Vrijdag 11 September 1914
FEUILLETON.
N° 63
buitenlandT
Broeder en Zuster
10 «i«targany.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden toor Amersfoort M M f l.OO*
Idem franco per post1.30*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en
Feestdagen.
AdvertentiSn gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau» UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.90.
Elke regel meer0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents b(j vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrit bestaan zeor voordeolige bopalingon
tot het herhaald advertoeren in dit Blad, bij abonnement
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
KERMIS OF JAARMARKT.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Brengen ter algemeene kennis, dat de Raad
dezer Gemeente heeft besloten, de kermis of
jaarmarkt, alhier, dit jaar niet te houden.
Amersfoort, 11 September 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. VAN RANDWIJCK.
Politiek Overzicht
De wereldstrïjd.
Den den September heelt <lc Duitsche gen>
raie stal het besluit genomen, den opmarsdh
naar Parijs te staiken en de troepen, die daar
aan deelnamen, eene zwenking te laten maken
naar het zuidoosten. Gedurende eene week is
men vrijwel onkundig gebleven van wat op
dat deel van het oorlogsveld gebeurde. De
Duitsche berichten hebben er geheel over ge
zwegen; de Fransche berichten zeiden er zoo
goed als niets van.
Sedert gisteren is daarin eeuige verandering
gekomen. Men heeft van Fransohc zijde iels
meer losgelaten. Wel laat men zich zeer voor
zichtig uil; men waarschuwt niet vooruit
loepen op den einduitslag van den veld-
g. die zich over verscheidene honderden
imeters uilsertkt. Maar men laat toch door-
nemer en, dat men niet zonder hoop is, en
zegt, dat de Fransche troepen algemeen sciiij-
ncn vooruit le gaau. Een nader bericht zegt
nog. dat de Duitschers er niet in geslaagd zijn
de linie van de Fransche troepen op den
rechter oever van de Ouicq door te breken;
het Engelsche leger is de Manie overgegaan
en do vijand is ongeveer 25 mijlen terugge
gaan. Waar die overgang is geschied, wordt
ons niet gezegd. Omtrent de bijzonderheden
moeten wij ons geheel vergenoegen met wat
men ons gelieft mede te deelen, en slechts van
ter zijde wordt sporadisch iels opgei angen
wat wijst op de geweldige krachtsinspanning,
die in dezen strijd wordt aangewend. Eene vin
gerwijzing in dit opzicht leveren de berich
ten uit Ostendc, dat de Duitsche troepen, die
de aan de stad Gent opgelegde rekwisitiën iu
ontvangst zouden nemen, op de afgesproken
plaats niet verschenen zijn, omdat zij dringend
bevel haddon gekregen om zich naar Frank
rijk te begeven, en dal 60,000 Duitschers in
snelle marselicn door Belgic gaan om verster
king te brengen aan den Duitschen rechfer-
vleugel, d. i. de vleugel, die heeft te strijden
tegen de Franscil-Engelsche strijdmacht, welke
opereert in den omtrek van de Maine.
Het hieronder opgenomen bericht van maar
schalk French bevestigt nader het door de
verbonden legers aan de Marne behaalde suc
ces en voegt er bij, dat dc Engelsche troepen
In noordelijke richting de Marne overgaan. En
uit het Duitsche hoofdkwartier wordt het
iteruggaan van de Duitschers op dit punt er
kend. Voor het eerst in dezen veldtocht vin
den wij op het westelijk oorlogstooneel eene
teruggaande beweging van de Duitschers ver
meld. Wij conslateeren dit opmerkelijke feit.
