EEÜ HiiHiïiSÈiE JöiEN
DE E EM LAN DER".
Woensdag 3 Maart 1915.
FEUILLETON.
N° 20b
Jaargang.
BUITENLAND.
Hooïdiedacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF C<
A BONN EM ENTSERIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf
Idem franco per post1.5tl«
Per week (met gratis verzekering tegon ongelukken)
Afzonderlijke nummers
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- ea
Feestdagen.
Ad vertent ïön gelieve mon liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór -J uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENT1ËN:
Van 1—5 regelsf 0.50.
Elke regel meer 0.10
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingon
tot hot herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemeene kenn:s, dat bij hen van
Gedeputeerde Staten dezer provincie in af
schrift is ingekomen een verzoekschrift van Ar-
noldus Van Daal, van beroep verlof- en hotel
houder, wonende alhier, om vergunning voor
den verkoop van sterken drank in het klein,
voor gebruik ter plaatse van verkoop, 'uitslui
tend aan logeergasten, in de voorlocalile.t van
het perceel Krommeslraat No. 3i> te Amersfoort
dat een ieder binnen twee weken na dagtee-
kening dezes, schriftelijke bewaren bij hen kan
indienen tegen het verleencn der vergunning.
Amersfoort, den 1- Maart 1015.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. v. RAND WIJCK.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat in de gemeen
te Woudenberg een geval van mond- en klauw
zeer is geconstateerd.
Amersfoort, 1 Maart 1915.
De Burgemeester voornoemd,
v. KAïMD WIJCK.
Politiek Overzicbt
De Oor.^u seMej, bt.n it^aigers-
nOüa in uuiisc«ii*aiiiiui
De aansporingen" tot inschrijving op de
tweede oonogsieening, die ue Duilscne re-
gecring Unans aan üe markt brengt zijn ge-
stêniü op aen gronaioun, ual men in slaat
möêi zijn ook mei ziiveien .kogeis den slnjd
le voeren en lot net einde loe vol le houden.
Voor het voeren van den oonog is noodig
grid, geld en nog eens gcid, en 0111 dal le
verschatten, wordt nu anuennaal eeu beroep
gedaan op de medewerking van de bevol
king.
uaamaast stelt dc strijd op economisch
gebied ztjnc eisohen. Uit het feit, dat de pro
ducten van den vaderlanuscnen grond niet
ten volle de beboetten aan levensmiddelen
dekken, terwijl dc aanvoer van hol ontbre
kende door den vijand wordt onderbonden,
is de noodzakelijkheid ontslaan om hel ge
bruik van de gewichtigste voeuingsniiiddelen
en den handel daarin aan belangrijke beper
kingen te onderwerpen, inzonderheid de
graanvoorraden van overheidswege in beslag
ie nemen, tot verzekering van hunne gelijk
matige verdeeling over de bevolking. Dat op
ddt gebied nog heelwat meer le doen valt,
bewijst de aaidappelkweslie, die nu de ge
moederen in beroering brengt. In Berlijn
heelt in de vorige week een ware aardappel-
nood geheerschl, die zich uitdrukte in eene
buitengewone stijging van de aardappelprij
zen. Van 50 pfennige per 10 pond gingen de
prijzen omhoog lot 70, 80, ja 1 mark en in
sommige wijken zelfs tol 1.25 mark. Dit is
geen specifiek Berlijnsch verschijnsel, maar
het vertoont zich in liet geheele land.
Volgens eene opgave van de Deutsche
Tageszeilung wisselen de prijzen tusschen 5
pfennige per kilo in Stolp en 16 pfennige
in Oppcln en Solingen. 'Het gemiddelde is
ongeveer 10 pfennige, terwijl in normale ja
ren het kilogram aardappeleh dooreen voor
6 pfennige le krijgen is.
Op den duur is dat een ondragelijke toe
stand, waarlegen maatregelen moeten wor
den genomen, want de ontstemming onder dc
bevolking, vooral onder dc arbeidersbevol
king, wordt daardoor in de hand gewerkt op
eene wijze, die ook in het belang van de
oorlogvoering niet kan worden gewenschl.
