Dinsdag 17 November 1914.
N° 120
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Faiiiiiiè nenuaerd.
13-" Jaargang.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortl.ftO,
Idem franco per post 1.50*
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummers <>.03.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTREfHTSCH ESTRAAT 1.
intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsO.SA.
Elko regel meer «O.IO
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijf bostaan zeer voordoolige bopalingcn
tot het herhaald advortoeron in dit Blad, bij abonnement,
Eene circulaire, bovattonde do voorwaardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. „D E EEMLAN
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort,
Brengt ter kennia van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat het door den Directeur van
's Rijks directe belastingen, enz. te Uüccht
executoir verklaard kohier no. 11 van de Per-
soneele Belasting, over het dienstjaar 1914, aan
den Ontvanger van 's Rijks d.rec.e be.astingen
alhier is ter hand gesteld, aan wien ieder ver
plicht is zijnen aanslag op den bij de wet be
paalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke
plaatsen aangeplakt te Amersfoort, den 16. No
vember 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RAND WD CK
I UtiltdlC O w. Wil.
De strijd cm de heerschappij
over de Zwarte z.e.
In de oproeping van ueii ooau tot bevrij
ding van ue Dkraina, die gisteren door ons
werd besproken, wordt scherp en üuidelijk
het doel, dat üoor Kuslana wordt nageslroelu
in den wereldstrijd, uie goeaueeis uoor zijn
toedoen is ontbrand, aangeuutu in ue woor
den: „Deze idee (liet Pamiiosüowitismej heeft
reeds de ükrama als een onaihanxelijKc staat
vernietigd, Polen verpletterd, 'lurktje ver
zwakt en in de laatste jaren hare netten zells
op Oostearijk-Hongarijc geworpen. Ons tus-
schen twee rijken verueeld voik moest Rus
land er toe dienen om het czarisme de be-
heerscliing van oe zeestraten en van de stad
Konstantinopel te doen krijgen, waarheen dc
weg naar het recept van ae Russische diplo
matie over Weenen gaat."
Inderdaad zal de belieersching van de zee
straten, de Dardancllen en den Bosporus, de
kroon zetten op een arbeid, die geourende
meer dan twee eeuwen een onderwerp van
de Russische bemoeiingen is geweest, lot na
genoeg aan het einde van de 17 e eeuw was
het geheele kustland van de Zwarte zee
Turksch gebied. Azow, de aan den Don ge
legen stad op 13 K.M. afstand van dc uilmon
ding van die rivier in de zee Yan Azow, was
in 1471 door de Turken veroverd en versterkt.
Deze stad was lang een voorwerp van strijd
tusschen de Turken en de Donsche kozakken,
in wier bezit zij was van 1637 tot 1643. In 1690
veroverde czaar Peter de groote de stad, Mau.
in 1711 had hij het ongeluk met een klein
leger door de 'lurken omsingeld en gevangen
genomen te worden. Door omkooping van den
grootvizier Mohammed Baltadji gelukte 'l hem
zich uit de gevangenschap te bevrijden, maar
bij het vredesverdrag, dat hij moest onderlec-
kenen, kwam Azow weer in Turksch bezit. Id
het vierde decennium van dc 13e eeuw werd
eene nieuwe aanleiding gevonden om Azow
weder te veroveren en ook de Turkschc ves
ting Cholin, aan de Dnjestr, te bezetten. Tege
lijk drongen Russische troepen ook voor liet
eerst in de Krim, waar destijds een slechts
half aan Turkije onderworpen khan heerschtc.
In den vrede van Belgrado (1739) behield Rus
land echter alleen Azow, waardoor de toe
stand hersteld werd, die van 1696 lot 1711 had
bestaan.
