DE E EM LAN DER".
*1
Maandag 20 Juli 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ELLY's SEFKOEVING.
N° 17
13d* Jaragang.
■r-
redacteur* Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers* VALKHOFF Co,
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
i Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO.
[Afzonder/ijke nummers 0.05.
(J)eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
'X Feestdagen.
:Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 aur, famihe-
Advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
g
Dienstaanbiedingen 25 cents btj vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeoligo bopalingon
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende do voorwaardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Bureau* UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercom***. Telefoonnummer 66.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
rangen ter openbare kennis, dat ingevolge art.
der bij raadsbesluit d.d. 26 Mei 1914 vastge
stelde „Verordening tot regeling van de loonen
<Jer Gemeente-werklieden" het vragen van
fooien en het aannemen daarvan den werklieden
i# verboden.
De ingezetenen worden uitgenoodigd hier-
t&ede rekening te willen houden, ten einde hen
niet in verleiding te brengen.
Amersfoort, 18 Juli 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. VAN RANDWDCK.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
jïoor P. v. d. Straten, te Apeldoorn ingediend
verzoek, met bijlagen, om vergunning tot het
Oprichten van een banketbakkerij, waarin te
plaatsen een heete-luchtoven, in het perceel,
alhier gelegen aan de Langeslraat, no. '*o, bij
het kadaster bekend onder sectie E, no. 2702,
qp de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en
abt op Woensdag, den 29. Juli aanstaande, des
voormiddags te half elf uren, gelegenheid ten
Raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan
van het Gemeentebestuur of van één of meer
zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van
de inrichting in te brengen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkom
stig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeente
bestuur of een of meer zijner leden zijn ver
schenen, teneinde hunne bezwaren mondeling
toe te lichten.
- AmersfcADrt, den 15. Juli 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. 4*. VEENSTRA. VAN RANDWIJCK.
doen worden. Gij hebt, om het in één
woord te zeggen: meer uw patroon naar
de oogen gezien dan uw God."
En wie is de redacteur .va<n dlit aratirevo
lutionaire blaadje, dal de rechtsche politiek
feitelijk durft voorstellen als door God ge
wild?
Dat is:mr. Sybrandil
Onnoodig hieraan iets toe le voegen.
Ongeveer terzelfder tijd kregen wij 'n ander
citaat onder oogen, dat met het vorige zoo
zeer in overeenstemming is, dal wij zoowaar
toch nog aan de „gemeenschappelijke wortel"
zouden gaan gelooven.
Te Haarlem sprak dezer dagen voor de
Roomsche .piopagandaclub een mr. Bomans.
„Het Volk'' ontleent aan de (Roomsche) „N.
Haarlemsche Crt." het volgende uit het ver
slag van de lezing van dezen Roomschen
spreker:
„Als ze (de kiezers, die niet gingen
stemmen) aan de poort des Hemels zullen
komen, waar Pqtoius ze moot ontvangen,
zal O. L. Heer legen Petrus zeggen: Daar
komen ze nou, daar heb je ze die nooit
gestemd hebben. Toen Ik ze vroeg om
een straatje ver te loopen om hun kies
plicht te vervullen voor hel behoud van
den Godsdienst, voor goed onderwijs enz.
om Mij hoog te houden, toen kwamen ze
niet! Maar nu, nu er wat te halen is, nu
de Hemel le bekomen is, nu zijn ze er als
de kippen bij! Petrus, je weet er alles
Yan".
Als dit verhaaltje van den „Roomschen"
spreker eens in „Volk", „Notenkraker" of
een vrijzinnig blad had geslaan, zouden de
hrottdea-s met de grootste verontwaaRdigiïng
spreken van heiligschennis!
Maar een Roomsch propagandist mag zoo
iets vrijelijk aan zijn broeders vertellen!
Xtechtsclie Propagandisten.
De vos verlwSt wel z'n haren, maar niet z'n
streken.
Wij teekenden dezer dagen twee krasse uit
latingen op van rechtsche propagandisten, die
toonden ook buiten de groote verkiezingsbe-
ïoeringen steeds zichzelven gelijk te blijven.
