Maandag 14 September 1914. FEUILLETON. N° 65 13" Jaargang. ~büTtenland. Broeder en Zuster Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. ABONNEMENTSPRIJS: PtrS maanden voor Amersfoort M f 1.06. Idem franco per post1.30. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10. Afzonderlijke nummers - O.05. Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen. Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur in te eenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. tntercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regelsf 0.50. Elke regel meer- 0.10. Dienstaanbiedingen #5 cents b|j vooruitbetaling. Groote letters naAr plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het horhaald advertoeren ui dit Blad, bij ubonnemeut. Eene ciroulaire, bevattende de voorwoardon, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. De Burgemeester van Amersfoort, Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer Gemeente, dat het door den Directeur van s Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht executoir verklaard kohier no. 3 van de Bedrijfs belasting over het dienstjaar 1911/1915 aan den Ontvanger van 's-Rijks directe belastingen al hier is ter hand gesteld, aan wien ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet Ie voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat sen aangeplakt te Amersfoort, den 12. Septem ber 1914. De Burgemeester voornoemd, VAN RANDUTJCK. Aan de Kinderen van Nederland, [Onderstaand artikel van de hand der bekende Kinderschrijfster Mej. Christine Doormail heeft ten doel ter kennisse ge bracht te worden van de kinderen. Niet zoozeer rechtstreeks dan wel door bemiddeling der opvoeders. Het is dus minder bedoeld door de kinderen zei ven gelezen, dan wel a a n de kin deren voorgelezen te worden. Van daar dat het ons wenschelijkcr voorkwam het artikel in dit blad te plaatsen dan in de Kindercourant, waar het misschien aan de aundacht van ouderen zou zijn ontgaan. Red. A. D.J Kinderen Het gaat jullie wel zeker net als mij, en .Wanneer je 's avonds in bed ligt en nog niet •dadelijk slapen k*,nt, en als dan alles zoo stil om jc heen is, denken jullie zeker ook wel «ens, evenals ik: „hoe kan er u over de heele wereld oorlog zijn, en we hebben toch op de catechesatie en op school en uit de boeken altijd maar gehoord, dat er nu wel niet meer, evenals heel vroeger, zooals in de algemeene geschiedenis te lezen is, zulke ont vettende oorlogen kunnen bestaan. Want nu weten we allen wel hoef goed, dat er vrede behoort te zijn onder elkaar, dal er onder ling naastenliefde moet wezen en geen haat. En dan bedenken we, dat er inel eerbied is gesproken over den Czar van Rusland, die door vrede de onderlinge twisten wilde bij leggen en niet meer door oorlog eu door moord en brand, zooals in vorige eeuwen, en sommigen vani jullie zijn liet Vredespaleis In den Haag gaan bekijken en hebben mis schien wel eens gezien, dat groote mcnschen tranen in de oogen kregen, terwijl zij er voor stonden, omdat er groote blijdschap in hen kwam, dat wij nu toch eindelijk wel zouden af zijii van al die verschrikkingen van den oorlog. En de dominé en de pastoor preekten er over en meneer op school vertelde van die blijde boodschap aan de beschaafde volken en in de boeken lazen wij er ook over. En nu op eens is het of we dat alles maar gedroomd hebben van die vrede, want nu plotseling is heel Europa met elkaar in oor log. Nu halen opeens de Duitschers en de Engelsclien en de Frans alien, en de Oosten rijkers en de Belgen elkaar, en nu vermoor den zij elkaar cn steken elkaar's huizen in brand, nadat zij ze eerst geplunderd hebben, eii vernielen de mooie boeken uit de biblio theken, dc kostbare boeken, e toch zoo ver eerd werden altijd cn met eerbied bewaard achter glazen deuren, als