Dertig jaren later kwam het onder Catlia-
rina II tot een nieuwen Russisch-Turkschcn
oorlog. In 1768 brak de strijd uit. Rusland
vernielde bij Tschesme de geheele Turksche
vloot, die geheel werd overrompeld, en drong
daarna door in de Krim. De oorlog werd van
beide zijden zonder grooten nadruk gevoerd;
in 1772 werden in Bukarest onderhandelingen
over den vrede geopend, die lang sleepende
werden gehouden. In 1774 eerst eindigden deze
onderhandelingen met het vredes\crdrag van
Kulsjuk Kainardje. Rusland behield van hel
bezette gebied Taganrog, Jenikale, Kertsch en
Kinburn, zoodat de Azowsche zee eene Rus
sische zee werd en de noordwestkust van dc
Zwarte zee onder Russische controle kwam.
Van meer gewicht nog was de erkenning der
onafhankelijkheid van het khanaat van de
Krim, die aan Turkije werd afgedwongen. Kei
zerin Cathariua liet den khan niet lang in hel
onzekere over de werkelijke beteekenis van
deze ojiafhankelijkverklaring; reeds na negen
jaren lijfde zij zijn gebied bij Rusland in, waar
tegen Turkije niet anders dan door diploma
tieke nota's zich kon verzetten.
In 17S3 deed de koning van Georgië afstand
van den troon en vertrouwde zijn riik toe aan
de Russische czarina. Vier jaren later brak
er weder een oorlog uit tusschen Rusland en
Turkije, die eindigde met den vrede van Jassy
in 1792, waarin de Porte aan Rusland hel
laatste overschot van hare bezittingen aan den
noordelijken over der Zwarte zee afstond, hel
land tusschen Dnjestr en Bug.
Gedurende de 19e eeuw werd hel werk
voortgezet, waaraan Rusland de gansche 18e
eeuw door had gearbeid. In 1812 stelde de
vrede van Bukarest de Pruth als grens vast en
leverde aan de Russen Bessarabië uil, dat zij
eerst tot 1856 en daarna weer sedert 1878 be
zaten. In de 22 jaren, die daartusschen liggen,
behoorde Bessarabië aan Rumeniè, dat hel
na het Berlijnsche congres weer aan de Rus
sen moest afstaan en als magere schadever
goeding daarvoor de Dobroedsja kreeg.
Den 14en September 1829 leverde de vrede
van Adrianopel gewichtige dcelen der Trans-
kaukazische bezittingen van Turkije (Anava
en Achalzich) uit aan Rusland, dat hier tege
lijk zijn gebied op kosten van Perziè uitbreid
de. De Donauvorslendommen, als welker be
schermheer Rusland was opgetreden, werden
bijna geheel onafhankelijk.
Bij den Parijsehen vrede in 1S5G moest Rus
land een gedeelte van Bessarabië afstaan, dal
echter niet aan Turkije, maar aan de Donau
vorslendommen werd toegekend. De Zware
zee werd geneutraliseerd; Rusland verbond
zich daarin geene oorlogsvloot meer te on
derhouden, van welke verbintenis hel zich ir
het oorlogsjaar 1870 ontsloeg.
De besluiten van het Berlijnsche congres
maakten Rumeniè onafhankelijk en Bulga
rije tot een zelfstandigen slaat, waarmee alle
gezag verviel over de westelijke kust van de
Zwarte zee, voor zoover zij niet rechtstreeks
aan hel gezag van dc Porte onderworpen was.
Rusland verwierf oostelijk van dc Zwarte zee
de landstreken van Kars, Ardahan en Balocm
waarmee de sleutels naar Groot-Armenië
waren uitgeleverd.
En thans haalt Rusland uil tot den laalslcn
slag tegen Turkije; het cischl de volle heer
schappij over de Zwarte zee en de vrije vaart
door de zeestraten voor zich op. Om dat doei tc
bereiken, heeft het aau Turkije den oorlog
verklaard en van zijn kant heeft Turkije den
strijd, dien het heeft te voeren en waarbij het
gaat om zijn bestaan, tot een heiligen oorlog
verklaard.
De oorlog.
Berlijn, 16 Nov. (W. B.) Officieel be
richt van het opperste legerbestuur uit het
groote hoofdkwartier van heden voormiddag.
