EEÜ HiiHiïiSÈiE JöiEN DE E EM LAN DER". Woensdag 3 Maart 1915. FEUILLETON. N° 20b Jaargang. BUITENLAND. Hooïdiedacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO. Uitgevers: VALKHOFF C< A BONN EM ENTSERIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf Idem franco per post1.5tl« Per week (met gratis verzekering tegon ongelukken) Afzonderlijke nummers Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- ea Feestdagen. Ad vertent ïön gelieve mon liefst vóór 11 uur, familie* advertenties en berichten vóór -J uur in te zenden. Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENT1ËN: Van 1—5 regelsf 0.50. Elke regel meer 0.10 Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingon tot hot herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort brengen ter algemeene kenn:s, dat bij hen van Gedeputeerde Staten dezer provincie in af schrift is ingekomen een verzoekschrift van Ar- noldus Van Daal, van beroep verlof- en hotel houder, wonende alhier, om vergunning voor den verkoop van sterken drank in het klein, voor gebruik ter plaatse van verkoop, 'uitslui tend aan logeergasten, in de voorlocalile.t van het perceel Krommeslraat No. 3i> te Amersfoort dat een ieder binnen twee weken na dagtee- kening dezes, schriftelijke bewaren bij hen kan indienen tegen het verleencn der vergunning. Amersfoort, den 1- Maart 1015. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, A. R. VEENSTRA. v. RAND WIJCK. De Burgemeester van Amersfoort brengt ter kennis van belanghebbenden, dat in de gemeen te Woudenberg een geval van mond- en klauw zeer is geconstateerd. Amersfoort, 1 Maart 1915. De Burgemeester voornoemd, v. KAïMD WIJCK. Politiek Overzicbt De Oor.^u seMej, bt.n it^aigers- nOüa in uuiisc«ii*aiiiiui De aansporingen" tot inschrijving op de tweede oonogsieening, die ue Duilscne re- gecring Unans aan üe markt brengt zijn ge- stêniü op aen gronaioun, ual men in slaat möêi zijn ook mei ziiveien .kogeis den slnjd le voeren en lot net einde loe vol le houden. Voor het voeren van den oonog is noodig grid, geld en nog eens gcid, en 0111 dal le verschatten, wordt nu anuennaal eeu beroep gedaan op de medewerking van de bevol king. uaamaast stelt dc strijd op economisch gebied ztjnc eisohen. Uit het feit, dat de pro ducten van den vaderlanuscnen grond niet ten volle de beboetten aan levensmiddelen dekken, terwijl dc aanvoer van hol ontbre kende door den vijand wordt onderbonden, is de noodzakelijkheid ontslaan om hel ge bruik van de gewichtigste voeuingsniiiddelen en den handel daarin aan belangrijke beper kingen te onderwerpen, inzonderheid de graanvoorraden van overheidswege in beslag ie nemen, tot verzekering van hunne gelijk matige verdeeling over de bevolking. Dat op ddt gebied nog heelwat meer le doen valt, bewijst de aaidappelkweslie, die nu de ge moederen in beroering brengt. In Berlijn heelt in de vorige week een ware aardappel- nood geheerschl, die zich uitdrukte in eene buitengewone stijging van de aardappelprij zen. Van 50 pfennige per 10 pond gingen de prijzen omhoog lot 70, 80, ja 1 mark en in sommige wijken zelfs tol 1.25 mark. Dit is geen specifiek Berlijnsch verschijnsel, maar het vertoont zich in liet geheele land. Volgens eene opgave van de Deutsche Tageszeilung wisselen de prijzen tusschen 5 pfennige per kilo in Stolp en 16 pfennige in Oppcln en Solingen. 'Het gemiddelde is ongeveer 10 pfennige, terwijl in normale ja ren het kilogram aardappeleh dooreen voor 6 pfennige le krijgen is. Op den duur is dat een ondragelijke toe stand, waarlegen maatregelen moeten wor den genomen, want de ontstemming onder dc bevolking, vooral onder dc arbeidersbevol king, wordt daardoor in de hand gewerkt op eene wijze, die ook in het belang van de oorlogvoering niet kan worden gewenschl. De Vorwarls verlangt, naar aanleiuing hier van, dc inbeslagneming van de aardappel- voorraden, en ook burgerlijke economisten hebben in den „Kriegsausschuss lür Konsu- menteninleressen' zich in die