„D E E EM LAN DER".
Woensdag 23 December 1914.
BUSTENLAND.
FEUILLETON.
r N° 152
13ds Jaargang.
Bericht.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden Yoor Amersfoort f 1.00»
Idem franco per post
Per week (met gratis verzekering tegon ongelukken) O.IO*
Afzonderlijke nummers 0.05»
Per o Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercosnni. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels.. f 0.50*
riko regel meer0.10
Dienstaanbiedingen cc nis by vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeolige bepalingott
tot het horhanld adverteoren in dit Blad, bij abonnement.
Ecno circulaire, bevattend© de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Zij, die zich. met ingang -van
1 Januari a.s. op dit blad abon-
neeren, ontvangen de ioi dien
datum verschijnende num
mers G Bi Al IS.
JDe Administratie.
Nabetrachting over den
<b'euieemeraad.
•Nu de overwinni 11gsberiditèn. van liet oor-
logslenrein zoo scliaarsch. ziin, <loet iict ons
genoegen te kunnen canstóteeren, dat in
Amersfoort 'n schitterende zege bevochten is.
IIcl zijn B. cn W. en de heer Jorisscn, die
Tie glorierijke overwinning behaald hebben.
Staakten de vorige inaal de stemmen o"\cr
het voorstel va» B. en W. om de levering
van liet stenografisch versla" voortaan voor
ongeveer f 400 meer (bij 10 7:"i?<*en. 'sjaars)
op te dragen aan de lirnta Van Clccff één
week was voldoende 'om door lr"::bezoek cn
de rest de enkele stoute rechtsohc raadsle
den, die aanvankelijk LcengestCind hadden,
te overtuigen, dat ook zij in Let bootje be
hoorden, waarvan dc riemen, wel wat plomp,
gevoerd werden door de hoeren Jorisscn en
Rijke os, tor wijl de voorzitter aan het roer
zat. Drie raadsvacailures en dc afwezig-
Jv'l van 2 tegenslemmers waren natuurlijk
lUome bijomstandigheden. En de heer
o.»o«s liet zich ten (dolle nog tot instapper,
verleiden door de honigzoete welsprekend
heid van den heer Rijkcns, wi-cn het er hec-
lemaal niet om te doen was om stemming te
nu ken voor of legert het voorstel. Al Leen
\viade hij aanloonen, dal niet B. cn \V., doch
du firma Bosch zelve de schuld was, dat zij
na 30 jarigen trouwen dienst zoo maar aan
den diik gezet werd. En wat had zij dan wel
misdre\en, die firma Bosch? Zij had onop-
rechtelijk, doen voorkomen of zij haar voor-
deelig aanbod gedaan had uit grootmoedig
heid, uit meelij met dc gemeente, welke nu zoo
krap zat door de niocielijike tijdsomstandig
heden. Dal was niet waar, dat was schijn
heilig, want de firma Bosch had juist in
Augustus om verhooging gevraagd en... toén
was de mohili&a.lioloasland looh ook reeds
ingetreden. Ais straf voor zooveel snoodheid,
wilde ue gemeente hel ".esdicnk dor firma
Bosch niet aanvaarden en liever f 400 meer
betalen aan de Amensfoortsehe firma.
Hoi beloog van den lieer Rijjfeens was mees-
tori r.t uit diplomatiek oor-un-l. maar arm
zalig als au giLm-uilujlie, goheol berekend om
dc aandacht van de liooltLzaak al te leiden
en ie concen-lreercn. op diiit eene punt, de
groolmoeaigiieid van de tuuia Bosch, welke
dan on-uuiaskerd moest worden. Eigenlijk was
•de heei" ivrocs <ie senile, cue in grooi-
moödigiieid n motief voor z slem gezocht
'liAd en hij kon dus door den heer Rijkens
omverg<Are<ïeneerd worden, wal hij ook ge-
roedelijk toeliet.
Toch was *shoeren Rijkens beloog valsch.
De firma Bosch hoeft -geenszins verdiend in
zoo'n schijnheilig licht gesteld ie worden.