Op het weslclij'ke oorlogstooneel was giste
ren de werkzaamheid yan de beide partijen
tengevolge van de heerschende storm, verge
zeld gaande van sneeuwjacht, slechts gering.
In Vlaanderen gingen onze aanvallen lang
zaam vooruit. In het Argonnerwoud behaal
den wij echter cenige groote voordeden.
Londen, 1 6 N o v. (R.) Communiqué van
3 uur namiddags.
Door nieuwe inundation is hel overstroom
de terrein uitgebreid tot 5 Kilometer ten noor
den van Bixselioote. Dc pogingen van dc
Duilschers om het kanaal over te gaan tus
schen Dixrauïden en Bixschootc zijn terugge
slagen. Een Duilsoh regiment is daarbij ge
heel vernietigd.
Communiqué van elf uur des avonds.
De toestand is onveranderd.
Berlijn, 16 Nov. (\Y. B.) Oiiicieol be
richt van het opperste legerbestuur uit het
groote hoofdkwartier van heden voormiddag.
De gevechten in het oosten duren voort.
Gisteren wierpen onze in Oost-Pruisen strij
dende troepen den vijand in dc streek ten
zuiden van Slallujjónen terug. De uit \Yesl-
P ruisen op ere erende troepen weerden bij Sol-
dau met succes den opmarsch van Russische
strijdkrachten af en wierpen aan den rech
teroever van de YVcichscl optrekkende sterke
Russische strijdmacht in een zegevierend ge
vecht bij Lipno op Plock terug. In deze ge
vechten zijn tol gisteren 5960 gevangenen ge
maakt en tien machinegeweren genomen.
In de sedert eenige da^en tot voortzetting
van het succes bij Wlodawec gevoelde ge
vechten viel de beslissing. Vciticheiclene le-
gerxorusen, die tegen ons waren uitgezonden,
Aerden tot voorbij Kulno terug geworpen; zij
verloren volgens dc tot dusver verzamelde
gegevens 23,660 man aan gevangenen» min
stens 70 m a oliinc geweren en een nog niet vast
staand getal kanonnen,
\V e c n e n, 16 Nov. (W. B.) Op het noor
delijk oorlogstooneel begonnen zich gisteren
op sommige plaatsen van ons front gevechten
te ontwikkelen.
Namens aen chef van den gcncralcn staf,
Generaal-majoor von Höfer.
Petersburg, 16 Nov. (Telegraafagent-
schap). Communiqué van den grooten gene-
ralen staf.
Na de gevechten in October op de wegen
yan Warschau en Iwangorod, die door dc
overwinning onzer wapenen werden be
kroond, begon de vijand den terugtocht naar
zijne grens. Hij vernielde daarbij de spoor
wegen en gewone wegen, zonder iets te spa
ren. Langs de spoorwegen lieten de Duilschers
dc stations en hunne nevengebouwen in vlam
men opgaanzij vernielden alle watertorens,
waterleidingen en wissels. Op sommige pun
ten blies de vijand dc sporen op op hunne
aanlasschingspunlen, zoodat voor het her
stellen van den ontredderden weg nieuwe spo
ren moesten worden gelegd. De Duilschers
lieten alle bruggen en waterleidingen, zelfs
de kleinsten, springen op zoodanige wijze, dat
herstelling onmogelijk was, zoodat vernieu
wing noodzakelijk was. Op de wegen werden
alle bruggen vernield, de baan zelf doorge
graven of door mijnen, die men liet springen,
zigzagsgewijze opgeblazen. De vijand velde
de telegraafpalen neer, vernielde de isolato
ren en sneed de draden bij elke aanhechting
stuk.