richting uit gesproken. De toongevende regceringskrin- gen schijnen vooralsnog hiertoe nog niet tc willen overgaan; zij verwachten van de in trekking der voor den kleinhandel in aard appelen bepaalde maximum-prijzen, die in hot laatst van de vorige week is geschied, een grooleren aanvoer van aardappelen uit het oosten naar Berlijn en daardoor eene prijs daling. De autoriteiten zijn aangeschreven ei- schcrp op toe le zien, dat niet door de ver- koopers in den kleinhandel de prijzen onbe hoorlijk worden opgezet. De van overheidswege verordende maat regelen tol regeling van hcL gebruik van voe dingsmiddelen grijpen diep in in dc levens gewoonten en in dc bestaansvoorwaarden der bevolking. Zij leggen de bevolking aan ban den, nik alleen wat de verdeeling van hel voedsel betreft, maar ook wat de bereiding en het individueele gebruik aangaat. Zij ver langen zelfverloochening van iederen burger, aanpassing aan eene nieuwe levenswijze en verstandige medewerking van allen, vooral ook van de huisvrouwen en moeders. Onder de opperste leiding van het Pruisische mi nisterie van landbouw, zijn cursussen opge richt en worden sprekers uitgezonden oui dc bevolking er van te doordringen, dat er an ders moet worden gegeten en dat er min der moei worden gegeten. Om den geest van de lessen, die door deze sprekers worden ge geven, te doen kennen, halen wij een paar zinsneden er uil aan. Een van hen, prof. Oppenheimer, heeft gezegd: „In deze kritieke tijden moet alle voedsel, dat le krijgen is, gebruikt worden en elke verspilling v an voedsel vermeden worden. Op deze twee punten heelt het Diritsche volk veel gezondigd en in steeds klimmende mate. Ge durende dc laatste veertig jaren hebben wij, door onze stijgende welvaart het gevoel ver loren van de waarde van het voedsel, dat onze vaderen bezaten. Het gebruik van vleesch is zonder twijfel te groot. Er is geen physio- logische reden waarom een Duitscher thans meer vleesch zo-u eten dan zijn grootvader, die even veel placht te werken. -Wij eten allen le veel. Van alle verwijlen, die in vreemde landen aan dc Duilschcrs zijn gedaan, is geen meer gerechtvaardigd, dan dal zij groote eters zijn. Toch is zwaar eten even goed eene gewoonte als. weinig otcn." Tot besluit van eene voordrachtenreeks hield het lid van den rijksdag Friedrich Nau- inann eene rede, waarin hij zeide: „Men moet liet feit niet verbloemen, dat alle lagen van de bevolking voortaan minder moeten eten. Het is niet de vraag om het eene soort voedsel tc vervangen door een ander, maar eene vraag van werkelijke, zicht bare vermindering van liet verbruik.Wij moeten niet aan de Engclsclien het genoegen verschaffen, ons dooi den honger lol onder werping le brengen. Tegenover de offers, die onze aan het front stervende soldaten bren gen, zijn al onze andere offers gering. Maar hot zou le vergeefs zijn le sterven op het slagveld, als wij ons moesten overgeven we gens broodsgebrek. De maatregelen van de regeering zijn wel wat laat gekomenmaar als men redelijk is, dan moet worden erkend, dat toen de oorlog begon men niet dacht, dat hij zoo lang zou duren. Daarom: zelfbeper king is beter dan vaderlandslievende rede voeringen en ieder kind, dal van honger sterft, sterft voor het vaderland." Hel laatst gebruikte- beeld is eene vader landslievende ontsporing, die wij den spre ker niot tc ernstig zouden willen toerekenen bij het belangwekkende kijkje, dat hij geeft op hetgeen van het Duilsche volk wordt ge- eischl als offer op liet altaar der vaderlands liefde. De oorBog. B e r 1 ij n, 2 M a a r t. (W. B.) Bericht van het opperste legerbestuur uil het groote hoofdkwartier van heden voormiddag. De opnieuw met sterke krachten onderno men aanvallen in Champagne vielen in ons vuur ineen onder geweldige verliezen voor den vijand. Dc gevechten van man legen man op sommige plaatsen eindigden steeds in ons voordeel j'onze stellingen bleven vast in onze handen. In heL Argonner woud veroverden wij ver scheidene