De Vorwarls verlangt, naar aanleiuing hier
van, dc inbeslagneming van de aardappel-
voorraden, en ook burgerlijke economisten
hebben in den „Kriegsausschuss lür Konsu-
menteninleressen' zich in die richting uit
gesproken. De toongevende regceringskrin-
gen schijnen vooralsnog hiertoe nog niet tc
willen overgaan; zij verwachten van de in
trekking der voor den kleinhandel in aard
appelen bepaalde maximum-prijzen, die in
hot laatst van de vorige week is geschied,
een grooleren aanvoer van aardappelen uit
het oosten naar Berlijn en daardoor eene prijs
daling. De autoriteiten zijn aangeschreven ei-
schcrp op toe le zien, dat niet door de ver-
koopers in den kleinhandel de prijzen onbe
hoorlijk worden opgezet.
De van overheidswege verordende maat
regelen tol regeling van hcL gebruik van voe
dingsmiddelen grijpen diep in in dc levens
gewoonten en in dc bestaansvoorwaarden der
bevolking. Zij leggen de bevolking aan ban
den, nik alleen wat de verdeeling van hel
voedsel betreft, maar ook wat de bereiding
en het individueele gebruik aangaat. Zij ver
langen zelfverloochening van iederen burger,
aanpassing aan eene nieuwe levenswijze en
verstandige medewerking van allen, vooral
ook van de huisvrouwen en moeders. Onder
de opperste leiding van het Pruisische mi
nisterie van landbouw, zijn cursussen opge
richt en worden sprekers uitgezonden oui dc
bevolking er van te doordringen, dat er an
ders moet worden gegeten en dat er min
der moei worden gegeten. Om den geest van
de lessen, die door deze sprekers worden ge
geven, te doen kennen, halen wij een paar
zinsneden er uil aan. Een van hen, prof.
Oppenheimer, heeft gezegd:
„In deze kritieke tijden moet alle voedsel,
dat le krijgen is, gebruikt worden en elke
verspilling v an voedsel vermeden worden. Op
deze twee punten heelt het Diritsche volk veel
gezondigd en in steeds klimmende mate. Ge
durende dc laatste veertig jaren hebben wij,
door onze stijgende welvaart het gevoel ver
loren van de waarde van het voedsel, dat
onze vaderen bezaten. Het gebruik van vleesch
is zonder twijfel te groot. Er is geen physio-
logische reden waarom een Duitscher thans
meer vleesch zo-u eten dan zijn grootvader,
die even veel placht te werken. -Wij eten allen
le veel. Van alle verwijlen, die in vreemde
landen aan dc Duilschcrs zijn gedaan, is geen
meer gerechtvaardigd, dan dal zij groote
eters zijn. Toch is zwaar eten even goed eene
gewoonte als. weinig otcn."
Tot besluit van eene voordrachtenreeks
hield het lid van den rijksdag Friedrich Nau-
inann eene rede, waarin hij zeide:
„Men moet liet feit niet verbloemen, dat
alle lagen van de bevolking voortaan minder
moeten eten. Het is niet de vraag om het
eene soort voedsel tc vervangen door een
ander, maar eene vraag van werkelijke, zicht
bare vermindering van liet verbruik.Wij
moeten niet aan de Engclsclien het genoegen
verschaffen, ons dooi den honger lol onder
werping le brengen. Tegenover de offers, die
onze aan het front stervende soldaten bren
gen, zijn al onze andere offers gering. Maar
hot zou le vergeefs zijn le sterven op het
slagveld, als wij ons moesten overgeven we
gens broodsgebrek. De maatregelen van de
regeering zijn wel wat laat gekomenmaar
als men redelijk is, dan moet worden erkend,
dat toen de oorlog begon men niet dacht, dat
hij zoo lang zou duren. Daarom: zelfbeper
king is beter dan vaderlandslievende rede
voeringen en ieder kind, dal van honger
sterft, sterft voor het vaderland."
