N" 3©
DE E EM LAN DER".
Dinsdag 11 Augustus 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ELLÏs BEPROEVING.
1Sde Jaargang.
lïöotdredacteuri Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co
ABONNEMENTSPRIJS:
Fir 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1.50.
*- Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O. I O.
B onder/jjke nummers - 0.05.
ze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te renden.
Bureaus UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
m
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.50.
Dike regel meer 0.10,
Dienstaanbiedingen 25 ceiifs bij vooruitbetaliog.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen
tot het herhaald adverteoron in dit Blad, bij abonnement.
Eone circulaire, bovattendo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
V* Van groenten was de marktprijs heden och-
lend:
Snijboonen 1015 ct. per 100.
Princesseboonen 4—6 ct. per 100.
Aardappelen f 1.75 de halve H.L. of 8 maal 5
kop.
Ala men voor de winst berekent resp. 8.2 en
8 cent, weet men welke de verkoopsprijzen
raceten wezen.
De Burgemeester van Amersfoort
VAN RANDWIJCK.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken al
hier, heeft met groot leedwezen den loop der
gebeurtenissen gadegeslagen, en niet in het
minst de algemeene paniek waardoor bijna
iedereen werd bebeersobt, een paniek die naar
zij meent wel wat ongemotiveerd was en die
velen in de meening bracht, dat zij nu niet
meer noodig hadden om aan Kunne verplichtin
gen te voldoen.
Het behoeft geen betoog, dat daardoor de
handel geheel ontwrieht i9 geworden, zoodat
alle firma's niet anders dan a contant verkoo-
pen.
In aansluiting met publicatie acht het Edel
achtbaar Hoofd dezer gemeente meent de Kamer
opmerkzaam te maken, dat de Hooge Regee-
."•ing besloten heeft geen moratorium af te
kondigen en dus voor iedereen de verplichting
blijft bestaan om hetgeen hij sohuldig is, op tijd
te betalen.
Zij vestigt in hun eigen belang de aandacht
van all eneringdoenden, zoowel kleine als groo-
ten, op 't feit, dat zij zoo spoedig mogelijk aan
hunne verplichtingen moeten voldoen, willen zij
hiet de nadeelige gevolgen ondervinden.
Zij vertrouwt tevens dat de finontieele instel
lingen in deze hun medewerking zullen ver-
leenen.
De Kamer van Koophandel, enz.
J. G KLEBER, Voorzitter.
H. P. VAN HASELEN, Secretaris.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat bij hun be
sluit van 7 Augustus 1914, no. 9, aan M. H. J.
van Lent, te Amersfoort, en zijne rechtverkrij-
genden voorwaardelijk vergunning is verleend
Tot het plaatsen van een ruwe-oliemotor van li
P.K. voor het drijven van verfmolens in het per
ceel, alhier gelegen aan de Valkestraat no. 31
op het perceel, kadastraal bekend gemeente
Amersfoort, sectie E, no. 4007.
Amersfoort, 8 Augustus 1914.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA VAN RANDWIJCK.
Politiek Overzicht
De wereldstrijd.
Steeds is Luik de plek, die in de eerste plaats
de aandacht bezig houdt. De aanwijzingen
worden sterker, dal de Duilsche voorstelling
niet is vol te houden, dat Luik reeds in hun
bezit is. Met die voorstelling is niet te rijmen
- het verzoek, dat volgens dc Brusselsche bladen
door ec^ne deputatie van aanzienlijke Luikena-
ren tot den Duitschen commandeerenden ge-
Ecraal is gericht om de stad niet te bombar-
idee ren, waarop het bescheid is ontvangen, dat
dit zeker zal gebeuren als de forten zich niet
overgeven.