Zij heeft inderdaad in Augustus cm verlioo-
,ging gevraagd verhooging die algemeen
DitJijk erkend is - maar daarvan mag ha au*
nu geen vei-wijt gemaakt word on, als zij
thans vraagt liet oude-contract voort te z-cl-
ten wegens de mocielijke tikten voor die ge
meente. Jn Augustus waren -die lijden nog
niet zoo moeiedijk, ze warton, in het begin
van de maSaose en niemand wist hoe 'n vaart
•het zou loopen. Toen de firma 'Bosch inzag
waatt* het heenging, is zij op haar verzoek
tcaniatjeivomen. Verder zelfs dan aioodig is,
want d<e gemeente heeft thans "eloord niet
zóó 'krap te zitten of zij weet nog Wel 'n
paai* honderd gulden to vinden-.
Terwijl de wethouder zei: .,wes met de
firma Bosch, de schijnheilige, die de groot
moedige uilhangt", .betoogde dc burgeniees-
•L«er; „weg mot de firma Bosch, dc al Ie groot
moedige, die ons geschenken wil aanbieden'
waarvan wij, niet -^diend zim". Ja, dc ge
meenteraad heeft het nu wel geloond, dat
zij het zaliger vindt t-c geven dan te krijgen.
Toch geLoovcin wij, -dat ran solve uk©» krij
gen." geen sprake was. De firma Bosch gal
niets, verzocht alleen dezelfde betaling voor
hare diensten te mogen ontvangen dis vroe
ger. Maar als het waar mocht zijn, d'at de
gemeente jonen Ia mg geschenken vaai die fir
ma heeft aangenomen, dan is het loch heel
ondankbaar, op het onbeschofte af zelfs, om
nu plotseling te zeggen: .,hou je geschenken
maar bij j'e, we zijm er niol meer van ge
diend."
Was de lieer Rijkens diplomatisch, de heer
Joriiisen was gr of en onbehouwen door al te
groatcn ij[\ er oan dit analsche he ui ie \oojr de
finma Van Cleeff in dc wacht te slee,pen. Bij
hem zat stellig niet uitsluitend hel gemeente
belang voor. Dat erkende hij zelf. „Al had
ik d e voriige keer tegen gestemd, zei hij, dan
zou ik nu voorstemmens omdat ik de han
delwijze van -de firma Bosch unfair vind."
Hoe nu? Aks de heer Jordsscn de vorige
niaal tegengestemd had, dian zou hij dal
loch stellig gedean luebben omdat hij zulks
in liet belang dor gemeente aehllc. E» nu zou
liij opeens anders willen stenwncn, dus te
gen het belang der gemeente, uit boosheid
legen -de firma Bosch!
Het is zeer openliartig, maar zulke raads
leden zien wij Loch liever niet. Wij wensclien
raadsleden, die steeds liet ■Temeenlebe-
Lang voor oogen hebben cn niet hun slem
laten hein vloeden door overwe-gingeiv ten
gunste of len nadeelc van. personen.
-En. wal is nu het un Jaime. waaraan dc
Jlraia Bosch zioh hoeft schuJdi« gemaakt?
W-el. ze liceft gepubliceerd, dat zij .voor allo
beta ngstc ilende n gratis net iraadsvoralag be
schikbaar stelde l Juist v. it <le Raad zoo graag
wilde. Zij handelde dlorrmee dus stellig niet
legen hel gemeenlebelvug, maav Ixwcrder-
ile dit eerder. En dö'. zou voor den heer
Joiissen. n reden gewvest zijn .ojn, als hij
eerst vóór het .belang der mioeivlc geklemd
had, or nu tegen te stemmen! .Maar wat zij.n
<ïal vooir avencclhlLsah opvartiiriigen bij 'n
raadfelïdi leider van 'n raadsfractie, welke
tecjonwoordig zeer tgrboten invloed heeft
op het bestuur do<r gemeente?