Deze feilen belemmerden zeer onze vervol
ging op den linkeroever van dc Weichscl. De
vijand kon daardoor gaandeweg ontkomen
uil het gebied, waar onze slagen hen konden
tréffen, en zijn eigen gebied naderen. Na
deze taak te hebben volbracht, trokken de
Duitschers partij van hun groot net van
spoorwegen om hunne troepen snel naar het
noorden te vervoeren met het doel belang
rijke strijdkrachten samen te hekken tegen
onzen linkervleugel. Deze samentrekking van
dc Duitschers in eene nieuwe streek werd. ge
dekt door eene sterke cavallerie, die van het
Duitsche front in het westen was aangevoerd
en gedeeltelijk versterkt was door Oostenrijk-
schc cavallerie.
Omstreeks half November kwam eene Duit
sche aanvatebeweging aan den dag op eene
plek tusschen de Weichsel en de Warfhczij
had tot resultaat gevechten, die zich thans
ontwikkelen op het front Plolsk—Lenlsjitsa—
Oeneiow.
In Oost-Pruisen trachtte de vijand bij Stal-
lupönen en bij Possessern door afzonderlijke
afdeelingen het offensief te beginnen; toen dat
mislukte ging hij terug.
Onze aanvallen tegen Krakau cn het Gali-
cische front duren voort. Dc Ooslenrijkschc
pogingen om zich vast te klemmen aan stel
lingen op de wegen van ons offensief blijven
zonder vrucht. In de gevechten van den 17cn
ten zuiden van Lysko maaklen wij twee offi
cieren en een duizendtal soldalen gevangen.
Londen, 17 Nov. (R.) De Morning Post
bericht uit Rome: In Venetië is bericht ont
vangen, dat een gedeelte van Krakau in brand
staat. De stad is in het noorden ingesloten.
Men verwacht haren val onmiddellijk.
Weenen, 16 Nov. (W. B.) Officieel be
richt.
Op het zuidelijke oorlogstooneel lieten onze
overwinnende troepen den tegenstander geen
lijd om zich in de bij Valjevo gereed gemaak
te versterkte stellingen tot een nieuwen ern-
sligen tegenstand te groopeeren. Daardoor
kwam hel ook gisteren voor Valjevo slechts
tot gevechten met de vijandelijke achterhoe
den, die na een korten tegenstand onder ach
terlating van gevangenen werden teruggesla
gen. Onze troepen bereikten Valjevo en Obra-
novas.
Tweede telegram. De generaal der
artillerie Poliorek, opperbevelhebber van hel
Balkanleger, heeft aan zijne Irocpen eene pro
clamatie uitgevaardigd, waarin wordt ge
zegd: Na een hevigen,' negcndaagschcn strijd
legen een hardnelekigen, in getal overmach
tige vijand hebben onze dappere troepen van
het vijfde en zesde leger Kolubara bereikt en
den vijand tot de vlucht gedwongen. Meer
dan 8600 gevangenen zijn in deze gevechten
gemaakt; 32 kanonnen, 31 machinegeweren
en een overvloed van oorlogsmalericcl zijn
veroverd.
Het vaderland zal aan 't geen is verricht,
zijne dankbaarheid en bewondering niet ont
houden.
Konstantinopel, 16 Nov. (W. BOf-
fiedel bericht van h l Turksche lioofdk\vai>
lier.
Gisteren vielen \\ij de Engelschen bij Fao
aan. Zij hadden c'ene menigte dooden, die wij
op duizend schallen.
Abdurekaka Ekderkhani, die door dc ge-
heeLo mohammcdaanschc wereld wegens zij
ne revolutionaire intriges, waaraan hij zich
sinjs lang heeft overgegeven, verafschuwd
wordt, ging de grens over mot 3G0 man in
de streek van Ma koe om do Russen te helpen,
maar hij werd dadelijk door onze troepen
verdreven. Een groot aantal van zijne aan
hangers wérden gedood. Een Russische vlag,
die in een dorp in den omtrek was uil geslo
ken, werd door de onzen buitgemaakt.
Abdurekaka is een Koerd.
Londen, 1 7 N o v. (1\.) Officieel -wordt be
richt, dat siuts de bezetting van de stad
Fao aan de Perzische golf, die den Sen werd
bericht, de Indische troepen twee malen slaags
zijn geweest met Turksche Irocpen, die beide
malen met zware verliezen ernstig geslagen
zijn.