Voor den krachtigen tegeinstand, dien de
fortengordel rondom Luik aan den Duitschen
aanval kon bieden, is eene verklaring te
vinden in de haast waarmee de po
ging tot overrompeling is ondernomen,
flct 7e en het 10e legerkorps zijn met
groote overhaasting naar het frolnt gezonden
nog voordat de mobilisatie was voltooid. De
infanterie schijnt alvast vooruit te zijn gegaan,
zonder op de artillerie te wachten, want in dc
berichten over de gevechten rondom Luit
wordt van dat wapen weinig meldi'ng ge
maakt.
Nu de Duitschers voor Luik worden, tegen
gehouden, kunnen zij hunne gemobiliseerde
strijdkrachten laten, nakomen, en hunne aa;n-
valsmacht wordt met iederen dag sterker.
Daar slaat echter tegenover, dat iedere dag
oponthoud ook de tegenpartij ten goede komt
om zich voor den strijd le organiseeren. Hel
Belgische veldleger trekt zich samen om de
bedreigde kameraden, die dc spits hebben
inoeteln afbijten, te hulp te komen. Het I-ran-
sehe leger voltooit zijne mobilisatie en komt
in dichte drommen over ue grens opzetten.
Het Engclsche expeditieleger, dat, naar ge
zegd wordt, zal beslaan uit zes divisiëln, waar
aan nog twee kavallerie-divisiën zullen wor
den toegevoegd, rust zich uit, om zich le voe
gen bij de bondgenoolen. Zoo worden met den
dag de belemmeringen grooler, die zich aan
den doortocht van het Duilsche leger door
België in den weg stellen, en wordt de kans
kleiner, om met betrekkelijk geringe offers de
Frajnsclie grens te bereiken.
Overigens moet men niet denken, dat als dc
Duitschers de Fransche grens hebben bereikt,
do weg naar Parijs voor hen open ligt De mi
litaire medewerker van de Daily News schrijft
hierover:
„Een blik op de kaart toont hoe sterk de
noordelijke grens van Frankrijk beschermd is
door kunstmatige verdedigingswerken tegen
een door België komend invalslcger. Geduren
de jaren heeft de Fransche staf verwacht het
geen nu gebeurt en heeft hij zich daarop voor
bei eid. Wanneer de vestingen aan de Belgi
sche Maas ien onder gebracht of onschadelijk
gemaakt zijn, da.n zal de veldtocht pas be
ginnen.
Veertig mijlen van Namen, den weg langs
de Samibre versperrende, ligt het geduchte
versterkte 'kamp van Maubeuge, omgeven
door negen forten, die samen verbonden zijn
door batterijen, welke ziah over eene lijn van
19 mijlen, uitstrekken. Veertig mijlen verder
de grens op naar het noordwesten is het nog
zwaarder versterkte kamp van Rijssel, dal
door een twaalftal forten omringd is en een
garnizoen eisclit van 15.000 man. Het gedeelte
van de grens tusschen Rijssel en Maubeuge
is bezaaid met sperforten. Dit gedeelte van
de verdedigingslinie zou niet anders gefor
ceerd (kunnen worden dan met een reusach
tig verlies aan mensohenlevens.
De best begaanbare weg over de Fransche
noordgrens loopt door de trouée de Glrimay,
lusschen Maubeuge en Givet. Dit schijnt de
Duitsohe generale staf in zijn brein le heb
ben bij ®ijn streven om van liet Maasdal bezit
te nemen. Maar de Franschen zijn zich na
tuurlijk bewust van deze vergelijkenderwijs
zwakke plok in hunne noordelijke grens en
staan ongetwijfeld thans klaar om met suc
ces ain de Duitschers den toegang tot het
Oisedtal te betwisten."
