N4 3
13°* Jaargang»
DE E EM LAN DER".
Vrijdag 3 Juli 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
TANTE LUTTE.
AMERSFOORISCH DAG
Hoofdredacteur! Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co,
ABONNEMENTSPRIJS!
IV 8 maanden voor Amersfoortf l.OO*
Idem franoo per post1.50»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.10,
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
- Feestdagen.
A^vertentiën geueve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regolsf 0.50.
Elke regel meor«0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij voor uilbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zcor voordooli^o bcpalirget.
tot het herhaald advortoeren in dit Blad, bij abonnemont
Eene circulaire, bovattondo do voorwaarden, wordt or
aanvraag toegozonden.
'n Toekomstdroom.
Het zal bijna half jaar geleden zijn, dial
■Wjlj in liet Amcrsfoort&ch Dagblad 'rt lans
•bfnakon voor de stichting van n gebouw vooi
Kunsten en "WetensclMuppen, *h centrum voor
l*et kunst- en gezelligheidsleven 'hier Ier ste
de.
Jn de kort daarop gehouden •ajlgemeenc
vergadering der sociëteit Ainiciüa zijn naai
e&urieidiiig van dat artikel uitvoerige dis-
oussics gevoerd:, welke hiermee eindigden,
dat aiam het bcetu-ur opgedragen wend zich
In verbflndtrng te stellen met het gemieenliehe1-
sluur om te overwegen o£ samenweaking mo
gelijk zou zijn en wat er verkregen zou kun-
oten wordeai.
AVat het resultaat van dit gemeen overleg
geweest is, hebben wij nooit vernomen. En
dat beschouwen wij ails 'a goed toeken.
Want dat het zoo lang rfiuairt, bewijst wel,
'dat de besprekingen nidt boitweg afgespron
gen. zijjn, doch 'n zeer ernstig karakter dra
gen en diep op hel waagatuik ingaan,
Wdj willen dus geduldig en, hoopvol af
wachten.
Dat wij de zaak tetteniin weer oprakelen,
komt zóó.
'Eendge weken geleden hebben wij uitvoe
rige mededeehngen gedaan over den arbeid
en de breed opgezette plannen djor Keclame-
commissic. n Oogenblik sloegen wij de han
den ineen over zóóveel ijver en ondterne-
ïnimigalust; maar wij misten toch iets in den
geest van dat waarover ,wij schreven. Daar
'om willen wij nu nJog eenis specdaial ondetr
die aandacht dier Eeelaanekcommojsisie ibrergen
een der dostijjdls door ons aangevoerde ar
gumenten.
Men veroorlove ons dus, dat wij één zins
nede uit ons bedoelde' artikel aamhaletn:
,,Niet uitsluitend ter wille van de be
schaving en verzuchliiirug dier zeden diene
Ide overheid de kunst, 'in opgewekt kurisi-
leven is niet sleobls 'n geesleUijik belang
voor de bevolking, het maakt ook 'n sitad
aaiilrelkkelijik ais woooiplaals, liokt aan
tot vestiging. Heel Amca-sfoori zoekt
maar lokmiddelen, op de gemeentiehegroo-
tang is till som uitgetrokken om rectaane
te maken voor de stad. Als de gemeente
dus toont zelve ijverig mee te d'oen aan
•da)t lokken ,van nieuwe inwoners, is zij
ook verplicht het dien nieuwen inwoners
'hier aanjge'naam te maken. De schoon e
omgeving, die gunstige ligging alleen,
doen 't 'm niet; men gaat zdoli toch niet
ergens vestigen, omidiat men en zoo ge'
makkelijk in alle richtingen weg .kan.
•n Kunstcentrum, 'n kunstlempel is 'r
middel èn om monschen te lokken èa om
het leven hun hier aangenaam te maken.
Wekiu, ligt het dan ook nde't op den
weg van het gemeentebestuur om de tot
firtrandkoinlng van zulk 'n gebouw te be
vorderen?"
