m rohie jem DE EEMLANDER' Maandag 18 Januari 1915. BUITENLAND. FEUILLETON. W 171 ia"* «laargang. He o-'dredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. J» Uitgevers: VALKHOFF Co. ABONNEMENTSPRIJS: P«r 8 maanden voor Amersfoort f J*?®* I Idem franco per post Per week (met gratis verzelrermg tegen ongelukken) - Afzonderlijke nummers Z' Oeze Courant verschijnt dagelijks, behalv» op Zon- eis Advertenüttn gelieve men liofst vóór 11 uur, familie- advertenties en berichten vóór 2 uur m te zenden. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Intercomra. Telefoonnummer 66. ADVERTENTIËN: f 0.50. - 0.10 PRIJS DER Van 15 regels.. Elke regel meer Dienstaanbiedingen 35 rents by vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bodrijt bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag toogezonden. Politiek Overzicht. De wereldstrijd. iVoor bet eorsl seuerL weken en maanden beeft in de vorige ■week de loopgravenstrijd," die op bet westelijke Ironl worew gevoerd, op één punt van ae uilgesirc-kie linie eeue ont wikkeling genomen, oie zich vertoont al6 een tastbaar succes voor een der beide partijen In de streek ten noorden van de aan den zui delijken oever van de Aisne gelegen stad en vesting Soissons is van üen ben tol den 14en Januari hevig gestreden en bel gevolg daar van is geweest, dat de zuidelijke sieduig yan de iiooglenreeks, die op üen reenter ^noorde lijken) oever den loop van de Aisne voigt, zich nu in Duilsche handen bevindt. De rivier vormt door verschillende krommingen ten noorden van de stad eene kleine vlakte van »iel overal gelijke breedte. Op de hoogvlakte, die van den rand van hoi rivierdal gaandeweg naar het noorden opklimt, haduen de Fran schen tot dusver het zuidelijke geueeite bezet. l\\ gingen van daar uit over tol den aanval tegen üe verder noordelijk liggende Duilsche stellingen. Daaruat ontwiKkeioen zicii gevech- en. die eerst aan de Franschen cenig succes orachten. Maar de Dutlschers versterkten hunne strijdmacht en ondernamen daarop den tegenaanval met zulk eene kracht, dat zij konden doordringen in de op de helling ge legen plaatsen. De Franschen moesten onder het vuur van de Duitscne zware artillerie over de Aisne teruggaan naar hunne stellingen op den zuidelijken oever. Hun terugtocht werd bemoeielijkt, omdat het water in de Aisne zeer gezwollen was, waardoor verscheidene brug gen waren weggeslagen. Zij hebben daarbij groole verliezen geleden, die zij zelf niet op geven, maar waarvan de Duitschcrs een be rekening geven, die geueetlelijK op bekende ciifcrs, gedeelleiijk op raming uerust. Er zijn 4000 a 5000 dooden gevonden op het gevechts- veld en 5200 gevangenen gemaaktdaarbij wordt een geraamd cijfer Yan 16.U0U gewon den gevoegd, waardoor men komt tot een to taal verlies van 25.000 man. Bij de begrijpelijke ingenomenheid, die in Duitschland heerscht over dit succes, wordt niet verzuimd op de strategische beleekenis er van het licht 1e doen vallen. De Frank!. Z-tg. schrijft: „In het breede stuk van Soissons tot Vailly is thans de rechter Aisne-oever met de beheerschende hoogten en dus ook met de •>vergangen over de rivier in ons bezit. Dat is voor dc la-tere ontwikkeling van den veld tocht in Frankrijk van onschatbare waarde. De toestand van dc stad Soissons is in het noorden en oosten veel slechter geworden.' Dat is op zich zelf eene zaak van gewicht, want Soissons ligt aan hel gewichtige kruis punt van de spoorwegen ParijsLaon en Compiègnc—Reims. De eerste van deze beide lijnen, die naar het noorden leidt, ligt achter hel Duilsche front. De spoorweg naar Reinis echter, die bij Semoise (omstreeks 9 K.M. ten aos!en van Soissons) het dal van de Aisne ver laat en dat van de Vesle volgt, is voor de Fransche troepenbewegingen en maierieei- transporten van het wésten naar het oosten van veel gewicht. Bij Soissons bei inden de Duitsche troepen zich gevaarlijk dicht bij dezen spoorweg. De