In Raalte bad onlangs een verkiezing voor
4e Provinciale Staten van Overijsel plaats. In
do gemeente Hellendoorn werden 86 stemmen
moer voor liinks ui1gobm.chl dam in
1913. De vrijzinnige candidaat was de heer
Salomonson, directeur der Koninklijke Sloom-
ververij te Nijverdal, dat met Hellendoorn
één gemeente vormt. Men hoore nu eens, hoe
het anti-revolutionaire ..Twcntsche Dagblad"
de arbeiders, die op den Vrijzinnigen candi
daat stemden, de les leest:
„Uw geweten zei u: Ik moet rechts
stemmen, maai- uit onnoodige vreesach
tigheid. uit misplaatste hoogachting voor
uw patroon, uit klcingeloovigheld, door
te weinig beginselvastheid, hebt ge uw
begwisel Yieirloocliemd, zijt ge ontrouw ge
worden aan de stem van uw consciëntie.
Ge zult nu wellicht trachten die sïera te
smcMren door te zeggen: 't district is toch
!^chts gebleven. Nogmaals, dat dit zoo
ia, hebt ge aan uw God te danken, die
alles bestuurt, maar gij hebt gedaan wat
In uw vermogen was om het links te
Politiek Overzicht.
De strijd om Homerule
in lerland-
Hedcn komt de „Amending liomerule bill",
het wetsontwerp dat is ingediend met het doel
alsnog aan de oppositie gelëgcnneid te ver
schaffen, zoo niet mede te werken tot liet tot
stand komen van de wet, waarbij aan Ierland
zelfbestuur wordt verleend, dan toch zich neer
te leggen bij het in werking treden van die
wet, bij hel lagerhuis in behandeling. De
Lords hebben een ruim gebruik gemaakt van
hunne beroegdheid om de door de regeering
ingediende „amending bill" te amendeeren.
Hunne amendementen hebben ingrijpende ver
anderingen gebracht in het regecringsont-
werp. In hooidzaak komen die veranderingen
hierop neer: 1. Er zal gcene volksstemming
gehouden worden om uit te maken welke
graafschappen van Ulster van de wet zullen
zijn uitgesloten. De geheclc provincie Ulster
wordt uitgesloten. 2. De uitsluiting zal, wat
den duur betreft, voor onbepaalde» lijd zijn.
8. De provincie zal geplaatst rijn onder het
directe gezag van een staatssecretaris, niet
onder dat van den gouverneur van Ierland.
4. De benoeming van de rechterlijke ambte
naren wordt opgedragen aan de rijksregee-
rmg.
Bij de derde lezing werd nog een nieuw ar«
takel ingelascht op voorstel van lord Dunra-
veu, dat den koning de bevoegdheid verleent,
door een besluit van den geheimen raad het
in werking treden van de wet uit te stellen,
loldal cene commissie rapport zal hebben uit
gebracht over de constiluioneelc betrekkingen
van Ierland tot de andere deelen van het Ver-
cenigde Koninkrijk."
Nu is de vraag hoever de regccriug en het
lagerhuis zullen gaan om aan de Lords tege
moet le komen. Dat de Lords niet alles zullen
krijgen, wat zij vragen, spreekt van zelf. Wat
den duur van de uitsluiting betreft, zou 't mis
schien niet zoo moeiclijk zijn tot ecne schik
king te komen, want een parlement kan zijn
op\olger niet de handen binden en wanneer
thans besloten wordt tot uitsluiting, dan kan
een volgend parlement die uitsluiting weder
opheffen. Anders is het gesteld met de totale
uitsluiting van Ulster. Hier zal men op veel
groolcr bezwaar stuiten. Ulster is volstrekt
niet en bloc legen Homerule Gekant. Integen
deel, de voor- en tegenstanders wegen er vrij
wel tegen elkaar op. Slechts in vijf van de tien
graafschappen hebben de Ulster-mannen, die
de groote trom roei en om de vereeuiging met
Groot-Rriltaunie in stand le houden, de meer
derheid. In de vijf andere graafschappen zijn
de Ieren hel sterkst. In Fermanagh en Tyrone
hebben de Ieren eene zwakke meerderheid, in
Armagh en Londonderry is hetzelfde liet ge
val met de Ulstennaiinen. 13 pet. van de
totale bevolking van Ulster is Iersch en katho
liek. In de noordoostelijke graafschappen vor
men de katholieken de minderheid; in de wes
telijke zijn zij in de meerderheid. Wanneer
het logisch is de werkelijk protestantsche
graafschappen uit te sluiten, dan is het niet
minder logisch aan de katholieke graafschap
pen toe te staan zich bij het parlement te
Dublin aan te sluiten, wanneer zij dit wen-
schen.