Daaruit conclusion te trekken zou voorbarig
lijn, nu van Fransch-Engelsche zijde zeii aan
de mededeeling eene waarschuwing wordt
vastgeknoopt, dat op den einduitslag niet moet
worden vooruitgeloopen. Ook moet nog blijken
welken invloed het succes, dat blijkens de
hierachter opgenomen telegrammen het leger
van den kroonprins bij Verdun heeft behaald,
zal uitoefenen op den stnjd, die aan de Marne
wordt gevoerd. Dat leger toch zou het eerst
geroepen zijn om als de Duitsche strijdkrach
ten aan de Marne hel te kwaad krijgen, hen
te hulp te komen.
Onder de Duitsche vorstenzonen, wier bloed
op het slagveld heeft gevloeid, bevindt zich nu
ook een lid van het geslacht Hohenzollcrn.
Prins Joachim, de jongste zoon van den kei
zer, is gelukkiger dan zijne lotgenooten; hij is
slechts gewond en de wond kan tot de lichte
kwetsuren gerekend worden. Het geslacht
Saksen-Meiningen, waarvan reeds een lid was
gedood bij Namen, heeft nog een tweeden telg
verloren bij Maubeuge.
Op bet oostelijke oorlogstooncel hebben wij,
naast de lijding van eene nieuwe overwinning
der Duitsche strijdmacht in Oost-Pruisen,
Russische berichten van 5 tot 7 Septem
ber en ook van 9 September, die won
deren weten te verhalen over door de
Russische troepen behaalde voordeclen. Hel
voorbeeld van Lcmberg, waar de ontruimin
zonder stnjd van eene open stad tot eene schit
terende overwinning werd opgeblazen, be
wijst, dat men de Russische berichten niet
zonder voorbehoud als juist kan aannemen.
De gelegenheid om de laatst ontvangen be
richten te conlrolceren, zal zich overigens met
lang laten wachten, want van Oostenrijksche
zijde is medegedeeld, dat in den omtrek van
Lemberg een nieuwe slag is begonnen.
Van den reusacliligen omvang van den
strijd, die op het oostelijke oorlogstooneel in
gang is, verschaft een brief van den oorlogs
correspondent der Frankf. Ztg. in het Ooslen
rijksche hoofdkwartier ons een denkbeeld,
waarin wordt gezegd:
„De slag tegen de hoofdmacht van het ge-
heele Russische leger is goed begonnen. De
gesloten reuzenboog van de omklemming van
Galicië is in het westen doorgebroken. Tien
dagen en vele nachten duurde de verbitterde,
laaie worsteling, totdat de Russische korpsen
eindelijk in eene bedenkelijke nabijheid van
de moeras- en merenstreek van het gebied van
de Wieprz gedrongen werden. Men moet aan
Russische zijde volkomen zeker geweest zijn
van het succes van dit westërlëger, want het
gevaar van het terrein in zijn rug is bij een
ongelukkigen uitslag zeer groot. Inzonderheid
de streek tusschen de Wieprz en de Bug cn
len nooixien van de lijn Lublin—Cholm, twee
vereenjgingspunlen van spoorwegen van groot
gewicht, is zoo ongunstig mogelijk voor iedere
terugtochtbeweging van groote troepenafdee-
Ungcn, vooral als zij onder invloed van den
vijand staat. Twee dagmarschen diep en even
breed is dit ergste deel v an een gebied, dat op
zijne droge deelen met groote bosschen is be
zet. maar overigens mei groote moerassen ew
meren gevuld is. Nu toont echter het Ooslen
rijksche offensief duidelijk eene noordooste
lijke richting; het dringt daardoor de Russi
sche krachten van het gunstiger terrein bij de
Weichsel af en in het oosten onmiddellijk aan
de Bug, die len zuiden van Wlodawa aan bei
de kanten met moerassen is bezet.
Het is nog niet te zeggen, of liet reeds tot
dicht bij de beschreven strook gevorderde of
fensief van het leger-Dankl ten slotte dit groote
eindsuoces zal hebben. Maar wanneer de Oos
tenrijkers nog zooveel adem hebben om den
iaatsten stoot te doen, dan is do vernietiging
van het Russische wcstcrlcgcr wel mogelijk.