Ons dunkt, de Reclame-commissie, ddo zóó
veel a am durft, moet ook voor dit plan wel
siympathio gevoekd*.
Zouden wij diaarom hij haar mogen aan-
dird'Ugdn om ook hiervan dens hot pro- en
contra te wikken en te wogen, en zoo zij het
pix> overwegend mocht vinden, bij de stem
van het Amicitia-besluur ook de hare te voe
gen?
,Wlij opraken van ^schJouwbuiig", ^unsl-
teinpol", „gebouw voor Kunsten! en Weten
schappen.", maar om. den naam. gaat het niet.
U>ie zou (trouwens ook niet gehele 1 kunnen
aanduiden wat wij bedoelden. .Wij zouden
in d<e nieuwe stichting ook willen onderbren
gen de openbare leeszaal, vergaderzalen, club
lokalen, kortom we .zouden 'in inrichting
wonschen, welke 'n centrum werd .voor do
gehoede Aanersfoorlsohe bevolking, waar zij
hare behoefte aan kunstgenot, schoonheid,
onit wikkeling, verpoozing, gezelligheid cn
nuttige ontspanning zou kunnen votkloen.
In onzen bijjd van voortdringend separatisme
eoi alschdidingsliiüL zou zulk 'n centrale ont
moetingsplaats hoogst bevorderlijk zijn voor
de aankweeking ,van het saamhoorigheids-
gevool der bevolking.
Poiitiek overzicnt.
De nieuwe troonsopwolger van
Oostenrijk-Honganje.
Het lot, dal aan keizer Frans Jozef bescho
ren is om zijne erfgenamen te overleven,
wekt de herinnering op aan de laatste levens
jaren van een ander gekroond hooid. Lode-
wijk XIV, ,1e roi-soleil" zoouts zijne vleiers
hem noemden toen zijn hol te Versailles door
den hoog&ten glans omstraald was, zag in
zijne laatste levensjaren telkens nieuwe leeg-
len ontstaan onder de tot het dragen van de
Fransche kroon gerechtigden. De een na den
ander ontviel hem. .Zijn zoon, de dauphin
Lodewijk, stierf in zijn vijftigste levensjaar, in
April 1711, aan de pokken. Nog geen jaar
later, in Februari 1712, volgde zijn kleinzoon,
hertog Lodewijk van Bourgondië, zijne zes
dagen te voren ontslapen gemalin in den dood.
Vier weken later daalde de nieuwe dau
phin, de hertog van Bretagne, een achterklein
zoon van den koning, op jongen leeftijd in
het graf. Nog was de lijdenskelk niet
geledigdin Mei 1714 kwam een tweede klein
zoon van den koning, de hertog van Berry,
door een val van het paard om het leven. Zoo
verdwenen in drie jaren achtereenvolgens
vier erf gerechtigden van de trappen van den
troon. Toen deze troon ledig werd, werd een
vijfjarig kind, een achterkleinzoon, de opvol
ger van den Zonnekoning.
De geschiedenis, die zich twee eeuwen ge
leden in Frankrijk hoeft afgespeeld, herhaalt
zich tihans aan hel Oostenrijksche hof. De
e enige zoon van keizer Frans Jozef, de kroon
prins aartshertog Rudolf, is gestorven zonder
een mannelijken afstammeling na te laten.
Thans ziet de keizer voor de tweede maal zijn
aangewezen ojpvolger, den zoon van zijn aud-
slen broeder, ten grave dalen. Aartshertog
Frans Ferdinand, laat wed een zoon na, maas*
op dezen gaan zijne redhteai als ftroonsopvolger
niet over. Door een bijfzondere handeling, die
hij bij zijn huwelijk op 1 Juli 1900 met de niet
„ebenbürtige" gravin Sophie Ghotek met zijn
eed bekrachtigde, deed hij voor zijne nakome
lingen uit dit huwelijk afstand van alle erfop-
volgingsreohten en legde de gelofte af, dat hij
ten hunnen behoeve geene de leden van het
keizerlijke huis benadeelende erf aanspraken
zou doen gelden. Deze erfrechtelijke verkla
ring kwam den broeder van den toenmahgen
troottisopvolger aartshertog Otto, cn toen deze
in 1906 stierf, diens oudsten zoon Karei Frans
Jozef ten goede.
