EEK SOMANTISGSE JONGEN 10 «laargang. „D E E EM LAN DER". I Dinsdag 22 December 1914. BUITENLAND. FEUILLETON. N* 151 Bericht. Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCffAARDENBURO. Uitgevers: VALKHOFF Co. ABONNEMENTSPRIJS: J>er S maanden voor Amersfoort f 1*00* Idom franco per post 1.50. Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.1O, êfzonderlijke nummers - 0.05. eze Courant verschijnt dagelyks, behalve op Zon- en Feestdagen. Adv ertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie- advertenties en beriohten vóór 2 uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels.f 0.50* Flke regel meer0.10 Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bodiyt bestaan zoor voordooligo bepalingen tot het herhaald adverteeron in dit Blad, bij abonnoment. Eono circulairo, bevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Zij, die zich met ingang van 1 Januari a.s. op dit blad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum ver schijnende num mers G BIJL 1 IS, JDe Administratie, Kennisgeving. De Burgemeester van Amersfoort Gelet op artikel 27, alinea der Woningwet brengt ter konnis van belanghebbenden, dat vanai nedcn gedurende i we^cn op de gemeente secretarie ter visie ligt een ontwerp-vcrorde- niüg tot wijziging van de verordening no. 7, houdende verbod tot het stellen van gebouwen op grond, welke in de naaste toekomst voor den aanleg van een straat, gracht of plein be stemd is Amersfoort, 17 December 1JH4. De Burgemeesier voornoemd, VAN RANDWIJCK. I- overzicht De wereldstrijd. Volgens dc \crhaleu, me ronugaan, heeft er in het groote hoofdkwartier van het Duilsche leger groote* oneenigneid gcheerschi over de vraag of in het wesien de noofdaanval moest gevoerd worden in Vlaanderen of tegen Ver dun. De strijd daarover zou hebben geleid tot het aftreden van graaf Mollke alt, chef van den grook-ii gencralen staf. Wij kunnen de juistheid van dit verhaal niet bcoordeelen. Wat in den boezem van den gcnc-ralcn staf voorvalt, w.rdt binnens kamers afgehandeld Naar buiten dringen daarover slechts geruch ten door. liet doet er trouwens weinig toe tegen welk punt tie hoofdaanval is gericht en welke plek eerst in de tweede plaats >oor den aanval in aanmerking kwam, wanneer in bei de gevallen hel resultaat hetzelfde is: name lijk. -dhil; Wij hebben gisleien onze aandacht gewijd aan liet strijdveld in Vlaanderen; he den willen wij de aandacht bepalen bij Ver dun aar blij en onze brommers?" In deze waag, waarop men bi dc Duilsche pers bi. herhaling sluit, spiegelt zich de teleurstelling en hel o,.geduld af, oie dc langzame loop van za^A .i op nel westelijk ooriogslooneel in hel algemeen, maar vooral in acn omtrek van Verdun opwekt. Sedert dc dagen, waarop dc vestingen Luik, Namen, Maubeugc, Antwer pen en een aantal spcrforlen vlug achter el kaar door de vermaalde 42 cM. kanonnen werden vernield, heeft men er nierts meer van gehoord. (J i dii ongeduld te bezweren, wordl lot heaniwoor- ng van deze vraag gezegd: De brommers zijn er en zij zullen hunne welbe kenue Slem .alen kliiiKcn, als hun tijd geko men is. In de Koln. Zig. wordt betoogd, da! het nieuwste Duilsche neiegcringsgescnul zijn ovèrwlch't op elk beschermingsmiddel eerst kan loonen, wanneer hel in toepassing kan komen. Voor het begin van den arlilleristi- srheu aanval is echter ecu reeks van omstan ,i rtissend, «onder welke er niet aan kan worden ^dachi 4ot -dien aanval «ver te gaan. Zoolang die voorwaarden niet zijn ver vuld, kunnen de elk pantser brekende kanon nen hunne stem niet laten liooren, en zoo lang behoudt de vesting hare beteekenis als steun punten voor de landsverdediging. De reusachtige kosten, die de Franschen se dert ecne reeks van jaren voor de versterking van hunne oostelijke grens door de lange linie van vestingen