aanwezig; de in dc zaal geblevenen waren
wel mee opgestaan, maar hebben niet mee
„hoeh" geroepen.
Uit Berlijn wordt, naar aanleiding van 't
geen hier door Liebknecht wordt geconsta
teerd, aan de Frankforter Zeitung op
gemerkt, dat dit iets bewijst wat voor
hen, die eenige ondervinding in de politiek
hadden, geen geheim was: namelijk dat er
in de sociaal-democratie ook nu eene kleine
groep is, die *t niet eens is met de houding,
waartoe de sociaal-democratische fractie van
den rijksdag den 4en Augustus met alle teeen
vier stemmen heeft besloten. Voor de ver
schillende stroomingen in de sociaal-demo
cratie kan deze verhouding in de cijfers ook
nu nog als juist worden aangenomen.
Berlijn, 28 Oct (W. B.) In een artikel
aver de Duitsche mobilisatie zegt de Badische
lociaal-democraat Fendrich: Onze kinderen
en kleinkinderen zullon er nog van verhalen
hoe het, naar beweerd werd, ziellooze mecha
nisme van onze militaire macht slechts bleek
te zijn een stuk van die heilige regeling, die
Friedrioh Schiller eene hemelsdoohter noemt.
Men zag nu op de straten, wat er geworden
is van de millioenen en milliarden, die jaar
op jaar door de militaire wetsontwerpen van
de regeering geëischt worden. Hier ging ons
vleescli en bloed, goed gekleed, goed gelaarsd,
goed uitgerust. Ook #zij, die tegen het altijd
ontevreden militarisme menig scherp woord
Wadden laten vallen, danken nu God in stilte,
dat in den rijksdag ook tegen hun wil alles
is aangenomen. Want waar zouden wij an
ders nu zijn?
Londen, 28 Oct. (R.) Generaal Botha, die
Dinsdagmorgen Rustenburg verliet» kreeg
ree^s In den voormiddag voeling met de aan
hangers ran generaal Beyers.
Botha sloeg hen terug, vervolgde hen den
geheelen dag en maakte 80 krijgsgevangenen.
Verscheidene aanhangers van Beyers wer
den gewond.
Bij Botha's troepen was één gewonde. De
vervolging duurt voort.
Bloemfontein*, 28 Oct. (R.) De bevel
voerende officier in het Tempe-kamp heeft
de leden van dein daar aanwezigen ge-
twapenden troep toegesproken. Hij maakte
zich geheel los van de opstandsbeweging,
maar bood paspoorten aan voor de leden,
die naar huis mochten willen gaan in plaats
van tegen Duilsch Zuidwest-Afrika op te trek
ken. .Men bericht, dat slechts tier leden van
een commando van 1200 wenschten te worden
ontslagen van hunne verplichting.
De hier bedoelde officier is de majoor
Brand, een gewezen republikeinsche gene
raal, die in den loop van zijne rede mede
deelde, dat de opstand van Beyers en de Wet
doelde op de herroeping van het verdrag van
Vereeniging, waaronder Beyers en de Wet
beiden hunne handteekeningen hadden ge
zet. Hij zeide, dat het gerucht had geloopen,
dat majoor Brand een commando zou oproe
pen om de opgestane generaals te steunen;
maar een dergelijk plan was nooi/t bij hem op
gekomen. Hoe bitter het voor hem was de
wapenen op te nemen tegen zijn eigen volk,
hij beschouwde 't als zijn heiligen plicht de
regeering te steunen. Persoonlijk zou hij zijn
leven geven, als hij daardoor de onlusten, die
voor de deur stonden, kon verhoeden.
Londen, 28 Oct. (R.) Het bericht van
een nieuwen opstand in Zuid-Afrika verwekt
veel minder ontroering in Engeland dan men
had kunnen gelooven, daar over het algemeen
iedereen er van overtuigd is, dat, niettegen
staande de grootere bekendheid der leiders,
deze opstand even weinig succes zal hebben
als die van Maritz. Men koestert het absolute
vertrouwen, dat Botha en Smuts den toestand
beheerschen. De bladen zijn zelfs van mee
ling, dat de opstand het gelukkige gevolg zal
hebben, de aan de regeoring trouw blijvende
Boeren en Engelsdhen met de regeering te
vereenigen op een manier zonder voorbeeld.
tMaar heizij deze opstand geheel mislukt, zoo
als waarschijnlijk is, of niet, hij zal geen af
breuk doen aan de militaire macht van het
rijk, noch den wil tot wankelen brengen, om
den oorlog voort te zetten totdat de vijand
niet alleen in Europa, maar in de geheele
wereld overwonnen is.