Hot hoogerhuis heeft, -door de amending
ball" in belxan<loliiïg te--oemou. zijJi onver
zoenlijk oppositie-sKaJidpunt verlaten en zich
bereid verldaaavi tot discussie. Maar wat uit
deze discussie zal voortkomen-, is op dit
oogenblik nog niet te zeggen. Lord Morley,
die onder die legden der regeering, die in het
hoogerhuis zit-ling hebben, niet de minst ge
zaghebbende is, zeide in de discussie over
het hierboven vermelde amendeimeait-Dun-
raven, dal hij zich afvroeg of er een prece
dent was, dat eene web werd aangenomen,
en dan' haar in werking treden werd ge
schorst. Dat was cene nieuwigheid en geheel
tegen den geest van do grondwet. En hij/
voegde daaraan deze woondefo toe, die haast
als eene strafrede tegen de oppositie klon
ken: „Gij hebt gezegd bij de beliauideling van
do „amending bill", dat uwe politiek was hel
conflict te vermijden. De uitwerking van het
wetsontwerp in den vorm, dien gij er aan
gegeven hebt, is dat het conflict meer
onvermijdelijk wordt gemaakt. liet la
gerhuis en de regeering kunnen in
deze bill niet uw laatste woord zien. Wan
neer hel echter uw laatste woord is, terwijl
al uwe verbeteringen slechts ejene ingewik
kelde manier zijn van verwerping van de
bill, dan zoudt gij beter gedaan hebben haar
openlijk le verwerpen."
Wanneer een bewindsman vain groot ge
zag zich zoo uitlaat, dan zou men geneigd
zïjin de 'cans, dat de regeering met de oppo
sitie tot overeenstemming zal komen, niet
zeer hoog aan te slaan. Maar een andqre mi
nister, lord Beauckamp, die later het woord
voerde, heeft verklaard, dat de regeering
't als baar plicht zou beschouwen, wanneer
van alle kanten de vvensch werd uitgedrukt
naar eene conferentie zooals het amende-
ment-Dunraven verlangde, haar best te doen
om het bijeenroepen yun de conferentie te
vergemakkelijken. En de leider van de oppo
sitie lord La'nsdowne verklaarde aan deze
mededeeding gewicht te hechten, omdat hij
van moeninig was dat alleen in die richting
tets kon worden verkiegen wat geleek op
eene duurzame regeling van de Ier90he moeie-
lijhheid.
Hiermee, wordt dus de deur weder open
gezel. die lord Morley scheen te wilietn siuitlen.
O vei' ido onderhandelingen, die in den
laatste» lijd zijju gevoerd om tot eene schik
king te komen, 'vs ordit uit Londen aan de
Frankl'. Ztg. bericht:
„Ondanks het sabelgekletter vain, de Ulster-
rebellen, is in de laatste weken het overleg
tusschen de leiders vajn de üb er alen en van
de conservatieve partij voortgegaan. Daar
bij zijfQ de kansen om lot ONereenstenuiiing
te komen meermalen gewijzigd; volgens eene
roeks aanwijzingen is echter de toestand op
dit oogenblik niet slecht. De ciselion vain de
unionisten hebben un de eerste plaats betrek
king op den duur dar uitsluiting van de wet.
Hier schijnt de regeering reeds zoo ver te
zijn, diat zij haar vroeger standpunt: „zes ja
ren" prijs geeft en toestemt tot eene „eeuwi
ge" uitsluiting, hetgeen niet uitsluit, jdlat een
latier parlement anders kan hcpalen. Mocie-
lijlker is de vraag van den omvang van het
uit te sluiten gebied. De conservatieven heb
ben verlangd, dal de gehecte provincie Ui-
stek zal worden uitgesloten. Daaraan is niet
te denken^ omdat het zuidelijke deel van Ul
ster bijna zuiver katholiek is.- De regeering
schijnt behalve de vier van den beginne af
toegestane graafschappen, reeds een vijfde
te wüBefo prijsgeven, en de vraag, waar 't
nu om gaat, is of ook Tryrone, waar -de con-
fessionoele strijd zeer hevig is, mee zal wor
den opgeofferd. Een compromis ook daar
over is mogelijk, ofschoon er nog menig
schijnbaar dood punt in den weg kan ko
men.
De heer Lloyd Geongc heeft zich Vrijdag
avond als gast Man de City over de Icrscho
kwestie met ernstige bezorgdheid uitgelaten
en sprak van een dreigenden burgertwist.