heilige zaiken, wal ze in waarheid toch waren. En nu is het op eens of er geen Heiland meer is, die is ge komen om te prediken, dat er vrede moest wezen op aarde, dat we onrc naasten moes ten liefhebben, cn dal de liefde de haat moest vernietigen. En als hel nu Kerstmis is, en we staan bij den kerstboom, hoe moet men dat feest dan eigenlijk vieren? Alles is op eens veranderd, lijkt het wel. Als we eerst 's zomers op reis waren en in Duitschland of Frankrijk of Engeland, was het een heelc aardigheid om met die vreemde kinderen te spelen en dan waren we direct vriendjes en vriendinnetjes met hen en dc groote meisjes, die in. het buitenland, op kostschool waren met elkaar, gingen bij elkaar lageeren. Nu is het plotseling dies haat over cn weer, en spelen we oorlogje en trekken dan partij voor de Duitschers of de Franschen, en soms gaat die voorkeur zoo ver, dat we er onderling slaags over raken en allerlei din gen bedenken om het elkaar in te peperen. En als je voor de Duitschers bent, vindt je het heerlijk als de Engelsclien en Franschen „op hun kop krijgen", of ook wel andersom. En het is den hcelen dag maar praten over ..die leelijke en .gemeene i-ranschen of Engel- schen of Duitschers''. In zoon opwinding zijn we dan den heelen dag. maar 's avonds in bed, als het stil is om ons heen, worden er andere stemmen gehoord, en dan komt de herinnering aan wat er geleerd werd op Zon dagschool, op school en uit de boeken, be halve dat er heel, heel diep in ieder van ons zelf een geweten is, dat ons zegt. dat het zoo toch niet mag, en dal wc liefde onder elkaar moeten hebben, in plaat^ van haat, en dat het beter is onrecht te lijden, dan on recht aan te doen." Natuurlijk is dat zoo, dat is de waarheid, die zoo oud is als de wereld. Maar nu schijnen de volleen niet meer te weten wat waar is. nu is het alles leugen en verkeerdheid. En wie zou het niet naar vin den, dat dit zoo ïs, en zou het niet graag an ders willen. Maar nooit wordt het anders, als we dan weer, als dc zon op is, en de dag begint met elkaar aan het strijden en kibbelen gaan en haat hebben aan het een of ander volk, terwijl we toch eigenlijk zoo graag zouden willen, dat die vreeselijke dingen nooit meer zullen voorkomen. En nu zullen die verschrikkingen in de verre toekomst, wanneer jullie groote man nen zijl en aan het roer van de regeering staat, niet meer voorkomen, wanneer jullie nu al beginnen vrede te hebben onder elkaar, wanneer jullie nooit misbruik maken van den macht van sterkeren, nooit dus zwakkeren plagen, wanneer jullie niet jaloersch zijt op wat een ander soms meer heeft, cn hem dit door slimmigheden tracht te ontfutselen, wan neer jullie open zult omgaan met elkaar en niet achterbaksche dingen doet, zoodat er wantrouwen komt onder elkaar, cn door dat wantrouwen vijandschap, wanneer; jullie Hol landers en andere vreemde volken uilen be schouwen als broeders, cn helpt waar je kunt, in plaats van te vernielen want dit alles is de oorzaak dier verschrikkingen en wanneer jullie dan op deze wijze volwas sen worden, en mede hooge betrekkingen gaat bekleeden, znllen jirilie al van zelf geen mis bruik maken van je overmacht over een min der of liever gezegd kleiner volk, dan zullen jullie juist de zwakkeren steunen, niet ja loersch op anderen zijn, die meer bezittingen hebben, open omgaan met elka°** en geon wantrouwen en vijandschap koesteren tegen over vreemde volken. Dan is er een ander vredespaleis gebouwd, niet een van steen, dat daar zichtbaar staat, maar een inwendig, voor het oog niet zichtbaar, en duidelijk merkbaar door den hechtcrcn broederband onderling. En zoodoende hebben de dominé cn dc pastoor en dc onderwijzer, en de kinder schrijver, dan tóch nog gelijk had! CHRISTINE DOORMAN. Politiek Overzicht. De wereldetrijd. Wij zijn thans de zevende