Londen, 280cL(V. D.) De gouverneur-
generaal van het Yereenigd Zuid-Afrika
heeft den minister van koloniën van Enge
land medegedeeld, dat de regeering van het
Yereenigd Zuid-Afrika het volgende heeft ge
publiceerd:
liet gouvernement moet lot zijn diep leed
wezen aankondigen, dat op aanstichting van
enkele op den voorgrond tredende personen
een groot aantal personen in het nooden van
den Oranje Yrijstaat cn het westen van Trans
vaal zich hebben laten verleiden om een aan
slag te plegen tegen het gezag van het gou
vernement en een gewapenden opstand en
rebellie tegen het gouvernement hebben voor
bereid. Ofschoon reeds sedert eenigen tijd
het gouvernement kennis droeg van de voor
bereidingen tot dezen opstand, heeft de re
geering nog alle mogelijke maatregelen geno
men om bloedvergieten te vermijden en den
vrede te bewaren. Intusschen kwam het gou
vernement te welen, dat burgers en militai
ren van den Oranje Yrijstaat opgeroepen zijn
onder gezag van generaal Christiaan de Wet
en in West-Transvaal onder gezag van gene
raal Beijers. Gewrapcnde commando's opstan
delingen bestaan reeds. De stad Heilbron werd
bezet, de vertegenwoordigers van de regee
ring, die er zich in bevonden, werden gevan
gen genomen Te Reitz heeft men een trein
aangehouden en gewapende burgers van de
landweer ontwapend.
Onder deze omstandigheden is de taak van
de regeering duidelijk. Met sterke hand dient
zij m deze op te treden en alle noodzakelijke
maatregelen zijn dan ook genomen. Een zeer
groote meerderheid van burgers in het geheel
Verecnigd. Zuid-Afrika zijn volkomen loyaal
en werpen vol verontwaardiging het idee van
oproer Verre van zich. Wanneer zij de juiste
toedracht der zaak vernemen, zullen zij zon
der twijfel alle hulp aan het gouvernement
bicden om ne orle fe herstellen en zij zullen
zich angstvallig onthouden van het geven van
.eenige aanmoediging aan de opstandige be
weging. Alle loyale burgers van het Yeree-
pigd Zuid-Afrika moeten aldus protesteeren
tegen een dergelijke beweging. Het gouverne
ment zal alle hulp verleenen aan burgers, die
om de een of andere reden schuldig waren
aan OngdboorzoamheMi 2R hebben nivt te
vrcezen dat het gouvernement indien zij als
nog tot inkeer komen, eenigen maatregel te
gen hen zal ondernemen.
Berlijn. 28 Oct. (W. B.) Over een ge
sprek, dat de onderstaatssecretaris van het
Duitsche departement van bui tenia ndsche za
ken Zimimermann heeft gdhad met mr. P.
J. Troelslra over Nederland's onafhankelijk
heid en onschendbaarheid schrijft de Deut
sche Tageszeitung: De heer Zimmerman heeft
ihierbij niet alleen de opvatting van de Duit
sche regeering, maar die van het geheele
Duitsche volk uitgedrukt. Wij weten, dat de
Nederlandera enkel Nederlanders willen zijn,
niets andere. Geheel algezien daarvan leidt
ons ook eene zuiver egoïstische Duitsche
overweging tot de uitkomst, dat een zelfstan
dig, in ieder opzicht souverein en vrij Ne
derland voor het Duitsche rijk onder alle om
standigheden een betere buurman zal zijn,
dan een Nederland, dat men van Duitsche
zijde onder een druk plaatst of mocht willen
plaatsen
Berlijn, 28 Oct. (W. B.) De Nordd. Allg.
Zeitung brengt een uitvoerig artikel over
maximum-prijzen voor voedingsmiddelen,
waaruit men kan zien, dat aan het bepalen
vnn maximum-prijzen niet is gedacht om een
eventueelen noodtoestand af te wenden, maar
alleen om zich te beveiligen tegen alle moge
lijkheden. Het blad zegt Wij moeten ons bij
tijds er op inrichten, dat de oorlog zal duren
tot over dit oogstjaar heen. Wij moeten met
dat doel niet alleen juist tot aan den naasten
oogst rekenen, maar zorgen dat wij daarover
heen in het volgende jaar treden met dezelfde
voorraden, die wij voor het begin van dit
oogstjaar bezaten.