Verder is eene gemeenschappelijke actie
van de uit Oost-Pruisen voorwaarts dringende
Duitsche korpsen met de hen tegemoet gaan
de Oostenrijksche korpsen ten oosten van
Warschau denkbaar; de wijze waarop zulke
ondernemingen worden aaagevat, zal echter
zeer er van afhangen, of binnen de groote
versterkte ruimte tusschen Warschau on Brest-
Litowsk nog aanzienlijke mobiele strijdkrach
ten staan.
De hoofdmacht van de Russen bevindt ich
echter in eon wijden boog van noord naar
zuid, die Lemberg omspant. In den strijd, die
daar met groote Russische overmacht wordt
gevoerd, is een doorslaand succes tot dusver
niet verkregen; de krachten schijnen tegen
elkaar op te wegen.
In Oost-Galicic komt den Russen huune
groote overmacht nog bijzonder ten goede
bij het systeem, dat zij volgen van dadelijke
versterking van ieder deel van hel front on
der bescherming vajn den nacht en particcle
aanvallen tegen een als zwak erkend punt van
den tegenstander. Eene bijzonder moeielijkc
taak heeft in dezen strijd de Oostenrijksahe ar
tillerie te vervullen, die iederen infanterie-
aanval eerst moet voorbereiden, door de Rus
sische loopgraven grondig onder vuur te
nemen.
Een zeer zwaarwichtig nadeel voor de Oos-
tenrijksch-Hongaarsche troepen mag niet on
vermeld blijven. Zij strijden, ofschoon met hun
hoofdfront ln Galicië, in vijandelijk land. Oost-
Galicië is bijna uitsluitend door Rulhenen be
woond en de jarenlange woelingen van de
popen cn onderwijzers is niet zonder uitwer
king gebleven op de bevolking. Het Russische
leger is met inlichtingen maar al te goed be
diend."
□e oorlog.
B c r 1 ij n, 1 O S e p t. {W. B. Prins Joacliim
van Pruisen (de jongste zoon van den keizer),
is gisteren door een sihrapiieil-.sch.at gewond.
De kogel ging door de rechter bovendij, zon
der het been te raken. De prins was aü or
donnans-officier op het slagveld werkzaam
geweest. Hij werd in het naaslbijgelegen gar
nizoenshospitaal overgebracht.
Meiningcn, 10 Sept. (W. B.) De kei
zer hoeft aan den hertog van Saksen-Meinin
gen per telegraaf medegedeeld dat prins Ernst
van Saksen-Medningcn, de zoon van den voor
Namen gevallen prins Friedrich van Saksen-
Meiningen en broeder van de groothertogin
van Saksen, gesneuveld is en den 20en Augus
tus met militaire eer in Mcubeuge werd "be
graven.
Os tend e, 9 Sept. (R.) 69,000
Dmtsehers gaan ia snelle marselicn
door België om den rechtervleugel
van de Duitschers te versterken,
die een belangrijken tegenslag !u
frankrijk hebben geleden.
Duitsche vluchtelingen vullen het
busch van Uoulguies tusschen Korl-
rljk eu Hcrseaux,
Bordeaux, 9 Sept. (B.) Com-
muuiqné van 3 uur namiddags.
«ver het gehecle front schijnen de
Dmtsehers eene vrij merkbare terug
gaande beweging uit te voeren. De
strategische toestand van «le Fran
sche troepen schijnt beter te worden.
Intnssehen moet men niet voornlt-
loopen op de einduitkomst van «len
slag, die zich uitstrekt over verschei
dene honderden kilometers.
Het schijnt, dat de Duitschers moei
lijkheden ondervinden met den aan
voer van levensmiddelen.
Alles bijeen genomen, schijnt er een
algemeene vooruitgang te zyn voor
de Fransche troepen.