Hel laatst gebruikte- beeld is eene vader
landslievende ontsporing, die wij den spre
ker niot tc ernstig zouden willen toerekenen
bij het belangwekkende kijkje, dat hij geeft
op hetgeen van het Duilsche volk wordt ge-
eischl als offer op liet altaar der vaderlands
liefde.
De oorBog.
B e r 1 ij n, 2 M a a r t. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uil het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
De opnieuw met sterke krachten onderno
men aanvallen in Champagne vielen in ons
vuur ineen onder geweldige verliezen voor
den vijand. Dc gevechten van man legen man
op sommige plaatsen eindigden steeds in ons
voordeel j'onze stellingen bleven vast in onze
handen.
In heL Argonner woud veroverden wij ver
scheidene loop graven ;"^vq maakten 80 gevan
genen en maakten vijf mijnwerpers buik Dc
aanval op Vauquois werd bloedig afgeslagen.
In de Vogeezen werden de in dc laatste da
gen door ons bevochten voordcelen, ondanks
levendige tegenaanvallen, gehandhaafd. De
aanvallen van de Franschcn gisterenavond
ten noordwesten van Celles brachten aan den
vijand bijzonder zware verliezen.
Parijs, 2 Maart. (R.) Namd-ddag-com-
munique.
De vijand deed gisteren een aanval teil
zuidoosten van Sainl-Eloi, maar hij werd door
Engclschc troepen teruggeworpen.
Reims is weer gebombardeerd.
Onze vorderingen tusschen Perthes en
Reauséjour zijn gehandhaafd ondanks den
storm. Wij houden de voornaamste stellingen
evenwijdig met ons front bezet. De Duitsche
garde leed zwaar verlies in een tegenaanval
in den nacht van Zondag.
Wij behielden den veroverden'grond in het
district Vauquois. Wij herwonnen 300 Meter
grond te Chapelotte (in de Vogeezen).
Ayondcommuniqué.
Tusschen dc zee en de Aisne kwamen ar-
tillcricgevcchlen voor, die in ons voordeel
waren.
De vijand deed heden morgen op het ge
heele front van den sector van Reims af aan
vallen, die met gemak teruggeslagen werden.
Onze vorderingen tussohen bouain en Beausé-
jour werden voortgezet. Wij wonnen voet in
de versterkte bosschen en avanceerden aan
de overzijde van den bergkam, waarvan wij
onlangs den top hebben bereikt. Een krach
tige tegenaanval werd teruggeslagen.
AL onze gisteren behaalde winsten in Ar-
gonnc, in de streek van Vauquois, werden ge
handhaafd. Een nachtelijke aanval in het
Bois le Prètre, bij Pont-a-Mousson, mislukte.
Londen, 2 Maart (R.) Maarschalk
French rapporteerde, dat dc werkzaamheid
van den vijand in dc buurt van Yperen is ge-
sluit De Engelschcn hebben gistermorgen n
de vroegte een aanval op kunne linicn afge
slagen. Een detachement Canadecscke infante
rie beeft schitterend eene Duilsche loopgraaf
genomen, na van de bezetting elf man te reb
ben gedood en de overigen te hebben verdre
ven. De Engels-eken namen geheel de over
hand' op de vijandelijke werken, terwijl de
artillerie de vijandelijke batterijen dwong op
verscheidene punten van stelling te verande
ren en daarmee haar overwicht op de Duit
sche kanonnen vermeerderde.
P e t c r s b u r g, I Maart, (Tel.-agent
schap). Communiqué van den groolen gene-
ralcn staf.
Den 28en Februari voltooide wij onze ope
ratie in Prasznysz, waar wij niet minder dan
twee legerkorpsen versloegen en ze naar de
grens terugdreven. Toen de Duitschers ons
tiende leger tot den terugtocht hadden ge
dwongen, stelden zij zich tot nader doel eene
actie tegen onze troepen, die met succes ope
reerden in de streek van Mlava. Nadat zij
eerst zich hadden voorgenomen, met de be
doeling van ccn demonstratie onzen Linkervleu
gel in de streek van Mlava terug -te drijven,
stelden do Duitschers zich verder voor, door
een onstuimigen slag tegen onzen rechtervleu
gel in dc streek van Khorgela onze troepen
overhoop le werpen in do richting van de
W-eicksel.
