaire loopbaan en vertoefde gaarne in hel gezelschap van de officieren. Lens, toen hij van eene jachtpartij naar Weenen terugkeer de, zag hij op een slation een troep jonge offioieren, die van eene manoeuvre huiswaarts gingen, in den trein slappen; hij liet hen in zijn rijtuig noodiigen, dat aan den trein was vastgehaakt, en bracht het verdere deel van de reis in hun gezelschap door. Na zijne huwelijksreis deed hij in Brandeis a/d. Elbe dienst bij het regiment, waarbij hij als officier was ingedeeld. Bij de overplaat sing van dit regiment naar Kololnea, een sladje in Galicie, deed. hij de verhuizing naai de nieuwe standplaats mee. Spoedig daarop Het is gemakkelijker om geld te verdienen dan het gobd te best oden. 47 door MARIE D1LRS Schrijfster van „Meter Joost en zijne ..even zorgen", enz vertaald door Cato W. Westenberg. Verder was hel, of Waller als ecu zware Öruk op hare ziel lag. Ja, hij la." zwaai- op hare ziel, hij beet er :oh om zoo te zeggen zelfs in vast, zoodat hij er niet uit gerukt kon Word'en. Sedert tante fitte om hem geschreid had, had hij voortdurend g<. lens wroeging. |lij liep haar overal na, - akte hel haai- wan hopig moeilijk, plaagde 3 .'.ar half dood met Zijn onophoudelijk aandringen, dat ze toch weer lachen zou. Ze rou om hein lachen, hij was nu dc deugd in eigen persoo geworden, ze kon gerust luid over .'.em jubelen. Tante Lütte schudde O -e betuigingen van liefde af. Ze deed zich de wanhopigste ver wijten, dat ze in het bijzijn van den licht aan- gedanen jongen gehuild had. Daardoor kwam immers de geheele raak op een verkeerd spoor. Wal moest ze met zijne liefdeoffers beginnen 1 Ja, nu praatte hij zich zelf voor, werkelijk deugdzaam te ziji\, terwijl et toch slechts eene kinderachtige, dwaze gril was, die ncr- fiens Loe diende, die "eclils alles -verschoof. Ze ergerde zich zoo ontzettend óver hem, dat ze hem eens eenen rorveeg gaf. Doch ook dat nam de schavuit niet kwalijk. Dc kleine Lise Peter had hij afgeschreven. Nu had Lülte weer medelijden mei dit dwaze kleine kind. Dat nu ook nog! Ze had zeker lie\ea- gezien, dal deze onzinnige liefdesge schiedenis voortgezel v as! Ja, ja, ons klein slukje leven is oen verward ding. Op zekeren avond waren mevrouw en Ernst von Beversdorf er, en Lülle maakte aan een klein tafeltje de thee klaar. Alle jongens zaten mee aan tafel. "Walter v is opgesprongen en wilde helpen, doch kreeg sicclils ongenadige blikken en korte, afwijzende antwoorden. Lütle had den gekeelen dag nieLs dan ergernis gehad. En kort voor het avondeten liad Lütte nog oenen brief van Kurt gekregen en dat was het vreeselijkste van alles geweest. Deze brieven van Kurt o, ze vormden in Ghrisla's levensgeschiedenis een hoofdstuk vol zorgen en kommer. Ze kwamen welis waar, ze bleven niel uil, de band bleef be staan, maar ze stapelden op het verdriet over het uit elkaar gerukte leven van haren jongen nog de kwelling, die veroorzaakt werd door het ontvangen van halve berichten, van losse aanduidingen, die overal leemten lieten en aanleiding gaven tot vragen, velke nooit be antwoord werden. Menigmaal scheen het, Isof de jongen tus- sclien twee brieven door ziek was geweest, of hij had zich alleen maar ellendig gevoeld. Telkens was hij bij oenen andereu patroon, hij was zeker niel in staat, c en enkel van zijne miserabele betrekkinkjes naar behooron te vervullen. Doch hij zei dat niet. in hel tijd perk van anderhalf jaar, dat hij weg was gc- wree9t, was zijne hand veranderd, ze was krachtiger en karakteristieker geworden. De