c.i forten hebben gemaakt, dra gen nu rijke vruchten. Van Verdun tol Belfort is de keten nog niet doorgebroken, afgezien van de inneming van het fort Camp des Ro- mains. En het waren niet de werken alleen, die zorgvuldig afgewerkt en uitgerust werden om den opmarsch van vijandelijke legers te gen tc houden. Ilunnc getheele omgeving werd tot een© „région fortifiée" uitgebouwd, die het gehcele voorterrein en de tusschcnruimten omvat, om den opmarsch van een belegerings leger zooveel mogelijk te vertragen cn tegen te houden. Fundeeringen, munitiebergplaat- s»en, gefcelonncerdc beddingen voor zware ka nonnen, stellingen voor artillerie en infante rie, bronnen, spoorwegverbindingen, onder- aardsche tchgraaf- en tclefoonleidingen, sein- inrichlingen, dit alles en nog meer zijn middelen, die reeds in vredestijd in orde zijn gebracht, of althans zóó ver zijn voorbereid, dat zij, toen de oorlog uitbrak, bij het ver schijnen van den vijand dadelijk in werking konden treden. Steunende op deze hulpmid delen, die 't weerstandsvermogen van de eigen lijke vestingwerken versterken, kan een bevel hebber, die ..iet vernuft cn wilskracht is toe gerust, het begin van den artilleris'lischcn aan val langen tijd verschuiven, wanneer de alge meen© toestand meebrengt, dat het grootste gedeelte d strijdkrachten van den legenstan der elders wordt vastgehouden. In dezen toe aland bevindt zidh thans de Fransche bevel hebber van de linie Verdun—Toul. Slechts on der zwanen en aanhoudenden strijd komen de Duitsche troepen vooruit; stap voor stap moeten zij grond winnen op de vesting, uit welker kazematten de vijand telkens weer aanvallen beproeft tegen dc Duilsche inslui- tb.gs-Iinicn. Deze schrijver beschouwt den toestand over 't geheel als bevredigend voor dc Duitschers. Er is alleen lijd noodig om hel doel tc berei ben; hij schrijft: „Wij moeten ons gewennen aan liet wachten, dat onze ouders tijdens dc insluiting van Parijs leerden kennen, totdat eindelijk het eerste schot uit de Duitsche bat terijen tegen de forten van dc Fransche ves ting viel en de aan allen bekende dépêche: „Voor Parijs niets nieuws!" niet meer dag aan dag verzonden werd." Deze laatste opm'erkingcn moeten dienen als troostredenen, om het Duitsche gemoed heen te helpen over cien tijd van wachten, die reeds zoolang heeft ge duurd on waarvan het eind nog voJ strekt niet in het gezicht is. Met de feitelijke mededcelingen, die wij vermeldden, stemmen volkomen overeen de inlichtingen, die een correspondent van de Times heeft ontvangen \an den commandant van Verdun zelf. Wij ontieenen daaraan de verklaring \an den commandant, dat eene belegerde stad reeds een ingenomen stad betoekent cn dal hij daar om Verdun zoo ïang mogelijk door den strijd in het veid tracht slaande te houden. Het punt, waarop de Duitschers het dichtst bij Verdun gekomen zijn, is Jumellcs d'Ormes (in het N.N.O.), waar zij op 13 K.M. afstand een heuvel bezet hebben. Daar de commandant heeft ingezien, dat de ring van forten, die voor weinige maanden nog als zeer modern werden beschouwd, thans goene afdoende be scherming meor biedt, hertt hij iedere hoogte cn elk dal in een omtrek van mijlen met loop graven cn draadversperringen laten uitrus ten, zoodal hel land om Verdun acne zekere overeenkomst heeft met do wijn velden van Champagne in hel najaar. De oorlog. Londen, 21 Dec. (R.) Volgens een be richt van dc Morning Post uit Parijs hebben cie Franschen Noyon bezet en het foi l Brimont vernield, dat bii liet bombardement van Reims de meeste schade aanrichtte. B c r 1 ij n, 2 1 Dec. (W. B Bericht van hel opperste legerbestuur uit het groote liooid- kwarlicr van heden voormiddag. Dc Fransche aanvallen bij Nieuwpoort wer den ook gisteren afgewezen. Tusscticn Kiclie- bourg-Lavouc cn het kanaal van de Aire bij La Rasséc