stad zeü is blootgesteld aan het vuur van de Duitsche kanonnen. Daaruit verklaart zich het belang, dal de Franschen hebben bij het terugwerpen van de Duitschcrs uit hunne vaste stellingen in den omtrek van Soissons. Maar de poging, die zij daartoe hebben aangewend, is niet alleen mis lukt, doch de Duitschcrs zijn nog dichterbij gekomen. De tegenpartij val niet toegeven, dat hel aoor de Franschen .geleden échec strategisch van veel beleekenis is. Zoo schrijft de militaire medewerker van de Daily News„Fr is geen reden om ai te veel ie maken Yan iels wat welbeschouwd slechts een plaatselijke tegen slag is in de oorlogvoering van geven en ne men, die nu in zwang is. De Franschen stre den. met hunne gewone dapperheid, maar werden klaarblijkelijk overweldigd door de versterkingen, die waren opgeroepen om den keizer een pleizicrigcn dug te bezorgen. Zij hebben eenigen grond prijs gegeven, maar zij houden de overgangen van de rivier vast. Generaal Joffre hecit inmiddels zeker verster kingen gezonden, om het vroegere evenwicht te herstellen. Hel zou een misslag zijn de zaak te overdrijven ot te beweren, dal men le doen heeft met eene poging Yan Duilsche zijde om door de liniêii van de bondgenoolen heen le breken op dit bijzondere punt, want alles wat het aanduidt, is dat de Duilschers mei» hunne gewone wakkerheid in slaat waren met suc ces tegenstand le bieden aan een plaatselijk Fransoii -offensief." Men kan hier tusschen de regels duidelijk de teleurstelling lezen oyer het geleden échec. Overigens hehücn wij uil de beschouwin gen van de Berlijnsche pers in het vorige nummer gezien, dat van Duitsehe zijde wordt erkend, dat dit nie<t dc doorbraak van de Fransche stelling is, maar slechts een slap, die de hoop opwekt, dat het le eeniger tijd lot de doorbraak zal komen. Oi die hoop zich zal verwezenlijken, is eene vraag, die in de on zekere toekomst thuis behoort. Eene bijkomstige omstandigheid, die or.s hel verschil lusschen de tegenwoordige en dc vroegere wijze van oorlog voeren voor oogen brengt, is het in de Duitsche berichten met eenigen ophef vermelde feit, dat deze strijd onder de oogen van den „obersten Kriegs- herrn" is gevoerd. De Köln. Ztg. zegt hier van: „De tijden zijn voorbij, toen de opper bevelhebber nog op een zoogenaamden mo narchenheuvel met ruim uitzicht een slag kon bijwonen. Ver achter liet front bevindt zich de standplaats, waarin het nel van alle ver bindingen samenkomt, en onbeinvlocd dooi de verschijnselen van den strijd neemt de veld heer op grond van de door telefoon en tele graaf overgebrachte berichten zijne maatre gelen, die de op verren afstand slaande iegerafdeclingcn in beweging brengen. Van dc troepen zelf ziet het legerbestuur niets. Ge lijk in zoovele dingen, is de romantiek geheel verdwenen, en wat in 1S70/71 koning Wilhelm nog kon beleven, de aanvoering van zijn leger op het slagveld zelf, is den kleinzoon onmoge lijk. Slechls betrekkelijk kleine gevechten, die in de hand van de commandanten der korp sen liggen eu zioh nie-t over gcheele legers uitstrekken, verschaffen gelegenheid voor den keizer om ze als belangstellend toeschouwer bij le wonen. Tol dusver is dil in dezen oorlog slechte zelden het geval geweest/' D* ooi*hg. B e r lij ii. 16 Ja n. (\Y, B.) Uit hel grootc hoofdkwartier vernemen wij: Dc Engelscüc minister van oorlog liol zich den 6cn Januari in het Engelsche hoogerhuis uit, dat den 20en December belangrijke gevechten plaats had den tusschen Engelsche en Duitsche troepen. Bij Givenchy werden loopgraven, die door Indiërs bezet waren, door oc Duitschcrs hevig aangevallen. De Indiërs werden in zekeren zin verrast en ccr.ige loopgraven werden ge nomen, maar den volgenden dag door een regiment, dal zich in reserve bevond, onder zware verliezen voor den vijand terug gewon nen en sedert heeft men zich gehandhaafd in het bezit van de heroverde linie. De Engelsche minister van oorlog schijnt