De Brusselsche Soir gewaagt, blijkens het
hier beneden opgenomen telegram, van een
gerucht, dat bij Dihtshhland het plan zou
bestaan om met Nederland op gelijke wijze te
handelen als het met België heeft gedaan. Wij
gelooven niet, dat het goed is zich met ge
ruchten bezig te houden, die in dezen tijd
zoo gemakkelijk ontstaan. Men heeft slechts
met feiten te rekenen. Nu is alles mogelijk,
en men kan niet als onmogelijk ter zijde stel
len, dat het feit zich zal voordoen, dat
Duitschland in plaats van den kortsten, dF
reden weg naar Frankrijk, diie door België
of Luxemburg loopt, een langeren, ook over
een deel van Nederland gaanden weg zal kie
zen, die met veel grootere bezwaren en met
in hot oog loopcnde gevaren verbonden is.
Maar indien onverhoopt Duitschland dien
weg mocht inslaan, dan vertrouwen wij, dat
onze regeering tegenover dat feit de houding
zal aannemen, die voor de eer en het belang
van Nederland past.
De oorlog.
Binssel, 10 An?. l>e dagbladen be
richten, «lat de bisschop van Duik en
15 andere notabele ingezetenen, waar
onder «1e Burgemeester, senatoren
en (Kamerleden, die zich naar den
l>uitschen generaal begaven om item
te verzoeken de stad niet te bombar
deeren, tot antwoord kregen, dat h(j
dit zeker zal doen als de forten zicli
niet overgeven. De afgezanten werden
als gijzelaars ternggehouden.
In regeeringskriugen wordt verze
kerd, dat geen enkele slag heeft plaats
gehad in den omtrek van Duik of in
ue stad.
Brussel, 10 Aug. Volgens de Soir zijn
de bisschop van Luik en den burgemeester
weder in vrijheid gesteld. Zij moeten echter
in hunne woning blijven.
Ecno compagnie vaj het 14e linie-regiment
heeft (ten 5en tusschen de forten Barchon en
Lvognée van 1 uur tot half zes in den morgen
met steun van een machinegeweer het hoofd
geboden aan een regiment. Het bracht een
bataillonsvaandel, een regimentsstandaard en
twee mitrailleuses uit den strijd.
In Soiron, bij Pepens/ter, waar 200 Duitschers
in eene boerderij waren, zijn drie gendarmes
doodgeschoten, omdat zij op de Duitschers
vuur gegeven hadden. Het dorp werd tan ccd
bloedbad prijs gegeven.
De gouverneur te Namen heeft eene procla
matie uitgevaardigd, waarin ieder persoon
ouder dan 16 jaar, die getracht heeft het sue
ces van de verdediging te schaden, of d heeft
geschaad, met don dood wordt bedreigd.
Men vermeldt overal een terugwijken van
dc Duilsche kavalleric onder den ocvweer-
st aanharen aandrang van eene talrijke Fran
sche strijdmacht, die een belangrijk deel van
het gebied ten zuiden van de Maas van de
Duitschers heeft bevrijd. De Duitsohe rr vals-
bcwcging is geheel gestaakt. Er wordt geen
enkele ernstige actie verwacht, voordat de
voreenigde Frans oh on en Belgen tot don aan
val overgaan.
Antwerpen, 10 Aug. Alle Duitschers
en Oostenrijkers, die zich niot dadelijk aan
geven om hunne plaats van verblijf le doen
vaststellen, zullen als spionnen beschouwd
worden.
Brussel, 9 Aug. Volgens de Matin, van
Antwerpen, heeft Vrijdag een gevecht plaats
gehad" bij Udiange tusschen Fransche en Duit-
sche troepen. Er zijn talrijke dooden en ge
wonden gevallen aan Duitsohe zijde, vooral
bij Etallio. 60 Duitschers zijn krijgsgevangen
gemaakt
Brussel, 10 Aug, De gouverneur van
Wladiwostok heeft een telegram van gcluk-
wensohing gezonden aan generaal Leman eo
het garnizoen van Luik.