Men verhaalt, dat aartshertog Frans Ferdi
nand, op den dag der begrafenis van zijn
broeder, den jongen aartshertog Karei Fraus
Jozef bij zich heeft laten roepen en tot hem
heeft gezegd: „Mijn waarde neef, ik zou wil
len dat gij van heden af, op hert. graf van
uwen vader, mij beloofdet u voor te bereiden
tot het leven, dat gij te wachten hebt. Gij
zult na mij de kroon erven. Bedenk steeds,
dat van alle beroepen het vorstenberoep het
zwaarste is, dait bestaat, het moeielijkste om
goed te vervullen." Deze woorden kunnen
dienen tot kenschetsing van den vorst, wiens
leven zoo ruw is afgesneden.
Nu is aartshertog Karei Frans Jozef de
naast geroepene tot den troon geworden. Hij
is den 17on April 18S7 geboren en is dus nu
27 jaren oud. Men weet nog heel weinig van
dezen jongen prins, behalve dat hij een aan
genaam uiterlijk eni minzame manieren heeft
en dat hij in 1911 getrouwd is met prinses
Zita van Bourbon-Parma, die de bekoorlijkste
van de aartshertoginnen is en die hem reeds
twee kinderen hoeft geschonken, een zoontje
van twintig maanden en een dochtertje.
Aartshertog Karei Frans Jozef heeft de te
gelijk militaire en- burgerlijke opleiding ont
vangen, die de famüliewot van het huis liabs-
bur.g voorsciirijfl. Nadat hij aan het Schónen-
gymnasium te Weenen het bewijs Yan toela
ting tot de universitaire studiën hadi verwor
ven, heeft hij in Praag in de rechten gestu
deerd onder de leiding van de besten onder
de hoogleeraren van de Duilsche en de Cze-
chisohe universiteit aldanT. Hij -bracht deze
studiën met veel succes ten einde en toonde
daarbij niet alleen begiftigd te zijn met een
helder versland, maar ook met het buitenge
wone geheugen, dat eene familie-eigenschap
van het geslacht Habsburg is.
Zijne 9tudièn in de rechtswetenschap be
lemmerden hem niet in zijne studiën voor den
ollioicrsrang. Hij vond veel genoegen in de
militaire loopbaan en vertoefde gaarne in hel
gezelschap van de officieren. Lens, toen hij
van eene jachtpartij naar Weenen terugkeer
de, zag hij op een slation een troep jonge
offioieren, die van eene manoeuvre huiswaarts
gingen, in den trein slappen; hij liet hen in
zijn rijtuig noodiigen, dat aan den trein was
vastgehaakt, en bracht het verdere deel van
de reis in hun gezelschap door.
Na zijne huwelijksreis deed hij in Brandeis
a/d. Elbe dienst bij het regiment, waarbij hij
als officier was ingedeeld. Bij de overplaat
sing van dit regiment naar Kololnea, een
sladje in Galicie, deed. hij de verhuizing naai
de nieuwe standplaats mee. Spoedig daarop
Het is gemakkelijker om geld te verdienen
dan het gobd te best oden.
47
door MARIE D1LRS
Schrijfster van
„Meter Joost en zijne ..even zorgen", enz
vertaald door Cato W. Westenberg.
Verder was hel, of Waller als ecu zware
Öruk op hare ziel lag. Ja, hij la." zwaai- op
hare ziel, hij beet er :oh om zoo te zeggen
zelfs in vast, zoodat hij er niet uit gerukt kon
Word'en. Sedert tante fitte om hem geschreid
had, had hij voortdurend g<. lens wroeging.
|lij liep haar overal na, - akte hel haai- wan
hopig moeilijk, plaagde 3 .'.ar half dood met
Zijn onophoudelijk aandringen, dat ze toch
weer lachen zou. Ze rou om hein lachen, hij
was nu dc deugd in eigen persoo geworden,
ze kon gerust luid over .'.em jubelen.