Den 6cn Februari nam de vijand het offen
sief in dc streek van Lipno, Serpctz cn Be-
joune; hij liet vijf divUsiën oporeeren. Om
streeks half Februari bereikte de vijand hier
het front Plozk—Racioncz, maar door de hard
nekkige gevechten van den ICen en 18en Fe
bruari hielden wij latere vorderingen van de
Duitschers in d'ie streok tegen. Tegen dien
datum trok de vijand tusschen Mlava en Vil-
lenberg eene zeer belangrijke strijdmacht sa
men en liet die offensief optreden. Den 18en
bespeurden wij eene krachtige werkzaamheid
van de Duitsche voorhoeden in de streek van
Khorgela en den 20en begonnen groote vijan
delijke strijdkrachten onstuimig vooruit te
gaan. Aan de oostzijde om Prasznysz heen
trekkende, kwamen zij in hel dorp Slsjoéka.
Prasnysz vormde het uiterste steunpunt van
onze troepenopstelling in die streek. Ilier ope
reerde onze infanteric-brigade, die na ccn
wcilkzaam en krachtig defensief een deel van
hare macht in Prasnysz bracht. Behalve.deze
brigade beschikten wij over weinig belangrij
ke cavallerie-elemenlen, d'ie de rol vervulden
van builensle reserve en de omtrekkende be
weging van de Duitschers tegenhielden.
Na troepen te hebben afgezonderd voor den
aanval op Prasnysz en deze operatie sterk le
hebben gedekt aan de zijde van de Narcw,
wendde de vijand zijne voornaamste pogin
gen aan tegen den rechtervleugel van onze
in de streek van Mlawa samengetrokken troe
pen. De elf werst lange sector Lyssakowo—
Khanowo werd gelijktijdig in liet noorden cn
hel zuiden aangevallen. Verder verrichtten
üe Duitschers tegen ons geheele front krach
tige hulpaanvallciL
Den 24en slaagde de vijand, na een bloedig
gevecht, er in Prasznysz te vermeesteren. Maar
reeds om zes uur 's morgens van dicnzelfden
dag openden wij hel beslissende offensief op
het brcedc front van Krasnosellzc—Vengrzc-
nowo—Kolalsjikowo—Voliaverlowska. Overal
drongen onze troepen den vijand op. Dc 36c
Duitsche reserve-brigade, die zich hardnekkig
handhaafde bij de overgangen van dc rivier
Arjelz, leed in den avond van dien dag ceno
ernstige nederlaag. Intussclien zag nog in den
morgen van den 25en de vijand niet af vat
het doel, dat hij zich vroeger had gesteld om
een knodsslag aan ons leger loe te brengem
Met gevecht bij- Voliavcrlovska werd afwisse
lend aanvafiend cn verdedigend gevoerd. In-
tusschen dreven in den avond van den 25cn
onze troepen de Duitschers beslist terug naar
stellingen in de buurt van Prasznysz. Den 26cn
en 27en werdén hevige gevechten geleverd
om liet bezit van het front Drilime—Khoinovc
—Prasznysz—Barlnik—Séhlia.
Reeds in den avond Nan den 26en drongen
onze troepen in Prasznysz door. Wij bevestig
den ons eerst den volgenden dag in ons bezit.
Des avonds begonnen dc Duitschers een on-
geregelden terugtocht. Zij trachtten weg tc
komen in de richting van Mlava en Ivoghcle. De
vermoeienis van de voorafgegane marsehen en
vierdaagsche gevechten gering schattende,
zetten onze troepen krachtig de vervolging
door. Zij brachten den 28en zware verliezen
toe aan de vijandelijke achterhoede. Deze
operatic bracht ons een rijken oorlogsbuit aan
en een aantal gevangenen van minstens ICOOO.
