Maandag 14 September 1914.
FEUILLETON.
N° 65
13" Jaargang.
~büTtenland.
Broeder en Zuster
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
PtrS maanden voor Amersfoort M f 1.06.
Idem franco per post1.30.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.10.
Afzonderlijke nummers - O.05.
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te eenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
tntercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50.
Elke regel meer- 0.10.
Dienstaanbiedingen #5 cents b|j vooruitbetaling.
Groote letters naAr plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het horhaald advertoeren ui dit Blad, bij ubonnemeut.
Eene ciroulaire, bevattende de voorwoardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat het door den Directeur van
s Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht
executoir verklaard kohier no. 3 van de Bedrijfs
belasting over het dienstjaar 1911/1915 aan den
Ontvanger van 's-Rijks directe belastingen al
hier is ter hand gesteld, aan wien ieder verplicht
is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden
voet Ie voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat
sen aangeplakt te Amersfoort, den 12. Septem
ber 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDUTJCK.
Aan de Kinderen van
Nederland,
[Onderstaand artikel van de hand der
bekende Kinderschrijfster Mej. Christine
Doormail heeft ten doel ter kennisse ge
bracht te worden van de kinderen. Niet
zoozeer rechtstreeks dan wel door
bemiddeling der opvoeders. Het is dus
minder bedoeld door de kinderen zei
ven gelezen, dan wel a a n de kin
deren voorgelezen te worden. Van
daar dat het ons wenschelijkcr voorkwam
het artikel in dit blad te plaatsen dan in
de Kindercourant, waar het misschien
aan de aundacht van ouderen zou zijn
ontgaan. Red. A. D.J
Kinderen
Het gaat jullie wel zeker net als mij, en
.Wanneer je 's avonds in bed ligt en nog niet
•dadelijk slapen k*,nt, en als dan alles zoo stil
om jc heen is, denken jullie zeker ook wel
«ens, evenals ik: „hoe kan er u over de
heele wereld oorlog zijn, en we hebben toch
op de catechesatie en op school en uit de
boeken altijd maar gehoord, dat er nu wel
niet meer, evenals heel vroeger, zooals in de
algemeene geschiedenis te lezen is, zulke ont
vettende oorlogen kunnen bestaan. Want nu
weten we allen wel hoef goed, dat er vrede
behoort te zijn onder elkaar, dal er onder
ling naastenliefde moet wezen en geen haat.
En dan bedenken we, dat er inel eerbied is
gesproken over den Czar van Rusland, die
door vrede de onderlinge twisten wilde bij
leggen en niet meer door oorlog eu door
moord en brand, zooals in vorige eeuwen,
en sommigen vani jullie zijn liet Vredespaleis
In den Haag gaan bekijken en hebben mis
schien wel eens gezien, dat groote mcnschen
tranen in de oogen kregen, terwijl zij er voor
stonden, omdat er groote blijdschap in hen
kwam, dat wij nu toch eindelijk wel zouden
af zijii van al die verschrikkingen van den
oorlog. En de dominé en de pastoor preekten
er over en meneer op school vertelde van die
blijde boodschap aan de beschaafde volken en
in de boeken lazen wij er ook over.
En nu op eens is het of we dat alles maar
gedroomd hebben van die vrede, want nu
plotseling is heel Europa met elkaar in oor
log. Nu halen opeens de Duitschers en de
Engelsclien en de Frans alien, en de Oosten
rijkers en de Belgen elkaar, en nu vermoor
den zij elkaar cn steken elkaar's huizen in
brand, nadat zij ze eerst geplunderd hebben,
eii vernielen de mooie boeken uit de biblio
theken, dc kostbare boeken, e toch zoo ver
eerd werden altijd cn met eerbied bewaard
achter glazen deuren, als heilige zaiken, wal
ze in waarheid toch waren. En nu is het op
eens of er geen Heiland meer is, die is ge
komen om te prediken, dat er vrede moest
wezen op aarde, dat we onrc naasten moes
ten liefhebben, cn dal de liefde de haat
moest vernietigen. En als hel nu Kerstmis is,
en we staan bij den kerstboom, hoe moet men
dat feest dan eigenlijk vieren? Alles is op
eens veranderd, lijkt het wel. Als we eerst
's zomers op reis waren en in Duitschland of
Frankrijk of Engeland, was het een heelc
aardigheid om met die vreemde kinderen te
spelen en dan waren we direct vriendjes en
vriendinnetjes met hen en dc groote meisjes,
die in. het buitenland, op kostschool waren
met elkaar, gingen bij elkaar lageeren.
