buitenland7
feuilleton.
N° 56
13d* Jaargang.
DE E EM LAN DER".
Uitgevers: VALKHOFP 6 Co.
Donderdag 3 September 1914.
Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Kennisgevingen.
Politiek Overzicht.
De wereldstrijd.
ELLÏ's fiEEROEViilil.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden roor Amersfoort f 1.00»
Idem franco per post1.50*
Per week (met gratia verzekering tegen ongelukken) - 0.10.
Afzonderlijke nummers 0.05.
t)eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- ea
Feestdagen.
Advertentiön gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertentie» en beriohten vóór 2 uur in te zenden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bjj vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrljf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnoment.
Eene circulaire, bovattonde do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
SCHOUW.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
Aennis van belanghebbenden, dat Watergraaf en
heemraden van het Heemraadschap de rivier
de Eem, Beken en aankleve van dien, voorne
mens zijn op Dinsdag, Donderdag en Zaterdag,
den 15en, 17en en 19en September 1911, eene
schouw te houden over de beken en waterleidin
gen.
Schouwplichtigen worden uitdrukkelijk aan
gemaand er voor te zorgen, dat zij alsdan vol
daan hebben aan hunne verplichtingen in do
desbetreffende verordening gesteld.
Amersfoort, 31 Augustus 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN R ANDWIJ CK.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort
Gelezen een verzoek, op 14 Juli 1914, inge
diend door P. v. d. Straten te Apeldoorn, waarbij,
onder overlegging der vereischle stukken, ver
gunning wordt gevraagd tot het oprichten van
eene banketbakkerij, waarin te plaatsen een
heete-luchtoven, in het perceel, alhier gelegen
nan de Langestraat, plaatselijk bekend wijk F,
lio. 78, bij het kadaster bekend gemeente Amers-
'oort, sectie E, no. 2702
Overwegende, dat de beslissing op dit ver
zoek niet kan genomen worden binnen den in
het eerste lid van art. 8 der Hinderwet bepaal
den tijd, op grond, dat het ingestelde onderzoek
nog niet is beëindigd
Besluiten:
de beslissing op het voormelde verzoek te
verdagen.
Gedaan in de vergadering van den 28. Augus
tus 1914.
Nabetrachting over den
Gemeenteraad?
De Secretaris,
A. R. VEENSTRA.
De Burgemeester,
VAN RANDWUCK.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Geiet op ortt. O en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door Polaks Frutal Works alhier ingediend ver
zoek, met bijlagen, om vergunning lot het op
richten van eene inrichting tot het vervaardigen,
verwerken en bewerken van producten voor de
fabricatie van etherische oliën, vruchtenessen
ces en reukstoffen (met uitzondering van mus-
kusï en het in voorraad hebben van voor dat
bedrijf benoodigde producten, in het perceel,
alhi er gelegen aan den Hoogeweg en Lageweg,
bij het kadaster bekend onder Sectie A nos.
148b en 1351, op de Secretarie der gemeente
ter visie ligt, en dat op Maandag, den 14. Sep
tember aanstaande, des voormiddags te half ell
uren gelegenheid ten Raadhuize wordt gegeven
om, ten overslaan van het Gemeentebestuur ol
van één of meer zijner leden, bezworen tegen
het oprichten van de inrichting in te brengen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkom
stig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeente
bestuur of één of meer zijner leden zijn ver
schenen, teneinde hunne bezwaren mondeling
toe te lichten.
Amersfoort, dr^i 31. Augustus 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. VAN RANDWUCK.
Zelden zal 'n wetlioudersbcnoeming kalmer
van stapel geloopen zijn dan Dinsdagavond
hier in Amersfoort, toen de beide altreden
dien met algemeene stemmen herbenoemd
worden. En niemand zal het anders verwacht
hebben.
De heer v. Esveld is 'n zeer goedig wethou
der, 'n zuinig financier. Het cenige wat wij:
wel eens op hem hoorden aanmerken is z'n
zuinigheid, maar dat is o.i. juist te loven in
'n wethouder van financiën.
De heer Yels Ileyn is ternauwernood n
half jaar weihouder en hij is in dien tijld
stellig niet tegengevallen. Aan z'n ijver, toe
wijding en helderen blik hebben wij nooit ge
twijfeld. Hoe klaar en zakelijk en getuigend
van deksels-goed-op-dc-hoogLe zijn waren z'n
mededoelingen in antwoord op de vraag van
den Jieer v. d. W«ii betreffende den toestand
en de voorraden aan de gasfabriek.