Konstantinopel, 16 N o v. (W. B.) Dc
Tcrdjuman llakital verneemt, dat de kadi van
Medina, dc mufli van dc mohammcdaanschc
genootschappen der Hancfilcn en Schefyiteu
en de wachters aan hel graf van den -ofeet
naar hier hebben geseind, dat de bevolking
aan den heiligen oorlog zal deelnemen.
Münclien, 16 Nov. (W. B.) Bij de in
spectie van eene a Idee ling waarbaarheids-
re or lite n, die door majoor von .Galkcr, lid
wan -den rijksdag, aan hem werd voorgesteld,
hield de koning de volgende toespraak:
De oorlog zal nog lang duren; maar wij
zullen geen rust nemen, vóórdat dc vijand
uit ihet veld is geslagen en wij een vrede heb
ben, die ons voor langen lijd legen een over
val beveiligt. Gij bereidt u voor op den oor
log. Vergeet daarom echter niet uwe burger
lijke plichten, uwe studiën, want onze over
winningen waren slechts "hierdoor mogelijk,
dat wij in dc school eene beschaving bereik
ten, zooals aan geen land Ler wereld mogelijk
Vertrouwt op God. Vertrouwt op ons nappcr
leger. Doet uw plicht Ik beveel u Gode
Londen, 16 Nov. (R.). Bij de indiening
van het voorstel lot het verleencn van ecu
oorlogscrediej van 225 millioen p. sl. herin
nerde eerste minister Asquilh aan het crc-
dnet van 100 millioen, dat den 8en Augustus
was toegestaan. Dit credict was gedeeltelijk
besteed voor het voeren van den oorlog, ge
deeltelijk om voedsel, klecding cn verdere
hulp te vcrlecnen aan vluchtelingen. (Toe
juichingen).
Met betrekking lot de nieuwe crediëlnan-
vrage werd medegedeeld, dal leeningen van
respectievelijk tien millioen cn 860.600 p. sh
zullen worden verstrekt aan België cn Servië
zonder intérest lot aan hel- einde van deu
oorlog..
Dc minister wees er op, dat hel van groot
gewicht was door alle wettige mdidelen den
vijand den toevoer te onlhuuden van levens
middelen. oorlogsmalericcl en andere zaken,
die hij dringend behoeft. Van even groot ge
wicht was hel ccliter, dal Grool-Lnitannic
niet op onweliigc wijze zou handelen-
tegenover onzijdige regeeiingen. De re
geering had met angstvallige zorg cn ar-
f1
Roman door
GERD A HAVERMAN.
11
Bijna drie jaar gingen voor Bels- op wan-
.hopig eentonige wijze voorbij. Toen zag
haar vader zich genoodzaakt, hel kleine
vonkje hoop, dat nog steeds in bel oiepst van
Laar hart smeulde, voorgoed tc doovcn. Hij
zag in de manier waarop Bob leefde geen
Voldoende waarborg voor het geluk van zijn
kind. Hij meende zelfs te mogen geloovcn,
dat Bob niet zonder bezwaard geweien hei
einde van den proeftijd tegemoet zag en het
niet zou betreuren als liet zijden draad-je, dai
z(jn vrijheid nog hond, verbroken zou wor-
den. De bewijzen welke hij daarvan liad de
den bij Betsy alle Irots cn eigenwaarde ont
waken, en na schijnbaar korten strijd loonde
zo sicih bereid om de eerste stappen lol een
echtscheiding tc doen. De koortsachtige li"
waarmee ze haar vader aanspoorde haar be
langen te behartigen was wel in scherpe
iegenstelling met haar gewoonlijk weinig
iraöhtigen en besluiteloozen aard. Ze wilde
li geen verzoening weten en wacht ie met
tenuwachtige opgewondenheid den tijd vaD
het proces af. In die nerveuze stemming bleef
ie tot dal de uitspraak haar eisclien inwillig
de en haar de kinderen toewees; toen begaven
haar dc krachten; lievige zenuwkoortsen
maakten haar langen tp onbewust van het
geen gebeurd was.