deze meüedeelingen op grond van onjuisic be lichten. die liij van hel front ontving, gedaan te hebben. In het belang van onze dappere troepen kan echter deze onjuiste voorsrelling van de toenmalige gebeurtenissen niet on weersproken blijven. In eene vijfdaagsche zware worsteling van 19 lot 2-1 December ge lukte het ons de stelling van de Engelschen in hare geheeld uitgestrektheid tusschen de hofstede up 1 K.M. leu noorden vau Laqumque en Givenchy in bezit te nemen en op sommige plaatsen zelfs nog verder terrein te winnen. Alle pogingen van den tegenstander om de verloren stelling le hernemen, waren vruch teloos; nog heden zijn wij in haar bezit Hel is dus onjuist, wanneer de Engelsche minis ter van oorlog zegt, dat de Engelsche troe pen de verloren loopgraven heroverd hebben. De buit, die ons m deze gevechten in handen viel, is den 26en officieel bekend gemaakt. ParijjS, 16 Jan. (R.) Namid-dagcomimi- niqué. In Notre Dame de Lorettc, bij Carcney, be zette de vijand weder con gedeelte van de loopgraven, die hij den Hden verloren hacl lu BLancv, bij Atrccht, duurde onze vooruit gang voort, ire vijand riohlc een krachiligen aanval, voorafgegaan door een hevig bom- dement. op onze stellingen ten westen van La Boissetle. Deze aanval werd teruggesla gen. Langs het gohe-ele front, van dc Somme tot de Maas, werd geene infanterie-actie l>e- richt. In de streek van Soissons verwierf die artillerie meldenswaardige resultaten; zij dreef een regiment uiteen, terwijl liet zich verzamelde, veroorzaakte eene ontploffing in de batterijen van dién vijand en vernielde oen van zijne wenken. Van de Yogeezen tol de Argonuc valt te berichten, dat een vrij hevige aanval, die bij Flirey togen onze loopgraven werd gericht, geheel mislukte en dat d-e Duitschcrs door ons arlüierievuu-r genoodzaakt werden den bergkam ten noorden van Clemery te ontrui men. Av pndcomm unique. Er is niets van belang voorgekomen, be halve dat onze troepen eene nieuwe loop graaf hebben genomen in den omtrek van Perthes cn oen bosch. 200 a 500 Meter vóór onze liniën ten noorden van Beausêjour gele gen. Parijs^ 16 Jail. (R.) Een inwoner van Reims zegt in een brief aan do Times van den 13cn. dat ondanks dc hevigheid van hun- ue aanvatten de Duitschcrs nog deze li de sLel- lingen bezetten als vier maanden geleden. B er lij li, 17 Jan. (W. B.) Bericht van hel opperste legerbestuur uit hel grpole hoofd kwartier van heden voormiddag. In Vlaan deren kwamen van beide zijden slechts arlil- ieriegevcchten voor. In Blungy (ten oosten van Atiecht) lieten wij een groot fabrieksgebouw in dc lucht vliegen en maakten daarbij e enige gevange nen. Yan het overige front is, behalve aiiillerie- gevechien van afwisselende hevigheid en de voortzetting van den sappen- eu mijnenstrijd, eiels van beteekenis le berichten- ln dc Ar- gonne maakten wij kleine vorderingen. Storm en regcu verhinderden op bijna het gekeele front den gevcohtsarbeid. Ongeveer vier weken geleden werd hier een algemeen aaavalsbevel bekend gemaakt, dal de Franscihe opperbevelhebber voor hel bij eenkomen van het Fransche parlement in December had uitgevaardigd. De aanvalspo- gingen van de tegenstanders op het westelijk oüiiogsloonecl, uie daarna begonnen, hebben het Duilsche legerbestuur in geen enkel op zicht verhinderd om alle maatregelen, die het doelmatig achtte, uit te voeren; zij hebben den vijand nergens eenigc noemenswaardige winst bezorgd, terwijl onze lroepen ten noor den van La Bassée aan de Aisne en in de Ar- gonne zeer bevredigende resultaten hadden te. boeken. De vijandelijke verliezen geduren de dezen tijd bedragen aan door ons gelelde clooden ongeveer 26.000 en de ongewonde ge vangenen 17.860 man. ln 'l geheel zullen zij, wanneer men voor de berekening van de ge wonden het door de ondervinding geijkte vei- houdingsoijfcr van 1 tot 4 neeml, minstens 150.000 man bedragen, afgezien van de niet waargenomen dooden en de vermisten. Ons totaal-verlies in dezelfde tijdsruimte bereikt nog niet hot vierde deel van dit getal. P a r ij s1 7 Jan. (R.) Avond-communiqué. F.r is niets te vermelden. 