manier, waarop hij zich uitdrukte cvcuwel, was even kort, hard, stijl". lieden schreef hij, dal zijne moeder zich met eenen achtontwïntigjarigen man had ver loofd en in dc volgende maand zou trouwen. Verdere inlichtingen daaromlrenl gaf hij niet. Ghrista was builen zich zelf. Dat ontbrak cr nu nog maar aan. Nu had hij weer eenen stiefvader, en bovendien nog wel iemand, die beslist lichtzinnig moe9t zijn. Kon het nu nog wel zoo blijven? Moest Kurt dat allemaal ver dragen? Ernst von Beversdorf, dien zc anders mei vreugde in haar huis ontving, was in deze vreeselijke stemming niets voor haai-, ze zag hem ternauwernood, zelfs terwijl ze hem zijne thee gaf. Hij daarentegen zag haar slechts al te goed. Ilij was reeds lang van mcening, dat cr op aarde niets liefelijkers bestond dan deze bleeke, ernstige tante Lütle met hare grootc, onbeholpen jongens en al hare zorgen en hare moeilijkheden. Ze kwam hem ,.oo aandoenlijk hulpeloos voor tusschen al deze slungels cn daarbij ook weer zoo hecirlijk dapper en trouw als geene enikele andere vrouw in de groole, wijde wereld. Ilij, hij was er 3. ei lig van over tuigd, dat haar tanteschap heit van elk moe derschap der geheele aarde won. En zoo was er voor hem weer de gewone tobberij en smart uit ontstaan. Het hinderde hem, als ze z»cli meer om de jongens bekommerde dan om hem. Het stem- do hem inderdaad cenigszins bitter Die had toch waarlijk eiken dag bij zirii en hem hoogstc-ns eens in de week. En hi] kwam mcl volgde zijne overplaatsing als luitenant-kolo nel naar het infamterieregimenl no. 39, dat in "Weenen in garnizoen üigt. Nu heeft hij den garnizoensdienst verlaten de gewichtige en omvangrijke plichten, waar toe hij misschien spoedig zal worden geroe pen,. eischen eene andere voorbereiding. Toen hij oiïder de cknoevige omstandigheden, die de moord van Serajewo heeft doen ontstaan, den keizer aaji het station te Sahoenbrunn op wachtte, was hij diep bewogen; men zag de tranen op zijne wangen. Keizer Frans Jozef nam. hem minzaam bij den arm, en het was een aandoenlijk schouwspel den grijzen sou- verein, pas van eene ziekte hersteld, met zijn jeugdigen erfgenaam samen het station te zien verlaten. Duifschland. B e r 1 ij n, 2 J u 1L De keizer heeft kou ge vat ten gevolge van oververhitting. Omdat djaaruit lendejicht kan ontstaan, heeft hij besloten van de reis naar Weenen af te zien. Berlijn, 2 Juli. In de hofkringen ver luidt, dat de ongesteldheid van den keizea- van geringe heteekenis is on volstrekt geen aanleiding geeft tol ongerustheid. De reden, waarom de reis naar Weenen is prijsgege ven, zal eerder zijn. de w.ensch om aan den grijzen keizer van Oostenrijk het vermoeien de ceremonieel van de ontvangst te besparen, don de ziekte van den Duitschon keizer. Ook prins Heinrick, de broeder van den keizer, heeft van de reis naar Weenen alge- zien on keert morgen naai- Kiel Iterug. Frankrijk. Parijs, 2 J uni. In den Senaat lichtte Boivin-Ühaanpeaux eene motie loe, strekken de om -alle artikelen betrokking hebbende op de inkomstenbelasting, van de wet op de mid delen af te scheiden. De vergadering heeft de afscheiding ver worpen mei 207 tegen 70 stemmen. De Kamer besloot to't diingcndveiiklaiing van de behandeling van een voorstel om de voorstellen betreffende dc kiiiswolhcrzienang naai- eene commissie te verzenden. Aange nomen werd een ontwerp-bcsltrit, voorge steld door Benoisl, luidende: „De Kamer, be sloten om de herziening van de kieswet door middel van, de evenredige vertegenwoordi- ying te