Taar Duitschland een overschot aan rogge
produceert, is het hoofdzakelijk er om te
doen te zorgen voor instandhouding van eene
tarwereserve. De hoeveelheid tarwemeel moet
daarom vermeerderd worden. Er moet meer
meel uit de tarwe vermalen worden. Yerder
moet onder het tarwebrood minstens 10 pet.
roggemeel gemengd worden. De roggevoeding
aan het vee moet worden verboden; ter ver
vanging moeten andere voedermiddelen goed-
kooper beschikbaar gesteld worden. De bran
derij uit rogge moet beperkt worden. Verder
moet door toevoeging van aardappelproduc
ten bij het roggebrood gezorgd worden, dat
de voorraad roggemeel langer zal reiken. Er
moefen talrijke aardappeldrogerijen ingericht
worden, waardoor ook een half millioen ton
nen aardappel vlokken en aardappelwalsmeel
beschikbaar worden.
Maximum-prijzen worden bepaald voor
rogge, tarwe, aardappelen en gerst, maar niet
voor haver. De vastgestelde maximum-prijzen
bedragent voor gerst 205 mark in de gerst
verbouwende, 210 mark in de gerst vervoede-
rende deelen van het rijk, voor rogge 220.
voor tarwe 260.50 mark per ton.
Tot besluit zegt de Nordd. Allg. Zeitung:
Om den toestand juist te beoordeelen. moet
men zich het volgende voor oogen houden
Wij hebben broodkoren genoeg om leger en
volk tot aan den volgenden oogst te voeden.
Wi] moeten echter met onze voorraden spaar
zaam omgaan, om met de noodige reserves in
het volgende oogstjaar te kunnen overgaan.
Wij zijn hef aan onze buiten strijdende broe
ders schuldig, dat wij maatregelen nemen,
opdat van de door hen op de slagvelden be
vochten voordeelen militair en politiek kunne
worden partij getrokken, zonder dat men be
hoeft om te zien naar de broodverzorging in
het vaderland. Wij willen onder alle om
standigheden in den oorlog kunnen volhar
den, tofdat wij ons de zekerheid van een duur-
zamen vrede bevochten hebben. De rijksregee-
ring weet, dat zij in dit willen eensgezind is
met de geheele bevolking Zij is overtuigd, dat
deze bereid zal zijn alle maatregelen, die dit
doel vordert, te verstaan en te bevorderen.
Londen, 28 Oct. (R.) De dagbladen be
groeten met instemming het besluit van de
regeeringen ran Noorwegen en Denemarken,
om de verzending van graan te verbieden van
de haven van aankomst naar eenige andere
aan zee gelegen haven. Daardoor wordt het
gevaar ontgaan, dol de lading op een Dudtsch
schip wordt overgeladen,
tooid, eene oproeping geriaht om gezamenlijk
te toonen, dat zij de onoverwinnelijke mo-
reele kracht van het Duitsche volk hoog
schatten, van dank vervuld zijn voor de in
Duitschland genoten opleiding tot welen-
schanpelijke tucht en cultuur cn bovenal
eerbied koesteren., voor de Duitsch-ctlhische
wereldbeschouwing, dc Duitsche manhaftig
heid en vaderlandsliefde en de stellige ge
zindheid om belangeloos te strijden voor de
hoogste cultuurgoederen der wereld.
Duitschland.
M n c h e n, 2 8 O c t. (W. B.) Prinses Adel-
gundc van Beieren, hertogin van Modena, is
heden namiddag om 6.15 gestorven.
(Prinses Adelgunde, eene tante van den ko
ning van Beieren, was den 19en Maart 1823
geboren en sedert 20 November 1875 weduwe
vai Frans, aartshertog van Oostenrijk Este,
hertog van Modena).
Engeland.
Londen, 28 Oct. (R.) Het overlijden
word* bericht ran prins Maurits ran Batten-
berg, een broeder van de koningin ran Span
je en neef van den koning van Engeland.
(Prins Maurits van Battenberg was het jong
ste (kind uit het huwelijk van prins Hendrik
van Battenberg met prinses Beatrice ran
Groot-Brittannië en Ierland, de jongste doch
ter ran koningin Victoria; hij was geboren
den 3en October 1891 en was in dienst bij
het Engelsche leger.)