1' ar ij s, 17 J an. (R.) De Matin bericht uil Sainl-Omcr. Volgens geloofwaardige berich ten zouden dc Duilschers La Bassée hebben prijs gegeven, waar hunne stelling onhoud baar werd onder het convergeereude vuur vau de artillerie der bondgenoolen. Ook loopl het gerucht, dat lusschen Bijssel en La Bassée onze troepen hunne spits hebben vooruitgebracht tot Seclen. Berlijn, 17 Jan. (W. B.) Wij verne men uit het grootc hoofdkwartier over de gevechten bij Soissons: De in de laatste da- gelijikscho berichten slechts kort medegedeel de gevechten ten N. van Soissons leidden lot. een zeer opmerkelijk wapensucces voor onze troepen, «ie onder leiding van generaal Looliow en vaai luitenant-generaal W'ichura streden on overwonnen. In den loop van den pbsilLeslrijd van verleden Maandag kwamen de Franschen in de streak van Soissons.to voorschijn uit hunne uit een warnet van loopgraven beslaande stellingen, die zich op dion rechter Aisne-ocvcr bij wijzè v«n brug- gehoofd naar het noorden ui 1st rek ten. Op den westelijken vleijgel van het strijdveld rijst ten westen van den spoorweg Soissons Laon uil het breede rivierdal op eene door vele kloven doorsneden, overvloedig met bosch begroeide hoogte, op welker bovenste gedeelte dc loopgraven van dc Franscihe n. en de Duilschers tegenover elkaar lagen. Beiden waren er op uil, zich door een sappen aan val in het be/tt van het hoogste punt te stollen». Oostelijk van de hoogte ligt aan haren voet hol dorp Crouy en voorbij deze plaats loop* in ecu diep ingesneden grond de spoorweg Soissons—Laon naar het noorden. Dicht hij den spoorweg liggen ten oosten daarvan eene reeks steengroeven, waarin onze soldaten zich meesterlijk ingebouwd luidden. Dc zoo genaamde steengrocfslelüng vormt den weste lijken uitlooper van de hoogvlakte van Yrcgny, die zich lang cn breed ten oosten- van den -poorweg uitstrekt en waar an het gehoede zuidelijke gedeelte in Fransch bezir was. Van de rivierzijde uit dringen verschei dene diepe kloven in de hoogvlakte. Daarin vond de zware artillerie van dc Franschen eene zeer gunstige opstelling. De aan den rand van de hoogvlakte op hoornen achter stalen schilden en borslpantscrs xiilendt* waarnemers richtten hunne zware kanonnen flankeerond tegen de Duilsche stellingen op de genoemde hoogte. Dil flank vuur ri chile zich voornamelijk legen de loopgraven van hel lijfregiment en was op den eersten Kerst dag bijzonder hevig. Onder een reusachtig munitiegebruik begon hel den 7en Januari opnieuw. Die troep had veel lie lijden, Eene stelling, de zoogenaamde machine geweer loop gira af, werd letterlijk, door het vijandelijk vuua* met den grond gedijk gemaakt cn de daarin aanwezige machinegeweren onder het puin bedolven. Na deze artiilerislische voor bereiding ging de tegenstander den 8en lol den aanval over en drong op eene front- breedte van omstreeks 200 Meter in dc Buil- sche loopgraven. Hij kon, ondanks talrijke pogingen, niet weer daaruit verdreven \w den. Tot 11 Januari kwam het hier, zoowel over dag als 's nachts, tot hevige gevechten van man tegen man, zóó verbitterd cn bloedig als men zioh nauwelijks kan voorstellen. Do Turco's, die hier vochten, streden niet alleen met geweer en bajonet, maar zij beien hun ne vijanden en staken hen mol messen. De toestand niaaktie eene beslissing dringend noodig. Op 12 Januari begonnen de Duitsche troepen een tegenaanval, welke aanvar.kri'-V: niet zoozeer tegen de bosch rijke hoogten zcli gericht was, dan wel togen dc aan weers kanten aansluitende FTanschc stellingen. Klokslag elf uur kwamen uit de steengroe ven-stelling onze wakkere soldaten, die in du- maanden van afwachten on zich in hun ver schansingen verborgen houden niets van hun aanvalskracht hadden verloren. In een