En nu we het toch over het daigclijiksch be
stuur hebben, moteen maar '11 woordje over
de alleszins verdiende hulde, door den lieer
Gerritsen gebracht aan den burgemeester
voor diens buitengewone doortastendheid in
de moeielijke dagen, welke achter ons lig
gen. Evenals hij vroeger reeds deed, endos-
seerde de burgemeester ook nu weer de hem
toegezwaaide lof aan den secretaris.
Wij hebben onze bewondering voor wat het
dag. bestuur deed, reeds eerder geuit en
stemmen natuurlijk geheel in met de woor
den van den heer Gerritsen. Maar toch
en dit zeggen wij fluisterend men zij in
Amersfoorl's welbegrepen eigenbelang niet te
kwisliu oi luirli-jiomïc - - >~e o
ten gaan o zoo gauw over de grenzen der ge
meente enwij kunnen onzen burgemees
ter en onzen secretaris nog niet missen, nog
lang niet! Sstl
Tusschen de commissie van toezicht op hot
L. O. en het dag. bestuur botert het nog niet.
Dat bleek al weer bij het gesmoorde inci
dent tusschen den wethouder van onderwijs
en den heer Wollerbeek. '11 Oogenblik scheen
liet piquant tc worden; er werd gezinspeeld
op 'n correspondentie tusschen de commis
sie en het D. B. oven* de benoeming van het
nieuwe commissie-lid. Het moet wel 'n zeer
bijzondere briefwisseling zijn, als de wethou
der haar qualificecrl als een dor meest cu-
rieuse, welke in de archieven van 'n gemeen
tebestuur gevonden zullen worden.
Wat men ook van onze .raadsheeren moge
zeggen, nieuwsgierig zijn zij niet: ze ver
langden niets verder te weten en aangezien
de dames in onze raadszaal nog geen stem
in het kapittel hebben er zijn er nu al 2
in de heilige hal. de slenografiste .en mej.
mr. dr. Eek, volontaire Ier secretarie kre
gen ook wij, nieuwsgierigen-va u-beroep, niets
naders te hooren. En dat is mi9schion maar
goed ook, want het had w-al weer eens 'n on
verkwikkelijke redetwist kunnen worden, en
daarnaar verlangt niemand in deze dagen.
Inbusschcn zal het in breede kringen voldoe
ning wokken, dat in de commissie van toe
zicht nu ook eens '11 werkman-lid benoemd
is.
Wat er geworden js van het voorstel van
B. en W. tot vaststelling van 'n algemeene
regeling voor uitbetaling van jaarwedden en
Loonen aan ambtenaren en werklieden, is ons
niet recht duidelijk, al is zulks wellicht te
wijten aan 'n oogenblikje vaai onoplettend
heid.
De opraenkmgen. van den lieer Gerritsen
waren zeer juist; alle ongcliuwden mogen
niet over één kam geschoren worden; er kun
nen kostwinners voor '11 gezin bij, zijn en het
zou onbillijk wezen hén achter te stellen hij-
gehuwden, die slechts voor hun vrouw te
zorgen hebben. Terecht stelde dus de heer
Gerritsen voor om d!e beslissing in eik geval
over tc laten aan de prudentie van li .en W.
De koer v. Aohterbargh ging Loen '11 van
vaderlandsliefde gloeiende speech afsteken,
waarin hij opkwam voor de vrijwilligers, die
hun bloed offeren voor hol vaderland on
dus ook voor ons. Nu, zoover is het gelukkig
nog niet en zal het, hopen wij, ook wel niet
komen. Ons schijnt het toe, dal 'n gemeente
bestuur zich bij 'n regeling als deze moer door
zakelijke dan door geestdriftige overwegin
gen moet laten leiden.