De lieer Jorissen vond het niet netjes, dal
<lie firma Bosch .tejic liljei-alólc-it bekend
maakte lusstlien de st-mn-ing en herstem
ming over het voorstel en aldus slenmien
Iraclitte Ie wiunen ran de anadsleden. Maar
vindt dte heer Jorisscn hel dan wel netjes,
dal men door hubJ>ezcck «.temmen tracht tc
winnen?-Dal heeft blij/keais medodeeling van
den heer Kroos >de andere fi:rma "Otlaan! Met
besuhikbaarsieUen der i aad^telugen is het
genieontebekufig m-oer of min gediend; door
huisbezoek rtellig niet. Dat past alweer al
leen in dc üvereelifsche opvattingen, van den
'hoei* Joj-issen, die het niet netjes vindt
cn hot luatsie well
Ditzelfde raadslid ontzag zicli zelfs m»et de fir
ma Bosch te beschuldigen van „oneerlijke con
currentie" en „verlakkerij." Van oneerlijke
concurrentie, meneer Joiissen, wordt gewoon
lijk gesproken, waaneer 'n finna 'n ander
tracht te onderkruipen, maar niet wanneer 'n
firma toch zeker wel geoorloofde leger-oet-
komchdheid jegens dc gemeente jegens de
gemeente, meneer Jorisscn, niet jegens de
leden van den r. .ueenleraad poogt te be
houden wat zij lieétl. De firma Bosch, on
bekend met dc Amcrsfoortschc politiek, kon
niet weten dat de zaak reeds beklonken was
cn coütc que coüle doorgedreven moest wor
den.
Wij zullen verder niet spreken over dit
zaakje, dat slcchls zvn belang heeft omdat het
n Yooihceld is van Iricinslecdsche begunsli-
L'inesuohliek. welke wij helaas ook iu onze
gemeente, vooral bij benoemingen, reeds
ccnigcr malen hebben loeren kennen. Yij hou
den er nicl van om al le spoedig de trom le
roeren, maar liet is looh de taak ócr pers
om de wonde plekken aan tc wijzen. Wij on
dervinden wel dat hel voorcleeliger zou zijn
om met de strooppot te loopen, maar relf hou
den wij niet van stroop en wij dienen die cius
ook liever niet aan anderen loe. Trouwens in
de journalistieke medicijnkist behoort die stof
niet thuis.
Ons gemeentebestuur heeft ontegenzeggelijk
zeer veel goeds vi nicht, wij bewonderen de
buitengewone arbeidskracht cn werklust wij
waardeereni de cerste-rangs-kraöhlcri, wier
aanwezigheid ten stadhuize raak genoeg blijkt.
Maar een van die dingen, o er zi;a er
meer, maar daarover hebben wij hel liter
wel eens een van de dingen, welke ons en
brcede, zeer breede kringen Yan burgers tel
kens en telkens weer iiinderen, ontstemmen
en ontrusi.cn, is de vriendjcscultuur ten stad
huize.
Er heelt zi'dh om enkele 1-ed.en van hel
D. B. 'n klein kringetje vrienden cn he won-
dier aars in dc wandeling hcelcn zij ,,dioor-
dik-eiY-dun'ers" ge>vcmvddie aldoor naar
wren geschoven on met eor en guns/lbe-
wij'zon. overkide» worden. Dit Ik weckt 'li
geest van ,,car nul n' aura 1' esprit, hors
nous et nos amits." Wie niet lot dat kringetje
behooren, rijn luchtv, onuullc flienstknechlon,
maar nuttige- belasting ibeUtlcrs.
Wij voofl' ons ademen liever in vrije atmos
feer en prijzen ons dus igehtkki.g niel Lol de
uitverkorenen te hehooran. Maar liet is louli
'n toestand, die niet gezond is en zicli op den
duur wreken zal. Nu reeds zet liet veel kwaad
bloed in de gemeente en wij verklappen vol-
stivikt geen geheime gevoelens, welke slechts
gekoesterd zouden worden dKK'r enkele hon-
gerigen naar ide kruinipkens van den ge-
aneented'üsifu en die in plaats van die koeik
al of niet toevallig -k cliLs de nrd onder hun
schoorsteen vinden.
Ook maken wij niet hel Dagelijlksch be-
sLuiu" als zoodanig er '11 verwijt van. Het is
mogelijik, zelfs waarschijnlijk, dat verschei
den-en hunner or niets van bemerkt hebben.
De hoogste goden welen in den ategel het
minst van wat er onder het profane vulgus
omgaat cn er zijn dingen, om welke te we
ten men langer dan 2 jaar in de pcnueente en
niet te hoog gezeten n>ool zijn. Het kan hun
daarom niel antlcns dan aangenaam wezen
om zoo 'nu cn dan ook eens door andore
zijde dan zij gewoon zijn ingelicht ie wor
den, omtrent den gcesl en de stemming dor
burgerij
Politiek Overzicht.