Zoo eindigde de aanval, dien de Duitschers;
beraamden tegen onze troepen in de streek
van Mlawa, met hunne nederlaag, dank zij
onze tegenmanoeuvres in de richting van de
Narew. In den loop van den 28en weiden op
de andere sectoren van hel front, waar wij
met de Duitschers in voeling zijn, geen ge-*
vechten geleverd.
Het Jotaal der gevangenen, door ons gemaakt
in de streek van Grodno, is 13000 mei 15
mitrailleuses en verscheidene kanonnen.
In dc Karpathen vielen de Oostenrijkers
levensbeeld door
JOANNES REDDINGIUS
67
De huizen met de neergelaten gordijnen wa
ren als uitgestorven, de kinderljes in de
groene rokjes cn bonte jakjes waren weg,
het pleintje lag open, smoorlieet ais een hol.
In de smederij op den hoek vlamde iioog hel
"vuur, aangeblazen door den balg, het weeke
roodgloeiende ijzer werd gesmeed door
harden hamer, neerkomend niet yvelgcvvctcn
slag, een boeren-menlieér slond te kijken,
zuigend aan zijn pijp.
erschrikt door 't karretje beende een kip
den weg over, slaand met de vleugels, ver
ontwaardigd nakakelend in 't spiontig gras,
driftig krabbend met de stijve teenen. Roer
loos in dc laan stonden de boomen, geen
windje woei, eindeloos lijnde de straatweg,
't Paard schud de-bolde door de dazen.
Sloffend o\er de sleenen ging slepend en
strijkend het kereltje naast zijn kar.
Tot zoover mijn dagooek, behalve een paar
losse opmerkingen over de natuurstemming
in dat mooie hertogdom, schreef ik daar niets
meer. Of ik dan zoo lui was. neen, maar hlij-
levend in de natuur le ziin, is ook kunst,
levenskunst
Thans ben ik bij grootvader in Roodkerk.
De krasse, oude beer baalde mij zelf af, bij
«waaide met zijn wandelslok, toen lnj mij
xag. Lina, zijn huishoudster, waohllc ons op
met ihee cn krakelingen, 's Middags waren
er pannekoeken, enz. Grootvader is zijn ge
zelschap \vaard; bij is zeer bijbelvast, maar
leutert niet. In zijn kast staan honderd dec-
len Libische ciassieken, ui - n., u,._ c.j dc.or-
werkl h -!•
keningen aan de bijkanten der bladzijden
„De Schepping" van Ten Kale is een prul,
zegt hij, hij leerde het geheel van buiten, om
iieL beier Lc begrijpen, „maar beb er nog niets
van gesnapt", ziehier s mans eigen woorden,
's Morgens leest hij voor uit een ouden "aai-
gang van „Het brood des levens". Ik waagde
het de opmerking le maken, dat hij dat zelfde
werk verleden jaar ook al voorgelezen had,
maar liij gaf tea antwoord, dal Gods Woord
altijd nieuw was. Ik luister dus maar weer en
voel dat hij, wat sommige uitspraken betreft
gelijk beeft. Dc pendule tikt altijd nog even
hard. t Gebed duurt ongeveer 176 tellen, dan
is de thee lauw, die de brave Lina vóór 't ge
bed heelt ingeschonken, 't Is anders een goed
hartelijk mensch, zeer gehecht aan oom, zoo
als zij grootvader noemt, en belangstellend
in alles, wat op de familie betrekking beeft,
k Geniet van 't buiten zijn. Zoo'n dominee s
tuin is heerlijk. Er «zijn veel noleboomcu.
Fruit is cr in overvloed, 's Morgens zit ib
tusschen de aardbei-beaden, dat begrijp je.