vielen onze troepen eene steUing van de Engclschen cn de Indiërs aan. De vijandelijke loopgraven werden bestormd cn de vijand uit zijne stellingen verdreven onder zware verliezen. Wij maakten een kanon, vijf machinegeweren en twee zoeklichten buil n namen 270 Engclschen en Indiërs, waaronder lien officieren, gevangen. Dc loopgraaf bij Nolre Dame de Loretle, die den 18cn aan den tegenstander verloren ging, is gisteren heroverd. In de streek van Souain en hel massief teil noordoosten van Chalons deden de Franschen gisten een lievigen aanval. Op éénc plek dron gen zij vooruit lot de eerste linie van onze loopgraven. Hunne aanvallen vielen echter allcu in ons vuur ineen. Vier officieren en 310 manschappen lieten dc Frauschcn in onze handen. Een groot aanlai gevallen Franschen ligt voor onze stellingen. In dc Argonne namen wij eene gewichtige met bosch begroeide boogie bij de Four de Paris. Wii veroverden drie machinegeweren en een revolverkanon en maalden 275 Fran schen lot gevangenen. De met groote hevig heid ondernomen aanvallen van dc Franschen ten noordwesten van \erdun mislukten ge heel. De groote aotiviteit van de Franschen voor ons gehcclQ front is verklaarbaar door het volgende legcrbevel, dal bij gevallen Fran- scJie officieren gevonden werd en dat 'den datum draaft van 17 December: Sedert drie maanden waren hevige cn ontelbare.aanvallen mei in slaat onze linie doo. te breken. Overal weerstonden wij zege,'ierend de aanvallcrs- Het oogenblik is gekomen om partij te trek ken van de zwakheid, du zij ons bicden, nu wii ons versterkt hebben in manschappen en materieel. Het uur van den aanval heeft gesla gen. Nadat wij lang dc. 'uitsche strijdkrachten in schaak hebben gehouden, is het er om te doen hen te breken cn ons land voor goed van de indringers te bevrijden. Meer dan ooit rekent Frankrijk op uwen moed, uwe geest kracht. uwen wil om te overwinnen tot eiken prijs Gij hebt reeds overwonnen aan de Marnc. aan de Yscr, in Lotharingen cn dc Vogcezengij zult welen tc overwinnen lol aan den eindtriomf. (Geteekend) JOFFRE. P a r ij s, 21 Dec. (11.). Namiddagcomnm- niuué. Er is niets belangrijks gebeurd in België, behalve dat ecnigc vorderingen zijn gemaakt in dc streek van Lombaerlzijde, Saint-Geor- gers en ten zuidoosten van Bixschootc. Eeni- ge huizen van Z war leien zijn bezet. Tusschen de Lys en de Aisne hebben wij een bosch genomen bij den weg Aix—Nou- lelle—Louchez. Wij bezetten hiermee dc ge hcele linie van de Duilsche loopgraven tus schen dien weg en Nolre Dame dc Loretle ten zuidoosten van Loos. De vijand bombar deerde Atrecht. Onze zware artillerie ver woestte Duitsche loopgraven en schoot twee stukken overhoop van eene batterij bij Ilern, ten zuidoosten van Carnoy cn ten oosten van Albertzij behaalde ook voordeden in den sector van Reims. Ten noorden van Beaujour in Champagne veroverden wij 1200 Meter vijandelijke loop graven. Tusschen dc Argonne en de Maas maakten wij vorderingen op hel gcheele front met name in dc streek van Varennes, Gcr- court en Béllincourl. Aan den rechteroever \an de Maas wonnen wu terrein ten westen van Brabant en in hel bosch van Couseuvoye. Avond-communiqué. De Engclschen deden heden morgen een aanval, waarin zij de m eesten van de ver loren loopgraven heroverden. De vijand deed voor Lihons vier achtereenvolgende aanval len om de loopgraven weder te nemen, die wij hem vroeger hadden ontnomen. Al deze aan- allen werden afgeslagen. Wij deden aanvallen ten noordwesten van Puissaleine en ten zuiden van Noyon cn kre gen voet in de eerste linie der loopgraven van den vijand. Wij kwamen vooruit in het bosch van St.