Oosten rij k-Hongarij e.
We enen, 28 Oct. (Corr.-buieau.) Iu het
hoogvcnraadsproces is heden het vonnis ge
veld. De beklaagden Danil Ilio, Veljko Cu-
brilotic, Ncdo Kerotic, Misko Jovanotic en
Iskov Milotic zijn tot den dood door ophan
ging veroordeeld. Tot tuchthuisstraf zijn ver
oordeeld: MItar Karovic levenslang, Gabrilo
Prmzip, Nedjelko Gabrinovic en Trifko Gra-
bez 20 jaren, Vaso Cubrilovic 16 jaren, Cu-
Jfctko Popotic 13 jaren. Ivo Kenejeevic en
Lazax Gjukic 10 jaren, Gvljan Stjepanovic 7
jaren, Branko Zagovac en Mrako Pereu 3 ja
ren. De overigen zijn vrijgesproken.
Verspreide Berichten.
Koning Albert en het Belgische
l'e g e r.
Sedert de Belgische Regeering te HÉkvre is
gevestigd, wordt door het .Ministerie van Oor
log driemaal per week een blad uitgegeven,
„Le Courtier de l'Année", een soldatencou-
ran/t in de Fransehe en Vlaamsche taal. Elke
compagnie, escadron en batterij ontvangt ge
regeld tien exemplaren.
In het nummer ran 20 October wordt een
veridating van Koning Albert gepubliceerd,
waarin hij herinnert aan de gebeurtenissen
van de laatste maanden en aan de woorden
van den minister-president op 4 Augustus in
het Parlement gesproken: „België kan over
wonnen worden, maar nimmer onderworpen"
Alsdan zegt koning .Albert
„Officieren, onderofficieren en soldaten, gij
hebt gedurende twee maanden met voorbeel-
digen moed en zeldzame volharding gestre
den. Todh vermocht gij de invasie niet te stui
ten. Maar België is niet onderworpen en het
Belgische leger niet vernietigd. Dank zij den
verstandigen maatregel betreffende den te
rugtocht uit Antwerpen, zijn belangrijke strijd
krachten intact gebleven. Door aanvulling
met recruten e:i vrijwilligers kan het veldle
ger weer voltallig op sterkte gebracht wor
den, zoodat het den strijd kan voortzetten
aan de zijde van de Fransclie en Engelsche
legers.
Te zamen zullen de lxxnld genoot en voet
voor voet den vijand terugdringen, die den
oorlo? heeft voorbereid en tegen ons gewel
dige strijdmiddelen in actie heeft gebracht.
Soldaten! Onze steden zijn verbrand, onze
velden verwoest, onze huizen vernield. De
rouw in ons geliefd vaderland is algemeen.
Maar nog gruwelijker rampen zullen onze
landgenoolen treffen, als gij hen niet bevrijdt
ran den indringer. Dit is gebiedende plicht
voor u.
Eens, na een nederlaag, zeide een groote
koning van Frankrijk: .Alles is verloren, be
halve de eer!" Gij hebt uw ongelukkig vader
land bedekt met roem. Thans moet dal vader
land weder worden opgericht. Soldaten, voor
u is meer te winnen dan roem alleen: gij
kunt uw vaderland bevrijden, met de hulp
van onze dappere bondgenooten".
De strijd in België.
Ashmead Bartiett, de correspondent van de
Daily Tclegrapöi, seinde Dinsdag (luidens een
telegram4*aan de N. R. Gt. uit Londen), uit
België
De linie dor bondgenooten tusschen Nieuw-
poort en Dixmu-iden heeft gedurende de drie
laatste dagen een hevigen druk moeten weer
staan, doch niets in den toestand rechtvaar
digt het pessimisme, dat in sommige kringen
aan den dag is gelegd. De Duitschers hebben
langs dit gedeelte van het front een overstel
pende kracht ontwikkeld en zijn er toch tot
op dit oogenblik niet in geslaagd de gekana
liseerde Yser te forceeren.
Na de mislukking van den aanval op Dix-
muiden zochten zij een anderen weg over de
rivier. Tegenover Pervyse konden zij eenige
'infamOerie-afdeelingen met eein pontonbrug
overzetten, doch deze troepen werden den
volgenden morgen door de Belgische artille
rie teruggedreven en de brug werd vernield.
De Duitschers hadden zware verliezen door
dat vele manschappen verdronken, terwijl
een aantal hunner zich overgaf.