Maar ook dit behoeft niet noodzakelijk on
heil aan tc kondigen, want een dergelijk pes
simisme behoort hij onderhandel].»gen ge
deeltelijk lot de zaak.''
Duitschland.
Dc Duitsclie kroonprins heeft can den ge-
pensionncerdcn luitenant-kolonel een telegram
gezonden, dal aldus luidt: „Ik heb u\ve uit
muntende brochure „Des Deutchen Reichcs
Schicksals-stuud met de grootste belangstel
ling gelezen en wenscli haar de ruimste ver
spreiding toe in ons Duilsche volk.
De schrijver van deze brochure kondigt dit
„noodlolsuur" van hel Duilsche rijk en zijne
boiidgcnooten aan tegen het voorjaar van
1915. Naar zijne meening is de voorbereiding
van Frankrijk: en Rusland „van eene gereed
heid tol duir. oorlogj reeds nu niet te onder
scheiden."
Van de verklaring van den Bciersehen mi
nister van oorlog, dat hem van eene nieuwo
voordracht voor icgcrloerusling niets bekend
i$, zegt een lid van den rijksdag, dal zij wel
niet de gehcelc waarheid, maar ook geenc
onwaarheid is. In werkelijkheid is er eene
voordracht, die veel meer dan een half mil
liard eisclit voor strategische doeleinden.
Aan de lvóln. Ztg. wordt in verband hier
mede uit Berlijn bericht, dat er van eene
militaire voordracht geen sprako kan zijn.
Dat is reeds meermalen duidelijk gezegd. Op
de vraag, of voor hel bouwen van strategi
sche spoorwegen belangrijke gelden zullen
worden gevraagd, wordt gezegd: Krediet aan
vragen voor spoorweg aanleg in hel belang
van de gereedheid tot den oorlog, kceren in
iedere bcgrooting terug. Dc bedragen, die
voor zulken zoogenaamd strategischcn spoor
wegaanleg worden gevraagd, loopen van dc
verschillende jaren uiteen. Dal zulke aan
vragen ook van 1915 zullen terugkcu en, is
met zekerheid aan te nemen. Over hel bedrag
an de daarvoor le besteden gelden, valt dc
beslissing bij hel ontwerpen van dc staats
begroting.
Straatsburg, 18 Juli. De stadhouder
heeft den burgemeester van Zabein Knópfler,
die aan het einde van zijn mandaat gekomen
was, niet weer benoemd.
Zwitserland.
Het verlangen om eene volksstemming uit
te schrijven over de opneming van een verbod
van hazardspelen in de Zwilscische grond
wet, heeft de ondersteuning van 115.000 Zwit-
sersche burgers gevonden. Het voorgeschreven
getal is 50.000. De volksstemming zal dus iu
ïoder geval plaats hebben.
Engeland.
Londen, 18 Jun. De koning, dc prins
van Wiales cn eerste minister Asquith zijn in
Portsmouth aangekomen en hebben zich aan
boord van het koninklijke jacht begeven. Er
werden saluutschoten gelost, maar een plech
tige ontvangst had niet piaals. De koning di
neerde aan boord «van het jacht; hij had As
quith cu verscheidene lords van de admirali
teit aan zijne tafel genoodigd.
Londen, 19 J ul i. De minister Runci-
man heeft in ecne vergadering tc Balie) in
Ulster, over Homerule gesproken. Hij zeide,
dat de Iloiiierulc nu een verzekerd feit was,
dat onmogelijk ongedaan lean worden ge
maakt door eenige regeering. heizij conser
vatief of liberaal. De regeering hoopt de Ho
merule van stapel le laten loopen in cene
vredesatmosfecr, maar er zijn twee partijen
noodig óm den vrede lot stand le brengen.
Intusschen zullen de voorstanders hun doel
nu niet prijsgeven, al is dc druk. die op hen.
wordt uitgeoefend,nog zoo groot.
Londen, 20 Juli. Twee unionistische
bladen melden dal dc regeering en de oppo
sitie een gedeeltelijke overeenkomst hebbent
getroffen voor dc behandeling der Ulster-
kwestie, doch tot dusver leed de geheclc
overeenkomst schipbreuk in dc graafsdiaip-
pen Fermanagh cn Tyrone, om welker bezit
beide partijen met besiistlicid strijden. Twee
andere unionistische bladen deelen mede dal
de Koning ecne conferentie heeit bijeeiigerutr-
pen van vertegenwoordigers van alle partijcD
teneinde over de gosehiLpunten le beraadsla-
Een bedorven maag en een bedorven ge
moed zijn beide te herkennen aan de tong.