Nu is het plotseling dies haat over cn
weer, en spelen we oorlogje en trekken dan
partij voor de Duitschers of de Franschen, en
soms gaat die voorkeur zoo ver, dat we er
onderling slaags over raken en allerlei din
gen bedenken om het elkaar in te peperen.
En als je voor de Duitschers bent, vindt je
het heerlijk als de Engelsclien en Franschen
„op hun kop krijgen", of ook wel andersom.
En het is den hcelen dag maar praten over
..die leelijke en .gemeene i-ranschen of Engel-
schen of Duitschers''. In zoon opwinding
zijn we dan den heelen dag. maar 's avonds
in bed, als het stil is om ons heen, worden
er andere stemmen gehoord, en dan komt de
herinnering aan wat er geleerd werd op Zon
dagschool, op school en uit de boeken, be
halve dat er heel, heel diep in ieder van
ons zelf een geweten is, dat ons zegt. dat het
zoo toch niet mag, en dal wc liefde onder
elkaar moeten hebben, in plaat^ van haat,
en dat het beter is onrecht te lijden, dan on
recht aan te doen." Natuurlijk is dat zoo, dat
is de waarheid, die zoo oud is als de wereld.
Maar nu schijnen de volleen niet meer te
weten wat waar is. nu is het alles leugen en
verkeerdheid. En wie zou het niet naar vin
den, dat dit zoo ïs, en zou het niet graag an
ders willen.
Maar nooit wordt het anders, als we dan
weer, als dc zon op is, en de dag begint met
elkaar aan het strijden en kibbelen gaan en
haat hebben aan het een of ander volk, terwijl
we toch eigenlijk zoo graag zouden willen,
dat die vreeselijke dingen nooit meer zullen
voorkomen.
En nu zullen die verschrikkingen in de
verre toekomst, wanneer jullie groote man
nen zijl en aan het roer van de regeering
staat, niet meer voorkomen, wanneer jullie
nu al beginnen vrede te hebben onder elkaar,
wanneer jullie nooit misbruik maken van den
macht van sterkeren, nooit dus zwakkeren
plagen, wanneer jullie niet jaloersch zijt op
wat een ander soms meer heeft, cn hem dit
door slimmigheden tracht te ontfutselen, wan
neer jullie open zult omgaan met elkaar en
niet achterbaksche dingen doet, zoodat er
wantrouwen komt onder elkaar, cn door dat
wantrouwen vijandschap, wanneer; jullie Hol
landers en andere vreemde volken uilen be
schouwen als broeders, cn helpt waar je
kunt, in plaats van te vernielen want dit
alles is de oorzaak dier verschrikkingen
en wanneer jullie dan op deze wijze volwas
sen worden, en mede hooge betrekkingen gaat
bekleeden, znllen jirilie al van zelf geen mis
bruik maken van je overmacht over een min
der of liever gezegd kleiner volk, dan zullen
jullie juist de zwakkeren steunen, niet ja
loersch op anderen zijn, die meer bezittingen
hebben, open omgaan met elka°** en geon
wantrouwen en vijandschap koesteren tegen
over vreemde volken. Dan is er een ander
vredespaleis gebouwd, niet een van steen, dat
daar zichtbaar staat, maar een inwendig,
voor het oog niet zichtbaar, en duidelijk
merkbaar door den hechtcrcn broederband
onderling.
En zoodoende hebben de dominé cn dc
pastoor en dc onderwijzer, en de kinder
schrijver, dan tóch nog gelijk had!
CHRISTINE DOORMAN.
Politiek Overzicht.
De wereldetrijd.
Wij zijn thans de zevende weck van kien oor
log ingegaan. Wanneer wij op het westelijke
oorlogsloonecl dc vergelijking maken tusschen
nu en het jaar 1870, dan zien wij, dat toen dc
operaliën aan 'l einde van dc eerste zes weken
gevorderd waren lot de débficle van Sedan,
waarna de weg naar Parijs voor dc overwin
nende Duitsche legers openstond. Ditmaal
scheen dal nog vlugger te zullen gaan. In de
vijfde week reeds achtte dc Fransche regee-
ring liet geraden 'haren zetel over te brengen
naar Bordeaux, cn men zag in de gedachte
reeds dc Duitschers voor de poorten van Pa
rijs.