Vrijdag en Zaterdag werden deze pogingen
om de Yser over te komen hernieuwd, maar
verder naar het noorden, dichter bdj Nieuw-
poort, tusschen de gehuchten Ramscappelle
en Mannekersvere. Nieuwpoort werd hevig ge
bombardeerd. De granaten vernielden een
groot aantal huizen en doodden rale bur
gers. De Franschen, die, gedekt door het vuur
van de oorlogsschepen, van de stad uit langs
de kust voorwaarts drongen, maakten uitste
kende vorderingen.
Ongelukkigerwijs begon dc steeds toene
mende druk op de Belgische troepen zich te
doen gelden; dagen en nachten hadden deze
moedige solaten onder een schrikkelijk artil
lerie-vuur en herhaalde aanvallen ran de vij
andelijke infanterie in de loopgraven gestaan.
De Duitschers staken met een aanzienlijke
macht de Yser over.
Zondag en Maandag stelde de vijand wan
hopige pogingen in het werk -om zijn succes
voort te zetten, doch zonder een el verder le
komen. Op verschillende oogenblikken gedu
rende deze kritieke dagen zag het er uit. als
of de bondgenooten terug moesten trekken en
de Yser-linie opgeven. De strijd langs het
geheele front is zeer hevig geweest en de ver
liezen zijn zeer gnoot. Maandagmiddag echter
namen de gebeurtenissen een veel gunstiger
loop. De Duitschers waren niet in staat hun
vorderingen voort te zetten en er wordt ge
zegd. dat zaj weer over de Yser zijn terugge
dreven. Verwoede aanvallen. Zondagavond op
het centrum bij Pervyse ondernomen, mis
lukten eveneens.
Een Duitsch regiment slaagde er in door de
Belgische troepen voor Dixinuiden te komen
en dc stad binnen te dringen. Ilier werden
zij in gesloten formatie door de machinege
weren verrast en vernietigd.
Zeer groote aantallen gevangenen zijn in
handen van de bondgenooten gevallen. Vele
■groepen ran Duitschers hebben zich vrijwil
lig overgegeven.
Tot op dit oogenblik is de toestand onver
anderd gebleven. Het Belgische leger is nog
vol strijdlust. De Fransehe troepen houden
zich bewonderenswaardig. Men is nog niet
buiten gevaar, doch een algemeen gevoelen
van .optimisme heeft heden langs het geheele
front de overhand.
Uit de beschrijvingen die de Engelsche bla
den geven van de hevige bajonetaanvallen en
andere episoden uit de gevechten aan de Yser,
blijkt ten duidelijkste, hoe moorddadig dc
strijd der laatste dagen geweest is.
Aan de Yser werd gedurende den geheelen
nacht doorgestreden, soms op korten afstand
naderden <lè vijanden elkander. De Duit
schers, die tot eiken prijs dien nacht de Yser
moesten overtrekken, vochten met den moed
dei- wanhoop, doch telkenmale als zij over de
rivier waren, drong het hevig vuur der geal-
iineerden hen terug.
De weg van Brugge naar Nieuwpoort splitst
xich even voor St. Pierre-Cepelle en gaat op
twee punten over de Yaer.
Langs deze wegen kwamen de Duitschers,
en tegelijk werd Dlownuiden aangevallen.
De artillerie speelde slechts een onbelang
rijke rol in het gevecht, dat veeleer door mi
trailleurs, en met de sabel en revolver beslist
werd. Aanvankelijk was de Duitsche storm
aanval niet te stuiten, over honderden lijken
hunner kamera-den stormden de Duitschers
op de bruggen af. Toen zij de Belgische loop
graven naderden, streed men verder met ba
jonetten, revolvers en zelfs geweerkolven.
Een groote Belg, die uit Britsch-Columbia
was overgekomen ra or den oorlog, velde
Duitscher op Duitscher met zijn geweerkolf
neer, totdat een kogel hem trof.
Zoo slaagden 5000 Duitschers er in over
de brug te komen bijna geen enkele
hunner keerde terug.
De aanval <p Dixmuiden door een Duit
sche macht van 2000 man, werd afgeslagen
door Belgische infanterie en cavalerie, die
hen ln een gevecht van man tegen man in
het kanaal drongen. Toen slaagden 3000 Duit
schers erin Dixmuiden te bezetten, doch een
(herig artillerievuur noodzaakte hen terug te
trekken.
Toen de Zondagmorgen aanbrak, was Dix
muiden een kerkhof.