loop graven ;"^vq maakten 80 gevan genen en maakten vijf mijnwerpers buik Dc aanval op Vauquois werd bloedig afgeslagen. In de Vogeezen werden de in dc laatste da gen door ons bevochten voordcelen, ondanks levendige tegenaanvallen, gehandhaafd. De aanvallen van de Franschcn gisterenavond ten noordwesten van Celles brachten aan den vijand bijzonder zware verliezen. Parijs, 2 Maart. (R.) Namd-ddag-com- munique. De vijand deed gisteren een aanval teil zuidoosten van Sainl-Eloi, maar hij werd door Engclschc troepen teruggeworpen. Reims is weer gebombardeerd. Onze vorderingen tusschen Perthes en Reauséjour zijn gehandhaafd ondanks den storm. Wij houden de voornaamste stellingen evenwijdig met ons front bezet. De Duitsche garde leed zwaar verlies in een tegenaanval in den nacht van Zondag. Wij behielden den veroverden'grond in het district Vauquois. Wij herwonnen 300 Meter grond te Chapelotte (in de Vogeezen). Ayondcommuniqué. Tusschen dc zee en de Aisne kwamen ar- tillcricgevcchlen voor, die in ons voordeel waren. De vijand deed heden morgen op het ge heele front van den sector van Reims af aan vallen, die met gemak teruggeslagen werden. Onze vorderingen tussohen bouain en Beausé- jour werden voortgezet. Wij wonnen voet in de versterkte bosschen en avanceerden aan de overzijde van den bergkam, waarvan wij onlangs den top hebben bereikt. Een krach tige tegenaanval werd teruggeslagen. AL onze gisteren behaalde winsten in Ar- gonnc, in de streek van Vauquois, werden ge handhaafd. Een nachtelijke aanval in het Bois le Prètre, bij Pont-a-Mousson, mislukte. Londen, 2 Maart (R.) Maarschalk French rapporteerde, dat dc werkzaamheid van den vijand in dc buurt van Yperen is ge- sluit De Engelschcn hebben gistermorgen n de vroegte een aanval op kunne linicn afge slagen. Een detachement Canadecscke infante rie beeft schitterend eene Duilsche loopgraaf genomen, na van de bezetting elf man te reb ben gedood en de overigen te hebben verdre ven. De Engels-eken namen geheel de over hand' op de vijandelijke werken, terwijl de artillerie de vijandelijke batterijen dwong op verscheidene punten van stelling te verande ren en daarmee haar overwicht op de Duit sche kanonnen vermeerderde. P e t c r s b u r g, I Maart, (Tel.-agent schap). Communiqué van den groolen gene- ralcn staf. Den 28en Februari voltooide wij onze ope ratie in Prasznysz, waar wij niet minder dan twee legerkorpsen versloegen en ze naar de grens terugdreven. Toen de Duitschers ons tiende leger tot den terugtocht hadden ge dwongen, stelden zij zich tot nader doel eene actie tegen onze troepen, die met succes ope reerden in de streek van Mlava. Nadat zij eerst zich hadden voorgenomen, met de be doeling van ccn demonstratie onzen Linkervleu gel in de streek van Mlava terug -te drijven, stelden do Duitschers zich verder voor, door een onstuimigen slag tegen onzen rechtervleu gel in dc streek van Khorgela onze troepen overhoop le werpen in do richting van de W-eicksel. Den 6cn Februari nam de vijand het offen sief in dc streek van Lipno, Serpctz cn Be- joune; hij liet vijf divUsiën oporeeren. Om streeks half Februari bereikte de vijand hier het front Plozk—Racioncz, maar door de hard nekkige gevechten van den ICen en 18en Fe bruari hielden wij latere vorderingen van de Duitschers in d'ie streok tegen. Tegen dien datum trok de vijand tusschen Mlava en Vil- lenberg eene zeer belangrijke strijdmacht sa men en liet die offensief optreden. Den 18en bespeurden wij eene krachtige werkzaamheid van de Duitsche voorhoeden in de streek van Khorgela en den 20en begonnen groote vijan delijke strijdkrachten onstuimig vooruit te gaan. Aan de oostzijde om Prasznysz heen trekkende, kwamen zij in hel dorp Slsjoéka. Prasnysz vormde het uiterste steunpunt van onze troepenopstelling in die streek. Ilier ope reerde onze infanteric-brigade, die na ccn wcilkzaam en krachtig defensief een deel van hare macht in Prasnysz bracht. Behalve.deze brigade beschikten wij over