Maar nu zijn wij het niet met ons zelf eens,
hoe het afgcloopen is met het voorstel van B.
en W. Werd het aangenomen, geamendeerd
door den heer Gerritsen' \f™r- wij hebben
av<u> HWIIJA «...«Cliaeincin «na.
dienen. Is liet terzijde gesteld door het aan
genomen voorstel van dat raadslid? Maar
dan komen wij 111 de knel niet de verorde
ning van 1904 betreffende de uitkeoring van
salarissen aan onderwijzers. Deze verordening
kan niet opzij gesteld zijn door de aanne
ming van 'shoeren Genrilscn's voorstel om
alles maar aan de prudentie van B. en W.
over te laten. Maar dan is or ook niet één al
gemeene regeling tot stand gekomen. Pru
dentie van B. en W., hoe hoog wij die schat
ten, schept geen recht.
Hel voorstel van B. cn W. lol wijziging van
de verordening betreffende hel gem. werk-
loozenfonds ondervond cenige tegenkanting
van den heer Van Ackterborgh, waardoor liet
golieele voorstel 111 gevaar gebracht had kun
nen worden. Er was '11 boom op te zetten
geweest over de bedenkingen van genoemd
raadslid, maar hel was nu happen of loe-
Idjken.
Na aanneming van dit voorstel is de moge
lijkheid verruimd voor verceiiighigcn met
werkloozcnkasseu om toe te treden tot het
gein. fonds tot bevordering van <ie verzeke
ring tegen de -geldelijke igevolgen van on
vrijwillige workloosh ei d
Er zijn eenige belemmerende voorwaar
den geschrapt, zooals o.a. de eisoh van rechts
persoonlijkheid, van 'n minimum-leden van
15, en 'n minimum-contributie van 10 cent
per week, terwijl de vereischte duur van con-
tributiiebetaling van 1 jaar teruggebracht is
op 3 maanden.
Voor de yeivlcre bijzon'erhoden var wij
zen wij naar ons nummer van Zaterdag j.l.
De groole generale staf van liet Duitsche
leger heeft zijn zwijgen w-eder verbroken om
eene nieuwe overwinning le verkondigen. Op
den verjaardag van de catastrophe van Sc-
uan, is aan het Fransche legér eene nieuwe
nederlaag toegebracht. Het middendeel van
de Fransche strijdmacht is daardoor getrof
fen. De telegrammen van de vorige dagen van
Fransche zijde gewaagden van partiecle voor
deden, die daar worden behaald, waaruit
kon worden afgeleid, dat men op andere
plaatsen minder gelukkig slrocd. Nu kan do
volledige uitslag worden overzien cn het is
wederom eene nederlaag over -de geheele li
nie, die tien legerkorpsen, de helft van het
geheele Fransche leger, lieeft getroffen.
Als slagveld wordt genoemd de groote
ruimte tusschen Verdun en Reims. Die ruimte
ligt achter de eerste linie van de verdedi
gingswerken, die sedert 1870 tot bescherming
van de Fransche oostgrens is aangelegd. De
vraag dringt zich op: Wat zal de tweede linie,
waarvan Reims een der steunpunten is, do
Franschen baten? En in het verschiet vertoont
zich hot beeld van de talrijk uit het oosten
Üui&cntltglHWil£ft. od Parijs aanrukkende
Ontzettend is de snelheid, waarmee de ge
beurtenissen hun loop vervolgen. Eergisteren
zijn Eiigelsche troepen slaags geweest met
Duitsdhe cav-allerie, die oprukte naar hel bosch
van Compiègne, dal ligt op 75 IC.M. afstand
van Parijs. Dat staat vermeld in een com
muniqué, uitgegeven door den Franschen mi
nister van oorlog.
De Fransche regeering voelt haren zetel in
Parijs niet veilig meer. Eene heden morgen
om 1 uur uitgegeven proclamatie kondigt aan,
dat de zetel der regecring is ovc r-
geplaatst naar Bordeaux. Het droe-
vige feit der verjaging van de Fransche re-
gcering uil hare hoofdstad herhaalt zich weer.
Maar ditmaal is het veel sneller gegaan dan in
1870. Toen werd de oorlog verklaard op 17
Juli en den Men September besloot de regee
ring van Parijs een deel van hare leden als
delegatie naar Tours tc zenden. Nu is de oor
logsverklaring geschied den len Augustus en
reecis op 3 September wordt de zetel der Fran
sche regeering overgebracht naar Bordeaux.
Op hel oostelijke ooMogslooneel is de ern
stige strijd latei begonnen dan in liet westen,
maar toch nog vroeger dan werd verwacht.