Uit Antwerpen wordt bericht, dat dc Von
Bary-straat herdoopt is in Generaal I.eman-
straat
Brussel, 10 Aug. (Officieel). De toe
stand is steeds goed. De Fransche en Engcl
sche legers rukken methodisch vooruit. Het
gezamenlijke plan van dc beide bevriende
legers teekent zich voor ons af. De omstan
digheden lijken goed; zij beantwoorden ge
heel aan de verwachtingen. Hoe meer de tijd
vordert, des te nader komt de .algemeene
strijd. De bevolking van Luik blijft kalm. Lr
zijn uitmuntende berichten van de forten. Hel
rapport van een der fortcommandanten ver
meldt, dal de forten in uitmuntenden toestand
verkoeren. De manschappen zijn goed gezond
en overvloedig voorzien van levensmiddelen
en munitie. Er is volstrekt geen reden om zich
te verontrusten. Op de eene of andere plaats
wordt de nadering bericht van een handvol
ulanon, die in den regel den weg kwijt ge
raakt zijn en zich op de eerste sommatie
overgeven. Dart: komt zoowat aan alle kanten
voor, maar het boteekent niets uit een strate
gisch oogpunt.
De toegangen naar Brussel zijn raed be-
NBrussel, 10 Aug. Volgens de Indépcn-
dance zou het offlciecle cijfer Yan de Duit-
sche gevangenen 80Ü0 zijn.
De Indêpendance verhaalt, dat bij dc laat
ste groote manoeuvres men op een gegeven
oogenblik merkte, dat de Duilsche militaire
attaché verdwenen was. Men vond hem later
terug, verscholen hij eene brug, waar hij mei
oplettende nieuwsgierigheid de voornaam
ste dëelen van het kunstwerk in oogenschouw
nam.
Een bijzondere correspondent van de Indê
pendance zegt, dat heit remanent Duitsohe
grenadiers no. 89, waarvan koning Albert
ecreHkodonel is, het eerst den inval deed
m België en mat het Belgische vaandel voor
op in het vuur ging.
Bij den aanval, die den 5en Augustus op
de stellfingen van Luik werd gedaan, wer
den meer dan 2000 man verloren.
Volgens de Soir is het gros der ulanen van
het regiment Laucnburg gisteren in Tonge
ren aangekomen. De commandant drong met
getrokken sabel het stadhuis binnen en eisch
ic, dat de Belgische vlag zou worden wegge
nomen van het stadhuis en van de kerk. De
burgemeester antwoordde, dat h^j slechts be
velen had te ontvangen van den koning dei-
Belgen. De commandant verwijderde zich
daarop. Een andere officier verscheen, van
ulanen vergezeld, die 7600 francs uil de ge
meentekas wegnam en 10.009 francs uit hei
postkantoor. Zij verschaften zich daarna voor
1200 frs. levensmiddelen, want allen kwamen
om van honger.
F a r ij s, 1 0 A u g. De opperbevelhebber van
de Noorder- en Ooster-legcns hoeft aan den
koning der Belgen geschreven om hem te
danken voor zijne proclamatie van den 7eh,
bevattende een broederlijken groet aan Int
Fransche leger. Hij gaat daarna voort: Gvv»
roepen door een allerschandelijksien aanval
om dcnzelfden tegenstander le bestrijden, zul
len uwe bewonderenswaardige soldaten en
die van Frankrijk zich ouder alle omstandig
heden als echte wapenbroeders, gedragen.
Vertrouwend op dc overwinning van v.nro
rechtvaardige zaak! zullen wij te 7.7:nep üc
zegepraal bevechten.
Brussel, 10 Aug. Sedert heden morgen
zijn volstrekt geeüe berichten gekomen 0vel
den toestand van de op het Belgische gebied
lanwozige legers.
B er lij n, 1 A u g. Een vijandelijke macht,
naar hot schijnt hol zevende Fransche leger
corps cu een divisie infanterie, die uil Bel
fort in Boven-Elzas naar MCilbaiusen voort-
gedrongen waron, werden heden door onze
troepen uit een versterkte stolling, ten wes
ten van Mülliausen, in zuidelijke richting tc-
ruggeworpen. Dc verliezen van onze troepen
zijn niet noemenswaard, die dor Franschen
groot.