Egypïe onder Engelsch
protectoraat.
In Egypte is het Eugcische protectoraat af-
gt-kondigd. Dc proclamatie, waarbij dit is ge
schied, verklaart kort cn 'bondig, dat de rech
ten van den sultan van Turkije cn van den
khedive Abbas llilmi, die als vazal van den
sultan de rogeering uiloefende, verbeurd zijn.
Van die rechten neemt dc koning van Enge
land bezit en oin zicli 'le kunnen kwijten van
de aansprakelijkheid, die 's konlngs regeering
daardoor op zicb genomen heeft, wordt Egyp
te verklaart 'lol een Brilsch pro^cctoraal. Aan
het hoofd van de regeering van Egyplc, Ier
vervanging van den afgczellen khedive, is ge
plaatst diens oom, prins Ilusscin, een man
van 60 jaren, die- tol dusver Ln dc politiek
glcne rol heefl gespeeld; hij trad in 'liet open
bare leven» niet op den voorgrond en bemoei
de zich hoofdzakelijk met landbouwzaken. Die
aar UiCiiscaen van ctriijiKe overtuiging
aan het wooru zijn, uie niet zichzelf maar de
waaitic.ci Peüoe.eu, uaar Runnen de meest
vcrschiiien-ae nieeiiiiigea een verzoenenden
dnvuoea uitoefenen.
feveusneeid aoor
JOANNES REDD1NÜ1ÜS
14
L..C.1 boom heefl pa noü geplant, zei Her-
iinui Opcczisi «tuur ten pel l-ooohi wxjzeud,
Veneaeu t«v»r ileal oom er n.oeuer puien \a»i
rlsIuuiu, iii \\cet t nug Pest.
laine rruuLisua za^ net Kind aan.
Je pa i'ueiu veel yan zijn tuin..,.
Vvaar x«u pa nu toen eigenlijk wei zijn?
Daar ncn je weer een van zijn vragen, zei
z i legen zicuzeil.
v\aar une goeie menschcn zijn, na hun
dood, neiiK ik. in oen hemel.
Maar waar is aal dan toch, waar is die
hemel. Kan ie aien nergens zien?
Dat weet ik niet, je moet er maar ïik
ovei denken, aat zal je wel leeren als je
grooter bent
Ih .*man dacht aan oom Johannes cn aan
oom Oeiril coz.i Gerrit kwam nooit in den
hcm-.l, ducht bi;.
Daar had je weer de leeuwen, zl stonden
nog net uxs sltaks.
L/c twee viienaen beklommen, liand aan
luiiii, uc slecncn Irap, ianlc lJicn liwain hen
te gemoet.
Kom maar gauw binnen, dc koffie is
klaar, lierman mocht tegenover haar zitten;
iechl.s van hem zal oom dominé en legenovci'
ooui laule 1-raiiusca; wat naa tante Dien een
uiooien kolnepot, net zoo bruin als chocola.
Oom, waar is de poes?
De poes, jongen, die zit altijd in de nabij
heid van tanic, zij zat wei onder de taiel
ziiien; lierman ketK, ja, de wide poes wreel
onder latei haar Kop tegen tantes been.
foc^, poes.
De poes kwam aanloopen. ging op de ach-
lerpoolcn slaan en# sloeg weidia naar het
sluKjc rooKvleesch in licrman's opgelicven
nand.
Nu moet je liaar wal geven ook
Ja oom.
Hij gal nel aicr vlug liet uitgerafelde eind je.
daarna begon hij zelf te eten.
Waar ben je gisterenmorgen geweest.
Herman?
Gisterenmorgen Oom? ik heb in den hof
gespeeld en bij Nel op den muzikant gewacht,
die er laatst was, maar hij kwam maai* niet.
De man zal ver weg zijn, denk ik.
En vondt je dat jammer, vroeg tante.
Nou. 't was zoo n mooie, dikke man cn
hij had zoo'n grootc trompet, ik zou best zoo n
trompet willen hebben.
Maar ik ben blij, dat je er geen hebt, be-
w eerde oom. die zorgvuldig een sneetje rogge
brood met zijn mes op zijn boterham legde.
hooren cn zien zou ons vergaan.