Het is inlusschcn gebleken, dat dc gedachte
de werkelijkheid is vooruitgesneld. Den 3en
September hebben do Duitsche legers den op-
marsdh naar Parijs gestaakt en eene zwenking
gemaakt in de richting naar het zuidoosten
Maar wat wij sedert licbben zien gebeuren,
vei loont niet meer bet beeld van een Duit-
schen zegetocht. De Duilrchc legers ondervin
den op hun marsch ecu geduchten tegenstand,
dien zij lot dusver niet meester zijn kun
nen worden. Zij vorderen niet; zij gaan veel
eer achteruit. En aan de zijde der
verbonden Franschen en Engelsclien bespeurt
men een stijgend zelfvertrouwen. De eerste
berichten over de behaalde vooiueelen gingen
vergezeld van dc waarschuwing, dal men nicl
moest vooruilloopcn op den einduitslag. Di»
aansporing lot omzichtigheid in hel ooixieeleu
ontbreekt in de laatste dagen. Men vindt hier
beneden onder dc telegrammen vermeld, dal de
vijand op den terugtocht is over dc gchccle
linie ten westen van'dc Maas. En ook verder
naar 't oosten verbeen dc Duitschers terrein;
rr wordt bericht, dal de Franschen Luneville
weder hebben bezet en dal 'de vijand den om
trek van Nancy heeft verlaten; nog meer naar
het oosten is Saint-Dié, aan den voet van dc
Vogeezen, weer bezet. Men gewaagt van de
overhaasting, waarmee dc Duitschers zijn te
ruggetrokken, en van de teekenen van over
vermoeidheid cii ontmoediging, die men bij
hen kan waarnemen
Het zijn nagenoeg alle berichten van Fran
sche en Engclsche zijde, die ons hebben be
reikt over den strijd, die 'sinls 'den 3cn Sep
tember wordt gevoerd in het stroomgebied
van de Marne en hare zijrivieren tot aan de
Oise toe. AL die berichten zijn gestemd op den
toon, dat de verbonden legers thans aan dc
winnende hand zijn. Op de vraag waardoor
deze verandering is gekomen, geeft de Daily
News liet antwoord, dat waarschijnlijk drie
factoren daartoe hebben meegewerkt. In dc
eerste plaats is er reden om te geloovcn, dat
de snelle Duitsche opmarsch voor het werk,
dat de Duitsche intendance heeft te verrich
ten tot verzorging van den troep, te snel is
geweest, en dat daardoor de menschen zijn
uitgeput, zonder dat hun als vergoeding eene
beslissende overwinning is verschaft. In de
tweede plaats "houden Verdun en de andere
versterkingen aan dc oostgrens den tegenstand
beter uit dan was verwacht met 'het gevolg,
dal dc Duitschers niet in staal zijn eene meer
directe eu veiliger gemeenschapslinie met Metz
te openen. De derde reden schijnt te zijn hel
verschijnen op den uitersten linkervleugel van
een nieuw leger van aanzienlijke sterkte. In
ieder geval is hel een zeer opmerkelijk feil,
dat de linkervleugel van de verbonden legers,
die het zwaarst gehavend scheen in de ge
vechten in hel Fransch-Belgische grensgebied,
zich hel eerst heeft hersteld cn na 'den terug
tocht, waarloc de felle Duitsche aanval hem
had gedwongen, zelf aanvallend is kunnen op
treden.
Men moet zich natuurlijk geene al ie groote
voorstelling maken van het door de Fransche
legers behaalde succes. Wanneer verkondigd
wordt, dat dc Franschen Soissons weder heb
ben bezet, dan mag men zicii daarbij wel her
inneren, dat deze aan de samenvloeiing van
de Oise en de Aisne gelogen stad gevaarlijk
dicht bij Parijs ligt; de afstand is niet meer
dan 105 K.M., hetgeen ongeveer overeenkomt
met den afsland tusschen Ulredht en Zwolle
Ook moet, als men leest van de ontruiming
van Vitry le Francois door de Duitschers in
het zuiden van bet departement Marnc, niet
vergeten worden, dal in hel noorden van dat
departement de geheclè kring van versterkin
gen om Reims zonder slüg of stoot in Duitscb
bezit is gekomen. Een blik op de kaart is vol
doende 0111 le doen zien, dat van het groote
gebied in Noord-Frankrijk, dat de Duitschers
in bezit hebben genomen, slechts een gering
deel door den in dc laatste dagen gevoelden
strijd weder in Fransch bezit is overgegaan.