Brussel, 10 Aug. Dc voorzitter van dc
rijksdocma heeft aan den voorzitter van de
Belgische Kamer een warm telegram van gc-
lukwensching gezonden.
Een communique van den Franschen mi
nister van oorlog over den strijd in Boven-
Elzas houdt in, dart dc Fransche voorhoede-
brigade Vrijdag bij het vallen van don wacht
voor Alükiroh is gekomen. De stad werd ver
dedigd door sterke veldwerken, bezet door
eene Dudtsahe brigade. In een woedenden
aanval nam een regiment infanterie de Duil
sche versterkingen nia een levendig gevecht
voor de linicn- De Duksahers trokken zich
in groote wanorde terug; zij gaven dc. wer
ken in de tweede linie prijs, ofschoon die
nog wel hadden kunnen staande blijven, en
ontruimden de stad. Een regiment dragon
ders vervolgde de vijand. Dc kolonel en
zeven officieren van het Fransche regiment
werden gewond. De nacht schonk auit de
Duitschers gelegenheid tc ontkomen.
Mol het aanbreken van den dag van Zater
dag ging de voorhoede-brigade weer op
uiarsdh, zonder do Duitschers te ontmoeten.'
In den namiddag bereikten de Fransche ver*
kenners de talrijke en belangrijke veldwer
ken, die waren aangelegd lot bescherming
van Mulbausen; zij constateerden, dat deze
werken verlaten waren.
Om 5 uur krwamon dc Fransche colonnes
voor Mulliausen langs tien spoorweg. In min
der dan een uur was Mulhauscn bezet. l)e
Fransche kavalleric ,ging dn galop door dc
stad om de Üuitsche achterhoede te vervol
gen. De Fransche voorposten hebben zich ten
noorden van Mulhausen opgesteld.
Alfckirch ligt op 17 KM. os tand van Mul
hausen en op 18 KM. van de grens. De Duit
schers hebben zich teruggetrokken in do.
richting van Neu-Breirach. Geheel Elzas is
tegen hen opgestaan.
De Fransohe opperbevelhebber generaal
Joffre heeft eene proclamatie tot de £lzas-
sers gericht, waarin hij zegt; „Kinderen van
Elzas, na LI jaren van smartelijk wachten
drukken de Fransche soddialen opnieuw don
grond uw edel land. Het zijn de eerste
Keer uw gelaat niet naar het verleden, dan
öra te leeren hoe gij de toekomst moet ont
moeten.
Roman uit het ZweecLsch door
A. M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN.
21
Dot oude, onverdragelijke spel! Ik ben op
het punt de kaarten door elkaar te gooien,
ze op den grand te werpen en de stoep af
paar 'lord te snellen. Maar ik doe het niet.
Jfloe zenuwachtig het mij ook maakt, ik blijf
gitten en geel' raad en vingerwijzingen cn doe
mijn best, vol belangstelling te zijn. Ik wil
gTord toonen dat ik meelij heb mei zijn armen
vader. Ik geef er niet om hoe de anderen hem
behandelen, maar 'ford mag niet zoo hard
rijn. Dat ergert mij, dat kan ik niet uitstaan.
Als hij maar op mij wacht? Als hij eens weg
ging en ei* niets van ons roeitochtje kwam?
(Hier in zulk een onrust te zitten! Hoe verlang
$!h naar beneden te gaan, hoe verlang ik oew
frnet hem te gaan over het pasgemaaide, geu-
iirenjdie klaverveld, op het water te zijn, waar
«demand ons kan storen, en plassen met de
«•iemeu en te wiegelen op de golven en te
5>raten over alles en niets.