weck van kien oor log ingegaan. Wanneer wij op het westelijke oorlogsloonecl dc vergelijking maken tusschen nu en het jaar 1870, dan zien wij, dat toen dc operaliën aan 'l einde van dc eerste zes weken gevorderd waren lot de débficle van Sedan, waarna de weg naar Parijs voor dc overwin nende Duitsche legers openstond. Ditmaal scheen dal nog vlugger te zullen gaan. In de vijfde week reeds achtte dc Fransche regee- ring liet geraden 'haren zetel over te brengen naar Bordeaux, cn men zag in de gedachte reeds dc Duitschers voor de poorten van Pa rijs. Het is inlusschcn gebleken, dat dc gedachte de werkelijkheid is vooruitgesneld. Den 3en September hebben do Duitsche legers den op- marsdh naar Parijs gestaakt en eene zwenking gemaakt in de richting naar het zuidoosten Maar wat wij sedert licbben zien gebeuren, vei loont niet meer bet beeld van een Duit- schen zegetocht. De Duilrchc legers ondervin den op hun marsch ecu geduchten tegenstand, dien zij lot dusver niet meester zijn kun nen worden. Zij vorderen niet; zij gaan veel eer achteruit. En aan de zijde der verbonden Franschen en Engelsclien bespeurt men een stijgend zelfvertrouwen. De eerste berichten over de behaalde vooiueelen gingen vergezeld van dc waarschuwing, dal men nicl moest vooruilloopcn op den einduitslag. Di» aansporing lot omzichtigheid in hel ooixieeleu ontbreekt in de laatste dagen. Men vindt hier beneden onder dc telegrammen vermeld, dal de vijand op den terugtocht is over dc gchccle linie ten westen van'dc Maas. En ook verder naar 't oosten verbeen dc Duitschers terrein; rr wordt bericht, dal de Franschen Luneville weder hebben bezet en dal 'de vijand den om trek van Nancy heeft verlaten; nog meer naar het oosten is Saint-Dié, aan den voet van dc Vogeezen, weer bezet. Men gewaagt van de overhaasting, waarmee dc Duitschers zijn te ruggetrokken, en van de teekenen van over vermoeidheid cii ontmoediging, die men bij hen kan waarnemen Het zijn nagenoeg alle berichten van Fran sche en Engclsche zijde, die ons hebben be reikt over den strijd, die 'sinls 'den 3cn Sep tember wordt gevoerd in het stroomgebied van de Marne en hare zijrivieren tot aan de Oise toe. AL die berichten zijn gestemd op den toon, dat de verbonden legers thans aan dc winnende hand zijn. Op de vraag waardoor deze verandering is gekomen, geeft de Daily News liet antwoord, dat waarschijnlijk drie factoren daartoe hebben meegewerkt. In dc eerste plaats is er reden om te geloovcn, dat de snelle Duitsche opmarsch voor het werk, dat de Duitsche intendance heeft te verrich ten tot verzorging van den troep, te snel is geweest, en dat daardoor de menschen zijn uitgeput, zonder dat hun als vergoeding eene beslissende overwinning is verschaft. In de tweede plaats "houden Verdun en de andere versterkingen aan dc oostgrens den tegenstand beter uit dan was verwacht met 'het gevolg, dal dc Duitschers niet in staal zijn eene meer directe eu veiliger gemeenschapslinie met Metz te openen. De derde reden schijnt te zijn hel verschijnen op den uitersten linkervleugel van een nieuw leger van aanzienlijke sterkte. In ieder geval is hel een zeer opmerkelijk feil, dat de linkervleugel van de verbonden legers, die het zwaarst gehavend scheen in de ge vechten in hel Fransch-Belgische grensgebied, zich hel eerst heeft hersteld cn na 'den terug tocht, waarloc de felle Duitsche aanval hem had gedwongen, zelf aanvallend is kunnen op treden. Men moet zich natuurlijk geene al ie groote voorstelling maken van het door de Fransche legers behaalde succes. Wanneer verkondigd wordt, dat dc Franschen Soissons weder heb ben bezet, dan mag men zicii daarbij wel her inneren, dat deze aan de samenvloeiing van de Oise en de Aisne gelogen stad gevaarlijk dicht bij Parijs ligt; de afstand is niet meer dan 105 K.M., hetgeen ongeveer