'k Rook een lange goudsehe pijp van Goeoe-
waagen, maar rind de Friesclie Baai, uit ucn
„Rookende Moor" te lieerenveen, vervloekt
zwaar. Grootvader heeft plcizier in dat roc
ken. Om elf uur gaan wij langs den straat
weg Leeuwarden—Groningen; dc kleinzoon
doet opgeld, dat begrijp je. Morgenochtend ga
ik roeien op 't meer niet de boot van ucn
veldwachter. Dan zal ik ongestoord kunnen
droomen op 'l water. Om vier uur ga ik op
weg inel mijn hengel, veel visschcn zal ik niet,
't is er riiii om te doen in de vroegte alleen
buiten tc zijn. Ik wil bij mijzelf nagaan, of ik
voél, dat ik een Fries ben, dat wil zeggen, of
ik üq eenheid voel van de natuur daar mijr
eigen natuur, 'k Heb gemeend, dal dc Frie-
sche meren mij daarvan wel iets zullen kun
nen vertellen; 'k hoop in staat te zijn te kuu-
nen luisteren.
Hier ben ik ook aan T schrijven geweest.
Ik noemde 't stuk „Oud verhaal" en las 't
fragment voor aan mijn grootvader en aan
Una cn aan juffrouw Pronnica, die een doch-
'f*r is van een emr>rilus a; - 'v.n.i.'i
kerk zijn laatste levensjaren doorbrengt
Grootvader, die hardhoorig is, had natuur
lijk de helft maar verstaan, dc dames waren
benieuwd naar 't slot, maar dat wist ik zelt
niet, want dc geest liet mij in den steek. In
mijn droonierij zag ik mijzelf wel zitten in
de oude Stins met den burchtheer en ccn
beeldschoone jonkvrouw, maar 't beeld was
wazig en tot verder schrijven kwam ik niet.
Toch genoot ik even van die stemming. Ailes
was mij zoo welbekend cn welvertrouwd.
Op een voetreis door t Noordelijk deel van
ons land door een onweer overvallen, was ik
genoodzaakt geweest op een laten October-
avond de gastvrijheid in le roepen van den
bewoner van een oude Stins, die eenzaam
lag door veel bosch omgeven aan den straat
weg, die naar het stadje leidde, dat ik vóór
deu nacht had gehoopt te bereiken.
De duisternis deed mij huiveren, achter tie
boomen vóór mij meende ik gedaanten te
zien, de rommelende donder verschrikte mij
keer op keer, terwijl bovenal de vuurstralen
in de lucht mij het leven angstig maakten. Dc
lucht leek lc sidderen bii t heenstrijken van
t witte weerlicht, dc boomen waren vol ge
kreun. Toen voor een wijl het donker vlood
voor 't ijlend gaan van 't weifelend licht, zag
ik vpor mij het oude gebouw. Dadelijk, als ni,
ingeving, kwam dc gedachte in mij op nacht
leger te vragen in den stal, meer mocht ik,
als rondtrekkend vagebond, niet verwachten.
Het hek van de oprijlaan was gesloten, maar
mijn stok tusschen dc tanden nemende,
zegende ik mijn gewoonte steeds zonder ba
gage te reizen en klom, niet 'zonder moeite,
maar gelukkig zonder kleerscheuren, over
de puntige versperring en liep weldra, met
kloppend hart om heL ongewone van mijn
toestand, op het donkere huis toe. Mijn ge
dachten waren zeer helder, tk voelde dat ik
geestelijk dingen zou kunnen doen, waartoe
ik anders niet in staat was, een rustige zeker
heid kwam over mij. Zóó moeten vinders
zich gevoeld hebben, die in vroeger eeuwen
rmyi-AH va ij kAsteel *ot FflsléeL- 't- speellui
op den rug. 'k Raakte aan 't mijmeren over
de mogelijkheid het stcenen huis onbewooud
tc vinden en gesloten, maar mijzelf moed in
sprekende slapte ik verder ,den stok in de
vuist, goed op mijn hoede, want de een of
andere hond zoude wel eens uit een verscho
len hok kunnen schieten en een aanval be
proeven op mijn bcenen, maar niets gebeurde.