Na haar herstel bleef ze nog op Boschlust
wonen. Toen ecnige jaren later, na den dood
van haar vader, oiens oudste zoon met zijn
vrouwtje zijn intrek op Boschlust nam, ver
trok Betsy met haar twee meisjes naar Am
sterdam. Daar had ze nog een paar goede
sterdam.
Daar had ze nog familie en een paar goede
goede scholen gaan, zelfstandig worden ook
zonder haar leiuing. Ze wenschte haar kinde
ren sterkere karakters, meer onafhankelijk
heid toe dan ze zelf ooit bezeten had, maar
vreemden zouden het moeten aankweeken
ze voelde zich voor die taak niet berekend.
Zoo gingen de jaren voorbij. De meisjes wer
den volwassen, kwamen van school cn bleven
thuis bij haar moeder. Evenmin als ze hel
drukke gewoel der wereld kon vcdragen,
kon ze tegen absolute eenzaamheid. Deze
maakte haar nerveus en overspannen. Den
moesten steun vond ze bij Freddy mei haar
zacht geduldig karakter; trouw stond die
haar ter zijde, met een zachtmoedigheid die
alle afwisselende stemmingen en luimen ver
droeg. Hoe geheel anders was haar jongste
dochter met haar onstuimigen, vurigen aard.
Meer dan eens was die al in opstand geko
men tegen haar allcdaagsch, niets bijzonders
inhoudend leven. Met schrik zag ze hel ka
rakter van den vader in dit kind terug en
mei angst zag ze de toekomst te geraoet.
Atie Hennard liep het luxueuse boudoirtje
van haar vriendin Do Arends op on neer;
nu en dan bleef ze even stilstaan, schijnbaar
in bewondering voor een of ander nieuw
snuisterijtje waar haar oog op gevallen was.
Met een glimlach op het brutaal vroolijke ge
zichtje, keek de eigenares van dit heiligdom
haai* r>a.
„Wel zei ze na een poos, „je schijnt in
gedachten verdiept tc zijn. Laat ze ecus hoo
ien. hebben ze misschien wat te maken mei
dc partij van gisteren avond?" Ze lachte on
deugend; met haar armen leunende op een
sierlijk lafeltjc, steunde ze met haar kleine
handen liet roodlokkigc hoofdje. „Nu
biecht eens op."
„Iets hebben ze er wcL inec te maken," ant
woordde Atie, „maar iocli niet wat jij be
doelt. II; weet niet ol' ik het doen zal ol
dat het beter is het maai- uil mijn hoofu
te zetten." Op Do's vragemkn blik vervolg-'
de ze: Je weel toch wel waar we zoo dik
wijls over gesproken hebben. Gisterenavond
hebben ze me weer nadrukkelijk gevraagu
waarom ik niet in „Kunst" kom meezingen."
„O, is hel dat? Ja, ze zün er allemaal ver
wonderd over.' Er gaal weer ee~> nieuwe
opera, en mijn heelc clubje van liet conser
vatorium doet mee.
„Weet je ik zie er zoo bar tegen op om
het stil te doen; daar kan ik nou gewoon
niet toe besluiten."
„Spreek er dan mei je zuster eens over."
„Neen. neen, ik weet vooruil dal die het me
afraden zal, cn als ik het dan óndanks dal
tóch doe, zit zij er maar over in angst."
„Hemel Freddy is ook zoo'n heilige
maar dat jij er niets op weet te vinden, jij,
Adriennc Hennaerd, die op school voor geen
klein geruchtje vervaard was.
„Dat was lieel wat anders. Je wist vooruil
wat de gevolgen waren als je er bij was, een
beetje straf en alles was weer in orde, maar
in -dit geval weet ik niet
„Wat dc gevolgen kunnen zijn?" viel Do
snel in, „allicht, want ze hoeven er in het
geheel niet tc zijn."