overeenkomt met den afsland tusschen Ulredht en Zwolle Ook moet, als men leest van de ontruiming van Vitry le Francois door de Duitschers in het zuiden van bet departement Marnc, niet vergeten worden, dal in hel noorden van dat departement de geheclè kring van versterkin gen om Reims zonder slüg of stoot in Duitscb bezit is gekomen. Een blik op de kaart is vol doende 0111 le doen zien, dat van het groote gebied in Noord-Frankrijk, dat de Duitschers in bezit hebben genomen, slechts een gering deel door den in dc laatste dagen gevoelden strijd weder in Fransch bezit is overgegaan. Maar toch doen de van Fransch-Engelsche zijde verspreide bcridhtcn den wcnscli ont staan, dat men in het Duitsche hoofdkwar tier aanleiding zal vinden om hel zwijgen te verbreken, waarin men nu reeds dagen ach tereen zich bult. Men heeft van daar Over den strijd aan dc Marne slechts één, zeer weinig zeggend bericht gegeven, dat dagleclccnt van den 10e n, dus vier dagen oud is. En verder is slechts 'dit ééne ver nomen, dat het leger van den Duit- schen kroonprins den lOen dc versterkte stel ling zuidwestelijk van Verdun heeft genomen en de ten zuiden van Verdun liggende sper- forlen heeft aangevallen cn beschiet met zwa re artillerie. Dal bericht betreft slechts één punt van hel uitgebreide gebied, dat ligt lus schen Parijs cn Verdun en verder oost- eu zuidwaarts zich uitstrekt lol Belfort. Het is daarbij \ier dagen oud en alles behalve vol ledig; want de lering van versterkingen, die rondom Verdun ligt, omval 17 groote forten, meer dan 20 zelfstandige werken en een 50 tal battcrijslellingen. Tusschen den spoorweg van Clermont cn de Maas volgen in de zuid westelijke afdccling dc forten en werken van Landrecourt cn Dugny cn daarachter ten noorden van Negrcl. Verder naai hel zuiden liggen op ongeveer 6 KM afstand dc forten Genicourt en Troyon, ten noorden van Saint-Mihicl, ten zuiden van deze stad liet fort Camp des Romains. Tegen de hier met name vermelde forten schijnt de aanval van het leger van den kroonprins gericht te zijn geweest. Maar dat was den IOen en nu schrij ven wij den I4en September. Van hel oostelijke ourlogstooneel hebben wij bericht ontvangen van eene nieuwe overwin ning, die door generaal von Hindenburg op bel Russische leger in Oost-Pruisen is behaald. Het aantal Russische krijgsgevangenen, die daar zijn gemaakt, is nu tot over ide ICO 000 geklommen, en daar dc vervolgende troepen over dc grens zijn gegaan, mag men aanne men, dat de reeds veilige inalen aangekondig de ontruiming van Oost-Pruisen door dc Rus sen nu een feit geworden is. De Russische generale staf zwijgt over deze nederlaag, maar is des te uitvoeriger in hel vernielden van de slagen, die over liet geheele front, waar dc Russen staan tegenover de Oostenrijkers, aan dezen zijn toegebracht. Dc Russische en Ooslenrijksolic hoofdkwartieren bestrijden elkaar, behalve in bet veld, ook in voor 'liet publick bestemde telegrammen, die. beide de eigenschap gemeen hebben, dat zij van den tegenstander geen stuk heel laten eu hem om zijne leugenachtigheid aan de open- bare verachting prijs geven Maar één moei toch overwinnaar zijn. Dc Russische generale staf verkondigt, dat de Russische wapenen aan het einde van een T7-daagschen strijd df overwinning hebben behaald. De strijd op hel slagveld is bier beslissend. Met den uitslag van dien strijd zullen ten slotte de berichten in overeenstemming moeten zijn. Dat zal zich ook hier bevestigen. Ilct laatst ontvangen bericht van Oostcnrijksche zijde levert eene lialvc be vestiging van 'l geen ons van Russische zijde is medegedeeld. Het zal uit de berichten, die nog zullen volgen, moeten blijken, of aan Rus land de puim der overwinning in Russische Polen cn Galicic werkelijk ten volle toekomt Over dc verliezen, die in dezen strijd