N° 99
Vrijdag 23 October 1914.
BUITENLAND.^
FEUILLETON.
13" Jaargang.
Broeder en Zuster.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO*
Idem franco per post
etc
1.50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst v<5ór 11 uur, familie-
advertenties on berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 60.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50.
Elke regel meer - 0.10
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimto.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot hot herhaald advertoeron in dit Blad, bij abonnomont.
Eono circulaire, bevattondo de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort
Gezien art. 41 der Gemeentewet
Brengt ter kennis van de ingezetellen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dins
dag, den 27. October aanstaande, des namid
dags ten 2 ure.
Amersfoort, den 21. October 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RAND WDCK.
verzient.
Een a.nmaning ioi krachts
inspanning vuor kingeland.
Dc Spectator heeft, zoo a is wij hebben ver
meld, in hare waarschuwing aan het Engcl-
jche votié om zich niet over te geven aan <le
vrees voor invallen van de Zeppelins, er op
gewezen, dat üe ernstige gevaren, die linge-
land bedreigen, veel te groot zijn om zich
over schijngovaren druk. te maken. Wij komen
daarop iuioer terug, omdat liet wel de moeite
loont in üe eigen woorden van de Spectator
weer te gevon, waarin het groote gevaar zit.
Het blau schrijft:
„liet gevaar zit hierin, dat de oorlog zeer
zal worncn gerekt en dat wij en onze bond-
genoolen uitgeput zullen raken en zullen, wor
den meegesleurd in een gcmccnschappelijken
ondergang door de Duitscners. Tenzij wij eene
uiterste poging doen om den oorlog te einde
Ic brengen, is het nationale gevaar zeer groot.
j (lurven geenc andere woorden gebrui-
Daarom moeten wij ons vast oornc-
in de eerstvolgende zes maanden Enge-
te ma-ken tol een gewapend kamp en
onze krachten te wijden aan het op de
been brengen en oefenen en uitrusten, van
manschappen. Wij moeten ons miilioen man
schappen krijgen en dan een tweede miilioen
op de been brengen. Zij, die voorzien in de
uitrusting, moeien een wedloop ondernemen
mot hen, die dc manschappen verschaffen, en
zien of het niet mogelijk, is dezen vooruit te
komen. Ais wij nog een anderhalf miilioen
manschappen kunnen krijgen, allen van even
goede hoedanigheid als de eerste 500,000, uan
/uilen wij goed doen, en er is geen reden
waarom wij 't niet zouden kunnen."
Zoo 1-uidit de waarschuwing van de Spec
tator, die besluit met de vermaning, dat er
geen dag en geen uur is ic verliezen en dat
er voor het woord „onmogelijk" geene plaats
moei zijn.
Er is cene opmerkelijke tegenstelling tus-
schen dit betoog en de beschouwing, die de
militaire medewerker van de Times onlangs
heeft geleverd. Die schrijver was van oor
deel, dat Engeland in 't geheel geen haast be
hoefde te maken. Het ha-d nu een deel van
zijne voorhoede naar Frankrijk gezonden, de
rest zou in het aanslaande voorjaar volgen,
en dan zou tegen het einde van 1915 de hoofd
macht ten looneele verschijnen, en aan de
bondgenoolcn eene welverdiende verpozing
verschaffen. Inderdaad die zuilen dan wel
verdiend hebben, dat hun eenige rust worut
geschonken. De vraag is alleen' maar of zij
dan. nog rust noodig zullen hebben en of niet
(le afdoende Engelsclie hulp, die in uitzicht
wordt gesteld, te laat zal komen. Tusschen
au en het einde van 1915 loopen Engeland s
bondgenooten groot gevaar, door de elkaar- in
de hand werkende Duitsch-Oostenrijksche le
gers voor goed geslagen te worden, wanneer
Engeland zooveel tijd noodig heeft om zijne
hoofdmacht voor den strijd volledig uit te
rusten.