Men meende, dal Rusland door den langza-
men gang van zijne mobilisatie eerst in eene
latere periode van den oorlog zijn gewicht in
de schaal zou werpen, en daarop vertrouwen
de, had Duitschland liet gros van zijne strijd'
krachten in het westen samengetrokken, 0111
daar aan zijn aanval den meest mogelijkcn
nadruk te kunnen verleenen. Daarin heeft men
zich vergist. Met verrassende snelheid is Rus
lajid met groote trocpenjnassa's zoowel tegen
Duitschland als tegen Oostenrijk-Hongarije der
aanval begonnen. Dit levert eene aanwijzing,
dat Rusland reeds lang voor de oorlogsver
klaring zijne mobilisatie moet hebben voor
bereid. liet is gebleken, dat Duitschland aan
zijne oostelijke grens de voorzichtigheid nicl
te zeer uit het oog heeft verloren. De daar on
der het opperbevel van generaal von Hinden
burg aanwezige strijdmacht was sterk genoeg
om den strijd op tc nemen legen de beide
Russische legers, die in Oost-Pruisen waren
binnengedrongen. De verpletterende neder
laag, die aan de uil het zuiden, dicht bij de
grens tusschen Oost- en West-Pruisen, opdrin
gende Russen is toegebracht, waardoor 70.000
man in Duitsche krijgsgevangenschap zijn ge
raakt, heeft aan de Russische troepen, die in
het regeeringsdistricl Guinbinnen opereerden,
den lust benomen 0111 den strijd op Duitscli'ge-
bied voort te zetten; zij zijn naar 'het eigen
land teruggekeerd. Men mag aannemen, dat
het Russische offensief op dat deel van het
oostelijke oorlogstoonecl nu vooreerst vleugel
lam is geslagen. Het Duitsche legerkorps, dat,
toen op het westelijke front de zwaarste
strijd gestreden was, van daar naar het oos
ten is gezonden, -behoeft niet meer op te tre
den tol verdediging van den Duitsohen grond.
Waarschijnlijk zal hel mede worden aange
wend voor liet offensief, dat nu van Duitsche
zijde is te verwachten, om den oorlog over
te brengen op het Russische gebied en lucht
le verschaffen aan den Ooslenrijkschen bond»
genoot in den geweldigen strijd, die reeds
meer dan eene week gaande is in het
Russiscli-Galicische grensgebied.
Een zeer opmerkelijk feit in den strijd op
het oostelijke oorlogstoonecl is, dat de Rus-
deeltc van Russisch Polen zönuer~liwwkvrto-
vvaardigen strijd hebben ontruimd. De aan de
grens opgestelde troepen hebben blijkbaar de
opdracht gehad de tegenstanders zoolang bezig
te houden, totdat hel vervoer naar liet oosten
van de in Polen slaande korpsen was vol
bracht; toon men met dien aftocht gereed
was, gingen zij zelf overal terug. Men ziel hier
uit, dat een tocht van dc Russen naar Berlijn,
waarop in het westen Frankrijk en Engeland,
Ruslands bondgenooten, hoopten, nicl in de
bedoeling heeft gelegen.
Oostenrijk en Rusland zijn gelijktijdig gereed
gekomen met hunne mobilisatie cn concentra
tie. Zij zijn daarna beidon offensief opgetre
den. Uil dit gelijktijdige offensief van de bei
de partijen zijn talrijke gevechten ont
slaan, die zich ontwikkeld hebben tol een
algemeenen strijd over eene zeer uitgestrekte
geveohlsliiiiie. Dc opmarsoh van dc Russen is
in drie groepen geschied. Op den westelijken
vleugel is eene groep opgerukt tusschen dc
Woichsel en de Bug. Zij werd door de Oos
tenrijkers bij Krasnik geslagen cn in <le rich
ting van Dublin teruggeworpen. In het mid
den rukt het Russische hoofdleger op Lcm-
berg aan. Eene bedreiging, van. Lemberg, de
hoofdstad van Galicië, moet Rusland om poli
tieke redenen, zeer aanlokken, nog daargelaten,,
Het recht van -de sterkste is het sterkste
onrecht.
Roman uit het Zweedsch door
A. M. VAN DER LINDEN-VAN EDEN.
41
Maar als ik het aanwend, lioe zal ik dan
weten dat hel werkelijk goed voor hem is?