Roman uit het Zweedscli door
A. Al. VAN DER LINDEN—VAN EDEN.
6
„Ja, soms wel, wanneer ik erg ongelukkig
lof eenzaam of blij ben. Dan bid ik bijna zon
der dat ik het weet en dan vergeel ik heelc-
jpiaal dal God zooveel hoofden moei hebben."
Zij ladhte met een uitdrukking cp haar ge-
taat alsof zij de oplossing van een raadsel ge-
uVonden had.
„Ja, zoo moet men bidden, het redeneereu
Sergeten en bidden met het hart. Zoo ver
eent men zich met God."
- VYat is zij gelukkig, tante Ida. Zij kan naar
[gedachten en haar hart bcheerschen, zij kan
laten spreken of hun het zwijgen opleggeu.
yMijne gedachten vliegen overal heen, en mijn
fhart spreekt zooals het zelf wil
Er wordt gebeld,. Wie kan hier nu op Zon-
'dagmdddag komen? De brievenbesteller?
(daarvoor is het telaat. Ik vind hei prettig al
^'fcwam er het gekste, oude vrouwttjd Als er
^tïiaar iemand komt. Het is wel wil eentonig
aoo lang alleen te zitten.
Is dat niet een heerenhoed, dien ük door do
ruilen van de vestibule zie? Een heerenhoed!
Wanneer sprak ik voor het laatst een heer?
„Ach, Sven, ben jij daar? Hoe heb je mij
hier gevonden?"
Heel eenvoudig. Ik ging naar mevrouw
Wenningstrand cn daar kreeg ik je adres eu
dat van de oude dame, die het je niet be
haagde mij te noemen, toen je mij dc veran
dering schreef. Wat zijn dat voor geheimzin
nigheden?"
„Ik wilde niet dat jij of Hilda dadelijk hier
zou komen. Ik was van plan om te schrijven,
zoodra ik wist hoe lang ik hier bleef."
..Nu?"
„Dat weet ik nog niet."
„Na vier weken? En durf je me niet ver
der binnen le laten dan in de vestibule?"
„Ja zeker, kom maar mee."
Misschien vindt tante Ida het niet goed?
Maar ik heb geen andere kamer om hem
binnen te laten dan de voorkamer en ik kan
mijn eigen broer toch niet op de mat laten
staan.
„Zoo, dus hier woon je nu? Niet kwaad,
maar ook niet zoo bijzonder prachtig, in aan
merking genomen wat zij in haar geldkist
moet hebben. Want de familie Arendt staat
bekend
„Sven, zij is thuis."
„Aha, wees maar niet bang dat ik je zal
compromitteeren, voor 't geval dat je door
haar als dochter wordt aangenomen.
Nu fluistert hij, zoodat tante Ida zal denken
dat wij kwaad van haar spreken, als zij ten
minste 'hoort dat hier iemand is, en dat doet
zij zeker.
„Ik duld niet dat je den spot met haar
drijft, Sven. Zij is het beste mensoh dat ik ken,
en, had sii mij de band niet toeci-sloken. toen
ik werd weggezonden, dan weet ik niet wat
er van mij geworden zou zijn. Maar dat kan
jij zoo niet gevoelen."
Hij ziet er bijna ernstig uit. Ja, hij is toch
wel gevoelig, ofschoon hij alles zoo licht op
neemt.
„Zeker begrijp ik dat hel een beste oude
vrouw is. Fn je hebt gelijk, Elly, ik zal haar
niet besj>otten. Ik zou haar eer de hand wil
len drukken tcrwillc van jou."
Nu ziet lnj er uil, zooals ik Sven het liefst
zie, hartelijk, openhartig en goed. Als hij maar
altijd zoo was, en wat minder babbelde.
„Wat is dat een domme geschiedenis ge
weest met dal gemaskerde bal. Ik heb er
Hilda goed de les over gelezen. Mij niets te
zeggen! Toen ik 's morgens op het kantoor
kwam, was het daar een gegons van belang
over jou, die zij in de zaai gezien hadden,
terwijl zij wisten dat ik er niet gewceat was.
Het was onaangenaam cu ergerlijk voor mij
en bijna had ik er met haar een eind aan ge
maakt. Maar alles is nu weer in orde. Zij
was zoo...."
Hij springt op en maakt een diepe buiging.
Ik hoor tante Ida door de zaai loopen en lnj
ziet haar door de open deur. Zij vraagt
hem om binnen te komen.