De jongen zei niets en keek naar ooms-
wang. Uo.n had bakkebaarden; midden op
zijn Gene wang een JiUccken, daarop gioeiae
geen lujar, er was nu een kleine \vi«le plek
op zi|n wang, dat was een grappig gezicht, hij
moest er altijd n«jar kijken, als luj oom uo-
niiné zag. luj \ond hel zoo prettig in üe
tuinkamer, aan oen muur hing een plaat,
voorstellende een jongen, die leerde ploegen,
een groote man wees hem, hoe hij doen
moest; lierman vond uil aitijü prachtig, straks
zóu hij naar den muur gaan om ue plaat
van aichloij te zien.
M ,jl ga je vanmiddag doen, vroeg tante
Dien opeens, terwijl zij bedaard warme melk
schonk uit een zilveren kannetje in een kopje,
aal hall noI kollie was. lli| wilde antwoor
den, maar tante l-raiieisca, die slit had zitten
uenken. was hem voor.
Herman en ik hebben een afspraak, niet
waar jongen? iels'heel heerlijks en niemand,
oehalve v weel wat 't is.
Sprookjes vertellen, ltuislcrde dc jongen.
Zeg je het nu toch?
Ze mogen liet wel weten, maar gaan wc
nu gauw?
lvom dan maar.
Toen. de jongen met Erancisca over 't hor
des liep. hij lijn en leer, naast de magere,
hoekige vrouw in haar vreemd-kleurige ja
pon, keken de dominé en zijn vrouw hen na.
't Zal leeg zijn, als hij weg is, zcide zij
zacht, heel leeg.
's Heeren wegen zijn wonderlijk, ant
woordde de dominé, die'dacht aan zijn ge
storven kindje cn aan de lieve vriendin, die
zoo vcrweg ging wonen
'l Sprookje was verteld, Herman bedankte
en zei, dal hij 't mooi gevonden had, hij dc-
loofdc morgen weer te komen om fe spelen,
focn ging hij door den tuin en bereikte spoe
dig de haag. die op één plaats ccn opening
iiad, waar uc tuinman ceu dooden struik uil
den grond had gegraven. Zoo was hij spoe
dig op den straatweg, die naar dc markt
leidde, waar de herberg „De sterke hoef,"
stond. Hij hoopte nog vrienden te vinden,
met wie hij praten kon-. Hij wilde nu nog even
naar 't huis van den koster kijken, dal schuin
lencnovcr de kerk sloud.
Toen hij bij 't huis kwam en naar de blauwe
horretjes keek en naar den koperen schelie-
khop en dansen wilde over de steenen sloep,
dacht hij bij zichzelf, dal dóar op "t kerkhot
zijn doode vader lag. zijn mondje trilde en
tranen kwamen in zijn oogen, schichtig keek
hij naar 't boompje, waarvan hij dc afhan
gende takken kon zien boven den kerkhof
muur.
Langs den straatweg gaande, liep hij op
„De sterke hoef" loe, en was 't kerkhof al
weer vergelen. Hij trad de gelagkamer bin
nen en schreeuwde:
- Dag Nel!
Dag Herman, zei-de-ge daar, vroeg de
dikke vrouw, glunder kijkend onder dc lira-
banlsche muts; ge komt laat vandaag, voor
zichtig schonk zij een glaasje klare in voor
een dikken mijnheer, die een hooge zijen pet
op had, ringetjes in zijn oogen droeg en een
bazelaarstok onder den arm had. Hij praatte
met zijn vriend, den notaris, bij 't buffet
Herman zag zijn vrienden staan.
Dag burgemeester.
D*zc schudde zijn hand, dat vond hij prach-
hceft den titel gekregen van sultan. In den
ouden titel khedive (onderkoning) lag cene
erkenning ran de rechten, die de sultan van
Turkije bezat als suzerain over Egypte. De
nieuwe titel duidt aan. dat de band tussclieu
Egypte en Turkije verbroken is; maar natuur
lijk is aan dezen titel gccnc sultansmaclil ver
bonden. Bij wieii de feitelijke macht berust,
drukt de. proclamalite uil in den slolvolzin
waarin wordt gezegd, dat Z. M.'s regeering
vertrouwt op de loyauteit,, het gezond ver
sland en de zelfbeperking van dc Egyptisch*
onderdanen, om de laak te vergemakkelijken!:
van den opperofficicr, commandant van Zit
M.'s troepen, die belast is met de handilaving
van de orde in hel binnenland cn nu t dc zorg,
dat het verleencn van hulp aan den vijand
wordt vea-meden.