De regen viel almaar door. de grond was
glibberig door 't aanhoudend droppelen, tel
kens moest ik even stil staan, want hoe recht
de weg ook was, onophoudelijk verloor ik
de juiste richting door 'L wijken voor de
stormende vlagen, half verblind door hel
stortende water. Na eens bijkans gevallen te
zijn over een uit den grond komende dikke
kronkelwortel, bevond ik mij eindelijk voor
een klein poortje, waarnaast ik vruchteloos
naar een bel zocht. Een dergelijk poortje had
ik vroeger wel eens aanschouwd. Toen had
ik langen tijd staan kijken naar den ijzercu
trekker, die aan een dik ijzerdraad, dal
recht naar boven liep, bevestigd, een hel in
beweging bracht op de binnenplaats. De
tuimelaar had in 't fiSzondcr mijn aandacht
getrokken, want 't was mij voorgekomen, dat
dit voorwerp zijn naam ten onrechte droeg.
Als ik wat te zeggen hadde gehad, zou ik
het wegelaar genoemd hebben. Deze herin
nering kwam in mij op, toen ik daar stond
en zocht naar een trekker, vruchteloos strij
kend mei mijn handen langs de steenen. ik
besloot te roepen en schreeuwde driemaal
zoo hard ik kon; wat zou mij 't aanslaan van
een hond welkom geweest zijn. Mijn slok
deed ik staan in den grond naast mijn
rechter-voet en schreeuwde opnieuw, ditmaal
schok drukkend met mijn handen op mijn
buik, want van een schaapherder had ik g -
leerd, dat dit der stem meer kracht -eelt.
maar geen hulp gewerd mij, die daar stond
verlaten in den storm. De wind loeide door dc
geweldige boomen, die weerstand boden mei
ontzettende kracht, verslonste blaêren vlogen
^er heen, ik voelde het water langs mijn bce
nen loop en, nimmer had ik mijn knieën zoo
pun-ig geweten, ïoij'n .voeten staken kil in dc 1
natte schoenen. Zoo slond ik hulpeloos in
den hclschen dans van water, wind en vuur*
venvenscnend mijn onbezonnenheid in den
namiddag nog verder gelrokken tc zijn, on*
danks de verzekering van den waard, bii
wien ik 't middagmaal had gebruikt, dat
zwaar weer op komst was. maar ik verdacht
den man van mij te willen houden voor het
logies en daarom was ik weggegaan, luid<
ruahtig-vroolij'k, lachend om alle voorzeggin
gen, maar nu moest ik tot mijn schande be
kennen, dat mijn inzicht gefaald had en als
om mij te plagen kwam dc gedachte mij lok«
ken aan een goed verwarmd vertrek, vertel
lende jagers rond het avondlijke haardvuuil
en meer dingen, die ik nu moest missen door
mijn eigenzinnigheid.
Talrijke keeren klonk mijn roep, maar geen
geluid mij welkom, hoorde ik, naderen vatv
uit het steenen huis, daarom besloot ik, ten
einde raad, den terugweg te aanvaarden en
maar verder te loopen, dan had ik, in bewe
ging blijvend, minder kans ziek te worden-
Voor 't laatst ziende naar 't poortje, denkendt
gij welkom poortje verhoordel niet mijn beer
had ik 't geluk iels zwarts tc zien midden
op dc deur ter hoogte van mün oogen, juist
toen het weerlicht kwam en deinsde in dcir
nacht. VoJ verlangen slak ik mijn liand uilt
die hel voordeel had een killen ijzeren klop
per aan tc raken, die gemakkelijk op te lich
ten was. Deze liet ik zeven maal patsen op hei
ijzeren aanbeeld. Toen stond ik stil cn
wachtte
Droom, beste vriend, maar 'niet te veel van
de ongeziene schoone jonkvrouw, die ik in 'I
verhaal had moeten laten verschijnen, wees
gelukkig en leef blij, ondanks alle azijn-
inisère. Schrijf eens gauw aan
je vriend,
den romantisclien jonge».
EINDE