stoulmoedigcn aanval verovci Mn zij dc dichtslbij gelegen vijandelijke loopgraven cn dc verkenningsposton van dc artillerie. Dadelijk liieLd toen hot vuur uit de flank op, dat de Franschen op dc hosohrijtke hoogten onderhielden. Het hoofddoel van den eersten aanval was nauwelijks bereikt, toen een uur luier, om twaalf uur in den middag, op den uitersten rechtervleugel onze dappere fuse liers voor den dag kwamen, zegevierend voorwaarts ruklen en over een afstand van een kilometer terrein wonnen. Thans werd ooik overgegaan tol een aantal up de begroeide hoogte. De Franseben wer den eerst uit de Duitsche, vervolgens uil hun eigen loopgraven geworpen en van de hoog te verdreven., waar zij zich halverwege weer vastzetten. Zooals blijkt uit mededoelingon van krijgs« gevangenen, dachten de Franschen, <1 t de verwachte voortgezette Duitsche aanval van den rechtervleugel der Duilschers zo-u uil- levensbeeld door JOANNES REDDINGIUS 32 Herman voelde zich verantwoordelijk, du; Philip rein bleef, hij had de teeueniuii ge zien, waarmede de liaariemsche wcüiiwe al- scheid van haar cenig kind nad genomen. Hij had naar die mevrouw gekeken, oie mul ?ooveei angst in de oogen haai lieveling was komen brengen en de jongens aanzag, die den nieuwen makker nieuwsgierig opnamen. Herman had hem het eerst een j and gegeven en gevraagd hoe hij heette en ook zijn aam genoemd; de dame in 'l zwart nad hum vrien delijk toegeknikt. Tuen was zij in hpt rijtuig gestapt en weggereden, was 't veiuecitiiug geweest of werkelijkheid, had zn >val blijdur gekeken? IIij voelae zich de beschermer van Philip en ais Pieter... Hij zuu voor hem vechten als 't moest. Hij kneep in zijn Diceps en i ..de zijn vuist. Ja, vechten zou hij. 't \vas op een Woensdagmiddag. Herman stond bij de paaltjes, die de speelplaats van den weg afsloten, naar de blauwe zomerlucht te kijken, naar de koebeesten, die graasden. Hij velde zich zoo gelukkig. In zijn verbeel ding zag hij zich ziltcu bij het .ruupelbout als herdersknaap, op zijn rieten fluit een iiedje •pelend, dat hij vond op 't oogenblik, waarop 3uj blies: ik blaas in zomermorgen mijn liedje zonder zorgen, en zie de wereld aan, 'k wou heel den dag wel blazen, tevreden, dat daar grazen mijn dieren, welgedaan. Laat ik mijn speeltuig zinken, dan hoor ik in mij klinken toch weer de melodie, en snel heb ik genomen, gelukkig in mijn droomen, weer 't fluitje van mijn knie. De wereld is mijn woning, hier zit ik als een koning, die alles gadeslaat, hij is zijn volk genegen cn doet het 51 bewegen naar 't wiss'ien van zijn maal. Ik blaas als herdersjongen cn glimlach om de sprongen, die 't rosse veulen doet; ik ben een jonge dichter, en maak de wereld lichter door 'l klinken van mijn roet. Hij volgde in gedachten hel liedje, feluk- kig, groot-gelukkig weer gedicht te hebben daar hoorde hij gerammel aan ce deur der speelplaats, hij keek om... Pieter! Met zijn vadsige lijf schommelde deze de speelplaats over en het laantje in, dat naar de boschies leidde. Hij keek om of iemand hem ook zag of volgde. Herman deed net, of hij hem niet merkte, ie kon goed zien, dat zijn eene schouder bree der was dan de andera. I Op zijn scheeigeluopun schoenen slofte hu ._>vei' het pad. ilij was tc lui om zijn beenen le strekken. Al verder cn verder ping hij langs de hosohjes. Die heeft niets goeds in den zin, dacht Hei- xan, en liep vlug langs den zandweg, om, voorbij het huis van den wegwerker "aandc, weder op het terrein te koincn. Daar dook lij onder ue- takken en wachtte en keek. Phiip zat in hel bosclijc zijn '_s ie leeren net den rug naar hem toe en waarachtig, aar kwam Pieter aanstappen, die in 't andere i oschje gezocht had, jawel, op zi«n dooie gc- uak, 't was ook zoo warm. Iiij giuc naas1 hüip zitten cn begon met hem tc fluisteren. lierman zag hel kind aandachtig luisteren toen riep liij met zijn heldere stem, terw:T hij j <>]>sprong: Philip, doet hij je