Het ligt voor de hand, dat die bedenking
van Fransche en Russische zijde tegen het
betoog van de Times wordt gemaakt. O.p de
Spectator heeft blijkbaar die bedenking ook
indruk gemaakt. Vandaar haar aandrang aan
het adres -san de Engelsclie regeering om
geen dag en geen u-ur te verliezenZeer merk
waardig is het intusschen, dat in Engeland
ook stemmen opgaan, die kritiek oefenen op
het militaire beleid van dc bondgenooten.
Met name wordt aan Rusland langzaamheid
in de oorlogvoering verweten, waaraan het
ia wijten is, dat het in het oosten slechter
gaat dan in hel westen. De Manchester Guar
dian maakt zich tot tolk van deze grieven
en schrijft:
„In Augustus hield men den geheelen oor
log voor een wedloop tusschen den marsch
van de UuiLschers naar Parijs en den marsch
van dc Russeai naar Berlijn, cn toen wij onze
lezers waarschuwden den druk in de richting
van Berlijn niet vóór October te venvach
ten, hield men ons voor overdreven pessi
mistisch. In het oosten hadden daarop groote
beslissende veldslagen plaats. Dc nederlaag
van Samsonow in Oost-Pruisen was eene
grootere zaak dan zelfs de slag bij Moekden.
De Russen verloren bij Moekden iets nicer
dan 100,000 man, maar bij Tannenberg ver
loren zij hetzelfde getal alleen aan gevange
nen. Twee andere ernstige nederlagen volg
den bij Inslerburg en bij Lyok. Zelfs het tal
rijkste leger kan nederlagen van dcrgelij-
ken omvang niet verdragen, zonder geschokt
te worden. De Russen verloren in de laatste
tien dagen haast al het terrein, dat zij door
verpletterende overwinningen over den Oos-
Lenrijkschen linkervleugel hadden gewonnen."
In den strijd, die nu op het oostelijke oor-
logstooneel gaande is, is de Manchester Guar
dian van meening, dat de kans van de Russen
op dc overwinning aan de Weichsel goed
staat; maar hel feit moet worden erkend,
dat de Russen teruggaan en dat er tegen
woordig geen kwestie is van een inval id
Silezic. Het blad vraagt verder, waar de
Duitschers hunne manschappen vandaan ha
len, en drukt de meendng uit, dal de bondge
nooten de sterkte Yan de Duilsche reservcn
onderschat hebben. ,,Voorloopig bevinden de
bondgenooten, ondanks hun overwicht in be
volkingscijfer op Duitschland en Oostenrijk,
zich feitelijk in numerieke minderheid op de
beslissende punten van 't veld, en wel in eze
eerste maanden van den oorlog, waarop de
grootste verwachtingen van Duitschland zijn
gebouwd. Later zal het anders zijn; maar voor
het oogenblik is de inspanning van alle krach
ten voor ons noodig."
De slotsom is hier dus dezelfde als de door
de Spectator verkondigde.
De ooriog.
Berlijn, 2 2 Oct. (\V. B.) De dagbladen
brengen artikelen van gelukw ensching bij den
verjaardag van de keizerin. Zij huldigen de
landsmocderlijke deugden van dc keizerin,
inzonderheid hfure deelneming aan de open
bare liefdadigheid. De Ivreuz-Zeitung. schrijft:
De waarlijk vorstelijke vrouw stelde zich niet
tevreden met de representatie. Van vroeg tot
laat in de weer brengt zij aan gewonden
bloemen en gaven en vraagt naar hunne wen-
schen; zij zit naast onbemiddelde vluohtclin-
gen en verlaten kinderen aan tafel in open
bare spijskokerijen; zij neemt deel aan de
vergaderingen van liefdadigheidsvoreenigin-
gen met raad en daad. Zij is de hoogste in
stantie, die nooit het vertrouwen teleur stelt,
liet Duitsclie volk heeft begrepen wat bet
iu de keizerin bezit.