wor den geleden, verschaft ons een interessant kijkje liet bericht, dat in 'de in hel vorige num mer opgenomen opgave van hel aantal krijgs gevangenen, die hel Duitsche legerbestuur bij eenbrengt in de daarvoor bestemde kampen, niet begrepen zijn <le 40000 Franschen, die bij Maubcuge in krijgsgevangenschap zijn ge raakt, en een groot deel van de 90,000 in Qpst-Pruisen, in den slag van Tannenberg, krijgsgevangen gemaakte Russen. Die moeten dus nog gevoegd worden bij het totaal-cijfer van 220,000. In dit geval vertegenwoordigt <lit verliescijfer gelukkig mcnschen, die aan den sikkel des doods zijn ontkomen. De oorlog. Londen, 1 2 S e p l. (R.) Communiqué van van het persbureau. Onze troepen gingen do Ourcq over en voer den heden morgen eene snelle vervolging van den vijand uit. 200 gevangenen werden ge maakt De cavalleric van de verbonden legers bevond zieli dezen nacht lusschen Soissons cn Fismes. Effecten zijn thermometers: gaan zij om- noog dan worden hun bezitters warm; dalen zij, dan loopt het hun koud over den rug. oorspronkelijke roman door Thérèse Hoven. „En 't komt, doordal mijn vader gelijk heeft gekregenI 01 't is slecht cn wreed en ik haat hem eno! Lailo, ik ga met je mee ik kan je niet alleen talen gaan. Wij hebben altijd mei ons beiden gezworven ik hoor bij je, is 't nicl Laljo? Jij bent mijn broertje, mijn vriendje. Van jou houd ik „Stil, Nicazoo mag je r.iet spreken." „Ik spreek hoe ik wil," klonk 't overmoedig terug. „En ik ga met je mee. Jc zult toch beier gaan, ais ik naast je loop." „Je praat als een dom, klein meisje," zei Lallo ernstig. „Hoe kun-je nu zoo iels zeggen? Ik trek de wereld in, omdat ik een jongen l>enen sterk en groot zal worden, maar meisjes zijn er te zwak voor „Nu praat jij dom!" viel ze driftig in. „Ik ben toch altijd en overal mei jc mee gegaan. Waarom nu dan niet?'' „Ik ga met Fcrruccio Gazzoletli, den Itali aan," merkte Lallo somber op. „Hij zou geen meisje mee nemen." „Wanneer üa je?" vroeg Nica. ,.Ik weet t niet. Hij is thuis en spreekt met vader Nica ging weer naast hem zitten en streelde zijn wangen met haar kleine, bruine, ruwe, koude hand, waarvan de aanraking toch zacht en warm was, omdat Lallo, door de ruwe huid heen. haar warm bloed en haar warm hart voelde. „Lalloarme Lalloga toch niet weg. Hoe kan ik nu zonder jc? Ik zal nooit meer kunnen dwalen door dc bergen, omdat ik je zoo zal missenOch! Lallo, ga niet weg." -,Ik moet!" antwoordde hij, „we zouden immers toch nooit meer samen mogen gaan. Je weet toch. wat er gebeurd is." Hij had 't eerst niet willen zeggen, maar nu moest hij toch wel. Weer vloog Nica op als con kleine furie. „Ik ga tochik ga toch...." Plotseling bedaarde haar drift. „Als ik een jongen was, Lallo? Zou ik dan met je mee mogen?" „O! ja, dan. Och. Nica.... was zou dat heerlijk wezen! Wat zouden wij gelukkig zijn met ons beiden. Eerst mooie landen zien en alles doorleven en geld verdienen en clan rijk terugkomen, Nicaen 't land van je vader weer terug koopen „En dan samen trouwen, Lallo, dat is dc afspraak!' „Maar, Nica, als je een jongen was, zou ik niet met je kunnen trouwen." En toen lachte zij en hij lachte ook en zc plaagden elkander en ze vergatèn hun leed cn werden weer, voor luttele oogenblilcken, de trouwe makkertjes, de vroolijkc kame raadjes. die ze hun heele leven gew eest wa ren. En Lallo daclil: „Voor 't laatst nog eens ver gelen, nog eens met Nica zijn als vroeger." Maar in Nica's brein, rijpte er, zelfs door haar dolste invallen liccn, een ernstige ge dachte, een stout plan, waarvan de uitvoering, juist door de vele moeilijkheden, haar aan trok en boeide. En wijl beider geest weer langzamerhand lot de werkelijkheid terug keerde, kwam er een wanklank in bun jubelkreten en een traan in hun lachen. VIERDE HOOFDSTUK. Onder Geleide. Van dorp