Par ij slOSept. (R.) Officieel van 9 Sept.,
11 uur «les avonds. Op onzen linkervleugel zijn
alle pogingen van de Duitschers om de lijn
van onze troepen op den rechteroever van de
Ourcq door te breken, mislukt. Het Engelsche
leger is de Marne overgegaan. De vijand is ou-
geveer 25 mijlen teruggegaan.
In het centrum en op den rechtervleugel is
geene enkele belangrijke verandering.
Londen, 10 Sept (R.) In een bijvoeg
sel vaii «le London Gazette is een lang bericht
van maarschalk French opgenomen, dat een
verhaal bevat van de opera tién van hel veld-
Leger onder zijn commando lol 7 September.
Hij zegt, dat het transport van zijne troepen
uit Engeland per stoomschip en per spoor
zonder tegenslag werd volbracht. De concen
tratie was bijna voltooid in den avond van
Vrijdag 21 Augustus en er konden maatrege
len genomen worden om de strijdmacht in «len
Loop van Zaterdag over le brengen naar de
plaatsen, die hel gunstigst werden geacht om
te beginnen met dc operation, die de Fransche
opperbevelhebber hem verzocht had te ver
richten. De linie, die werd bezet, liep van het
kanaal van Condé in het westen over Bergen
naar Binche in het oosten.
Het rapport is voor een groot deel eene be
schrijving van den slag van Bergen en den
daarop volgenden terugtocht. Het bevestigt,
«lat de Duitsche concentratie ten doel had het
niet gesteunde Britsche leger te dringen tegen
de vesting Maubeuge en hare omgeving. liet
beschrijft de achtereenvolgende terugtochten
van de Engelschcn op 24, 25 en 26 Augustus,
ondanks de uitputting met de grootste dap
perheid strijdende tegen de aanhoudende aan
vallen, hetgeen eene zeer moeiclijke en gevaar
lijke operatie was.
De meest kritieke dag was die van 26 Augus
tus. Daarover wordt gezegd:
„Bij het aanbreken van den dag vond ik de
kanonnen van vier Duitsche legerkorpsen bij
eengetrokken tegen den linkervleugel van het
tweede Engelsche korps en de vierde divi
sie. Het eerste Britsche korps was niet in slaat
ons tc helpen. Er was geen tijd voor het maken
van behoorlijke loopgraven, maar de troepen
hielden zich prachtig tegen het verschrikke
lijke vuur. Om half vier namiddags was de
terugtocht van de afdecling Smith Dorrien be
slist noodig om den linkervleugel van het leger
te redden en ernstig verlies te vermijden. De
terugtocht werd met de grootste koelbloedig
heid volbracht- Dc vijand had te zwaar gele
den, om ons krachtig te vervolgen."
B e r 1 ij n, lOSept. (W. B.) Uit het groote
hoofdkwartierhoofdkwartier wordt van heden
bericht:
De ten oosten van Parijs tot vervolging aan
en over de Marne vooruitgedrongen legeraf-
deelingen zijn uit Parijs en tusschen Meaux
en Montmirail onverwachts door overmach
tige strijdkrachten aangevallen. Zij hebben
in zware gevechten gedurende twee dagen
de tegenstanders opgehouden en zijn zelfs
vooruitgegaan. Toen de nadering van nieuwe
sterke vijandelijke colonnes werd bericht, is
hun vleugel teruggeroepen. De vijand volgd«
morgens.
Als buit van de overwinning in deze ge
vechten is tot dusver bericht ontvangen van
het nemen van 50 kanonnen en eenigc duizen
den gevangenen.
De ten westen van Verdun rijdende le
ge raf dec li ngan. bevinden zich in aanhouden
den strijd.
In Lotharingen on in de eezen is de
toestand onveranderd.
Tweede telegram De Duitsche
kroonprins heeft lieden met zijn leger de
versterkte vijandelijke stelling ten zuidwesten
van Verdun ingenomen.