Maar toch doen de van Fransch-Engelsche
zijde verspreide bcridhtcn den wcnscli ont
staan, dat men in het Duitsche hoofdkwar
tier aanleiding zal vinden om hel zwijgen te
verbreken, waarin men nu reeds dagen ach
tereen zich bult. Men heeft van daar Over den
strijd aan dc Marne slechts één, zeer weinig
zeggend bericht gegeven, dat dagleclccnt van
den 10e n, dus vier dagen oud is.
En verder is slechts 'dit ééne ver
nomen, dat het leger van den Duit-
schen kroonprins den lOen dc versterkte stel
ling zuidwestelijk van Verdun heeft genomen
en de ten zuiden van Verdun liggende sper-
forlen heeft aangevallen cn beschiet met zwa
re artillerie. Dal bericht betreft slechts één
punt van hel uitgebreide gebied, dat ligt lus
schen Parijs cn Verdun en verder oost- eu
zuidwaarts zich uitstrekt lol Belfort. Het is
daarbij \ier dagen oud en alles behalve vol
ledig; want de lering van versterkingen, die
rondom Verdun ligt, omval 17 groote forten,
meer dan 20 zelfstandige werken en een 50
tal battcrijslellingen. Tusschen den spoorweg
van Clermont cn de Maas volgen in de zuid
westelijke afdccling dc forten en werken van
Landrecourt cn Dugny cn daarachter ten
noorden van Negrcl. Verder naai hel zuiden
liggen op ongeveer 6 KM afstand dc forten
Genicourt en Troyon, ten noorden van
Saint-Mihicl, ten zuiden van deze stad liet
fort Camp des Romains. Tegen de hier met
name vermelde forten schijnt de aanval van
het leger van den kroonprins gericht te zijn
geweest. Maar dat was den IOen en nu schrij
ven wij den I4en September.
Van hel oostelijke ourlogstooneel hebben wij
bericht ontvangen van eene nieuwe overwin
ning, die door generaal von Hindenburg op
bel Russische leger in Oost-Pruisen is behaald.
Het aantal Russische krijgsgevangenen, die
daar zijn gemaakt, is nu tot over ide ICO 000
geklommen, en daar dc vervolgende troepen
over dc grens zijn gegaan, mag men aanne
men, dat de reeds veilige inalen aangekondig
de ontruiming van Oost-Pruisen door dc Rus
sen nu een feit geworden is.
De Russische generale staf zwijgt over deze
nederlaag, maar is des te uitvoeriger in hel
vernielden van de slagen, die over liet geheele
front, waar dc Russen staan tegenover de
Oostenrijkers, aan dezen zijn toegebracht. Dc
Russische en Ooslenrijksolic hoofdkwartieren
bestrijden elkaar, behalve in bet veld, ook in
voor 'liet publick bestemde telegrammen, die.
beide de eigenschap gemeen hebben, dat zij
van den tegenstander geen stuk heel laten eu
hem om zijne leugenachtigheid aan de open-
bare verachting prijs geven Maar één moei
toch overwinnaar zijn. Dc Russische generale
staf verkondigt, dat de Russische wapenen
aan het einde van een T7-daagschen strijd df
overwinning hebben behaald. De strijd op hel
slagveld is bier beslissend. Met den uitslag van
dien strijd zullen ten slotte de berichten in
overeenstemming moeten zijn. Dat zal zich ook
hier bevestigen. Ilct laatst ontvangen bericht
van Oostcnrijksche zijde levert eene lialvc be
vestiging van 'l geen ons van Russische zijde
is medegedeeld. Het zal uit de berichten, die
nog zullen volgen, moeten blijken, of aan Rus
land de puim der overwinning in Russische
Polen cn Galicic werkelijk ten volle toekomt
Over dc verliezen, die in dezen strijd wor
den geleden, verschaft ons een interessant
kijkje liet bericht, dat in 'de in hel vorige num
mer opgenomen opgave van hel aantal krijgs
gevangenen, die hel Duitsche legerbestuur bij
eenbrengt in de daarvoor bestemde kampen,
niet begrepen zijn <le 40000 Franschen, die
bij Maubcuge in krijgsgevangenschap zijn ge
raakt, en een groot deel van de 90,000 in
Qpst-Pruisen, in den slag van Tannenberg,
krijgsgevangen gemaakte Russen. Die moeten
dus nog gevoegd worden bij het totaal-cijfer
van 220,000. In dit geval vertegenwoordigt
<lit verliescijfer gelukkig mcnschen, die aan
den sikkel des doods zijn ontkomen.