weinig belangrij ke cavallerie-elemenlen, d'ie de rol vervulden van builensle reserve en de omtrekkende be weging van de Duitschers tegenhielden. Na troepen te hebben afgezonderd voor den aanval op Prasnysz en deze operatie sterk le hebben gedekt aan de zijde van de Narcw, wendde de vijand zijne voornaamste pogin gen aan tegen den rechtervleugel van onze in de streek van Mlawa samengetrokken troe pen. De elf werst lange sector Lyssakowo— Khanowo werd gelijktijdig in liet noorden cn hel zuiden aangevallen. Verder verrichtten üe Duitschers tegen ons geheele front krach tige hulpaanvallciL Den 24en slaagde de vijand, na een bloedig gevecht, er in Prasznysz te vermeesteren. Maar reeds om zes uur 's morgens van dicnzelfden dag openden wij hel beslissende offensief op het brcedc front van Krasnosellzc—Vengrzc- nowo—Kolalsjikowo—Voliaverlowska. Overal drongen onze troepen den vijand op. Dc 36c Duitsche reserve-brigade, die zich hardnekkig handhaafde bij de overgangen van dc rivier Arjelz, leed in den avond van dien dag ceno ernstige nederlaag. Intussclien zag nog in den morgen van den 25en de vijand niet af vat het doel, dat hij zich vroeger had gesteld om een knodsslag aan ons leger loe te brengem Met gevecht bij- Voliavcrlovska werd afwisse lend aanvafiend cn verdedigend gevoerd. In- tusschen dreven in den avond van den 25cn onze troepen de Duitschers beslist terug naar stellingen in de buurt van Prasznysz. Den 26cn en 27en werdén hevige gevechten geleverd om liet bezit van het front Drilime—Khoinovc —Prasznysz—Barlnik—Séhlia. Reeds in den avond Nan den 26en drongen onze troepen in Prasznysz door. Wij bevestig den ons eerst den volgenden dag in ons bezit. Des avonds begonnen dc Duitschers een on- geregelden terugtocht. Zij trachtten weg tc komen in de richting van Mlava en Ivoghcle. De vermoeienis van de voorafgegane marsehen en vierdaagsche gevechten gering schattende, zetten onze troepen krachtig de vervolging door. Zij brachten den 28en zware verliezen toe aan de vijandelijke achterhoede. Deze operatic bracht ons een rijken oorlogsbuit aan en een aantal gevangenen van minstens ICOOO. Zoo eindigde de aanval, dien de Duitschers; beraamden tegen onze troepen in de streek van Mlawa, met hunne nederlaag, dank zij onze tegenmanoeuvres in de richting van de Narew. In den loop van den 28en weiden op de andere sectoren van hel front, waar wij met de Duitschers in voeling zijn, geen ge-* vechten geleverd. Het Jotaal der gevangenen, door ons gemaakt in de streek van Grodno, is 13000 mei 15 mitrailleuses en verscheidene kanonnen. In dc Karpathen vielen de Oostenrijkers levensbeeld door JOANNES REDDINGIUS 67 De huizen met de neergelaten gordijnen wa ren als uitgestorven, de kinderljes in de groene rokjes cn bonte jakjes waren weg, het pleintje lag open, smoorlieet ais een hol. In de smederij op den hoek vlamde iioog hel "vuur, aangeblazen door den balg, het weeke roodgloeiende ijzer werd gesmeed door harden hamer, neerkomend niet yvelgcvvctcn slag, een boeren-menlieér slond te kijken, zuigend aan zijn pijp. erschrikt door 't karretje beende een kip den weg over, slaand met de vleugels, ver ontwaardigd nakakelend in 't spiontig gras, driftig krabbend met de stijve teenen. Roer loos in dc laan stonden de boomen, geen windje woei, eindeloos lijnde de straatweg, 't Paard schud de-bolde door de dazen. Sloffend o\er de sleenen ging slepend en strijkend het kereltje naast zijn kar. Tot zoover mijn dagooek, behalve een paar losse opmerkingen over de natuurstemming in dat mooie hertogdom, schreef ik daar niets meer. Of ik dan zoo lui was. neen, maar hlij- levend in de natuur le ziin, is ook kunst, levenskunst Thans ben ik bij grootvader in Roodkerk. De krasse, oude beer baalde mij zelf af, bij «waaide met zijn wandelslok, toen lnj mij xag. Lina, zijn huishoudster, waohllc ons op met ihee cn krakelingen, 's Middags waren er pannekoeken, enz. Grootvader is zijn ge zelschap \vaard; bij is zeer bijbelvast, maar leutert niet. In zijn kast staan honderd dec- len Libische ciassieken, ui - n., u,._ c.j dc.or- werkl h -!