Nu kan ik bef niet langer uithouden. Dat er
ook geen eind aan komt. Het best zal zijn hem
slechts met halve aandacht te volgen. Tord
staat met zijn rug naar mij toe. Hij heeft een
sigaret aangestoken.
Waarom zit ik eigenlijk hier*? Iloe dom.
Wat heb iik met den ouden mail te maken?
Bemoeien zij zich niet met hem, dan heeft hij
hel er ook zeker maar gemaakt. Ilij heelL
zeker hun achting en liefde verspeeld, en dan
heeft hij zijn verdiende loon.
'lord gaat verder. Zou hij gaan? liet ziel
er naar uit. En geen blik naar hier. Hij ver
dwijnt in den boomgaard. Weg!
Is hij boos op mij? Of komt hij misschien
gauw terug? Ja zeker, dat zal Jnj doen. Hij
kan mij toch zoo maar niet laten zitten zon
der iets tc zeggen, nu wij algesproken heb
ben 0111 te roeien. Maar hij blijft weg. Hij
toeft zoo lang
Het spel is uit, en hij is nog niet terug. Ik
ga de trap af en moet zien ol hij er is.
Neen, nergens iets ven hem te zien. En ik
kan hem toch niet gaan zoeken. Zij zouden
don Ken dat ik hem achterna liep. Kalm hier
gaan zitten cn wachten. En hij komt niet.
Nu ben ik er zeker van dat hij niet komt. 11-j
denkt natuurlijk dat ik nukkig ben en hij wil
zich niet tot mijn speelbal maken. Verveel ik
hem misschien al?
Wat was hot dom van mij om in de veranda
te blijven zitten!
O, mijn boottocht, mijn heerlijk boottochtje,
waar ik zoo naar verlangde! Verloren! Iets
nioois en lieflijks, dat ik reeds in mijn hand
had, heb ik zelve verstoord! Om willens en
wetens zoo iets weg te werpen! Je leven ajrrn
en leèg te maken!
Waar dacht ik aan? Hoe kon ik?
Nu gaat ook Mevrouw Wange heen. Ma a
ik dan geen oogenblik met vrede gelaten
worden? Nu moet ik natuurlijk met tante
Ida oven* allerlei kleinigheden praten, terwijl
alles aan mij trilt.
Noen, gelukkig, zij heeft geen behoefte om
te praten. Zij zit even zwijgend als ik. Ziet mij
alleen af en toe onderzookend aan. Het is
of zij oen vraag op de lippen heeft.
„Zullen wij wal naar het park gaan, Eily?
Me dunkt, het zal er nu mooi zijn."
„Zeker, tante Ida, als het u niet te ver is."
„Neen, ik gevoel mij heel wel."
Vlug gaal het niet, maai* zij leunt nauwe
lijks op mijn arm. Kleine, kleine stapjes en
langzaam aan. Haast hebben wij echter niet,
en het park is dichtbij. Hot is mij nu toch
hetzelfde waar- wij heengaan of hoe lang wij
onder weg zijn.
Zij zwijgt nog altijd; slechts nu en dan ecu
woordje, hoe rustig en frisch en plechtig het
is onder liet gebladerte der groote boomen.
Begrijpt zij dart ik liever niet praat? Zij is
zoo gevoelig als het riet voor den wind. Som
tijds geloof ik dart zij mijn gedachten kan lezen.
„Zou het niet beier zijn hier even op do
bank te gaan zitten, tante Ida?"
„Ja, misschien weL"
Weer ziel zij mij mei haar merkvaardigen,
vragenden blik aan.
Zij heeft iets op het hart.
„Je denkt zeker dat wij allen wonderlijke
menschen zijn? Ton minste, 'lord, .Celina en
ik. Is het niet zoo, Elly?"
„Wonderlijk?"
#JXe-nik je dat ik het niert zag? Als je het niet
dhcht, zou je niet bij Frederfk Wange zijn
gaan zitten. Je wilde ons toonen dat je zijn
partij opnam tegen ons."