Tante Lütte schudde O -e betuigingen van
liefde af. Ze deed zich de wanhopigste ver
wijten, dat ze in het bijzijn van den licht aan-
gedanen jongen gehuild had. Daardoor kwam
immers de geheele raak op een verkeerd spoor.
Wal moest ze met zijne liefdeoffers beginnen 1
Ja, nu praatte hij zich zelf voor, werkelijk
deugdzaam te ziji\, terwijl et toch slechts
eene kinderachtige, dwaze gril was, die ncr-
fiens Loe diende, die "eclils alles -verschoof.
Ze ergerde zich zoo ontzettend óver hem, dat
ze hem eens eenen rorveeg gaf. Doch ook
dat nam de schavuit niet kwalijk.
Dc kleine Lise Peter had hij afgeschreven.
Nu had Lülte weer medelijden mei dit dwaze
kleine kind. Dat nu ook nog! Ze had zeker
lie\ea- gezien, dal deze onzinnige liefdesge
schiedenis voortgezel v as!
Ja, ja, ons klein slukje leven is oen verward
ding.
Op zekeren avond waren mevrouw en Ernst
von Beversdorf er, en Lülle maakte aan een
klein tafeltje de thee klaar. Alle jongens zaten
mee aan tafel. "Walter v is opgesprongen en
wilde helpen, doch kreeg sicclils ongenadige
blikken en korte, afwijzende antwoorden.
Lütle had den gekeelen dag nieLs dan ergernis
gehad.
En kort voor het avondeten liad Lütte nog
oenen brief van Kurt gekregen en dat was het
vreeselijkste van alles geweest.
Deze brieven van Kurt o, ze vormden in
Ghrisla's levensgeschiedenis een hoofdstuk
vol zorgen en kommer. Ze kwamen welis
waar, ze bleven niel uil, de band bleef be
staan, maar ze stapelden op het verdriet over
het uit elkaar gerukte leven van haren jongen
nog de kwelling, die veroorzaakt werd door
het ontvangen van halve berichten, van losse
aanduidingen, die overal leemten lieten en
aanleiding gaven tot vragen, velke nooit be
antwoord werden.
Menigmaal scheen het, Isof de jongen tus-
sclien twee brieven door ziek was geweest,
of hij had zich alleen maar ellendig gevoeld.
Telkens was hij bij oenen andereu patroon,
hij was zeker niel in staat, c en enkel van zijne
miserabele betrekkinkjes naar behooron te
vervullen. Doch hij zei dat niet. in hel tijd
perk van anderhalf jaar, dat hij weg was gc-
wree9t, was zijne hand veranderd, ze was
krachtiger en karakteristieker geworden. De
manier, waarop hij zich uitdrukte cvcuwel,
was even kort, hard, stijl".
lieden schreef hij, dal zijne moeder zich
met eenen achtontwïntigjarigen man had ver
loofd en in dc volgende maand zou trouwen.
Verdere inlichtingen daaromlrenl gaf hij niet.
Ghrista was builen zich zelf. Dat ontbrak cr
nu nog maar aan. Nu had hij weer eenen
stiefvader, en bovendien nog wel iemand, die
beslist lichtzinnig moe9t zijn. Kon het nu nog
wel zoo blijven? Moest Kurt dat allemaal ver
dragen?
Ernst von Beversdorf, dien zc anders mei
vreugde in haar huis ontving, was in deze
vreeselijke stemming niets voor haai-, ze zag
hem ternauwernood, zelfs terwijl ze hem
zijne thee gaf.
Hij daarentegen zag haar slechts al te goed.