Gedeelten van het leger vallen de ten zui
den van Verdun gelegen sporforten aan. Deze
forten worden sedert gisteren door \vi:\
artillerie beschoten.
Gcneraal-kwartiermceslci
VON STE1N.
Londen, 10 Sept. (R Een telegram
uit Parijs van den 9en aan de Daily Express
beschrijft de moeielijkhodcndie dc Duit
schers ondervonden om de Maas over tc gaan.
Daar is inzonderheid het'zevende Fransche
legercorps in het vuur. De door dc Duit
schers gebouwde pontons werden door de
Fransche artillerie vernield. De vijanden zet
ten intusschen hunne hardnekkige pogingen
voort, maar slaagden er slechts in de rivier
over te komen ma ernstige verliezen.
Londen, 10 Sept. (R.) liet persbureau-
brengt het volgende telegram van maarschalk
French: De slag duurde gisteren voort. De
vijand werd over dc gohecle linie terugge
dreven. Ons eerste legerkorps begroef 200
doode vijanden; het nam twaalf maxims cn
gevangenen. Het tweede legerkorps maakte
350 gevangenen en nam eerte batterij. Dc Duit
sche verliezen zijn zwaar. De Duitsche tróc*
pen zijn, naar 't schijnt, uitgeput. Dc Engel*
sche troepen trekken iu noordelijke richting
over de Marne.
Os lende, O Sept. (K.) De Duit-
se tie troepen, «lie lieden Iu Beier»
legem de aau dc stad Clont op;ele^d«
rekwisitiën zonden afwnclilen, kre>
gen in «len morgen «(ringend bevel
om zich mtar Frankrijk te begeven.
Zy sloegen «ladelijk «len weg; innaai
Renaix, Rjjssei ot Valenciennes.
Antwerpen, 10 Sept. (R.) Officieel
communiqué. De militaire operation duren
voort in de omstreken van Antwerpen- Zij
hebben een bevredigend karakter.
Petersburg:» O Sept. (R.) Com*
muulcjtié van den generalen staf.
Den 5eu en Oen Sept. vielen wij bet
Oostenrijksche leger aan in Torna-
sovo. De Oostenrijkers ziju in wan
ordelijken aftocht; zij worden «loor
de Russen vervolgd.
Bij Frampoli wierp «Ie Russische
cavalerie zich op den vijaiKl. in de
richting: Lubliu wer«len «Ie Oosten
rijksche en Duitsche troepen uit
hunne versterkte stellingen verdre
ven; zij trokken zich naar het zui
den terug.
Groote veldslagen hebben plaats op
het front van itavaruska tot aan de
Dnjester, waar het bij Leuiberg ge
slagen Oostenrijksche leger verster
kingen kreeg van detachementen
van het 14e Tlrolsclie korps. Zy
beproefden een aanval in «leu nacht
van «len 7en, maar werden terugge
slagen en verloren een vaandel en
500 gevangenen.
oorspronkelijke roman door
Tliérese Hoven.
6
Och! en dat was 't ergste niet, er waren
zoo veel armen in Savoie, waar armoede
geen schande is, maar dat Miohcl Raveneau,
ike al een stuk land liad, er nog een bij kreeg,
dat was onrecht cn dat hinderde hem 't meest.
Diej>e verslagenheid hceischic or in 't
kleine vertrek.... niemand durfde iets te
zeggen.
Daar deed oen luid geblaat zich liooren.
..'t Zal La Grisotte zijn," meende vrouw
Bal mat; „ik dacht wel, dat 't van avond of
morgen gebeuren zou, ze liep zoo moeilijk
„Moet Michel onze geiten ook hebben?"
vroeg Marie, wier bizondere lieveling La
Crisotte was.
Jacques stond op en zei, heel gewoon, als
was er van niets sprake geweest «lan van het
jongen der geit: „ik zal maar eens gaan zien.