-Mard. P a r ij s 2 2 Dec. Reuters bijzondere cor respondent verneemt uit uitstekende bron, dat de bondgenooten in het westen 3 a 4 dagen geleden het offensief hebben opgevat, partij trekkende \an hel zenden van Duitsche troe pen naar Polen. Dc bondgenooten maakten bijzonder goecte vorderingen, maar zij had den een gcduchteren tegenstand verwacht. De Daily Telegraph bericht uit België, dat dc Franschen Wcstcnde hebben bezet. Parijs, 22Dec. (R.) Hel verslag van den „ooggetuige" in hel hoofdkwartier, handelen de over de gebeurtenissen tusschen 7 en 15 De cember, vermeldt bijzonderheden over reeds bekende feiten cn voegt daaraan toeWij deden aanvallen op verschillende punten, die me». succes bekroond waren. Wij waren ner gens genoodzaakt prijs te geven wai wij had den gewonnen. De vijand is verplicht geweest eene verdedigende houding in acht te neinen. Dit versterkte onze troepen in het besef van hun overwicht. Berlijn, 2U Dec. (W. B.) De Nordd. Allg. Ztg. schrijft over den strijd in het Oosten: liet eindresultaat van den geweldigen slag in Polen is hier nog niet Ie overzien. Toch stel len de oflicieeic berichten van het groote hoofdkwartier en den Üostcnrijksch-IIong.iar- --.i hen gcneralcn staf ons in staat eenigszins de bctcekeriis van de militaire gebeurtenissen, die zich op het oogenblik in hel Oosten afspe len, tc erkennen. Men heeft geen gedetailleerde mededcelin gen noodig urn tc begrijpen, dat in het uitge strekte gebied van Noord-Polen tol West- Galicië beslissende slagen zijn gevallen. Ilct met veel drukle aangekondigde Russi sche iniilioenenleger, dat tol de uilvoeriuj? van dit offensief werd samengetrokken, is over hel geheele front tot den terugtocht gedwon gen. Het eindresultaat van verdere operation kan rustig worden afgewacht. Onder cénc mees terlijke leiding volbrachten de Duitsche cn Ooslenriiksch-lloiigaarsche troepen de hoogst denkbare prestaties. liua volhardingsvermogen en hunne dap perheid, waarvan het uiterste werd gevergd, hebben in de geschiedenis van dezen waar lijk heiligen oorlog opnieuw een bladzijde van •roem gevoegd bij die, welke oiiuitwisclibaar in dc herinnering der iitcnscliheid zullen voortleven, zoolang er nog gezonde menschc- lijkc zielen bestaan, bij vie de geestdrift voor het leger en over heldendaden niet kan ster ven. Wij weten wel, dal zelfs met de volkomen nederlaag van de Russische troepen, die thans geheel moeten worden "ebroken, de arbeid in het Oosten nog niet ten einde zal zijn ge bracht. Verdere inspanning zal noodig zijn eer hel doel definitief wordt bereikt. In de gebeurtenissen die zich tot nu toe afspeelden en die van groote beteekenis zijn in de wereldgeschiedenis, liggen echter de zekero waarborgen dal Let bloedige eu licht zinnige spel der vredeverstoorders voor altijd za' eindigen. Tegelijk vormen deze gemeenschappelijke gevechten.Van dc legers van Duitscblaiid en Oostenriik-Hongarije een prachtige zegepraal voor de wapenbroederschap, die beide volke ren verbindt. Nog nooit ziin dc bezwaren tegen icderen oorlog van bondgenooten zoo schit terend weerlegd als in dezen oorlog door liet vasle samengaan der beide mogendheden. Trouw voor trouw» in deze eenvoudige woorden wordt de geest geteekend, die Duitschland cn Ooslenrijk-IIongarijc bezielt en lien in staal steil aan een wereld van vijan den hel hoofd tc bieden. Eén doel hebben zij- oor oogen, huu volkeren den wpg tc banen tol vrije ontplooiing hunner krachten, r.ci wil vervult lieu, de wil lot volbrenging van hun voorname taak, zonder tc aarzelen, daar-, voor alles op het spel tc zeilen. Door dezen geest zullen zij overwinnen. B e r 1 ij n, 21 Dec. (W. B.) Bericht van het opperste legerbestuur uit bet groote hoofd kwartier van heden voormiddag. In Oost- en West-Pruisen is de toestand on veranderd. In Polen maakt de aanval vorde ringen tegen de stellingen, waarin de vijand front heelt gemaakt Wee n en, 21 Dec. (W. B) Officieel be richt van lieden middag. In de Karpalhen maakt