Ilij was reeds lang van mcening, dat cr op
aarde niets liefelijkers bestond dan deze
bleeke, ernstige tante Lütle met hare grootc,
onbeholpen jongens en al hare zorgen en hare
moeilijkheden. Ze kwam hem ,.oo aandoenlijk
hulpeloos voor tusschen al deze slungels cn
daarbij ook weer zoo hecirlijk dapper en trouw
als geene enikele andere vrouw in de groole,
wijde wereld. Ilij, hij was er 3. ei lig van over
tuigd, dat haar tanteschap heit van elk moe
derschap der geheele aarde won.
En zoo was er voor hem weer de gewone
tobberij en smart uit ontstaan.
Het hinderde hem, als ze z»cli meer om de
jongens bekommerde dan om hem. Het stem-
do hem inderdaad cenigszins bitter Die had
toch waarlijk eiken dag bij zirii en hem
hoogstc-ns eens in de week. En hi] kwam mcl
volgde zijne overplaatsing als luitenant-kolo
nel naar het infamterieregimenl no. 39, dat
in "Weenen in garnizoen üigt.
Nu heeft hij den garnizoensdienst verlaten
de gewichtige en omvangrijke plichten, waar
toe hij misschien spoedig zal worden geroe
pen,. eischen eene andere voorbereiding. Toen
hij oiïder de cknoevige omstandigheden, die de
moord van Serajewo heeft doen ontstaan, den
keizer aaji het station te Sahoenbrunn op
wachtte, was hij diep bewogen; men zag de
tranen op zijne wangen. Keizer Frans Jozef
nam. hem minzaam bij den arm, en het was
een aandoenlijk schouwspel den grijzen sou-
verein, pas van eene ziekte hersteld, met zijn
jeugdigen erfgenaam samen het station te zien
verlaten.
Duifschland.
B e r 1 ij n, 2 J u 1L De keizer heeft kou ge
vat ten gevolge van oververhitting. Omdat
djaaruit lendejicht kan ontstaan, heeft hij
besloten van de reis naar Weenen af te zien.
Berlijn, 2 Juli. In de hofkringen ver
luidt, dat de ongesteldheid van den keizea-
van geringe heteekenis is on volstrekt geen
aanleiding geeft tol ongerustheid. De reden,
waarom de reis naar Weenen is prijsgege
ven, zal eerder zijn. de w.ensch om aan den
grijzen keizer van Oostenrijk het vermoeien
de ceremonieel van de ontvangst te besparen,
don de ziekte van den Duitschon keizer.
Ook prins Heinrick, de broeder van den
keizer, heeft van de reis naar Weenen alge-
zien on keert morgen naai- Kiel Iterug.
Frankrijk.
Parijs, 2 J uni. In den Senaat lichtte
Boivin-Ühaanpeaux eene motie loe, strekken
de om -alle artikelen betrokking hebbende op
de inkomstenbelasting, van de wet op de mid
delen af te scheiden.
De vergadering heeft de afscheiding ver
worpen mei 207 tegen 70 stemmen.
De Kamer besloot to't diingcndveiiklaiing
van de behandeling van een voorstel om de
voorstellen betreffende dc kiiiswolhcrzienang
naai- eene commissie te verzenden. Aange
nomen werd een ontwerp-bcsltrit, voorge
steld door Benoisl, luidende: „De Kamer, be
sloten om de herziening van de kieswet door
middel van, de evenredige vertegenwoordi-
ying te verwezenlijken, vertrouwt op de
commissie voor hel algemeen .cmrecht om
haar in slaat le slcllen zoo spoedig mogelijk
hierover te beslissen", met een amende
ment-Breton, inhoudende dat deze hervor
ming, zal moeten worden verzekerd door de
eensgezindheid van de republikeinschc meer
derheden in de beide Kamers.
Italië.
Rome, 2 Juli. De Kamer heelt bij ge
heime stemming, met 2U4^egeu '10 stemmen en
50 onthoudingen, het voorstel van den voor
zitter der Kamer aangenomen, sir." _cnde om
machtiging te vcrlcenon tot dc toepassing bij
koninklijk besluit van de - mciceie maatrege
len lol 30 Juni 1915. Minister-president Salan-
dra had dit voorstel aangenomen.