• keningen aan de bijkanten der bladzijden „De Schepping" van Ten Kale is een prul, zegt hij, hij leerde het geheel van buiten, om iieL beier Lc begrijpen, „maar beb er nog niets van gesnapt", ziehier s mans eigen woorden, 's Morgens leest hij voor uit een ouden "aai- gang van „Het brood des levens". Ik waagde het de opmerking le maken, dat hij dat zelfde werk verleden jaar ook al voorgelezen had, maar liij gaf tea antwoord, dal Gods Woord altijd nieuw was. Ik luister dus maar weer en voel dat hij, wat sommige uitspraken betreft gelijk beeft. Dc pendule tikt altijd nog even hard. t Gebed duurt ongeveer 176 tellen, dan is de thee lauw, die de brave Lina vóór 't ge bed heelt ingeschonken, 't Is anders een goed hartelijk mensch, zeer gehecht aan oom, zoo als zij grootvader noemt, en belangstellend in alles, wat op de familie betrekking beeft, k Geniet van 't buiten zijn. Zoo'n dominee s tuin is heerlijk. Er «zijn veel noleboomcu. Fruit is cr in overvloed, 's Morgens zit ib tusschen de aardbei-beaden, dat begrijp je. 'k Rook een lange goudsehe pijp van Goeoe- waagen, maar rind de Friesclie Baai, uit ucn „Rookende Moor" te lieerenveen, vervloekt zwaar. Grootvader heeft plcizier in dat roc ken. Om elf uur gaan wij langs den straat weg Leeuwarden—Groningen; dc kleinzoon doet opgeld, dat begrijp je. Morgenochtend ga ik roeien op 't meer niet de boot van ucn veldwachter. Dan zal ik ongestoord kunnen droomen op 'l water. Om vier uur ga ik op weg inel mijn hengel, veel visschcn zal ik niet, 't is er riiii om te doen in de vroegte alleen buiten tc zijn. Ik wil bij mijzelf nagaan, of ik voél, dat ik een Fries ben, dat wil zeggen, of ik üq eenheid voel van de natuur daar mijr eigen natuur, 'k Heb gemeend, dal dc Frie- sche meren mij daarvan wel iets zullen kun nen vertellen; 'k hoop in staat te zijn te kuu- nen luisteren. Hier ben ik ook aan T schrijven geweest. Ik noemde 't stuk „Oud verhaal" en las 't fragment voor aan mijn grootvader en aan Una cn aan juffrouw Pronnica, die een doch- 'f*r is van een emr>rilus a; - 'v.n.i.'i kerk zijn laatste levensjaren doorbrengt Grootvader, die hardhoorig is, had natuur lijk de helft maar verstaan, dc dames waren benieuwd naar 't slot, maar dat wist ik zelt niet, want dc geest liet mij in den steek. In mijn droonierij zag ik mijzelf wel zitten in de oude Stins met den burchtheer en ccn beeldschoone jonkvrouw, maar 't beeld was wazig en tot verder schrijven kwam ik niet. Toch genoot ik even van die stemming. Ailes was mij zoo welbekend cn welvertrouwd. Op een voetreis door t Noordelijk deel van ons land door een onweer overvallen, was ik genoodzaakt geweest op een laten October- avond de gastvrijheid in le roepen van den bewoner van een oude Stins, die eenzaam lag door veel bosch omgeven aan den straat weg, die naar het stadje leidde, dat ik vóór deu nacht had gehoopt te bereiken. De duisternis deed mij huiveren, achter tie boomen vóór mij meende ik gedaanten te zien, de rommelende donder verschrikte mij keer op keer, terwijl bovenal de vuurstralen in de lucht mij het leven angstig maakten. Dc lucht leek lc sidderen bii t heenstrijken van t witte weerlicht, dc boomen waren vol ge kreun. Toen voor een wijl het donker vlood voor 't ijlend gaan van 't weifelend licht, zag ik vpor mij het oude gebouw. Dadelijk, als ni, ingeving, kwam dc gedachte in mij op nacht leger te vragen in den stal, meer mocht ik, als rondtrekkend vagebond, niet verwachten. Het hek van de oprijlaan was gesloten, maar mijn stok tusschen dc tanden nemende, zegende ik mijn gewoonte steeds zonder ba gage te reizen en klom, niet 'zonder moeite, maar gelukkig zonder kleerscheuren, over de puntige versperring en liep weldra, met kloppend hart om heL ongewone van mijn toestand, op het donkere huis toe. Mijn ge dachten waren zeer helder, tk voelde dat ik geestelijk dingen zou kunnen doen, waartoe ik anders niet in staat was, een rustige zeker heid kwam over mij. Zóó moeten vinders zich gevoeld hebben, die in vroeger eeuwen rmyi-AH va ij kAsteel *ot FflsléeL- 't- speellui op den rug. 