„Ik had zoo met hem t« doen."
„Zie je wel, zie je wel? En ons anderen
rand-je hartelooze menschen, die hem zonder
medelijden behandelen."
Ik kan het niet ontkennen; het was zooals
zij dacht. Zij heeft mijne gedachten geraden,
an daar zit zij nu en glimlacht om mijn
zwijgen.
vEin ik wil ons niet verontschuldigen. Je
hebt in zeker opzicht gelijk. Wij konden hein
Wel eens meer tegemoet komen. Maar je moet
ons toch niet voor al te onmenschelijk aan
zien, en daarom wil ik je het een en ander
vertellen. Ik deed het tot nu toe niet omdat
het mij onaangenaam aandoet, zekere ge
beur tenissem aan 'te roeren. Maar nu je hier
met ons leeft, wil ik niet dat je de urmen in
een verkeerd daglicht ziet. Het gebeurde zoo,
zie je, dat Gelina reeds zeventien jaar geleden
gedwongen werd bet bestuur over Angsby on
zich te nemen. Het landgoed behoorde aan
haar, doch niet alléén aan haar, maar ook
aan haar familie, ofschoon het beheer er van
geheel aan haar man was toevertrouwd. Hij
was echter meer rte vinden bij zijn kamera
den van het regiment dan hier, «n het ergste
was dat hij speelde, hoog speelde en verloor.
Eindedijk kwam het tot een openlijk schan
daal. il«t scheelde heel weinig of Angsby
moest verkocht worden, en door tucschen-
komst van familie en van een paar vrienden
werd het gered. De voorwaarde om te helpen
was, dat Wange het regiment vaarwel zou
zeggen en zich uitsluitend zou wijden aan het
landbouwbedrijf, 't Was treurig hoe weinig
verstand hij had van den landbouw, en nog
minder goed kon hij met het geld omgaan.
En zoo kwam het dat zijn vrouw, Celina,
toestemming verkreeg om in te grijpen zoo
soed zij kon. En 't gin# goed, het ging ten
minste in zooverre goed, dart de familie kon
blijven leven. Maar Wange moest buiten alles
gehouden worden, als alles geregeld cn or
delijk zou blijven gaan. En zie je, daarom is
het niet zoo erg gemakkelijk 0111 licm te ont
zien. Hij loopt graag rond te kijken en heeft
allerlei plannen, maar wanneer 't op dc
tu l voering aankomt, wordt hel niets.
En dus je begrijpt, het gaat niet, en op die
manier moet eii* wei eens iets gedaan worden»
zonder dat hij or un gekend wordt."
Van alles wart zij zegt 011 mij nu vertelt heb
ik vroeger nooit gehoord on loch is het alsof
ik het reeds lang wist. De kapitein is in mijn
oogen niet veranderd.
Uf zou ik misschien niet hij hem zijn gaan
zitten, als tante Ida mij gisteren in plaats van
vandaag dit alles had verteld?
Ja, ik zou het toch gedaan hebben. Ik voel
dat ik het gedaan zou hebben. Dat Tord zoo
hard over zijn rader oordeelt, ergert mij m
ieder geval.
Tante Ida ziet mij opnieuw vragend aan.
Zij is zeker niet tevreden met mijn >a, ja"
en „dal begrijp ik." En hot zijn ook geen pas-*
sende antwoorden op haar blijk van vertrou
wen. Zij denkt misschien dat ik nog met af
keurende blikken op haar dierbaren neerzie.
Maar wat zal ik zeggen? Ik weet het niet.
„Ja, het is een onnatuurlijke verhouding,
en dat hegrijpen zij ook. Vooral Tord. Sedert
hij volwassen is, heeft hij nooit vrienden op
Angsby willen ontvangen. Hij schaamt er
zich voor om aan anderen te laten zien hoe
bet hier gesteld is.
Wordt vervolgd.