Bij Nieuwpoort lagen de vijandelijke loop
graven slechts vijftig meter van elkaar. Ge
durende -den nacht deden de Duitschers niet
minder dan acht bajonetaanvallen, die alle
afstuitten op het mitrailleursvuur der Belgen.
De zware Duitsche verliezen zijn zoo
zeggen de bladen van des te tragischer
aard. waar zij bijna uitsluitend jonge knapen
gelden.
In de laatste gevechten vielen veel jongens
van 16 en 17 jaar, schooljongens, die met de
laatste reserve naar België zijn gezonden. Te
Furnes vertelden Engelsche verpleegsters van
dergelijke kinderen, idie men moeilijk als
„vijanden" kan aanmerken. Een hunner ver
klaarde gelukkig te zijn or met een voet-
wond, die hem zijn leven lang zou doen hin
ken, afgekomen te zijn.
Oml-rcnt de gevechten bij Rijssel vertellen
de bladen, dat daar wel de meest kortstondi
ge overwinning der Duitschers plaats had;
zij hadden niet gerekend op de Britsohe re
serves, de Sikhs en de Ghurkas, -die in een
geweldigen storm de Duitschers terugdron
gen, en lang achtervolgden.
De autoriteiten te Duinkerken stelden den
Belgen en Engclschen het kerkhof ter be
schikking, tot het begraven hunner gevalle
nen.
Uit Brussel.
Aan een particulier schrijven uit Brussel
ontleent het N. v. d D. het volgende:
De coupons dc-r Nederiandsche schuldbe
kentenissen werden betaald op het consulaat.
Kaas is er in overvloed, prijs 1.50 fres. ad
1.75 fres. per pond. Boter is afgeslagen van
2 fres. op 1.65 fres. Brood is 2 cent duurder
geworden. Aardappelen kosten 12 ad 13 fres.
per 100 K.G., dit is iets duurder dan in gewo
ne tijden.
Yleesch gewone prijs. Melk wordt weer
aangevoerd. De toestand is zeer rustig.
Emile Reymond gesneuveld.
Emile Reymond, lid ran den Franschen
Senaat, is te Toul overleden ten gevolge van
ernstige verwondingen, die hem waren toe
gebracht tijdens een verkenningstocht met
een vliegtuig. B-ij het vliegen boven de rij-
andelijtke stellingen werd hij door een ge
weerkogel getroffen. Hij slaagde er nog in
te dalen tusschen de Fransehe en Duitsche
stellingen Na een herig gevecht slaagden de
Fransehe troepen er in den gewonde buiten
het vuur te brengen. Hij werd vervoerd naar
het hospitaal te Toul, waar hij met inspan
ning van zijn laatste krachten nog een om
standig rapport gaf omtrent zijn verkéhnings-
toebt.
De Fransehe bevelhebber bracht den ster
vende een bedoek en bracht hem het ridder
kruis van het Legioen ran Eer. Kort daarop
Is hij aan zijn wonden bezweken.
De president van de republiek heeft een
telegram van rouwbeklag aan de weduwe ge
zonden, waarin o.a. gezegd wordt, dat het
door hem gegeven bewijs van moed een eer
is voor het parlement en voor Frankrijk.
Emile Reymond, in 1865 te Tanbes gebo
ren, volbracht zijn studies aan de medische
faculteit te Parijs en werd na zijn promotie
tot doctor in de geneeskunde medewerker
van professor Terrier en medewerker aan
diens kliniek. Hij maakte naam door de pu
blicatie van belangrijke werken over chirur
gie. In 1905 wend hij tot senator gekozen cn
in 1912 herkozen. Tevoren had hij zich reeds
toegelegd op de aviatiek. Na in het parle
ment met aandrang te hebben gepleit voor
•de belangen ran de vliegkunst, waaraan hij
een groote toekomst voorspelde, begon hij
zich op het vliegen toe te leggen met het ge
volg, dat hij iin 1910 zijn brevet behaalde.
Verscheidene belangrijke vliegtochten heeft
hij boven Frankrijk gemaakt, hij maakte zelfs
hij zijn verkiezingscampagne gebruik van zijn
vliegtuig om verschillende plaatsen te bezoe
ken. In 1912 werd hij geplaatst aan het hoofd
van de nationale commissie voor de militaire
aviatiek aan wier arbeid het te danken is,
dat het leger van vliegtuigen werd voorzien
en het nieuwe wapen goed georganiseerd
werd. In het begin van dit jaar hield hij in
den Senaat nog een interpellatie, waarin bij
waarschuwde tegen de groote vorderingen van
de Duitsche militaire aviatiek, welke de Fran
sehe dreigde te overvleugelen. Niet enkel in
den Senaat, maar in het heele land was hij,
ook door zijn voorl>eeld. de kampioen voor
de militaire vliegkunst.