verwezenlijken, vertrouwt op de commissie voor hel algemeen .cmrecht om haar in slaat le slcllen zoo spoedig mogelijk hierover te beslissen", met een amende ment-Breton, inhoudende dat deze hervor ming, zal moeten worden verzekerd door de eensgezindheid van de republikeinschc meer derheden in de beide Kamers. Italië. Rome, 2 Juli. De Kamer heelt bij ge heime stemming, met 2U4^egeu '10 stemmen en 50 onthoudingen, het voorstel van den voor zitter der Kamer aangenomen, sir." _cnde om machtiging te vcrlcenon tot dc toepassing bij koninklijk besluit van de - mciceie maatrege len lol 30 Juni 1915. Minister-president Salan- dra had dit voorstel aangenomen. Portugal. Lissabon, 2 Juli. De ontvangsten van den dienst 1914/15 worden geraamd op 83.390, de uitgaven op 79 649 centos. Oostenrijk-Hongarije. Weenen, 2 Juli. Op alle stations, waai de rouwtrcin met de lijken van aartshertog Frans Ferdinand en zijne n 12.! voorrij kwam op de reis van Triest naar Weenen, waren de autoriteiten cn de veriegenwooi digers van vercenigingen i cprporaliën aan wezig en brachten ccnc 111c hulde aan do gestorvenen. Om 10 uur heden avond kwam de i\uwh ir. in het Zuider station aan, w: ar am tshi'i log Karei Frans Jozef n.I hofdigiii!arissen c:i of ficieren hem opwachtte. Dc belde üjken wer den naar den hoflnirg OYcrgobraiht. lil de straten stonden de menschcn lit oprure- pakt in rouwgewaad; men ho-rdvc' i nen en weeklagen. Belgrado, 2 Juli. Volgens hel r-t c- ringsblad werd door den kroonprins-regen» Alexander, namens den koniug, een acid daagsche hofrouw bevolen van °0 Juni loi ei' met 6 Juli. L o n d e u 2 J u 1 i IIclu- h.il van lic't Oos tenrijksche hof met beLekking lol de begra fenis vail den vermoorden slicrióg en zijn* ;enialin, maakt hel oniuodig cor de n koning om prins Arthur van Connaught of den licrtof van Teek te zenden, ton nde hem te ver tegenwoordigen. Weenen, 2Juli. Heden d beproefde nogmaals eene talrijke menigte naai het Ser vische gezantschap ie trekken, om daar le manifesteeren. Zij werd echter door dc poli' Lie daarin verhinderd cn erdrcvca. Personen uit het gevolg van aartshertog Frans Ferdinand, die uit Serajewo naar Wee nen zijn teruggekeerd, verhalen, dat er nog eene reeks aanslagen waren beraamd. Onder de in den kouak voor het dejeuner gedekte tafel werden twee hommen met uurwerk ge vonden, in hetzelfde vertrek nog een bom met uurwerk, in llidze worden bij ccnc vrouw io den schoorsteen zeven bommen gevonden cu in beslag genomen. Een hofambtenaar verhaalt, dat dc aarts- hertog na den bomaauslag tol zijne gcinuhi heeft gezegd: „Lieve Sophie, ik smeek je, keef dadelijk naar Jiidze terug en Y/acht mij daar op." De hertogin antwoordde: „Ik blijf bij jej 1-rans, en verlaat je niet. Waar jij L.-ul, wil it ook blijven." Ook al was de tweede aanslag mislukt, dan zouden de aartshertog en dc hertogin toch nieL den dood zijn ontgaan, want zij hadden op den l'-rugwcg een l'or^ meele haag van bomwerpois moc .ii passeer ren. Do bijzonderheden van liet onderzoek wc^ gens den aanslag worden geheim gehoudein maar men weet uil hetgeen lot dusver aan dei; dag is gekomen, dat Gabrinowics en Princip' in Belgrado door een komiladji, Miho Tsjiga/ nowics genaamd, voor den moord gehuurd ca van bommen en brownings voorzien zijn. 1'iin-j cip verklaarde, dat hij oorspronkelijk don aan^ slag in Tartsjin, het hoofdkwartier van de bestuurders der legermanoeuvres, had willen plegen, maar dit plan had laten varen wegen/ de strenge militaire afsluiting. De correspondent van de Frank!. Zlg. lo