'k Raakte aan 't mijmeren over de mogelijkheid het stcenen huis onbewooud tc vinden en gesloten, maar mijzelf moed in sprekende slapte ik verder ,den stok in de vuist, goed op mijn hoede, want de een of andere hond zoude wel eens uit een verscho len hok kunnen schieten en een aanval be proeven op mijn bcenen, maar niets gebeurde. De regen viel almaar door. de grond was glibberig door 't aanhoudend droppelen, tel kens moest ik even stil staan, want hoe recht de weg ook was, onophoudelijk verloor ik de juiste richting door 'L wijken voor de stormende vlagen, half verblind door hel stortende water. Na eens bijkans gevallen te zijn over een uit den grond komende dikke kronkelwortel, bevond ik mij eindelijk voor een klein poortje, waarnaast ik vruchteloos naar een bel zocht. Een dergelijk poortje had ik vroeger wel eens aanschouwd. Toen had ik langen tijd staan kijken naar den ijzercu trekker, die aan een dik ijzerdraad, dal recht naar boven liep, bevestigd, een hel in beweging bracht op de binnenplaats. De tuimelaar had in 't fiSzondcr mijn aandacht getrokken, want 't was mij voorgekomen, dat dit voorwerp zijn naam ten onrechte droeg. Als ik wat te zeggen hadde gehad, zou ik het wegelaar genoemd hebben. Deze herin nering kwam in mij op, toen ik daar stond en zocht naar een trekker, vruchteloos strij kend mei mijn handen langs de steenen. ik besloot te roepen en schreeuwde driemaal zoo hard ik kon; wat zou mij 't aanslaan van een hond welkom geweest zijn. Mijn slok deed ik staan in den grond naast mijn rechter-voet en schreeuwde opnieuw, ditmaal schok drukkend met mijn handen op mijn buik, want van een schaapherder had ik g - leerd, dat dit der stem meer kracht -eelt. maar geen hulp gewerd mij, die daar stond verlaten in den storm. De wind loeide door dc geweldige boomen, die weerstand boden mei ontzettende kracht, verslonste blaêren vlogen ^er heen, ik voelde het water langs mijn bce nen loop en, nimmer had ik mijn knieën zoo pun-ig geweten, ïoij'n .voeten staken kil in dc 1 natte schoenen. Zoo slond ik hulpeloos in den hclschen dans van water, wind en vuur* venvenscnend mijn onbezonnenheid in den namiddag nog verder gelrokken tc zijn, on* danks de verzekering van den waard, bii wien ik 't middagmaal had gebruikt, dat zwaar weer op komst was. maar ik verdacht den man van mij te willen houden voor het logies en daarom was ik weggegaan, luid< ruahtig-vroolij'k, lachend om alle voorzeggin gen, maar nu moest ik tot mijn schande be kennen, dat mijn inzicht gefaald had en als om mij te plagen kwam dc gedachte mij lok« ken aan een goed verwarmd vertrek, vertel lende jagers rond het avondlijke haardvuuil en meer dingen, die ik nu moest missen door mijn eigenzinnigheid. Talrijke keeren klonk mijn roep, maar geen geluid mij welkom, hoorde ik, naderen vatv uit het steenen huis, daarom besloot ik, ten einde raad, den terugweg te aanvaarden en maar verder te loopen, dan had ik, in bewe ging blijvend, minder kans ziek te worden- Voor 't laatst ziende naar 't poortje, denkendt gij welkom poortje verhoordel niet mijn beer had ik 't geluk iels zwarts tc zien midden op dc deur ter hoogte van mün oogen, juist toen het weerlicht kwam en deinsde in dcir nacht. VoJ verlangen slak ik mijn liand uilt die hel voordeel had een killen ijzeren klop per aan tc raken, die gemakkelijk op te lich ten was. Deze liet ik zeven maal patsen op hei ijzeren aanbeeld. Toen stond ik stil cn wachtte Droom, beste vriend, maar 'niet te veel van de ongeziene schoone jonkvrouw, die ik in 'I verhaal had moeten laten verschijnen, wees gelukkig en leef blij, ondanks alle azijn- inisère. Schrijf eens gauw aan je vriend, den romantisclien jonge». EINDE

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1915 | | pagina 1