Geopende graven.
Alen schrijft uit Eysden aan De Tijd:
Herinnert men zich, dat in ihet begin van
Augustus dc mannelijke bewoners van Bel-
gisch-LTmburgsdhe grensplaatsen werden
meegevoerd door de Duitschers naar onbe
kende bestemming? liet was in de dagen, dat
jaoht werd gemaakt op de burgers, als in de
revolutiedagen op de Jacobijncn. En zoo wer
den honderdtallen vreedzame burgers wegge
dreven, zon-der het minste onderzoek, óf er
inderdaad door de burgers geschoten was, en
zoo ja, óf de schutters zich onder de .gear
resteerde gijzelaars bevonden. Dat alle Visé-
n3ars niet naar een der interneeringskam-
pen werden overgebraioht, doch onderweg
vóór Aubel reeds, waren gefusilleerd of op
andere wijze wTaren uit den weg geruimd,
stond vrijwel vast. Zoo wijst langs den rijks
weg onder Bernaeu een kruisje de plaats aan,
waar saven burger» door de Duitschers zijn
begraven. Od het (krulsken, gemaakt van hou
ten van een raam. staat te lezen: ,,flier iicgei
7 Einwohner von Berncau". Employés vaq
den Belgischen spoorweg le Yisé liebben dil
graf geopend met toestemming en in tegen
woordigheid van de Duitschers. Vijf der lij.
ken werden herkend; ihet waren allen i.iwo
ners van Yisé, spoorwegbeambten van den
Etat Beige. Deze mannen waren door do
Duitschers afgemaakt met dc bajonet; een
hunner had nog een stuk van de bajonet in
het lichaam. Zelfs de Duitschers, die thans ir
en om Visé zijn, spreken hun groote afkeuring
uit over het ongehoorde optreden der troe
pen, die in het begin van den oorlog op der
rechteroever zoo vreeselijk hebben huisge
houden. Daar de spoormanncn vermoeden
dat nog meerdere hunner collega's door dé
Duitschers zijn afgemaakt, hebben zg. nog eer.
tweed© graf opgegraven, vlak bij het eerste
graf gelegen. Daar lagen niet minder dan eli
lijken in den grond; de meeste van personeel
van het station Visé. De namen der herken
den zijn den consul van België te Maastricht
medegedeeld. De lijken zijm, indien onïe in
lichtingen juist zijn, opnieuw begraven nabil
het kapelletje van Loretto tc Visé.
Uit Antwerpen.
Maandagmiddag is te Antwerpen een pro
clamatie in drie talen aangeplakt, waarin de
opperbevelhebber ran Antwerpen de Duitsche
soldaten met strenge straffen bedreigt, hi
dden zij zich vergrijpen aan goederen ran de
Antwerpsche bevolking. Goederen mogen al-
leen worden «erequireerd op schriftelijk be
vel ran den opperbevelhebber Duitsdhe sol
dJaiten moeten met contant geld de benoodigé
heden yoor persoonlijk gebruik koopen. Dez<
proclamatie heeft een zeer goeden indruk op
de bevolking gemaakt.
Oorlogsschatting van Bilseri.
De N. R. Ct. leest in Antwerpsche Tijdin
gen:
Aan de Belgisch-Limburgsche gemeent\
Bilsen is eene oorlogsschatting opgelegd vfci^
100.000 fr. in klinkende munt. Deze son:
moet betaald worden omdat, volgens de Duit
sche overheid, op den dag dat een Belgische
patrouille de tramlijn onklaar maakte, doo:
burgers geschoten werd.
Dc Bilscnaars loochenen zulks; geen erike)
der burgers heeft geschoten, maar wel uhla
nen
De heer dr. Jan van Best, lid der Tweedi
Kamer van Nederland, die zwager is va
den heer Gielen, van Bilsen, heeflt over hé
feit een onderzoek gedaan, en heeft getuigei
genoeg gevonden om de onschuld der burgen
van Bilsen te bewijzen. Genoemd kamerlid za'.
nu den commandant van Luik trachten te
overtuigen, dat de geëischte eorl ogsbelasl in
onrechtvaardig is, daar het ras/t staat dk/
de burgers niet geschoten hebben.