B e r Lij n, 22 O c t. (W. B.) Mededccling van
den generalen staf uit het groolè hoofdkwar
tier van heden voormiddag.
De gevechten aan het Yscrkanaal duren nog
voort. Elf Engelsche oorlogsschepen onder
steunden de vijandelijke artillerie. Ten oosten
van Dixmuiden werd de vijand teruggeslagen.
Ook in de richting van Yperén drongen onze
troepen met succes vooruil.
De gevechten ten noordwesten en westen
van Rijsscl zijn zeer verbitterd. De vijand
week echter op het geheele front langzaam
achteruit.
Hevige aanvallen uit de richting van Toul
tegen de hoogten van Theancourt werden on
der zeer zware verliezen voor dc Franscheu
teruggeslagen.
Er is boven allen twijfel vastgesteld, dat de
Engelsche admiraal, die hel eskader voor Os-
tende commandeert, slechts met moeite door
de Belgische overheid werd teruggebracht van
het voornemen Antwerpen te besahieten.
P a r ij s, 22 O c t. (R.) Communiqué van 3
uur namiddags.
Op onzen linkervleugel zijn aanzienlijke
Duitsche strijdkrachten voortgegaan niet het
doen van hevige aanvallen, inzonderheid bij
Dixmuiden, Warneton, Armentiércs, Radin-
gliem en La Bassée. De verbonden legers heb
ben zich gehandhaafd in de door hen bezette
stellingen.
Op hel overige front deed de viiand slechts
gedeeltelijke aanvallen, die allen teruggedre
ven werden, met name je Trieoua*t, ten oos
ten van Albert, op het westelijk deel van het
plateau van Craonne, in dc streek van Souain,
in de Argonne, bij de Four de Paris ten zuid
westen •san Varennes, in de streek van Ma-
lancourt, in de Woëvre tegen Champion en
ten zuidwesten van Saimt-Mihiel in het bosch
van Ailly. Wij zijn een weinig vooruitgegaan
in de Argonne en in de zuidelijke Woëvre op
hot bosch van Mortemare.
Tweede telegram. Communiqué Yan
elf uur. De werkzaamheid, die de vijand gis
ter aan den dag legde, is heden niet vermin
derd. Tusschen dc zee len La Bassée duurt de
slag met hevigheid voort, zonder dat de Duit
schers hel Belgische leger of de Franscli-Bel-
gische troepen konden doen terugwijken.
Ook .tusschen Atrecht en de Oise doet dc
vijand krachtige pogingen, die nergens mei
succes zijn bekroond'.
In dc Argonne zijn wij gevorderd tusschen
Sainl-Hubert |en de Four de Paris. Ten noor
den van Verdun -hebben wij terrein gewonnen
op Ilaumont en Brabant sur Meuse. In dc
Woëvre hebben wij een aanval op Champion
teruggeslagen.
Londen, 22 Oct. (R.) Een officieel com
muniqué meldt:
Ter voldoening aan een verzoek van de
commandanten der verbonden legers, ging
een llolLilie, voorzien van eeii groot aantal
stukken zwaar en ver dragend marine-ge
schut, den 19eu October den linkervleugel der
Belgen steunen en beschoot den rechtervleu
gel der Duitschers, dien zij in den rug aan
viel. Het zware geschut der Duitsahers ant
woordde, zonder echter groot onheil aan te
richten, daar de draagwijdte der Engelsche
artillerie greater was.
Sedert den 17en October heelt de floltille
krachtig den rechtervleugel der Duilschers
gebombardeerd. Luchtballons op de kust we
zen de richting aan voor dc besoliielirag van
de Duitsche batterijen cn zware kanonnen.
De scholen waren goed gericht, hadden veel
uitwerking en bracht den vijand ernstige ver
liezen toe.
Gisteren veroorzaakte het sahieten een
krachtige ontploffing, waarschijnlijk van eeD
munitie wage li.