onze aanval in het boveu-stroonigebicd van de Latorcza goede vorderingen. Ten noordoosten van den Lup» kowcr pas, aan het front teil noorden van Krosna en Tuchow en aan de Bcncden-Duna- icc wordt hevig verder gestreden. De toestand in Zuid-Polen verandert nieL Petersburg, 21 Dcc. (Tclcgraafagcnt- schap). Communiqué van den groolcn gencra len staf. In de slrcek van Mlava weken de Duitschers terug naar liet lronl Leidcnburg—Neidenburg Aan den linker VVeichseloever is geen enkei incident van beteekenis te melden. Wie goede doel opdiaA God hom loonen ral maakt juist daardoor hot goede tot iets kwaads, tot handel. levensbeeld door JOANNES REDDING1LS 13 Ais dat dikke boek af is. schrijf jc dan het sprookje? i/at neioof ik ie. \ericl me uai sprookje nou dan al maar. Ik moet het eerst nog beueunen. Je kent het toen al lang in je hoofd? Né, heusoh niet. lierman uacht een oogenblik na. 'iante, ik weet wat, ik ga 111 den tuin spelen, straks gaan wij koffie drinken, na de koffie kom ik hier bij je zillen en oan vertel jij mij je sprookje, dal heb je dan mooi kun nen bedenken. Tante Francisca beet op baar peunehouder. Stoute jongen, moei ie dan altijd je zin hebben? Doe je het? Ja, goed. Nou ben je heel erg lief, werk maar prettig, ik zal je heeiemaal niet hinderen. De jongen ging heen, al wuivend met zijn hand: dc schrijfster zag licm na, hij lien langs het vijverpad, nog eehige keeren roepend: Da-ag, da-ag En zij nep terug: Da-ag, da-ag! Wonderlijke jongen toch, wat zou daar wel uit groeien? Zij was ineens heeiemaal uil haar roman; nu 't was wei eens goed, dal zij eens even op nicld, zij was al van negen uur af aan 't pen nen. Zij zou nu maar eens even opstaan cn tangs den vijver wandelen, naar dc water planten en naar de wiegelende blaren der ooomen kijken, dat zou haar geert verfris- schen; een kwartier lang zou zij eens heerluk uitrusten en dan het sprookje bedenken vooi naar kleinen vriend. 't Zou een sprookje moeten zijn waar ka bouters in voor kwamen cn 't zou moeten spelen bij een vijver in een groot bosch, dit nad Herman uitdrukkelijk verlangd, toen j hem voor 't allereerst beioofd had een sprook- ie voor hem te zullen schrijven. Zij keek naar het water, roerloos dreven dc ronde, groene bladeren; prachtig wit blonken de blanke lelies, men kon de aikkc, groene stengels zien. Wonderlijk lock, dal uit dc modder van den vijver die prachtige, edele bloemen rezen naar het licht. Modder, water, lucht... Kijk, daar dreef een groene knop, nog onder water, de steel zou langer worden, de knop zou werken naar boven, eens op een dag zou drijven de witte bloem met het gou den hartDe hemel werd weerspiegeld in hel water, men kon de wolken zien zweven. Len lichte bries rimpelde de vlakte, 't w as of er zilver gestrooid werd. Wat was het leven toch mooi, als ie tevreden was. zoo heerlijk, innig-levreden, mooi, zelfs voor een leclijk meisje als zij. Zii Jachte zacht, haalde dien adem. bleef nog eyen slaan droomen cn denken cn stapte toen in hel bootje dat rustig lag in de scha- uuw van üe boomen, waarvan het looser zwaar hing. slierend in het svalcr. Er was geen plek op ac wereld, waar zij zoo goed senriiven kon als hier bij den vijver. Zes jaar geleden als kostschoolmeisje, toen zij in ae i'asloric logeerde, had zij haar eerste geschreven, onder deze boomen, bij het stille water. Busken Huët, aan wied zij het siuk uad laten lezen, hacl liet geplaatst weten li krijgen in een tijdschrift, zonder dal zij er iels van wist. Wal een blijde verrassing,, toen opeens o*e drukproef gekomen was. Ze wist nog best, dat ze vlug naar haar plekje was geloopcn om daar haar cige*n werk in uruk te kunnen lezen; haar oude vrienden, de boomen. had zij toegeknikt en lang geke ken naar hel water, dat rimpelde in den wind Sedert luid ze heel veel geschreven, ze moest na haar aaders dood bestaan \au haar pen. Gelukkig was zc vol goeden 'moed cn had slof genoeg voor roman na roman. Gisteren nog had /ij in zichzelf dc opmer king gemaakt, dat zij zich innerlijk rijker voelde worden, hoe mc.i zij schreef. Zc liau nooit geweten, dat ze eigenlijk zooveel wist cn zulk een eigenaardigen kijk had op men- schen cn toestanden- Nu was zc bezig aan „Het wilde Vuur", roman uit de middel eeuwen. lierman had wel goed gelezen, zoo straks. Zij hield van liet kjiid, hij kou zoo vertrou welijk met je pralen cn hartelijk zijn. 