Serajewo heeft over liet onderzoek vernomen,' dal de uitkomsten tot dusver :er i.iager zijn en dat geene personen aanzien tot dus ver in hechtenis zijn genomen. Het schijnt nu reeds vast te staan, dat men niet tc doen heelt met cenc wijdvertakte samenzwering. Wel is gebleken, dat eenigc individuën in ver binding stonden met irredentislische kringen i den trein, enkel cn alleen om haren lieven glimlach te mogen zien. Hij verlangde im mers ook heelcmaal niet, dat ze alles, wal ze juist wilde doen, zou lalen staan en liggen om zijnentwille, doek voor dat enkele uurtje, dat hij kwam, kon ze hem toch wel den voorrang gunnen boven de ondeugende jongens, die ze eiken dag om zich heen had. Heden was de toestand beter. Hel verschafte hem heimelijk een bovenmate groot genot, haar klein brommig gezicht te zien cn hare on vriendelijke, afwijzende a Awoordcn aan Wal ler Rusl le liooren. Ilet was een avond in I'ei, kor» voor Pink steren. De vensters stonden open. Dc zon was nog niel lang geleden achter de groole sloten makerij van den heer Hoppe ondergegaan. Eeai zaclit koeltje kwam door het raam binnen. Tante Lütte vsas niet jong eer. bijna even oud als liij. Ilij kendo dozijnen meisjes, die mooier cn gemakkelijker in den omgang wa ren. Wat was zij toch voor eene ernstige vrouw! Ze was ook geen onbeschreven blad meor, zooals vele mannen aarnc bij hun hu welijk ontvangen. Wat moest hij echter met een onbeschre ven blad beginnen? Moest k'i zijne eigen ideeën daarop schrijven? Zou dat zóó interessant zijn, dat men daarvoor eene vrouw noodig heoft? Hij vond, dat iemand, die er zulk eenen smaak op na hield, toch al tc weinig eischte. Als hij zijne eigen echo wou hooren, kon hij wel naar hel bosch gaan, daarvoor trouwt men toch niet. Hij was eenvoudig op "eestclijk gebied te erwend, reeds door zijne moeder, om ook maar eenigszins naar een onbeschreven blad tc verlangen. Hij had behoefte aan eene leven de zieL Fcnen zelfs!andigen geest. Bovendien ontwaakte ook telkens weer in hem de ridderlijkheid. I'et v.as dien avond gebeurd, dat Hans Ulfere opgestaan cn naast haar gelreden was, om het broodmandje of iets anders te krijgen. Daarbij lag. toevallig een oogenblik zijne breede, groole jongenshand naast dc smalle, fijne ir..:sjeshand. Dat trof den toeschouwer eensklaps buitengewoon.' Deze groole hand kou het arme handje im mers met eenen enkcblen greep vermorzelen, en met deze jongens moest ze dag aan dag slrijden. Mevrouw von Beversdorf 1 estond dien avond ook niet yoor de andoren, ze sprak weinig, doch men merkte aan li..ar, dat zc eigenlijk slechts Rolfs tegenwoordigheid voelde. Dat was dus een wonderlijk soort van gezelschap, waarvan ieder individu in een aparl liokjc zat en met zich zelf een gesprek voerde. Lütte was zoo ellendig en als gebroken, dat elk woord haar pijn deed. Ze oeldc zich on bewust icrlicht, toen het huis stil werd en zij weer alleen was. Maar ze kon niet 6lapen. x e nachtwind woei zoo zacht naar binnen, dat ze voor dc oude secretaire naast het open raam ging zit ten, en geheel van zelf, werktuigelijk, opende hare hand het zijvak, waarin do kleine, treu-' dige herinneringen aan ifrrt hitgen. In de kamer daarnaast was het slil gewor den. De laarzen waren mei veel geraas paar oor paar in dc gang gegooid; daarop trad de stille zonder voora^gaan^c vechtpartij, woor dentwist of iels dergelijks spoediger dan ge woonlijk in. Er scheen heden eene stemming van moeheid over het geheele huis te liggen. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1