De verliezen der Engelschen zijn, in aan
merking nemende de verliezen, den vijand
toegebracht, en den steun aan hot Belgische
leger verleend, tot heden zeer gering.
Alle rapporten, die door de admiraliteit
werden ontvangen, wijzen op den moed en
de vastberadenheid, waarmede hot Belgische
leger, aangevuurd door dc tegenwoordigheid
van den koning, de weinige plaatsen op het
Belgische grondgebied, die liei nog resten,
verdedigt.
De Engelsche legatie te 'sGravenhage deelt
dc volgende beschrijving mede van het optre
den van het Belgische leger, uit authentieke
bron, die te Londen officieel is bellend ge
maakt.
iDo laatste vier dagen heeft het Belgische
leger in zijn verschansingen een linie vaneen
dertigtal kilometers met de meeste beslistheid
bezet gehouden tegenover onevenredig talrijker
strijdkrachten. Bij verschillende gelegenheden
hebben de Belgische dapperen eenige welge
slaagde aanvallen ondernomen tegen de Duit
sche strijdmacht, die hun stelling aanviel, en
de militaire begaafdheden aau den dag. ge-,
legd, welke het Belgische legfer hebben onder
scheiden, gedurende het lange tijdperk waar
in het te strijden had tegen dc beste strijd
krachten des vijands in hun eigen land.
Men meldt ons uit Sluis:
Men hoort hier op het oogenblik, 12 uur
's middags, zwaar kanongebulder. De Duit
sche gewonden di evan Brugge naar Gent
zouden getransporteerd worden, moesten
weer terug naar Brugge, zoodal veronder
steld wordt dat de verbinding F.ent—Brugge
op de een ol' andere wijze bedreigd wordt
door de Engelscheu. Voor die veronderstel
ling is te meer grond, nu te Sluis ook uit die
richting, zeer duidelijk te onderscheiden van
hel meer oostelijk geluid, kanonschoten hoor
baar zijn. eD stemming onder de Duilschers
te Brugge is naar men hier algemeen hoort
zeer bedrukt. Een vliegmachine is heden
ochtend hier gehoord, maar door de mist
niei. gezien.
Uit Sluis wordt dd. 22 October aan de Tel.
gemeld: Geweldiger wordt het bombardement
tusschen óstende en Nieuwpoort. Het kanon
gebulder zwijgt geen oogenblik; zelfs hier in
Sluis trillen in sommige huizen de ramen. Het
schijnt alsof het den geheelen ochtend zonder
ophouden onweert. De Duitschers, die bij Mid-
delkerke hun artillerie hebben opgesteld, kun
nen niet voorwaarts. Sedert hedenochtend
wijken zij zelfs iets.
Bommen vallen zonder ophouden op hunne,
kanonnen cn maken vreeselijke verwoestin
gen. Het gevechtsterrein is met dooden be
zaaid. maar nieuwe troepen moeten voort
durend) in het vuur.
Een Franscli eskader steunt hel Engelsche,.
De Duitschers kunnen dc oorlogsschepen
moeilijk bereiken; zij lieten nieuwe kanonnen
komen. Ook beschikken zij over cavalerie,
maar hebben daar betrekkelijk weinig aan.
Mannen en paarden worden weggemaaid. Zoa
keerde van een troep van 25 uhlanen slechts
1 terug. Het terrein is goed verdedigd door
inundatie en geweldige loopgraven.
De hotels tc Ostcnde liggen vol gewonden.
Ook naar de zijde van Jabbekc wordt door
de geallieerden het vuur gericht, blijkbaar
met liet doel de spoorlijn Ostende-Brugge Ic
vernielen.
Middelkerke cn Westcndc twee voorname
badplaatsen en tal van dorpen lijden vreese-
lijk. In vele plaatsen slaan dc vlammen hoog
op. Tc Ostende is het zeer levendig. Bij hel
station, dat davert onder het gebulder der
kanonnen, slaan veldkeukens cn bereidt men
het voedsel voor de troepen. Auto's rijden op
en neer en brengen gewonden aan. Afgematte
I manschappen komen liier ruslen.