Hoe kan ik welen dat liet hem zijn vroege ren
blik op het leven zal teruggeven, dat het
goddelijke licht opnieuw voor 'hem ontstoken
zal worden? Zal hij niet gelooven dal liet be
rekening van mij is hem zijn vrijheid tc geven,
zal hij niet denken dat ik hem juist en daar
door te »v as lei' wil binden? E11 dan..../
Ja. wat zou hel dan heipon z 0 ik mijzelve
opofferde?
Duizendmaal zou ik over de zee willen
reizen 0111 zijnentwil, als ik slechts wist dat
ik den verdwenen luister weer in zijn oogen
kon terugt00veren. Maar nu ik dat niet
xve l.... Als ik wist....! O, als ik slechts
Ja.,als ik slechts wist dal liij tot mij terug
zou komen, dan zon ik wel moedig kunnen
cijn.
Val werd daar achter mij gefluisterd? Of
w is hel uiijn eigen gedachte? Drijf ik den
spot niet aiij zelve?
Ja, een ellendige, nietswaardige ben ik. Hoe
ik zeggen hem te beminnen, wanneer
ik niet in slaat ben iels voor hem tc wagen
oi op tc offeren om zijnentwil? Ik kan mis
schien ïtiet eens echt liefhebben, ofschoon ik
mij inbeeld varn wel. Dat zal liet wel zijn. Ik
heb gemeend dat ik oxcr liet geheel genomen
vrij hoog stond. Maar dat is niet zoo. Ik ben
een gewoon, alleduagscli schepsel, dat zeer
goed kan leven zonder groote gevoelens op
te wekken. Ik zou wel gelukkig kunnen zijn
met Tord, ofschoon hel rijke, mooie zwijgen
lusschen ons voorbij is, -ofschoon hij nu zoo
verstandig spreekt cn de gloed van zijn liefde
reeds verdwenen is. Ik behoef mij niet op een
voetstuk te plaatsen, ik zou er tocli van af
vallen.
Eu nu zal ik aan Svcn schrijven.
„Lieve Svcn!"
Dank voor al je goede zorgen en dank voor
alles wat jc voor 111e hebt gedaan. Maar je
hulp is overbodig. Alles is in orde en opge
helderd. Ik heb vergiffenis gekregen en ik
ben gelukkig
Neen, zoo is het niet. In stukken hel papier,
111 stukken de leugens!
O Tord, Tord, als je in mijn hart kon zien,
dan zou je zien dal ik je zoo grenzeloos en
zoo bovenmate lie! heb!
Deze begroeide heuvels met hun zachte
helling om ons heen brengen mij telkens weer
in verrukking; ik licb ze lief. Zij spreken een
stomme taal, die niet in woorden kan wor
den overgezet maar die mijn hart verstaat.
7X fluisteren lot mij, deze met mos begroeide,
grijze steenmassa's, die uitsteken boven de
velden, deze kleine, deftige jeneverstruiken,
die 'hier en daar op post slaan, deze dichte
hafiedoornboscJijes aan den voet van sprook
jesachtige hoogten. Zij fluisteren tot mij, deze
mooie, hooge berken, die nu eens recht op
gaan, dan weer in grillige bochten groeien,
maar allen met hun stammen cn kronen ge
tuigende van het leven van hun wortels, hoe
deze vastheid cn voedsel bobben weten te
vinden, of hoe zij gekampt en gestreden en
zich eindelijk gevo <d hebben naar duizend
hindernissen. L11 deze zoete, sterke, gekruide
geuren van de aarde die tol mij opstijgen.
Zij trekken mij als met de warmte van eon
innige omarming.
O, gij Zwcedscho aarde, wal heb ik je liefl
Is het omdat ik er aan denk je le verlaten,
dat ik dit nu zoo levendig gevoel?
Nóóit heb ik het geweten zooals 1111. dal ik
één met jc ben, dat hel een deel van mijn be
staan is dat 0111 mij is gegroeid evenals de
leppen der heuvels en de kronen en stammen
der hoornen. Evenzoo ben ik in je vastge
groeid, evenzoo ben ik in je grond geworteld.
Ik behoor hij je en ik wil me niet losrukken.