't Was jammer dat zijn vader dood was en dat zijn moeder sukkelde, 't Was zeker, dat het kind. met een zieltje als het zijne, heel wat zou moeten doormaken in het leven. Hij zou dik wijls niet begrepen worden en dat zou hem misschien eenzaam doen worden en onhan delbaar. Menschen als hij voelden zich gauw alleen. Nu zou zc een sprookje voor hem bc- uenken van kabouters en kinaeren in een oud uuscii, gelukkig, dat het kind \an sprookjes nieid, «al wees op fantasie en iemand met fantasie kon zich een eigen wereld scheppen. De jonge schrijfster streek de verwaaide haren naar achteren en bleef zitten mijme ren over de wezens uil haar sprookje, dat ze lierman straks vertellen zou. Ze keck even naar cle plek, waar de jongen zoo straks gestaan had en verlangde naar den middag, oie komen zou. De wind deed ruiscnën de blaren van de hoogc beuken; met grillige spelingen was er geflikker op 'l water cn t bootje lag stil. Tante Francisca stond op en ging weder naar haar stoel bij hel tafeltje, ze wilde nog ecu oogenblik aan haar roman schrijven. Ze legde haar cahier open, las «e laatste regels over, veranderde dit gedeeltelijk en schreef, een nieuwen regel beginnende, vlug door. Toen zc twee pagina s had geschreven, deed ze haar schrift dicht cn liep dc laan op en neer, kijkend naar de bladerpracht cn aaar dc bemoste stammen; daarna ging ze weer iit- ten en schreef door. De tuin van de pastorie lag stil. E\cn voor twaalf uur bracht haar zuster haar een kopie koffie met een paar krake lingen. Of ze opschoot met haar werk? Nou of ze. Tante Dien was weer stilletjes weggegaan, na beloofd te hebben te luiden, als 't tijd was voor 't koffiedrinken. De zon glansde op het papier, tante Fran cisca ging wat verzitten en las het geschre vene na, aan de laatste bladzijde gekomen, schreef zij ei nog eenige regels bij en zette er een streep onder, 't hoofdstuk was af, toen sloeg zij 'l schrift dicht, pakte haar werk bij elkaar en liep voorzichtig op huis aan, nog levend in haar verhaal, dat speelde in die tijden, zoo long vooroij. Toen ze bij «c franioozcn-boschjes was ge komen, hoorde ze de bel. Wat een wilde slagen, dat was Dien niet, lierman zou 't doen, dat was zeker, wat een leven, ze zou maar eens hard roepen, dat zc kwam; z.e riep tweemaal ik koili, ik koin, maar *1 luien ging door, eindelijk hield liet op cn weldra zag ze Her man aankomen, roepend: Tante Francisca, d'r is een groote lui- band. De jongen danste op haar aan, hij wilda haar boek dragen, hij zou voorziahtig loopen. Ze gaf hem na een oogenblik bedenkens de- schriften. Goed vasthouden, hoorl Ik ben wat Irotsch op jc, dal jc zoo schrijven kan. 'iante laohtc. En vertel je nu straks? Dat heb ik je toch beloofd? Ja, maar ik hoor zoo graag, dat je 't zegt. Ik zal jc heusoh vertellen straks, is 't nu goed? Naast elkaar kwamen aangewandeld lanto Francisca en 't jongetje, dat zwijgend door- den tuia liep, waar eenmaal zijn vader s avonds zoo dikwerf had geluisterd naar de nachtegalen, 's Morgens had hij er vaak loa- pen mijmeren over zijn preek voor den ka* menden Zondag, zoekend zichzelf te vergeten cn God te vinden, God die was, die is, die zijn zal. Wo)Jt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1914 | | pagina 1