In de huurt van Blankcnbcrghc en Ileijsl
I staal dc bevolking in groepjes in de duinen n
op het strand of bij de hoeven naar het kanon
gebulder le luisteren. Rustig is men nil. want
sedert enkele dagen komt het kanongebulder
voortdurend nader. Hedenochtend hee.rschle
eenige ontroering, toen hier Duitsche patrouil
les verschenen, die op dc gemeentehuizen van
sommige dorpen als Knockc, Weslcapellc en
Heijst de wapenen opcischlen, die eenigen tijd
geleden door dc burgerij ingeleverd waren.
De Franscheu en Belgen verzeilen zich hard
nekkig tegen een overtocht der Duilschers
over de User. Men heeft de dijken van de
rivier doorgestoken en bij hoog geiii dc
oevers ver onder water gezet. Bovendien is dc
pbldergrond zeer drassig door don voorldtircn-
den regenval. De Duilschers kunrien niel .'oor»
dringen cn Jijden zware verliezen. Men Irarbt
dit te verbergen, maar de gewonden kom. n
zonder ophouden iu grooten getale le ih ngge
en te Oslende aan.
Berlijn. 2 2 Oct. (\Y. B.; Mcuedeeling
van den generale» slaf uit hel ot li d-
kwarlier van heden voormiddag:
Op het noordoostelijk oorlogst or.ee! volg n
gedeelten van onze troepen den wijkciKEii
tegenstander in de richting v n (.Esowkc.
Verscheidene honderd?» gevang ïtn cn eed-
ge machinegeweren vielen in onze honden.
Bij Warschau en in Pok» werd gi .ioreo
na de onbesliste worsteling v.ui dc InalsU
dagen "iel meer gestreden. De toestand be
vindt zioh daar nog ia ontwikkeling.
Budapest, 2 2 Oct. (W. Bj Volgens be-
richt van dc dagbladen zijin de Oostenrijksch-
Ilongaarsclie troepen, nadat zij dc Russen vair
de Seretii hadden vei dreven, tegen Czcrno-
wilz vooruit gedrongen. Dc Russen thebbc*
Czernowitz verlaten cu zijn in noordweste
lijke richting afgetrokken.
Ween en, 2 2 Oei. (W. B.) Officieel be
richt van lieden middag.
In den slag aan beide zijden van de Strwiaz
gelukte het ons nu ook in de streek ten Zui-
oorspronkelijke roman door
Thérèse Hoven.
40
„O! maar dat is niet genoeg. Weet-je, Paul,
Ik geloof, dal liefde iels is, dat enkel in boe
ken mag bestaan en niet in het werkelijke
leven. Alles verzet er zidh tegen. Misschien
'^mdat t zondig is, wie weel. Misschien om-
het kinderen van hun ouders wegvoert'
„Liefste kimd, praat niet zoo
„Maar, ik weet 'L Toen ik indertijd, als
Aiein meisje, van huis weg liep om met
%allo Balmat mee le gaan, was 't ook liefde,
et Was ook wel, omdat ik t zoo onrechtvaar
dig vond, dat zijn vader, door toedoen va»
der. mijne, arm zou wordlen, maar t was toch
uïefde. Omdat ik zooveel van hem hield, vond
Jk 'l zoo vreeselijk.
1 „De anderen verloren evenveel, maar ik
Jacht niet aan ze, zelfs niet aan den armen
orëtin, die zou moeten bedelen.