lot dorp, van gehucht tot gehucht, ging de mare „de vreemdeling is iu 'l land, hij Komt weer kinderen halen." En vaders zonnen op een middel om den kleinen voorraad voor allen le doen strekken, en moeders drukten liaar jongens tegen zich aan cn verzadigden zieli aan de kussen, die zij mogelijk voor lang, mogelijk voor altijd, zouden moeten derven. Want, als jongen, verlaat de Savoyard zijn geboorte grond en, als volwassen man, keert hij ca* weder en, zoo hij dan al een vrouw kust, is 't niet zijn moeder. Zelfs de bevoorrechten, die haar zoon terugzien, missen een deel van zijn leven. Ze staan een kind af en ze krijgen een man terug! Ferruccio Gazzoletli had een goeden oogst gelhad, want 't zou een harde winter worden cn verschillende ouders stonden hgm hun jon gens af. I Had hem ook heel wal gekost, cn liii zou heel wat diensten van zijn pleegkin deren moeten vergen, vóór hij den koopprijs er uil had gehaald. Hij zou zich moeten haasten ook, wilde hij 'l Piedmonlschc bereiken, vóór de erge win tersneeuw, in groote vlokken, zou neervallen Ilij zou trachten den Mont-Blanc om te trek ken, langs het pad, eertijds door dc mars kramers en, naar ze beweerden, later door Napoleon cn zjjn leger gevolgd. Zc vertelden zelfs, dat die Fransoos er den heerweg had laten aanleggen. In alle geval zou hij wel een manier vinden om met zijn troepje de Alpen over le komen en, eenmaal in zijn vaderland, zou hij ze wel dressccren of zc an:i een zijner collega's over doen, Césare Prati had hem nog onlangs om een paar jongens gevraagd, om ze naar Olanda le zenden. In Holland scheen werk en brood genoeg voor aile kleine Savoyarden cn kleine Itali anen. Césare Prati was er zelf verscheiden keeren geweest en had er vaak, onder 'n flcsch wijn, van verteld. Van dc jaarmarkten on kermissen eni cir cussen. Omtrent dat vreemde, kleine land aan de zee gingen wonderbare verhalen. Het zeggen ging zelfs, dat God dc wereld had geschapen, maar dal de Hollanders hun cigon land had den gemaakt, liet, brokje voor brokje, aan de golven hadden ontwoekerd. En omdat hel niet zijn best^in aan God, den Alschepper, tc danken had, meenden Ferruccio Gazzoletli en Césare Prati, dat hel er andei's toeging dan in andere streken dei- aarde en dat de mensch er zelf rechten kon. Wat zii in hun eigen land voor wreed of ©•- billijk hadden gehouden, kwam hun iu Olanda natuurlijk voor. Gazzoletli stond hem dc Savooischc jongens af, die hij, onder allerlei fraaie klinkende be loften, van bun ouders had afgekocht en Prati nam ze mee naar Holland en deed ze daar aan den meest biedende over. Ze werden cr, als schapen of palingen, be last cn bevoeld cn bekeken; de mooislen cn lenigsten werden voor dc circussen, als ac- crobatcn, gekocht, eu dc lcclijken en slecht gcbouvvden kwamen bij een rookverdrijver terecht cn werden den schoorsteen in ge jaagd. Zij, de kinderen van een vrij, berg land, gewoon om zich dc longen tc vullen met hooge, zuivere lucht, onvermengd on onbe zoedeld door het vuil en de slof der groote sleden, gewoon zich naar hartelust en onge dwongen te bewegen, ze moesten de lichaamp jes wringen in pijnlijke houdingen en boch ten, en ze moesten -zich door ccn koker, waar lucht noch licht, maar alleen roet en vuil iü was, naar beneden laten glijden En de Hoilaiidsche huismoeders, die dc zwartoogigc, donker gelokte, kleine vreemde lingen zagen, namen 't aan als een dood ge woon feit cn verwonderden, noch veront waardigden cr zich over. Ze kwamen uit Savoie, een land dat ergens in de bergen lag't was niet Italië, 't was niet Zwitserland en of 't eigenlijk wel Frank rijk was, wisten ze ook niet. Ze wisten alleen, dat de menschen er tè arm waren om hun kinderen le voeden cn dat zij ze daarom weg stuurden. Wordt vervolgd-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1