„Dn je weet van ons thuis-alios af
tenminste voor zoover ik het zelf weel. Wat
zou mama nu wel zeggen als ze hoorde dat
ik in een opera meewerkte?"
„Maai* ze moet het niet lioorcn. Luister.
Atie jelui genieten een vr: cid zooals nie
mand. die haast heeft, maar jelui profiteert
er doodgewoon niet van."
„Wat zeg je?"
„Ja natuurlijk ga meer eens na. Je komt,
om te beginnen, iederen avond dien je maar
wilt bij mij; dat mag je niemand vraagt
je thuis waar je heen gaat. Ze welen nu
eenmaal dat je bij ons komtwelen óók
dat jc hier muziek komt maken. Je hebt jaren
achtereen muziekles gehad; denk je dat hei
je Mama iets kan schelen of je zingt cn wtó
je zingt? Als zij het maar niet hoeft te hoo-
ren, uiit hindert haar dal wekt haar her
inneringen op, maar verder
„Denk je dus dat het haar i iel hinderen
zou als ze hoorde dat ik op het tooneel
zong
„Nog eens, dat lióèft ze niet te welen. Maar
als je er zóó weinig om geeft
„Neen je weel best dat het een groot ver
langen van me is om ook in die vereeniging
te komen waar jij en alle andere kennissen
lid van zijn maar hoe zou ik bijvoorbeeld al
de repetities stil kunnen houden.
„Niets makkelijker dan dat. Die vallen op
een avond dien je toch. gewoonlijk bij mi;
komt doorbrengen; in plaats dat we nu samen
hier blijven zingen, gaan we het ergens an
ders doen, en geen liaan die er naar kraait."
Do lachte, het plannetje amuseerde haar.
Atie voelde er wel veel voor; maar iets was
toch. vaag in Do's redenccring; ging die wel
hcelemaal op? Hel duurde een poosje voor
dat ze antwoordde.
„Goed dal ziin dan dc repetities, maar
nu hebben we nog de uitvoering. Hoe doen
wc dan?"
„Lieve hemel, wie dan leeft wie dan zorgi;
maar je bent nog al zwaartillend vandaag.
Er zal wel iels op tc vinden zijn, hoor, \vel-
natuurlijk, daar heb ik het al. Je kunt bij ons
eten dien dag, altijd als het noodig is dat wc
er heel vroeg moeien zijn, wat wel eens vooi
komt. Wat is er, hen jc nog niet overtuigd?
Hoor eens, Atie, wc hebben er nu al zoo dik
wijls over gesproken, steeds zonder resultaat*
dat ik me,al voorgenomen had er niet *mee«-
over tc beginnen. Jc bent cr nu zelf over bc
gonnen, maar laat het de laatste keer ge
wecst zijn. Ik wil er liever niets mee te ma
ken hebben."
„Je bent dc eenigc met wie ik er over pra
len kan, maar, wat het besluit nemen aan
gaat, dat zal alleen van mij moeten afhan
gen; als ik hel doe, wil ik er alleen verant
woordelijk voor zijn. Ik zal nóóit zeggen, dat
ik me heb laten overhalen; ik za' mijn eigen
wil volgen en niemand anders cr bij halen."
Haar woorden klonken hoo" alsof ze te ken
nen wilde geven dat, zoo ze ooit onaange
name gevolgen van haar daad zou te drager»
hebben, Do niet hoefde te vreezen van mede
plichtigheid beschuldigd te worden.
Do sprong op. „Ho ho jc begr;:-' mu
niet. Ik wil alleen maar zeggen dat ik het nut
teloos vind om er verder over te praten, ol$
je per se bezwaren wilt zoeken. Maak het mek
je zelf uit; de repetities beginnen weer iii
Januari, als je je vóór dien tijd maar V »eeft
Je kunt er dus nog een maand lan" en breed
over nadenken. Ga je al weg?"
„Ja diet wordt mijn tijd adieu, tot
ziens hè."
Wordt vervolgd