„Ik dacht alleen aan Lallo, omdat hij mijn
Vriendje was.... En wat is het alles onge
lukkig geworden. Omdat ik hem wilde sparen
fen. in mijn kinderlijke waanwijsheid, dacht,
Gazzoletti slecht voor hem zou zijn, heb
hein tot vluchten aangezet-
„Och! en wat hebben we toen geleden....
i toen diat gruwelijke 's nachtsdat ber*-
a geluk
ftuNica. toe. denlc er niet meer aan. Zoolans
je daar nog zoo veel aan denkt en ook aai
dien Lallo, wees ik, dat je nooit geheel van
mii zult zijn."
„Dat kan ik ook nooit," hervatte ze ernstig.
„Ik ben van oen ander rasmet andere
begrippen; iik sta drichler bij de natuur en.
wal er in mijn jeugd, en vooral op dien nood-
lotligen zwerftocht gebeurd is, zal ik nooit
vergelen... en Lallo, mijn makkertje even
min. Dal moet je niet van mij vergen, Paul.
„Maar je houd toch van me Nica?'
„Ja, ik houd van je," antwoordde ze, droo
nierig. „Weet-je, in mij zijn twee wezens; 't
Savooisdhe natuurkind, dat haar land, haar
herinneringen en haar jeugd-vriendje trouw
is gebleven en altijd zal blijven enhet
Hoiiandsche cultuur-meisje, het product vao
beschaving en ontwikkeling.
„Als zoodanig heb ik je lief. Alle latere ge
waarwordingen kan ik met je deelen
maar niet mijn eerste indrukken. Er zal altijd
een deel van mijn ziel en van mijn harl
vieemd voor je blijven....
„En dan ook," hernam ze, met plotselingen
terugkeer tot de werkelijkheid: „Jc ouders
zullen altijd tegen mij zijn... ochl nee.
Paulhet is verkeerd
Vóór hij kon antwoorden, kwam Cateau
de kamer binnen: „Ma-ma i3 heel ziek, ze
heeft een zenuwtoeval of zoo iets. Papa heeft
iets voorgeschreven. Paul, wil-jij 't even naar
den apotheker brengen?"
„Mag iik naar haar toegaan?" vroeg Nlca
angstig.
„Ik weet 't niet. In elk geval heb-je niet
Yeel haast getoond."
Zonder op de spijtige woorden zijner zuster
te letten, zei Paul: „Dat zou ik niet doen
Nica. Ik ga straks wel eens kijken, hoe 't er
rates
„Ga dan nu, Paul. Ik zal *t recept weg bren
ger. en ik zal er op wachten ook."
„Ja, Nica?"
h.Ja, waarom niet? Ik ben niet bung."
Ze lachte een droevig, klein lachje, ging de
kamer uit, nam haar hoed en mantel vau
den kapstok in de gang, waar zij, zooeven
bij 't thuiskomen, haar goed had gehangen
en verliet 't huis. Paul deed de deur achter
haar dicht.
„Ga je mee, zusje?" vroeg hij Gateau's uit
laling van zooeven, al weer vergeten.
„Niet vóór je me zegt, wat cr is met
Mama en met Nica.... en met jou?"
„Maar, jij komt zooeven van Mama af, dus
ben-jc heter' op de hoogte dan ik."
Ze haalde de schouders op en zei korzelig:
„Be zou toch wel eens willen weten, waarom
broers vreemde meisjes al dadelijk voor vol
aan zien en hun eigen zusters niet."
„Ik begrijp iieusch niet, wat je bedoelt."
„Dat doe je wel. Maarals je de puntjes
op de i wilt hebben, nu dan.... waarom
ben-je met Nica, die toch een vreemde is, ver
trouwelijker dan met mij?
Paul keek haar een oogenblik, half lachend,
half ernstig, aan; toen zei hij, luchthartiger
dan hij gewoonlijk sprak: „Omdat ik verliefd
op haar ben en met haar wil trouwen en dat
kan ik niet met mijn eigen zuster
„Wat zeg-je? Niet-waar? Ben-jij verliefd
op Monique Raveneau? Iloe kan dat nu? Men
moet toch iu zijn stand trouwen of zich ver
beteren."