Gij stomme taal, wat klinkt ge luid rondom
mij.
E11 cc 11 stomme taal spreekt ook hij, die
hier met zijn hoofd op mijn kleed ligt cn den
blik van mij heeft afgewend. Zijn wenscli, dat
onbeschrijfelijke, onverklaarbare iets, dat ik
met mijn verstand niet kan onderscheiden
van elk ander wezen, komt nu naar voren in
iedere lijn van zijn lichaam, uit de buiging
van zijn hals, uil dc golving van zijn lippen,
ui4 de houding van de rustende handen, liet
speelt op de snaren van mijn liarl en doet
bel trillen als niets anders 't kan. En ik weet
dal, wanneer het van mij wegglijdt, iets in
mij zal stilstaan cn verstijven.
Maar wanneer zijn wezen zoo op mij
werkt, waarom werkt het mijne niet zoo op
htm? Eens deed hel dal! Dal heb ik gezien.
Als iets zijn gevoel weer kon wakker maken?
Hoe zal hij hel opemen, als hij hel te weten
komt dat wij zullen scheiden, morgen of over
morgen? Zal ik hel hem zeggen? Niet dal ik
over zee ga, maar dal ik naar mijn vader ga,
waar ik toch afscheid van moet nemen? Als ik
hem zeg dal ik daar een paar weken wil
blijven, dat ik het afneem van onzen zomer,
die zoo gauw voorbij zal zijn?
Zou het hem spijlen? Zou het liein een
schok geven? Zou hij dan nieL gevoelen dal
hij niet zonder mij kan leven, dal hel moei
lijk zal zijn tc scheiden, al is hel voor één
dag? Wie weet, misschien is hel slechts be
waard cn opgeborgen, dat wat ik mis. Mis
schien zal het weer opvlammen wanneer er
lucht komt onder de smeulende ascli.
„Tord, ik denk aan iels. Papa schrijft dal
hij naar mij verlangt. Ik ben van plan er
been le gaan."
Hij ziet mij met groole oogen aan.
„Wanneer dan?"
„Over ©eu paar dagen."
„En voor hoe lang?"
„Voor een week of twee."
„Ja, dan zullen wij een verpleegster moMcn
hebben. Die kan dan tante Ida helpen zoo
lang als jij cr niet bent.'
Ik wacht ik wacht, maar hij zwijgt.
O God, is dit alles wat hij zegt? Hij denkt
aan tante Ida en niet aan mij. Hij geeft er
niet het minste om dal ik heenga. Zijn liefde
is uitgedoofd. Zij is hol, leeg, uitgebrand!
Hoe tkan hij liet uithouden? Hoe kan hij
zich hel leven denken met mij, wanneer ik
niets meer voor hem belcekcn?
Wat wil hij met mijn hand? Ik duld niet
dal liii liaar aanraakt. Zij doen mij pijn. zijn
liefkozingen. Hij heeft bemerkt wat ik gevoel
en heeft medelijden met mij.
„Langer dan een weck Dl ijl je toch niet
weg. Elly?"
Het gaal niet, ik kan hel niet meer dragen.
Ik kan ze niet meer terughouden, mijn tra
nen Zij dringen en zwellen in mijn oogen.
En mijn hart klopt zoo hevig.
„Waarom schrei jc zoo, liefste? Waarom
huil je?"
Mijn verdriet wordt niet verlicht, hoewel
ik in zijn armen lig.
„Zeg, waarom liuil je zoo?"
„Omdat het niet is zooals liet zijn moest.
En omdat ik je zoo lief heb eu niet zonder je
leven kan."
Ilij kust in ij op oogen en mond.
„Maar zooals het is, is hel immers goed?"
Ik zegen hem omdat Ihij dit zegt. Maar het
is niet waar. Ilij wil mij eu zichzelve be
driegen.
Morgen vroeg, morgen vroeg!
Alles is klaar. Alleen nog de brieven schrij
ven
als ik lean.
„Lieve tante Ida!"
Hoe lang heb ik hier gezeten en gestaard
op het opschrift? Hoe dikwijls ben ik be
gonnen en heb ik het papier weer verscheurd?
IIoc zal ik alles duidelijk kunnen zeggen? -
Maar het moet.
Een nieuw blaadje. Nu moet ik schrijven
Wordt vervolgd