Portugal.
Lissabon, 2 Juli. De ontvangsten van
den dienst 1914/15 worden geraamd op
83.390, de uitgaven op 79 649 centos.
Oostenrijk-Hongarije.
Weenen, 2 Juli. Op alle stations, waai
de rouwtrcin met de lijken van aartshertog
Frans Ferdinand en zijne n 12.! voorrij
kwam op de reis van Triest naar Weenen,
waren de autoriteiten cn de veriegenwooi
digers van vercenigingen i cprporaliën aan
wezig en brachten ccnc 111c hulde aan do
gestorvenen.
Om 10 uur heden avond kwam de i\uwh ir.
in het Zuider station aan, w: ar am tshi'i log
Karei Frans Jozef n.I hofdigiii!arissen c:i of
ficieren hem opwachtte. Dc belde üjken wer
den naar den hoflnirg OYcrgobraiht. lil de
straten stonden de menschcn lit oprure-
pakt in rouwgewaad; men ho-rdvc' i
nen en weeklagen.
Belgrado, 2 Juli. Volgens hel r-t c-
ringsblad werd door den kroonprins-regen»
Alexander, namens den koniug, een acid
daagsche hofrouw bevolen van °0 Juni loi ei'
met 6 Juli.
L o n d e u 2 J u 1 i IIclu- h.il van lic't Oos
tenrijksche hof met beLekking lol de begra
fenis vail den vermoorden slicrióg en zijn*
;enialin, maakt hel oniuodig cor de n koning
om prins Arthur van Connaught of den licrtof
van Teek te zenden, ton nde hem te ver
tegenwoordigen.
Weenen, 2Juli. Heden d beproefde
nogmaals eene talrijke menigte naai het Ser
vische gezantschap ie trekken, om daar le
manifesteeren. Zij werd echter door dc poli'
Lie daarin verhinderd cn erdrcvca.
Personen uit het gevolg van aartshertog
Frans Ferdinand, die uit Serajewo naar Wee
nen zijn teruggekeerd, verhalen, dat er nog
eene reeks aanslagen waren beraamd. Onder
de in den kouak voor het dejeuner gedekte
tafel werden twee hommen met uurwerk ge
vonden, in hetzelfde vertrek nog een bom met
uurwerk, in llidze worden bij ccnc vrouw io
den schoorsteen zeven bommen gevonden cu
in beslag genomen.
Een hofambtenaar verhaalt, dat dc aarts-
hertog na den bomaauslag tol zijne gcinuhi
heeft gezegd: „Lieve Sophie, ik smeek je, keef
dadelijk naar Jiidze terug en Y/acht mij daar
op." De hertogin antwoordde: „Ik blijf bij jej
1-rans, en verlaat je niet. Waar jij L.-ul, wil it
ook blijven." Ook al was de tweede aanslag
mislukt, dan zouden de aartshertog en dc
hertogin toch nieL den dood zijn ontgaan,
want zij hadden op den l'-rugwcg een l'or^
meele haag van bomwerpois moc .ii passeer
ren.
Do bijzonderheden van liet onderzoek wc^
gens den aanslag worden geheim gehoudein
maar men weet uil hetgeen lot dusver aan dei;
dag is gekomen, dat Gabrinowics en Princip'
in Belgrado door een komiladji, Miho Tsjiga/
nowics genaamd, voor den moord gehuurd ca
van bommen en brownings voorzien zijn. 1'iin-j
cip verklaarde, dat hij oorspronkelijk don aan^
slag in Tartsjin, het hoofdkwartier van de
bestuurders der legermanoeuvres, had willen
plegen, maar dit plan had laten varen wegen/
de strenge militaire afsluiting.
De correspondent van de Frank!. Zlg. lo
Serajewo heeft over liet onderzoek vernomen,'
dal de uitkomsten tot dusver :er i.iager zijn
en dat geene personen aanzien tot dus
ver in hechtenis zijn genomen. Het schijnt
nu reeds vast te staan, dat men niet tc doen
heelt met cenc wijdvertakte samenzwering.