De oorlog.
Londen, 1 2 S e p l. (R.) Communiqué van
van het persbureau.
Onze troepen gingen do Ourcq over en voer
den heden morgen eene snelle vervolging van
den vijand uit. 200 gevangenen werden ge
maakt De cavalleric van de verbonden legers
bevond zieli dezen nacht lusschen Soissons cn
Fismes.
Effecten zijn thermometers: gaan zij om-
noog dan worden hun bezitters warm; dalen
zij, dan loopt het hun koud over den rug.
oorspronkelijke roman door
Thérèse Hoven.
„En 't komt, doordal mijn vader gelijk
heeft gekregenI 01 't is slecht cn wreed en
ik haat hem eno! Lailo, ik ga met je
mee ik kan je niet alleen talen gaan. Wij
hebben altijd mei ons beiden gezworven
ik hoor bij je, is 't nicl Laljo? Jij bent mijn
broertje, mijn vriendje. Van jou houd ik
„Stil, Nicazoo mag je r.iet spreken."
„Ik spreek hoe ik wil," klonk 't overmoedig
terug. „En ik ga met je mee. Jc zult toch
beier gaan, ais ik naast je loop."
„Je praat als een dom, klein meisje," zei
Lallo ernstig.
„Hoe kun-je nu zoo iels zeggen? Ik trek
de wereld in, omdat ik een jongen l>enen
sterk en groot zal worden, maar meisjes zijn
er te zwak voor
„Nu praat jij dom!" viel ze driftig in.
„Ik ben toch altijd en overal mei jc mee
gegaan. Waarom nu dan niet?''
„Ik ga met Fcrruccio Gazzoletli, den Itali
aan," merkte Lallo somber op. „Hij zou geen
meisje mee nemen."
„Wanneer üa je?" vroeg Nica.
,.Ik weet t niet. Hij is thuis en spreekt met
vader
Nica ging weer naast hem zitten en streelde
zijn wangen met haar kleine, bruine, ruwe,
koude hand, waarvan de aanraking toch
zacht en warm was, omdat Lallo, door de
ruwe huid heen. haar warm bloed en haar
warm hart voelde.
„Lalloarme Lalloga toch niet
weg. Hoe kan ik nu zonder jc? Ik zal nooit
meer kunnen dwalen door dc bergen, omdat
ik je zoo zal missenOch! Lallo, ga niet
weg."
-,Ik moet!" antwoordde hij, „we zouden
immers toch nooit meer samen mogen gaan.
Je weet toch. wat er gebeurd is."
Hij had 't eerst niet willen zeggen, maar
nu moest hij toch wel.
Weer vloog Nica op als con kleine furie.
„Ik ga tochik ga toch...."
Plotseling bedaarde haar drift.
„Als ik een jongen was, Lallo? Zou ik dan
met je mee mogen?"
„O! ja, dan. Och. Nica.... was zou dat
heerlijk wezen! Wat zouden wij gelukkig zijn
met ons beiden. Eerst mooie landen zien en
alles doorleven en geld verdienen en clan
rijk terugkomen, Nicaen 't land van je
vader weer terug koopen
„En dan samen trouwen, Lallo, dat is dc
afspraak!'
„Maar, Nica, als je een jongen was, zou ik
niet met je kunnen trouwen."
En toen lachte zij en hij lachte ook en zc
plaagden elkander en ze vergatèn hun leed
cn werden weer, voor luttele oogenblilcken,
de trouwe makkertjes, de vroolijkc kame
raadjes. die ze hun heele leven gew eest wa
ren.
En Lallo daclil: „Voor 't laatst nog eens ver
gelen, nog eens met Nica zijn als vroeger."
Maar in Nica's brein, rijpte er, zelfs door
haar dolste invallen liccn, een ernstige ge
dachte, een stout plan, waarvan de uitvoering,
juist door de vele moeilijkheden, haar aan
trok en boeide.
En wijl beider geest weer langzamerhand
lot de werkelijkheid terug keerde, kwam er
een wanklank in bun jubelkreten en een
traan in hun lachen.
VIERDE HOOFDSTUK.
Onder Geleide.
Van dorp lot dorp, van gehucht tot gehucht,
ging de mare „de vreemdeling is iu 'l
land, hij Komt weer kinderen halen."