Een heldin.
Dezer dagen kwam bij „de groote vlucht''
In een onzer grensplaatsen ook een groepje
kinderen binnen. Het oudste ervan, een
knaap van een jaar of dertien, droeg zorg
zaam een pakje tusschen de plooien van zijn
blouse; hij hield het teeder vast en sloeg ei*
beschermend de handen omheen. Wat was
het, dat hij bewaarde als een schat? Een
gered huisdier wellicht?
Toen men hem opnam: onder gastvrij dak.
en hij zijn schatten toonen moest, kwam er
te voorschijn een kindje ran drie dagen.
Door alle ellende heen, door kou en gevaar,
had hij het veilig gebracht naar Nederland.
En hij vertelde: Vader was aan het front en
moeder, te bed, zag den dood komen. Toen
had ze haar oudste gezegd: Neem mee en
vlucht! En zoo had ze haar kinderen zien
gaan, de oudste en de jongeren, en ook het
allerjongste, en zij wist niet wat er van hen
worden zou, maar aan den knaap van der
tien jaar had ze hen toevertrouwdIle
kindje leeft en maakt het goed.
Ds. Vermeer te 's Gravenhage deelde het
verhaal Zondag mee. in zijn prediking in de
Willemskerk. Terecht sprak hij van die moe
der als een heldin (Ncd.^
Van een Belgisch held.
Men schrijft aan dc Nieuwe Gt:
Een Oberlcutnant, een flinke vent, ver
telde, het was bij Waehlcm, daar trokken v.
voorwaarts en hadden tegenover ons c m
troepje van ongeveer 50 Belgen. Wij v,.
niet heel veel sterker toen, déar, waar we
positie hadden genomen. Na over em weer
vuurgevecht slinkt allengs de vijandelijke
macht en wij krijgen versterking. Na go
ruimen tijd vecktens zien wij bij (het met i>C'
hoedzaamkeid voortwaarts gaan niets weer
van den vijand dan eenige manschappen. Ze
houden dapper stand en berokkenen ons ;>f
breuk, zich voor hun personen traclik i
le dekken achter struikgewas als anderszins
Onder die enkele mannen bevindt zich een
jong onderofficier van circa 20 jaar, een
jong, vlug kereltje. Hij voert zijn troepje
aan met groote onverschrokkenheid en doods
verachting. Ten slotte zien wij s&echts hem
alleen meer. De anderen, zijn kameraden, zijn
gevallen. Met leeuwenmoed tracht hij zich
bij ons door te slaan; telkens zie ik weer oven
den jongen onderofficier, mi van achter een
schuur, dan van achter een hooimijt te voor
schijn tredende en zich als zoodanig, zij het
slechts voor een oogenblik, blootgevende. Een
mijner manschappen vraagt mij: Ilerr
Leutnant. darf ich schicssen (ik luid n.l. de
strenge order gegeven om te trachten den
jongen man te sparen) darf ich «ohiessen?
Neiai, wir schiessen den Held nicht. Ik neem
zelf een geweer en schiet toen hij zióh wéël
vertoont, den jongen, op een paar meter af
stand langp sijm ooren, ik durf te zeg^ep
altijd zeker van mijn schot te zijn en vreesde
dus ook niet, zulks te doen zonder den onder
officier kwaad te berokkenen. Dit schot heeft
tengevolge, dat wij hem een korten tijd niet
weer zien verschijnen. Met omzichtigheid
gaat het voorwaarts. Na eenigen tijd: daar
komt wederom mein jünger Ünteroffizir. Dc
ruk het geweer uit de handen van een Jap-
maat, die hem wil neerleggen nein der Heïd
wird nicht geschossen. Eenigen tijld daar
na raken wij min of meer verspreid. Aiü
Ende wird der arme Kerl getötef Hier, (ztijó
sprak de Oberleut, tot mij) ist das was icfr
in seinem Taschenbuch gefundem babe Hli
reikt mdj toen een papiertje (een rapport}^)
over dat nu in mijn bezit is en d'at £k Üflfr
de familie!? wil doen geworden. Ik eéti niét
rusten voor en aleer deze meer dan pracht*
volle zoo hoog verdiende lof Wj de afrmfc
ouders of familiebetrekkingen in bezit ta
zijn ingekomen. A