Wel is gebleken, dat eenigc individuën in ver
binding stonden met irredentislische kringen
i
den trein, enkel cn alleen om haren lieven
glimlach te mogen zien. Hij verlangde im
mers ook heelcmaal niet, dat ze alles, wal ze
juist wilde doen, zou lalen staan en liggen om
zijnentwille, doek voor dat enkele uurtje, dat
hij kwam, kon ze hem toch wel den voorrang
gunnen boven de ondeugende jongens, die ze
eiken dag om zich heen had.
Heden was de toestand beter. Hel verschafte
hem heimelijk een bovenmate groot genot, haar
klein brommig gezicht te zien cn hare on
vriendelijke, afwijzende a Awoordcn aan Wal
ler Rusl le liooren.
Ilet was een avond in I'ei, kor» voor Pink
steren. De vensters stonden open. Dc zon was
nog niel lang geleden achter de groole sloten
makerij van den heer Hoppe ondergegaan.
Eeai zaclit koeltje kwam door het raam binnen.
Tante Lütte vsas niet jong eer. bijna even
oud als liij. Ilij kendo dozijnen meisjes, die
mooier cn gemakkelijker in den omgang wa
ren. Wat was zij toch voor eene ernstige
vrouw! Ze was ook geen onbeschreven blad
meor, zooals vele mannen aarnc bij hun hu
welijk ontvangen.
Wat moest hij echter met een onbeschre
ven blad beginnen? Moest k'i zijne eigen ideeën
daarop schrijven? Zou dat zóó interessant zijn,
dat men daarvoor eene vrouw noodig heoft?
Hij vond, dat iemand, die er zulk eenen smaak
op na hield, toch al tc weinig eischte. Als hij
zijne eigen echo wou hooren, kon hij wel naar
hel bosch gaan, daarvoor trouwt men toch
niet.
Hij was eenvoudig op "eestclijk gebied te
erwend, reeds door zijne moeder, om ook
maar eenigszins naar een onbeschreven blad
tc verlangen. Hij had behoefte aan eene leven
de zieL Fcnen zelfs!andigen geest.
Bovendien ontwaakte ook telkens weer in
hem de ridderlijkheid. I'et v.as dien avond
gebeurd, dat Hans Ulfere opgestaan cn naast
haar gelreden was, om het broodmandje of iets
anders te krijgen. Daarbij lag. toevallig een
oogenblik zijne breede, groole jongenshand
naast dc smalle, fijne ir..:sjeshand. Dat trof
den toeschouwer eensklaps buitengewoon.'
Deze groole hand kou het arme handje im
mers met eenen enkcblen greep vermorzelen,
en met deze jongens moest ze dag aan dag
slrijden.
Mevrouw von Beversdorf 1 estond dien avond
ook niet yoor de andoren, ze sprak weinig,
doch men merkte aan li..ar, dat zc eigenlijk
slechts Rolfs tegenwoordigheid voelde. Dat
was dus een wonderlijk soort van gezelschap,
waarvan ieder individu in een aparl liokjc zat
en met zich zelf een gesprek voerde.
Lütte was zoo ellendig en als gebroken, dat
elk woord haar pijn deed. Ze oeldc zich on
bewust icrlicht, toen het huis stil werd en zij
weer alleen was.
Maar ze kon niet 6lapen. x e nachtwind
woei zoo zacht naar binnen, dat ze voor dc
oude secretaire naast het open raam ging zit
ten, en geheel van zelf, werktuigelijk, opende
hare hand het zijvak, waarin do kleine, treu-'
dige herinneringen aan ifrrt hitgen.
In de kamer daarnaast was het slil gewor
den. De laarzen waren mei veel geraas paar
oor paar in dc gang gegooid; daarop trad de
stille zonder voora^gaan^c vechtpartij, woor
dentwist of iels dergelijks spoediger dan ge
woonlijk in. Er scheen heden eene stemming
van moeheid over het geheele huis te liggen.
Wordt vervolgd.