La Grisotte zal rustiger zijn, ais iik er bij ben.'"
Lkllo voelde «Lat hij in tranen zou uitbar'
sten en vloog zijn oudsten broei* achterna.
lil een heel klein, lieel donker hoekje van
den stal ging hij zijn verdriet zitten uitschrei
en, terwijl Jacques zich met La Grisotte he
rig hield en «le andere geiten wat op zij
duwde om de aanstaande moeder een ruimer
leger tc geven.
Gelukkig maar dal het geblaat steeds har
der werd en dat Jacques daardoor zijn snik
ken niet kon hooren.
De zaak was, d.ij luj Nica een jong boxje
had beloofd. Voor een poos was ze driftig ge
worden, toen ze hoorde, dat de hokjes bijna
altijd terstond van hun moeder weggenomen
cn gedood werden, omdat ze tooli niet veel
nuts waren, maar dat de jonge geiljes zorg
vuldig door de oude geit gevoed inochlen
worden, omdat ze laler ook melk zouden
geven.
Dat vond ze onbillijk! Die arme bokjes, ze
hadden toch ook recht op een beetje leven en
een beetje zonneschijn, evenals alle schepselen
in de natuur.
En toen had LaLlo haar gesust mot de be
lofte, dat hij haar, zoodra een der geilen
thuis weer jongen zou werpen, een bokje zou
geven, als er één bij zou zijn. Ze hadden hel
zoo aardig samen overlegd, om het diertje te
verstoppen en het stilletjes, als niemand 't
merkte, een paar keer per dag bij de moeder-
geit te brengen om het te laten zuigen.
Wat zouden ze er samen met belangstelling
naar kijken en wat zou het bokje aardig
groeien en vlug rondspringen, zonder le ver
moeden aan wie het zijn jolig leventje dankte.
Lallo had La Grisotte angstvallig gadege
slagen, toen haar aanstaand moederschap
zich begon te leekenen en rvvïjl hij haar,
langs rotspaden en bergwegen, leidde of haar
aan een boomstam vastbond en zelf voedsel
voor haar zocht, had hij aldoor aan 't bokje
van Nica gedacht.
En nu zou dat zeker ook niet mogen, want
vader had zich zoo bitier uitgelaten over
Nica's vader. Voor Lallo loste de heelc zaak.
die al zoo veel jaren hangende was, cn waar
voor men zich, van beide kanten, zooveel
kwaad bloed had gemaakt, zich in dat ene
op. „Nu zou hij zijn belofte aan Nica niet
mogen houden."
Hoe lang hij daar bleed treuren, wist hij
niet; toen hij den volgenden ochtend, op zijn
eigen matras, in een hoekje van de vliering,
wakker werd, had hij een flauw beset, dat,
Jacques hem den vorigcai avond naar boven
gedragen had, maar waarom herinnerde hij
zich niet meer.
Hij scheen in zijn kleereo geslapen le heb
ben en had daardoor een akelig onfrisch ge
voel, een sterk verlangen om alles van zioh af
te gooien en in de beek te gaan'baden. Dat
deed hij 's morgens wel meer, heel vroeg,
vóór hij nog niet Monique Raveneau aan 't
dwalen ging, en zijn grootste vreugde was
dan, haar iets mee le brengen, een glinste
rend steentje van den oever of een zeldzame
bloem of een handje vol boscl toezien of wilde
frambozen.
Deels om haar tc verrassen, deels om haar
le toonen, dat hij haar voor was geweest.
Terwijl de herinnering aan dergelijke on
schuldige genoegens zioh aan hem opdrong,
school hem op eens weer dat andere, dat
vreeselijkc, tc binnen, 't Overweldigde zijn
denken en liet er geen plaats voor iets anders.
Nicamocht niet meer voor hem be
slaan; ze zou uit zijn leven moeten verdwij
nen hij wist 't, nog vóór zijn vader 't
hem gezcg«I had.