gekke verhalen? J Philip kreeg een kleur en zei: I Ja, dat doet ie, 't is een 1 -'ijke jun^n, waarop Herman Pieler bij zijn kraag "reen cn hem naar de speelplaats sleepte, waar hij met hem vechten ging. Pieter was log en kort. Herman licht en lang. Met een smak kreeg hij Pieter onder cn toen regende hel slagen op zijn geelharigen kop, die Pieler luid scheeu- wend ruet zijn handen omvat hield. Herman sloeg en beukte wat hij kon. De jongens, opgeschrikt uit hun spel, schreeuwden: „Iloeral slaat er op! geeft hem! ora plotseling te zwijgen, toen de onderwijzer kwam tceloopen, die hen zocht te scheiden Herman in zijn woede riep: „Blijf van me lijf!" De ouderwijzer had hem van den ander weggetrokken en ging met uitgespreide ai- meu voor Pieter slaan, die huilend en jan kend opstond, maar wien* tegenstander half- razend, dat hij zich den weg versperd zag, den secondant beentje lichtte, zocdat deze viel, waarna hij opnieuw op Pietei losging. De jongens schreeuwden. De onderwijzer, weer op dc heen, diende Herman een paar ferme oorvijgen toe. Deze werd naar Ue badkamer gestuurd en Pieter naar de eetzaal, 's Miduags had ie de poenen aan het dansen. De baas was woedend dooi het schoollokaal geloopen naar Je eetzaai, naar de badkamer. De jongens mochten dien middag niet meer naar buiten. In angstige spanning werd hel diner verbeid, het gezicht van den haas stond streng. Een der jongens moest dc beide schuldigen halen. Zij kwamen 'na elkaar. Pieter 'l eerst mei een blauw oog cn een gezwollen lip. Fier man bleek, maar vastberaden. De beide jon gens gingen hij hun bord slaan. De baas, mevrouw cn de onderwijzers bedienden van aardappelen, 't Yleesch lag reeds o de bor den, «al deed mevrouw vooral'. Tol c/ers groole verbazing zei de baas: lierman, je kunt gaan zitten. Pieter. die alleen dc laatsle woorden verslond, ring ook zitten, waarop de baas hem met zijn bord naar den hoek stuurde, waar hij moest blij ven slaan, mèt zijn bord, toL halftien. Toen had de baas alle Postjongens bijeengeroepen en met hen gesproken een kwartier lang over dat ééne en gezegd: Ik cisch van jullie, dat ieder, die een ander zulke praatjes hoort houden, zich oogen- blikkelijk naar mij begeve, onverschillig op welk uur. Willen jullie mii dat beloven? De haas keek de jongens één -^or aan. Ju mijnheer, gaven zij achtereenvolgens ten antwoord. lierman le hebt ie schuldig gemaakt aan - - insubordinatie, dat is een daad. die ten nC— Yolge heeft, dat ik je van school moet sturen. De jongens stonden in dooüsclic stille, ver nemend het onverwachte. Bram begon te hui len. waarom, dat wist hij zelf niet. Herman kreeg tranen in de oogen. Wal zon zijn moeder een verdriet hebben, hij wegge*, sluurd. Ik heb er spijt van, mijnheer. Ik was be sloten excuus te vragen, waar alle jongens bij' waren.... ik was buiten mij zelf van drift en Pieler.... Hij slikte uiu niet in tranen uil ft barsten en drukte ziju nagels in zijn hand palmen Bram begon nog harder le snikken. Jongen, had dc haas daarop gezegd, ter wijl liij zijn hand op den schouder van den vechtersbaas legde, jc hebt geaaan, wat iedere flinke jongen in jouw plaats /.ou gedaan heli- ben. Ik zal dat andere voor uezen keer dooi? de vingers zien.... En wal jou betreft, slin kende jongen, ik wil je in geen drie maande® zien. Morgen zul jij je koffers pakken, je gaat naar huisen hij vervolgde met zachlo. slem: jullie leunt naar boven gaan. Eén voor één gaven de iongeus hem een hand, behalve Pieler, die nog moest opblijven- Den volgenden dag, zagen de jongens hem niet meer. Hij vertrok met den eeisten trein naar huis. 't Is een mispunt, net zooals Bram zegt, zei Look Fiere, eu veel dingen zijn hier be roerd, maar wij hebben toch veel op de an deren voor, omdat wij versieren mogen, late® wij dus maar van onze vrijheid genieten e» veel pleizicr hebben. Wordt vervolgd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1915 | | pagina 1