En vaders zonnen op een middel om den
kleinen voorraad voor allen le doen strekken,
en moeders drukten liaar jongens tegen zich
aan cn verzadigden zieli aan de kussen, die
zij mogelijk voor lang, mogelijk voor altijd,
zouden moeten derven.
Want, als jongen, verlaat de Savoyard zijn
geboorte grond en, als volwassen man, keert
hij ca* weder en, zoo hij dan al een vrouw
kust, is 't niet zijn moeder.
Zelfs de bevoorrechten, die haar zoon
terugzien, missen een deel van zijn leven. Ze
staan een kind af en ze krijgen een man
terug!
Ferruccio Gazzoletli had een goeden oogst
gelhad, want 't zou een harde winter worden
cn verschillende ouders stonden hgm hun jon
gens af. I Had hem ook heel wal gekost, cn
liii zou heel wat diensten van zijn pleegkin
deren moeten vergen, vóór hij den koopprijs
er uil had gehaald.
Hij zou zich moeten haasten ook, wilde hij
'l Piedmonlschc bereiken, vóór de erge win
tersneeuw, in groote vlokken, zou neervallen
Ilij zou trachten den Mont-Blanc om te trek
ken, langs het pad, eertijds door dc mars
kramers en, naar ze beweerden, later door
Napoleon cn zjjn leger gevolgd.
Zc vertelden zelfs, dat die Fransoos er den
heerweg had laten aanleggen.
In alle geval zou hij wel een manier vinden
om met zijn troepje de Alpen over le komen
en, eenmaal in zijn vaderland, zou hij ze wel
dressccren of zc an:i een zijner collega's over
doen, Césare Prati had hem nog onlangs om
een paar jongens gevraagd, om ze naar Olanda
le zenden.
In Holland scheen werk en brood genoeg
voor aile kleine Savoyarden cn kleine Itali
anen. Césare Prati was er zelf verscheiden
keeren geweest en had er vaak, onder 'n flcsch
wijn, van verteld.
Van dc jaarmarkten on kermissen eni cir
cussen.
Omtrent dat vreemde, kleine land aan de
zee gingen wonderbare verhalen. Het zeggen
ging zelfs, dat God dc wereld had geschapen,
maar dal de Hollanders hun cigon land had
den gemaakt, liet, brokje voor brokje, aan de
golven hadden ontwoekerd.
En omdat hel niet zijn best^in aan God,
den Alschepper, tc danken had, meenden
Ferruccio Gazzoletli en Césare Prati, dat hel
er andei's toeging dan in andere streken dei-
aarde en dat de mensch er zelf rechten kon.
Wat zii in hun eigen land voor wreed of ©•-
billijk hadden gehouden, kwam hun iu Olanda
natuurlijk voor.
Gazzoletli stond hem dc Savooischc jongens
af, die hij, onder allerlei fraaie klinkende be
loften, van bun ouders had afgekocht en Prati
nam ze mee naar Holland en deed ze daar
aan den meest biedende over.
Ze werden cr, als schapen of palingen, be
last cn bevoeld cn bekeken; de mooislen cn
lenigsten werden voor dc circussen, als ac-
crobatcn, gekocht, eu dc lcclijken en slecht
gcbouvvden kwamen bij een rookverdrijver
terecht cn werden den schoorsteen in ge
jaagd. Zij, de kinderen van een vrij, berg
land, gewoon om zich dc longen tc vullen met
hooge, zuivere lucht, onvermengd on onbe
zoedeld door het vuil en de slof der groote
sleden, gewoon zich naar hartelust en onge
dwongen te bewegen, ze moesten de lichaamp
jes wringen in pijnlijke houdingen en boch
ten, en ze moesten -zich door ccn koker, waar
lucht noch licht, maar alleen roet en vuil iü
was, naar beneden laten glijden
En de Hoilaiidsche huismoeders, die dc
zwartoogigc, donker gelokte, kleine vreemde
lingen zagen, namen 't aan als een dood ge
woon feit cn verwonderden, noch veront
waardigden cr zich over.
Ze kwamen uit Savoie, een land dat ergens
in de bergen lag't was niet Italië, 't was
niet Zwitserland en of 't eigenlijk wel Frank
rijk was, wisten ze ook niet. Ze wisten alleen,
dat de menschen er tè arm waren om hun
kinderen le voeden cn dat zij ze daarom weg
stuurden.
Wordt vervolgd-