Hij voelde, dat zijn vader 't zeggen zou, even
als hij den vorigen avond gevoeld had, dal
de uilslag van vaders reis noodlottig was ge
weest.
Langzaam daalde iiij den ladder af, die
van 't woonvertrek naar dc vliering, waar
hij met zijn broers sliep, voerde.
De anderen waren er reeds allen. Moedei'
gaf hem een houten nap met heote melk.
„Van Glochette", zei ze, „La Grisotte heeft
jongen." lil den Iaatsten tijd hadden ze geen
melk van La Griskolte gehad, dus wist hij
niet waarorii moetier 't er bij vertelde.
En zij deed t uiteen maar om over iets
anders tc pralen dan over de ongelukstijding,
door vader uil Cliainbéry meegebracht. Tot
ver in den nacht hadden ze er over gespro
ken en s morgens vroeg was Pierre er ook
al over begonnen.
En hij had gezegd, dat er nu niets meer aan
lc doen was en dal liet recht zijn loop moest
hebben en dat ze zich al heel gelukkig moch
ten rekenen, als ze het lapje vóór hel huis
konden behouden.
Wat hadden ze daar nu aan?
Br was net plaats genoeg voor een stuk of
3 bijenkorven en een klein bloemperk.
Zelfs, al /.ouden ze de bijen opgeven, en er
haver zaaien, dan zou hel toch niet genoeg
zijn om iiet gezin te voeden.
Jacques zei dadelijk, dat hij zich als knecht
zou verhuren.... maar helaas! in de hcele
buurt was er geen enkele boer, die zich de
weelde van een knecht kon "veroorloven. Hij
zou dus ver weg moeten trokken, de kanten
van Annecy uit, daar werd veel wijn ver
bouwd cn hadden dc boeren groote akkers,
of wel ergens bij Aix-lcs-Bains.
Daar was de grond meer bebouwd en tegen
den Mont Revard en den Col du Chat werd
de wijnstok ook veel geteeld.
ilii zou dus van huis moeten cn dc incisies
zouden moeion dienen; 't was maar 't best,
«lal ze ook maar naar Aix trokken, ten minste
voor 't bad-seizoen. Daar was grof geld to
verdienen cn 's winters konden ze dan wcc/
thuiskomen.
Nadat Savoie in 1860 door de Italianen aau
Frankrijk was afgestaan, ter belooning van
de diensten hun in den oorlog tegen Oosten
rijk verleend, was Aix erg opgekomen, vooral
sedert een der Prinsessen van Bonaparte,
Prinses Lel ilia, de kleindochter van Lucien,
er 't bad-seizoen mee maakte. Zij had veel
voor de opkomst van 't plaatsje gedaan en de
bezoekers kwamen cr evenveel voor het
elegante geno&Lcrven als voor de wateren der
woiiderdoende zwavclbronnei
Dal hoorde je wel zoo ai en toe en J-Iarie
en Céleslinc verklaarden beiden er niets tegen
le hebben; ze zouden dan ten minste iets van
de wereld zien en tegen den winter met genoeg
gold terugkomen om de overigen voor hon
ger le vrijwaren.
ader zou ook zien wal lc verdienen, maar
hoe cn waarmee wist hij niet cn moeder zou
spinnen.
Jean-Pierre moest maar aan den weg gaau
zitten of langs de omliggende gehuchten be
delen, om ten minste wat brood cn wat kool
on uien voor zijn soep op te doen.
Moeder verschool, toen vader l zoo regelde,
want ze had er haar trots in gesteld, dal haar
arme jongen, haar mismaakt kereltje, niet
zoo als de moeste «ïrélins, een voorwerp van
spot werd, hetgeen al licht getoeuren zou, als
hij alleen langs dc wegen toog.
Of bedoelde vader, dat Lallo met hem mee
zou gaan?
Nee, dal bedoelde vader niet.
Wordt vervolgd*