„Ga mee, Sven!"
Zij ziet er een beetje teruggetrokken uil,
tante Ida. Lk denk niet dat Sven in haar smaak
zal vallen. Zij houdt niet van hecren met
zulke extra hooge boorden en gekleurde
vesten.
Maar, o hemel, zij noodigt hem uit te blij
ven elen.
En hij buigt cn buigt in het oneindige. Dat
is te veel van het goedo. kon ik hem maar in
ziin «wcd kimo*»"-'
Heeft tante Ida hein gevraagd om mij? Ja,
natuurlijk. Zij trekt zich immers altijd .terug
voor vreemde menschon
Nog een couvert!
Terwijl ik bezig ben, zijn zij ii: de voor
kamer op de sofa gaan zitten en het gesprek
is in vollen gang. Ja, ja, zij vraagt hem hoe
hij het vindt op zijn kantoor. Zij wil natuur
lijk weten of lnj genoeg verdient om zich
zoo mooi te kiceden. En wat pakt hij uit over
zijn betrekking! Denk eens aan: dal hij zegt
dqi hij het daar prachtig Jieeft „uitstekende
verdiensten en groot vertrouwen." Och, och,
dat was heel anders toen ik hem t laatst
sprak. Toen was dc chef gierig cn bromme
rig. Neen, maar wat zegt hij .u? De beste
piaals waar hij geweest is, sinds hij in Stock
holm was. En hij wil niets liever dan er blij
ven, tenzij hij een nog betere plaats kan krij
gen, waarop hij uilzicht heeft
Het is niets prettig zooals hij daar zit uit
te pakken over zijn betrekkingen. Dit is niet
geschikt om vertrouwen tc wekken. Tante
Ida zal denken dat hij wispelturig is wat
niet zoo ver bezijden de waarheid zou zijn.
En zij zal gelooveu dat het een familietrek is!
Zij zal zich bang maken dat ik het ook niet
lang in de betrekking, die zij voor mij zoekt,
zal uithouden.
„Het eten staat op tafell"
Tante Ida is werkelijk heel aardig voor
hem. Maar wat denkt zij? Zij laat mij sherry
halen bij de soep. Zij bedient hem zelve. Het
spijt haar dat zij hem geen beter middagmaal
kan aanbieden en hoopt dat het een anderen
keer beter zal zijn, wanneer hij mij nog eens
komt opzoeken. Deze laatste woorden maken
hem verwaand, en Sven meent dat zij met
ïiojri oiVheeff en hii wordt biizouder levendig.
i/üj wil een nog beleren indruk maken. Ziel
hij dan niet welke groote oogen tante Ida
opzei en hoe slii zij v.'urul? z.ij zit zeker in
stille hem op te nemen. Kon ik hem maar
aan zijn ooren naar mij loc trekken, ik voel
altijd wanneer ienrand vóór of legen m*j is.
Maar hij praat maar door. En ais hij maar
ophield om over onze omstantugheden le
praten, en hoe wij hel vroeger liauaen, voor
dat het zoo achteruit gmg mot papa's zaken,
llij doel hel louter uit vriendelijkheid, de
domme jongen, om mij in haar oogen te ver
heffen. Maar ik herinner nnj dat tante Ida
eens zei, dal degelijke incnscken nooit bluffen..
Ilé, kwam er maar ccn einde aan den
maaltijd
Eindelijk mogen wij van tafel opstaan. Zoo
gauw als tante Ida zich omkeert, zal ik hem
een wenk geven. O, nu kijkt ze op de kerk
klok.
„Je moet nu maar spoedig licengaau, Sven.
Tante Ida zal wel even willen rusten. En ik
moet haar helpen, want ze is wat zwak, zie
je." Zij is inderdaad niet zoo zwak dat zij hulp
noodig heeft. Maar ik ben bang dat hij den
ken zal tante Ida een genoegen te doen door
langer te blijven.
„Nu, wees maar gerust, ik zal wel heen
gaan voordat iemand er mij om vraagt."
Zij gaan in de voorkamer zitten, lk dek dt
tafel af. Het gesprek begint opnieuw en komt
even als straks bijna geheel alleen van zijn
kant. Vijf minuten, zeven minute», tien mi
nuten. Nu verontschuldigt hij zich dat hij zoo
spoedig op moei stappen, maar hij heeft een
afspraak gemaakt.
Gelukkig, ik heb hein in de vestibule met
hoed en in de hand
Wordt vervolgd