„Lieve kind! Wat een wereld-wijsheid! Ik
kan wel merken, diat jij nooit verliefd bent
geweest."
,Nec, ik heb toevallig geen impresslonna-
bel jongmensch in de buurt, wien ik 't hoofd
ou hol lean maken
^Jammer genoeg!"
„Voor wie?" vroeg ze lachend.
„Laten wc maar zeggenvoor allebei!'
Weer lachte ze't was ook zoo gek...
om Paul zoo te hooren spreken en l was
hc-elcmaal zoo iets komieks, dat haar ernstige,
teruggetrokken, stille broer verliefd was cn
dat op Nica.
Ze wist zelve niet, of ze 't prettig of akelig
Yond. Ze hield heel veel van haar aangeno
men zusje, liet was een heel ander leven ge
worden. sedert zij in huis was. Vroeger was
ze altijd bang geweest, voor haar moeder,
voor de kindermeid, voor spoken, voor die
ven, voor spinnen, voor alles... maar Niva
had haar zoo'n heerlijk flink voorbeeld ge
geven.
Voor een verlegen, kleine natuur als de
here, was Nica, die geen vrees of onrust ken
de, een ideaal.
Zoo vaak, ja, altijd door, had Niq® haar
zwakte ondersteund, geschraagd, lerkt
door haar kracht.
Even ais zo 't Lallo, op hun vreeseiijke reis
en gedurende hun eersten winter in llolland,
had gedaan. Nica was als voorbestemd om
anderen tc sterken. Ze was ook zoo zeker van
ziclizelve. Volgens Paul's meening le zeker.
Waarom kon ze zioh nu niet, als een hul
peloos, zwalk, onberedeneerd meisje aan hem
overgeven?
Waarom zich niet door 'hem laten leiden?
Ze was le zelfstandig; ze kon niet passief
zijn; zij wiLde geheel haar leven zelf leven...
zich niet laten gaan. Ze beurde anderen op:
ze 'hielp anderen
Onwillekeurig hadden de broer en zuster
zldh> elk voor zich, in hun gedachten ver
diept en was do ongesteldheid hunner moe
der. waarover ze zich trouwens accn van bei
den angstig maakten, hun uit 't relieugen ge
gaan.
l'aul wis de eerste, die cr om dacht: „Nee,
maar 'l is le erg. Ik zit hier te suffen, in plaats
van ïrnar Mama te gaan olsdwon, i is
misschien beter, dal jij gaal. Wantochl
ja, 'l is waar, je beul geen kind ."ü'C'er, dus
zal ik 'l je maar zeggen. Mama cn ik zijn
nu juist niel heel vriendschappelijk van el
kander gegaan."
„Om Nica?" vroeg zijn zusier, met bak-
vischjes-nieuwsgierighcid.
Paul knikte toestemmend. „Ja, om Nica,
Arm kind, 'l zal nog heel wat voeten in de
aarde hebben, zoonis men t banaal noemt,
vóór zij met open armcu in dc familie op
genomen zal worden
„Papa en Mama zijn altijd heel goed voor
haar geweest," viel zijn zuster, verwijlend in.
„O! ja. zekerdat is juist t ergste. Ot
liever, dat verergert de zaak. Nica is te zeer
door dankbaarheid aan hen verbonden dan
dat ze ooit iets zo doen, waarmee ze hen
zou grieven. Je kent haar loyaal karakter...
„Maar ga nu naar Mama en stel haar ge
rust. Ik draag je Nica's belangen op. zusje."
Gevleid door het in haar gestelde vertrou
wen, lachte ze hem vriendelijk toe en zei ze,
intiem geheimzinnig:
„Ik zal er maar aan niemand iets van zeg
gen, hè?"
„Maar dat spreekt dan toch van zelf. Een
broer mag zoo iets wel aan zijn zuster ver
tellen, maar voor de rest heeft niemand er
mee noodig."
Wordt vervolgd.