De oorlogstoestand heeft aan Engeland deze
eigenmachtige daad mogelijk gemaaki. Maar
hel spreekt van zelf, dat die handeling op
zich zelf nog geen recht schept. Niet d een
zijdige wil van Engeland, maar de oorlog zal
er over beslissen wal ei* van Egypte zal wor
den. De Engelschen oefenen wel in hel Niji-
land, sedert zij in 1832 er lx>z-; Hing hebben
gelegd^ feitelijk de heerschappij uil. Maar
rechtens is in Egyplc nog altijd de sultan van
Turkije dc souYcrein, als wK-ns vazal de khe
dive de regeering uitoefent. Ook Engeland
heeft de suzcrcinileit van Turkije niet betwist
in het Fransch-Engelsche verdrag van 1904.
waarin Frankrijk van zijne aanspraken op
zijne oude stelling in Egyp'le afstand deed!
Dat verdrag heefl den eigenaardigen slaals-
en volkenrcchteiijken toestand van Egypte er
kend. "Wanneer dus thans de verkondiging
van het protectoraat is geschied en Frankrijk
zicli gehaast heeft dat te erkennen, dan moet
daaraan eene heimelijke verandering van dat
verdrag vooraf zijn gegaan. Maar al heeft ook
Frankrijk toegestemd, voor dc andere sla'lcn
is eene eenzijdige handeling, zooals de ver
kondiging van hel protectoraat is, niel bin
dend.
In hel begin van den oorlog wcrtl zegd»
dat Engel.tnd dc inlijving van Egyptwilde
uitspreken. Dat is achterwege gebleven: Egyp
te is tot een Bri'tsoh protectoraat verklaard.
Maar hoe dc toestand van Egypte in dc toe
komst zal zijn, daarover zal de oorlog beslis
sen. Op liet oorlogsgclulc doel dan ook de af
gezette khcdivc~een beroep, die de handelwij
ze van Engeland verklaart als eene schending
van de door den sultan van Turkijo uil:aar-
digde keizerlijke firmans cn daarop l al vol
gen-
„Daar de wenscli van Z. M. don kalii' c-n
van zijne regeering strekt orn aan deze iir-
mans lol geluk der bewoners van Egyplc en
van Soedan gehoorzaamheid te verschaffen,
heeft dc behcerschcr der geloovig. n I lr i.cn,
naar Egypte een Turksch leg, r te zenden, om.
daar den toestand van voor 1882 tc horstel
len. Gij kunt tot deze overwinning ld dragen
door uwe eensgezindheid en met hulp.
In vertrouwen op het succes, dank /ij de
hulp van de goddelijke Voorzienigheid, ver
kondigen Wij, khedive van Egyplc en souve-
rein van Soedan, reeds nu, dut ore i ond-
wet zal worden verleend, die alle politieke
rechten van de nalie (bepaalt. Wij verkondi
gen verder de opheffing van de wetten, die
do vrijheid beperken, de wederinvoe ring van
de waarborgen voor de onafhankelijkheid van
den raclilersland en dc amnestie voor alle po-
lig. want de herberg was vol boeren, die bier
en klare dronken, rookten en spogen.
Zic-de-gij ine niet, of zei-oe-ge boos
op mijy
t \»as dc notaris, die 't vroeg.
Ilij heefl bel ook zoo druk, uit-waar?
zei de ourgemceslcr, die hem op den schou-
uer klopte.
Gag, notaris, ik ben nicl boos op u, maar
ik zag u zoo gauw niet.
Dan is 't goed.
Dc burgemeester hief zijn leege glas iu dc
hoogte, zeggend lot NcL
Nog ccnc..
Nog al een vergunning, burgemeester
ge zult nog zat worden.
De burgemeester trok zijn wenkbrauwen,
op van verbazing, zag den notaris aan, lachte
en spoog op den grond van de iol, ai roepende
Wel den ooliikerd, den kleinen duvel!
Herman maakte, dal hij wegkwam, liep
hard naar '„Karclshoevewaar hij aankwam
met bonzend hart, zeggend lot Jans, die open
deed:
Ocjoci. wat ben ik moei.
Wordt vervo f9
